Het is als tabletfabrikant moeilijk om je anno 2015 nog te onderscheiden. Apple heeft een groot deel van de markt in handen - voor veel mensen staat tablet synoniem aan iPad - en de wat opvallendere tablets, zoals die met stylus, of convertibles met Windows, lijken bij het grote publiek niet aan te slaan.
Veel gebruikers lijken gewoon een simpel apparaat te willen; een touchscreen, goede software en apps, en dat is het. Dat maakt het moeilijk om boven het maaiveld uit te steken. Zoals enige jaren geleden door Samsung gesteld werd in een door Apple aangespannen rechtszaak over de Galaxy Tab-serie: lijken alle tablets niet op elkaar? Zijn het niet gewoon schermen met een randje er omheen?
Als dat waar is, betekent het dat er één onderdeel is waar je dus wel degelijk kunt innoveren en wel degelijk het verschil kunt maken: het scherm, dat deel van de tablet dat een groot deel van de voorkant bestrijkt en een raam vormt naar de software die erop draait.
Vrijwel alle fabrikanten gebruiken lcd's, veelal van LG, Samsung of JDI, met hoge resoluties en steeds betere kleurweergave. Samsung is echter de enige fabrikant die daar iets tegenover heeft gesteld: zijn Super Amoled-techologie, die een veel hoger constrast levert dan lcd's en dus indrukwekkender oogt.
De fabrikant deed dat voor het eerst een aantal jaar terug, met de Tab 7.7 uit 2011. Vorig jaar kwam de Galaxy Tab S-serie uit, bestaande uit een 10,5"- en een 8,4"-model. De beeldkwaliteit van deze tablets is inderdaad indrukwekkend, maar ze worden tegengehouden door ondermaats presterende hardware waar de gebruikservaring onder te lijden heeft. Dat moet met de volgende generatie, die begin september uitkomt, beter gaan. Wij konden deze nieuwe Galaxy Tab S2-modellen kort uitproberen.
Nieuwe maten, nieuwe resoluties
Op de vernieuwde hardware komen we later terug, interessanter om mee te beginnen is de aangepaste schermverhouding en resolutie. Waar de eerste Tab S-tablets een 16:10-breedbeeldverhouding hebben, zijn de nieuwe Tab S-modellen 4:3 - net als bijvoorbeeld de iPad. Ook de nieuwe maten, met een kleiner 8"-model en een groter 9,7"-model, doen aan Apples tablet-lineup denken. De stap van breedbeeld naar een vierkanter formaat werd gemaakt na uitgebreid gebruiksonderzoek waar volgens Samsung uitkwam dat mensen vaker apps gebruiken, browsen en lezen, dan dat ze media bekijken.
Samen met die wijziging komt ook een verandering in resolutie, en enigszins tegen bestaande trends in heeft Samsung die naar beneden bijgesteld. Zowel het 8"- als 9,7"-model hebben een resolutie van 2048x1536 pixels, tegenover 2560x1600 pixels van de vorige generatie. Dat is niet erg, want de pixeldichtheid is alsnog prima en het beeld heeft er niet zichtbaar onder te lijden in scherpte. Het zorgt er wel voor dat de gpu wat minder werk hoeft te verzetten en dat is natuurlijk gunstig voor de prestaties.
Net als de vorige Tab S-modellen, maken ook deze nieuwe tablets erg veel indruk op het vlak van beeldkwaliteit. Vooral als je video gaat bekijken, met vaak donkere tinten en misschien wel diep zwart, valt op hoeveel mooier en contrastrijker het beeld van een amoled-scherm is ten opzichte van een lcd. Ga je echter tekst lezen of andere dingen doen met een veelal witte achergrond, zoals webbrowsen, dan verdwijnt dit wow-effect grotendeels. Foto's op webpagina's zien er dankzij het hoge contrast nog steeds erg mooi uit, maar zonder een donkere achtergrond is het effect minder indrukwekkend.
De maximale helderheid van het scherm die je als gebruiker zelf kunt instellen is prima, maar niet uitzonderlijk hoog. Gelukkig hebben de Tab S-modellen, net als de Galaxy S6, een soort 'overdrive' modus waarbij de tablet de helderheid verder opschroeft als er veel licht op de lichtsensor valt. Daardoor zijn de Tab S2-tablets ook goed buiten te gebruiken, al blijf je op een zonnige zomerdag altijd last van reflecties houden.
De kleurreproductie hebben we tijdens de korte hands-on niet kunnen meten, maar van vorige Samsung-apparaten weten we dat het veelal snor zit. Dat is niet zo in de standaard geselecteerde dynamische stand, maar wel in de Basis-modus, die netjes correspondeert met de srgb-kleurruimte.
Behuizing
Samsung is het laatste jaar druk bezig om het 'plastic' imago van zich af te schudden en te bouwen aan een 'premium' uitstraling. Dat begon vorig jaar met de Note 4 en Galaxy Alpha - beiden met metalen rand - en de fabrikant zette dat door in de Galaxy A-telefoons en de S6 en S6 Edge. Ook voor de Tab S2-lijn heeft Samsung voor metaal gekozen, al gaat het in dit geval enkel om de rand. De achterkant van de tablets is van kunststof. De twee materialen sluiten goed aan en matchen visueel ook goed, waardoor de tablets niet alleen een strakke uitstraling hebben maar ook nog eens stevig aanvoelen. Vergeleken met de eerste Tab S-tablets zien ze er inderdaad meer 'premium' uit.
Ze zijn ook een stukje dunner en lichter, zowel dan hun voorgangers maar ook dan beide iPads van Apple: het 9,7"-model weegt 389gram en is 5,6mm dik, terwijl het kleinere 8"-model 265 gram weegt en eveneens een dikte heeft van 5,6mm. Beide tablets komen in een witte en zwarte uitvoering beschikbaar, waarbij de zwarte meer naar donkerblauw lijkt te neigen. Aan de achterkant van de tablets zitten twee magnetische bevestigingspunten voor een optioneel toetsenborddock.
De bij Samsung zo bekende combinatie van een brede fysieke homeknop met twee capacitieve knoppen aan weerszijden vinden we ook bij deze twee tablets weer terug. Net als bij de Galaxy S6 en S6 Edge is ook hier de homeknop voorzien van een vingerafdrukscanner en uit ervaring weten we dat die erg gemakkelijk en snel werkt. De speakers zitten aan de onderzijde van de tablet in de rand verwerkt. Dat zorgt ervoor dat je geluiden ook nog prima hoort als de tablet plat op tafel ligt, maar als je een filmpje gaat kijken komt het geluid opeens uit de rechterkant, waarmee van een stereo-effect niet te spreken valt. Eigenlijk horen volgens ons speakers van een tablet altijd aan de voorkant te zitten.
Rondom de tablet is weinig nieuws te vinden: de aan-uit- en volumeknoppen zitten rechts, daaronder zit nog een micro-sd-slot, en achterop zit de 8-megapixelcamera.
Hardware
Beide modellen van de Tab S2 hebben een Exynos 5433-soc uit Samsungs eigen fabrieken. Die chip zagen we voor het eerst in de Exynos-variant van de Note 4 en is nauw verwant aan de Exynos 7420 uit de Galaxy S6 en S6 Edge. Hij bestaat uit vier Cortex A57-kernen op maximaal 1,9GHz en vier Cortex A53-kernen op maximaal 1,3GHz. Die cores zijn gekoppeld aan een Mali T760-gpu met zes kernen. Dat zijn er twee minder dan bij de Exynos 7420. Het geheel wordt gebakken op 20nm en staat in verbinding met 3GB lpddr3-geheugen. Even snel als de 7420 is de 5433 dus niet, maar op papier is het zeker geen traag ding.
Exynos 5433 (Tab S2) | Exynos 7420 (Galaxy S6) | |
---|---|---|
Cores | 4X A53 @ 1,3GHz 4x A57 @ 1,9GHz | 4X A53 @ 1,5GHz 4x A57 @ 2,1GHz |
GPU | Mali T760 MP6 @ 700MHz (206GFlops) | Mali T760 MP8 @ 772MHz (302GFlops) |
Geheugen | LPDDR3 (13,2GB/s) | LPDDR4 (24,8GB/s) |
Procédé | 20nm | 14nm FinFet |
Het is altijd moeilijk om de snelheid van een smartphone of tablet te beoordelen tijdens een eerste onthulling omdat de apparaten nog niet gebruikt zijn en maar weinig apps bevatten. Toch lijkt Samsung een goede stap gezet te hebben. Toen we de eerste generatie Tab S-tablets vasthielden viel namelijk meteen al op dat het geen snelheidsmonsters waren en de gebruikte hardware moeite had om al die pixels aan te sturen. Dat gevoel hebben we bij de Tab S2 zeker niet, dus ze komen al beter uit de startblokken. De modellen die wij te zien kregen draaiden nog Android 5.0.2, maar bij release moeten ze Android 5.1 draaien. Dat zou ook nog voor wat snelheidswinst moeten zorgen.
Ook positief is dat beide modellen standaard 32GB aan boord hebben en dat ook een micro-sd-slot aanwezig is. Even waren we bang dat deze net als bij de Galaxy S6-telefoons afwezig zou zijn, maar Samsung ziet bij een tablet gelukkig wel het nut in voor uitbreidbaar geheugen. Of de opslag het ufs 2.0-geheugen is uit de Galaxy S6, wisten aanwezige Samsung-medewerkers niet. Op draadloos vlak beschikken de tablets over wifi b/g/n/ac, bluetooth 4.1 en gps.
De accucapaciteit van de tablets bedraagt 4000mAh en 5870mAh. Dat is minder dan bij de voorgangers: die beschikten nog over accu's van respectievelijk 4900mAh en 7900mAh. Waarschijnlijk hoopt Samsung dat verschil goed te maken door lagere stroomconsumptie van de soc en het scherm.
Tot slot
De eerste generatie Galaxy Tab S-tablets viel op door de prachtige schermen, maar de rest van de componenten wist datzelfde niveau niet te halen. Samsungs tweede poging lijkt het beter te gaan doen. De tablets zijn dunner, lichter en steviger en - afgaande op onze eerste indruk - ook een klap sneller en fijner om mee te werken.
Wie veel video kijkt op zijn tablet zal wellicht teleurgesteld zijn in de verandering in beeldformaat. Wij vinden het eigenlijk wel een goede keus, het 4:3-formaat laat zich wat fijner in portretstand gebruiken en de zwarte balken die je te zien krijg bij het kijken van video vallen dankzij het diepe zwart van de amoledschermen niet zo erg op.
Met adviesprijzen van 399 en 499 euro worden de Tab S2-tablets niet goedkoop, maar ze moeten het dan ook opnemen tegen de marktleider; Apples iPads. Dat Samsung het op de iPad gemunt heeft is overduidelijk: met een 8"- en 9,7"-model met resoluties van 2048x1536 pixels en vingerafdrukscanners lijkt de Tab S2-lineup op die van Apple. Samsung heeft met zijn amoled-schermen een duidelijk punt waarmee het zich onderscheidt van alle concurrenten en de hardware ziet er op papier goed uit. Of Samsung daarmee de concurrentie verslaat zullen we ontdekken wanneer we Samsungs nieuwe tablets kunnen testen voor een uitgebreide review.