WRC: FIA World Rally Championship

De stilte doorbroken

Nadat in 2005 de game Rally Evolved uit werd gebracht voor de PlayStation 2, werd het lang stil rond de hardcore WRC-rallyserie. Nu, vijf jaar later, wordt die stilte eindelijk doorbroken doordat ontwikkelaar Milestone de nieuwste incarnatie heeft uitgebracht, simpelweg genaamd 'FIA World Rally Championship'. Milestone kennen we van de SBK-motorsportserie en de studio is dus geen onbekende op het digitale racecircuit. Dat blijkt ook duidelijk wanneer we WRC aan een test onderwerpen. Toegegeven, de game staat bol van de slordigheden en mist iedere vorm van visuele aantrekkingskracht, maar hij heeft desondanks een heel eigen identiteit.

Getest op: Xbox 360
Ook verschenen voor: PC, PlayStation 3

In de basis wijkt de rallysport sterk af van de vele andere racevormen. Elke coureur wordt bijvoorbeeld bijgestaan door een bijrijder die hem of haar precies vertelt wat er de komende seconden op de route mag worden verwacht. Daarnaast rijdt elke deelnemer een eigen rit zonder tegenstanders op de weg en is er van een pitstop al helemaal geen sprake. Er wordt simpelweg van A naar B gereden, waarbij de tijd wordt opgenomen. De neergezette tijd wordt aan het eind van de racedag vergeleken met die van de rest van de deelnemers, om te zien wie het snelst heeft gereden. Het klinkt oorverdovend saai en op het moment dat WRC opstart, lijkt de game er alles aan te doen om dat gevoel inderdaad op de speler over te brengen. Het mag pietluttig klinken, maar het titelscherm, het keuzescherm, de menu’s, de achtergrondmuziek, werkelijk alles is volstrekt zonder passie en inspiratieloos neergezet. Daar verandert nauwelijks iets aan wanneer we een Single Race starten om eens te zien of een ritje met een van de bolides een beter gevoel oplevert.

Zure appel

Eenmaal achter het stuur bekruipt ons al snel het gevoel dat ook hier weinig te halen valt. In een grafisch ondermaats landschap rondgassen zonder enig gevoel van beroering of directe betrokkenheid voelt als tijdverspilling en dreigt de game fataal te worden. En dan is er nog het geluid dat de wagen maakt. Het hulpeloze gerommel tegen een verder volledig stille achtergrond doet pijn, maar valt nog in het niet bij het gortdroge gezeur van de veel te serieuze bijrijder die we na een paar seconden al wilden wurgen. Het klinkt allemaal alsof WRC een kansloze manier biedt om je vrije tijd mee te vullen, maar het ligt genuanceerder.

WRC is namelijk heus niet zo slecht als we tot dusver hebben gesuggereerd, de game weet op een aantal punten zelfs te verbazen. Zoals gezegd heeft de game een heel eigen identiteit en bij die identiteit hoort een bepaald soort gamers. het soort gamers dat na al onze negatieve uitlatingen nog altijd doorleest en oprecht geïnteresseerd is in wat WRC aan mogelijkheden biedt. Kortom: gamers die de rallysport serieus nemen en belangrijker nog, die échte volhouders zijn!

Eigenwijs goed

Dat laatste is een absolute pré in WRC, daar de ontwikkelaar schijnbaar weloverwogen een flinke kloof heeft gecreëerd tussen zijn game en de mainstream massa. Zo is de game aan de oppervlakte niet aantrekkelijk, dat geldt zowel voor de graphics als de aankleiding en in eerste instantie ook voor de geboden gameplay. Ook valt het niet mee om zomaar 'in te stappen' en wordt er weinig gedaan om je te motiveren tot het rijden van meer dan een paar races. Gelukkig ligt er voor gamers die het geduld kunnen opbrengen om door te dringen tot de kern van de game een fantastische rallygame te wachten. Een pure racer die op de eerder genoemde vlakken de plank compleet mis slaat, maar op het gebied van handling en controls juist enorm weet te imponeren. WRC is een realistische game met erg geloofwaardige physics, die na een kleine tijdsinvestering uitbloeit tot de meest pure rallygame van vandaag de dag. Aanvankelijk is dit maar moeilijk te herkennen, maar zodra de vrede is gesloten met de pretentieloze manier waarop deze game zich presenteert en de keuze is gemaakt om alles eruit te halen dat erin zit, komt vanzelf het gevoel van overtuiging.

• Volgende pagina 2. Inzet en geduld