Inleiding
Enkele maanden geleden maakten we op de IFA voor het eerst kennis met de nieuwste versie van Samsungs Galaxy Note 10.1-tablet, die van de fabrikant het achtervoegsel '2014 Edition' meekreeg. Een weinig aansprekende productnaam als je het ons vraagt, maar de 2014-edition viel wel op door zijn hoge schermresolutie, aparte uiterlijk en de grote hoeveelheid software die wordt meegeleverd. Een vaak terugkerend minpunt van Samsung-apparaten stak echter ook hier weer de kop op; de interface was niet helemaal vloeiend, hoewel op processorkracht niet bespaard was.
De Note 10.1 (2014 Edition), die we vanaf nu 'de nieuwe Note 10.1' zullen noemen, ligt inmiddels een tijdje in de Nederlandse winkels en de versie die je hier kunt kopen, verschilt op een belangrijk punt met de variant waarover we een paar maanden geleden schreven. De demonstratiemodellen waren namelijk uitgerust met een Snapdragon 800-soc van Qualcomm, maar de versie die hier in Nederland te koop is, gebruikt Samsungs eigen Exynos 5420-soc. Op papier is deze net wat sneller, dus het zou goed kunnen dat er in het gebruik ook verschil te merken is.
Wij kregen van Samsung een testexemplaar van de nieuwe Note 10.1 opgestuurd en gingen met de tablet aan de slag. In deze review kijken we zoals altijd naar de behuizing, de beeldkwaliteit en de software die op de tablet is geïnstalleerd. Daarnaast besteden we in het bijzonder aandacht aan Samsungs Exynos 5420-chip, de meegeleverde stylus en de prestaties van het apparaat.
Behuizing en uiterlijk: nepleer
Samsung trekt met de nieuwe Note 10.1 de designtrend door die het met de Note 3-smartphone heeft ingezet. Dat wil zeggen, een achterzijde van een kunststof die op leer moet lijken, compleet met nepstiksels rond de randjes. Je moet ervan houden, dat staat buiten kijf en we gaan ons dan ook niet branden aan termen als 'mooi' of 'lelijk'. Het voelt in ieder geval een stukje steviger aan dan het gladde plastic dat voor de vorige Note 10.1 gebruikt werd. Hoewel Samsung ons de witte variant leverde, zouden wij zelf eerder voor de zwarte gaan. Onze ervaring is dat het moeilijk is om dit soort materiaal op de lange termijn mooi wit te houden.
/i/1389943410.jpeg?f=imagenormal "Samsung Galaxy Note 10.1 (2014)")
:fill(white)/i/1389943409.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1389943408.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1389943407.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1389943405.jpeg?f=thumb)
Ten opzichte van die vorige Note 10.1 heeft Samsung de behuizing in alle dimensies wat kleiner weten te maken. Met een gewicht van 535gram is hij bovendien niet zwaar voor een 10,1"-tablet, al hebben Sony en Apple met respectievelijk de Tablet Z en iPad Air laten zien dat het nog lichter kan.
| Tablet | Lengte | Breedte | Dikte | Gewicht |
|---|
| Galaxy Note 10.1 (2014 editie) |
243mm |
171mm |
7,9mm |
535gram |
| Galaxy Note 10.1 |
262mm |
180mm |
8,9mm |
597gram |
| Verschil |
-7,25% |
-5% |
-11,24% |
-10,4% |
Zoals gebruikelijk heeft Samsung niet bespaard op features. Zo is er opnieuw een infraroodzender bovenop te vinden, zodat je verschillende hifi-apparatuur kunt bedienen, kun je het opslaggeheugen uitbreiden met een micro-sd-kaartje en wordt een stylus meegeleverd, door Samsung S Pen-genoemd. Opladen gebeurt via een micro-usb-connector onderaan en in beide zijden zijn luidsprekers weggewerkt. Zoals bij ongeveer elke tablet ontbreekt het bij de luidsprekers aan lage tonen, maar voor de rest is de geluidsreproductie niet slecht. De luidsprekers kunnen flink hard en ook op maximaal volume is er geen gekraak of vervorming te horen.
Bij zijn Note 3-smartphone gebruikte Samsung voor het eerst een usb-controller die versie 3.0 van de standaard ondersteunt en we hadden verwacht dat dit bij de nieuwe Note 10.1 ook het geval zou zijn. Dat is echter niet zo; deze heeft een normale usb 2.0-aansluiting.
Zoals bijna elke moderne tablet beschikt ook de nieuwe Note 10.1 over twee camera's. Het gaat om een 2-megapixelvariant aan de voorzijde en een model met een resolutie van 8 megapixel aan de achterzijde, bijgestaan door een led-flitser.
/i/1389943403.jpeg?f=imagenormal "Samsung Galaxy Note 10.1 (2014)")
Onder het scherm zit Samsungs gebruikelijke knoppencombinatie, bestaande uit een menuknop, een fysieke homeknop en een terugknop. Zeker op tablets zien we liever virtuele knoppen op het scherm, omdat het dan niet uitmaakt in welke oriëntatie de tablet vastgehouden wordt, maar we zijn er inmiddels aan gewend dat Samsung zijn eigen plan trekt.
Voor hoe lang is echter de vraag, want de NotePro-tablet, die we onlangs op de IFA zagen, had geen menuknop meer, maar een multitaskingknop, zoals Google voorschrijft. Wel zaten de knoppen nog steeds onder het scherm en waren ze geen onderdeel van de interface. Het ligt dus in de lijn der verwachting dat Samsung ook op andere apparaten die nog moeten uitkomen, de menuknop zal vervangen door een multitaskingknop.
De hardware nader bekeken: Exynos 5420
Zoals we al opmerkten, is de Note 10.1 uitgerust met Samsungs eigen Exynos 5420-soc, gekoppeld aan 3GB werkgeheugen. Samsung is een van de weinige fabrikanten die al op het Cortex A15-ontwerp gebaseerde chips hebben uitgebracht. Dit chipontwerp van ARM wordt ook gebruikt in de 5420 en moest de veelgebruikte Cortex A9-core opvolgen, maar is tot nu toe weinig enthousiast ontvangen. In vergelijking met de nieuwste chips van concurrent Qualcomm zou het A15-ontwerp namelijk te veel stroom vereisen en met de huidige productietechnieken zou het ook nog eens een chip opleveren die behoorlijk warm wordt.
Toch is dit alweer de derde Cortex A15-chip die Samsung uitbrengt. Eerst was er de dualcore 5210, die gebruikt werd in de Nexus 10, toen volgde de 5410 in de Aziatische varianten van de Galaxy S4 en nu is er dus de 5420.
Om het hoge stroomgebruik enigszins binnen de perken te houden maakt Samsung gebruik van een door ARM bedachte processorkernindeling, genaamd big.Little. De 5420 heeft daardoor acht processorkernen: vier van het krachtige Cortex A15-type en vier van het zuinige Cortex A7-type. Het idee hierachter is dat de Cortex A7-kernen actief zijn als de telefoon niet zwaar belast wordt en de A15's alleen ingeschakeld worden als het echt nodig is.
Ten opzichte van de 5410 heeft Samsung de kloksnelheden van beide typen rekenkernen een beetje verhoogd, naar 1,9GHz voor de A15's en naar 1,3GHz voor de A7's. Het grootste verschil is echter de mogelijkheid om de cores onafhankelijk van elkaar aan te sturen, wat bij de 5410 nog niet kon. Die chip kon de cores enkel per cluster aan- of uitzetten, waardoor er dus Cortex A15 óf Cortex A7-cores actief waren; een combinatie van beide kon niet. Met de 5420 kan dat wel en in theorie moet het zelfs mogelijk zijn om alle acht cores tegelijk actief te hebben.
Voorlopig blijft dat ook bij theorie, want Samsung heeft ervoor gekozen om die mogelijkheid voor nu op softwareniveau uit te schakelen, wat we terugzien in benchmarks. Zelfs met volledige processorbelasting zijn er 'maar' vier cores actief. Met alle acht cores ingeschakeld zou de chip naar alle waarschijnlijkheid te warm worden. Hoewel de 5420 dus meer mogelijkheden heeft wat processorkernverdeling betreft, werkt hij in de praktijk hetzelfde als de 5410.
We moeten waarschijnlijk wachten op de overstap naar een kleiner productieprocedé voordat toepassing van de nieuwe configuraties mogelijk wordt. De 5420 wordt nog gebakken op 28nm, net als alle ARM-socs van dit moment, en veel rek is er niet op het gebied van stroomgebruik en hitteontwikkeling.
Wanneer Samsung kan overstappen naar een kleiner procedé is niet bekend. Van concurrent TSMC wordt verwacht dat die in de tweede helft van dit jaar de overstap naar 20nm kan maken. Intel zou in die periode overigens al beginnen met de productie van 14nm-processors en lijkt dus flink voor te lopen.
Op gpu-vlak zijn er ook verschillen ten opziche van de 5410. Waar die soc nog een SGX544MP4-gpu van PowerVR had, heeft Samsung voor de 5420 ARM's eigen Mali-ontwerp gebruikt, de Mali T628MP6 om precies te zijn. Dit is een ontwerp met zes rekeneenheden en kloksnelheden tot 600MHz. De gpu en de processorkernen zijn met elkaar verbonden via een dualchannel-geheugencontroller met 32-bit, die goed is voor een bandbreedte van maximaal 14,9GB/s.
Opslaggeheugen en draadloze communicatie
De nieuwe Note 10.1 wordt in Nederland in varianten met 16GB en 32GB opslagcapaciteit geleverd, en van Samsung kregen we de grotere van de twee. Bij het model dat we op de IFA zagen, was slechts 17GB daarvan beschikbaar voor de gebruiker en dat vonden we eerlijk gezegd schandalig. Gelukkig is het met ons reviewmodel een stuk beter gesteld. Android gecombineerd met Samsungs toevoegingen neemt uiteindelijk ongeveer 6GB in beslag, waardoor rond de 26GB vrij is. Waarschijnlijk had Samsung op de IFA-modellen extra demonstratiesoftware en -media gezet die fink wat ruimte innamen.
Als je bestanden naar de tablet kopieert, gebeurt dat met een snelheid van bijna 25MB/sec. Een prima snelheid, veel meer weten mobiele apparaten meestal niet uit een usb 2-verbinding te halen.
Op draadloos gebied heeft de nieuwe Note 10.1 ondersteuning voor alle moderne standaarden. Hij kan dus overweg met bluetooth 4.0, en de wifi-standaarden b,g,n en ac, op de 2,4GHz- en 5GHz-banden.
Prestaties en benchmarks: onvoorspelbaar
In het verleden hebben we bij verschillende producten van Samsung, vooral tablets, gezien dat de interface niet vloeiend werd weergegeven, hoewel het product onder de spreekwoordelijke motorkap krachtig genoeg was. Dit was ook zo bij de exemplaren van de Note 10.1 die we op de IFA zagen, maar we hadden de stille hoop dat het met de retailmodellen, dankzij de krachtige Exynos 5420-soc wel goed zou zitten. Dat is niet helemaal het geval.
In vergelijking met de vorige Note 10.1 is de nieuwe versie een stuk rapper en is er minder lag aanwezig. Toch komt het bij tijden nog steeds voor dat de tablet vertraagt, voor een paar seconden helemaal 'hangt' of animaties schokkerig weergeeft. Voorals als je de features van Samsung zelf gebruikt, zoals de S Pen of Multi Window, merk je vaak schokjes en lag. Het duurt soms ook enkele seconden voordat de tablet wakker wordt als je de powerknop indrukt.
Soms moet je een paar seconden naar een
zwart scherm kijken
Gek genoeg zijn het vaak dingen die ogenschijnlijk weinig rekenkracht vereisen, waarbij de vertraging optreedt, zoals het openen van de notificatiebalk, het weergeven van het app-overzicht of het wisselen tussen apps. Ook de Gallery-app vertoont geregeld kuren; soms moet je een paar seconden naar een zwart scherm kijken voordat je afbeeldingen te zien krijgt.
Dat is allemaal erg zonde, want op de momenten dat de nieuwe Note 10.1 snel is, en dat is hij gelukkig het grootste deel van de tijd, is hij ook écht snel en fijn om mee te werken. Het is vooral de inconsistentie die storend is. Bij een tablet die constant traag is, kun je er nog aan wennen en bij bepaalde handelingen zelfs anticiperen op het feit dat je even moet wachten. Omdat de prestatiedips van de Note 10.1 echter nogal willekeurig de kop opsteken, word je er telkens weer door verrast en blijft het storend.
De reden achter de prestatiedips is ons niet duidelijk. Wellicht gaat het wisselen tussen de Cortex A7- en A15-cores niet helemaal goed. Ook zou het kunnen dat de software en features die Samsung aan Android toevoegt, op sommige momenten te veel van de hardware vragen. Een andere mogelijke verklaring is dat de hardware simpelweg niet snel genoeg is om de schermresolutie van 2560x1600 pixels weer te geven.
Benchmarks
Omdat dit de eerste keer is dat we een apparaat met Samsungs octacore-Exynos-soc in handen hebben, waren we erg benieuwd naar de theoretische prestaties van deze chip. Daarbij moeten we wel de nodige kanttekeningen plaatsen. Zoals gezegd komen prestaties in benchmarks niet altijd overeen met prestaties in de praktijk en daarnaast probeert Samsung beter voor de dag te komen in sommige benchmarks.
Dat doet het door de kloksnelheid van de cores op maximale snelheid vast te zetten zodra een benchmark-app actief is, ongeacht of de benchmark zelf al begonnen is. De eventuele winst die je hiermee boekt, is klein; zodra de benchmark begint, stijgt de processorbelasting en wordt de kloksnelheid toch al gemaximaliseerd. Hoewel de effecten dus niet groot zijn, vinden we het jammer dat Samsung op deze manier probeert testresultaten te beïnvloeden. We zien liever dat het die tijd besteedt aan functionaliteit waar de gebruiker wat aan heeft.
Toch geven benchmarks een goede indruk van de maximale prestaties van een processor. Omdat we hier primair kijken naar de prestaties van socs en niet van apparaten, vind je zowel tablets als smartphones terug in de vergelijkingen. De nieuwe Note 10.1 wordt aangeduid met groen, terwijl we de oude versie een oranje balkje hebben gegeven.
We gebruiken AndEBench om de rauwe rekenkracht van de chips te vergelijken. Deze benchmark laat een vaste reeks berekeningen uitvoeren en meet vervolgens hoeveel iteraties hiervan in een enkele seconde voltooid kunnen worden. Die berekeningen worden zowel native als in Java via Androids Dalvik VM gedraaid, zodat we een beeld krijgen van de rauwe processorkracht en hoeveel daarvan overblijft als apps gedraaid worden.
Uit de resultaten valt op te maken dat de Exynos 5420 per kloktik ongeveer even snel is als de veelgebruikte Snapdragon 800-soc van Qualcomm. Afgezet tegen zijn voorganger, die een op Cortex A9 gebaseerde Exynos 4412-soc bevatte, is de nieuwe Note 10.1 een flink stuk sneller.
| GFXBench T-Rex HD - offscreen |
|---|
| Telefoon / Tablet | SoC | framerate in fps, hoger is beter |
|---|
| Apple iPad Air |
Apple A7 |
********
27,0 |
| Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
********
26,0 |
| Nexus 5 |
Snapdragon 800 |
*******
23,0 |
| Samsung Galaxy Note 10.1 (20... |
Exynos 5420 |
*******
22,0 |
| Nexus 7 (2013) |
Snapdragon 600 |
*****
16,0 |
| iPad (4e generatie) |
Apple A6X |
*****
16,0 |
| Samsung Galaxy Note 10.1 |
Exynos 4412 |
*
4,1 |
| Nexus 7 |
Tegra 3 |
*
3,2 |
| Asus Memo Pad HD 7 |
MediaTek MT8125 |
*
2,6 |
In de eerste test van GFXBench keken we naar de rauwe kracht van de Mali T628-gpu in de Exynos 5420, zonder de resolutie in het verhaal mee te nemen. Uit de resultaten blijkt dat de T628 zich goed kan meten met de Adreno 330-gpu in de Qualcomm 800 en vele malen krachtiger is dan de Mali 400-gpu uit de eerste Note 10.1.
| GFXBench T-Rex HD - onscreen |
|---|
| Telefoon / Tablet | SoC | Resolutie | framerate in fps, hoger is beter |
|---|
| Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
1920x1080 |
********
26,0 |
| Nexus 5 |
Snapdragon 800 |
1920x1080 |
*******
24,0 |
| Apple iPad Air |
Apple A7 |
2048x1536 |
******
21,0 |
| Nexus 7 (2013) |
Snapdragon 600 |
1920x1200 |
*****
16,0 |
| Samsung Galaxy Note 10.1 (20... |
Exynos 5420 |
2560x1600 |
****
14,0 |
| iPad (4e generatie) |
Apple A6X |
2048x1536 |
****
12,0 |
| Sony Xperia Tablet Z |
Snapdragon S4 Pro |
1920x1200 |
****
12,0 |
| Samsung Galaxy Note 10.1 |
Exynos 4412 |
1280x800 |
**
5,7 |
| Nexus 7 |
Tegra 3 |
1280x800 |
**
5,4 |
| Asus Memo Pad HD 7 |
MediaTek MT8125 |
1280x800 |
*
4,5 |
Het scherm in de nieuwe Note 10.1 heeft een zeer hoge resolutie, waardoor de Mali T628 harder aan de bak moet dan de gpu's in veel andere apparaten. Met een score van 14fps in de onscreen-test van GFXBench eindigt hij in de middenmoot.
GFXBench laat duidelijk zien waartoe de gpu in staat is, maar laat de cpu-kernen vrijwel onbelast, waardoor het bijvoorbeeld geen goede simulatie is voor het draaien van games. De Ice Storm Unlimited-benchmark is daarvoor beter geschikt, omdat deze zowel de gpu- als de cpu belast. De nieuwe Note 10.1 eindigt hier in de middenmoot, tussen de iPad 4 en de iPad Air.
Er is in ieder geval genoeg rekenkracht aanwezig om moderne games te draaien. Simpele platformgames als Rayman draaiden vanzelfsprekend prima, maar ook zwaardere 3d-games, zoals Need for Speed, worden vloeiend weergegeven en zien er op de hoge resolutie van het 10,1"-scherm piekfijn uit.
We gebruiken de Kraken-benchmark om te kijken hoe goed de browserprestaties van een apparaat zijn. Dit is een gebied waarop Samsung een goede staat van dienst heeft en ook de nieuwe Note 10.1 stelt niet teleur. Hij hoeft in deze test enkel de iPad Air te laten voorgaan en is meer dan twee keer zo snel als zijn voorganger.
Schermkwaliteit: veel pixels en mooie kleuren
De nieuwe Note 10.1 is uitgerust met een 10,1"-Super PLS-scherm met een resolutie van 2560x1600 pixels, dat door Samsung zelf is gemaakt. Dankzij die hoge resolutie ziet alles er erg scherp uit, hoewel Samsung gebruikmaakt van een andere subpixelindeling dan bij reguliere schermen.
In plaats een pixel op te bouwen uit een rode, groene en blauwe subpixel, worden er maar twee subpixels per pixel gebruikt. De ruimte die daardoor vrijkomt, wordt opgevuld met een witte subpixel, die dus enkel licht van de backlight doorlaat zonder eerst de kleuren te filteren. Via deze PenTile RGBW-indeling moet het mogelijk zijn om een hogere helderheid te behalen met een lager stroomgebruik. In theorie kan het scherm daardoor wat minder detail weergeven dan een scherm met rgb-indeling, maar de pixeldichtheid is zo hoog dat we daar geen last van hebben.
/i/1389943402.jpeg?f=imagenormal "Samsung Galaxy Note 10.1 (2014)")
Dit was overigens niet de eerste keer dat we een Samsung-tablet met een 10,1"-beelddiagonaal en een resolutie van 2560x1600 pixels hebben getest. Samsung gebruikte eenzelfde soort scherm meer dan een jaar geleden, toen het voor Google de Nexus 10 bouwde. Dat was echter een eerdere generatie, die nog een traditionele rgb-indeling gebruikte en, zoals je uit onderstaande data kunt opmaken, op bijna alle vlakken minder presteerde.
Helderheid en contrast
De helderheid is hoger dan bij de vorige Note 10.1, maar het verschil is verwaarloosbaar, zeker omdat er tussen de exemplaren van een model ook nog wel eens verschil zit. Ten opzichte van Samsungs vorige tablet met een scherm van dit type, de Nexus 10, is de helderheid wel significant hoger. Het contrast is met 800:1 precies gelijk aan dat van zijn voorganger en hoewel er zeker tablets zijn die het beter doen, is dit geen slechte score. Opnieuw is er een verbetering te zien ten opzichte van de Nexus 10.
Beeldkwaliteit
/i/1389778066.jpeg?f=imagenormal "Galaxy Note 10.1 - greyscale")
/i/1389778075.jpeg?f=imagenormal "Galaxy Note 10.1 - gamut")
We noemden het scherm van de eerste Note 10.1 in onze review 'niet indrukwekkend', maar dat is met het scherm in de nieuwe 10.1 anders. Samsung heeft grote stappen gezet op het gebied van kleurweergave en komt met dit scherm heel dicht bij de ideale waarden. Het grijsverloop is strak en met een kleurtemperatuur van 6695 kelvin wijkt het scherm nauwelijks af van de 6504 kelvin die door de Rec. 709-standaard wordt voorgeschreven.
De gemiddelde kleurafwijking van 3,23 ΔE2000 is ook erg goed te noemen, zeker omdat die waarde vertekend wordt door een uitschieter bij cyaan. De fouten in de primaire kleuren zijn nog veel kleiner. Ook vergeleken met de vorige generatie van dit scherm, die uit de Nexus 10, doet de variant in de nieuwe Note 10.1 het een stuk beter.
Samsung biedt gebruikers de mogelijkheid om te kiezen uit verschillende schermstanden: dynamisch, standaard en film. We hebben al onze metingen in die laatste stand uitgevoerd, want die biedt verreweg de beste beeldkwaliteit en we raden iedereen die deze tablet koopt dan ook aan om deze instellingen te gebruiken.
Veel mogelijkheden, veel software
Geen Samsung-product is compleet zonder de TouchWiz-schil, waaraan het bedrijf al sinds de introductie van de eerste Galaxy S-telefoon sleutelt. Onder TouchWiz schuilt versie 4.3 van Android, maar daarvan merk je als gebruiker weinig, want Samsung heeft elk onderdeel van het besturingssysteem voorzien van een nieuw likje verf. Niet alleen het uiterlijk is anders dan een standaarduitvoering van Android, ook heeft Samsung veel functionaliteit toegevoegd, voornamelijk rondom de S Pen.
/i/1390226641.png?f=imagenormal "Samsung Galaxy Note 10.1 (2014 Edition) - software")
/i/1390226650.png?f=thumb)
/i/1390226648.png?f=thumb)
/i/1390226647.png?f=thumb)
/i/1390226645.png?f=thumb)
/i/1390226639.png?f=thumb)
/i/1390226638.png?f=thumb)
/i/1390226637.png?f=thumb)
/i/1390226633.png?f=thumb)
Samsung heeft vrijwel alle functionaliteit van vorige Note-apparaten behouden en daaraan nog enkele nieuwe mogelijkheden toegevoegd. Oude bekenden als Multi Window, waarmee je twee apps tegelijk op het scherm kunt hebben, en Air Command, een menu dat onder de punt van de S Pen wordt geopend en snelkoppelingen biedt, zijn weer van de partij. Hoewel dit de features zijn waarmee de Note 10.1 wat prestaties betreft geregeld moeite heeft, voegen ze functioneel gezien veel toe. Bij Multi Window zouden we overigens graag zien dat alle soorten apps ondersteund worden; momenteel gaat het nog om een select aantal.
Het zou mooi zijn als Samsung het adagium
'less is more' zou volgen
Niet alle features die Samsung bedacht heeft, voegen wat toe. Zo vinden we 'slim scrollen', waarmee je door webpagina's scrollt door je hoofd op en neer te bewegen, helemaal niet zo slim en zelfs ronduit onhandig. Ook in- en uitzoomen op afbeeldingen door de tablet fysiek te bewegen is iets wat je in de praktijk niet veel zult gebruiken. Daarnaast denken we dat maar weinig mensen het op prijs stellen dat de Note 10.1 standaard bij elke aanraking een soort waterdruppelgeluid laat horen.
Het is jammer dat Samsung nog steeds vasthoudt aan zo'n feature-overkill, want daardoor zie je de mogelijkheden die wel wat toevoegen misschien over het hoofd. Samsung heeft het stylusconcept namelijk heel goed uitgewerkt en software als S Note, SketchBook en Actie Memo bieden veel mogelijkheden voor het maken van notities en tekeningen. Het zou mooi zijn als Samsung het adagium 'less is more' zou volgen en het totale aantal features terugbrengt. Wellicht zou dat ook de prestaties ten goede komen.
Een stap in die richting lijkt al gezet. Een deel van de apps die Samsung ontwikkelt, is niet compleet voorgeïnstalleerd, maar moet nog gedownload worden uit de Samsung-appstore. In het app-overzicht zijn icoontjes geplaatst voor apps als Link, S Translator, Video-editor, Story Album en Group Play, maar zodra je ze aanklikt, krijg je eerst een downloadscherm voor je neus. Dit is misschien een beetje gek voor de gebruiker, maar het scheelt onnodige processen die op de achtergrond draaien en laat meer opslagruimte vrij.
/i/1390226642.png?f=imagenormal "Samsung Galaxy Note 10.1 (2014 Edition) - software")
Accuduur: prima in orde
De nieuwe Note 10.1 heeft een accu met een capaciteit van 8220mAh, een standaardhoeveelheid voor een tablet in deze klasse. De accuduur hangt dus primair af van de hoeveelheid stroom die de verschillende onderdelen gebruiken. Samsung claimt dat het scherm vanwege de rgbw-indeling zuinig is en dank zij de aanwezigheid van vier Cortex A7-kernen zou de Exynos 5420 ook geen enorme stroomvreter moeten zijn. Of dat in de praktijk klopt, hebben we natuurlijk getest aan de hand van onze twee gebruikelijke accutests.
In onze browsetest browset de Note 10.1 geautomatiseerd door een lijst van veertien verschillende websites met nogal wat plaatjes, tekst en JavaScript. De tussenpozen zijn daarbij niet identiek, waarmee we realistisch browsegedrag willen simuleren. Als onderdeel van de test wordt bijvoorbeeld eerst naar de Tweakers-frontpage gesurft en al na een paar seconden wordt een review aangeklikt. Vervolgens blijft de pagina even statisch, waarna doorgeklikt wordt naar de reacties. Deze pagina blijft meer dan een minuut openstaan, terwijl via JavaScript door de reactie-thread wordt gescrolld. Bij elke site wordt scrollgedrag gesimuleerd; zo moet de cpu zelfs na het laden van een pagina nog aan de bak en krijgen apparaten die gebruikmaken van panel self refresh of psr het wat moeilijker.
De Note 10.1 laat zich niet in het zweet werken door onze test en weet het maar liefst zeven uur en vijfenveertig minuten uit te houden, een indrukwekkende score. De Cortex A15-cores zijn waarschijnlijk alleen actief bij het laden van de pagina, waar het zuinige A7-cluster het overneemt als er enkel wat gescrolled wordt door de pagina's. Het big.Little-concept komt bij webbrowsing dus goed uit de verf.
Ook in onze filmtest doet de nieuwe Note 10.1 het niet slecht, al bevindt hij zich ditmaal niet onder de toppers. In vergelijking met zijn voorganger moet hij ongeveer een kwartiertje toegeven, een klein verschil in onze ogen.
We hebben het niet getest, maar kunnen ons goed voorstellen dat de Note 10.1 bij het draaien van games een stuk harder leegloopt. In die situatie worden alle Cortex A15-kernen belast en kan er niets overgedragen worden aan het A7-cluster om het stroomgebruik te begrenzen.
Specificaties en productfoto's
| Merk en uitvoering |
|
| Categorie |
Tablets |
| Merk |
Samsung |
| Serie |
Galaxy Note |
| Product |
Samsung Galaxy Note 10.1 2014 Edition |
| Uitvoering |
10.1 2014 Edition 32GB |
| Afbeeldingen |
:fill(white)/i/1378316174.jpeg?f=thumblarge) |
| Prijs en beoordeling |
|
| Laagste prijs |
€ 529,- Vergelijk prijzen |
| Aantal aanbieders |
30 winkels |
| Eerste prijsvermelding |
Donderdag 10 oktober 2013 |
| Besturingssysteem |
Google Android 4.3 |
| Beeld |
|
| Schermdiagonaal |
10,1" |
| Schermresolutie |
2560x1600 (WQXGA) |
| Touchscreentechniek |
Capacitief |
| Multitouch |
Ja |
| Cameraresolutie |
8Mp |
| Cameraresolutie (voor) |
2Mp |
| Fysieke specificaties |
|
| Kleuren |
Zwart |
| Gewicht |
535g |
| Hoogte |
171,4mm |
| Breedte |
243,1mm |
| Diepte |
7,9mm |
| Technische specificaties |
|
| CPU-core |
Quadcore |
| Opslagcapaciteit |
32GB |
| Geheugengrootte |
3GB |
| Hardeschijftype |
Solid State Disk |
| Geheugenkaart (Mobiel) |
micro-SD |
| Snelheid |
1,9GHz |
| Accucapaciteit (mAh) |
8.220mAh |
| Afspeelduur (audio) |
98u |
| Afspeelduur (video) |
10u |
| Interfaces |
|
| Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
| 5GHz-ondersteuning |
Ja |
| Verbinding (Bluetooth) |
Bluetooth 4.0 |
:fill(white)/i/1389943410.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1389943406.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1389943404.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1389943403.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1389943402.jpeg?f=thumb)
Alternatieven
Het is moeilijk om een lijstje met alternatieven voor de nieuwe Note 10.1 samen te stellen, omdat het een tamelijk unieke tablet is. Er zijn verschillende Android-tablets met vergelijkbare specificaties, maar geen daarvan wordt met een stylus geleverd. Tablets met stylus zijn er wel, maar die draaien dan weer Windows in plaats van Android en zijn vaak een stuk duurder. Voor deze lijst kijken we dus met een wijde blik.
De TF701T-tablet van Asus kan zich op hardwarevlak goed meten met de nieuwe Note 10.1. De Tegra 4-soc is opgebouwd uit dezelfde soort rekenkernen en het 10,1"-scherm heeft dezelfde resolutie van 2560x1600 pixels. Asus levert echter geen stylus mee.
Op het vlak van specificaties is de Sony Xperia Tablet Z net wat minder dan de Note 10.1. Hij heeft een minder snelle soc, een lagere schermresolutie en minder geheugen. Ook heeft hij geen stylus. In de praktijk is Sony's tablet echter net wat vlotter en hij is bovendien fors goedkoper.
Afgezien van het gebrek aan een stylus heeft de Nexus 10 veel overeenkomsten met de nieuwe Note 10.1. Hij heeft een 10,1"-Samsung-scherm met een resolutie van 2560x1600 pixels, een dualcore-Cortex A15-soc en wordt ook gemaakt door Samsung. Omdat het een Nexus-apparaat betreft, draait hij in de regel de recentste versie van Android en daarnaast is hij scherp geprijsd.
Niet alleen Android-tablets worden voorzien van schermen met hoge resoluties, Apple is de trend begonnen met zijn Retina-schermen. De iPad Air biedt met een resolutie van 2048x1536 pixels een zeer scherp beeld en is daarnaast voorzien van de zeer krachtige A7-soc. Een stylus levert Apple niet mee, maar er zijn wel flink wat apps te downloaden die op de productieve gebruiker zijn toegespitst.
Conclusie
Als we de nieuwe Note 10.1 puur door een hardwarebril bekijken, is duidelijk dat Samsung een zeer goede tablet gebouwd heeft. De Exynos 5420-soc heeft flink wat rauwe rekenkracht in huis, maar trekt de accu dankzij de zuinige Cortex A7-kernen niet snel leeg. Het scherm is met zijn hoge resolutie erg scherp, wat tekst lezen fijn maakt, en weet kleuren ook nog eens goed weer te geven. De behuizing is wat stijl betreft misschien niet naar ieders smaak, maar hij zit stevig in elkaar en heeft een bescheiden gewicht.
Wil je aan de slag met een stylus, dan heeft de Note 10.1 veel te bieden
Niet alleen de hardware is goed, in de basis is het idee achter de software ook niet slecht. Samsung probeert veel waarde toe te voegen door extra apps voor te installeren of beschikbaar te maken via zijn eigen appstore. Daarnaast biedt de combinatie van de S Pen en de verschillende notitie- en tekenapps meer mogelijkheden dan je met de meeste andere tablets hebt.
Het is echter de uitwerking van de software waarbij Samsung in onze ogen steken laat vallen, en niet voor de eerste keer. De TouchWiz-schil zit zo vol extra features, dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Dat is op zichzelf geen enorm probleem, maar wat we erger vinden is dat de prestaties te lijden hebben onder alle toevoegingen van Samsung. De inconsistentie in de prestaties en de lag die geregeld de kop opstak, zijn zaken waar we maar moeilijk aan kunnen wennen.
Of dat een dealbreaker is, zal van persoon tot persoon verschillen. Als je de Note 10.1 voornamelijk als reguliere tablet wil gebruiken, dan zijn er zeker betere opties te krijgen. Wil je echter aan de slag met een stylus, dan heeft de Note 10.1 veel te bieden. Je moet dan wel accepteren dat je niet dezelfde consistente gebruikservaring krijgt als andere tablets in deze prijsklasse, en zelfs in lagere prijsklassen, leveren.
Dit is niet de eerste keer dat we een dergelijke conclusie over een Samsung-tablet trekken en dat vinden we oprecht jammer. De fabrikant zou er goed aan doen om er eerst voor te zorgen dat de basisfunctionaliteit als een huis staat, alvorens zich te richten op extra functionaliteit en randzaken. Een tablet met hardware die zo goed is als die in de Note 10.1 verdient software en afwerking van hetzelfde niveau.
Pluspunten
-
Veel mogelijkheden
-
Mooi scherm
-
Goede hardware
Minpunten
-
Inconsistente prestaties
-
Veel features niets meer dan gimmicks
Eindoordeel
/i/1389943409.jpeg?f=imagegallery)
/i/1389943408.jpeg?f=imagegallery)
/i/1389943407.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1389943405.jpeg?f=imagegallery)
/i/1390226650.png?f=imagegallery)
/i/1390226648.png?f=imagegallery)
/i/1390226647.png?f=imagegallery)
/i/1390226645.png?f=imagegallery)
/i/1390226639.png?f=imagegallery)
/i/1390226638.png?f=imagegallery)
/i/1390226637.png?f=imagegallery)
/i/1390226633.png?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1378316174.jpeg?f=imagegallery)
/i/1389943410.jpeg?f=imagegallery)
/i/1389943406.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1389943404.jpeg?f=imagegallery)
/i/1389943403.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1389943402.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1387367776.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(white)/i/1358751796.jpeg?f=thumbsmall)
/i/1351594728.png?f=thumbsmall)
/i/1382518035.png?f=thumbsmall)
:fill(white):strip_exif()/i/1381325996.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white):strip_exif()/i/1378716423.jpeg?f=thumbmedium)
/i/1382681543.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1344849868.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/535868/crop602666c56a991_cropped.jpg?f=community)
:strip_exif()/u/67182/360.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/25969/freggel.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/249917/jaapschaap.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/90078/petergabriellive.jpg?f=community){kind=small}
/u/325211/avatar.png?f=community){kind=avatar}
:strip_exif()/u/200334/crop577a56c4b236f_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/27216/bosmonster_dropdown.gif?f=community){kind=small}
/u/350964/crop5fb6c43152bba_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/451842/crop5f468121dc130_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/57378/xmen.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/57655/SuperTeamLogo.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/449263/crop59b00bd24834c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/71456/amdintel.gif?f=community){kind=small}