Inleiding
Samengevat
De Chinese Xiaoyi Yi M1 is vooral op papier een bijzonder interessante camera. Hij is uitgerust met een gloednieuwe sensor die in staat is goede foto's te maken en te filmen in 4k. Ook het minimalistische uiterlijk, met een smartphoneachtige bediening, is verfrissend. En dat geldt ook voor de adviesprijs, die met 299 euro scherp is ingezet. In de praktijk lopen de kosten echter flink op door invoerheffingen en btw, en het beperkte aanbod drijft de prijs verder op, waardoor het lastig is om hem in huis te halen voor onder 450 euro. Maar ook wat de camera zelf betreft heeft Xiaoyi wat steekjes laten vallen.
Eindoordeel
De cameramarkt wordt al jaren gedomineerd door voornamelijk Japanse bedrijven, zoals Canon, Nikon, Sony, Panasonic, Olympus, Fujifilm en Pentax. Ondertussen hebben smartphones steeds vaker de functie van primaire camera overgenomen en die komen meestal uit China en Zuid-Korea. Tijdens de Photokina van dit jaar was er een kleine verrassing in de vorm van een Chinese camera: de Xiaoyi Yi M1, een camera met verwisselbare lens, grote sensor en 4k-videomodus. We kennen dit merk al van de Yi Sports Camera en het bedrijf heeft bovendien banden met de onder tweakers populaire smartphonemaker Xiaomi.
Wat we toen ook interessant vonden, was de beoogde doelgroep van de camera en de bijbehorende ontwerpkeuzes. De fabrikant zei zich specifiek op smartphonegebruikers en beginnende fotografen te richten. Oftewel, consumenten die graag betere foto- en videokwaliteit willen, zonder al te veel knopjes en instellingsmogelijkheden. De camera zou te bedienen zijn als een smartphone; op twee fysieke knoppen en twee draaiwieltjes na, kun je alles regelen via het touchscreen.
De prijs was minstens zo opvallend. Tijdens de Photokina vertelde een woordvoerder van Xiaoyi dat de set met 12-40mm-kitlens 299 euro zou gaan kosten en ook in Europa verkocht zou worden. Daarvoor zou je dan een camera met een fonkelnieuwe Sony-microfourthirdssensor van twintig megapixel, een 4k30p-videomodus, wifi en bluetooth, 81 autofocuspunten en een burstsnelheid van vijf foto's per seconde krijgen.
Dat lukt je nu in elk geval nog niet: Xiaoyi verkoopt de camera in de Verenigde Staten zelf voor 350 dollar en bij sites als Banggood en Aliexpress kost hij momenteel circa 450 euro, al fluctueert de prijs met de dag. Amazon.de levert hem ook, voor 639 euro. Is het dat geld wel waard en kan Xiaoyi de belofte waarmaken?
/i/2001240341.jpeg?f=imagenormal)
We bedanken kanem0chi voor het uitlenen van zijn Xiaomi Yi M1-camera, die onder andere te koop is bij Banggood.
Features en specificaties
Door zijn lage prijs zou je wellicht verwachten dat er een wat oudere sensor in de M1-camera wordt gebruikt, maar niets is minder waar. De M1 is uitgerust met de recente IMX269, die Sony in april 2016 aankondigde. Volgens onbevestigde geruchten wordt dezelfde sensor ook gebruikt in de Panasonic GX8 en de Olympus Pen-F, en wellicht ook nog in andere modellen. Dat zijn allemaal high-end camera's, terwijl de M1 juist aan de onderkant van de markt opereert. Niet alleen staat deze sensor bekend om zijn goede fotokwaliteit, hij is ook nog eens in staat om videobeelden in 4k-resolutie vast te leggen.
/i/2001326011.jpeg?f=imagenormal)
Mft-mount, eigen lenzen
Xiaoyi heeft niet alleen een camera uitgebracht, maar ook twee lenzen. De 12-40mm f/3.5-5.6 is een eenvoudige kitlens met een equivalente beeldhoek van 24-80mm. Hoewel de lens collapsible is, is hij niet erg compact; de kitlenzen van Olympus en Panasonic zijn een stuk kleiner. Over het uitschuiven heeft de fabrikant wel goed nagedacht; er zit weliswaar een schuifje aan de zijkant, maar je hebt dat niet nodig om te lens uit te schuiven, waardoor je snel kunt schakelen. Je hoeft het schuifje alleen te gebruiken als je lens in de uitstand wilt zetten.
Er is ook een kit met een 42,5mm f/1.8 prime, die vanwege de 85mm beeldhoek bedoeld is voor portretten. Beide lenzen zijn vreemd genoeg voorzien van een puur cosmetische scherpstelring; je kunt hem niet draaien. Het overschakelen van automatisch naar handmatig scherpstellen gaat via een menu-optie via het scherm. Je hebt dan wel focus peaking tot je beschikking, maar heel makkelijk omschakelen is het niet.
Beide lenzen zijn grotendeels gemaakt van plastic, inclusief de vatting, en zowel de camera als de lenzen voelen bijzonder licht aan. De mount van de camera is van metaal. De objectieven zijn niet voorzien van optische stabilisatie en dat is wel opvallend, in negatieve zin. Zo goed als alle camera's met verwisselbare lenzen zijn uitgerust met stabilisatie. Met de M1 ben je afhankelijk van elektronische stabilisatie en dat functioneert beduidend minder goed dan optische stabilisatie of sensor shift.
Het zoombereik met de standaard 12-40mm-kitlens
Compositiesjablonen
Xiaoyi richt zich volgens eigen zeggen specifiek op de smartphonedoelgroep. Dat zijn mensen die nu vooral met hun smartphone fotograferen, maar betere kwaliteit willen. Niet alleen heeft het bedrijf daardoor voor een smartphoneachtige bediening gekozen, maar ook zijn er hulpmiddelen ingebouwd voor beginners, zoals compositiesjablonen. Volgens Xiaoyi kunnen 'zelfs beginners fotograferen zoals een pro', met behulp van deze sjablonen.
Dat is natuurlijk marketingpraat, want in feite gaat het om een soort interactieve hulpgids. Er is bijvoorbeeld een ingebouwde portretmodus - de c-stand op het programmawiel - waarbij verschillende poses als een overlay op het scherm worden getoond. Daardoor weet je als onervaren fotograaf hoe je iemand moet positioneren en kun je het model concrete instructies geven om een bepaalde houding aan te nemen. Als je op de onderste knop achter op de body drukt, zie je de originele foto waarop het sjabloon gebaseerd is. In de overlays is rekening gehouden met de regel van derden, zodat een model niet recht in het midden wordt gepositioneerd. Op zich is deze feature leuk en origineel bedacht, maar we vragen ons af hoe vaak iemand dat gaat gebruiken. Het aantal sjablonen is beperkt en een deel is alleen maar bruikbaar met de optionele 42,5mm-portretlens.
En verder
Een elektronische zoeker ontbreekt, waardoor je voor het maken van de compositie geheel bent aangewezen op het scherm. In deze prijsklasse is dat vrij normaal. Minder prettig is dat de fabrikant geen flitser meelevert, al is de camera wel voorzien van een universele flitsvoet. Verder schermt de fabrikant ook met een 50-megapixelmodus, waarbij foto's gemaakt worden met een resolutie van 8160x6120 pixels, maar daarbij wordt het beeld softwarematig geïnterpoleerd, dus daar heb je niet veel aan.
De camera is uitgerust met een quadcore-isp die ook hdr-beelden kan produceren en de camera ondersteunt raw. In de burstmodus kan hij vijf foto's per seconde produceren, al zit de buffer dan ook meteen vol. Als je in raw fotografeert, is dat na drie foto's het geval. De sensor is instelbaar van 100 tot 25.600 iso en de camera biedt een minimale en maximale sluitertijd van respectievelijk 1/4000e en 60 seconden. Het touchscreen telt 720x480 pixels. De camera is ook uitgerust met wifi en bluetooth, waardoor je hem kunt verbinden met een smartphone.
|
|
Categorie |
Systeemcamera's |
Merk |
Xiaoyi |
Uitvoering |
Xiaoyi M1 + 12-40mm F3.5-5.6 Zwart |
Mount |
Micro four thirds |
Sensor |
20Mp-cmos |
Minimale isogevoeligheid |
100 iso |
Maximale isogevoeligheid |
25600 iso |
Beelden per seconde |
5fps |
Langste sluitertijd |
60s |
Kortste sluitertijd |
1/4000 sec. |
Aantal autofocuspunten |
81 |
Videoresolutie |
3840x2160 (ultra-hd) |
Video framerate |
30fps |
Bestandsformaat video |
MP4 |
Schermdiagonaal |
3" |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Gps |
Nee |
Geheugenkaarttype |
Sd, sdhc, sdxc |
Verbinding (extern) |
Micro-hdmi, usb 2.0 micro |
Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
Verbinding (bluetooth) |
Bluetooth LE/smart/4.0+ |
Afmetingen |
64x114x34mm |
Kitlens |
12-40mm f3.5-5.6 |
Body en bediening
Het ontwerp van de Yi M1 ziet er vernieuwend uit en dat geldt ook voor de minimalistische bediening. Toch is het niet helemaal origineel. Zoals wel meer Chinese bedrijven heeft men inspiratie geput uit ontwerpen van anderen. In dit geval vooral van de Leica T-systeemcamera, die in 2014 verscheen. Niet alleen het ontwerp, met de strakke grip, maar ook het prominente logo vertoont veel gelijkenissen, zij het dat het Yi -logo aan de rechterkant zit. Wij hadden de zwarte uitvoering van de Yi M1, maar hij is ook beschikbaar in het zilver. Een andere belangrijke overeenkomst is dat de Leica T eveneens minimalistisch is, met slechts enkele knoppen, en de bediening via het aanraakgevoelige scherm. De body van de M1 is met 280g behoorlijk licht.
Even wennen
Voor wie al ervaring heeft met camera's met verwisselbare lenzen, is de bediening van de M1 flink wennen. De interface van het aanraakgevoelige scherm is minimalistisch en naar onze mening niet heel duidelijk. Boven- en onderin het scherm staan balken met basale informatie zoals de lichtgevoeligheid, de autofocusstand en de programmastand, de witbalans, jpeg en raw, het aantal resterende foto's en resterende accucapaciteit. Aan de linkerkant van het scherm staat in iets groter formaat de diafragmawaarde, sluitertijd en de belichtingscompensatie. Het lettertype is vrij dun en wit of zwart van kleur. Daardoor zijn de waarden niet heel goed te zien, zeker niet als de zon fel schijnt. Ook virtuele knoppen, zoals het accepteren van het pairen met een smartphone, zijn vrij klein vormgegeven en vallen nauwelijks op.
Dat Xiaoyi zich specifiek op smartphonegebruikers richt, verklaart het minimalistische ontwerp grotendeels. Die doelgroep is al gewend om alles via het scherm te doen. Volautomatisch is de camera prima te bedienen, waarbij je bijvoorbeeld ook een foto kunt maken door op het scherm te tikken. Maar hoe tover je bijvoorbeeld het menu met instellingsmogelijkheden tevoorschijn? Dat staat nergens, ook niet in de vorm van een virtuele menuknop. Dit gaat door met je vinger van links naar rechts te vegen op het scherm, waarop indirect gehint wordt door de drie bolletjes onderin het scherm. Als je van rechts naar links krijg je programmastanden en kleurprofielen. Als je dit eenmaal weet vergeet je het niet snel, maar het gebruik van iconen zouden we logischer vinden.
Wat ook niet helpt is dat het capacitieve scherm wat traag reageert. Het bladeren door foto's gaat vrij sloom en ook het oproepen van menu's en het indrukken van virtuele knoppen gaat niet instant. Hetzelfde geldt voor het inzoomen op gemaakte foto's. Dat is jammer, want de smartphonebeleving gaat zo verloren.
/i/2001326033.jpeg?f=imagenormal)
Knoppen en draaiwielen
Ook de body is bewust minimalistisch gehouden en bevat aan de achterkant slechts twee knoppen. De eerste is voor het tonen van de gemaakte foto's en video's en de tweede fungeert meestal om een scherpstelpunt te kiezen. Over de draaiwielen aan de bovenzijde van de camera zijn we wel te spreken. Hier vind je een pasm-draaiwieltje, waardoor de meer ervaren fotograaf ook snel kan schakelen, bijvoorbeeld van de automatische stand naar de a- of s-stand of de panoramamodus. In het midden zit de videoknop slim weggewerkt zodat hij goed binnen bereik is, maar je hem ook niet per ongeluk indrukt.
Daarnaast zit een draaiwieltje om snel instellingen te wijzigen, zoals de sluitertijd of de diafragmawaarde. Of belichtingscompensatie, hoewel je daarvoor eerst op het ev-icoon op het scherm moet tappen. De aan-uit-knop is een klein schuifje bij de ontspanknop. Dat schuifje vinden wij wat minder prettig werken omdat hij wat verkrampt is weggewerkt. De camera aandoen gaat makkelijk door het schuifje naar je toe te trekken, maar uitdoen is wat gepriegel.
Autofocus
De M1 gebruikt contrastdetectie om scherp te stellen en heeft 81 scherpstelvlakken die verspreid zitten over vrijwel het gehele beeld. Zowel af-s- als af-c-modi zijn aanwezig, al ondersteunt hij alleen af tracking in combinatie met gezichtsherkenning. De autofocus werkt in af-s redelijk. Toch is er sprake van merkbare sluitervertraging en dat valt wat tegen, zelfs in deze prijsklasse.
De autofocus zelf heeft ook wat tijd nodig. In een tijd waarbij de meeste fabrikanten zijn overgestapt op fasedetectie af-diodes op de sensor is dat ook niet vreemd. Maar anno 2016 is de methode dan ook wat gedateerd. Voor landschappen voldoet de camera wel, maar snel bewegende kinderen of sport vastleggen is vrijwel onmogelijk.
Jpeg en raw
De camera biedt drie jpeg-bestanden - normaal, fijn en superfijn - maar ervaren fotografen kunnen hun foto's ook opslaan in het raw-formaat. Dat is handig, want daarmee kun je het maximale uit de beelden halen en zoals je op de pagina over de beeldkwaliteit kunt zien, kan dat best een groot verschil maken. Xiaoyi heeft gekozen voor het Adobe dng-formaat en dat is slim, want je bent daardoor niet afhankelijk van specifieke camera-ondersteuning, zoals in Lightroom. Wat we echter wel hinderlijk vinden, is dat je niet kunt kiezen voor jpeg en raw tegelijkertijd, zoals dat bij vrijwel alle camera's standaard kan. Een ander minpunt is dat er nog geen lensprofielen zijn voor de Xiaoyi-lenzen, waardoor lensfouten als vertekening, vignettering en chromatische aberratie effectief kunnen worden weggewerkt. Dat is wel nodig, want onze 12-40mm kitlens vertoont flink wat vertekening.
Apps
Wat verder tegenvalt is dat de M1 niet uitbreidbaar is met apps. Het draait immers een variant van Android en het zou erg interessant kunnen zijn, zeker voor tweakers, als je apps kunt gebruiken die de mogelijkheden van de camera verder vergroten. Denk bijvoorbeeld aan een hyperlapse, maar ook aan apps voor beeldbewerking, zoals Snapseed. Nu moet je daarvoor alsnog teruggrijpen naar je telefoon.
Xiaoyi heeft wel een redelijk uitgebreide app uitgebracht, genaamd Yi Mirrorless. Daarmee kun je niet alleen je foto's overzetten en de camera op afstand bedienen, maar ook extra compositiesjablonen downloaden. De camera gebruikt zowel bluetooth als wifi - de eerste voor het in stand houden van de verbinding en de tweede voor het draadloos versturen van bestanden. Op papier klinkt dat prima, maar toch kregen we camera in de praktijk maar met moeite verbonden met een Android- en iOS-smartphone. Veel pogingen mislukten.
Toekomstige updates
Het is denkbaar dat toekomstige firmware-updates in extra functionaliteit gaan voorzien en dat de fabrikant de prestaties softwarematig verbetert. We verwachten echter niet op alle fronten grote verbeteringen; de autofocus zou wel wat sneller kunnen worden, maar zal nooit zo vlot zijn als concurrerende camera's die fasedetectie-af gebruiken. Over updates gesproken: tijdens de review kwam 1.0.2 beschikbaar, maar onze camera toonde een Chinese foutmelding en liet zich niet updaten.
Video
Uiteraard kun je ook filmen met deze camera - zelfs in 4k-resolutie. En dat is vrij bijzonder is deze prijsklasse, zeker voor een nieuwe camera. Normaal moet je voor de functionaliteit minimaal zeshonderd euro neertellen. Het gaat dan vooral om Panasonic camera's, zoals de G7 en GX80, aangezien dit merk echt een speerpunt van 4k gemaakt heeft. Bij veel andere fabrikanten zit je al snel boven de duizend euro als je in 4k wilt kunnen filmen. Op de Yi M1 na is de Nikon 1 J5 op dit moment de goedkoopste camera met 4k functionaliteit, maar deze heeft een kleinere 1"-sensor en haalt maar 15fps bij het filmen in 4k-resolutie. Dat is te weinig voor een vloeiende weergave.
In de compilatie hieronder zie je verschillende scenes die we met de Yi M1-camera gefilmd hebben in 4k. Dat gebeurde deels vanaf een statief en deels uit de hand. De verschillen zijn best groot en daarover zullen we verderop deze pagina uitweiden.
Resoluties
De camera ondersteunt vijf verschillende resoluties: 4k met 3840x2160 pixels en 30 fps, 2048x1536 (2k) met 30 fps, 1920x1080 (hd) met 24/30/60 fps, 1280x720 (hd ready) met 24/30/60 fps en ten slotte nog een slow motion-stand met 240fps in 640x480 (vga). Nog los van 4k is ook de 1080p60-modus interessant, omdat je dan in goede resolutie beelden kunt vertragen. Deze optie zien we lang niet bij alle camera's, zeker niet in de prijsklasse onder vijfhonderd euro.
De 4k-modus biedt een resolutie van 3840x2160 pixels met dertig beelden per seconde. We hebben de resultaten op een 4k-tv bekeken en wat betreft scherpte en detail ga je er zeker op vooruit ten opzichte van 1080p. Tegelijkertijd merkten we dat je er met je 12-40mm niet het optimale uithaalt. Er zijn scherpere lenzen beschikbaar. Ook het feit dat je met de Xiaoyi niet mechanisch kunt scherpstellen is een groot nadeel voor de serieuze filmer. Voor huis-, tuin- en keukenvideo's voldoet de camera op zich wel, ware het niet dat je niet teveel moet verwachten van de autofocus. De camera kan continu scherpstellen, maar doet dat traag. Voor statische opnamen, waarbij de afstand tussen de camera en het onderwerp gelijkt blijft, valt er prima mee te werken, maar anders is de kans op onscherpe beelden groot.
/i/2001240363.jpeg?f=imagenormal)
Beeldstabilisatie
Iets dat ook niet meewerkt is dat dat de meegeleverde kitlens en de optionele 42.5mm portretlens niet zijn voorzien van optische stabilisatie en dat vinden we evenmin terug in de body. Wel gebruikt hij elektronische, oftewel digitale stabilisatie - eis. Deze methode is echter beduidend minder effectief. Sterker nog, in diverse video-opnamen zien we dat de camera van de wijs raakt, waardoor de beweging juist sterk toeneemt in plaats van afneemt. Hij denkt dan beweging te zien en probeert dat softwarematig te stabiliseren. Voor een bewegende hand werkt dat, maar hij reageert ook heftig op bijvoorbeeld golven. Met firmware 1.0.1 was het niet mogelijk om deze vorm van stabilisatie uit te zetten, maar vanaf 1.0.2 is dat wel het geval en staat het standaard uit in 4k. Vanaf statief zien de beelden er overigens goed uit. Wellicht is de elektronische stabilisatie nog verder te tweaken middels toekomstige firmware-updates.
Lenzen
Tegen het gebrek aan stabilisatie is overigens nog iets anders te doen: omdat de M1 gebruikt maakt van de mft-mount, kun je ook gebruikmaken van Olympus- en Panasonic-lenzen. De meeste Olympus-body's hebben stabilisatie in de camera zitten, waardoor je het beste kunt uitkijken naar Panasonic lenzen met mega ois.
Het feit dat de mft-mount gebruikt wordt, betekent tegelijkertijd ook dat je via adapters gebruik kunt maken van vrijwel alle lenzen. Dus ook oude mechanische lenzen met diafragmaring die je voor enkele tientjes op eBay of Marktplaats kunt scoren. Onder filmers zijn dergelijke lenzen al langer populair.
Geen kantelbaar scherm
Voor de genoemde adviesprijs kun je natuurlijk niet alles verwachten, maar toch is het gebrek aan een kantelbaar scherm een gemis. Vrijwel alle systeemcamera's van dit moment, evenals een groeiend aantal compactcamera's, zijn uitgerust met zo'n constructie. Zeker voor videodoeleinden zou dit erg handig zijn. Omdat de camera ook geen optionele evf heeft, ben je voor het scherpstellen geheel afhankelijk van het scherm. Het gebruik van een lcd-loupe is wel een optie.
Beeldkwaliteit
Over het algemeen is de beeldkwaliteit zoals je die zou verwachten van een moderne sensor. De Sony IMX269 in de Yi M1 staat ook goed bekend, al blijft het natuurlijk wel een iets kleinere sensor dan aps-c-formaat. De resultaten van onze testkaart sluiten grotendeels aan bij onze ervaringen met de Panasonic Lumix G80. De M1 lijkt op de hogere lichtgevoeligheden zelfs wat meer kleur te houden dan de G80. Wel is de ruisreductie van de jpeg's aan de agressieve kant, zodat er snel details verloren gaan. Tot en met 1600 iso valt dat mee, maar zo rond 6400 is wat ons betreft de grens bereikt. De M1 kan ook overweg met 12.800 en 25.600 iso, maar dat zouden we afraden.
/i/2001337265.jpeg?f=imagenormal)
De jpeg-resultaten op iso 200, 1600, 3200 en 6400 op basis van een uitsnede van onze testkaart
De dng-beelden vertonen vanaf 6400 iso ernstige banding, in de vorm van horizontale strepen. Op 3200 iso en lager zijn die niet te zien. In de jpeg's zien we er ook niets van terug. Om uit te sluiten dat het aan Lightroom lag, hebben we de bestanden ook met RawTherapee geopend, maar daar zagen we hetzelfde. Vanwege de streepstructuur is dit ook eigenlijk niet weg te werken met bijvoorbeeld ruisreductie. We vermoeden dat het probleem ontstaat tijdens het wegschrijven naar het Adobe dng-formaat en in dat geval zou het eenvoudig met een firmware-update op te lossen moeten zijn. In firmware 1.0.2 werd hier nog niets over gemeld.
Los van deze geconstateerde afwijking zien de raw-bestanden er verder goed uit. Dankzij het ontbreken van de agressieve ruisreductie bevatten de beelden op hoge iso's ook meer details dan de jpeg's. Tot en met iso 6400 zijn de beelden nog prima bruikbaar. Maar 12.800 en 25.600 blijven een twijfelgeval.
Het voordeel van raw is dat je veel meer dynamisch bereik uit de foto's kunt persen, zoals details in donkere of juist overbelichte delen. Dat kun je zien aan de foto's op de volgende pagina, die zowel de onbewerkte raw's bevatten als door ons bewerkte versies.
Boven de jpeg-resultaten op iso 6400 en 25.600 en daaronder de raw's (met banding)
Vertekening
Zoals eerder beschreven levert de kitlens best redelijk scherpe plaatjes af, maar toch is hij niet zo goed als de standaardlenzen van Olympus en Panasonic. Los van van iets minder consistente scherpte en chromatische aberratie valt de lens vooral uit de toon met heftige kussenvormige vertekening. Rechte lijnen, zoals die van gebouwen, worden daardoor al snel scheef. In jpeg's wordt dit niet afdoende gecorrigeerd en voor de dng's van de M1 zijn op dit moment nog geen lensprofielen beschikbaar, al kun je die eventueel wel zelf maken.
Fluctuerende prijzen en importrisico's
De Xiaoyi Yi M1 is niet de eerste goedkope Chinese camera. Al eerder zagen we JK Imaging, dat de merknaam Kodak heeft overgenomen en diens Pixpro-camera's in China laat produceren. Onder die naam zijn ook modellen met mft-sensoren en verwisselbare lenzen verschenen, al hebben we die nooit in de Benelux aangetroffen. Veel Chinese producten, waaronder bijvoorbeeld smartphones van Xiaomi, worden meestal specifiek voor de Aziatische markt gemaakt.
Xiaoyi liet ons tijdens de Photokina weten dat de M1 ook in Europa in de winkels zou komen te liggen, maar vooralsnog is dat erg beperkt. Yi Europe verkoopt de camera wel via Amazon.co.uk en Amazon.de, maar voor beduidend hogere prijzen. Dit is deels verklaarbaar door importheffingen voor bedrijven buiten de EU plus de toevoeging van BTW. Aan de andere kant wordt de camera op Amazon.com voor 350 dollar verkocht. Bij de Chinese webshops als Banggood en Aliexpress schommelen de prijzen momenteel zo rond de 450 euro, al verschilt dat van dag tot dag.
Tweakers zijn over het algemeen redelijk vertrouwd met het kopen van producten bij Chinese websites als AliExpress, Banggood en Gearbest. Het zelf importeren van Chinese producten is wel een risico. Een product als een camera is natuurlijk wat anders dan een kabeltje, smartphonehoesje of goedkope mini-drone. In dit geval betaal je toch minimaal 300 euro en dan moet je nog maar afwachten of, wanneer en in welke staat je het product ontvangt. Natuurlijk zijn de ervaringen doorgaans positief en bieden veel Chinese sites ook bepaalde garanties voor consumenten, maar het is toch lastiger om op afstand je recht te halen, zeker zonder juridische dwangmiddelen.
Garantie is een ander heet hangijzer. Wat als het product kapot gaat? Uiteraard heb je dan recht op reparatie of vervanging, maar recht hebben is iets anders dan recht krijgen. In de EU kun je twee jaar lang terecht bij de verkopende partij, maar dat is in China niet het geval. En als het al kan zijn de verzendkosten best pittig, kan de reparatie plus het terugsturen lang duren en bestaat de kans dat je opnieuw invoerrechten moet betalen.
Bij producten met een waarde van meer dan 150 euro betaal je bij import mogelijk btw en invoerrechten. Ook dit is afhankelijk van het product, maar reken op circa 4,3 procent invoerrechten en 21 procent btw. De BTW wordt daar bovenop gerekend, waardoor het totale bedrag verder oploopt. Daarnaast bestaat de kans dat je inklaringskosten moet betalen, voor de douane.
Een snel rekenvoorbeeld leert ons dat dit alles bij elkaar de prijs zo'n 30 procent kan opdrijven. Stel een camera heeft in China een winkelprijs van omgerekend 350 euro inclusief (gratis) verzendkosten. Daar komen dan circa 15,17 euro aan invoerrechten bij, evenals 77,26 euro aan btw, wat samen 105,42 euro extra is - nog zonder eventuele inklaringskosten. Dat brengt de totaalprijs op 458 euro. Dat is omgerekend nog steeds een nette prijs voor een nieuwe camera met deze features, zoals 4k, maar het is al een heel stuk minder aantrekkelijk. Als de aankoopkosten nóg hoger zijn, zoals rond de 450 euro, is het de moeite eigenlijk niet meer waard.
Praktijkfoto's
Op deze pagina zie je een aantal praktijkfoto's die we met de Xiaoyi Yi M1 gemaakt hebben met de bijbehorende 12-40mm kitlens. Er zijn verschillende standen gebruikt, maar met name de a- en de s-stand. De instellingen zijn af te lezen uit de exif-informatie links onderin de foto. De eerste reeks betreft onbewerkte jpeg's. De tweede reeks foto's bestaan uit onbewerkte én bewerkte raw's.
Raw, onbewerkt en bewerkt
De linkerfoto's tonen het onbewerkte beeld in raw-formaat, dus zonder enige vorm van beeldbewerking en ook zonder ruisreductie. De rechterversie is door ons bewerkt in Adobe Lightroom.
Alternatieven
Er zijn niet veel camera's verwisselbare camera's met kitlens in dit prijssegment - uitgaande van de adviesprijs van 299 euro. Dit overzicht met alternatieven betreft dan ook vooral camera's die al wat langer op de markt zijn, waarbij we met name gekeken hebben naar camera's naar camera's onder de 400 euro met verwisselbare lenzen en een vergelijkbare (of grotere) sensor. Heel veel keus is er dan niet, dus wat dat betreft springt Xiaoyi in een interessant gat in de markt, zeker met de goede sensor en 4k-video. Alles valt of staat natuurlijk bij de daadwerkelijke prijs en beschikbaarheid, want boven de 400 euro zijn er legio alternatieven.
Systeemcamera's:fill(white)/i/2000816031.jpeg?f=thumbmedium)
De Canon EOS M10 is ook vrij licht en compact, en eveneens gericht op beginners. De set met 15-45mm (24-72mm eq.) kitlens is vergelijkbaar geprijsd als de Yi M1. Hij heeft ook een touchscreen, dat bovendien 180 graden kantelbaar is. Hij heeft ook wifi, maar filmen in 4k is er niet bij.
4 van 5 sterren
(1 reviews)
review
Systeemcamera's/i/1391515039.png?f=thumbmedium)
De Sony A5000 is een wat oudere camera, maar hij is nog steeds te koop. Dankzij de pancake-kitlens met elektronische zoom is de camera licht en compact en daardoor makkelijker mee te nemen dan de Yi M1. Hij geeft geen touchscreen, maar wel wifi. Filmen in 4k is alleen voorbehouden aan de duurdere A6300/A6500, dus dat is er niet bij.
4 van 5 sterren
(4 reviews)
Systeemcamera's:fill(white)/i/2000917259.jpeg?f=thumbmedium)
De Lumux GF7 van Panasonic is een stuk compacter en lichter dan de Yi M1. De kitlens is ook extreem plat, maar daar krijg je wel een iets minder groot zoombereik voor terug. Verder is hij vrij compleet met wifi en een aanraakgevoelig en 180 graden kantelbaar scherm.
4 van 5 sterren
(0 reviews)
review
Spiegelreflexcamera's:fill(white)/i/2001014619.jpeg?f=thumbmedium)
De Canon 1300D is een spiegelreflexcamera en daardoor een stuk groter en zwaarder dan de Yi M1. De camera is voorzien van wifi, maar een touchscreen ontbreekt evenals 4k-video. Net als de Yi M1 is de kitlens in deze set niet voorzien van optische beeldstabilisatie. Er zijn wel kits met gestabiliseerde lens, voor een meerprijs van zo'n 40 euro.
4 van 5 sterren
(0 reviews)
Conclusie
/i/2001333481.jpeg?f=imagenormal)
Een ondubbelzinnige conclusie vormen over een camera als de Xiaoyi M1 is niet makkelijk. Het is verfrissend om een nieuw cameramerk tegen te komen en ook de smartphone-insteek, het minimalistische design en de zelfontworpen lenzen getuigen van lef. Het is slim dat Xiaoyi gekozen heeft voor de mft-mount, want daar zijn al veel lenzen voor te krijgen. Ook de keuze voor het dng-formaat is prima, want dat laat zich door alle gangbare beeldbewerkingssoftware - en smartphoneapps - bewerken. En vooral de keuze voor de recente Sony-sensor is te prijzen, want deze biedt prima beeldkwaliteit en is bovendien geschikt voor 4k-video.
Toch laat de camera behoorlijk wat steekjes vallen. De autofocus is vrij sloom, de interface oogt kaal en is niet bepaald vlot, raw-bestanden vertonen artefacten en de standaard kitlens is relatief groot en heeft last van flinke vertekening. Dat laatste valt op te lossen door een andere lens te gebruiken, zoals een van Panasonic met optische stabilisatie. De trage autofocus en de ietwat onhandige bediening blijven echter, al hoeven die niet voor iedereen een struikelblok te zijn. Het is in ieder geval duidelijk geen camera voor actiefotografie, maar voor landschappen of macro's is hij prima bruikbaar. Xiaoyi kan bepaalde zaken bovendien in de toekomst nog wel verbeteren met een firmware-update.
Het heetste hangijzer voor de beoordeling is echter de prijs. Het komt zelden voor dat camera's voor een hogere prijs worden verkocht dan de adviesprijs, maar bij de Yi M1 is dat het geval. Dat komt vooral omdat dit model vooral gericht is op de Aziatische markt en doordat je voornamelijk afhankelijk bent van Chinese webshops waarbij de prijzen sterk fluctueren. De laagste prijs die wij zijn tegengekomen is zo'n 350 euro, maar daar komen waarschijnlijk nog importheffingen en btw bovenop als je hem via de post laat versturen.
Uitgaande van de oorspronkelijk gecommuniceerde adviesprijs van 299 euro heeft de camera een prima prijs-prestatieverhouding, zeker voor wie om kan gaan met de beperkingen. Maar als we uitgaan van circa 450 euro exclusief heffingen waarvoor we hem op dit moment voornamelijk tegenkomen, dan gaan de voordelen in rook op. Voor dat geld zijn er voldoende alternatieven. En wie per se in 4k wil filmen kan ook uitkijken naar een camera als de GX80.
Omdat we wel moeten uitgaan van de huidige beschikbaarheid en de geconstateerde minpunten, komen we op dit moment niet hoger uit dan een zesje, hoewel de beeldkwaliteit en de 4k-videobeelden in optimale condities prima zijn. Als de prijzen snel zakken richting de oorspronkelijke adviesprijs en de minpunten door Xiaoyi worden opgepakt, zou de score hoger kunnen uitvallen.
Het kan zeker geen kwaad om de prijzen bij Chinese webshops goed in de gaten te houden. Momenteel is er nog sprake van schaarste, maar als dat achter de rug is, zouden de prijzen wel eens flink kunnen dalen en dan biedt deze camera ineens veel waar voor z'n geld.
Eindoordeel