Inleiding: van high-end naar midrange
Samsung heeft onlangs zijn tweede generatie Galaxy Tab-tablets uitgebracht, en hoewel een nieuwe serie producten vaak verbeterd is, kan dat in dit geval niet zomaar gezegd worden. De hardware is namelijk niet significant veranderd. Waar andere fabrikanten hun nieuwste tablets uitrusten met quadcore-soc's met krachtige gpu's, gebruikt Samsung de Omap 4430-dualcore, die alweer uit het eerste kwartaal van 2011 stamt.
Vergeleken met de Galaxy Tab 10,1", die een jaar geleden uitkwam, is de Galaxy Tab 2 10.1 dan ook geen upgrade; we zouden het eerder een sidegrade noemen. Het gevolg daarvan is dat de Tab-serie van het high-end-segment in het midden-segment van de markt terecht is gekomen. Dat is ook aan de prijs te zien: waar de eerste 10,1" Galaxy Tab bij zijn introductie nog bijna 500 euro kostte, betaal je voor het 16GB-wifi-model van de even grote Tab 2 iets minder dan 350 euro.
De grootste verandering bij de Tab 2 10.1 is misschien wel het uiterlijk. Nadat een rechter in Duitsland oordeelde dat de Tab 10.1 te veel op Apples iPad leek, besloot Samsung het ontwerp herzien. De aangepaste Tab 10.1N is als uitgangspunt voor de Tab 2-serie gebruikt.
In deze review nemen we de Tab 2 10.1 nader onder de loep en kijken we of de prijs voldoende verlaagd is om de wat oudere hardware te compenseren.
Behuizing en uiterlijk: een nieuw gezicht
Het ontwerp van eerste Galaxy Tab heeft Samsung heel wat problemen bezorgd. Apple spande in Duitsland met succes een rechtszaak tegen de Zuid-Koreaanse fabrikant aan, met als gevolg dat de Galaxy Tab 10.1 niet meer verkocht mocht worden. Het design moest aangepast worden om de gelijkenissen met de iPad te verkleinen en Samsung kwam dus met de Galaxy Tab 10.1N op de proppen. Deze tablet werd gekenmerkt door een dikke rand aan weerszijden van het scherm, waarin de speakers verwerkt waren.
Met de Tab 2 borduurde Samsung verder op dat ontwerp; zo zijn de speakergrilles aan de zijkanten nog groter geworden. Sterker nog: de hele tablet is groter dan zijn voorganger, en zwaarder bovendien. We vonden de eerste Tab 10.1 een aangenaam compacte tablet, en hoewel de Tab 2 niet lomp is, vinden we de veranderingen in uiterlijk en ergonomie geen vooruitgang.
De tablet is net als zijn voorganger gemaakt van plastic, maar dat zien we niet per se als minpunt. Aluminium behuizingen zijn weliswaar steviger, maar de Tab 2 is geen fragiel apparaat.
:fill(white)/i/1343906086.jpeg?f=thumb)
Als we hem vergelijken met de directe concurrenten, dan is de Tab 2 10.1 nog steeds een van de lichtere tablets in zijn klasse. Om een tablet met één hand te kunnen vasthouden is een beelddiagonaal van 10,1" wel ongeveer het maximum, maar dan moet het gewicht ook niet te hoog zijn - en in dat opzicht is de Tab 2 makkelijker in het gebruik dan bijvoorbeeld de TF300 van Asus.
| Gewicht | Dikte |
Galaxy Tab 2 10.1 |
588 gram |
9,7mm |
Galaxy Tab 10.1 |
565 gram |
8,6mm |
iPad 2 |
608 gram |
8,8mm |
Asus TF300 |
635 gram |
9,9mm |
Toshiba AT300 |
590 gram |
8,95mm |
We zijn wel teleurgesteld dat de nieuwe speakerposities geen voordeel opleveren. Eigenlijk is het raar dat bijna alle tablets hun speakers aan de achterzijde hebben; het geluid komt dan immers altijd via een omweg bij de gebruiker terecht. We hadden dan ook gehoopt dat het ontwerp van de nieuwe Tab voor een betere geluidskwaliteit zou zorgen, of in ieder geval voor meer volume.
Niets is echter minder waar. Vergeleken met tablets die hun speakers aan de achterzijde hebben - zoals bijvoorbeeld een iPad 2 - klinkt de Tab 2 10.1 niet significant beter of luider, eerder omgekeerd. Het geluid van de Tab 2 is niet slecht, maar ook verre van indrukwekkend.
Aansluitingen
Toen we de eerste Tab 10.1 recenseerden, waren we teleurgesteld dat er geen micro-sd-slot of micro-usb-aansluiting aanwezig was. Voor de connectiviteit was deze tablet aangewezen op de propriëtaire connector en verloopkabeltjes. Een micro-usb-poort heeft de Tab 2 nog steeds niet, maar er is nu wel de mogelijkheid om een micro-sd-kaartje te gebruiken. Zo kan je de opslagcapaciteit makkelijk uitbreiden. En bij deze tablet is dat extra nuttig, want er komt geen 32GB- of 64GB-model op de markt.
Scherm en accu: grote beloftes
Het scherm van de Tab 2 10.1" heeft een resolutie van 1280x800 pixels en is van het pls-type. Deze schermtechnologie is door Samsung ontwikkeld als antwoord op de veelgebruikte ips-panelen, die bekendstaan om hun goede kijkhoeken. Pls-schermen bieden volgens Samsung nog betere kijkhoeken, betere beeldkwaliteit, lagere productiekosten en een hogere maximale helderheid. De helderheid hangt natuurlijk ook af van de gebruikte backlight, maar de kijkhoeken en de beeldkwaliteit kunnen we wel beoordelen.
Kijkhoeken
:fill(white)/i/1343223073.jpeg?f=thumb)
Op het gebied van kijkhoeken doet het paneel niet onder voor ips, maar we kunnen op het oog eigenlijk ook geen verschil in het voordeel van Samsung ontdekken. De kleurreproductie onder verschillende hoeken is prima en je hoeft de tablet dus niet krampachtig haaks op de zichtlijn te houden.
Gamut en kleurbalans
/i/1343222548.png?f=imagenormal)
/i/1343222558.png?f=imagenormal)
Als we de kleurreproductie afzetten tegen de Rec. 709-standaard voor hdtv's, dan is er zeker nog wel wat op aan te merken. Afgezien van cyaan is er eigenlijk geen enkele kleur die wordt weergegeven zoals het hoort. Daar tillen we ook weer niet te zwaar aan; er zijn nauwelijks tablets waarbij dit wel het geval is. Alleen Apples nieuwste iPad komt dicht in de buurt van de ideale situatie.
Vergeleken met andere tablets in zijn prijsklasse doet de Tab 2 het echter niet slecht. De kleurtemperatuur vertoont geen grote afwijkingen en er is dus geen hinderlijke kleurzweem te zien.
Helderheid en contrast
Zoals Samsung belooft, heeft de 10,1" Tab 2 inderdaad een behoorlijk hoge helderheid. Het scherm presteert maar iets minder goed dan zijn voorganger.
Bij een helderheid van 250cd/m², wat volgens ons een gangbare waarde voor gebruik binnenshuis is, meten we een zwartwaarde die rond 0,4cd/m² schommelt. Dat is niet erg hoog en het contrast is dus ook beperkt tot een iets tegenvallende 624:1. In de praktijk betekent dit dat zwart niet echt zwart oogt - net als bij de meeste ips-schermen.
Accuduur
Voor onze browsetest gebruiken we een script dat de standaardbrowser non-stop websites laat bezoeken. Het scherm is daarbij wederom ingesteld op een helderheid van 250cd/m². De Tab 2 houdt dit bijna 8,5 uur vol, waarmee hij op de eerste plek van onze ranglijst belandt.
Bij onze filmtest gebruiken we een .mp4-bestand met 720p-h.264-video en mp3-audio, dat continu afgespeeld wordt tot de accu leeg is. De Tab 2 presteert hier beduidend minder goed: de eerstegeneratie-Tabs en de twee iPads doen het beter. Toch is de score met bijna negen uur verre van slecht.
Hardware en prestaties: niet zo best
De Tab 2 10.1 wordt aangedreven door de Omap 4430-soc van Texas instruments, en dat durven we tegenwoordig toch wel een verouderde chip te noemen.
De 4430 bestaat uit twee op 1GHz geklokte Cortex A9-processorkernen en een PowerVR SGX540 die op 304MHz draait. Het grote verschil met de Tegra 2-chip uit de vorige Galaxy Tab - die ook twee Cortex A9-kernen aan boord heeft - is dat de Omap-chips ondersteuning voor de NEON-instructieset hebben en mede daarom veel beter met multimediabestanden overweg kunnen. De Tegra 2 had in de praktijk moeite met 1080p-video die met het 'High Profile' van de h.264-codec geëncodeerd was. Zulike bestanden zijn voor de Omap 4430-soc echter geen probleem en dat maakt de nieuwe Tab een stuk geschikter om videobestanden mee af te spelen.
CaffeineMark is singlethreaded en dat is goed te zien: de 1GHz-Omap wordt ruim verslagen door de Tegra 3, waarvan de processorkernen een kloksnelheid tussen 1,2 en 1,5GHz hebben.
In de standaardtest van GL Benchmark maakt de gpu van de Omap 4430 geen indruk. Hij is in deze test zelfs langzamer dan de mobiele GeForce van de Tegra 2.
In de offscreentest is de resolutie voor alle apparaten gelijk, waardoor we een goed beeld krijgen van de absolute prestaties van de verschillende gpu's. Hier is de Omap 4430 nipt sneller dan de Tegra 2, maar de achterstand op modernere chips is groot.
AnTuTu meet de algehele prestaties van een apparaat en hier zijn quadcores dus dik in het voordeel. Dat is in de resultaten ook goed te zien: de Tab 2 laat slechts twee tablets achter zich en moet wederom veel toegeven op de Tegra 3-modellen.
Software: TouchWiz met haperingen
Meer dan andere fabrikanten van Android-tablets probeert Samsung zijn stempel op de software te drukken. Concurrenten als Acer, Asus en Toshiba leveren een standaardversie van Android met hier en daar wat extra apps; Samsung gaat met zijn TouchWiz-schil veel verder.
Ook de Tab 2 10.1 is voorzien van de TouchWiz-schil, en dat is meteen aan de kleurstelling te zien als je de tablet aanzet. Waar de interface van Android vrij donker is, bevat TouchWiz veel lichte elementen. Het instellingenmenu heeft bijvoorbeeld een witte achtergrond en dat geldt ook voor dialoogvensters.
Die dialoogvensters kunnen trouwens voor heel wat verwarring zorgen bij gebruikers die de gewone Android-versies gewend zijn. Google plaatst de ja/ok-knop sinds Android 4.0 altijd rechts en nee/cancel juist links in het venster. Samsung doet daar echter niet aan mee. Gebruikers die bijvoorbeeld een Samsung-tablet en Nexus-smartphone hebben, moeten dus goed blijven opletten.
/i/1343820480.png?f=thumb)
Ten opzichte van de eerste Galaxy Tab is er niet veel aan TouchWiz veranderd. De lettergrootte in het snelmenu, dat op te roepen is door rechtsonderin de systeembalk aan te raken, is nog altijd aan de grote kant. In dat menu zijn een aantal knoppen toegevoegd om zaken als wifi, bluetooth en gps snel in- of uit te schakelen.
Ook de 'mini apps', een soort kleine widgets voor simpele taken, zijn gebleven. Door de systeembalk in het midden aan te tikken, worden de beschikbare mini apps getoond. Als een mini app met nog een tikje is gestart, is in de linkerbovenhoek een pijltje te vinden waarmee een uitgebreidere interface geopend kan worden. Hoewel we ze in de praktijk niet veel gebruikten, is de optie om snel een afspraak in de agenda te zetten of een sommetje te maken wel handig.
/i/1343821241.png?f=thumb)
Het toetsenbord is wel flink veranderd - en ten goede. Volgens ons is het ontwerp mooier, en beslist handig zijn de numerieke toetsen die nu standaard boven de letters staan. Dat scheelt enorm voor mensen die veel cijfers gebruiken; die hoeven niet meer steeds tussen de letter- en numerieke weergave te wisselen.
Multimedia en apps
Zoals gezegd was de Tegra 2-chip van de eerste Galaxy Tab 10.1 niet erg geschikt om video's te bekijken. Filmpjes van hoge kwaliteit moesten eerst opnieuw geconverteerd worden voor ze zonder haperingen konden worden gedecodeerd. Met de Omap 4430-soc is dat gelukkig verleden tijd; je kan nu probleemloos 1080p-mkv'tjes bekijken. Samsung levert een uitstekende videospeler mee.
De container- en codec-ondersteuning van de AllShare-dlna-client valt echter behoorlijk tegen. We kregen het bijvoorbeeld niet voor elkaar om een .mkv-bestand vanaf een mediaserver te streamen. Gek genoeg kon hetzelfde bestand wel worden afgespeeld als we de extensie in .avi veranderden. De software weigert dus om bestanden met bepaalde extensies af te spelen, terwijl de hardware er prima mee overweg kan. Dat is doodzonde.
/i/1343820481.png?f=thumb)
Samsung werkt nog altijd hard aan zijn content-ecosysteem en in TouchWiz zijn er dus verschillende hubs voor bijvoorbeeld Games, Muziek, Films en Boeken. Binnen deze hubs kan met een creditcard content gekocht worden. De functionaliteit werkt aardig, maar voor wie al aan een concurrerend systeem als iTunes vastzit, biedt TouchWiz waarschijnlijk niet genoeg om een overstap te rechtvaardigen.
Te veel hooi op de vork
Bij de eerste Galaxy Tab 10.1 hadden we het idee dat de hardware gewoonweg niet krachtig genoeg was om TouchWiz aan te drijven, en het is spijtig dat dat bij de opvolger wederom het geval is. Dat is ook niet zo gek; Samsung gebruikt een processor die op veel vlakken niet sneller of beter is.
Een simpele actie als door de homescreens bladeren gaat gepaard met een lage framerate, en als je rechtsonderin tikt om het snelmenu te openen, moet je vaak een paar seconden wachten tot er wat gebeurt. Gelukkig werkt de browser een stuk sneller dan de interface, waardoor de gebruikservaring in de praktijk toch niet slecht is.
Android Ice Cream Sandwich zorgt er wel voor dat de Tab 2 iets soepeler werkt dan zijn voorganger, en er is in de praktijk ook best mee te werken. Toch steekt het geheel een beetje mager af bij tablets met moderne hardware, die niet eens zo gek veel duurder, maar wel veel sneller zijn.
Benchmarks: geheugen, browser en booten
De leessnelheid van de geheugenchips in de Tab 2 is allesbehalve goed. De schrijfsnelheid is daarentegen indrukwekkend.
In BrowserMark is duidelijk te zien dat mobiele webbrowsers gebaat zijn bij krachtigere processors. De hoger geklokte Tegra 3 laat de Omap 4430 duidelijk achter zich. De reden dat de Nexus 7 met zijn relatief langzame soc bovenaan staat, is dat deze niet de standaard Android-browser maar de mobiele versie van Chrome gebruikt.
Booten |
Telefoon / Tablet | SoC | OS | Tijd in seconden, lager is beter |
Apple iPad 2 |
Apple A5 |
iOS 5.1 |
***
17,30 |
Apple iPad (3e generatie) |
Apple A5X |
iOS 5.1 |
*****
25,10 |
Toshiba AT300 |
Tegra 3 |
Android 4.0 |
*****
26,50 |
Samsung Galaxy Tab 7.7 |
Exynos 4210 |
Android 3.2 |
*****
27,00 |
Yarvik 467 |
Allwinner A10 |
Android 4.0.3 |
*****
28,50 |
Samsung Galaxy Tab 10.1 |
Tegra 2 |
Android 3.1 |
******
32,85 |
Nexus 7 |
Tegra 3 |
Android 4.1 |
******
34,00 |
Archos 101 G9 |
Omap 4430 |
Android 3.2 |
*******
35,49 |
Asus Transformer Prime |
Tegra 3 |
Android 4.0 |
*******
38,94 |
Asus Transformer 300T |
Tegra 3 |
Android 4.0 |
*******
39,25 |
Samsung Galaxy Tab 2 10.1 |
Omap 4430 |
Android 4.0.3 |
*******
40,00 |
Asus Infinity TF700T |
Tegra 3 |
Android 4.0 |
*********
46,30 |
De Tab 2 10.1 heeft maar liefst veertig seconden nodig om op te starten. Er zijn maar weinig tablets die er zo lang over doen.
Specificaties en gallery
Merk en Type |
Merk |
Samsung |
Productserie |
Galaxy |
Type |
Tab 2 10.1 WiFi 16GB |
Technische Specificaties |
Snelheid |
1GHz |
Geheugengrootte |
1GB |
Videointerface |
Schermdiagonaal |
10.1" |
Schermresolutie |
1280x800 |
Touchscreentechniek |
capacitief |
Multitouch-touchscreen |
ja |
Cameraresolutie |
3 megapixel |
Opslag |
Opslagcapaciteit |
16GB |
Hardeschijftype |
solid state disk |
Extern geheugen |
Secure Digital Micro, Secure Digital Micro eXtended Capacity, Secure Digital Micro High Capacity |
Interfaces |
Wlan |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth |
Bluetooth 3.0 |
Usb/firewire |
usb 2.0 |
Fysieke specificaties |
Gewicht |
588g |
Hoogte |
175,3mm |
Breedte |
256mm |
Diepte |
9,7mm |
Kleuren |
zwart |
Overige specificaties |
Besturingssysteem |
Google Android 4.0 |
Taal |
meertalig |
Alternatieven: voor een paar dollar meer
De Apple iPad 2 mag dan wel een dik jaar oud zijn, het is in deze prijsklasse nog steeds een prima keus. Hij biedt met 16GB geheugen evenveel opslagcapaciteit als de Tab 2 10.1, maar heeft geen micro-sd-slot voor eventuele uitbreiding.
Het grootste verschil is dat de interface van de iPad 2 soepeler werkt. Daarnaast is er de andere beeldverhouding; voor het bekijken van video zouden we eerder de Tab 2 10.1 kiezen.
De 300T van Asus vertoont veel overeenkomsten met de Tab 2 10.1. Beide tablets hebben een 10,1"-scherm met een resolutie van 1280x800 pixels en goede kijkhoeken, een micro-sd-aansluiting en een propriëtaire connector voor het opladen en de verbinding met een pc.
Het grote verschil zit onder de motorkap. De Tegra 3-soc van de Asus heeft vier Cortex A9-kernen, twee keer zoveel als de Omap 4430 van de Tab 2. Ook deze tablet functioneert in de praktijk dus een stuk soepeler.
Ook Toshiba's AT300 is voorzien van de rappe Tegra 3-quadcore. Bovendien zijn schermdiagonaal en resolutie identiek aan die van de 300T en de Tab 2 10.1.
Op het vlak van beeldkwaliteit heeft Samsungs tablet een streepje voor, met name vanwege de betere witbalans. Beide tablets hebben een sd-slot, maar die van Toshiba is gemaakt voor full-size sd-kaarten zodat je makkelijker je foto's kan bekijken.
Conclusie
Samsung heeft in 2012 duidelijk een nieuwe tabletstrategie uitgestippeld. De high-endmarkt wordt voorlopig met rust gelaten en het bedrijf hoopt met de goedkopere Tab 2 meer consumenten aan te spreken dan met de eerste Tab 10.1. Dat heeft echter als gevolg dat de Tab 2 weinig overtuigende specificaties heeft, en in het dagelijkse gebruik is heel duidelijk te merken dat je met oudere hardware werkt.
We zijn de laatste tijd verwend met talloze Tegra 3-tablets, en de terugkeer naar de oudere hardware bevalt ons niet. De Omap-chip van de Tab 2 is zeker niet onwerkbaar, en voor casual gebruikers misschien voldoende, maar voor intensief gebruik biedt de Samsung toch wel te weinig spierballen.
De tablet is echter wel degelijk beter dan de eerste Tab 10.1. Zo is het niet meer nodig om zware videobestanden eerst om te zetten, en de toevoeging van een micro-sd-slot zorgt ervoor dat je makkelijk en goedkoop extra ruimte kan toevoegen. We hadden verder gehoopt dat het nieuwe design positief zou uitpakken voor de geluidskwaliteit, maar dat viel weer tegen.
De grote vraag is dus of Samsung het juiste prijspunt gekozen heeft: is de Tab 2 goedkoop genoeg om de minpunten te compenseren? Wij zijn geneigd die vraag met 'nee' te beantwoorden. Het 16GB wifi-model kost momenteel zo'n 330 euro; voor ongeveer 60 euro extra koop je een iPad 2, een Toshiba AT300 of een Asus TF300. Dat zijn allemaal tablets die een stuk sneller zijn en daardoor veel aangenamer werken.
Mocht je die extra paar tientjes echt niet kunnen missen, dan is de Tab 2 10.1 ook weer geen extreem slechte aankoop, maar het lijkt ons zinvol om dan toch nog even door te sparen.
Pluspunten
+ Micro-sd-slot
+ Goede accuduur, vooral bij browsen
Minpunten
- Verouderde hardware
- Vaak niet vloeiend
Eindoordeel