Item: Agents of Mayhem, Xbox One
Rating: 7
Author: Paul Hulsebosch

Samengevat

Agents of Mayhem is leuk om te spelen. Het bevat de van Volition bekende foute humor en prima voice acting. Die humor is grof als altijd, maar de grappen zijn na de Saints Row-serie ook een beetje uitgewerkt. De basis, het vechten met twaalf verschillende Agents waarvan je er steeds drie mee op pad kunt nemen, is leuk en afwisselend. Dat laatste geldt ook voor het door de straten scheuren en over de daken rennen. Helaas zijn de missies wat saai, net als het verhaal en de tegenstanders waar je het tegen opneemt. Bovendien zitten er de nodige bugs in deze game. Het lijkt alsof hij gehaast en ongeïnspireerd tot stand is gekomen. Agents of Mayhem is geen goede game, maar de basis is geslaagd. Daardoor blijf je er toch makkelijk in hangen.

Pluspunten

Minpunten

Eindoordeel

Getest

Agents of Mayhem, Xbox One

Prijs bij publicatie: € 47,-

Vanaf € 12,42

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (3)

Gespeeld op: Xbox One
Ook verkrijgbaar voor: Windows, PlayStation 4

Een beetje afwisseling in je werk is natuurlijk altijd prettig. Dat geldt voor iedereen, dus ook voor ontwikkelaars van games. Kijk bijvoorbeeld naar Guerrilla Games, dat na de nodige delen Killzone met merkbaar plezier aan Horizon Zero Dawn heeft gewerkt. Iets dergelijks moet ook voor het Amerikaanse Volition hebben gegolden. De studio heeft de afgelopen tien jaar vijf delen Saints Row afgeleverd en kennelijk was het tijd voor wat anders, want inmiddels ligt Agents of Mayhem in de winkel. Toch is het de vraag of deze game de afwisseling biedt die Volition zocht. En het is misschien nog wel meer de vraag of Volition wel met zo veel plezier aan de game heeft gewerkt. Hij is namelijk zeker niet op alle fronten geslaagd.

Agents of Mayhem heeft weliswaar niet de naam 'Saints Row' in zijn titel, maar helemaal los van die serie staat de nieuwe game niet. Hij speelt zich in hetzelfde fictieve universum af waarin niet alleen Saints Row, maar ook Red Faction is gesitueerd, de serie waar Volition de afgelopen tien jaar ook nog twee delen van afleverde. De good guys in de game maken onderdeel uit van de organisatie Mayhem, geleid door Persephone Brimstone en financieel ondersteund door de Ultor Corporation, allemaal namen die al eerder in Saints Row of Red Faction voorkwamen. Mayhem draagt als logo bovendien dezelfde fleur als de Saints, met dezelfde paarse kleur.

Bekende stijl

Het maakt dat Agents of Mayhem, zeker qua stijl, weinig afwijkt van Saints Row. De kleur paars is net zo dominant aanwezig als in Saints Row, en zowel op grafisch als tekstueel gebied lijken beide series sterk op elkaar. AoM is ook net zo over de top als SR. Dat is uiteraard geen bezwaar, want de stijl en humor van Saints Row steken prima in elkaar, en daarmee die van Agents of Mayhem ook. Dat wordt geholpen door prima voice acting. De humor is hier en daar wat bot en plat, en dus niet geschikt voor fijnproevers, moraalridders of tere zielen, maar wij kunnen hem wel waarderen. Toch is hij af en toe wel wat afgezaagd, wat ook komt doordat we al de nodige afleveringen van Saints Row achter de rug hebben. Het duidt ook op een euvel dat op meer aspecten van de game van toepassing is: het lijkt erop dat Volition bij het maken van Agents of Mayhem niet zo heel veel inspiratie had.

De stijl van de game is dus grotendeels vertrouwd. Volition bedient zich opnieuw graag van stereotypen. Mannen zijn breedgeschouderd en sterk, vrouwen zitten strak in het pak en hebben duidelijke rondingen, al geldt dat zowaar niet voor elke vrouw in de game. Dames van Oosterse origine gaan keurig gehuld in een sluier. De stijl wijkt niet of nauwelijks af van die in Saints Row. AoM heeft dezelfde cell shading, dezelfde vrolijke kleuren en dezelfde aan strips ontleende grafische effecten.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Agents of Mayhem is uit, zegt de uitgever.

Met de basis van de game is niets mis. De game bevat twaalf lekker gevarieerde Agents die je mee op pad kunt nemen. Het unieke van AoM is dat je steeds drie Agents mee kunt nemen en dat je op elk gewenst moment en met één druk op een knop kunt wisselen tussen de drie. De switch duurt nog geen seconde, dus zelfs halverwege een gevecht kun je de ene Agent omruilen voor een andere, bijvoorbeeld omdat de gezondheid van de eerste gevaarlijk laag wordt en je behoefte hebt aan vers bloed op het slagveld. De gezondheid van de drie herstelt zich vanzelf, daar hoef je geen medicijnen voor te slikken, en de Agents genezen ook tijdens rust, als je met een andere Agent aan het knokken bent.

Op die manier kun je zorgen dat je steeds met een verse Agent vecht. Terwijl je knokt met de ene, herstellen de andere twee. Een Agent kan wel overlijden, waarna hij voor de resterende duur van de missie niet meer inzetbaar is, maar als je een beetje oplet en op tijd wisselt, kun je ze alle drie in leven houden. Het is een grappig mechanisme, zeker omdat je voorafgaand aan elke missie kunt kiezen welke Agents je mee op pad neemt.

Agents vrijspelen

Je start met drie Agents en kunt gedurende de game de resterende negen vrijspelen. Sterker nog: hoewel het verhaal anders doet vermoeden, bestaat een groot gedeelte van de campagne uit het rekruteren van de resterende Agents. Een ander centraal aspect is natuurlijk de strijd tussen Mayhem en Legion, het vijandige kamp onder leiding van de sinistere Morningstar en zijn duivelse zetbaas Doctor Babylon.

De Agents verschillen flink van elkaar. Je hebt Hollywood met zijn Assault Rifle, Hardtack met zijn shotgun, Fortune met twee pistolen en een vliegende drone, Rama met zijn pijl en boog, Daisy met haar Minigun, Joule met haar laserwapen, en Scheherazade met haar twee zwaarden. Zo is er van alles, van short range tot long range en van alles ertussenin. Wapens hebben allemaal een alt fire en een special die je af en toe in kunt zetten, als je althans voldoende je best hebt gedaan.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Volition toont de gameplay van Agents of Mayhem.

Agents kunnen tot level 20 doorgroeien en verdienen de benodigde xp op het slagveld. Als je een Agent vaker meeneemt, is hij ook sneller opgewaardeerd. Het systeem is wel zo sympathiek dat alle drie de Agenten die je meeneemt xp verdienen, ook als je een van de drie langer inzet dan de andere twee. Aan het einde van elke missie krijg je de xp uitbetaald en verdien je de nodige Gadgets. Die zijn niet alleen geschikt voor het trio dat je bij je hebt. Je kunt op die manier ook uitrustingsstukken verdienen voor de Agents die je thuis hebt gelaten.

Die Gadgets zijn er om de Agents aan te passen aan je wensen. Je kunt kiezen voor wat meer Health, wat meer Damage, een wat hogere kans op een Critical, en dat soort zaken. Daarna wordt het ingewikkelder. Er zijn kristallen die je om kunt zetten in Upgrade Cores waarmee je eigenschappen van je Agents nog verder aan kunt passen. In hun uitrusting is bovendien plaats voor twee soorten upgrades aan de hand van Blueprints. Als je Scrap en andere voorwerpen verzamelt, kun je zowel Mayhem als Legion Tech bouwen en ze in de slots van de verschillende Agents stoppen.

Double jump

Het verzamelen van die voorwerpen is leuk. Je rooft ze van dode tegenstanders en vindt ze in kistjes in de stad. Vooral op daken van panden vind je veel en het is erg leuk om de stad via de daken te verkennen, vooral omdat alle Agents een double jump hebben waarmee je hoog kunt komen. Struinen door de stad is daarmee een leuke bezigheid. Het opwaarderen van je Agents is echter nodeloos ingewikkeld gemaakt. Enkel het levellen en de drie slots voor Gadgets is voor een actiegame als Agents of Mayhem voldoende, zeker omdat er met twaalf verschillende Agents al variatie genoeg is. De Cores en Blueprints voegen daar niet zo heel veel aan toe. Desalniettemin zijn de Agents lekker verschillend, en het is leuk om de verschillende types uit te proberen en op te waarderen. Met het vinden van je favoriete personages en het opwaarderen ervan ben je op een prettige manier al snel uren zoet. De game heeft bovendien een aardige stimulans doordat alle Agents een speciale eigenschap hebben, en voor sommige missie één specifieke eigenschap nodig is. Daar heb je dus ook een specifieke Agent voor nodig, die je in veel gevallen eerst vrij zult moeten spelen.

Niet alleen de Agents uit de game, maar ook hun tegenstanders en het futuristische Seoul zien er in hun cell shaded verschijning prima uit. Seoul bestaat uit een mengeling van strakke kantoorflats, fabrieksterreinen en mooie oude tempels. De afwisseling in de stad is prima; je ziet wat enorme torenflats naast een wijkje met smalle straatjes met woonblokken, er zijn bedrijfsterreinen met containeroverslag aan de randen, en historische tempels in het centrum. Het leuke is dat je met je Agents de hele stad vrijelijk kunt doorkruisen. Je kunt, in GTA-stijl, een auto jatten en daarmee door de stad scheuren. De auto's waar Mayhem je van voorziet hebben een lekkere boost, de veelal elektrische auto's die je kunt jatten hebben dat niet. Ze hebben wel allemaal een handrem waarmee je heerlijk door de bocht kunt slippen.

Zo is de basis van de game dus best goed. De Agents zien er goed uit, bewegen soepel en zijn onderling voldoende gevarieerd. De double jumps zijn tof en bieden een prima manier om de stad te verkennen. En mocht je geen zin hebben om te voet te gaan, dan zijn er genoeg auto's om te jatten.

Saaie tegenstanders

De basis is dus degelijk, maar de game die Volition daar op neer heeft gezet, schiet hier en daar helaas tekort. De tegenstanders zien er stijlvol uit, maar zijn ook wat saai. Er is vooral weinig variatie tussen tegenstanders. De tegenstand die ze bieden is ook niet erg groot, al heeft de game een prettige manier om daar zelf iets aan te veranderen. Je kunt allerlei kratten en vaten opblazen, wat vaak een kettingreactie veroorzaakt. Alleen kom je vaak precies dezelfde kisten, kratten en vaten tegen, zodat zelfs dat gaat vervelen. Een ander minpunt zit in de opbouw van de missies. Je kunt uit flink wat missies kiezen en naast de missies zijn er in de stad ook nog de nodige events gaande waar je aan deel kunt nemen. De missies zijn vaak erg kort, en de ondergrondse delen van de stad waar ze regelmatig naar voeren, zien er steevast ongeveer hetzelfde uit.

Het komt erop neer dat je wel heel vaak in vrijwel hetzelfde ondergrondse complex loopt, schietend op vrijwel dezelfde leden van Legion. Wat ook niet helpt, is dat je voor een missie vaak onnodig van hot naar her wordt gestuurd. Je komt vanuit je basis terecht op plaats X, en moet voor het begin van de missie naar plaats Y een paar honderd meter verderop, om daar enkel te horen dat de missie zelf weer heel ergens anders plaatsvindt. Rijden en rennen door de stad is best leuk, maar bij veel missies ben je vooral lang bezig met nodeloos heen en weer rennen. Met name op die vlakken - het verzinnen van goede tegenstanders en leuke missies - schiet de game tekort. Er is van alles te doen, maar het is al snel meer van hetzelfde.

Slordigheden

Daar komt nog bij dat de game ook op technisch vlak wat steken laat vallen. Er zitten de nodige bugs in, maar het ontwerp is ook gewoon slordig. We zagen cutscenes die halverwege werden afgebroken omdat een volgende scene moest starten. We maakten ook een missie mee die we op geen enkele manier konden afronden, doordat we onopzettelijk buiten de bubble terechtkwamen waarin een hele verzameling tegenstanders op ons stond te wachten. We zouden pas weer vrij rond kunnen lopen nadat we alle tegenstanders in de bubble hadden afgemaakt, maar wij stonden dus buiten de bubble. Er was geen enkele mogelijkheid om erin te komen, want het force field dat ons 'normaal gesproken' binnen moest houden, hield ons in dit geval buiten. Een oude savegame opstarten was de enige remedie. Vastzitten in auto's komt ook regelmatig voor, naast de nodige grafische bugs. Het maakt dat de game gehaast en ongeïnspireerd overkomt. Zonde, want zoals gezegd is de basis leuk genoeg.

Agents of Mayhem is leuk om te spelen en bevat de van Volition bekende foute humor en prima voice acting. Die humor is grof als altijd, maar de grappen zijn na de Saints Row-serie ook een beetje uitgewerkt. De basis, het vechten met twaalf verschillende Agents waarvan je er steeds drie mee op pad kunt nemen, is leuk en afwisselend. Dat geldt ook voor het door de straten scheuren en over de daken rennen. Helaas zijn de missies wat saai, net als het verhaal en de tegenstanders waar je het tegen opneemt. Bovendien zitter er de nodige slordigheden en bugs in de game. Het lijkt alsof het geheel gehaast en ongeïnspireerd tot stand is gekomen. Doordat de basis goed is, hebben we toch veel meer tijd in deze titel gestoken dan je op basis van onze kritiek zou verwachten. Agents of Mayhem is geen goede game, maar wel een game waar je makkelijk in blijft hangen.