Child of Eden

Ubisoft heeft Rotterdam ontdekt. Kamer 712 van het torenhoge Manhattan Hotel in het hart van de stad althans, waar de uitgever met regelmaat demonstraties van games geeft die hij op de markt hoopt te brengen. Voor de promotie van Child of Eden had Ubisoft niet alleen verse software naar Rotterdam verscheept, maar ook Tetsuya Mizuguchi uit Japan.

Dat kan ook geen kwaad, want Child of Eden, zijn nieuwste game, kan wel wat toelichting gebruiken. De naam van Mizuguchi zal niet bij iedereen een bel laten rinkelen. Toch heeft hij in het verleden games ontwikkeld die aardig bekend waren. Zo was Miz, zoals hij door bekenden haast liefkozend wordt genoemd, verantwoordelijk voor het vervreemdende concept van games als Lumines en Rez. Wie die games heeft gespeeld, zal de hand van Mizuguchi ook duidelijk herkennen in Child of Eden. Vooral Rez heeft als voorbeeld gediend.

Kunstzinnig schieten

Hoewel je het aan de hand van de beelden misschien niet zou zeggen, is Child of Eden een schietspel. Een heuse shooter met vijanden, bosses en objecten die je kunt verzamelen om je gezondheid te herstellen. Maar dat alles dan wel in een exotische verpakking. Dat die verpakking aan Rez doet denken, is niet vreemd. Het spel is een 'spirituele opvolger' volgens Mizuguchi en het speelt zich af in dezelfde fantasiewereld. Eden heet die wereld, een enorm vat kunstmatige intelligentie in de verre toekomst. Eden probeert de mens in ere te herstellen, in de vorm van Lumi, een jonge vrouw. Lumi wordt samengesteld uit duizenden stukjes data die in Eden zijn opgeslagen. Er is echter één probleem: Eden is besmet met een virus dat de stukjes data corrumpeert en dat daarmee ook de voltooiing van Lumi bedreigt.

Hands-on Child of Eden

Dat is het punt in het verhaal waarop de speler zijn intrede doet. Het is zaak op de virussen te schieten en zo de besmette data te zuiveren. Officieel schiet je dus niets dood, je zuivert slechts data om Lumi te redden. Daarvoor heb je drie opties. Er is een wapen waarmee je virussen kunt markeren voordat je ze opblaast. Daarnaast is er een wapen dat vuurt als een mitrailleur en tenslotte heb je een bom die de wat misleidende naam Euphoria draagt, alleen moet je die eerst verdienen voor je hem in kunt zetten. De wapens en de manier van spelen vormen samen met de kleurrijke wereld de grootste overeenkomst met Rez.

Hands-on Child of Eden

Net als Rez is Child of Eden bovendien een shooter 'on a rail', wat wil zeggen dat je door de spelwereld vliegt zonder daar zelf veel voor te hoeven doen. Je beïnvloedt eigenlijk alleen de richting waarin je kijkt. Voor je neus zie je steeds nieuwe vormen die zijn besmet met virussen die kapotgeschoten, pardon, 'gezuiverd' moeten worden. Die virussen zijn onderdeel van allerlei vormen. De meeste zijn fantasievormen en stellen meestal niet meer voor dan wat cirkels van een bepaalde kleur. Er zijn echter ook grotere, die vaak zijn afgeleid van dierlijke vormen. Vlinders, slangen, roggen, walvissen; er komt van alles voorbij. De grotere vormen bestaan uit verschillende punten die je moet zuiveren. Het komt er op neer dat je de kronkelende beesten niet met één salvo kunt zuiveren. Tot slot zijn er ook nog bosses, echt grote beesten of structuren die besmet zijn met tientallen, zo niet honderden virussen die je moet zuiveren. Dergelijke bosses hebben dan ook een health bar die aangeeft hoe ver het zuiveringsproces is gevorderd.

Hands-on Child of Eden

Tracer

Bij het zuiveren kun je kiezen tussen de twee wapens die je steeds tot je beschikking hebt. Beide hebben een eindeloze hoeveelheid munitie en beide richten ook evenveel schade aan. Toch is er een belangrijk verschil. Met het wapen waarmee je kunt markeren, kun je een bonus scoren die de punten vermenigvuldigt. Dat kan oplopen tot een maximale vermenigvuldigingsfactor van acht. Je krijgt een bonus door goed op de muziek te letten in het spel. Als je in het ritme van de muziek je virussen markeert en tot ontploffing brengt, scoor je een bonus.

Met de Tracer, het wapen dat als een mitrailleur op de virussen schiet, kun je geen bonus verdienen. Het wapen heeft echter wel één heel belangrijk voordeel: je zult met regelmaat paarse virussen voorbij zien komen die terugschieten. Je hebt linksonder dan ook een heuse health bar in beeld en die zie je gestaag afnemen als je de paarse virussen de kans geeft om op je te schieten. Dat kun je voorkomen door ze met de Tracer te zuiveren voordat ze op je hebben kunnen schieten. De paarse virussen zijn alleen gevoelig voor de schoten van de Tracer. Het maakt dat je regelmatig van wapen zult moeten wisselen. Het grootste gedeelte ben je virussen aan het markeren, maar je zult zeer regelmatig moeten switchen naar de Tracer.

Hands-on Child of Eden

Zo af en toe zie je ook net iets grotere gekleurde cirkels voorbij komen. De blauwe herstellen een deel van je gezondheid, de gele leveren Euphoria op. Als je daar genoeg van hebt verzameld, kun je dus een ontploffing veroorzaken die je scherm grotendeels leeg zal blazen. Tenzij je met een bossfight bezig bent, dan heb je aan één bom bij lange na niet genoeg.

Kinect

Child of Eden verschijnt zowel voor de PlayStation 3 als voor de Xbox 360. De Xbox-versie ligt op 16 juni in de winkels, maar wanneer de PS3-versie verschijnt, is zelfs nog niet bekend. Mizuguchi en zijn bedrijf Q Entertainment zijn namelijk volledig gevallen voor de mogelijkheden van Kinect. Net als Rez is Child of Eden prima met een controller te spelen, maar de game komt beter tot zijn recht als hij met Kinect wordt gespeeld, zo meent Mizuguchi.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Daar zit wat in, want Child of Eden speelt moeiteloos weg met Kinect. De bediening is kinderlijk eenvoudig. Je kunt virussen markeren door ze met je rechterhand te markeren. Simpelweg met je hand de cursor over de virussen bewegen is genoeg. Vervolgens maak je met je hand een stotende of slaande beweging om de gemarkeerde virussen te laten ontploffen. De Tracer is aan je linkerhand gekoppeld en je kunt rechts en links snel en probleemloos afwisselen. Euphoria zet je in door je beide armen in de lucht te steken. Het geheel werkt uitstekend en Child of Eden bewijst daarmee stiekem dat het wel degelijk mogelijk is om een spannende game te maken voor Kinect.

Spannend

Want hoewel de beschrijving misschien anders doet vermoeden, is Child of Eden inderdaad spannend. Het is allesbehalve simpel om in leven te blijven. Als je niet zeer alert reageert op de virussen en vooral oog hebt voor de paarse, ben je binnen de kortste keren dood. Daar komt bij dat de virussen sneller opduiken naarmate het einde van een hoofdstuk nadert. Het is dus zaak om met rechts punten te pakken en met links ondertussen de dodelijke paarse virussen uit te schakelen, terwijl je oog houdt voor de zeldzame health boosts en de Euphoria-bollen die je heel even een adempauze bezorgen doordat je er het scherm mee leeg kunt blazen.

Hands-on Child of Eden

Het geheel wordt begeleid door een techno-beat die je nog in de gaten moet houden ook, want als je op het ritme van de beat weet te spelen, kun je de multipliers scoren die je niet alleen eeuwige roem bezorgen maar ook achievements. Als je goed weet te scoren, zie je tijdens het spelen van het laatste deel van een hoofdstuk bovendien af en toe het gelukzalige gezicht van een bijna gezuiverde Lumi opduiken. Met de kleuren en muziek is Child of Eden overduidelijk een game uit de koker van Tetsuya Mizuguchi. En hij heeft nog een ander stokpaardje ingebouwd.

Schokkend

Bij Rez was nog een zogenaamde Trance Vibrator leverbaar, eigenlijk niet meer dan een force feedback-motor, ingebouwd in een aparte behuizing. Het was de bedoeling dat de speler die in zijn zak deed om zo het spel te kunnen voelen. Zoiets zit in Child of Eden weer ingebouwd, alleen maakt Mizuguchi daarbij gebruik van de standaard Xbox 360-controller. Ook als je met Kinect speelt, kun je - stelt Mizuguchi - best een controller in je zak steken. Op die manier voel je dan alsnog de force feedback die wordt veroorzaakt door je acties. Je kunt op die manier zelfs vier controllers tegelijk aansluiten, die allemaal force feedback zullen geven. Bij Q Entertainment zijn al experimenten uitgevoerd met vier controllers in een speciale gordel, die tijdens het spelen om het lichaam gedragen kon worden. Hoe exotisch wil je het hebben?

Voorlopige conclusie

Die gordel gaat misschien wat ver, maar het neemt niet weg dat Child of Eden een interessante game lijkt te worden. Eigenlijk een verbeterde versie van Rez, met uiteraard veel beter beeld dan de voorloper uit 2001 en bovendien als grootste verschil de besturing met Kinect. Child of Eden maakt duidelijk dat er wel degelijk schietspellen te spelen zijn met Kinect en het toont bovendien dat Kinect niet alleen casual games aankan. Child of Eden ziet er misschien kinderachtig uit, maar dat is het zeker niet, want het valt niet mee om staande te blijven in het door virussen geïnfecteerde Eden. Tetsuya Mizuguchi probeert dus ook hardcore-gamers op de proef te stellen.