Inleiding: met vertrouwen
De LG G2 is waarschijnlijk de oudere broer van de Nexus 5. Google heeft zijn telefoon nog niet gepresenteerd, maar op basis van wat we nu weten is het een veilige aanname dat deze LG G2 model heeft gestaan voor de Nexus 5. Hij wordt ook gemaakt door LG, heeft ongeveer dezelfde hardware en een scherm met dezelfde karakteristieken.
Als je nagaat, zijn eigenlijk vrijwel alle Nexussen gemodelleerd naar een andere telefoon. De vorige smartphone van Google, de Nexus 4, was gebaseerd op een LG-model: de Optimus G, de Nexus S was eigenlijk een Galaxy S in een nieuw jasje en de Nexus One was een HTC Desire, die een paar maanden eerder is uitgebracht.
Maar wat maakt de G2 dan zo indrukwekkend dat het de basis zou moeten vormen voor een nieuwe Nexus? Er zijn voldoende redenen aan te wijzen waarom de G2 een bijzondere telefoon is. Ten eerste is het de telefoon met de smalste bezels: het scherm is 65mm breed, de hele telefoon is slechts 71mm breed. Daarnaast heeft hij de knoppen aan de achterkant in plaats van aan de zijkant.
Wat de G2 echter het meest bijzonder maakt, is dat het LG eindelijk is gelukt om een smartphone te maken die op het niveau zit van de duurste modellen van de concurrentie - al lopen we dan stiekem een beetje vooruit op de conclusie.
Design: knoppen aan de achterkant
Knoppen
Om maar te beginnen met het meest vernieuwende element: die knoppen aan de achterkant. De officiële uitleg is natuurlijk dat LG goed naar klanten heeft geluisterd en dat zij het prettiger vinden om knoppen aan de achterkant te hebben en meer van dat soort blabla.
De meest logische uitleg is echter dat door de dunne bezels rondom het scherm de knoppen niet meer aan de zijkant pasten. Dat is een heel logische, omdat knoppen meer nodig hebben dan de ruimte voor de knop alleen: ze moeten gedeeltelijk in de behuizing verdwijnen als je ze indrukt en dus moet je daar ruimte voor maken.
De knoppen aan de achterkant zijn daarvoor een oplossing. De vraag moet dus niet zijn of het prettiger is dan knoppen aan de zijkant, maar of het zo hinderlijk is dat je er last van hebt in het gebruik. Het antwoord is nee: het is niet tot last. Het went opvallend snel en voor je het weet zit je met andere telefoons ook aan de achterkant te voelen om een knop in te drukken. LG meent dat het vooral voordeel biedt tijdens het bellen, maar in onze ervaring is dat anders: de vinger rust bij ons niet in het midden, maar juist naar de zijkant van het toestel tijdens het bellen. Daardoor vergt het best wat moeite om de knoppen in te drukken tijdens het bellen.
Tijdens normaal gebruik is het wel een stuk comfortabeler en logischer. Wie echter de knop probeert in te drukken met dezelfde hand als waarin hij de telefoon vasthoudt, kan er moeite mee hebben omdat je dan met andere vingers dan de wijsvingers de telefoon moet tegenhouden.
Bovendien is er het probleem van de broekzak. Als alleen de G2 in een ruime broekzak zit, gaat het allemaal prima, maar met meer objecten komt hij klem en drukken de knoppen altijd ergens tegenaan. Door de duofunctie van de knoppen - Volume Down fungeert bijvoorbeeld ook als cameraknop - kan dit onverwachte gevolgen hebben. Zo kan de telefoon onverwacht uit gaan of blijk je broekzakfoto's te maken. Het rebooten gebeurde in de drie weken van gebruik een keer of acht en in totaal stonden er aan het einde 73 foto's van een broekzak op de telefoon.
Nu lijkt het net alsof de knoppen een klein drama, of op zijn minst een nadeel, vormen, maar dat is niet zo: LG heeft een goede, innovatieve oplossing gevonden om een groter scherm in een kleinere telefoon te stoppen en met wat gewenning zit het zeker niet in de weg en is het beter dan de plaatsing van de knop op de bovenkant van de telefoon, zoals sommige fabrikanten doen.
Het beste van dit alles is nog dat je de knoppen niet vaak hoeft te gebruiken. De telefoon wakker maken gebeurt door tweemaal op het scherm te tikken, zoals Nokia ook gebruikt in zijn MeeGo-telefoon N9 en recente Lumia's. Bijzonder is dat je door twee keer op het homescreen te tikken het scherm ook weer uit kan schakelen: het is een van de beste features die LG toevoegt aan Android.
/i/1379079089.jpeg?f=imagenormal)
Ontwerp
Aan het ontwerp van de G2 valt een ding echt op: het is aan de voorkant bijna helemaal scherm. Het effect is spectaculair: het scherm lijkt meer naar voren te komen dan andere schermen - en dat ligt niet aan de schermkwaliteit of de plaatsing in de behuizing, maar echt door de kleine bezels.
Toestel | LG G2 | Xperia Z1 | LG G Pro | Galaxy S4 | HTC One | Xperia ZL |
Hoogte (cm) |
13,9 |
14,4 |
15,0 |
13,7 |
13,7 |
13,2 |
Breedte (cm) |
7,1 |
7,4 |
7,6 |
7,0 |
6,8 |
6,9 |
Dikte (mm) |
8,9 |
8,5 |
9,4 |
7,9 |
9,3 |
9,8 |
Gewicht (g) |
143 |
170 |
160 |
130 |
143 |
151 |
Scherm |
5,2" |
5" |
5,5" |
5" |
4,7" |
5" |
LG heeft naast de knoppen op de achterkant nog wat goede keuzes gemaakt: de speakers zitten aan de onderkant en dus demp je het geluid niet als het toestel plat op tafel ligt. Het geheel voelt bovendien door de constructie stevig aan.
Toch zijn er ook minpunten: de achterkant kan er niet af en je kan dus niet bij de accu. Bovendien is het een 'gelaagde' accu: om ruimte te sparen is de vorm van de accu aangepast op de vorm van de behuizing. Als die stuk gaat, kun je het zelf vervangen daarvan vermoedelijk vergeten.
Bovendien is er geen micro-sd-slot in de telefoon aanwezig: de microsim heeft een eigen slot aan de linkerzijkant, maar net als sommige andere fabrikanten kiest LG voor alleen een interne opslag. Omdat de G2 standaard met 16GB flash-opslag wordt geleverd, waarvan je na de setup 10,6GB over hebt, is dat een fors minpunt. Het is onbegrijpelijk dat fabrikanten consumenten niet de keuze geven hoeveel opslag ze toe willen voegen. Want hoezeer statistieken aangeven dat veel mensen genoeg hebben aan 16GB, mensen willen zich geen zorgen maken over hoeveel opslag de telefoon nog heeft.
Het materiaalgebruik ligt in lijn met wat Samsung gebruikt: kunststof met een niet-voelbaar patroontje erin. Het biedt het voordeel van stevigheid, maar het voelt goedkoop en is gevoelig voor vingerafdrukken. In onze ogen was het mooier geweest als LG een luxer materiaal had gebruikt voor zijn meest luxe telefoon.
Scherm: veel plusjes
Het scherm van de G2 is een ips-lcd met een resolutie van 1920x1080 pixels, full-hd dus. Het display heeft daarmee een dichtheid van 424 pixels per inch en 1271 subpixels per inch: daarmee behoort het makkelijk tot de scherpste schermen op de markt.
Het display heeft een paar goede eigenschappen: het is niet krankzinnig helder zoals dat van sommige concurrenten, maar het is voldoende om nog in elk geval iets te kunnen aflezen in direct zonlicht: op dit punt heeft LG nog wel wat te winnen.
/i/1379591018.jpeg?f=imagenormal)
Het contrast is voor een lcd echter wel dik in orde en dat zie je aan de manier waarop het scherm indruk maakt op mensen die het voor het eerst zien: het ziet er mooi uit. Ook de kleurweergave is prima in orde, al is het scherm wel iets te blauw afgesteld. Het is jammer dat LG niet volgt in de trend om de gebruiker de keuze te geven hoe hij of zij het scherm wil instellen: onder meer Samsung, Sony en Nokia doen dat wel.
De kijkhoeken zijn meer dan redelijk: het contrast blijft in orde, maar er is wel een kleurverschuiving: zo wordt wit afhankelijk van de hoek waaronder je kijkt groen of blauw. Het is niet erg storend, maar het toont wel dat LG's schermen de top van de markt benaderen, maar onder meer de schermen van Samsung, HTC en Apple op details voor moet laten gaan.
De helderheid is niet laag, maar ook niet bijzonder hoog. Omdat het scherm niet veel reflecteert, is het buiten voldoende af te lezen in direct zonlicht. Toestellen als de HTC One en Xperia Z1 hebben een hogere helderheid en er zijn eigenlijk maar weinig toestellen met een lagere helderheid dan de G2 in deze prijsklasse.
Het contrast van het scherm is prima voor een lcd: het behoort tot de hoogste contrasten die we met deze schermtechnologie hebben gezien. Amoled-schermen hebben uiteraard een veel hoger contrast, omdat zwart diepzwart is. Het hoge contrast zie je direct als je het scherm aanzet: het ziet er mooi uit.
Het scherm van de G2 is iets te blauw; de kleurtemperatuur is zichtbaar te hoog. We weten niet helemaal zeker of LG het ligt aan de kalibratie van het scherm of dat het gaat om een bewuste keuze: wit ziet er witter uit als je er wat blauw doorheen gooit. De Optimus G deed het in dit opzicht een stuk beter.
De gemiddelde kleurfout is met 4,2dE2000 laag genoeg om in elk geval niet te irriteren: de kleuren worden dus over het algemeen prima weergegeven. De kleurfout schiet ook nergens bijzonder uit, alleen wit en cyaan zitten bovengemiddeld.
/i/1379591562.png?f=imagenormal)
Hardware: de snelste processor
De LG G2 is een van de eerste smartphones op de Nederlandse markt met een Snapdragon 800 van Qualcomm. Deze heeft vier Krait 400-processorkernen op een maximale kloksnelheid van 2,3GHz. Het is goed om - nu de kloksnelheden zo ver worden opgeschroefd als Qualcomm doet, aan te geven dat het gaat om wat je op de desktop turbo-snelheden zou noemen: tijdens een kleine piek bereikt de G2 die kloksnelheden, maar bij normaal gebruik kom je daar niet bij in de buurt. En gelukkig maar.
Die hogere kloksnelheden worden bereikt omdat Qualcomm gebruik maakt van een high performace-procedé in plaats van een low power-variant. Bovendien heeft de soc veel meer geheugenbandbreedte om in elk geval het geheugen niet de bottleneck te laten zijn.
Bij deze benchmarks moet in aanmerking worden genomen dat de software nog niet final is; LG brengt de telefoon pas begin oktober uit en heeft de software dus nog niet helemaal klaar.
Op AndEBench is het effect van de Snapdragon 800 wel te zien, maar het is niet groot. Bovendien is er een grote softwarematige component: de S4 Pro scoort namelijk bijna even hoog, hoewel het in kloksnelheid en efficiëntie een minder krachtige processorkern is.
Ook op CFBench zien we het effect van de 800 duidelijk terug: de score ligt tussen 15 en 20 procent hoger dan bij de Snapdragon 600. Daaruit kun je ook opmaken dat er weinig vooruitgang geboekt lijkt op de daadwerkelijke snelheid per MHz: immers kan het verschil verklaard worden uit de hogere kloksnelheid.
Het flash-opslaggeheugen van de G2 is net als dat van de Xperia Z1 redelijk rap. Bij deze zwaarste test komt de G2 tot 1,37MB/s en dat is de hoogste score die we tot nu op een smartphone hebben gezien.
Ook op RL Benchmark, die de snelheid van het uitvoeren van een set sql-handelingen meet, zien we een verbetering ten opzichte van de vorige generatie telefoons. Daarbij gaat het om bijna een kwart en dat is aanzienlijk.
Op Ice Storm Extreme, de zwaarste gpu-test van 3DMark, scoort de G2 prima: met bijna 9300 punten komt hij ver uit boven de telefoons met Snapdragon 600-soc. De Adreno 330 is duidelijk een vooruitgang op dit gebied. Waarom de Xperia Z1 hier zoveel beter scoort, blijft een raadsel - laten we hopen dat het ligt aan de softwareversie en dat LG daar nog aan werkt.
Bij Basemark X is hetzelfde beeld te zien: de G2 scoort veel beter dan Snapdragon 600-telefoons kunnen, maar de Z1 heeft het toch nog iets beter voor elkaar. Kennelijk zit er meer in de Adreno 330-gpu dan LG eruit haalt, en gelukkig hebben ze sinds het maken van de firmware waarmee wij hebben getest nog een maand gehad.
Bij deze test speelt ook de schermresolutie mee en dan zien we dat de Nexus 4 dan nog steeds tot de top behoort: hij hoeft veel minder pixels aan te sturen en kan de graphics dus met 25fps op het beeld toveren. Als de G2 een 720p-scherm had gehad, was de score uiteraard ver boven die van de Nexus 4 uitgekomen, maar het toont aan dat de gpu nu eindelijk de full-hd-schermen even goed kan bedienen als de S4 Pro dat kon met 720p-schermen een jaar geleden.
Software: een uitgebreide skin
De LG G2 draait op Android 4.2.2 met LG's eigen, kleurrijke skin eroverheen. Hoewel de skin traditioneel net als die van Samsung niet het mooiste is, ontwikkelt LG hem goed door en inmiddels zijn er elementen die een duidelijk voordeel bieden boven stock Android. Bovendien zijn de eigen functies van LG nuttiger geworden en zitten ze minder in de weg als je ze niet nodig hebt. Kortom: op alle fronten heeft LG stappen gemaakt.
Laten we beginnen met de functie die LG heeft toegevoegd en die Google zo met enige aanpassingen zou mogen overnemen in Android: dat is het gastaccount. Android ondersteunt weliswaar gastaccounts op tablets, maar niet op smartphones. Bovendien is het een volledig account dat ingesteld moet worden en is dus echt gericht op het gebruik door meerdere gezinsleden.
Veel gastgebruikers zijn echter de gebruikers die de telefoon even vasthouden om een foto te nemen of bekijken of een spelletje te kunnen spelen; veelal gaat het natuurlijk ook om ouders die hun kinderen de telefoon uitlenen.
Voor dat gebruik is het prima: de gebruiker kan van tevoren aangeven welke apps het gastaccount mag gebruiken, bijvoorbeeld alleen games of de Galerij. Tijdens het testen ontdekten we nog wel een lek in de software waardoor je vanuit het gast-account bij alle persoonsgegevens kunt komen, maar LG verzekert dat die bug er snel uit wordt gehaald.
Het gastaccount kan worden opgeroepen door op het lockscreen een ander patroon in te voeren. Het gewone account vereist het ene patroon, terwijl het invoeren van een tweede, ander patroon leidt naar het gastaccount. Dat is heel gebruiksvriendelijk en eenvoudig en is een prima manier om dit te implenteren.
Maar er zitten meer trucs in de software. Iets dat ook al in de G Pro zat is Quick Remote, een universele afstandsbediening. De setup is eenvoudig en de software biedt uitgebreide controls: in tegenstelling tot de software van Samsung en HTC hiervoor kun je bijvoorbeeld wel de menu's van de settopbox volledig bedienen.
De notificatiebalk is druk als altijd, maar de kleine apps onder de naam QSlide kunnen nu met een druk op de knop verborgen worden. Dan blijven alleen de toggles, helderheid en volume staan, waardoor er veel meer ruimte is voor notificaties. De QSlide-apps vormen een klein en - als je dat wilt - transparant venster over het huidige scherm heen voor bijvoorbeeld een rekenmachine, browservenster of notitie. Ze zijn handig, maar zeker niet onmisbaar.
/i/1379595424.png?f=thumb)
LG heeft verder wat mooie aanpassingen aan het uiterlijk gedaan. Zo zijn de benodigde knoppen nu onscreen te vinden, en zijn zowel de notificatiebalk als de knoppenbalk transparant waardoor het er meer als een geheel uitziet: dat is een mooi effect. Welke en hoeveel onscreen knoppen je wilt hebben kun je zelf instellen, maar gek genoeg kun je die ene standaardknop in Android, van app wisselen of 'multitasking', zoals sommigen hem noemen, niet selecteren.
Een andere nieuwe functie is Schuif Opzij: door een applicatie met drie vingers naar links te vegen wordt hij 'opgeslagen' - dat staat serieus in de notificatiebalk - en kun je hem weer oproepen door met drie vingers naar rechts te vegen. Je kunt maximaal drie apps op die manier snel toegankelijk maken. De meerwaarde van deze functie ontgaat ons: het gebaar is niet makkelijk en de apps zijn niet sneller toegankelijk dan via het gewone menu om van apps te switchen.
Een kleinere tweak is handig voor mensen die nog sms'en: sms'jes komen binnen als notificatie links bovenin beeld, met direct een antwoordveld. Na een snel antwoord kun je dus gelijk verder waar je gebleven was, zonder ook maar de notificatiebalk naar beneden te hoeven trekken.
Dat neemt niet weg dat LG nog wel iets te bewijzen heeft: Samsung, en in het kielzog daarvan HTC, hebben afgelopen jaren laten zien dat ze updates voor dure telefoons serieus nemen: zo kreeg de Galaxy S II veel updates naar nieuwe Android-versies. Bij LG duren updates lang en komen er weinig van uit. Bovendien is de ondersteuning met custom roms bij LG's traditioneel minder dan bij de concurrentie, iets waar veel tweakers ook om geven.
De software werkt snel - ontzettend snel zelfs. Het behoort tot de snelste en vloeiendste telefoons die we ooit hebben getest, al zijn er wel momenten waarop we net een klein beetje lag bespeuren. De lag is beduidend minder dan bij de Galaxy S4 ten tijde van de review - en dat pleit voor de software-afdeling van LG.
Een kleine aantekening verdient nog wel de set geluiden en ringtones van de G2. Standaard zijn dezelfde soort 'blub'-geluiden te horen als op recente Galaxy's, maar de geluiden bij notificaties en telefoontjes zijn in onze ogen nog erger: een soort kinderstem zingt 'Life's Good' om aan te geven dat er een notificaties is, terwijl de ringtone een soort kinderkoortje bevat: Die geluiden uitzetten zal een van de eerste dingen zijn die bezitters van deze telefoon doen.
De G2 scoort fiks hoger dan voorgaande Android-toestellen en dat komt vermoedelijk door de Snapdragon 800. Met een score van bijna 850 punten is het verschil bijna een kwart. Je merkt het ook in dagelijks gebruik: hij rendert pagina's met diverse webtechnologieën rap.
De G2 scoort hier minder dan Chrome op de Xperia Z1 en dat komt voornamelijk door de standaardbrowser van LG. Kennelijk is Chrome beter geoptimaliseerd voor gebruikt met de Snapdragon 800 op de tests die Kraken 1.1 uitvoert. Dat is opvallend, want Google optimaliseert Chrome hoogstens voor zijn eigen Nexus-apparaten; zo kun je zelfs in deze resultaten bewijs zien dat de volgende Nexus op dit toestel gebaseerd kan zijn.
Bij het laden van een statische frontpage, iets dat vooral veel Javascript bevat, is er geen snelheidsverbetering te zien. Hij scoort ongeveer hetzelfde als voorgaande toestellen en zelfs iets minder dan de G Pro met Android 4.1 - maar we hebben vaker gezien dat op deze test de score achteruitgaat met Android 4.2 ten opzichte van 4.1. Ook hier is hetzelfde te zien als op Kraken: met Chrome scoort hij 0,39 seconden. Ter referentie: bij vrijwel alle andere telefoons scoort Chrome steevast minder goed op deze tests dan de standaardbrowser.
Accuduur: prima in orde
We hebben de accuduur gemeten aan de hand van vier tests: browsen, video bekijken, bellen en de telefoon in stand-by laten staan. Daarbij staat wifi aan, en bij telefonie en in stand-by is 3g ingeschakeld. De schermhelderheid bedraagt 250 nits of komt daar zo dicht mogelijk bij in de buurt. Uitleg over onze testmethode en wat we verstaan onder zwaar, gemiddeld en licht gebruik, vind je in het achtergrondverhaal over onze accutests. In de praktijk hangt de accuduur natuurlijk ook af van zaken als het gebruikte netwerk en de geïnstalleerde apps. Bovendien kan het verbruik van exemplaar tot exemplaar verschillen.
De G2 heeft een ingebouwde 3000mAh-accu en dat is op papier ruim voldoende. Dat blijkt in de praktijk ook: hij gaat vooral bij zwaar gebruik lang mee.
De G2 is heel spaarzaam met het gebruik van de topsnelheid bij normaal gebruik als browsen, video kijken, facebooken en twitteren en alle andere zaken. In vergelijking met de Xperia Z1, eveneens met een Snapdragon 800, opereert de G2 veel meer op een kloksnelheid van bijna 1GHz in plaats van boven 2GHz. En dat merk je.
De accu gaat achttien uur mee en dat is langer dan vrijwel alle concurrentie op Android - of op welk platform dan ook. Alleen de Jiayu G4 en Huawei Ascend Mate doen het nog beter.
Ook op gemiddeld gebruik scoort de G2 prima: hij houdt het makkelijk twee dagen vol en dat is een grote prestatie voor een smartphone anno 2013. Daarmee scoort hij ook een stuk beter dan andere toestellen als de One, S4 en Nexus 4.
Bij licht gebruik zijn we minder enthousiast: hij komt tot 5,51 dagen en dat is absoluut prima bij licht gebruik en beter dan veel andere telefoon, maar minder dan bijvoorbeeld LG's eigen Optimus G, de Nexus 4 en de HTC One. Misschien dat het LG nog lukt om met een update het verbruik in standby te verminderen, maar vooralsnog steekt de G2 hier niet boven de directe concurrentie uit zoals bij zwaar gebruik.
Camera: werkt optische beeldstabilisatie?
De LG G2 heeft de eerste 13MP-camera met optische beeldstabilisatie op de markt. Daarmee is het een unieke combinatie van veel pixels op de sensor en beeldstabilisatie die niet louter softwarematig is. Optische beeldstabilisatie is verder te vinden in de HTC One met 4MP-camera, Lumia 920 en 925 met 8,7MP-camera en Lumia 1020 met krankzinnige 41 megapixels op de sensors.
Optische beeldstabilisatie in telefoons dienen twee doelen: ten eerste maakt het dat de sluiter langer open kan staan bij foto's, waardoor er in het donker meer licht naar binnen kan vallen: de gedachte is dat de stabilisatie maakt dat de gebruikelijke vaagheid achterwege blijft, omdat kleine bewegingen worden opgevangen door het OIS-systeem. Aan de andere kant gaat het om video's, die uiteraard veel kunnen profiteren van de technologie, omdat het beeld minder schudt.
De optische beeldstabilisatie in de G2 werkt minder goed dan in bijvoorbeeld de Lumia 925. Dat is niet alleen zichtbaar aan de resultaten, maar je kunt dat ook live in beeld zien door beide telefoons evenveel te schudden. Dat is jammer, maar het is alsnog een vooruitgang ten opzichte van softwarematige stabilisatie.
De 13MP-camera's in telefoons, die we al een tijdje in meer modellen vinden, hebben zowel voordelen als nadelen. In daglicht zijn de extra pixels een ware zegen: je ziet veel meer details en foto's zien er daardoor veelal scherper uit. De G2 is daarin een van de beste: het detailniveau bij goed licht is uitstekend.
Bij minder licht heeft hij ondanks de beeldstabilisatie meer moeite en behoort hij niet langer tot de beste: sterker nog, dan presteert hij gemiddeld of ondergemiddeld. De video's zien er goed uit en hebben goede kleuren en een scherp beeld.
:fill(white)/i/1379593357.jpeg?f=thumb)
De interface van de camera is snel - net als de rest van de telefoon. Inclusief de software opstarten duurt een foto maken iets meer dan twee seconden en dat is uitstekend. Door op de volumeknop omlaag te drukken kun je de camerasoftware opstarten zonder de telefoon eerst wakker te hoeven maken. Volume Down werkt ook als sluiterknop.
De interface is beter dan wat je op een Nexus krijgt, maar eerlijk is eerlijk: dat gaat al snel. Wel is er nog altijd een switch om te wisselen tussen foto- en videomodus, iets wat HTC en Samsung bijvoorbeeld al niet meer hebben. Aan de rechterkant staat die switch, met daaronder de sluiterknop en een preview van de laatste foto. Links staan de instellingen: bovenin staat welke modus is geselecteerd; daar kun je niet op klikken, gek genoeg. Daaronder staat de instelling voor de flitser, de knop om te wisselen tussen front- en achtercamera en pas daaronder de knop om van modus te wisselen.
De onderste knop leidt naar een overzichtelijk menu met instellingen in een grid. Dat is licht - wat dus beter afleesbaar is in zonlicht dan donkere menu's. Daarin kan de iso, witbalans, helderheid, manier van scherpstellen, resolutie en meer worden vastgelegd. De interface biedt voldoende opties en is over het algemeen goed uitgewerkt.
Een beetje jammer is het wel dat LG ook nu nog het kopiëren van Samsung niet kan laten. En dus is er een 'duale camera', waarmee je het beeld van de de frontcamera in de foto kan integreren. Dat is natuurlijk een vrijwel nutteloze gimmick en toont alleen dat LG nog altijd heel erg kijkt naar hun aartsvijand.
/i/1379604533.png?f=imagenormal)
Alternatieven
De LG G2 kost op moment van schrijven rond 550 euro. Dat is niet bijzonder duur voor wat hij biedt - Sony vraagt bijvoorbeeld veel meer voor zijn vergelijkbare toestel. Bovendien heeft LG een traditie van relatief scherpe prijsverlagingen, waardoor smartphones van de fabrikant na enkele maanden al veel minder duur zijn.
Het alternatief dat LG in eigen huis heeft voor de G2 is de G Pro, een telefoon met 5,5"-scherm met dezelfde full-hd-resolutie. Hij is op alle vlakken net even minder vernieuwend en anders dan de G2, maar het is wel een prettig toestel en voor zijn schermgrootte valt de breedte met 76mm best mee. Het jammere is: hij is even duur als de G2 en dat kan hij niet echt waarmaken.
Sony heeft inmiddels ook een smartphone met Snapdragon 800: de Xperia Z1. Deze telefoon is groter dan de G2, maar heeft een kleiner scherm. Dat scherm is ook minder goed. Sony's Z1 heeft echter ook heel wat in huis, waaronder een 20MP-camera met veel leuke functies. De G2 steekt weer boven de Z1 uit op het gebied van accuduur.
Samsung heeft niets met de nieuwste Snapdragon 800, maar de Galaxy S4 is alsnog geen trage smartphone. Hij is bovendien met een prijs onder 500 euro aantrekkelijker geprijsd. De S4 heeft een overdaad aan features, functies en sensoren en is allround nog altijd een van de beste smartphones op de markt. De keuze tussen de G2 en S4 is geen makkelijke: veel hangt af van smaak, maar alleen de S4 heeft de mogelijkheid de accu te verwisselen en het geheugen uit te breiden en daarom gaat onze voorkeur naar de S4 uit - al is het een close call.
De beste allround Android-telefoon is nog altijd de HTC One. Dankzij zijn mooie ontwerp, snelle software, meer dan redelijke accuduur en goede features als de stereo-speakers aan de voorkant neemt hij een voorsprong op de concurrentie, al is hij zo stevig in elkaar gezet dat je zelf deze telefoon niet open kunt maken - en dat is iets wat wij niet waarderen. Bovendien is net als bij de G2 het geheugen niet uitbreidbaar.
De iPhone die qua prijs het dichtst in de buurt van de LG G2 komt, is de nieuwe iPhone 5C met al zijn kleurtjes. Het is net als de G2 gemaakt van plastic, al is de iPhone uiteraard een stuk kleiner en draait iOS. Hij is wel duurder dan de G2.
Vind maar eens een Windows Phone die duur genoeg is om in dezelfde prijsklasse te vallen als de G2. Omdat Windows Phone nog altijd relatief weinig wordt verkocht, zetten fabrikanten en retailers zwaardere prijsverlagingen in om voorraden toch nog aan de man te brengen. De nieuwe Lumia 1020 is nog wel duur. Het is een Lumia 920, maar dan met 41MP-camera, die moet zorgen voor betere foto's dan welke smartphone ook dankzij de technologie om ruis te verminderen door met al die pixels een scherpe 5MP-foto te maken. Windows Phone is een heel ander platform dan Android: of het je bevalt, is een kwestie van smaak en of je altijd de apps en games van het moment wil hebben: die verschijnen steevast later of niet op Windows Phone. Voor basale functionaliteit, zoals navigatie, ov-routes bekijken, weer checken en mail en Facebook bijhouden zijn Windows Phones prima geschikt.
Specificaties
Merk en uitvoering |
|
Categorie |
Mobiele telefoons |
Merk |
LG |
Uitvoering |
G2 |
Afbeeldingen |
:fill(white)/i/1375899440.jpeg?f=thumblarge) |
Toestel |
|
Telefoonmodel |
Bar |
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.2 |
Beeldscherm |
|
Schermdiagonaal |
5,2" |
Schermresolutie |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
LCD |
Multitouch |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Camera |
|
Cameraresolutie |
13M |
Camera autofocus |
Ja |
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Resolutie video-opname |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Functionaliteit |
|
Berichten |
E-mail, mms, sms |
GPS |
Ja |
Gsm-functies |
DLNA, WiFi Direct |
Verbindingen |
|
Mobiele netwerken |
edge, gprs, hsdpa, hspa, hspa+, hsupa, lte, umts |
Frequentiebereik (mobiel) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz |
WiFi aanwezig |
Ja |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth aanwezig |
Ja |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Overige draadloze verbindingen |
Near Field Communication (NFC) |
GSM-Connector |
3.5mm headset, Micro-usb |
Technische kenmerken |
|
GSM-Chipset |
Qualcomm Snapdragon 800 (MSM8974) |
Processorsnelheid |
2,3GHz |
CPU Core |
Quad Core |
Werkgeheugen |
2GB |
Opslaggeheugen |
32GB |
Accu |
|
Accucapaciteit (mAh) |
3.000mAh |
Uiterlijke kenmerken |
|
Kleuren |
Blauw |
Gewicht (gram) |
143g |
Lengte |
138,5mm |
Breedte |
70,9mm |
Hoogte / Diepte |
8,9mm |
Specs van fabrikant |
Productinformatie van de fabrikant |
Conclusie: opgewassen tegen concurrentie
De G2 is veruit de beste smartphone met eigen software die LG ooit heeft gemaakt - maar laten we eerlijk zijn, die strijd is niet zo vreselijk moeilijk. Al met al is het echter wel een smartphone die de concurrentie goed aankan. De software is snel, je kunt alle Android-games draaien die je maar wilt en hij is voor een smartphone met zijn scherm niet belachelijk groot; niet groter dan een Galaxy S4 bijvoorbeeld. De accuduur is daarnaast ook nog eens goed. Bovendien is hij van voren bijna een en al scherm en dat is mooi om te zien.
Nadelen zijn er ook: niet-uitbreidbare flashopslag van 16GB is wat ons betreft veel te weinig, de plastic achterkant is een magneet voor vingerafdrukken en in het algemeen niet echt mooi en de knoppen aan de achterkant zijn geen enorme last, maar vormen ook zeker geen ergonomisch voordeel. LG's slechte reputatie met het uitbrengen van updates is bovendien ook punt van zorg: wellicht gaat het met de G2 beter, maar dat is vooralsnog een gok.
Deze telefoon is met een prijs rond 550 euro al niet bijzonder hoog geprijsd, maar als LG hem even snel in prijs laat zakken als gebruikelijk is het helemaal een aantrekkelijke telefoon. Een lagere prijs is echter niet noodzakelijk: nu al zou hij bij elke liefhebber van high-end smartphones op de shortlist kunnen staan.
Na jaren van mislukkingen is het LG eindelijk gelukt om mee te spelen met de grote jongens. Als de volgende Nexus gebaseerd is op dit toestel, zal het ook een spectaculair toestel kunnen worden. Maar zelfs als dat niet gebeurt, zullen ze op het hoofdkantoor van Samsung zich voor het eerst zorgen gaan maken, want LG heeft eindelijk een smartphone met 'wow'-factor gemaakt.
Samengevat
De LG G2 is een telefoon met 5,2"-scherm die kleiner aanvoelt dan je zou vermoeden op basis van de schermgrootte. LG heeft de bezels rondom minimaal gehouden, waardoor hij er uit ziet als een en al scherm. Dankzij zijn Qualcomm Snapdragon 800-processor is hij bovendien snel in het uitvoeren van al zijn taken en is de accuduur ver bovengemiddeld. Wel zijn de knoppen aan de achterkant een punt van discussie: je zou ze moeten uitproberen voor je dit toestel koopt. Ook is het ontwerp in zijn geheel geen onverdeeld succes, want het voelt wat goedkoop aan. Tot slot heeft de G2 maar 16GB intern opslaggeheugen en dat kun je niet uitbreiden; dat kan voor sommige mensen te weinig zijn.
Pluspunten
-
Bijna een en al scherm
-
Snel
-
Goede accuduur
Minpunten
-
Design voelt heel plastic en goedkoop
-
Geen uitbreidbaar geheugen, slechts 16GB aan boord
-
Knoppen aan de achterkant geen succes
Eindoordeel