Inleiding
De D90 volgde in augustus 2008 de D80 op als Nikons dslr voor de gevorderde consument. Twee jaar eerder werd de D80 ook in augustus aangekondigd, en dus werd verwacht dat Nikon in de zomer van 2010 de opvolger van de D90 zou aankondigen.
Al eerder, zo rond april van vorig jaar, verschenen geruchten over het toestel op onder meer de site Nikon Rumors. Toen was er nog enige verwarring over de positionering van de nieuwe dslr. Bij de uiteindelijke aankondiging van de D7000, in september 2010, werd daarover duidelijkheid geschapen.
Al voor de aankondiging kreeg Tweakers.net van Nikon te horen dat de nieuwe camera tussen de D90 en de semi-professionele D300s gepositioneerd zou worden. Onze eerste indruk was die van een camera met een groot deel van de features en bedieningsmogelijkheden van de D300s, gevat in de behuizing van een D90.

Prijzen en specificaties
Merk en Type |
Merk |
Nikon |
Type |
D7000 |
Eerste prijsvermelding |
donderdag 16 september 2010 |
Specificatie body |
Cameraresolutie |
16,2 megapixel
|
Sensortype |
cmos |
Sensorformaat |
aps-c (cropfactor 1.5) |
Minimale ISO-gevoeligheid |
ISO 100 |
Maximale ISO-gevoeligheid |
ISO 6400 |
Beelden per seconde |
6fps |
Eigenschappen body |
Ingebouwde flitser, live view, video
|
Schermdiagonaal |
3" |
Videoresolutie |
1920x1080
|
Videoframerate |
25fps |
Mount |
Nikon F |
Aantal autofocuspunten |
39 |
Focusmechanisme |
automatische focus (motor in body), automatische focus (motor in lens), handmatige focus |
Geheugenkaarttype
|
Secure Digital, Secure Digital eXtended Capacity, Secure Digital High Capacity |
Verbinding
|
audio, composite, microfoon, mini-hdmi, usb 2.0 |
Gewicht body |
690g |
Kleur body |
zwart |
Specificatie overig |
Verkoopstatus |
body |
Bijzonderheden |
twee kaartsleuven |
Body
Afmetingen
De body van de D7000 is grofweg even groot als die van de Nikon D90. In de breedte en de diepte zijn de afmetingen van beide camera's zelfs gelijk, de D7000 is alleen twee milimeter hoger.
In vergelijking met de 60D, de Canon-dslr met uitklapbare lcd die in augustus 2010 werd aangekondigd, is de D7000 beduidend kleiner, met name in de breedte. De Pentax K-5, die is uitgerust met een Sony-sensor met hetzelfde aantal megapixels als de D7000, is weer compacter dan de nieuwe Nikon-camera.
Specificaties | D7000 | D90 | D300s | Canon 60D | Pentax K-5 |
Resolutie (megapixels) |
16,2 |
12,1 |
12,1 |
18 |
16,3 |
Afmetingen (mm) |
132x105x77
|
132x103x77 |
147x114x74
|
145x106x79 |
131x97x73
|
Gewicht* (g)
|
780 |
703 |
938 |
755 |
750 |
*) inclusief accu
:fill(white)/i/1295606620.jpeg?f=thumb)
Magnesium
Een groot verschil met de D90 is het materiaal waarvan de D7000-body gemaakt is. In plaats van kunststof gebruikt Nikon, net als bij zijn duurdere camera's, voor een groot deel van de body een magnesiumlegering. Dat zorgt voor een zeer stevige body, een van de redenen dat de D7000 degelijker aanvoelt dan de D90, maar is ook iets zwaarder. Zo is de D7000 77g zwaarder dan de D90 en 25g zwaarder dan de grotere Canon 60D. Ook de Pentax K-5 is 30g lichter.
:fill(white)/i/1295823550.jpeg?f=thumb)
Mogelijk heeft Nikon de Pentax K-7, de voorloper van de K-5, voor ogen gehad bij het ontwerp van de D7000. De K-7 heeft het formaat van een gewone consumenten-dslr, maar is voorzien van de featureset en de bouwkwaliteit van een semi-professionele dslr. Net als de K-5 heeft de D7000 met rubber afgedichte naden om vocht en stof buiten te houden. De D90 is daar niet mee uitgerust en het is dan ook niet aan te raden om die camera aan meer dan wat regenspatjes bloot te stellen.
Transportring
Nikon heeft een aantal slimme bedieningselementen toegevoegd die de D7000 doen uitsteken boven de D90 en die ook op de D300s niet hadden misstaan. Eén daarvan is de ring onderaan de modusknop, waarmee de drive-modus kan worden ingesteld.

Voor de drive-stand kan gekozen worden uit 'single' voor het nemen van een enkele foto, twee burst-standen, de 'quiet'-stand voor gereduceerd geluid bij het afdrukken, de zelfontspanner en het ontspannen via een remote. Nieuw ten opzichte van de D90 is de mirror-lockup-functie. Daarmee kan de spiegel alvast naar boven geklapt worden voordat de sluiter open en dicht gaat. Hierdoor wordt de invloed van trillingen bij bijvoorbeeld landschapsfotografie tot een minimum beperkt.
Helaas is het niet mogelijk om de zelfontspan- en de mirror lockup-functies te combineren. Om de transportstand te kunnen wijzigen moet eerst het knopje ernaast met de duim ingedrukt worden. Hierdoor kan de drivemodus niet per ongeluk veranderd worden. Deze beveiliging is goeddeels afgekeken van de semi-pro- en pro-dslr's van Nikon.
Custom-standen
Ook aan de modusknop kunnen we zien dat Nikon met de D7000 mikt op de serieuzere gebruiker. Zo zijn alle scènestanden van de D90 bij de D7000 ondergebracht onder één 'scene'-stand op de modusknop. Alleen de geen-flits-modus heeft nog een eigen positie. De verschillende scènestanden zijn te selecteren met het achterste draaiwiel. Op de lcd verschijnt dan linksboven een kwart cirkel met de beschikbare opties.
Door het schrappen van de scènestanden op de D7000-modusknop heeft Nikon eindelijk kans gezien om twee custom-standen aan de draaiknop toe te voegen. Via het menu is het mogelijk om eerder opgeslagen custom-instellingen te laden of de gebruikte instellingen te exporteren, zodat deze bijvoorbeeld ook op een andere semi-professionele of professionele body van Nikon gebruikt kunnen worden.
Autofocus keuzeknop
In plaats van de af-modusknop rechts bovenop de camera te plaatsen, zoals bij de D90, heeft Nikon deze knop gecombineerd met de keuzeschakelaar voor automatisch of handmatig scherpstellen aan de zijkant van de lensmount. Dit vinden we een gouden vondst. De knop zit altijd binnen bereik van de linkerhand, zodat de af-instellingen snel en comfortabel te wijzigen zijn. Bij de D90 moet je wijsvinger een onnatuurlijke kromming maken om de af-knop te bedienen.

Door de af-keuzeknop in te drukken, kunnen met het achterste draaiwiel de af-standen AF-A, AF-S en AF-C worden ingesteld. Met het voorste draaiwiel kunnen dan de af-punten worden uitgekozen. Bij AF-S is er de keus tussen Auto en een enkel af-punt, terwijl bij de AF-C-stand zowel voor een af-punt als voor 9, 21 of 39 af-punten gekozen kan worden. Ook is een handige 3d-tracking-optie beschikbaar. Daarbij wordt na het half indrukken van de sluiterknop het onderwerp met alle 39 af-punten gevolgd. Dit werkt erg goed bij onderwerpen met een niet te hoge snelheid, anders is de keuze voor alleen het middelste punt beter.
Grip
Bij de D300s is de grip bekleed met een zacht soort rubber, zodat hij goed is vast te houden. Bij de D7000 is een wat harder materiaal gebruikt, en dat is minder prettig. Het gripmateriaal van de D90 is nog harder, maar die heeft een beter vormgegeven grip, waar je je hand makkelijker omheen kan vouwen. De D7000 is wat hoekiger.
Aan de achterkant van de D7000 is het gripvlak voor de duim wat minder hoog dan bij de D90, al hadden we hier geen last van onvoldoende houvast.

Vermeldenswaardig is ook nog dat de instelwielen voor en achter met rubber zijn bekleed, wat voor extra grip zorgt. Ook de D300s is uitgerust met rubber instelwielen; bij de D90 waren deze gemaakt van hard plastic.
Body nader bekeken
De sluiterknop, waaromheen de aan-uitring zit, is bij de D7000 uitermate gevoelig. Slechts een lichte aanraking is genoeg om scherp te stellen, waarna met weinig extra druk een foto wordt genomen. Wie handschoenen draagt, kan vrij makkelijk ongewild afdrukken.
Omdat de af-keuzeknop en de knop voor de transportmodus van de D90 bij de D7000 naar andere locaties zijn verhuisd, doet de rechterzijde van het toppaneel van de camera bijna spartaans aan. Net als bij de D300s zijn naast de ontspanknop maar twee extra knoppen te vinden. Eentje is voor het instellen van de belichtingsmetingmethode, waarbij gekozen kan worden uit matrix, center-weighted of puntmeting, terwijl de tweede voor de belichtingscompensatie is. De twee knoppen zijn groter dan bij de D90 en zijn goed bereikbaar met de wijsvinger.

Honderd procent beelddekking
Waar de D90-zoeker een beelddekking van ongeveer 96 procent heeft, is de D7000 - net als de D300s - voorzien van een zoeker met een beelddekking van honderd procent. In combinatie met de vergrotingsfactor van 0,94x levert dit een duidelijk beeld op. De zoeker van de D90 heeft eveneens een vergrotingsfactor van 0,94x, terwijl die van de D300s met een vergrotingsfactor van 1x een nog wat groter beeld geeft.
Nieuw ten opzichte van de D90 is er meer informatie in de zoeker wordt getoond. Zo wordt bijvoorbeeld de gekozen af-stand weergegeven als deze gewijzigd wordt. Net als bij de D90 kan de gebruikte iso-stand in de zoeker getoond worden in plaats van het resterend aantal te maken foto's.
Bij het activeren van de live-viewstand wordt de optische zoeker gesloten, zodat strooilicht de belichtingsmeting niet in de war kan schoppen.

Videoschakelaar
Voor het maken van video heeft Nikon de D7000 met dezelfde draai- en drukknopcombinatie uitgerust als de instap-dslr D3100. Met de draairing, die comfortabel met de duim kan worden bediend, wordt eerst de live view-modus geactiveerd, terwijl met de rode knop in het midden de videoopname gestart en gestopt kan worden.

Nikon heeft de videomogelijkheden bij de D7000 ten opzichte van de D90 flink uitgebreid. Zo biedt de camera ondersteuning voor 1080p- en 720p-video bij 24 of 25fps, en ook 424/25p wordt ondersteund. Daarbij kan voor de beeldkwaliteit uit twee standen worden gekozen. Framerates van 30fps of hoger ontbreken helaas. De D90 kon alleen in 720p en lager met 24fps video opnemen.
Nog een ander belangrijk verschil met de D300s is het ontbreken van een dedicated AF-ON-knop bij de D7000. Onder meer sportfotografen gebruiken die knop om de scherpstelling en de sluiter los van elkaar te kunnen bedienen. De functie kan wel aan de AE-L/AF-L-knop worden toegekend.
Net als de belichtingscompensatieknop aan de bovenkant en de AE-L/AF-L-knop zijn ook de bedieningselementen links van de lcd vergroot. Hierdoor moest de afspeelknop wel naar een positie naast de deleteknop worden verplaatst, net als bij de D300s.
Ruimte voor twee geheugenkaartjes
De D7000 is voorzien van twee sd-geheugenslots. Deze kunnen op drie manieren gebruikt worden: het is mogelijk om foto's naar beide kaarten tegelijk weg te schrijven, om de tweede kaart aan te spreken als de eerste vol is, en om jpeg-bestanden op de ene en raw-bestanden op de andere kaart op te slaan.

De D90 beschikt slechts over een enkel sd-slot. Vanwege de twee boven elkaar geplaatste sd-slots is het deurtje voor het geheugencompartiment bij de D7000 wel veel hoger dan bij de D90. Het klepje heeft verder geen zekering en kan dus met een onvoorzichtige beweging worden geopend. Ook het geheugenklepje van de D300s heeft overigens geen beveiliging; pas bij de pro-camera's D3s en D3x is het klepje gezekerd.
Nieuwe accu
Net als de D3100 heeft de D7000 een nieuwe accu gekregen. De EN-EL15-accu volgt de EN-EL3e op, die in onder meer de D80, de D200, de D90, de D300, de D300s en de D700 werd gebruikt. De belangrijkste wijziging is dat de elektrische contactjes dieper liggen en daardoor beter tegen kortsluiting beschermd zijn.
De EN-EL15 heeft een capaciteit van 1900mAh, terwijl de EN-EL3e nog maximaal 1500mAh kon leveren. Vanwege de video-functionaliteit is dat ook wel nodig, maar voor wie alleen foto's neemt en de voorkeur aan de optische zoeker geeft, betekent de nieuwe accu simpelweg een meer uithoudingsvermogen.

Aansluitingen
Aan de linkerzijde zijn achter twee rubberklepjes de meeste aansluitingen te vinden. Achter het bovenste luikje bevinden zich aansluitingen voor a/v-out, hdmi en usb, terwijl achter het onderste klepje connectors voor Nikons gps-accessoire en een stereomicrofoon schuil gaan.
Een voedingsaansluiting bij de D7000 ontbreekt, maar er is via een rubber klepje bij de rand van het accucompartiment wel ruimte om via die ingang de camera van stroom te voorzien. De connector voor flitssychronisatie, die wel op de D300s zit, ontbreekt.
Aan de onderzijde van de camera is een rubber afdichting zichtbaar die de connector voor de nieuwe, optionele MB-D11-batterijgreep beschermt tegen vocht en stof. Dit rubberen gevalletje is niet aan de body bevestigd en kan dus gemakkelijk kwijtraken. De batterijgreep heeft wel een flink voordeel ten opzichte van de D90: er is geen uitsteeksel meer dat in het accucompartiment van de body gestoken moet worden en de nieuwe, platte batterijgreep is dus eenvoudiger in een tas op te bergen. De greep is net als de body gemaakt van een magnesiumlegering en heeft met rubber afgedichte naden.
Diafragmakoppeling
Nog een feature die afkomstig is van Nikons duurdere modellen als de D300s en hoger, en die ontbreekt bij de D90, is de diafragmakoppeling in de lensmount. Hiermee is het mogelijk om met behoud van matrixbelichting Nikon AI- en AI-S-lenzen te gebruiken. Deze lenzen kunnen wel op een D90 geschroefd worden, maar de gebruiker moet dan handmatig de belichting instellen.
Onder de motorkap
Nikon heeft de D7000 met een geheel nieuwe cmos-beeldsensor uitgerust. In plaats van de 12,1-megapixel-cmos-sensor van de D300, de D300s, de D90 en de D5000, telt de nieuwe beeldsensor 16,2 megapixel. Hoewel Nikon het niet wilde bevestigen was het vermoeden dat Sony de leverancier was van de nieuwe beeldsensor.
Dit vermoeden is nu gestaafd door Chipworks, dat de camera fysiek heeft ontleed en daarbij op een Sony-logo op de chip stuitte. De door Sony geproduceerde sensor draagt het typenummer IMX071 en heeft een pixelgrootte van 4,8μm. Hoewel Sony de producent van de beeldsensor is, is het goed mogelijk dat Nikon aanpassingen aan het ontwerp gepleegd heeft. Waarschijnlijk zijn de Sony Alpha A-580 en de Pentax K-5, gezien de resolutie en het vergelijkbare ruisniveau, voorzien van een variant van de D7000-sensor.
De nieuwe beeldsensor heeft een maximale lichtgevoeligheid van iso 6400. Dat kan worden verhoogd naar het equivalent van iso 12.800 en iso 25.600. Al deze waarden kunnen als bovenlimiet bij de auto-iso-functionaliteit worden ingesteld. De D90 heeft een maximale lichtgevoeligheid van iso 3200 die verhoogd kan worden naar het equivalent van iso 6400. De minimale lichtgevoeligheid bedraagt iso 100, terwijl dat bij de D90 iso 200 was.

Expeed 2
De D7000 is uitgerust met de nieuwe Expeed 2-chip, die al eerder in de D3100 was terug te vinden. Nikon heeft niet bekendgemaakt wat de verschillen met de vorige beeldprocessor zijn, maar duidelijk is wel dat de nieuwe Expeed 2-chip hogere videoresoluties mogelijk maakt. De D90 kan maximaal 720/24p vastleggen, terwijl de D7000 1080/24p-video kan verwerken.
Tegelijkertijd is Nikon afgestapt van het avi-bestandsformaat en de mjpeg-codec om de filmclips te comprimeren. Bij de D7000 wordt het mov-containerformaat in combinatie met de h.264-videocodec gebruikt. Ook kunnen nu ook naar keuze 12bits of 14bits raw-bestanden opgeslagen worden. De D90 kon alleen 12bits raw-bestanden produceren.
Multi-CAM 4500 DX
De trouwe Multi-CAM 1000-autofocusmodule van de D90, de D80, de D200, de D5000, de D3000 en de D3100, wordt bij de D7000 afgelost door de Multi-CAM 4500 DX. Deze af-module heeft 39 autofocuspunten, waarvan er negen in het midden kruisgevoelig zijn.
Dit is beduidend meer dan de elf af-punten van de Multi-CAM 1000, waarvan er bovendien maar één kruisgevoelig is. De D300s gebruikt een geavanceerder systeem: de Multi-CAM 3500 DX-af-module in deze camera heeft 51 af-punten waarvan er 15 kruisgevoelig zijn. De module van de D300s is ook sneller dan die van de D7000, al is die zeker niet traag en flink beter dan de module van de D90.

Gebruikers kunnen in de AF-S-stand kiezen uit een van de 39 af-punten, of de camera automatisch de punten laten kiezen. In de AF-A- en AF-C-stand zijn er meer mogelijkheden. Zo kan bij de Dynamic-Area AF-modus gekozen worden uit de middelste negen af-punten, terwijl voor onderwerpen met onvoorspelbaarder bewegingsgedrag de 21punts of de 39punts standen aangeraden worden.
Vooral de 3d-tracking-modus werkt goed. Hierbij kan met een gekozen focuspunt scherpgesteld worden op een onderwerp, waarna de camera via de af-module en de opgeslagen kleurinformatie van het beeld het onderwerp met alle 39 af-punten volgt. Ook de D90 is uitgerust met 3d-tracking-functionaliteit, maar vanwege het lagere aantal af-punten en de tragere af-module is dat niet altijd zinnig.
Rgb-sensor met 2016 segmenten
De rgb-sensor voor de belichtingsmeting en de witbalans heeft een flinke upgrade gehad. De nieuwe sensor heeft 2016 segmenten en kan de belichting fijnmaziger meten dan de D90-sensor, die maar 420 pixels heeft. De D3-serie, de D700 en de D300-serie maken gebruik van een rgb-sensor met 1005 segmenten. Vooral in combinatie met de Multi-CAM 4500 DX-af-module bewijst de nieuwe rgb-sensor zijn nut bij het volgen van onderwerpen in beeld.
150.000 sluiterbewegingen
Ten slotte heeft Nikon het sluiter- en spiegelmechanisme onder handen genomen. De nieuwe sluiter is, net als bij de D300s en de D700, getest tot 150.000 sluiterbewegingen, terwijl de sluiter van de D90 'slechts' 100.000 bewegingen zou moeten halen. De professionele D3-serie heeft een sluiter die goed zou zijn voor 300.000 sluiterbewegingen.
Het nieuwe sluitermechanisme heeft een minimale sluitertijd van 1/8000s, in plaats van de 1/4000s van de D90. In combinatie met iso 100 levert dat een voordeel op bij veel licht: het neutral density-filter kan dan langer in de tas blijven.
Het geluid van het op- en neerklappen van de spiegel van de D7000 is beduidend meer vertrouwenwekkend dan bij de D90, onder meer door de kortere tijdsduur en de steviger klik. Desondanks is de D7000 redelijk stil, maar er zit ook een Q-stand op de camera waarbij de spiegel pas terugklapt als je de sluiterknop loslaat.
Het opklapmechanisme is ook sneller. Zo kan de D7000 in de burstmodus maximaal 6 beelden per seconden opnemen, terwijl de D90 in een seconde niet verder komt dan 4,5 foto. Er passen iets meer dan honderd foto's in jpeg-formaat in de buffer van de D7000. De D300s kan met de optionele batterijgreep overigens acht beelden per seconde vastleggen.

Menu-interface
Dat de D7000 meer mans dan de D90 is, blijkt ook uit het menu. Zo beschikt de D7000 over af-fijnafstelling voor lenzen. Sportfotografen kunnen bijvoorbeeld instellen hoe lang het duurt voordat opnieuw wordt scherpgesteld, als een obstakel tussen camera en onderwerp het zicht tijdelijk blokkeert.
In het menu kan worden aangegeven op welke manier de tweede sd-kaart gebruikt moet worden, er is een keuzemogelijkheid voor 12bit- of 14bit-raw-opslag, en is er een witbalansoptie waarmee de kleuren voor warm licht behouden blijven. Daarnaast is fijnafstelling van de belichting per belichtingsmethode mogelijk. Die instelling blijft actief, ook als de camera wordt uit- en aangezet.
Aan de Fn-knop kunnen diverse functies worden toegewezen. Een aantal opties zoals afspelen of filmopname starten zijn wat overbodig, aangezien daar al andere knoppen voor zijn. Wat wel een handige optie is, is om het eerste item uit het persoonlijke menu op te roepen.
Het menu is op zich logisch ingedeeld, maar door de vele opties, die niet allemaal op een tabblad passen, is het soms flink zoeken naar de juiste instelling.
:fill(white)/i/1295924670.jpeg?f=thumb)
Picture Styles
De D7000 heeft een zestal voorgedefinieerde beeldinstellingen, die Nikon 'Picture Styles' noemt: Standaard, Neutraal, Levendig, Monochroom, Portret en Landschap. De eigenschappen van deze instellingen, waaronder scherpte en kleurverzadiging, kunnen worden aangepast en opgeslagen als custom-stand.
:fill(white)/i/1295913882.jpeg?f=thumb)
Afgezien van de Monochroom- en Levendig-standen ontlopen de kleuren van de diverse Picture Styles elkaar niet veel. Ter illustratie hebben we de 'Standaard' Picture Style geanalyseerd met behulp van het programma Frame; daaruit kwam naar voren dat het groen redelijk ver van het ideaal afwijkt, terwijl het rode eind van het spectrum wat beter verzorgd is. Onderstaande grafiek toont dit in de Lab-kleurruimte.

Weergavestanden
De weergavestanden op de lcd van de D7000 zijn ten opzichte van de D90 niet ingrijpend vernieuwd. Wel kan nu per kleurkanaal de over- of onderbelichting bekeken worden, zoals ook al mogelijk was op de D3100. Verder is er een uitgebreide weergave met onder meer iso-waarde en belichtingscompensatie, terwijl er ook een view is met luminantie- en rgb-histogrammen.
:fill(white)/i/1295923833.jpeg?f=thumb)
Interne nabewerking
Net als de D3100 heeft de D7000 redelijk uitgebreide mogelijkheden om foto's met de camera na te bewerken. Zo kan onder meer een foto worden bijgesneden, waarna de kleinere versie eenvoudig via e-mail verzonden kan worden. Ook kan de D-Lighting-schaduwcompensatie alsnog worden toegepast.
De D7000 kan ook eenvoudige raw-bewerkingen uitvoeren. Dit zijn onder meer het toepassen van belichtingscompensatie, het kiezen van een andere Picture Style en het aanpassen van de witbalans van foto's.
:fill(white)/i/1295922576.jpeg?f=thumb)
Daarnaast zijn speciale effecten mogelijk. Zo kunnen met de beeld-op-beeld-functie twee beelden gecombineerd worden, terwijl foto's ook een miniatuureffect of het uiterlijk van een lijntekening of een kleurenschets kunnen krijgen.
Video
Bij video is het mogelijk om opgenomen filmclips in de camera te monteren. De D90 beschikte niet over deze functionaliteit. Verder kan in de A- en M-stand het diafragma voor de video worden ingesteld.
Nieuw ten opzichte van de D90 is verder de mogelijkheid om via contrastdetectie continu scherp te stellen. De D90 kan dat niet. Het is echter de vraag of dat voor doorsneegebruik wel zo wenselijk is, aangezien deze AF-F-stand niet zo snel is als nieuwe m4/3-camera's, zoals de Panasonic GF2 en de Olympus E-PL2.
:fill(white)/i/1295924664.jpeg?f=thumb)
Prestaties
Onderstaande foto's zijn vanaf een statief genomen met de 18-105mm VR-lens en de zelfontspanfunctie van de camera. Het diafragma stond ingesteld op f/8. De ingebouwde beeldstabilisatie van de lens is voor de foto's uitgeschakeld. Met uitzondering van de bovenste foto zijn alle afbeeldingen honderdprocents crops en zijn ze zonder verscherping en met de maximale jpeg-kwaliteit opgeslagen. Er is scherpgesteld net onder het aluminium koelblok van het moederbord. Voor de ruisreductie is 'Standard' gekozen.
De witbalans is handmatig ingesteld en de belichting is zo gekozen dat er geen clipping optreedt. Als Picture Style is gekozen voor Neutral, omdat dat het grootste dynamische bereik oplevert. Dat is ook de reden dat de foto's er wat 'lichter' uitzien.

iso 100, ruisreductie standaard
iso 200, ruisreductie standaard
iso 400, ruisreductie standaard
iso 800, ruisreductie standaard
iso 1600, ruisreductie standaard
iso 3200, ruisreductie standaard
iso 6400, ruisreductie standaard
Hi1 (equiv. iso 12.800), ruisreductie standaard
Hi2 (equiv. iso 25.600), ruisreductie standaard
Net als bij de Nikon D3100 verloopt de afname van de beeldkwaliteit bij toename van de lichtgevoeligheid zeer geleidelijk. Bij bijvoorbeeld de kleine witte lettertjes op het moederbord valt op dat de D7000-sensor twee megapixels meer in het vooronder heeft dan de D3100; toch zouden de D7000-bestanden profiteren van wat extra verscherping in de camera via de Picture Controles of via nabewerking op een pc.
Tot en met iso 800 is er slechts een zeer geringe afname van de beeldkwaliteit en dan met name als op pixelniveau gekeken wordt. Bij iso 1600 worden de kleuren iets fletser, maar blijven de rode lijntjes op het moederbord goed zichtbaar. Vanaf iso 3200 is in de schaduwgebieden wat kleurruis zichtbaar en is verdere afname van het dynamisch gebereik te zien. Toch is iso 3200 op de D7000 nog goed te noemen.
Bij iso 6400 is meer en meer kleurruis zichtbaar. Ook verschijnen hier en daar wat random zwarte pixels, zijn de randen van structuren in het beeld minder scherp en worden de kleuren wat fletser.
Het is leuk dat de Hi1- en Hi2-standen op de camera zitten, maar vanwege het gebrek aan detail en het doorlopen van kleuren zouden we die standen maar laten voor wat ze zijn: versiering van de specs. De resultaten zijn overigens goed voor een dslr met aps-c-beeldsensor, maar het ruisniveau ligt wel boven het niveau van bijvoorbeeld de D700-fullframe-dslr.
Ruisreductie
Om te kijken wat de invloed is van de verschillende ruisreductiestanden bij de D7000, bekijken we ons mobo-stilleven bij een lichtgevoeligheid van iso 3200.
iso 3200, ruisreductie off
iso 3200, ruisreductie low
iso 3200, ruisreductie standaard
iso 3200, ruisreductie high
De verschillen tussen de vier ruisreductiestanden zijn vrij marginaal. Zowel in de off- als in de low-stand is er wat meer luminantieruis zichtbaar. De standard-stand is een goed compromis tussen scherpte en korreligheid, zonder dat al te veel op detail hoeft te worden ingeboet. De high-stand oogt uiteraard het gladst van de vier, maar het beeld krijgt daardoor wel een plastic schijn.
Raw-bewerking
We hebben ook een poging gedaan om de beeldkwaliteit te verbeteren door in Lightroom 3.3 met de raw-bestanden te spelen. Eerst is gekeken naar mogelijke scherpteverbetering bij lage iso-waarden, in dit geval iso 100. Als objectief werd de scherpe Nikkor AF-S 60mm-macrolens gebruikt.
scherpte iso 100, ruisreductie standard
scherpte iso 100, raw-bewerking (Lightroom 3.3)
Een ronde langs de raw-converter lijkt te lonen. De IEEE 12233-resolutiekaart is na bewerking duidelijk scherper dan het jpeg-bestand uit de camera.
Ook hebben we gekeken wat raw-bewerking kan doen voor hoge-iso-foto's. Onderstaande 100%-crops zijn van achtereenvolgens iso 3200 en iso 6400 voor zowel de standaard jpeg als de nabewerkte versie.
iso 3200, ruisreductie standaard
iso 3200, raw-bewerking (Lightroom 3.3)
Het resultaat bij iso 3200 is niet heel goed zichtbaar in de honderdprocents crops, maar als je naar de volledige beelden kijkt, weet Lightroom 3.3 in ieder geval de kleurruis beter in toom te houden dan de jpeg-engine van de D7000.
iso 6400, ruisreductie standaard
iso 6400, raw-bewerking (Lightroom 3.3)
Bij iso 6400 is het resultaat direct zichtbaar. De nabewerkte versie is zelfs na inspectie van dichtbij nog zeer goed te noemen, terwijl het jpeg-bestand uit de camera scherpte mist en redelijk wat kleurruis vertoont.
Fotogalerij
Concurrentie en conclusie
Concurrentie
De D7000 is nog het beste te vergelijken met de Pentax K-5. De K-5 heeft een vergelijkbare beeldsensor en beeldkwaliteit, maar de D7000 heeft onder meer een geavanceerder af-systeem met 39 af-punten en 3d-focus tracking. Ook de rgb-sensor is bij de D7000 geheel nieuw. De straatprijzen van de D7000 en de K-5 komen ruwweg met elkaar overeen.
De grootste concurrent van Nikon, Canon, heeft met de EOS 60D een andere insteek gekozen dan met de semi-pro EOS 50D. Canon koos voor een body van polycarbonaat, een minder rigoureuze afdichting tegen vocht en stof en een uitklapbare lcd.
De features van beide camera's komen aardig overeen. Ook hier weer onderscheidt de D7000 zich vooral met zijn betere af-systeem met meer af-punten. Ook heeft de D7000 volgens ons prettiger bedieningselementen. De straatprijs van de EOS 60D-body ligt op het moment van schrijven ongeveer 170 euro onder die van de D7000.
De D300s, die ongeveer honderd euro duurder is dan de D7000, heeft een beduidend grotere, stevigere body. Dit toestel heeft bovendien een geavanceerder af-systeem, maar de beeldsensor telt vier megapixels minder. Ook de beeldkwaliteit van de D7000 is simpelweg beter. Een groot voordeel van de D300s vinden wij grip die voorzien is van zacht rubber en meer houvast biedt dan het hardere plastic van de D7000.
Ook lijken de interface en de bediening van de D300s meer op die van de pro-bodies van Nikon, zodat die camera waarschijnlijk een betere backup voor een high-end toestel is. Consumenten zullen goed moeten bedenken op basis van welke features ze de keuze tussen de D7000 en de D300s maken.
Voor nog eens honderd euro meer is de Canon EOS 7D te koop, waarvoor bijna dezelfde argumenten gelden als de D300s.
Conclusie
Nikon heeft met de D7000 een zeer aantrekkelijke camera afgeleverd. Het toestel heeft een nieuwe beeldsensor met 16,2 megapixels die goede foto's aflevert, de body is geseald en gemaakt van een magnesiumlegering, terwijl het nieuwe Multi-CAM 4500 DX-af-systeem in combinatie met de nieuwe rgb-sensor onderwerpen nauwkeuriger en sneller kan volgen dan de D90.
Ook heeft Nikon de D7000 een steviger sluitergordijn meegegeven en klapt de spiegel sneller op en neer, zodat de blackout door de zoeker korter is. Verder kon de kortste sluitertijd worden verlaagd naar 1/8000s en het toestel kan, onder meer dankzij de nieuwe Expeed 2-beeldprocessor, 1080/25p-video opnemen.
De nieuwe bedieningselementen, zoals de draairing voor de transportstanden rond de modusknop en de gecombineerde af-knop aan de zijkant van de mount, zijn slim verzonnen.
Het enige obstakel lijkt nog de prijs te zijn. Vanwege de grote vraag naar de camera, die in de eerste maanden na de aankondiging haast niet leverbaar was, is de straatprijs nog niet ver onder de adviesprijs te koop. Het toestel moet vooralsnog meer dan duizend euro opbrengen.
Samengevat
.
Eindoordeel