Zoals gezegd is de GH5 gespecialiseerd in video, maar dat laat onverlet dat Panasonics topmodel uitstekend bruikbaar is voor fotografie. Een functie die voor beide disciplines interessant is, is de ingebouwde beeldstabilisatie. Tot voor kort was je voor stabilisatie afhankelijk van Panasonic-lenzen met mega-ois of hulpmiddelen als stabilizers, maar nu heeft de GH5 vijfassige in-body-stabilization, ofwel ibis, net als de GX80. Dat werkt samen met lenzen zonder enige vorm van stabilisatie, zoals veel primes of Olympus-objectieven, en met lenzen met power-ois, waarbij beide soorten elkaar versterken. Volgens Panasonic leidt dat tot een winst van circa 5 stops. In theorie betekent dit dat je nog een scherpe foto kunt maken met een sluitertijd van meer dan een volle seconde, maar je kunt natuurlijk ook kiezen voor een lagere isowaarde.
Een voorwaarde is wel dat je Dual IS 2-compatibel lenzen gebruikt; zie dit overzicht op de site van Panasonic. Wil je gebruikmaken van deze stabilisatie, dan is er dus kans dat je in nieuw glas moet investeren.
Panasonic Dual IS 2 combineert de stabilisatie in de lens met in-body stabilization, hier bij de GX8
We hebben de stabilisatie in de praktijk geprobeerd door te testen hoe lang we uit de hand konden fotograferen met een lange sluitertijd en hoe consistent de resultaten zijn. Tijdens onze steekproef bleek een sluitertijd van een seconde haalbaar, maar meer werd lastig. Hoe langer de sluitertijd, des te inconsistenter de resultaten werden, wat volgens de natuurwetten logisch is. Vaak was het beeld op zich bruikbaar, maar niet overal scherp. Uiteraard is dit allemaal afhankelijk van de vaste hand van de fotograaf, de lichtomstandigheden en externe factoren zoals wind.
Tijdens een demonstratie op de beursvloer toonde Panasonic een test waarbij zelfs een sluitertijd van twee seconden werd gehaald en de stabilisatie beter presteerde dan die van de concurrentie. Die tijd hebben we zelf in de praktijk niet gehaald, maar we kunnen wel stellen dat Panasonic de stabilisatie uitstekend geïmplementeerd heeft. Er zijn maar weinig camera's die hierbij in de buurt komen, eigenlijk alleen de Olympus OM-D E-M1 II. De effectieve stabilisatie is uiteraard ook zeer nuttig voor videodoeleinden.
:fill(white)/i/2001408747.jpeg?f=imagegallery)
Een uit de hand gemaakte foto met een sluitertijd van 1 seconde
Autofocus en burst
In tegenstelling tot alle andere recente high-end camera's leunt de Panasonic nog steeds geheel op contrast- in plaats van fasedetectie. Gezien het feit dat het meer een video- dan een actiecamera is, is dat misschien verklaarbaar, maar het blijft een potentieel zwak punt. Traditioneel werkt contrastdetectie door softwarematig contrasten te detecteren terwijl de de scherpstelling van de lens verandert. Ook al gaat dat in een fractie van een seconde, die scherpstelling is vaak merkbaar en kan leiden tot hunten. In de praktijk bleek de GH5 in de meeste gevallen echter bijzonder vlot scherp te stellen. We waren al niet ontevreden over de GH4 op dit vlak, maar het lijkt nog net een tandje sneller allemaal. Ook tracking werkt goed, maar dit blijft wel de achilleshiel als het om het vastleggen van snelle actie gaat.
De camera is in staat om 12 beelden per seconde te schieten in de volledige 20-megapixelresolutie. Net als bij eerdere Lumix-camera's is er een preburstoptie, waarbij de camera al begint met opnemen voordat je de ontspanknop geheel indrukt. Ook 'focus stacking', eveneens een functie van andere Lumix-camera's, is een handige optie. Daarmee kun je achteraf, op basis van een reeks van dertig foto's, het juiste scherpstelpunt kiezen of juist de volledige scherptediepte gebruiken.
En verder
Met de elektronische sluiter kun je niet alleen een korte sluitertijd van 1/16000 seconde halen, maar ook geheel geruisloos fotograferen. De sluiter van de GH5 is op zich al vrij stil, maar als je bijvoorbeeld in een kerk fotografeert, is de stille stand erg prettig. De GH5 heeft nu ook twee kaartslots, wat een uitkomst is voor vrijwel alle fotografen. De slots zijn beide compatibel met uhs-II en kunnen dus overweg met de allersnelste geheugenkaarten. Wat connectiviteit betreft is de GH5 ook rijk uitgerust, met wifi, nfc én bluetooth, een volledige hdmi-aansluiting en usb-c 3.1.
Het scherm aan de achterkant is nu 3,2" groot en heeft een resolutie van 1620k dots, ofwel 1,6 megapixel, wat eveneens meer is dan de meeste concurrenten hebben. Het is nog steeds kantelbaar en draaibaar. De GH5 ondersteunt bovendien pull focus, waarbij de camera in de videomodus vloeiend overschakelt van het ene naar het andere scherpstelpunt, bijvoorbeeld van de achtergrond naar de voorgrond.
:fill(white)/i/2001407285.jpeg?f=imagegallery)
Grip en XLR-adapter
De nieuwe DMW-BGGH5-grip maakt het makkelijker om in de portretstand te schieten, heeft ruimte voor een extra accu die je via de zijkant kunt wisselen en laat zich wat prettiger vasthouden door mensen met grote handen. Wie serieus met audio aan de slag wil, zal blij zijn met de XLR DMW-XLR1, die veel compacter is dan de vorige XLR-set. Je monteert hem op de flitsvoet in plaats van aan de onderkant en hij heeft bovendien een extra flitsvoet bovenop, voor bijvoorbeeld een lamp of microfoon.
:fill(white):strip_exif()/i/2001356721.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2001355041.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/49675/nerdinside.jpg?f=community)