Inleiding
LG is bezig aan een opmars op de smartphonemarkt. Een enigszins vergelijkbare opmars werd door landgenoot en concurrent Samsung een aantal jaar terug al ingezet. Niemand dacht vroeger bij de merknaam Samsung aan high-end-telefoons, maar dat is vandaag de dag wel anders. LG lijkt dat ook te willen en heeft het afgelopen jaar al goede stappen gezet om dat te realiseren.
Dat begon met de Optimus G, die vorig jaar uitkwam en relatief goed ontvangen werd. Redelijk snel volgde de Nexus 4; het toestel bleek erg populair, veel populairder dan LG en Google vooraf hadden ingeschat. Het gevolg was dat de telefoon nauwelijks te krijgen was in de eerste maanden, en een release in Nederland werd uitgesteld omdat er anders niet genoeg voorraad was voor andere gebieden.
Zowel de Optimus G en Nexus 4 vonden uiteindelijk hun weg naar Nederland, maar toen was het eigenlijk al te laat. Op het gebied van distributie en prijsstelling valt er dus nog winst te boeken, maar het bouwen van de daadwerkelijke telefoons gaat ze tegenwoordig goed af bij LG. Dit najaar wil het bedrijf met de LG G2 - de merknaam Optimus heeft het veld moeten ruimen - een gooi doen naar het leiderschap op de smartphonemarkt.
Op het gebied van specs lijkt het Zuid-Koreaanse bedrijf zijn zaakjes goed op orde te hebben: de G2 heeft een mooi groot scherm, een razendsnelle processor en een originele behuizing. Het gaat echter om het totaalplaatje en daarbij speelt bijvoorbeeld software ook een grote rol.
Wij waren bij de introductie in New York en keken of LG met de G2 inderdaad het totaalplaatje op orde heeft en of het toestel een geduchte concurrent is voor de topmodellen van Samsung, Apple, HTC en Sony.
Een behuizing met knoppen op de achterzijde
Toen we de G2 na de aankondiging voor het eerst vast hielden, vielen een aantal dingen op. De plek van de volumeknoppen en aan/uit-knoppen is daarvan toch wel de grootste noviteit. We zijn gewend dat die aan de zijkant van het toestel zitten. Per fabrikant kan het nog verschillen of het om de linker- of rechterkant gaat, maar veel meer variatie is er niet. LG heeft er echter voor gekozen om die knoppen achterop de behuizing te plaatsen, omdat de wijsvinger van een gebruiker daar vaak zou rusten.
/i/1375898315.jpeg?f=imagenormal)
Dat zorgt er voor dat de G2 op het oog echt iets unieks heeft en goed te herkennen is - we zijn immers gewend om op de achterzijde van telefoons enkel een cameralens te zien. Aan de randen zijn dus geen knoppen te vinden en zo breekt LG met een vertrouwd designprincipe. De vraag is natuurlijk of het enkel een gimmick is, of dat de telefoon er ook daadwerkelijk fijner door bediend kan worden.
Tijdens de korte tijd die we met de G2 door konden brengen, voelde het een beetje onwennig aan. Je moet je wijsvinger toch een beetje buigen om de knoppen te bereiken, terwijl je die normaal misschien plat tegen de achterkant zou houden. Wellicht went dat als je de G2 langer gebruikt. Uit functioneel oogpunt is het het zeker handig om de volumeknoppen onder de wijsvinger te hebben als je aan het bellen bent, maar het voordeel van de aan/uit-knop op de achterzijde zien we niet zo. Omdat hij ook als cameraknop te gebruiken is kan je er overigens makkelijk zelfportretten mee schieten.
De G2 is een forse telefoon: het scherm heeft een beelddiagonaal van 5,2", en dat is meer dan bij de topmodellen van bijvoorbeeld Samsung, Sony en HTC. Het Koreaanse bedrijf heeft echter goed zijn best gedaan om de randen rondom het scherm compact te houden, waardoor het toestel niet veel groter dan zijn directe concurrenten aanvoelt.
Afmetingen | LG G2 | Galaxy S4 | Xperia Z | HTC One |
Lengte |
139mm |
137mm |
139mm |
137mm |
Breedte |
71mm |
70mm |
71mm |
68mm |
Dikte |
8,9mm |
7,9mm |
7,9mm |
9,3mm |
Gewicht |
143g |
130g |
146g |
143g |
Als we de cijfertjes er even bij pakken, blijkt dat ook te kloppen. Het toestel is grofweg even groot als de Xperia Z van Sony, al is hij wel een millimetertje dikker. In vergelijking met de Galaxy S4 is hij marginaal groter en de 4,7" HTC One is met zijn breedte van 68mm net wat compacter. Volgens LG kon de behuizing zo compact gemaakt worden omdat de knoppen van de randen verdwenen zijn.
In de praktijk heeft die extra 0,2" dus geen negatief effect op de ergonomie van het toestel. Kan je overweg met een Galaxy S4 of Xperia Z, dan is de G2 ook geen probleem voor je. Maar vind je de huidige line-up van high-end Android-smartphones eigenlijk te groot, dan zal je van de G2 ook niet blij worden.
:fill(white)/i/1375898317.jpeg?f=thumb)
De behuizing deed ons qua bouwmateriaal denken aan de Galaxy-telefoons van Samsung; er wordt veel gebruikgemaakt van glanzend plastic. We blijven erbij dat een aluminium behuizing van bijvoorbeeld een HTC One of iPhone beter oogt en fijner aanvoelt, maar het is in onze ogen ook weer niet een echte dealbreaker als we een aanschaf zouden overwegen.
De snelste hardware en een mooi scherm
LG heeft de G2 uitgerust met één van de snelste smartphonechips van dit moment: Qualcomms Snapdragon 800. Alle high-end-toestellen die het afgelopen kwartaal uitkwamen hadden nog de Snapdragon 600-soc aan boord. Hoewel de 800 deel uitmaakt van dezelfde familie, zijn de verschillen behoorlijk groot.
Ten eerste zijn de vier processorkernen van de Snapdragon 800 op een aangepast ontwerp gebaseerd, genaamd Krait 400. Ten opzichte van het Krait 300-ontwerp van de Snapdragon 600 is de L2-cache sneller en is de layout van de chip iets anders. Dat laatste moest in verband met de overstap naar TSMC's high-performance 28nm-productieproces. Het nieuwe procedé zorgt ervoor dat de 800 een stuk hoger geklokt kan worden: waar de 600 tot 1,9GHz gaat, tikt de 800 op 2,3GHz.
/i/1375540041.png?f=imagenormal)
Er is nog steeds een tweekanaals 32bits geheugenbus aanwezig, maar in de 800 kan deze nu overweg met snellere geheugenchips. Dat resulteert in een geheugenbandbreedte van 12,8GBps, tegenover 8,5GBps bij de Snapdragon 600. Ook de nieuwe gpu, de Adreno 330, is flink sneller dan zijn voorganger: in sommige tests is hij bijna twee keer zo snel. Daarnaast is de nieuwe gpu in staat om 4k-schermen aan te drijven.
Op papier is de LG G2 dus een beest van een telefoon, maar met alleen een snelle system on a chip ben je er nog niet. Als de software en drivers niet goed geoptimaliseerd zijn, kan je met zelfs de snelste hardware nog een trage telefoon maken. Gelukkig lijkt dat wel in orde te zijn: het toestel voelde extreem rap aan in gebruik en ook overgangsanimaties - soms nog een moeilijk punt op Android-toestellen - gingen vloeiend.
Het scherm
Smartphonefabrikanten proberen elkaar constant af te troeven op het gebied van panelen: de resoluties moeten steeds hoger, de beeldkwaliteit moet steeds beter, maar de telefoons mogen niet te groot worden. Voor de G2 heeft LG gekozen voor een 5,2"-scherm met een resolutie van 1920x1080 pixels.
Pixeldichtheid |
Telefoon | Aantal pixels per inch |
HTC One |
**********
469 |
Samsung Galaxy S4 |
*********
441 |
Sony Xperia Z |
*********
441 |
LG G2 |
*********
424 |
LG Optimus G Pro |
*********
401 |
HTC One Mini |
*******
342 |
LG Optimus G |
*******
317 |
Nexus 4 |
*******
317 |
Samsung Galaxy S4 Mini |
*****
256 |
Daarmee komt het aantal pixels per inch op 424, net iets minder dan bij andere toptoestellen, maar zeker meer dan genoeg. Eerlijk gezegd hebben we weinig behoefte aan nog scherpere schermen: we zien liever dat fabrikanten de nadruk gaan leggen op betere kleurreproductie, een beter contrast en een hogere helderheid. Die paar pixels meer of minder zijn met het blote oog nauwelijks te zien, maar die andere aspecten vallen een stuk meer op.
Het lijkt erop dat LG gelukkig aan meer dan alleen de resolutie aandacht heeft besteed. Het ips-paneel uit de G2 is namelijk wat LG een Advanced One-Glass-Solution noemt, waarbij het scherm uit minder lagen opgebouwd is. Daarnaast is de manier waarop touchscreen en lcd aan elkaar zijn gelijmd aangepast, waardoor de maximale helderheid beter is dan het zonder die technologie zou zijn.
/i/1375898318.jpeg?f=imagenormal)
Die helderheid ligt volgens LG op 450nits. Samen met een goede contrastratio moet dat ervoor zorgen dat het scherm ook in de buitenlucht nog goed af te lezen is. Dat was op de demonstratielocatie moeilijk te verifiëren, maar wat wel opviel is dat het scherm - ondanks het scala aan lampen dat op de demotoestellen gericht was - niet veel spiegelde. Dat is dus te danken aan die hoge helderheid en het feit dat scherm uit weinig lagen bestaat. Verder lijken de kijkhoeken een stuk beter dan bij de LG-telefoons die vorig jaar uitkwamen.
Als we even terugdenken naar een jaar geleden, naar de schermen van de Optimus G en Nexus 4, dan moeten we concluderen dat LG een grote stap gezet heeft op het vlak van schermkwaliteit. Dat is ergens ook niet gek, ze leveren immers de prachtige schermen in de iPhone 5 en iPad Retina, maar tot nu toe gebruikten ze dat soort pareltjes niet voor eigen toestellen.
Camera
De G2 is uitgerust met een 13-megapixelcamera. Op het gebied van de sensor lijkt het bedrijf weinig nieuws te doen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld HTC en Motorola. De lens is gelukkig optisch gestabiliseerd waardoor het makkelijker moet zijn om scherpe foto's te maken in situaties met weinig licht. LG had een opstelling gemaakt met een Galaxy S4, een G2 en een iPhone die op een platform stonden dat trilde. Op elke telefoon stond de camera-app open, en er was duidelijk te zien dat het beeld op de G2 het minst trilde. Hoe zich dat vertaalt naar gebruik in de praktijk kunnen we nu nog niet zeggen.
/i/1375898316.jpeg?f=imagenormal)
We hebben enkele testkiekjes geschoten, maar zoals altijd kan je daar niet al teveel uit afleiden omdat beurzen en demoruimtes altijd rare lichtopstellingen hebben.
:fill(white)/i/1375898362.jpeg?f=thumb)
Accu en stroomgebruik
De G2 is uitgerust met een 3000mAh-accu en dat is voor een telefoon van dit formaat erg netjes. Om de accuduur verder op te schroeven maakt LG gebruik van een techniek die het gram genoemd heeft, naar graphics ram. Hierdoor wordt het scherm niet constant ververst als een statisch beeld weergegeven wordt; in plaats daarvan wordt de inhoud van de framebuffer bewaard in een klein stukje geheugen dat met het scherm verbonden is. Zo hoeft de gpu minder werk te verzetten.
Voor zover wij weten is de G2 de eerste telefoon die een dergelijke oplossing gebruikt en we zijn dan ook erg benieuwd of we het voordeel hiervan in onze accutests terug gaan zien.
Software: nog veel te doen
Voor de Optimus G en G Pro werkte LG nog met de traditionele Android-knoppen onder het scherm: terug, home en menu, net zoals Samsung dat nog steeds doet. Met de G2 volgen ze de ontwerpregels die Google al sinds de Galaxy Nexus toepast op zijn Android-apparaten: de knoppen zijn virtueel en maken onderdeel uit van de user interface. LG geeft er overigens wel zijn eigen draai aan: waar Google een terug-, home- en multitaskknop gebruikt, verruilt LG die laatste voor een menuknop.
LG is van mening dat er nog teveel apps zijn die van de menuknop gebruikmaken om deze nu al de deur uit te doen. Raar is wel dat het mogelijk is om de knoppen in de menubalk aan te passen, maar dat LG niet de optie geeft om een multitaskingknop toe te voegen.; dat menu kan je enkel oproepen door de homeknop lang ingedrukt te houden. Waarom LG wel allemaal aanpassingsmogelijkheden biedt maar dan de optie om de multitaskingknop te gebruiken weglaat, is ons een raadsel.
De G2 wordt geleverd met Android 4.2.2, aangevuld met LG's eigen schil. Deze lijkt uiterlijk erg veel op die van de Optimus G en G Pro en we zijn er niet weg van. De interfacedesigners zitten bij LG nog lang niet op het niveau van de hardware-engineers. Knoppen en andere elementen ogen soms wat kinderachtig, het geheel is erg druk en ook het kleurgebruik komt niet heel goed doordacht over. Eigenlijk doet het ons op dat vlak een beetje denken aan TouchWiz van Samsung. Niet omdat het er op lijkt, maar wel omdat beide een stuk mooier kunnen zijn.
/i/1375898406.png?f=thumb)
Op een ander vlak doet de software ons ook aan TouchWiz denken, namelijk het aantal apps en features dat LG aan Android toevoegt. Het is in onze ogen een beetje overkill, bedoelt om een lijst met buzzwords te hebben die op de reclameposter gezet kan worden.
Sommige features zijn overigens wel degelijk nuttig, zoals Plug & Pop, een menuutje met veelgebruikte muziekapps dat verschijnt als je een koptelefoon inplugt, of Answer Me, een optie die ervoor zorgt dat je telefoongesprekken op kan nemen door de telefoon simpelweg tegen je oor te houden. Ook zeker handig is de Guest Mode, waarmee je een apart profiel kan maken voor bijvoorbeeld kinderen of voor als je je telefoon even aan iemand anders geeft. Dit profiel is gekoppeld aan een bepaald ontgrendelpatroon, waardoor gastgebruikers niet eens door hoeven hebben dat ze met een apart profiel werken.
Er zijn echter ook veel features waar we niet echt op zitten te wachten. Net als veel andere fabrikanten probeert LG multitasken te stimuleren door middel van kleine floating widgets en alternatieve manieren om tussen openstaande apps te wisselen. We moeten meer tijd met het toestel doorbrengen voor we echt een goed oordeel kunnen geven, maar de eerste indruk is dat LG hierin een beetje doorgeschoten is.
Tot slot
LG laat met de G2 zien dat het zeker in staat is om een moderne high-end-smartphone te bouwen. De G2 is voorzien van een supersnelle soc, een erg mooi scherm en features als gram vinden we als Tweakers erg tof. Nu maar hopen dat je er in de praktijk ook wat van merkt.
De grote 'troefkaart' van de G2, de andere positionering van de knoppen, maakt minder indruk. Tijdens bellen is het zeker makkelijker om bij de volumeknoppen te kunnen, maar in de praktijk vinden we het niet de grote revolutie die LG pretendeert dat het is. De fabrikant zegt dat het nodig was om de bezels zo klein te krijgen, en in dat licht bekeken is het misschien de juiste keuze geweest.
Dat die bezels zo klein zijn is overigens erg fijn. Ondanks het grote 5,2"-scherm ligt het toestel namelijk prima in de hand - voor een telefoon in deze categorie natuurlijk. Van de gekozen materialen zijn we niet helemaal weg, maar Samsung bewijst dat dat succes niet in de weg hoeft te staan.
Waar LG nog het meest te winnen heeft, is de software. Hun eigen skin ziet er in onze ogen simpelweg niet zo mooi uit en ook is er sprake van feature overload, net zoals we bij Samsung zien. Op dit moment voelt het alsof het softwaredesign niet van hetzelfde niveau is als de hardware.
Toch lijkt de G2 een goede high-end-telefoon te worden die in alle benodigde checkboxjes een kruisje weet te zetten. Het bedrijf heeft nog wel een weg te gaan als het echt wil gaan concurreren met bedrijven als Samsung en Apple, maar we zien geen redenen om aan te nemen dat ze er niet zullen komen.
