Inleiding
Na een introductie op de elektronicabeurs CES vorige maand zijn er op het MWC diverse tablets te vinden met Android 3.0 Honeycomb. Het nieuwe Android-OS is speciaal geschikt gemaakt voor tablets.
Het grote verschil met de CES is dat we nu uitgebreid de gelegenheid kregen om met het OS te spelen. Dat gebeurde op twee verschillende tablets: de LG Optimus Pad met een 8,9"-scherm en de Samsung Galaxy Tab 10.1, met een 10,1"-scherm.
De firmware op deze tablets was verre van voltooid. We hebben veel crashes meegemaakt en kunnen het OS daarom ook nog niet beoordelen op snelheid. Wel is uiteraard de interface te bekijken.
Het is nog onduidelijk wanneer Honeycomb precies uitkomt. In tegenstelling tot wat eerder werd gedacht, is het zeker niet verplicht om de Google-interface te gebruiken. Fabrikanten mogen de interface, net als bij eerdere versies van het OS, voorzien van een eigen skin.
/i/1297698961.jpeg?f=imagenormal)
Specificaties
Specifcaties
Merk en Productserie |
Samsung Galaxy
|
LG
|
Type |
Tab 10.1 |
Optimus Pad |
|
:fill(white)/i/1297685399.jpeg?f=thumb) |
:fill(white)/i/1296635343.jpeg?f=thumb) |
Prijs en waardering |
Prijs |
Onbekend |
Onbekend |
Technische Specificaties |
Cpu-type |
Nvidia Tegra 2 |
Nvidia Tegra 2 |
Snelheid |
1GHz |
1GHz |
Videointerface |
Schermdiagonaal |
10,1" |
8,9" |
Schermresolutie |
1280x800 (WXGA) |
1280x768 |
Multitouch |
ja |
ja |
Video-uitgang |
hdmi |
hdmi |
Opslag |
Opslagcapaciteit |
32GB |
32GB |
Interfaces |
Wlan |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
802.11b, 802.11g, |
3g |
- |
hspa |
Fysieke specificaties |
Gewicht |
599g |
630g |
Kleuren |
zwart |
zwart |
Overige specificaties |
Besturingssysteem |
Google Android 3.0 |
Google Android 3.0 |
Bijzonderheden |
a-gps, 8-megapixelcamera |
3d-ondersteuning, 5-megapixelwebcam + 2-megapixelwebcam |
De opbouw van Honeycomb
Android Honeycomb is in veel opzichten anders dan eerdere versies van Android, en veel wijzigingen zitten in de opbouw van de interface. Met name de bediening van apps en de wijze waarop multitasking werkt, is grondig vernieuwd.
Knoppen
Android vereiste altijd knoppen buiten het scherm. Met Honeycomb is dat voorbij: de knoppen zitten nu standaard in de balk onderin het scherm. Ze worden gedimd als je een film afspeelt of andere fullscreen applicaties draait. Met een druk op het gebied rond de knoppen komen ze dan weer tevoorschijn.
Er zitten standaard drie knoppen, maar er kan een vierde bij. Die vierde, meest rechts geplaatste knop is bedoeld voor apps die gebouwd zijn voor Android 2.x en dient daarbij als menuknop.
De linkerknop is de Terug-knop. Daarnaast zit de welbekende Home-knop; de derde knop is nieuw en stuurt de multitasking-functionaliteit aan.
/i/1297698738.jpeg?f=imagenormal)
Multitasking
Een druk op de multitaskingknop brengt alle openstaande vensters tevoorschijn. De vensters worden aan de linkerkant van het scherm getoond, zodat de openstaande applicatie zichtbaar blijft. Het multitaskmenu is strak weergegeven en werkt als een trein. Wel is de functionaliteit beperkt: je kan niets met de vensters behalve ze aanklikken. Applicaties verslepen of afsluiten is in het multitaskmenu niet mogelijk.
:fill(white)/i/1297698963.jpeg?f=thumb)
Het niet kunnen afsluiten van apps is zelfs onderdeel van de opbouw van Android, waarbij het OS zelf apps en processen afschiet als er te weinig vrij geheugen is. Voorwaarde is daarbij dat het goed en vloeiend werkt, zonder dat de gebruiker er last van heeft.
Tijdens de hands-on hadden we te weinig vrij geheugen om een taak uit te voeren. In dat geval heb je onder Honeycomb pech; je hebt geen keuze dan de tablet opnieuw op te starten. Dat is op zijn zachtst gezegd niet handig. Als dit probleem bij de definitieve versie niet is verholpen, is dat een kwalijke zaak.
Notificaties
De notificatiebalk die tot nu toe in elke Android-versie zat, is in Honeycomb verdwenen en vervangen door een balk rechts onderin, die in de verte doet denken aan de wijze waarop notificaties in Windows worden getoond.
Naast de gebruikelijke notificaties zijn daar ook tijd, datum en controls voor de muziekspeler te vinden. Vermoedelijk kunnen ontwikkelaars ook pop-ups met notificaties tonen, maar dat bleek vooralsnog niet te testen.
:fill(white)/i/1297698962.jpeg?f=thumb)
Submenu
De functie van de Menu-knop is overgenomen door een knop met horizontale streepjes rechtsboven in het scherm. Welke opties hier staan, hangt af van de actieve applicatie. Als je op het homescreen zit, zijn er een knop om de homescreens aan te passen en een snelkoppeling naar het hoofdmenu te vinden.
/i/1297698965.jpeg?f=imagenormal)
Homescreens
Honeycomb heeft weer meerdere homescreens waar widgets, snelkoppelingen naar apps en contacten en dergelijke op geplaatst kunnen worden. Dat werkt wel anders dan in Android 2.x. Als je het homescreen aanpast, splitst het scherm zich in twee delen; bovenin staan de homescreens, onderaan staan items die je kan toevoegen. Als je een widget of snelkoppeling naar een homescreen naar keuze sleept, wordt hij automatisch op een lege plek gezet.
Gebruikservaringen
Google heeft goed nagedacht over hoe Android op een tablet zou moeten werken en dat is te zien. Honeycomb werkt veel beter dan eerdere tabletversies van Android en kan de concurrentie met iOS 4.2, zoals dat op de iPad draait, probleemloos aan. De interface is zelfs beter geschikt.
Honeycomb is zelfs in deze gemankeerde prerelease-versie ontzettend snel. Het scrollen door de homescreens gaat soepel en zelfs met veel apps open blijft het toestel responsief. Een hoogtepunt is de browser, die in alles aanvoelt als de desktopversie van Chrome, met makkelijk bedienbare interface-elementen. Een blauwe balk geeft bij het laden van een pagina de progressie weer; de tabs staan aan de bovenkant van de browser en werken reuze handig.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Ook de interface met diverse elementen op een pagina - de e-mail-app heeft bijvoorbeeld zowel de inbox als een mailtje in één scherm - werkt gemakkelijk. Deze Panels-interface kan ook door ontwikkelaars gebruikt worden; dat maakt dat Honeycomb-apps geavanceerd in elkaar kunnen zitten en veel informatie kunnen tonen. Het is nu nog gissen wat ontwikkelaars met deze mogelijkheid gaan doen.
Wel valt op dat de meldingen niet altijd even groot zijn. Zeker op een 7"-tablet zijn de notificaties en bevestigingsvragen in popups niet zo groot als andere interface-elementen. Ook waren de teksten niet altijd even goed te lezen. Omdat de leesbaarheid van sommige andere meldingen weer wel goed bleek, gaat het mogelijk om een bug, die hopelijk voor de definitieve release wordt geplet.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Waar we ook heel blij mee zijn is dat de opstarttijd flink is verkort. Deed Android er bij versie 1.x nog makkelijk anderhalve minuut over om op gang te komen, nu is dat minder dan tien seconden. Dat is een meer dan behoorlijke verbetering.
Ook de multimedia-apps voor het bekijken van boeken en foto's zijn grondig op de schop genomen en werken nu vloeiend en soepel.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Het lockscreen is aangepast voor de grotere schermen van Honeycomb-tablets. Om de tablet van zijn vergrendeling te ontdoen, moet het slotje worden gepakt en uit een cirkel worden gesleept. Dat werkt goed en makkelijk, en mag van ons navolging op smartphones krijgen.
Oude apps en benchmarks
Een van de grootste problemen van de overgang van een smartphone-OS naar tablets is de manier waarop apps zich aanpassen. Apple koos ervoor ze te laten draaien in een kleiner venster, dat kan worden vergroot. Dat maakte dat veel apps er onscherp uitzagen en daardoor niet prettig bleken om mee te werken.
Google biedt al langer de mogelijkheid om apps voor grotere schermen met hogere resoluties geschikt te maken. Voor Android 2.3 kan bijvoorbeeld in een configuratiebestand worden aangeven of tablets worden ondersteund. Maar wat gebeurt er als dat niet het geval is?
Wij namen de proef op de som met de Samsung Galaxy Tab 10.1 en een apk-bestand van een applicatie die in 2008 voor Android 1.0 is uitgebracht en die sindsdien niet meer is aangepast. Deze app werd weergegeven in een klein venster in het midden van de bovenkant van het scherm. De Menu-knop verscheen naast de andere knoppen onderin het scherm.
De app bleek installeerbaar en bruikbaar, maar je zult er weinig plezier aan beleven. Apps die op maximaal 800x480 pixels draaien, zijn op een Honeycomb-tablet niet echt aan te raden.
:fill(white)/i/1297698969.jpeg?f=thumb)
Benchmarks
De geïnstalleerde app was een benchmarkprogramma waar we vaker gebruik van maken: DroidBench. Omdat we hem voor de test met de legacy apps toch op de Galaxy Tab 10.1 hadden gezet, voerden we de benchmarks ook maar even uit. Daarnaast hebben we CaffeineMark gedraaid.
De scores waren niet slecht, maar je wordt niet van je sokken geblazen. Op CaffeineMark behaalde de Tab scores tussen 5600 en 5700, ongeveer even veel als een singlecore smartphone. De OpenGL-benchmark van DroidBench produceerde 62,5fps, waarbij de kubus lekker soepel draaide.
De meest indrukwekkende score was die van het geheugen: die zat onder de 20ms, waarmee de nieuwe Galaxy Tab tot de top van door ons geteste Android-devices hoort.
Het is onduidelijk of de benchmarks onder Honeycomb nog wel goede indicaties van de prestaties zijn; daarvoor zullen we moeten wachten op reviewexemplaren. Vooralsnog zijn de prestaties minder dan die van smartphones met dualcores.
Samsung Galaxy Tab 10.1
Hardware
De Galaxy Tab 10.1 heeft een 10,1"-scherm met een resolutie van 1280x800 pixels en is daarmee aanzienlijk groter dan de eerste versie, die over een 7"-scherm beschikt. In de behuizing van de tablet draait opvallend genoeg Nvidia's Tegra2-processor. De verwachting was dat Samsung de eigen Exynos-processor zou gebruiken. De Galaxy S II draait wel op een Samsung-processor.
Samsung heeft vermoedelijk gekozen voor de Tegra2 om de tablet sneller te kunnen uitbrengen; Android heeft Honeycomb rondom de Tegra2 gebouwd, waardoor Samsung veel minder hoefde aan te passen dan wanneer de Exynos-cpu was gebruikt.
:fill(white)/i/1297618412.jpeg?f=thumb)
Design
De Tab 10.1 is een flinke jongen. Door zijn grote scherm valt hij in een andere categorie dan de eerste Tab, die met wat goede wil nog in een forse vestzak zou passen. De nieuwe tablet is vooral geschikt voor thuisgebruik en minder voor onderweg.
:fill(white)/i/1297698968.jpeg?f=thumb)
De Tab is, zoals je van een tablet verwacht, niet dik. Hij ligt prettig in de hand, maar met één hand vasthouden zal je geen uren volhouden. Met zijn 599g is hij wel wat lichter dan de iPad.
De achterkant is charmant ontworpen, met een Samsung-logo in een ronde metalen cirkel. Dat maakt dat de Tab 10.1 er wat meer high-end uitziet dan de eerste Tab, die overigens wel de duurste tablet op de markt was.
/i/1297698953.jpeg?f=imagenormal)
LG Optimus Pad
Hardware
Net als de Galaxy Tab 10.1 draait ook de Optimus Pad op een Nvidia Tegra2-processor met een kloksnelheid van 1GHz. De tablet beschikt over een 8,9" groot touchscreen met een resolutie van 1280x768 pixels. Voor het overige hebben de tablets veel van elkaar weg.
LG gelooft dat een 8,9"-scherm ideaal is voor een tablet. De lagere schermgrootte maakt dat het aantal pixels per inch bij de Optimus Pad hoog is, wat het scherm scherper maakt dan bij de concurrentie. Bovendien is de tablet makkelijker vast te houden, tewijl de gebruiker ook nog fatsoenlijk kan typen.
Na een tijdje met de tablet te hebben doorgebracht, kunnen we die conclusie niet geheel onderschrijven. Het typen op het scherm gaat wel prima, ook met twee duimen terwijl je de tablet vasthoudt. De tablet is echter niet prettig met één hand vast te houden, omdat je je vingers behoorlijk moet strekken. Het zal nog wel lukken om een minuutje Facebook of Hyves te checken terwijl je op de trein staat te wachten, maar daarmee houdt het wel op.
Daarmee is het de vraag of de Pad niet tussen wal en schip valt: 7"-tablets zijn draagbaarder, terwijl 10" tablets beter geschikt zijn om thuis foto's en video's op te bekijken. De tijd zal leren waar consumenten het meest op zitten te wachten.
Het design van de Pad is strak maar doeltreffend en is er vooral op gericht om het scherm goed uit te laten komen. De voorkant is een en al scherm met een ruime zwarte rand eromheen. De achterkant is geleend van de Optimus-smartphones en heeft de voor LG inmiddels karakteristieke metalen strip.
:fill(white)/i/1297698743.jpeg?f=thumb)
Op je neus kijken
De LG Optimus Pad heeft ondersteuning voor 3d. De tablet is niet zoals de Optimus 3D-smartphone uitgerust met een autostereoscopisch scherm; de 3d-functionaliteit werkt met het klassieke anaglyph-systeem, met een brilletje met verschillende kleuren lenzen.
Met de twee 5-megapixelcamera's aan de achterkant van de Pad kan 3d-video worden opgenomen. Die filmpjes kunnen ook op YouTube geplaatst worden of via dlna of hdmi op een tv getoond worden.
Met een 3d-brilletje naar video kijken is op zijn best suboptimaal: het vereist een extra handeling en je moet de bijgeleverde bril ook nog eens ergens in de buurt hebben liggen. Bovendien is de consument inmiddels dankzij polarisatie- en active shutter-brillen verwend met full color-3d en dan doet het monochrome anaglyph-beeld toch een beetje antiek aan. Hoewel LG duidelijk zijn best heeft gedaan om het systeem goed te implementeren, is het de vraag hoe vaak het gebruikt gaat worden.
Gallery
Tot slot
Op het MWC hebben we eindelijk uitgebreid kennis kunnen maken met Honeycomb op een echte tablet. Die kennismaking is goed bevallen. Het OS is goed doordacht en maakt goed gebruik van de mogelijkheden die de extra schermruimte van tablets biedt.
Honeycomb kan de concurrentie met de iPad zonder meer aan, maar het probleem is dat tablets met de nieuwe Android pas aan het einde van het voorjaar in de winkel vinden zijn. Tegen die tijd heeft de concurrentie alle gelegenheid gehad om de voorsprong van Honeycomb ongedaan te maken.
Zo komt Apple vermoedelijk al eerder met een nieuwe iPad en een nieuwe versie van iOS. HP heeft de TouchPad met WebOS gepresenteerd, terwijl BlackBerry klaarstaat met de PlayBook. Ook deze laatste twee tablets hebben een overtuigende interface.
Samsung en LG hebben beide goede high-end tablets om de markt mee te veroveren, maar of dat de Zuid-Koreanen zonder slag of stoot zal lukken, mag betwijfeld worden. Zeker is alleen dat het heel druk wordt op het tablet-slagveld.