Dirt Showdown

Geen serieuze rallysport

Ooit begon de Dirt-franchise als een serieuze rallysimulator, onder de naam Colin McRae Rally. Toen de inmiddels overleden McRae meer ging experimenteren met andere rallyvormen, begon ook de bijbehorende spelserie steeds meer af te wijken van de traditionele rallysport. In Dirt 2 lag de focus al behoorlijke op de 'extreme sports'-kant van de rallywereld. Die focus wordt in het meer arcadegerichte Dirt Showdown nog eens vergroot.

Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: pc, PlayStation 3

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Trailer van Dirt Showdown.

Het vleugje serieuze sport dat in de laatste Dirt-games nog aanwezig was, wordt voor Dirt Showdown definitief overboord gegooid en ingeruild voor nog meer showelementen. Denk daarbij aan een extra glanzend laagje over het geheel, dat de vele lichtjes in de omgeving prachtig laat reflecteren. Daarbij komt dat de diverse tracks en andere plaatsen waar je zoal rondscheurt mooi zijn aangekleed met de nodige 'pyro-technieken'. Tel er de opzwepende, hippe soundtrack bij op en het kader voor deze semi-serieuze racegame is gezet.

Dat zorgt ervoor dat het er af en toe wat té gelikt uit ziet. Natuurlijk: een natuurgetrouwe weergave van de rallysport is zeker niet het doel van Dirt Showdown, maar we kunnen ons voorstellen dat de grafische stijl - of eigenlijk de stijl van het hele spel - een deel van de potentiële doelgroep van dit spel tegen de borst zal stuiten. Lelijk is het zeker niet, de lichteffecten zijn zelfs mooi en ze voegen spektakel toe, maar de stijl zal zeker niet bij iedereen in de smaak vallen.

Uitdagend

Ondanks dat Dirt Showdown duidelijk de kant kiest van arcade, is het niet zo dat je dan ook meteen geen vaardigheid meer hoeft te hebben. De entourage is er een van show, maar dat neemt niet weg dat er in Dirt Showdown af en toe stevige potjes worden geracet. Dat de wetten der autosport daar niet altijd op los zijn te laten en je vaak gebaat bent bij een fijn potje beuken en stevig driften in de bochten, doet niets af aan het feit dat je regelmatig behoorlijk je best moet doen om te winnen.

Gameplay: racen en beuken

Dat winnen kan op verschillende manieren, natuurlijk afhankelijk van wat voor type race je hebt uitgekozen. De structuur van Dirt Showdown laat je aardig vrij om te bepalen wat je wel en niet wilt doen. Uiteindelijk zul je om verder te komen natuurlijk een bepaald aantal races moeten voltooien, maar zit er iets tussen dat je echt niet leuk vindt, dan kun je zo'n discipline eenvoudig links laten liggen, zonder dat je daar verder voor wordt bestraft.

Destruction Derby

De spelmodi variëren van 'standaard'-races tot destruction derby-achtige tafarelen waarbij jij en je tegenstanders elkaar al botsend en beukend te lijf gaan in een arena. Punten scoor je logischerwijs door je tegenstanders kapot te beuken, en hoe harder de klappers zijn die jij maakt, hoe meer punten het oplevert. Een zeer geslaagde variant daarop is KnockOut. Dit is in principe hetzelfde, maar het gevecht speelt zich dan af op een soort 'tafel', en de bedoeling is om andere auto's daar van af te duwen.

Dirt Showdown

Met racen heeft het niets meer te maken, maar het zijn wel deze spelmodi die voor het grootste deel van de funfactor zorgen. Het ouderwetse concept 'met auto's tegen elkaar aan beuken' geeft blijkbaar nog steeds garantie op succes, zeker als de entourage eromheen zo neer wordt gezet als in Dirt Showdown. De lichteffecten, het geluid van het publiek en zelfs het commentaar via de speakers in het stadion: het draagt allemaal bij aan de beleving.

8-Ball

Dat geldt in zekere zin ook voor de overige, meer race-georiënteerde spelmodi. Daarbij springt vooral de 8-Ball-modus eruit. Hierbij race je over een track in de vorm van een acht of dubbele acht, met daarin dus een of meerdere kruispunten. Spectaculair en raggen tot je erbij neervalt, maar het is ook een ietwat frustrerende spelmodus. Het is bij uitstek de spelmodus waar je nooit zeker bent van een overwinning, al is je voorsprong nog zo groot. Een toevallig overstekend busje kan je op het laatste kruispunt ineens beroven van je eerste plek, waarna je de race opnieuw kunt starten.

Gameplay: Gymkhana en online

Als aanvulling op het race- en beukgeweld is ook Gymkhana, dat in het vorige Dirt-spel werd geïntroduceerd, nog in het spel verwerkt. Aan dat concept is weinig veranderd, behalve dat de interface nog meer arcade is geworden en je auto nog iets gemakkelijker 'luistert' naar wat je wilt. Het is bijvoorbeeld wel erg eenvoudig om je auto vanuit volle vaart direct een donut in te laten draaien. Desondanks zorgt de aanwezigheid van Gymkhana voor een welkome afwisseling op het gebeuk tijdens de andere spelmodi, al is het dus wat laagdrempelig.

Gebrek aan 'wortel'

Zo werk je je in Dirt Showdown een weg door vier niveaus, waarbij elk niveau wordt afgesloten met een finale-race. Het geld dat je onderweg verdient, moet je spenderen aan nieuwe racemonsters en aan upgrades voor die racemonsters. Ondanks dat je continu nieuwe auto's vrijspeelt en het niveau en dus de uitdaging omhoog gaat, ontbreekt het Dirt Showdown een beetje aan de spreekwoordelijke 'wortel'. Na je een aantal uur prima vermaakt te hebben, begint langzaam de vraag op te komen waar het heen gaat, en vooral: waarom?

De wegebbende wil om door te spelen wordt nog enigszins gedempt door het feit dat je alle spelmodi online kunt spelen. Daarnaast neem je het ook offline op tegen je vrienden, doordat tijden en scores altijd worden opgeslagen in een leaderboard. Je kunt dus altijd zien hoe goed of slecht je het hebt gedaan in vergelijking met contacten in je vriendenlijst. Een beetje afgekeken van EA 's Need for Speed Autolog, maar oké: beter goed gejat...

Langere adem

Het zijn die elementen die Dirt Showdown nog een iets langere adem geven. Op termijn zal het spel zich vermoedelijk ontwikkelen tot een game die je af en toe weer eens in je console of pc stopt. De mogelijkheid om het spel in splitscreen te spelen geeft het spel ook potentie als 'met vrienden op de bank'-game. Volle bak op de virtuele auto's van vrienden inbeuken, het klinkt ons in elk geval als best vermakelijk in de oren.

Conclusie

Een klassieker, zoals enkele games in de Colin McRae-franchise dat zonder meer zijn, zal Dirt Showdown nooit worden. Aanvankelijk maakt het spel indruk. Je moet de stijl even verteren als het je smaak niet helemaal is, maar daarna krijg je gewoon een lekker spelend, gevarieerd racespel voor je kiezen. Vooral Rampage en Knock Out, waarbij het er vooral om draait op tegenstanders in te rammen zorgen voor vermaak. Naarmate te tijd vordert, ebt de wil om door te spelen een beetje weg. Dat neemt echter niet weg dat het spel de potentie heeft om een tijdje in de buurt van je console of pc te blijven liggen. Het is een ideaal spel om 'even snel een potje' te doen, alleen of met vrienden. Het spel is eigenlijk daardoor vooral een fijn tussendoortje. Je zou je alleen nog de vraag kunnen stellen of dat tussendoortje wel voor de volle mep over de toonbank moet gaan.

Pluspunten

+ Vermakelijke spelmodi
+ Mooie entourage
+ Fijne pick up & play-titel
+ Variatie

Minpunten

- Blijft in je eentje niet heel lang leuk
- Stijl is niet ieders smaak

Cijfer: 8

Titel	Dirt Showdown
Platform	PC, Xbox 360, PlayStation 3
Ontwikkelaar	Codemasters
Uitgever	Codemasters / Namco Bandi Partners
Releasedatum	Inmiddels verschenen