Inleiding: de aandacht trekken
Huawei spreekt het niet zo uit, maar tussen de regels door vangt iedereen het op: het Chinese bedrijf wil de volgende Samsung worden. Die ambitie is logisch: Huawei verkoopt wereldwijd na Apple en Samsung de meeste smartphones en daarom heeft Huawei zijn pijlen gericht op de huidige dominante marktleider.
Van alle 'nieuwelingen' zit Huawei in een van de beste posities om Samsung aan te vallen. Huawei heeft een oorlogskas die groot genoeg is door de winsten met netwerkapparatuur, kennis van en veel contacten op de mobiele markt en een grote r&d-afdeling die de ambities moet waarmaken. Bovendien kan het goedkoop en snel grote aantallen produceren.
Maar wie Samsung wil verslaan, moet van goeden huize komen: je moet een goede naam hebben, veel telefoon bieden voor minder geld dan Samsung en bovendien mensen overtuigen met nuttige features, mooie ontwerpen en over het algemeen goede telefoons.
De eerste echte serieuze claim to fame van Huawei in Nederland is deze Ascend P6. Deze telefoon valt op door zijn ontwerp en zijn geringe dikte en de fabrikant duidt het zelf aan als 'ons belangrijkste toestel voor 2013'. Maar is de P6 ook een goede smartphone?
Design: hé, is dat een iPhone?
Laten we er vooral niet omheen draaien: de Ascend P6 heeft weg van een iPhone-kloon. Dat geldt niet voor de hele telefoon: aan de onderzijde van de voorkant wijkt het ontwerp af van dat van Apples smartphone. Uiteraard zijn er op detailniveau veel verschillen te vinden, maar de eerste reactie bij hen die het toestel voor het eerst zien, is vaak hetzelfde: is dat een iPhone?
De grootste overeenkomst zit in de zijkant. Huawei heeft het 'sandwich-ontwerp' van Apple geleend: een metalen strip wordt aan de boven- en onderkant geflankeerd door een strip van de voor- en achterkant. Bovendien wordt net als bij de iPhone de metalen rand gescheiden door inkepingen. De voorkant die bijna geheel achter glas schuil gaat doet ook denken aan de iPhone, maar voor de rest zijn er vooral verschillen. Onder meer de layout van knoppen, het materiaalgebruik aan de achterkant en de afgeronde onderkant zijn anders.
Het meest opvallende aan het ontwerp is dat hij dun is. De behuizing is volgens Huawei 6,18mm dik en steekt ook nergens uit: zelfs de cameramodules liggen vlak in de behuizing, een punt waarop smartphones nog wel eens met dikte 'smokkelen'.
:fill(white)/i/1374242296.jpeg?f=thumb)
Toch heeft Huawei een paar rare keuzes gemaakt. Veruit de raarste is het nutteloze dopje voor de 3,5mm-jack. Het zit er standaard in, maar er is nergens anders plek in de behuizing als je hem op gaat bergen. Als je bijvoorbeeld onderweg muziek luistert, kun je hem bovendien niet achteloos in je zak steken omdat het dopje lang is en een scherpe punt heeft. Wij vinden dit een onbegrijpelijke ontwerpkeuze.
Vermoedelijk is de bedoeling dat je de pin kunt gebruiken om de simkaart en geheugenkaart uit het toestel te halen. Andere fabrikanten leveren een breed pinnetje mee in de doos hiervoor. Het beste kun je dat ook met dit dopje doen: het pinnetje eruit halen en in de doos bewaren.
Ook irritant is de plaatsing van de 3,5mm-aansluiting aan de linkerzijkant. Als je een headset hebt ingeplugd, is het lastig om de telefoon in je broekzak te krijgen. En zelfs als het je lukt, is de kans groot dat de headset tijdens het lopen uit de telefoon schiet, iets dat enkele keren gebeurde. Ook een risico daarbij is dat je je headset beschadigt, zeker als die een rechte aansluiting heeft. De 3,5mm-aansluiting van een telefoon zit niet voor niets bij vrijwel alle telefoons aan de boven- of onderkant: dat is simpelweg veel praktischer.
Een andere, meer begrijpelijker keuze zit bij de speaker. Deze is aan de achterkant geplaatst omdat er verder nergens plek was. Wie een filmpje kijkt en de telefoon plat op tafel legt, dempt het geluid daarmee. De telefoon waar Huawei het design van heeft geleend, heeft de speaker slim genoeg aan de onderkant van het toestel zitten - een veel betere keuze bij een volledig platte behuizing. De speaker is overigens prima qua volume.
Warmte
De gebruikte processorkernen en gpu zijn ware radiatoren: als het buiten koud is, kun je prima even gamen op de telefoon en je blijft warme handen houden. Het toestel vasthouden na zwaar gebruik is niet comfortabel. De kunststof achterkant wordt behoorlijk warm. Ons testexemplaar is wit, online gaan verhalen dat het bij de zwarte nog erger is en de telefoon makkelijk oververhit kan raken.
Het laatste punt is dat hij niet zo fijn vasthoudt: de hoeken en randen zijn redelijk scherp en maken dat de telefoon niet lekker in de hand ligt. Een hoesje kan dit probleem uiteraard oplossen, maar standaard is het geen telefoon om lekker in de hand te houden.
De telefoon is wel een schoonheid: afgezien van de onderkant is het ontwerp heel strak en krijgt het waardering van veel mensen. Het is mooi en de geringe dikte geeft de telefoon een futuristisch tintje. De achterkant van mat kunststof geeft genoeg grip en is ongevoelig voor vingerafdrukken, al zijn vlekken wel snel zichtbaar.
Het is knap dat Huawei een volledige telefoon heeft kunnen proppen in zo'n dunne behuizing: een teken dat er veel aandacht is besteed aan het ontwerp en de manier waarop de componenten zijn gekozen en in de behuizing zijn gezet.
| Ascend P6 | Ascend P1 | Nexus 4 | Lumia 920 | iPhone 5 |
Hoogte (cm) |
13,3 |
12,8 |
13,4 |
13,70 |
12,4 |
Breedte (cm) |
6,6 |
6,5 |
6,9 |
7,1 |
5,9 |
Dikte (mm) |
6,2 |
7,7 |
9,1 |
10,7 |
7,6 |
Scherm (inch) |
4,7 |
4,3 |
4,7 |
4,5 |
4,0 |
Gewicht (g) |
120 |
110 |
139 |
187 |
112 |
/i/1374242298.jpeg?f=imagenormal)
Accuduur: niet zo zuinig
Laten we het maar gelijk zeggen: de accuduur van de Ascend P6 is een klein drama. Het punt is dat de telefoon niet goed getest lijkt op Nederlandse netwerken. Met onze Vodafone-test-sim ging de accu binnen 24 uur volledig leeg - zonder het toestel in de tussentijd ook maar iets te laten doen of zelfs aan te raken. Dat is dramatisch en het is te hopen dat het euvel alleen ons exemplaar treft.
Met een backup-simkaart op het KPN-netwerk ging het gelukkig iets beter, maar het is goed te weten dat de telefoon vooral bij idle gebruikt sneller leeg loopt dan we bij andere telefoons hebben gezien. Daardoor bestaat de kans dat je ver voor het einde van de dag al een lader moet opzoeken. Wie op zoek is naar een telefoon met goede accuduur, kan beter verder zoeken.
Wij meten de accuduur aan de hand van vier tests: browsen, video bekijken, bellen en de telefoon in stand-by laten staan. Daarbij staat wifi aan, en bij telefonie en in stand-by is 3g ingeschakeld. De omstandigheden zijn voor alle iOS-apparaten identiek en uiteraard zijn de Android-toestellen ook zo veel mogelijk in dezelfde omstandigheden getest. Uitleg over onze testmethode en wat we verstaan onder zwaar, gemiddeld en licht gebruik, vind je in het achtergrondverhaal over onze accutests. In de praktijk hangt de accuduur natuurlijk ook af van zaken als het gebruikte netwerk en de geïnstalleerde apps. Bovendien kan het verbruik van exemplaar tot exemplaar verschillen.
De accu heeft een capaciteit van 2000mAh - en dat is best een flinke hoeveelheid als je kijkt hoeveel ruimte er in het toestel is. De hoeveelheid zou genoeg kunnen zijn voor een acceptabele accuduur.
Met zwaar gebruik kom je tot veertien uur en dat is wat meer dan wat voorganger Ascend P1 biedt. Dat komt vooral door de zuinigheid bij browsen: op onze browestest ging de accu meer dan acht uur mee en dat is prima. Met zwaar gebruik maak je net de dag niet vol, maar als je het op bepaalde momenten rustig aandoet met je toestel, dan haal je het misschien net wel.
Bij gemiddeld gebruik is de score al een stuk minder florissant. De Ascend P6 komt maar tot 35 uur en dat is simpelweg ondermaats: het betekent dat de telefoon midden tijdens de tweede dag leeg raakt en dat is irritant. Hij scoort wederom nog altijd iets beter dan de P1, maar Huaweis andere telefoons en veel concurrenten doen het beter.
Accutest- licht gebruik |
Telefoon / Tablet | Accucapaciteit | Uithoudingsvermogen in dagen, hoger is beter |
Huawei Ascend Mate |
4050 mAh |
*******
7,8 |
Nexus 4 |
2100 mAh |
*****
6,0 |
Huawei Ascend W1 |
1950 mAh |
*****
5,1 |
HTC One X+ |
2100 mAh |
****
5,0 |
Huawei Ascend P1 |
1670 mAh |
****
4,9 |
Nokia Lumia 920 |
2000 mAh |
****
4,5 |
iPhone 4 |
1420 mAh |
****
4,3 |
Samsung Galaxy S4 Mini |
1900 mAh |
****
4,0 |
Huawei Ascend P6 |
2000 mAh |
***
3,5 |
Op licht gebruik faalt de Ascend P6 opzichtig. Dat komt vooral door overmatig gebruik in standby. Op onze test-simkaart van Vodafone bleek het vrijwel onwerkbaar, maar met een simkaart van KPN haalt de P6 ook nog maar net 3,5 dag. Om te kijken of het alleen aan de simkaart lag, hebben we de standby-test ook eens uitgevoerd zonder simkaart: ook dan blijkt de accu veel sneller leeg te gaan dan vrijwel alle andere telefoons.
/i/1374492236.jpeg?f=imagenormal)
Standby-test zonder mobiele netwerkverbinding, met alleen wifi. Met alleen wifi slurpt de telefoon de accu voor eentiende leeg in 16 uur, terwijl andere telefoons veel minder gebruiken.
Scherm: prima, maar geen uitblinker
/i/1374242292.jpeg?f=imagenormal)
Het scherm van de Ascend P6 heeft een diagonaal van 4,7" en een resolutie van 1280x720 pixels. Het is een ips-lcd en het wekt een prima indruk. Voor in zijn prijsklasse is het een behoorlijk scherm: nog maar een jaar geleden zaten zulke schermen op nieuwe, high-end toestellen.
Het scherm heeft prima kijkhoeken, mede omdat het gelamineerd is en de pixels dus dicht onder de oppervlakte lijken te liggen. De enige factor waarop de P6 geen bonuspunten krijgt is de leesbaarheid bij fel licht: die is redelijk, maar zeker niet heel goed. De meeste telefoons, ook in deze prijsklasse, doen dat iets beter.
De helderheid van het scherm is met 380nits best aardig. Huaweis eigen budget-telefoon W1 met Windows Phone doet het op dit gebied heel slecht en ook HTC's One X+, die ongeveer hetzelfde kost, heeft een minder hoge helderheid.
Het contrast van de lcd is ook al in orde: het is wellicht niet zo goed als de Nexus 4 of Huawei's eigen 'megafoon' Ascend Mate, maar met een contrastratio van 976:1 is niets mis. Het hogere contrast van de Nexus 4 maakt dat scherm wel beter leesbaar in direct zonlicht.
De weergaven van zwart op de P6 is met bijna 0,39nits prima in orde. Het zwart is niet zo zwart als op amoled-schermen of op de Nexus 4, maar wel zwarter dan sommige andere telefoons als de Lumia 920.
Huawei hecht waarde aan de kleurtemperatuur, dat invloed heeft op het hele beeld maar vooral de tinten waarmee grijs wordt weergegeven. Dat is te zien aan het feit dat gebruikers zelf de kleurtemperatuur kunnen instellen in de Emotion UI en dat het standaard al dik in orde is. De P6 doet het iets minder dan de W1 en de Mate, maar met de slider is het toch zelf af te stellen, waardoor dat geen probleem is.
/i/1374492036.png?f=imagenormal)
Screenshot van Huawei Ascend P6 met de kleurtemperatuur rond 6500K.
De gemiddelde kleurfout is met 4,87 Delta E 1994 prima in orde: de kleurfouten zijn nauwelijks echt waar te nemen, al zullen puristen wellicht wel afwijkingen zien, vooral bij blauw en cyaan. Met de aanpassing van de kleurtemperatuur is de weergave van kleuren echter ook iets beter.
/i/1373638581.png?f=imagenormal)
Camera, software en browser: buggy
De Ascend P6 heeft Android 4.2.2 aan boord met Huawei's Emotion UI 1.6, een ripoff - of fork, dat is niet precies bekend - van Miui, de Chinese custom rom die veel Android-gebruikers op hun toestel zetten. Het meest kenmerkende is dat het homescreen en hoofdmenu ineen geschoven zijn: er is geen hoofdmenu, alleen een set homescreens met widgets, mappen en snelkoppelingen.
Omdat er geen alfabetische lijst is, kan het zijn dat je even moet zoeken naar de juiste app: dat duurt veelal langer dan met een deugdelijk en goed ingedeeld hoofdmenu. Gebruikers kunnen uiteraard de mappen zelf indelen, waarmee dat probleem verholpen wordt.
De skin heeft een paar handige functionaliteiten: veruit de beste is toegangsbeheer. De telefoon vraagt bij elke app of die toegang mag tot locatie, contacten en andere zaken die privacygevoelig kunnen zijn. Het klinkt misschien gek, maar Chinese smartphonemakers hebben dat beter voor elkaar dan de grote merken die we in de Westerse wereld kennen. Het is te hopen dat de Samsungs en HTC's van deze wereld, dat snel, heel snel in hun skins inbouwen. Beter nog: het zou standaard in Android moeten zitten en dat lijkt er ook wel te komen.
De notificatiebalk bevat toggles, zoals veel skins die terecht toevoegen. Die werken prima, al had het geheel iets mooier gekund. De skin is wel een splijtzwam; sommige mensen zullen hem prima vinden, anderen zullen er zo gauw mogelijk een eigen launcher overheen gooien of zelfs een custom rom proberen te installeren. Wat ons betreft mag Huawei, net als vorig jaar, het houden bij stock Android, met toevoeging van enkele features en apps.
Bovendien heeft de software van de P6 twee grote nadelen in de huidige versie: ten eerste crasht de telefoon op volstrekt onvoorspelbare en onverwachte momenten. Het gebeurde bijvoorbeeld bij het openen van een instelling, het aantikken van een optie in een app en op andere onverwachte momenten. De software lijkt nog niet compleet stabiel.
Het andere probleem is echter veel erger: vaak maakt de telefoon niet automatisch contact met een bekend wifi-netwerk. Als je dus thuiskomt en je gaat een video streamen, kun je het beste even dubbelchecken of de telefoon zich verbonden heeft met wifi. Zo niet, dan rest er niets anders dan handmatig wifi uit- en inschakelen. We hopen maar dat alleens ons exemplaar deze bugs vertoont.
/i/1374492051.png?f=thumb)
De eigen processor van Huawei en de software zorgen ervoor dat de P6 simpelweg niet de vloeiende en snelle gebruikservaring biedt van veel concurrenten. In CFBench zien we dat terug in de Java-score. De Ascend Mate, voorzien van dezelfde hardware en skin, maar dan op een eerdere Android-versie, scoort hoger dan deze P6. De score is vergeleken met concurrenten simpelweg zwaar ondermaats en dat merk je in een directe vergelijking in alles wat je doet.
Frontpage laden (automatisch) |
Telefoon / Tablet | in seconden, lager is beter |
Huawei Ascend P1 |
**
0,32 |
HTC One X+ |
**
0,36 |
Samsung Galaxy S4 Mini |
**
0,47 |
Nexus 4 |
**
0,47 |
iPhone 4 |
***
0,54 |
Huawei Ascend Mate |
***
0,59 |
Nokia Lumia 920 |
****
0,75 |
Huawei Ascend W1 |
****
0,87 |
Huawei Ascend P6 |
*******
1,44 |
De browser, de standaardbrowser van Android met tweaks van Huawei zelf, is een klein drama op het gebied van snelheid. Pagina's laden trager dan op andere telefoons en dat beeld is terug te zien in de benchmarks: het laden van de statische frontpage van Tweakers doet de P6 in iets minder dan anderhalve seconde, waarmee het veruit de langzaamste telefoon is in zijn prijsklasse: scores van rond 0,6 seconden zijn normaal, zoals die van de Ascend Mate.
In Peacekeeper, een browserbenchmark van FutureMark, is hetzelfde beeld te zien: de Ascend P6 zet daar een heel lage score neer ten opzichte van zijn concurrentie - en 229 is sowieso geen hoge score op deze benchmark voor een smartphone.
Op Mozilla's benchmark Kraken zien we hetzelfde beeld: de score van de Ascend P6 is de slechtste score die we tot nu toe bij deze benchmark hebben gezien.
Om te checken of het aan de browser ligt of aan de combinatie van hardware en software hebben we de benchmarks herhaald met Chrome, de downloadbare browser van Google voor Android-apparaten. Op Kraken was de score met rond 40.000ms een stuk beter, maar veel minder dan de Ascend Mate. Bij Peacekeeper en het statische laden van de frontpage was de score iets beter, maar nog altijd dramatisch voor een toestel met deze hardware.
Camera
De Ascend P6 heeft een 8MP-camera aan de achterkant en een 5MP-frontcamera. Die camera aan de voorkant is vooral bedoeld voor selfies, die met diverse effecten mooier kunnen worden gemaakt. Het nut van een frontcamera met mooimaak-effecten zal velen ontgaan, maar wellicht zijn er gebruikers die juist hierop hebben zitten wachten.
Door de beperkte ruimte die de cameramodule mag innemen heb je goed licht nodig om er een goede foto uit te krijgen. Wie in normale omgevingen zit, ziet al snel weinig meer van zijn gezicht. Het punt is dat het telefoonscherm zelf vaak de sterkste lichtbron is als je een foto maakt.
De interface van de camerasoftware is simpel: rechts staat de preview van de laatst genomen foto, een knop om de foto te maken en een switch om te wisselen naar videofunctie. Links staan instellingen: bovenaan een knop om te wisselen naar de frontcamera, in het midden een om de flitser in te stellen en linksonder is er een Instellingen-knop.
Die knop opent een menu met opties. Dat menu heeft een half doorzichtige achtergrond en dat is niet ideaal bij bijvoorbeeld buiten fotograferen: het contrast tussen de letters en iconen en de achtergrond is daardoor niet zo hoog als zou kunnen. Als je dat optelt bij het feit dat het scherm buiten niet zo best afleesbaar is, dan is het een lastige opgave de camera op een zonnige zomerdag buiten te gebruiken.
Hier is duidelijk dat Huawei de details van het maken van software nog niet in de vingers heeft. Andere fabrikanten hebben daar trucjes voor. Samsung heeft bijvoorbeeld een outdoor mode om de camera-interface zichtbaarder te maken en Nokia doet ongeveer hetzelfde.
Desondanks is de interface duidelijker en beter dan die standaard in Android zit, met zijn verwarrende halve cirkel. Dat is een pluim waard.
/i/1374492056.png?f=thumb)
De foto's zelf zijn erg goed als er genoeg licht is: er zijn veel details te zien en de kleuren lijken iets verzadigd, maar zijn lang niet slecht. Bij daglicht kan de camera prima meekomen met de top van de markt en dat is een onverwacht pluspunt.
Bij minder licht gaat het al snel mis: niet alleen legt hij zonder flits weinig details vast, maar de flits is veelal te fel, waardoor objecten overbelicht raken en de foto dus weinig zinvol is. Met video doet de telefoon het eveneens redelijk, maar het behoort niet tot de top van de markt. Al met al zijn de prestaties van de camera voor een mid-ranger vrij gemiddeld, maar met betere afstelling van de flitser en beeldstabiliatie had er meer ingezeten.
Een andere eigenschap van de camera is de macro-modus: hij kan volgens Huawei objecten tot op 4cm afstand scherpstellen en die claim klopt aardig. Wie veel objecten van dichtbij wil fotograferen, kan dus met deze camera prima uit de voeten.
/i/1374844441.jpeg?f=imagenormal)
Hardware: te weinig
De soc uit de P6 is voor mobiele begrippen best oud. Het is dezelfde soc als het model in de eerder geteste Ascend Mate. Dat is een kleine tegenvaller: Huawei duidt de P6 aan als zijn belangrijkste toestel voor dit jaar, maar de motor hiervan komt uit begin 2012.
Huawei is een van de weinige telefoonfabrikanten die zijn eigen socs maakt. Samsung doet dat ook met zijn Exynos-serie en Apple doet het, maar voor de rest is er niemand - iedereen laat het over aan gespecialiseerde bedrijven als Qualcomm en Nvidia. Het gaat hier overigens om het ontwerpen van de soc, niet om de daadwerkelijke productie. Daardoor heeft Huawei een deel van de afhankelijkheid bij het maken van mobiele telefoons intern in de hand, maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld Samsung - die wel zelf socs produceert - is Huawei nog altijd afhankelijk van een externe partij bij de massaproductie van zijn hardware.
De soc van Huawei heeft als typenummer het weinig aansprekende HiSilicon K3V2 meegekregen. Bij de presentatie anderhalf jaar geleden prees Huawei deze aan als de krachtigste soc op de markt, maar de wereld is sindsdien veranderd. Qualcomm is al twee generaties verder en ook andere fabrikanten van processors hebben grote stappen gezet, waardoor deze K3V2 in feite alweer verouderd is ten opzichte van de concurrentie. De vier processorkernen zijn gebaseerd op de Cortex A9-core en hebben een maximale kloksnelheid van 1,5GHz.
Op gebied van processorkracht is de Ascend P6 geen wonderapparaat, maar hij komt zeker mee. Omdat deze benchmark multi-threaded is, heeft hij veel baat bij meer kernen en alle quadcores komen minstens tot 20.000 punten. De nieuwere processors die in duurdere telefoons zitten scoren nog altijd een stuk hoger, maar op dit gebied kan de P6 nog aardig mee.
De nieuwere generatie gpu's, zoals Qualcomms Adreno 320 uit de Nexus 4 en Adreno 305 uit de Gaalxy S4 mini, zijn simpelweg een stuk krachtiger dan de Vivante GC4000 uit de soc van Huawei. De gpu is geklokt op 600 tot 800MHz, maar vermoedelijk heeft Huawei gekozen voor een singlecore. De GC4000 kan in single-, dual-, quad- en octacore-uitvoeringen worden gebruikt.
Ten opzichte van oudere toestellen heeft de P6 nog wel een klein voordeel; het had een jaar geleden prima meegekomen met toptoestellen, maar inmiddels is de score van 22fps op deze test allang niets bijzonders meer, ook niet in deze prijsklasse. Echt slecht is het ook niet, maar het toestel dat zo luxe moet aanvoelen heeft geen grafische prestaties die daarmee matchen.
De Ascend P6 excelleert overigens wel op het geheugengebied: dit functioneert uitstekend bij sql-handelingen, waardoor vooral het openen en sluiten van apps versneld vlotter verloopt dan wanneer de P6 trager geheugen aan boord zou hebben.
Zo goed als het geheugen is bij het uitvoeren van sql-handelingen, zo langzaam is het bij het overzetten van bestanden. Wie muziekbestanden overzet, kan dat doen met gemiddeld 3,58MB/s en dat is echt verrrekte langzaam. Het overzetten van zaken van en naar de telefoon is daardoor echt geen pretje.
Ook bij het overzetten van grote bestanden is de P6 een langzaam toestel. Alle telefoons doen dit sneller dan de P6 en wie dus een telefoon veel gebruikt om aan de pc te hangen, is dit een klein nadeel ten opzichte van veel concurrenten.
Het opslaggeheugen is vooral ook te klein: met de 8GB-versie hou je 4,7GB over en dat is ronduit weinig. Gelukkig kun je het uitbreiden via een micro-sd-kaartje, maar voor zaken die echt op het interne geheugen moeten kom je al snel in de problemen als je het toestel intensief gebruikt. Hier was 16GB op zijn plek geweest. Het werkgeheugen is wel genoeg: 2GB is ruim zat voor elke taak.
Alternatieven
De Ascend P6 is op moment van schrijven ongeveer 390 euro, een prijs die ongetwijfeld nog zal gaan zakken komende maanden. Wat kun je nog meer krijgen voor dit geld?
In de prijsklasse van de P6 is er veel keuze en dit is de meest voor de hand liggende concurrent: de Nexus 4 van Google en LG. De telefoon is ongeveer even groot, maar een stuk dikker. De Nexus 4 draait een kale versie van Android zonder toegangsbeheer en skin, maar is wel sneller dan de P6 en heeft niet de hinderlijke bugs.
De One X en One X+ vormen ook een valide alternatief voor de P6. Ze zitten immers rond dezelfde prijsklasse en de soc is ongeveer even oud. De One X- en X+ hebben echter wel een betere accuduur en een nog beter scherm.
Samsung heeft diverse alternatieven in deze prijsklasse: de grote S III met zijn 720p-scherm op 4,8" is er zo een, maar de S4 mini is misschien ook een goed alternatief. Dit gloednieuwe toestel heeft een kleiner scherm, maar ook een kleinere behuizing. Bovendien draait hij op een krachtigere soc, ook al is het 'maar' een dualcore-cpu in tegenstelling tot de quadcore in de P6.
Wie zich niet gebonden voelt aan Android, heeft ook diverse alternatieven. Er zijn momenteel geen Windows Phones in de prijsklasse van de P6, maar de duurste is de Lumia 920. Nokia heeft net als Huawei ook veel aandacht voor design, al is de 920 juist dik en zwaar in plaats van slank. Hij heeft ook een touchscreen dat met handschoenen aan bediend kan worden en beschikt bovendien over snufjes als draadloos laden en een camera met optische beeldstabilisatie. Het scherm van de 920 is een stukje beter, vooral op zonnige dagen.
De enige iPhone die qua prijs in de buurt ligt van de P6 is de iPhone 4. De P6 lijkt zoals gezegd wel wat op deze iPhone, maar de P6 is in vrijwel alle opzichten superieur aan deze iPhone 4. Wel draait de iPhone 4 uiteraard iOS, waarop sommige apps nog altijd exclusief of eerder verschijnen. Let wel: de iPhone 4 is drie jaar oud en de ondersteuning stopt vermoedelijk binnenkort, waardoor je op een gegeven moment vermoedelijk geen apps meer kunt installeren, omdat apps vragen om een nieuwere iOS-versie dan de 4 heeft. Dat is iets om rekening mee te houden bij de keuze voor dit toestel, zeker in combinatie met een meerjarig abonnement.
Specificaties
Merk en uitvoering |
|
Categorie |
Mobiele telefoons |
Merk |
Huawei |
Serie |
Ascend |
Product |
Huawei Ascend P6 |
Uitvoering |
P6 |
Afbeeldingen |
:fill(white)/i/1371567306.jpeg?f=thumblarge) |
Prijs en beoordeling |
|
Laagste prijs |
€ 384,- |
Aantal aanbieders |
21 winkels |
Eerste prijsvermelding |
woensdag 19 juni 2013 |
Toestel |
|
Telefoonmodel |
Bar |
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.2 |
Beeldscherm |
|
Schermdiagonaal |
4,7" |
Schermresolutie |
1280x720 (HD Ready 720p) |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
LCD |
Multitouch |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Secundair scherm |
Nee |
Camera |
|
Cameraresolutie |
8M |
Cameraresolutie (voor) |
5MP |
Camera autofocus |
Ja |
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Resolutie video-opname |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Functionaliteit |
|
Berichten |
E-mail, mms, sms |
MP3-Ringtone |
Ja |
Audioformaten |
aac, aac+, mp3, wav |
Videoformaten |
h.264, Mpeg 4 |
GPS |
Ja |
Gsm-functies |
A2DP (Bluetooth stereo), Bewegingssensor, Handsfree, Kompas, Tril, Voicerecorder |
Verbindingen |
|
Mobiele netwerken |
edge, gprs, hsdpa, hsupa |
Frequentiebereik (mobiel) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz |
WiFi aanwezig |
Ja |
Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth aanwezig |
Ja |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 3.0 |
GSM-Connector |
3.5mm headset |
Technische kenmerken |
|
Processorsnelheid |
1,5GHz |
CPU Core |
Quad Core |
Werkgeheugen |
2GB |
Opslaggeheugen |
8GB |
Geheugenkaart (Mobiel) |
microSD, microSDHC |
Accu |
|
Accucapaciteit (mAh) |
2.000mAh |
Accutype |
Li-Polymer |
Uiterlijke kenmerken |
|
Kleuren |
Zwart, Wit, Roze |
Gewicht (gram) |
120g |
Lengte |
132,7mm |
Breedte |
65,5mm |
Hoogte / Diepte |
6,18mm |
Overige specificaties |
|
Meegeleverde gsm accessoires |
Datakabel |
EAN |
6920702772439 |
SKU |
|
Conclusie: beter goed gejat
Wie een voet tussen de deur wil krijgen op de mobiele markt, moet van goeden huize komen. Kopers van smartphones zijn niet trouw aan een merk, maar mensen hechten vaak wel aan wat vertrouwd is. Huawei is nog niet bepaald een vertrouwde naam in Nederland en zal het dus nog wel een paar jaar moeilijk hebben om een naam en imago op te bouwen.
Oppervlakkig heeft Huawei veel zaken goed voor elkaar. Voor het design heeft Huawei iets te nadrukkelijk naar een bepaalde collega-smartphonemaker gekeken, maar het is in elk geval goed uitgevoerd en mooi gelukt. De software is ook al weinig origineel, maar veel gewone consumenten zullen Miui niet kennen en wat dat betreft heeft Huawei dus een eigen smoel - en een smoel die in potentie een grote onderscheidende factor is ten opzichte van de concurrentie. Het scherm is in orde, al kun je het buiten niet echt goed aflezen.
Maar maakt dat de Ascend P6 een goede telefoon? Nou nee, integendeel. Op diverse punten laat Huawei veel steken vallen. De software is niet stabiel en heeft met de wifi-bug een grote fout. De gebruikte soc is simpelweg niet in staat om telefoons van de concurrentie bij te houden en om grafisch zwaardere games weer te geven. Maar de allergrootste klacht is de accuduur: die is simpelweg ondermaats.
Daar komt bij dat de prijs niet bepaald laag is: je kunt aandacht trekken als relatieve nieuwkomer met een lage prijs, maar dat doet Huawei niet. De Ascend P6 kost op moment van schrijven 390 euro, iets meer dan een Galaxy S III. Dat is simpelweg teveel om op te vallen in de markt momenteel.
De Ascend P6 is het belangrijkste toestel voor Huawei dit jaar en dat toont aan waar de Chinese fabrikant staat - en dat is toch wel een treetje lager dan veel concurrenten. Huawei heeft wereldwijd al een toppositie op de smartphonemarkt, heeft ambitie en geld, maar weet - net als Samsung enkele jaren geleden - dat nog niet om te zetten naar goede toestellen.
Pluspunten
-
Design is mooi en telefoon voelt goed afgewerkt aan
-
Camera is prima bij goed licht
-
Gebruiker kan zelf per app permissies instellen
Minpunten
-
Software bevat hinderlijke bugs
-
Accu loopt snel leeg
-
Prijs is momenteel hoog voor wat hij biedt
Eindoordeel