Inleiding
Samengevat
De LG W7 is de dunste televisie ooit. Dankzij de oledtechnologie hebben we de afgelopen jaren televisies steeds dunner zien worden, maar door het beeldpaneel niet langer in dezelfde behuizing onder te brengen als de elektronica en de luidsprekers is deze tv zo dun dat hij op de muur kan worden geplakt. Ook de zo ontstane losse soundbar heeft een uniek uiterlijk en is voorzien van tweeters aan de bovenkant die verdwijnen als je de tv uitschakelt. Al dit moois kost maar liefst achtduizend euro en dat is zelfs voor de dunste tv ooit flink aan de prijs.
Eindoordeel
Bij de televisies die we op Tweakers reviewen zitten naar verhouding veel dure topmodellen. Een belangrijke reden dat we vaak voor high-end-modellen kiezen is dat deze televisies altijd als eerste worden voorzien van nieuwe technieken zoals oled, uhd en hdr. Zo krijg je als het ware een voorproefje van de televisie waar we in de toekomst allemaal naar zullen kijken. Dat geldt al helemaal voor de tv uit deze review; de LG W7. Deze oledtelevisie is zo dun dat hij, door middel van een magneetsysteem, op de muur geplakt kan worden. Het resultaat is een televisie die niet zou misstaan in een science fiction-film, maar gewoon in de winkel te koop is.
Om het beeldscherm zo plat te krijgen heeft LG de aanstuurelektronica moeten onderbrengen in een aparte behuizing. Door er een zeskanaalsluidsprekersysteem bij in te bouwen heeft het extra kastje een tweede functie als soundbar gekregen. Ook alle aansluitingen zijn aan de achterkant ervan aangebracht. Bij het inschakelen van de tv komen de tweeters uit de soundbar omhoog, en bij het uitschakelen verdwijnen ze weer. Daarna schuiven er twee klepjes overheen zodat ze volledig aan het zicht onttrokken zijn. Veel nut heeft dat niet, maar het levert wel een 'wow'-effect op.
De W7 draait op versie 3.5 van WebOS. Dit besturingssysteem werkt inmiddels redelijk soepel en laat zich prettig bedienen met de meegeleverde Magic Remote; een handige afstandsbediening met bewegingsdetectie en een microfoon voor spraakopdrachten. De W7 is verkrijgbaar in de maten 65 en 77 inch. In de grootste maat kost hij maar liefst twintigduizend euro. Wij bekeken de 65"-instapper die op het moment van schrijven voor zo'n zevenduizend euro in de Pricewatch stond.
Uiterlijk en aansluitingen
Doordat het scherm enorm plat is en slechts 4mm van de muur hangt, is het uiterlijk erg strak. Met deze tv is zo'n beetje het punt bereikt waarop het geen zin meer heeft om hem nog platter te maken. Rond het paneel zitten zwarte bezels van een cm en daaromheen zit een een subtiel stripje zwart afgewerkt metaal. LG heeft ervoor gekozen om geen logo op de bezels te plaatsen zodat niets afbreuk doet aan het sobere ontwerp. Om het scherm op te hangen wordt eerst een dunne metalen plaat aan de muur bevestigd, waarna het beeldpaneel, dat voorzien is van platte magneten, daar weer opgekleefd word. LG levert de W7 alleen aan dealers die ook de installatie voor de klant kunnen verzorgen.
Dat is misschien maar goed ook, want voor het mooiste resultaat moet de flatcable die het scherm met de soundbar verbindt worden weggewerkt. Hiervoor zou een sleuf in de muur kunnen worden gefreesd of er kan een voorzetwandje worden geplaatst. De flatcable is tweeënhalve centimeter breed, zo'n zevenenveertig centimeter lang en wordt standaard met een verlengkabel van honderdzestig centimeter meegeleverd. Hierdoor is de soundbar eventueel ook uit het zicht te plaatsen als je een ander audiosysteem wilt gebruiken. Als je hem in een kastje zou willen wegwerken, moet er wel voor goede ventilatie worden gezorgd om de warmte van de aanstuurelektronica af te voeren.
Wil je de soundbar wel gewoon in het zicht, dan heb je een ondergrond nodig. Bijvoorbeeld een plank aan de muur, of een meubel onder het scherm. Met een formaat van 126x20x8cm is de soundbar is best groot en je zal bovendien rekening moeten houden met extra ruimte voor de aansluitingen aan de achterkant. Om bijvoorbeeld een CI+-module te kunnen inbrengen heb je zo'n tien centimeter extra diepte nodig. De soundbar heeft afgeronde hoeken en is aan de voorkant voorzien van zeven metalen strips. Tussen twee van deze strips is een grote rode ledbar aangebracht die een korte lichtshow verzorgt als je de tv aan- of uitzet.
Aansluitingen
Vanaf de achterkant gezien uiterst links zit er op de soundbar een joystickje waarmee de W7 te gebruiken is zonder afstandsbediening. Wat verder naar rechts zit een Kensington-sleuf. Daarnaast zit het netsnoer wat helaas niet afneembaar is. Bovendien is het snoer een karige anderhalve meter lang; erg onhandig bij het installeren dus. Er is een aansluiting voor service-doeleinden met daarnaast de aansluiting voor de flatcable die naar het scherm loopt.
Rechts daarvan zit een rj45-netwerkaansluiting met daarnaast twee aansluitingen voor satelliet en een antenne-aansluiting voor kabel of Digitenne. Er zijn twee usb 2.0-aansluitingen en vier hdmi-aansluitingen waarvan er een voorzien is van een audio return channel. Uiterst rechts zit een usb 3.0-aansluiting en een CI+-slot. Daarboven zit een 3,5mm koptelefoonaansluiting die ook als analoge audio-uitgang ingezet kan worden, een seriële aansluiting die eveneens voor service doeleinden is en een toslink optische digitale audio-uitgang.
Bediening op afstand
Bij LG's duurste televisies krijg je een extra luxe versie van de Magic Remote. Net als als bij de normale versie is hij voorzien van bewegingsdetectie en is er een scrolwieltje in het midden van de d-pad. Ook is er een microfoon ingebouwd waarmee spraakzoekopdrachten kunnen worden gegeven. Doordat de kleinste, onbedoelde, bewegingen worden weggefilterd kan je de aanwijspijl op het scherm er zeer nauwkeurig mee bedienen.
De gewone versie van de Magic Remote is geheel uit plastic gemaakt, maar de luxe versie heeft een extra mooie afwerking in de vorm van geborsteld metaal aan de bovenkant en, voor extra grip, geribbeld plastic aan de onderkant. Er gaan twee AA-batterijen in waarmee het gewicht op zo'n 160 gram uitkomt. Dit is net even wat zwaarder dan de meeste afstandsbedieningen waardoor het 'kwaliteitsgevoel' wordt versterkt. Hij is tweeëntwintig centimeter lang, vier en een halve centimeter breed en heeft een afgeronde achterkant waarmee hij prettig in de hand ligt.
LG heeft de toetsen aan de bovenkant grotendeels uit een stuk rubberachtig materiaal gemaakt. Dat voelt niet alleen prettig aan; het helpt ook om vuil en vocht buiten te houden, al is de Magic Remote niet waterdicht. De toetsen geven goede feedback bij het indrukken en sommige zijn voorzien van reliëf zodat ze beter op de tast zijn te vinden. Als je even geen zin hebt om de aanwijspijl te gebruiken is de interface net zo gemakkelijk te bedienen met de d-pad, waarbij het scrolwieltje ingedrukt kan worden om keuzes te bevestigen.
Het wieltje kan ook worden gebruikt om naar een ander kanaal te zappen, maar dankzij de cijfertoetsen kan je ook gewoon kanaalnummers intoetsen. Helaas is de Magic Remote voorzien van gesponsorde knoppen van Netflix en Amazon. Die zijn op zich handig als je deze diensten gebruikt, maar voor de mensen die geen abonnement hebben op deze diensten waren een paar programmeerbare toetsen handiger geweest. We vinden het maar raar dat LG het nodig vindt om op deze manier bij te verdienen aan klanten die een nogal stevig bedrag hebben moeten neerleggen voor deze televisie.
TV Plus-app
De LG TV Plus-app is al een tijdje niet veranderd en werkt nog hetzelfde als vorig jaar. Hij is er voor iOS en Android en moet bij het eerste gebruik gekoppeld worden aan de tv door middel van een pincode. Je kunt er foto's, video's en muziek vanaf je telefoon of tablet met afspelen op de tv. Dat is een leuke functie, maar hij werkt wat langzaam. Vooral video's hebben veel tijd nodig om te bufferen voordat ze beginnen met afspelen.
Uiteraard kan je de app ook als wifi-afstandsbediening gebruiken. Dat kan via on-screen-toetsen of door het touchscreen van het mobiele apparaat in te zetten als touchpad. Je bediend dan via de aanwijspijl op het scherm. De rechterkant van het schermpje kan daarbij worden gebruikt om door lijsten of kanalen te scrollen. Dat werkt lang niet zo prettig als bij de Magic Remote en af en toe is er zelf een hapering van de aanwijspijl te zien. Alleen handig dus als de batterijen van de remote leeg zijn en er geen verse meer voorradig zijn.
WebOS en Mediaspeler
Officieel draaien de smart-tv's van LG dit jaar op een nieuwere versie van webOS. Maar de grootste vernieuwing van versie 3.5 zit hem helemaal niet in de software, maar in de soc waar het besturingssysteem op draait; die is dit jaar namelijk zo'n veertig procent sneller. De extra rekenkracht zorgt voor snelle reacties op commando's via de afstandsbediening. Ook laden menu's en apps beduidend sneller.
/i/2001568911.jpeg?f=imagenormal)
Televisies die uhd kunnen weergeven worden nu al jaren verkocht, maar nog altijd wordt de interface gerenderd in hd waarna er wordt geschaald naar de volledige uhd-resolutie van het scherm. Dat ziet er niet verkeerd uit, maar met name bij letters is goed te zien dat ze zijn opgeschaald. Als je bedenkt dat we hier met het absolute topmodel van vele duizenden euro's te maken hebben, komt het toch een beetje gierig over.
De verbeteringen aan de software stellen niet veel voor, maar Quick Access is daadwerkelijk een handige nieuwe feature. Je kunt er snelkoppelingen maken naar je favoriete zender, app of externe ingang. Daarvoor zijn, zoals gezegd, geen aparte knoppen, maar wordt het lang indrukken van een van de cijfertoetsen gebruikt. Je kunt het Quick Access-menuutje oproepen door de 0-toets lang in te drukken. Deze functie werkt erg handig en hoort wat ons betreft op alle televisies thuis.
/i/2001495291.jpeg?f=imagenormal)
De epg ziet er nog hetzelfde uit als in de vorige versie van webOS en dat vinden we prima, want hij is overzichtelijk. Ook vinden we het prettig dat je het huidige kanaal kunt blijven bekijken in de linkerbovenhoek tijdens het opzoeken van programmagegevens. De reclame-uitingen op het homescreen hadden van ons wel mogen verdwijnen. Ze zijn wederom niet heel storend, maar op de duurste tv in het segment mag je best een reclame-vrije interface verwachten.
/i/2001568913.jpeg?f=imagenormal)
Nieuw is de mogelijkheid om 360°-video's af te spelen vanaf usb. Tijdens het afspelen kun je dan in- en uitzoomen met de kleurtoetsen op de afstandsbediening en de 'camera' bewegen met de d-pad. Je kunt ook de bewegingsdetectie van de Magic Remote gebruiken om rond te kijken als je het scrolwieltje ingedrukt houdt. Daarvoor moet de aanwijspijl helaas wel in beeld zijn en dat leidt af. Het is niet mogelijk om 360°-video's af te spelen vanaf YouTube of vanaf je thuisnetwerk. Bovendien worden de kleuren te koel weergegeven en zijn de beeldinstellingen niet beschikbaar om dat te corrigeren. Deze functie vinden we dus wat halfslachtig geïmplementeerd.
Mediaspeler
Een van de handigste app's op smart-televisies is de mediaspeler waarmee je foto's, video's en muziek kan afspelen vanaf een usb-apparaat of vanaf het netwerk door middel van het dlna-protocol. In webOS 3.5 is er ondersteuning voor alle belangrijke bestandsformaten en ook ondertitels worden netjes weergegeven. De standaardondertitels zijn nogal aan de grote kant, maar gelukkig kan je zelf de grootte en de positie instellen. Daarbij lukt het helaas niet om de ondertitels volledig in de onderste zwarte balk van een film in CinemaScope-formaat te plaatsen. Ook zouden we de helderheid van de letters nog wat minder fel willen instellen, maar dat gaat helaas niet.
Inputlag en chroma subsampling
De beeldkwaliteit is vandaag de dag enorm veel beter dan vroeger, maar sommige dingen zijn op moderne televisies beduidend minder goed geregeld. In de tijd dat televisies nog analoog waren verliep het zappen bijvoorbeeld binnen een seconde en ook was er van inputlag nog geen sprake. Moderne televisies hebben allemaal een bepaalde tijd nodig om het beeld dat via een externe ingang wordt aangeboden, daadwerkelijk weer te geven. Als je games aan het spelen bent op de tv, kan een hoge inputlag het spelplezier volledig bederven. Vooral bij actiegames waar een snelle reactie belangrijk is, kan het erg storend zijn als de tv de gamebeelden met vertraging weergeeft.
LG heeft de oledmodellen dit jaar sneller gemaakt dan ooit. Nadat we de tv in de spelmodus hadden gezet, gaf onze Leo Bodnar-lagtester slechts 21ms aan. Dit apparaatje gebruikt een 1080p60-signaal bij het testen, maar door een HDFury Linker en Integral aan te sluiten kunnen we ook testen met 2160p60 en met hdr-beelden. Dit leverde geen significant verschil op en de inputlag bleef een zeer keurige 21ms. Hiermee behoren de 2017-oleds tot de snelste televisies wat inputlag betreft en ze zijn dus zeer geschikt om op te gamen.
Chroma subsampling
Als je de tv wilt inzetten als monitor bij een pc, is het van belang dat de tv geen gebruik maakt van chroma subsampling. Veel uhd-televisies doen dit om bandbreedte te besparen bij de beeldverwerking. Bij het kijken naar normale videobeelden heb je daar geen last van doordat alle videocodecs die gebruikt worden voor de distributie van video dit ook doen. Als je echter naar het beeld van een pc kijkt, valt op dat de kleurresolutie lager is. Vooral bij kleine zwarte letters op een witte achtergrond zie je dan duidelijk kleurartefacten.
Gelukkig kun je ervoor zorgen dat de beeldverwerking van de W7 geen gebruik maakt van chroma subsampling. Daarvoor moet je twee dingen doen: allereerst moet je in het instellingenmenu navigeren naar Algemeen > HDMI Ultra Deep Colour en daar voor 'aan' kiezen. Hierna wordt het beeld beter, maar zijn er nog altijd kleine afwijkingen in beeld te zien. Pas nadat je in het inputmenu de juiste hdmi-ingang op 'pc' hebt gezet, wordt het beeld perfect weergegeven op de volledige kleurresolutie. We vinden het maar een slecht interfaceontwerp en erg onhandig dat chroma subsampling niet met een enkele instelling in het menu uitgeschakeld kan worden.
Energiegebruik, geluid en hdr
Bij lcd-televisies wordt er redelijk wat energie verspild doordat het licht van de backlight grotendeels wordt tegengehouden. Bij een oled is er geen backlight en kunnen pixels die zwart moeten weergeven geheel worden uitgeschakeld. Je zou dus verwachten dat een oled zuiniger zou kunnen zijn dan een lcdtv, maar tot nu gaan oled-televisies minder efficiënt om met energie dan de zuinigste lcd-modellen. Heel ernstig is het niet, maar energielabel B is zo'n beetje het slechtste wat je op televisies zal tegenkomen.
Het verbruik wordt primair bepaald door de helderheid van de tv en met de helderheid op de laagste stand meten we 75W. De gemiddelde helderheid bedraagt daarbij 21cd/m² en dat is veel te weinig voor een mooi beeld. Alleen in een volledig verduisterde ruimte valt er zo nog wat van het futloze beeld te zien. Bij 120cd/m² ziet het beeld er in een matig verlichte kamer goed uit. Het verbruik van de W7 is dan 146W gemiddeld. In de hoogste stand produceert het scherm zo'n 325cd/m² waarbij het verbruik op 283W gemiddeld uitkomt.
Geluid
De soundbar van de W7 ziet er indrukwekkend uit en hij klinkt ook echt goed. De lage tonen gaan niet zo diep dat je ze kunt voelen, maar ze worden wel overtuigend en met veel autoriteit weergegeven. Het stereobeeld is prachtig en er zit veel ruimtelijkheid in het geluid. Stemmen worden prettig weergegeven en de verstaanbaarheid is erg goed. Bovendien is er voor hardhorende mensen in een speciale modus voorzien, Heldere stem III, die de middentonen versterkt voor een nog betere verstaanbaarheid. Dankzij de soundbar klinkt de W7 veel beter dan een gemiddelde televisies.
Als je de soundbar echter vergelijkt met andere audiosystemen van vergelijkbare afmetingen komt hij er een stuk minder goed vanaf. Zo is er bijvoorbeeld geen subwoofer en zijn er geen surroundluidsprekers aanwezig. Een beetje soundbar heeft dat wel en dat levert al snel een veel indrukwekkender geluid op. De W7 ondersteunt de weergave van Dolby Atmos-geluid, maar weet desondanks niet te imponeren bij het weergeven ervan. Het is, voor een Atmos-implementatie, zelfs zwak te noemen. Bij Dolby Atmos hoort het geluid van alle kanten te komen. Op z'n minst moet het lijken alsof het overal vandaan komt door gebruik te maken van geluid dat via wanden en/of het plafond reflecteert. De luisterervaring die de W7 biedt heeft nauwelijks wat met surround te maken en het geluid komt overduidelijk alleen uit de soundbar zelf.
Hdr
Het weergeven van beelden met een groot dynamisch bereik vereist een zo groot mogelijk verschil tussen licht en donker. De oled-technologie hoeft wat betreft het weergeven van donker eigenlijk niet meer verbeterd te worden; de zwartweergave was vanaf de eerste oled -modellen al perfect. Bovendien is het kleine beetje black crush, waar eerdere modellen last van hadden, sinds dit modeljaar door LG verholpen. Aan de andere kant is het weergeven van de helderste pieken nog wel een uitdaging voor de relatief jonge schermtechniek. Om de helderheid wat te verbeteren heeft LG dit jaar het polarisatiefilter, dat nodig was voor het weergeven van 3d, achterwege gelaten.
De hiermee behaalde winst is zeer beperkt. Op het eerste gezicht lijkt een verbetering van 25 a 30 procent zeer de moeite waard, maar door de manier waarop onze ogen helderheidsverschillen registreren, valt dit verschil in de praktijk nauwelijks op. Alleen als je een oled van vorig jaar ernaast zet is het verschil te zien. De mensen die nog wel graag naar 3d-films kijken kunnen dus beter op zoek gaan naar een model van vorig jaar. Daarvan zijn er voorlopig nog genoeg te vinden.
De hoogste piekhelderheid van 815cd/m² hebben we gemeten met een wit vlak dat 10 procent van het schermoppervlak beslaat. Doordat er limieten zijn aan de totale hoeveelheid energie die via de bekabeling in het paneel, de dunne flatcable en de voeding geleverd kunnen worden, zakt de helderheid van het scherm bij het weergeven van een groter wit vlak. Bij een oppervlakte van 25 procent bedraagt de piekhelderheid 464cd/m², bij 50 procent 329cd/m² en bij een volledig wit scherm bedraagt de helderheid maximaal 165cd/m².
Ondanks de beperkingen die de oled-techniek met zich meebrengt is de hdr-weergave zeer indrukwekkend. Voor het beste resultaat kijk je in een redelijk donkere kamer, maar dat geld eigenlijk voor alle hdr-televisies die op dit moment te koop zijn. Door de perfecte zwartweergave zien heldere delen er extra helder uit en is het hdr-effect zeer overtuigend. Alle huidige hdr-fortmaten worden ondersteund; hdr10, hlg en Dolby Vision. Naar verwachting komt er, ergens later dit jaar, nog een vierde formaat van Technicolor bij. LG heeft al laten weten dat er via een update ondersteuning voor zal komen.
Beeldeigenschappen
Dat oled een fundamenteel andere techniek is dan lcd zie je prima terug in de beeldeigenschappen. Een belangrijk verschil zit bijvoorbeeld in de kijkhoeken; als je bij een lcd niet recht voor het scherm plaatsneemt krijg je een minder mooi beeld te zien en daar heb je bij een oled geen last van.
Op bovenstaande foto's, die gemaakt zijn met een identieke belichting, zijn er geen kleurverschillen te zien. Onder een hoek van vijfenveertig graden is wel te zien dat de helderheid wat minder is, maar in de praktijk merk je daar eigenlijk niets van. Ook is het contrast onder een hoek nog altijd erg groot.
Het is prima mogelijk om de perfecte backlight voor een lcd te maken die het licht geheel uniform over het scherm verdeelt. Om dit te doen in massaproductie en tegen aanvaardbare kosten is daarentegen een enorme uitdaging. Doordat oled-schermen geen gebruikmaken van een backlight is het een stuk makkelijker om de helderheid mooi uniform te krijgen.
Op de foto's, die voor middengrijs zijn belicht om de helderheidsverschillen te benadrukken, zijn kleine variaties in de lichtopbrengst te zien, maar in de praktijk zijn deze zo klein dat ze in het geheel niet opvallen. Wederom is op de foto, die onder een hoek van vijfenveertig graden is gemaakt, te zien dat de helderheid een beetje terugloopt, maar als je met je eigen ogen kijkt is dit verschil dusdanig klein dat het geheel niet opvalt.
Het belangrijkste wapenfeit van oled in de vergelijking met lcd is de superieure zwartweergave. Een lcd kan nooit al het licht van de backlight tegenhouden, waardoor zwart nooit echt zwart is. Dat heeft zeer negatieve gevolgen voor het contrast in beeld.
Bij oled-schermen speelt deze problematiek in het geheel niet en als er een zwart beeld wordt weergegeven is het absoluut niet te zien dat de tv aan staat. In een verduisterde kamer zie je op zo'n moment dan ook geen hand voor ogen. Voor het kijken naar hdr-beelden is deze eigenschap van zeer grote waarde. Ook zien kleuren er op een donkere achtergrond intenser uit.
Beeldverwerking
Elke moderne televisie is voorzien van beeldverwerking met optionele 'beeldverbeteraars' die bedoeld zijn om het beeld positief te beïnvloeden. Meestal hebben dit soort algoritmen echter onbedoelde bijeffecten waardoor het netto resultaat negatief uitpakt. LG heeft de W7 voorzien van twee ruisonderdrukkers, een algemene, die bedoeld is om bijvoorbeeld filmkorrel te verminderen, en een mpeg-ruisonderdrukker, die bedoeld is om compressieartefacten weg te poetsen. Als je slecht beeldmateriaal bekijkt kunnen de ruisonderdrukkers zeker van pas komen, maar doordat dit soort algoritmen niet in staat zijn om perfect het onderscheid te kunnen maken tussen ruis en subtiele details, hebben ze een negatief impact op de scherpte van het beeld.
LG's Superresolutie is bedoeld om het beeld te verscherpen. Dit werkt niet zoals de naam doet vermoeden door de resolutie te verhogen, maar door gewone sharpening toe te passen. De indruk van scherpte in het beeld neemt duidelijk toe, maar er is een ongewenst neveneffect waardoor het beeld er wat hard uitzien, met halo's rond contrastovergangen. Ook worden compressieartefacten er duidelijker zichtbaar van.
De functie 'Dynamisch contrast' pept het contrast in het beeld op, door de heldere delen lichter weer te geven en de donkere delen donkerder. Dat levert op het eerste gezicht in veel gevallen een mooier beeld op, maar helaas gaan er zo erg veel details in de schaduwpartijen en hooglichten verloren. Met 'Dynamische kleur' wordt er op vergelijkbare wijze meer kleur aangemaakt, door simpelweg de verzadiging van de meeste kleuren te verhogen. Ook hierdoor gaan details in het beeld verloren, doordat kleuren die al dicht tegen de maximale verzadiging aan zaten, naar die maximale verzadiging worden geduwd.
Een belangrijk nadeel, ten opzichte van de vroeger gebruikelijk plasma- en crt-techniek, is dat moderne televisies de afzonderlijke beelden net zo lang tonen totdat het volgende aan de beurt is. Hierdoor kan er bewegingsonscherpte ontstaan op je netvlies als je ogen over het scherm bewegen om een object in beeld te volgen. Plasmaschermen en beeldbuizen vertoonden de afzonderlijke beelden als korte lichtflitsen, waardoor er simpelweg niet genoeg tijd was voor de beelden om te vervagen op je netvlies. Hierdoor werd, net als bij het gebruik van flitslicht om actie te fotograferen, beweging scherper weergegeven.
Om beweging er vloeiender en scherper uit te laten zien zijn televisies veelal uitgerust met beeldinterpolatie. De marketingnaam van LG hiervoor is TruMotion. Als je het gebruikt bij beelden met een lage framerate, zoals gebruikelijk bij veel films en series, kun je last krijgen van het soap opera effect. Bij beelden met een hoge framerate en veel beweging, zoals sport, ziet het beeld er scherper uit, doordat de afzonderlijke beelden minder lang worden vertoond. Helaas is geen enkel interpolatie-algoritme perfect en ontstaan er altijd artefacten in beeld, waardoor bijvoorbeeld de snel bewegende benen van een voetballer er raar uit gaan zien. Helaas doet TruMotion op LG's oleds niet aan black frame insertion. Dat is namelijk de effectiefste manier om beelden korter te tonen zonder tussenliggende beelden te berekenen. Wel gaat deze methode ten koste van de helderheid en zie je het beeld duidelijk knipperen, waardoor de meeste mensen het onprettig vinden kijken.
Metingen en kalibratie
We beginnen onze metingen altijd met een ansi-contrastmeting omdat dit zo'n beetje de beste graadmeter voor de beeldkwaliteit is. Op een oledscherm heeft deze meting geen zin omdat er bij het weergeven van zwart letterlijk niets valt te meten. In theorie levert dat dan ook een een oneindig grote contrastverhouding op. In een normaal verlichte kamer zullen reflecties de zwartweergave en daarmee het contrast negatief beïnvloeden en is er dus geen sprake van perfectie. Dat ligt dus echter niet aan de tv, maar aan de kijkruimte.
Voor een mooi beeld heb je, zelfs bij het kijken naar zwart-wit-films, een goede kleurweergave nodig. Een meting van de grijstinten geeft hier een goed inzicht in. Als alle tinten namelijk zonder kleurzweem worden weergegeven, zal het grootste deel van de kleuren ook correct worden weergegeven. Ook zien we aan deze meting of de helderheid met de juiste stappen oploopt. Als dat namelijk niet het geval is, zullen er details in het beeld verloren gaan.
/i/2001572389.png?f=imagenormal)
Van alle presets levert ISF Expert (lichte kamer) het beste resultaat op, met een gemiddelde ΔΕ2000 van 1,4. Hoewel er wat te veel rood in het beeld zit, blijft de afwijking gemiddeld genomen ver onder de grens van 3, waardoor je het niet met het blote oog gaat zien. De gammagrafiek verloopt netjes en de gemiddelde waarde van 2,2 is precies volgens de specificaties.
/i/2001572391.png?f=imagenormal)
Ook bij de primaire en secundaire kleuren zijn de afwijkingen erg klein en komt de gemiddelde ΔΕ2000 uit op 1,7, waardoor de afwijkingen opnieuw gemiddeld genomen niet opvallen met het blote oog.
Kalibratie
We hebben geen ernstige afwijkingen gemeten en dus valt eigenlijk geen zichtbare winst te behalen, maar we willen graag kijken hoe de W7 presteert na een kalibratie. We zijn dus aan de slag gegaan met onze SpectraCal C6-colorimeter, die we in CalMAN 5 voorzien hebben van een meterprofiel door middel van een X-Rite i1Pro 2-spectrofotometer.
/i/2001572393.png?f=imagenormal)
Na een tweestapsgrijskalibratie hebben we de gemiddelde ΔΕ2000 weten te verlagen tot slechts 0,8. Hiermee is het kleine beetje te veel rood in beeld ook verdwenen. De gammagrafiek was voor de kalibratie al keurig en daar is weinig aan veranderd
/i/2001572395.png?f=imagenormal)
Bij de primaire en secundaire kleuren is de gemiddelde ΔΕ2000 gezakt tot 0,9; een zeer goed resultaat. We hebben uiteindelijk, onder de witbalans instellingen, hoog rood op -3 en hoog blauw op 5 gezet. Het kan geen kwaad om deze instellingen over te nemen en doordat beeldpanelen in grote series worden geproduceerd, is er een kans dat andere 65" oleds van LG er ook beter door gaan presteren, maar dat weet je pas zeker na een meting. Voor wie de W7 wil (laten) kalibreren biedt LG een uitgebreid color management system waarmee de weergave nog verder kan worden geperfectioneerd. Hiermee is voorzichtigheid geboden; let op dat je alleen kleine correcties gebruikt. Door de beperkte bitdiepte die onderhuids door LG wordt gebruikt krijg je snel met banding in beeld te maken.
Fotogalerij en specificaties
Merk en uitvoering |
|
Categorie |
Televisies |
Merk |
LG |
Product |
LG W7 |
Uitvoering |
65" |
Gebogen scherm |
Nee |
Resolutie (TV) |
3840x2160 |
Beeldverhouding |
16:9 |
Televisietype |
Ultra HD |
Paneeltype |
OLED |
HDR ondersteuning |
Dolby Vision, HDR10, Hybrid Log Gamma |
Specs van fabrikant |
Productinformatie van de fabrikant |
Conclusie
Met de W7 heeft LG een topmodel in handen met een high tech-uiterlijk. Het ultradunne scherm kan letterlijk op een muur worden geplakt en dat is een indrukwekkende prestatie. Daarbij biedt deze tv de beste beeldkwaliteit die er op dit moment te koop is. Het oled-paneel weet, zeker in een donkere kamer, erg veel indruk te maken met een schitterend mooie hdr-weergave. Ook gewoon sdr-beeldmateriaal ziet er op deze tv veel mooier uit dan op een lcd-tv.
De bediening werkt, dankzij de luxe Magic Remote in combinatie met webOS 3.5, erg prettig. Hoewel we dit besturingssysteem nog altijd kunnen waarderen wordt het wel tijd voor LG om het eens op de schop te nemen en grondig te vernieuwen. De ontwikkeling van webOS lijkt namelijk een beetje stil te staan, en stilstand is achteruitgang. We willen op zo'n dure futuristische tv bijvoorbeeld een interface zien die op de volledige uhd-resolutie wordt gerenderd.
Ons gevoel bij de soundbar is tweeledig; aan de ene kant is het geluid veel beter dan van de gemiddelde tv, maar door de grote afmetingen en de ondersteuning voor Dolby Atmos-geluid schept hij grote verwachtingen die niet worden waargemaakt. Als je een beter audiosysteem wilt aansluiten, en dat zouden we niet raar vinden als je zo veel geld aan een tv uitgeeft, is deze oplossing erg onhandig en was je beter af geweest met een zo klein mogelijk kastje waar alleen de elektronica en aansluitingen in zitten.
Als je de enorm hoge prijs van het door ons geteste 65"-model meeweegt, dan biedt de W7 veel minder waar voor je geld dan alle goedkopere oled-modellen, die stuk voor stuk van exact hetzelfde paneel zijn voorzien. Net als bij peperdure supersportwagens is de aanschafprijs, als je het rationeel bekijkt, niet goed te praten. Het is een televisie voor rijke mensen waar de gewone man alleen maar van kan dromen... in schitterend hdr.
Eindoordeel