HTC Wildfire: spelen met vuur

Inleiding

De eerste keer dat de wereld iets hoorde van het toestel dat nu Wildfire heet, was in december 2009: toen lekte een roadmap uit met de HTC-toestellen die in de eerste helft van 2010 zouden uitkomen. Hoewel inmiddels duidelijk is dat niet alle toestellen ook echt zullen verschijnen, vermeldde die roadmap wel telefoons als de Legend en de Desire. De lijst vermeldde verder onder andere het budgettoestel 'Buzz'.

Deze Buzz werd sindsdien nog op diverse punten aangepast. Zo kreeg het toestel meer geheugen en de trackball werd vervangen door de optische trackpad die ook op de Legend en de Desire zit. Ook de naam bleek geen blijvertje: in april hield HTC een poll op Facebook met de vraag wat een goede naam voor een nieuw toestel zou zijn: Jovi, Zeal, Festi of Wildfire. De laatste naam bleek het populairst.

De Wildfire heeft grofweg de specificaties van de Hero. De belangrijkste verschillen zijn de lagere resolutie van het scherm en de flits bij de camera. Het toestel is daarmee illustratief voor de snelheid van de telecommarkt: waar de Hero met vergelijkbare specificaties negen maanden geleden nog een toptoestel was, is de Wildfire een instappertje. De ambitie van HTC, dat zegt dat het met dit toestel een revolutie wil ontketenen, is echter genoeg reden om deze smartphone van heel dichtbij te bekijken.

HTC Wildfire

Prijzen en specificaties

Specificaties

Merk en Type
Merk	HTC
Type	Wildfire
Toestel
Telefoonmodel	bar
Invoermethode	touchscreen
Besturingssysteem	Google Android
Versie besturingssysteem	2.1
Beeldscherm
Schermresolutie	320x240
Schermdiagonaal	3,2"
Schermtype	lcd
Touchscreentechniek	capacitief
Secundair scherm	nee
Camera
Cameraresolutie	5 megapixel
Camera autofocus	ja
Gsm-flitsertype	single led
Functionaliteit
Berichten	e-mail, mms, sms
Mp3-ringtones	ja
Audioformaten	aac, amr-nb, amr-wb, midi, mp3, mpeg 4, ogg, wav, wma
Videoformaten	3gp, mpeg 4, wmv
Functies	A2DP (Bluetooth stereo), bewegingssensor, fm-radio (headset), kompas, T9-tekstinvoer, tril, voicerecorder
Verbindingen
Mobiele netwerken	edge, gprs, hsdpa, umts
Frequentiebereik	850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz
Wlan	802.11b, 802.11g
Bluetooth-versie	Bluetooth 2.1 + EDR
Connectors	3,5mm headset, micro-usb
Technische kenmerken
GSM-Chipset	Qualcomm MSM7225
Processorsnelheid	528MHz
Werkgeheugen	384MB
Opslaggeheugen	512MB
Extern geheugen	Secure Digital Micro, Secure Digital Micro High Capacity
Accu
Gesprekstijd	7u
Stand-by-tijd	480u
Accucapaciteit	1300mAh
Accutype	li-Ion
Uiterlijk
Kleuren	zwart
Gewicht	118g
Lengte	107mm
Breedte	60mm
Hoogte / diepte	13mm
Overige specificaties
Bijzonderheden	geotagging

Als een lopend vuurtje

HTC is er meer dan de meeste andere telefoonfabrikanten op gebrand om het onderscheid tussen 'gewone' mobieltjes en smartphones te blijven maken. Althans, dat zou je denken. Immers, op de gehele telecommarkt is HTC een kleinduimpje, maar op het gebied van smartphones is de Taiwanese fabrikant een grote speler.

Vorig jaar was HTC in Nederland de nummer twee op smartphonegebied, achter Nokia en nog voor Apple en Blackberry-maker RIM. Voor smartphones met Android en Windows Mobile is HTC zelfs marktleider: twee op de drie smartphones die in Nederland met Android worden verkocht, dragen het HTC-merk.

Toch wil HTC van de term smartphones af: volgens Mark Moons, directeur van HTC Benelux, zien veel consumenten het verschil niet. Het is de reden dat HTC zijn eerste en tot nu toe enige niet-smartphone de naam Smart meegaf.

Daarnaast wil HTC het grote publiek bereiken. Tweakers kennen HTC al jaren, maar voor de gemiddelde Nederlander geldt dat nog niet. Daarom sponsort de fabrikant inmiddels een wielerploeg en autoraceteam. Ook zijn er marketingacties zoals de weggeefactie rondom de Hero, die met de release van de Wildfire wordt herhaald.

Voor HTC is de release van de Wildfire dan ook een van de belangrijkste releases van 2010. Het design is geleend van high-end smartphones zoals de Desire en de Google Nexus One. De specificaties komen overeen met die van de Hero. Het enige waarop beknibbeld is, is de resolutie van het scherm.

HTC koos eerder voor een dergelijke strategie bij het Android-toestel Tattoo en de Windows Mobile-telefoon Touch2. Erg succesvol was het bedrijf toen niet; vooral de Tattoo had te kampen met tegenvallende verkopen. Het is dan ook maar de vraag of een goedkoop toestel voor de consumentenmarkt ditmaal wel succesvol gaat zijn.

Dit voorjaar bracht de fabrikant de op design gerichte Legend en de op prestaties gerichte Desire uit, allebei met Android 2.1. De Legend is de goedkoopste van de twee en er werd meer reclame voor dit toestel gemaakt, maar desondanks verkoopt de Desire beter. Ook de duurste modellen van de afgelopen jaren, de Touch HD en de HD2, waren verkoopsuccessen. Ondanks de inspanningen van HTC letten zijn kopers kennelijk nog vooral op specificaties.

Toch is de stap niet onlogisch: RIM heeft met goedkope Blackberry's bewezen dat een nieuw en jong publiek voor smartphones te porren is. Nokia houdt zijn marktaandeel vast door goedkopere Symbian-smartphones in de markt te zetten. De verkoopcijfers van deze bedrijven maken duidelijk dat HTC veel te winnen heeft. De toekomst zal uitwijzen of het bedrijf de massa weet te bereiken.

Wildfire

Hardware

Chip

De high-end chip van een jaar geleden is de cpu voor goedkopere smartphones van nu: de Wildfire draait op een Qualcomm MSM7225 met een kloksnelheid van 528MHz. Dat is dezelfde processor als die van de HTC Hero, het topmodel voor het najaar van 2009. Ook de Diamond2, de Pro2 en de Tattoo hadden deze cpu aan boord.

De MSM7225 heeft een ARM11-core, die is gebaseerd op de ARMv6-instructieset. Daarmee blijft de Wildfire in processorkracht achter bij de Legend met zijn 600MHz ARM11-processor. De Desire is met zijn Snapdragon-processor op 1GHz in theorie zelfs drie keer zo snel als de Wildfire.

De MSM7225 is niet alleen in theorie verouderd. Games die OpenGL ES 2.0 vereisen, zijn bijvoorbeeld niet te spelen: de chip ondersteunt alleen OpenGL ES 1.1. Ook applicaties als Google Earth zijn niet op de Wildfire te installeren. Dankzij grafisch sterke smartphones als de Motorola Milestone, de Google Nexus One en de HTC Desire zullen er steeds meer applicaties verschijnen die de Wildfire technisch niet aankan.

Geheugen

De Wildfire heeft met 384MB evenveel werkgeheugen als de duurdere Legend. Als alle taken worden afgesloten, blijft daar op de Legend ongeveer 175MB van over. Android 2.1 biedt echter beter geheugenmanagement dan eerdere versies, zodat smartphones minder snel traag worden als er veel applicaties tegelijk draaien. Bovendien kunnen applicaties automatisch worden afgesloten als er geheugen nodig is.

Het opslaggeheugen heeft een omvang van 512MB, dezelfde hoeveelheid als de Legend. Daarop moeten ook applicaties geïnstalleerd worden. Bij de Legend is daar ongeveer 200MB voor beschikbaar. De meeste applicaties zijn enkele honderden KB's groot, sommige meten enkele megabytes. Het opslaggeheugen kan worden uitgebreid met micro-sdhc-kaarten van maximaal 16GB. Dat is onder andere nodig om bestanden te downloaden of foto's te maken. De sdhc-kaarten zijn hot swappable: ze kunnen verwijderd en herplaatst worden zonder dat het toestel opnieuw moet worden opgestart.

Trackpad

Optisch trackpad HTC Wildfire Net als de Legend en Desire is de Wildfire voorzien van een optisch trackpad. Deze vernieuwing is te vergelijken met het vervangen van een muis met balletje door een optische muis: het optische systeem is minder gevoelig voor viezigheid, wat de precisie langere tijd moet waarborgen. Hoe dat in de praktijk werkt, is uiteraard onbekend: er is nog niemand die al een jaar met een HTC met een optisch trackpad werkt.

De trackpad voor de Legend, de Desire en de Wildfire is ontwikkeld door CrucialTec. HTC werkte al eerder met CrucialTec samen bij de ontwikkeling van de Xperia X1 voor Sony Ericsson. Ook RIM koopt zijn BlackBerry-trackpads tegenwoordig bij CrucialTec in.

Het trackpad van de Wildfire werkt, net als op de Legend en de Desire, redelijk tot goed: in de dagelijkse praktijk blijken er relatief weinig gebruikers te zijn die veel gebruik maken van de functionaliteit, maar voor het scrollen tussen diverse regels tekst werkt het beter dan tikken op het touchscreen.

Scherm

Het enige waar HTC op bezuinigd heeft, is het scherm. Waar de Legend en Desire allebei een amoled-scherm hebben, is de Wildfire uitgerust met een tft-scherm. Dat ziet er minder goed uit dan dat van de Legend. Overigens zegt HTC op de eigen site dat het om een amoled-scherm zou gaan, maar bij navraag blijkt dat onjuist.

De resolutie van het scherm is 320x240 pixels. Daarmee heeft de Wildfire half zoveel pixels als de Legend, de Hero en de G1 en dat is duidelijk te zien: alles is simpelweg minder scherp dan op bijvoorbeeld de Legend. Kleuren zijn daarnaast fletser. Interface-onderdelen zoals de notificatiebalk en het toetsenbord zijn wel iets groter op de Wildfire.

Het scherm is iets breder en iets minder hoog dan de amoled-displays van de duurdere HTC's. Het geeft de Wildfire een compactere look, hoewel het geen écht compact toestel is: het is ongeveer even groot als de Legend en een slagje kleiner dan de iPhone.

Het touchscreen is capacitief en werkt dus via geleiding. Daarnaast ondersteunt het multitouch, een bijzonderheid voor een toestel in deze prijsklasse. De multitouchfunctionaliteit werkt redelijk, maar niet bijzonder goed. De gevoeligheid van het scherm doet echter niet onder voor die van de Hero of de Legend.

Uiterlijk

De Wildfire heeft wel wat weg van een Nexus One, al is het HTC-toestel een stuk kleiner. De grootste overeenkomsten met de Nexus One zijn de randen onder het scherm en de plaatsing en het uiterlijk van de aanraakgevoelige knoppen: in die opzichten is de Wildfire vrijwel identiek aan de Google-smartphone.

De kleurstelling en de randen zijn echter duidelijk geleend van de HTC Desire, die ook al over de optische trackpad beschikt. De Wildfire heeft bovendien een klein 'kinnetje', dat zowel op de Legend als op de Hero nog veel duidelijker aanwezig is. De kin is niet genoeg om het scherm bij een val te beschermen, maar is wel een herkenbaar element van veel Android-smartphones van HTC.

Een opvallende wijziging is de locatie van de micro-usb-poort: die zit nu aan de linkerzijkant van het toestel in plaats van aan de onderkant. Het is onbekend waarom HTC dat heeft gedaan: voor veel carkits is een plek aan de onderkant van het toestel beter bruikbaar.

De achterkant lijkt uit drie delen te bestaan, maar dat is maar schijn: in feite is het een grote accuklep, die eenvoudig kan worden losgehaald.

HTC Wildfire

De Wildfire is niet bijzonder compact, maar voor een smartphone is hij redelijk dun. Met zijn dikte van 13mm is het toestel vergelijkbaar met de Touch Diamond2 en de Hero. Door de afmetingen en de gebruikte materialen ligt het toestel in elk geval lekker in de hand.

In tegenstelling tot de Tattoo, het eerste Android-budgettoestel van HTC, voelt de Wildfire ook niet bijzonder goedkoop aan. Het is duidelijk geen topmodel, maar het toestel doet redelijk solide aan.

Software

Android 2.1

De Wildfire draait - net als vrijwel alle nieuwe Android-toestellen - op versie 2.1 van Googles mobiele besturingssysteem. Dat is inmiddels al niet meer de nieuwste versie: Google heeft 2.2 al aangekondigd.

In versie 2.1 is Google Maps Navigatie toegevoegd en is het geheugenbeheer fiks verbeterd. Ook zijn diverse interface-onderdelen aangepakt, worden multitouch en Exchange ondersteund en zijn er meer homescreens bijgekomen.

Voor HTC-gebruikers zijn niet alle verbeteringen relevant: HTC had met Sense al Exchange en multitouch toegevoegd en daarnaast bevatte Sense al zeven homescreens. De navigatie en verbetering in prestaties zijn wel toevoegingen die HTC-gebruikers met open armen zullen ontvangen.

Sense

De Sense-interface, die vorig jaar tegelijk met de Hero werd geïntroduceerd en nog steeds grotendeels hetzelfde is, is verregaand met het Android-besturingssysteem verweven. De Wildfire heeft wel een nieuwe Sense-versie, maar de verschillen met zijn voorgangers zijn klein.

Waar tot enige tijd geleden werd gedacht dat HTC de Sense-interface zou vernieuwen met de Espresso-look - met onder meer vierkante elementen en het weergeven van snelkoppelingen in een box met schaduwen - gaat dat niet gebeuren. Sense zal voor het einde van dit jaar geen grote update meer krijgen.

HTC heeft de contactenapplicatie en de muziekapplicatie voorzien van een eigen interface. Waar Android vijf homescreens levert, heeft Sense er zeven. Daarnaast is de interface van het hoofdmenu aangepast en heeft HTC diverse mogelijkheden, applicaties en widgets toegevoegd.

Widgets en applicaties

Een widget die een paar maanden geleden werd geïntroduceerd is de Friendstream-widget. Deze widget kan statusupdates van Twitter en Facebook op het homescreen weergeven. In de vorige versie van Sense zat alleen een Twitter-applicatie, die overigens ook nog steeds van de partij is.

HTC voegt sinds de Hero zijn eigen e-mailapplicatie aan Android toe. Deze mailapplicatie biedt integratie met de rest van Sense, waardoor bijvoorbeeld e-mails niet alleen in de mailapplicatie, maar ook bij de betreffende contactpersonen getoond kunnen worden.

Nieuw in Sense is de optie om vrienden tips voor Android-applicaties te geven. Via een menu kan een link naar de applicatie in Android Market worden doorgestuurd via mail, Twitter, Facebook of sms. Daar kan een eigen tekst bijgeplakt worden, zodat er nog enig verschil met spam is.

HTC levert bij de Wildfire wederom een Webkit-browser, die iets gemodificeerd is ten opzichte van de standaardbrowser van Android. Ook is Flash-ondersteuning toegevoegd, al gaat het daarbij om een al wat oudere Flash 9-speler. Ondersteuning voor de nieuwste versie van Flash zal er niet komen.

Data Transfer

Verder troffen we op de Wildfire een applicatie om gegevens op te halen uit andere toestellen. De Wildfire kan via bluetooth verbinding maken met allerlei telefoons en smartphones, waarna bijvoorbeeld contacten kunnen worden overgezet en instellingen kunnen worden opgehaald. Op de door ons geteste Wildfire stond echter een testfirmware met diverse ontwikkeltools, en het is onduidelijk of deze Data Transfer-applicatie ook in de uiteindelijke firmware zal belanden.

Tot slot

De HTC Wildfire is een logisch vervolg op eerdere HTC-smartphones. Op het gebied van hardware en software heeft de Taiwanese fabrikant vrijwel geen vernieuwingen in de Wildfire doorgevoerd. Het is in veel opzichten 'gewoon' een volgende Android-telefoon.

Toch is er een vernieuwend aspect aan de Wildfire: het is voor het eerst dat een smartphone met behoorlijke specs voor rond de 250 euro gekocht kan worden, wat betekent dat hij bij veel eenjarige abonnemenenten al gratis zal zijn. En voor dat geld levert HTC wel degelijk een volwaardige Android-smartphone, met alle features die erbij horen zoals wifi, gps, 3g, bluetooth en een capacitief 3,2"-multitouchscreen.

Er zijn maar twee punten waarop de Wildfire de concurrentie moet laten voorgaan: de grafische kracht en de schermresolutie. De chipset mogen we voor een nieuwe smartphone verouderd noemen en ook de resolutie van 320x240 beeldpunten maakt anno 2010 geen goede indruk meer.

Al met al biedt de Wildfire een meer dan aardige prijs-prestatieverhouding, en dat is ook waar het toestel het van moet hebben. Vermoedelijk wordt de belangrijkste concurrent, opmerkelijk genoeg, HTC's voormalige topmodel: de Hero is sinds zijn release sterk in prijs gedaald en gaat inmiddels ook al voor minder dan 300 euro over de toonbank. De Wildfire moet eind juni in de winkel liggen en het zal ons benieuwen waar het toestel het meest van weg zal hebben: een bosbrand of een nachtkaars.

HTC Wildfire