Samengevat
Als stand-alone uitbreiding voor Total War: Rome II doet Total War: Attila veel goed, waardoor het een net iets betere game is geworden. Vooral de verschillen tussen de diverse facties en de grotere rol voor politiek heeft een heel aardige uitwerking op de gameplay. Daar staat tegenover dat het spel soms wel erg pittig is en je soms voor je gevoel kansloos bent tegen de overmacht van de AI. Ook zijn de wachttijden aan de irritante kant en draait Total War: Attila moeizaam als je pc niet heel modern is. Vooral een wat oudere processor kan zorgen voor problemen. Toch is Total War: Attila al met al een uitgebreide en uitdagende game, met meer variatie dan zijn voorgangers.
Pluspunten
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2000575519.jpeg?f=thumblarge)
'Pyrrhic victory'. Het staat er even lullig als terecht, en het komt ongelooflijk slecht uit. Na het overwinnen van de Ostrogoten zijn wij, de Visigoten, er zojuist in geslaagd een grote aanval van de Hunnen af te slaan. Maar waar de Ostrogoten redelijk netjes werden overwonnen, eindigde het treffen met de Hunnen in een waar bloedbad, met talloze slachtoffers aan beide zijden. En waar zij nog drie legers in de buurt hebben, zijn onze militaire reserves aardig uitgeput. Kortom: deze campagne lijkt, met de aanstormende hordes aan de horizon, gedoemd te mislukken. En dan noemen ze dit 'Tutorial' ...
Gespeeld op: Windows
Ook verkrijgbaar voor: Mac OS X
Total War: Attila mag dan een stand-alone uitbreiding op Total War: Rome II zijn, duidelijk is wel dat een aantal zaken flink op de schop is gegaan, en een daarvan is de moeilijkheidsgraad. De kunstmatige intelligentie straft tactische fouten sneller af en op de campagnemap word je continu onder druk gezet, vaak van verschillende kanten. Simpelweg een immens leger neerzetten is er ook niet bij, want net als in elke Total War-game zul je de kosten van je leger ook in de hand moeten houden. En dan hebben we het nog niet eens over de opstanden die uit dreigen te breken in de steden die je veroverd hebt. Daar zou je ideaal gezien je legers even een paar beurten laten staan om de rust te waarborgen, maar die legers had je elders nodig. In verband met de Hunnen, weet je wel.
Dit en meer passeert al de revue tijdens de eerste drie uur dat je Total War: Attila speelt. Als leider van de Visigoten krijg je de fijne kneepjes van het vak nog eens aangeleerd. Dat is om twee redenen leuk. In de eerste plaats heb je die lessen nodig. Meer dan ooit zul je elk wapen dat tot je beschikking staat nodig hebben om je rijk uit te kunnen bouwen. Daarnaast is het verhaaltechnisch ook wel aardig om met de Visigoten te beginnen. De Goten waren immers ook het eerste 'Europese' volk dat te maken kreeg met de binnenvallende hordes uit het oosten. De Tutorial vormt daarom wel een aardige opmaat voor de rest van het spel. Uiteindelijk krijgt elk volk natuurlijk te maken met de opmars van Attila en zijn ruiters.
:fill(white):strip_exif()/i/2000575519.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2000575520.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2000553348.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/1364543326.png?f=fpa)
/i/2000553349.png?f=fpa)
