The Darkness II

De Darkness keert terug

Twee jaar zijn er in de wereld van The Darkness verstreken sinds Jackie Estacado met behulp van zijn Darkness-krachten afrekende met zijn vijanden. Inmiddels is Jackie de Don van de Franchetti-familie. In die twee jaar heeft Jackie geleerd de duistere krachten die hij bezit onder controle te houden. Maar ook Jackie weet dat het vroeg of laat mis zal gaan, want jij beheerst The Darkness niet, The Darkness beheerst jou.

De eerste tien minuten van The Darkness II.

Gespeeld op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 3, pc

Dat moment komt als Jackie rustig een hapje zit te eten met een strippertweeling. Het restaurant wordt echter aangevallen door onbekende vijanden en om zijn eigen leven te redden zit er voor Jackie maar een ding op: The Darkness weer gebruiken. De duisternis die Jackie als 'drager' in zich heeft, komt dus weer tevoorschijn, met alle gruwelijkheden die daarbij komen kijken.

Net als in het eerste deel van The Darkness - een spelserie op basis van de The Darkness-stripboeken - beschikt Jackie over twee tentakels. Ook wandelt er een Darkling met Jackie mee, maar anders dan in het vorige deel stuurt Jackie de Darkling niet zelf aan. In plaats daarvan kan Jackie zich volledig richten op de beide tentakels die, zolang Jackie zich in de schaduw bevindt, altijd links- en rechtsboven in beeld te zien zijn. De linker-slangenkop pakt voorwerpen en vijanden vast, terwijl de rechter zich gedraagt als ultiem slag- en steekwapen. Een prima combinatie om een leger aan vijanden mee af te maken.

The Brotherhood

Die vijanden worden betrekkelijk snel bekend. Jackie's enigszins geschifte vertrouwenspersoon, Johnny Powell, vermoedt dat het gaat om een groepering die zichzelf The Brotherhood noemt. Deze groepering is al eeuwenlang verwikkeld in een strijd om de wereld de beschermen tegen The Darkness, maar leider Victor is corrupt en hij geilt op de de macht die de Darkness-krachten hem zouden geven. Terwijl dat verhaal zich ontvouwt, komt Jackie er gaandeweg achter dat hij vroeg of laat ten onder zal gaan aan The Darkness, en dat de ziel van zijn vermoorde vriendin Jenny daar ook een rol in speelt. Dit brengt Jackie uiteindelijk in een paradox die het verhaal als geheel een stuk boeiender maakt.

Donker versus licht

Als speler hoef je je niet per definitie bezig te houden met de vragen die Jackie zichzelf stelt. Ook als je over wat minder empatisch vermogen beschikt, zul je genoeg plezier kunnen beleven aan de gameplay van The Darkness. In gamesland zijn er van die typiche 'gamers-games'. Daarmee bedoelen we meestal games die de speler een bepaalde vrijheid gunnen in de aanpak die hij kiest om diverse situaties het hoofd te bieden. Zo letterlijk moet je dat in The Darkness II niet nemen, maar gaandeweg verzamelt Jackie een aardig arsenaal aan wapens en mogelijkheden om vijanden uit te schakelen.

Wapens en Darkness-krachten

Jackie beschikt allereerst over wapens. In theorie kun je een eind komen door alleen gebruik te maken van de proppenschieters die onze gekwelde held in zijn handen krijgt. Daar ontkom je soms niet aan, want de Darkness-krachten die Jackie heeft, verdwijnen zodra hij op een verlichte plek staat. Het is daarom zaak om lichtbronnen snel uit te schakelen. Zo strijdt Jackie niet alleen tegen vijanden, maar ook tegen het licht in het algemeen.

SPOILER ALERT: Gameplay-beelden uit de singleplayer van The Darkness II.

Daarbij neemt de gameplay van The Darkness II een interessante wending. Jackie kreeg in het eerste deel louter nietsvermoedende vijanden op zijn pad, maar de Brotherhood-boeven zijn zich zeer bewust van de kwaliteiten en de zwaktes van Jackie. Dat leidt ertoe dat Jackie na een tijdje tegenover vijanden komt te staan die grote, felle lampen in zijn richting schijnen. In het licht werken de Darkness-krachten niet meer, dus de tentakels zijn dan direct verdwenen en Jackie raakt daarnaast ook gedesoriënteerd. Bovendien zijn er vijanden die met een soort lasso wapens uit Jackie's handen kunnen trekken. De combinatie van deze twee acties zorgt er in potentie voor dat Jackie compleet ontwapend achterblijft, dus dit voegt een klein tactisch elementje toe aan The Darkness II. Het over het algemeen hoge tempo in The Darkness II wordt hiermee iets afgeremd. Jackie zal met meer beleid te werk moeten gaan.

Doe je dat niet, dan zakt Jackie uiteindelijk door zijn hoeven en mag je het opnieuw proberen. Het is fijn dat The Darkness II hierbij zo ongeveer een record verstigt in laadtijden: binnen enkele tellen ben je weer aan het spelen. Jammer is dan wel weer dat de checkpoints niet altijd even handig zijn geplaatst. Niet zelden moet je een minuut of vijf opnieuw doorspelen voor je weer op het punt bent waar je werd neergeschoten.

Slim of niet slim?

Toch is het spel niet direct overdreven moeilijk. De vijanden beschikken dan wel over handige trucjes, maar ze zijn meestal niet al te slim. Uitzonderingen zijn er echter wel: de mannen met lichtbronnen verschuilen zich vaak handig achter de vijanden met een schild. Zo kost het Jackie vaak behoorlijk wat moeite ze uit te schakelen. Aardig genoeg zijn dat echter wel de momenten waarop je je goed realiseert hoeveel je eigenlijk kunt met je Darkness-krachten.

The Darkness II

Daarmee komen we terug op de eerder genoemde vrijheid in de gameplay. The Darkness II is op zijn best als Jackie in donkere steegjes zijn gewelddadige lusten mag botvieren op volstrekt kansloze vijanden. De linker-tentakel kan die vijanden dus vastpakken, en dan heb je de keuze hoe je je weerloze vijand wilt executeren. De ene executie levert een health-bonus op, een andere executie vertaalt zich naar ammunitie en weer een andere keuze bezorgt Jackie een Darkness-schild. Dit alles gaat gepaard met ongelooflijk bloederige handelingen. Vijanden worden onthoofd, horizontaal of verticaal in twee stukken gespleten, of gevierendeeld. Minstens zo leuk is het om objecten uit de omgeving te gebruiken. Met palen kun je vijanden doorboren, en vrijwel elk plat object is geschikt om iemand mee door midden te snijden.

Krachten kopen

Je vijanden in stijl uitschakelen is niet alleen leuk, maar ook nuttig. Jackie verzamelt gaandeweg 'Dark Essence' en dat is een betaalmiddel. Bij de diverse Talent Shrines die Jackie tegenkomt, kan hij allerlei extra Darkness-krachten kopen. Denk bijvoorbeeld aan Gun Channeling, dat je wellicht nog kent uit het vorige spel. Ook leer je er de hierboven beschreven executies uit te voeren. Hoe meer onderdelen van je Talent tree je vrijkoopt, hoe meer mogelijkheden Jackie heeft en hoe gemakkelijker - maar ook leuker - The Darkness II wordt.

Graphics en setting

Hoewel een voorliefde voor enig sadisme een absolute meerwaarde is als je The Darkness gaat spelen, en het spel beschikt over indrukwekkende porties 'blood and gore', is de game niet direct een gevaar voor mensen met een zwakke maag. Dat heeft alles te maken met de andere stijl die ontwikkelstudio Digital Extremes heeft losgelaten op de game. Waar Starbreeze in 2007 nog koos voor een semi-realistische aanpak op het gebied van graphics, is The Darkness II in een wat meer comic-jasje gegoten. En dat jasje past perfect.

Vergeet niet dat The Darkness zijn wortels vindt in comics, dus deze stijl is een logische keuze. Daarnaast maakt het diverse locaties in de spelwereld aardig sfeervol, waar een leek kan zien dat het op dezelfde plaats met op realisme gerichte graphics waarschijnlijk was misgegaan. The Darkness II oogt dankzij de stijl aardig afgewerkt. Extra bonus is dat de gruwelijke beelden niet direct shockerend zijn voor mensen die daar niet echt tegen kunnen. De graphics worden ondersteund door over het algemeen goede voice-acting. Er zijn ook wat minder overtuigende personages, maar we geven The Darkness II hierin het voordeel van de twijfel.

Rijp voor de inrichting?

Dat komt mede doordat alles in een prima setting is gegoten. We haalden op de eerste pagina de paradox al aan waarin Jackie terechtkomt. Dat is echter pas het begin van de intriges. The Darkness II weet de speler een aantal keer goed op het verkeerde been te zetten, en je gaat vanzelf twijfelen aan hoe de wereld in elkaar zit. Dat heeft alles te maken met een inrichting waarin Jackie wakker wordt, en waar hem wordt uitgelegd dat The Darkness niet echt is, maar alleen in zijn hoofd bestaat. De stripboeken van The Darkness die op de grond liggen spreken daarbij niet echt voor de mentale gesteldheid van Jackie. Let in de inrichting trouwens ook op het personage dat Jackie tot dan toe kent als 'Dolfo'. Zeer de moeite waard om even een babbeltje mee te maken!

Extra spelmodi en co-op

Digital Extremes heeft ook multiplayer-opties ingebouwd in The Darkness II. Die moeten voor de broodnodige vrolijke noot zorgen, als tegenwicht tegen het behoorlijk duistere verhaal rond Jackie Estacado. Dat is ook precies de reden waarom Digital Extremes bij de Vendetta-spelmodus de nadruk legt op co-op. De makers willen vooral dat je lol hebt met vrienden en daar moet co-op voor zorgen.

Het coöperatieve gedeelte sluit aan op het singleplayer-verhaal van de game. Het is een kort verhaal dat parallel loopt aan het verhaal rond Jackie Estacado. Het zijn zelfs vier korte verhalen, want je kunt kiezen uit vier personages die elk een eigen mini-campagne hebben. Je kunt vrienden vragen om je te helpen het verhaal van één van de vier te doorlopen. Dat kan met maximaal vier spelers, maar eventueel ook in je eentje. In je eentje spelen is daarbij wel een stuk minder leuk. Je mist dan vooral de vele krachten die Jackie Estacado wél heeft, en de vier personages in de Vendettas niet.

The Darkness II

De vrolijke noot moet komen van de simpelere bediening van de vier hoofdrolspelers in co-op. De vier hebben geen tentakels zoals Jackie, maar enkel een speciaal wapen dat onder invloed staat van The Darkness. Zo is er een woeste Schot met een bijl die uit zichzelf in zijn hand terugkeert, een zwarte voodoo-dokter met een toverstaf, een Israëlische Mossad-agente met een betoverd vuurwapen en een Japanner met een Samurai-zwaard met speciale krachten. Dat wil zeggen dat ze alle vier rechts een traditioneel vuurwapen kunnen dragen en links hun Darkness-wapen. Verder heeft elk van de vier een soort Darkness-superpower die zo af en toe kan worden ingezet. Zo kan de zwarte dokter een zwart gat oproepen waarin verschillende tegenstanders tegelijk kunnen worden opgezogen.

Wapens overnemen

Als je computergestuurde tegenstanders weet om te leggen, zul je merken dat veel daarvan tweehandige wapens dragen. Die kun je oprapen en zelf gebruiken. Dat is prettig, want munitie voor je eigen wapen is schaars, dus het is handig om een nieuw wapen, inclusief munitie, over te nemen. Met een tweehandig wapen verdwijnt echter je Darkness-wapen naar je inventaris. Dat lijkt een behoorlijk aderlating, maar in de praktijk valt dat reuze mee. Het komt er kort gezegd op neer dat je tweehandige wapens inzet voor tegenstanders op enige afstand en de combi van een enkelhandig vuurwapen en het Darkness-wapen voor tegenstanders die dichtbij weten te komen. Gelukkig kun je snel wisselen tussen wapens. Daarmee zijn je opties dus beperkt. Dubbelhandige wapens voor het verre werk en je Darkness-wapen voor dichtbij, met als uitsmijter die ene Darkness-superpower die je hebt, die een timer heeft van ruwweg één minuut.

The Darkness II

De lol moet komen uit het samenspelen met vrienden. Dat werkt prima, maar helaas heeft Digital Extremes de Darkness-powers dan weer niet zo ontworpen dat het geheel meer is dan de som der delen. Het is niet zo dat de combi van bepaalde Darkness-wapens of Powers bepaalde voordelen oplevert. Dat past ook niet helemaal in de simpele opzet van co-op. Het is simpel samenspelen en vechten tegen hordes tegenstanders, want dat staat in het co-opgedeelte centraal: je zult steeds een overvloed aan bad guys op je af krijgen. De missies zijn op zich afwisselend. Hier wat verdedigen, daar wat control points veroveren, en elders iets onschadelijk maken. Blijvend thema: een overmacht aan vijanden die het op je hebben voorzien.

Meerwaarde?

Co-op bestaat uit twee delen. In de Campaign zijn er dus vier losse verhaaltjes, rond de vier speelbare personages. In Hitlist zijn zelfs die er niet meer en zijn het simpele Challenges waarin je overeind moet zien te blijven. De uitdaging in Hitlist is wat groter dan in de vrij gemakkelijke Campaign-missies. Mede daardoor is het coöperatieve gedeelte van The Darkness II een aardige extra, maar geen reden op zich om het spel in huis te halen, zeker niet als je van plan bent de spelmodi in je eentje te spelen. Wel is het fijn dat Digital Extremes op deze manier nog een beetje herspeelwaarde aan The Darkness meegeeft, want er is geen reden om de singleplayer nogmaals door te spelen. En die singleplayer is met een speeltijd van rond de vijf uur toch al aan de korte kant.

Conclusie

Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar in de regel is het vrij lastig om een opvolger van een goed eerste deel net zo sterk voor de dag te laten komen als zijn voorganger. Of The Darkness II op gelijke hoogte staat als The Darkness laten we in het midden. De besturing is verfijnd en het spel speelt wat soepeler, maar het doet ook veel dingen hetzelfde als het eerste spel. Het verhaal is echter minstens zo interessant en de gekozen stijl past misschien wel beter bij de setting dan de stijl die het eerste spel had.

The Darkness II doet veel goed, maar mist wat inhoud om de stap naar het niveau van het eerste spel te maken. Vooral de korte speelduur van de singleplayer campaign en de bescheiden meerwaarde van de overige spelmodi roept vraagtekens op. Het spel is niet per definitie gemakkelijk, maar de vijanden gedragen zich voorspelbaar en zijn daarom vaak eenvoudig uit te schakelen. Hierin had Digital Extremes wat meer variatie mogen aanbrengen. Dat neemt echter niet weg dat The Darkness II in zijn totaliteit een zeer vermakelijke shooter is met een prima verhaal, dat absoluut de moeite waard is om door te spelen.