Metal Gear Survive
Metal Gear Survive combineert de Metal Gear-franchise met het zombiegamegenre, en doet dat met wisselend succes. De basis van de Metal Gear-gameplay blijft goed en zorgt in combinatie met de onbekende spelwereld 'Dite' voor spannende momenten, zeker in missies die samen met andere spelers gespeeld worden. Ook audiovisueel kan Metal Gear Survive goed meekomen, maar daarbuiten wordt het snel minder. De gameplay legt te veel de nadruk op repetitieve handelingen en missies, waardoor Survive snel saai wordt. Sommige missies en de coöp doorbreken dat wel iets, maar niet voldoende. Uiteindelijk verdwijnt de zin om door te spelen en kan de game zich niet bij de galerij der groten van Metal Gear voegen. Het scheelt iets dat Konami de game voor 35 euro in de winkel heeft gelegd, maar ook voor dat bedrag is Metal Gear Survive niet direct een aanrader.
Eindoordeel
Al sinds de geboorte van het project was Metal Gear Survive een vreemde eend in de Metal Gear-reeks. Metal Gear-goeroe Hideo Kojima en zijn Kojima Productions zwaaiden na de release van Metal Gear Solid V: The Phantom Pain immers af terwijl de franchise in handen van uitgever Konami bleef. Metal Gear Survive is dan ook een heel andere game en wordt door Konami zelf omschreven als 'een frisse blik op Metal Gear als franchise'. En inderdaad, een Metal Gear-game in een zombie-apocalypse-jasje hebben we nog niet eerder gezien.
Eerst even terug naar die voorgeschiedenis. Het is niet vreemd dat een belangrijke ontwikkelaar op een zeker moment afscheid neemt van een langlopende serie. De manier waarop Kojima en Konami uit elkaar gingen, verdient echter bepaald geen schoonheidsprijs. Hoewel het onmogelijk is om na te gaan wat er achter de schermen allemaal heeft plaatsgevonden, valt op dat voor buitenstaander vooral zichtbaar was hoe Konami Kojima en zijn studio's tegenwerkte. De uitgever verwijderde zelfs de 'A Hideo Kojima game'-tekst van uitingen over Metal Gear, en belette Kojima af te reizen naar de Verenigde Staten waar hij tijdens de Video Game Awards de awards voor Metal Gear Solid V: The Phantom Pain in ontvangst had kunnen nemen. Verschillende publieke figuren, waaronder VGA-host Geoff Keighley en diverse toonaangevende ontwikkelaars, veegden daarop de vloer aan met Konami. Het Japanse bedrijf nam enkele weken later definitief afscheid van zijn bekendste ontwikkelaar, en Kojima maakte niet veel later bekend een nieuwe game te gaan maken voor Sony Computer Entertainment. Tijdens de E3 van 2016 stelde Kojima Death Stranding voor aan de wereld, een game waarvoor Kojima onder andere met regisseur Guillermo del Toro en acteur Norman Reedus samenwerkt. Saillant detail is dat zij ook betrokken waren bij de Silent Hill-game die Kojima voor Konami zou gaan maken. Dat project werd tegen het einde van het huwelijk tussen Konami en Kojima geannuleerd.
/i/2001872961.jpeg?f=imagearticlefull)
Voor Hideo Kojima en de zijnen ziet de toekomst er dus aardig uit, al is er over Death Stranding nog steeds vrij weinig bekend en moet de game zich te zijner tijd nog bewijzen. Konami pakt ondertussen door met de voor een belangrijk deel door Kojima gelegde basis. Zijn studio is en blijft immers verantwoordelijk voor de Fox Engine, die in 2017 en ook in het huidige jaar de beste optie is gebleken voor Konami's games. Pro Evolution Soccer draait op deze engine, en ook Metal Gear Survive heeft dezelfde basis. Dat is alvast goed nieuws, want de Fox Engine toonde bij The Phantom Pain al aan waar hij toe in staat is, en PES lijkt jaarlijks een betere game te worden, niet in de laatste plaats dankzij die engine.
Dite
De engine is niet het enige onderdeel dat Metal Gear Survive overneemt van zijn voorganger. De game speelt zich af tussen Ground Zeroes en The Phantom Pain en vindt zijn oorsprong in de door XOF-strijdkrachten vernietigde basis van Big Boss en de Diamond Dogs. Kort nadat Big Boss en Kaz Miller zijn geëvacueerd, worden de overlevende soldaten en de basis via een wormgat naar een andere dimensie getransporteerd. Daar blijkt dat de speler op een speciale missie is gestuurd. Deze andere dimensie, Dite, zit vol geheimen die de mensheid veel voordeel op kan leveren. De Kuban Crystals die er zijn te vinden, vormen bijvoorbeeld een krachtbron die de manier waarop we op aarde met energie omgaan volledig kan veranderen.
Er is echter wel een probleem. Dite is niet bepaald een vriendelijke omgeving. De wereld zit vol 'Wanderers', op zombies lijkende wezens die ooit normale mensen waren. Slim zijn ze niet, maar gevaarlijk des te meer, zo zul je al snel ervaren. In een van de eerste missies die je op je bordje krijgt, moet je uitzoeken wat er met het onderzoeksteam is gebeurd dat al eerder richting Dite werd gestuurd. Dite is trouwens ook zonder inmenging van de Wanderers al een vervelende omgeving. Grote delen van de wereld kunnen niet zomaar worden betreden zonder zuurstoftank, en drinkwater is ook niet direct voorhanden. Er is dus werk aan de winkel.
Dat 'werk' begint bij de basisbehoeften. Daarbij laat Metal Gear Survive direct zien dat het een heel andere game is dan de andere titels in de serie. De nadruk ligt hier op overleven. Het aantal 'basismogelijkheden' dat de speler aanvankelijk krijgt voorgeschoteld is op zijn zachtst gezegd vrij beperkt. Er zijn wat werkbanken om spullen mee te maken, en een plaats om te communiceren met de AI Virgil AT-9, maar dat is het ook wel. Alle overige zaken moet je allemaal zelf bouwen. In de eerste uren verzamel je data die je in staat stellen steeds meer voorzieningen neer te zetten. Bovendien kom je in aanraking met andere in Dite gestrande mensen. Die kun je inzetten als personeel. Iemand moet immers de groenten oogsten en de regentonnen legen.
Moeilijk begin
Dat is allemaal lastiger dan het lijkt, omdat Metal Gear Survive spelers niet of nauwelijks bij de hand neemt. Je leert meteen dat je op je voedsel en vocht moet letten, maar eten en water vinden is een flinke opgave. In het begin kun je vies water nog niet veranderen in schoon water en heb je ook nog geen steady bron voor schoon water. Die kun je wel vinden in de verlaten kantoren in Dite, maar dan nog zul je af en toe vervuild water moeten drinken, wat in het vervelendste geval voor infecties zorgt. Honger en dorst hebben daarbij invloed op je hoeveelheid health en energie. Het is dus zaak die niveaus continu op peil te houden, zodat je optimaal voorbereid de actie in kunt gaan.
/i/2001872975.jpeg?f=imagearticlefull)
Ook in de menustructuur moeten spelers veel zaken zelf uitvogelen. Sommige dingen worden weliswaar uitgelegd in tutorial-schermpjes, maar regelmatig gebeurt dat te laat. Zo kregen we op een zeker moment informatie over hoe we onszelf moesten genezen, maar die uitleg kwam pas nadat we dat al een keer of drie hadden gedaan. Dat leerproces, in combinatie met de doorlopende strijd tegen honger en dorst, maakt de beginfase van Metal Gear Survive veel lastiger dan nodig. Bovendien zijn de Wanderers niet erg vergevingsgezind. Als je ingesloten raakt, is je overlevingskans nihil. Dat is op zich niet erg, maar het kan in de eerste speeluren voor wat frustratie zorgen.
Het goede nieuws is dat Metal Gear Survive daarna opbloeit. Zodra je in je basis wat meer mogelijkheden hebt, worden andere zaken belangrijk. Zo is je voedsel- en watervoorziening dan geen probleem meer, terwijl het verdedigen van je basis een stuk belangrijker wordt. Dat laatste is een van de leukste onderdelen van het spel. Aanvankelijk mag je basis best een open locatie zijn, maar er komt een moment dat de Wanderers naar je basis trekken. Dan is het fijn als je er wat hekwerk en andere verdedigingsmiddelen hebt staan. Ook heb je tegen die tijd meer wapens dan alleen de speer waarmee je het spel begint. Vanaf het moment dat je een boog kunt maken, wordt het vechten tegen Wanderers een stuk leuker. Toch blijft het altijd zaak om tactisch te werk te gaan. Het besef dat je lang niet elke Wanderer hoeft te doden, zal in dat kader veel helpen.
Zich herhalend riedeltje
De strijd tegen de Wanderers loopt parallel met de verhaallijn. Je komt langzaam meer te weten over Dite en over wat partijen in de normale wereld precies willen met de aparte dingen die je in Dite tegenkomt. Terwijl zich dat ontvouwt, verandert het karakter van Metal Gear Survive langzaam maar zeker. Dat gebeurt zowel op een positieve als op een negatieve manier. Om met dat laatste te beginnen: het spel wordt repetitief. Grondstoffen verzamelen om dingen in je basis te bouwen en spullen te maken of te repareren, wordt uiteindelijk een zichzelf continu herhalend riedeltje. Dat gaat tegenstaan, wat maakt dat de game de aandacht na verloop van tijd maar moeilijk vast weet te houden. Dat komt mede doordat de gameplay weinig evolueert. Je krijgt gaandeweg nieuwe wapens en nieuwe mogelijkheden, en de vijanden worden wat sterker, met de baas-monsters als kopstukken, maar het idee blijft voortdurend hetzelfde.
De positieve kant van het geheel is het coöperatief speelbare deel. Metal Gear Survive is online het leukst, en zeker competitieve spelers zullen zich ermee vermaken. Dat komt niet doordat je tegen elkaar kunt spelen, maar doordat het behoorlijk moeilijk is om in missies de S-Rank te halen. Er staan gidsen op internet die haast stap voor stap uitleggen hoe je S-Ranks haalt, en dat zegt eigenlijk al genoeg. Metal Gear Survive biedt hiermee flink wat uitdaging. Dat is iets dat lang niet elke coöperatief speelbare zombiegame in zich heeft, zeker niet in combinatie met de stabiele gameplay-basis die de Fox Engine biedt. Het teamwork dat nodig is bij de coöperatieve missies speelt daar een sterke rol bij, mits je natuurlijk een goed team hebt. Dat komt mede doordat gameplay hier significant anders kan uitpakken dan in de singleplayer-activiteiten. De ene keer zul je je toeleggen op het verdedigen van een drilboor, terwijl je de andere keer buiten de gedeelde basis moet treden om bepaalde doelen te volbrengen. De coöperatieve missies brengen de spanning die je wilt hebben, zeker in een Metal Gear-game.
/i/2001872973.jpeg?f=imagearticlefull)
Dat is precies waar de schoen uiteindelijk een beetje wringt bij Metal Gear Survive. Het is prima dat Konami het eens over een andere boeg gooit met Metal Gear, maar daarbij is het wel jammer dat de game alleen op een specifieke manier echt tot wasdom komt. Het duurt even voordat je door het singleplayer-deel komt, en dat deel biedt onvoldoende vermaak en variatie om echt goed te zijn. Natuurlijk is de eerste confrontatie met de 'Lord of the Dust' indrukwekkend, maar de binding met het hoofdpersonage en het verhaal is niet sterk genoeg om er echt veel om te geven. Voor fans van de 'Metal Gear lore' zal wellicht meespelen dat ze willen uitpluizen hoe Dite zich verhoudt tot de normale wereld, en wat voor rol dit speelt in het grotere verhaal. Maar buiten dat? Het biedt een gezonde dosis coöpplezier, verder weinig.
Niet lelijk, wel saai
Dat is jammer, want de bouwstenen voor een echt goede 'Metal Gear zombiegame' zijn er natuurlijk wel. Zoals gezegd staat de Fox Engine zijn mannetje, en het is bepaald niet moeilijk om het bejubelde The Phantom Pain terug te zien in Metal Gear Survive. Van de interface tot de manier waarop je personage zich voortbeweegt: het is allemaal een blauwdruk van de laatste Metal Gear-game. Het behoeft dan ook nauwelijks uitleg dat de 'core gampelay', dus het lopen, sneaken, schieten, enzovoort, uitstekend werkt. Bovendien ziet het geheel er goed uit. Dite is weliswaar een stoffige, grauwe en zelfs ronduit saaie omgeving, maar de game als geheel heeft dezelfde audiovisuele basis als MGS V: The Phantom Pain. Wel zien sommige personages die je tegenkomt er wat onafgewerkt uit, maar dat is een detail in een groter, prima geheel. En juist daarom is het jammer dat de game je eigenlijk te weinig redenen geeft om echt lang te blijven spelen.
Metal Gear Survive is een game die ons op twee gedachten laat hinken. De game kan zich absoluut niet meten met de betere games uit de Metal Gear-franchise, laat dat duidelijk zijn. Daarvoor zijn het verhaal en de binding met de personages niet sterk genoeg en is de inhoud van de missies, en dan met name in het deel dat je alleen speelt, veel te repetitief. Toch is er ook goed nieuws: Konami laat zien dat het ook zonder Hideo Kojima een Metal Gear-game kan maken. De vraag is wel wat er gebeurt als de door Kojima zelf gelegde technische basis voor de game niet meer voldoet, maar toch: er staat iets. Toch vragen we ons af of zelfs Metal Gear-fans hier veel plezier aan zullen beleven. Daarvoor zijn spelers te vaak bezig met nietszeggende, zich herhalende taakjes en beleven ze te weinig écht spannende momenten, terwijl dat juist is waar de franchise het van oudsher van moest hebben. Metal Gear Survive is het overwegen waard als je zeker weet dat je de game uiteindelijk in coöp gaat spelen, maar anders zijn er vrijwel zeker betere games te krijgen die je nog niet hebt gespeeld.
Eindoordeel