Fairytale Fights

Onwerkelijk

Sprookjes blijven tot de verbeelding spreken en wie er aan terugdenkt, verbaast zich vaak over het gewelddadige karakter van de kinderverhaaltjes. Playlogic ook en zag juist in dat gewelddadige karakter een game, die het vervolgens in de eigen studio in Breda gemaakt heeft. De uitgever is daarbij niet over één nacht ijs gegaan en heeft de Unreal Engine gekozen om het spel mee te maken.

Getest op: Xbox 360
Ook verschenen voor: pc, PlayStation 3

Playlogic heeft met die engine een verrassende wereld gebouwd, vol vrolijke kleuren, ronde, eenvoudige vormen. Realisme is allesbehalve nagestreefd: de bloemetjes bijvoorbeeld bestaan uit vierkante blaadjes met een stipje in het midden. Alles is lieflijk, vrolijk en idyllisch, maar dat is slechts de verpakking. Playlogic heeft met de Unreal Engine een wereld gebouwd die wel driedimensionaal is, maar waarin de speler een pad volgt dat geheel vastligt. Fairytale Fights heeft dan ook veel van een platformgame en eigenlijk ook wel van een ouderwetse sidescroller. Je loopt met je sprookjesfiguur steeds van links naar rechts. Het spel heeft drie ingrediënten. Er is een flinke portie hack 'n slash, er is ook een flink aandeel met hindernissen als in een platformspel - draaiende schijven, vallende messen en andere levensbedreigende obstakels - en er zijn bossfights om het geheel af te maken.

Roodkapje

Wie aan Fairytale Fights begint, kan kiezen uit vier sprookjesfiguren om het verhaal mee te doorlopen. Je kunt kiezen uit Roodkapje, Sneeuwwitje, Sjaak - die van de bonenstaak - en de Keizer zonder kleren. Die laatste is niet geheel naakt, maar heeft keurig netjes een boomblaadje voor zijn kruis, omdat het spel anders niet aan Amerikaanse tieners verkocht mag worden. En dat terwijl het sprookjesachtige Fairytale Fights toch behoorlijk gewelddadig is. Van al die felle kleuren is rood behoorlijk dominant en dat is enkel omdat er zoveel bloed vloeit in het spel. Het is sprookjesbloed, veroorzaakt door tekenfilmgeweld, maar toch, het vloeit met liters tegelijk.

Aanvallen

Niet dat het uitmaakt met welk sprookjesfiguur je door de wereld trekt, er is alleen een visueel verschil. Het spel wordt er niet anders van. De kern blijft dat je een wapen kunt bemachtigen en daarmee in het rond kan slaan. Wapens zijn er in overvloed: ruim honderd, verdeeld over stompe wapens, scherpe wapens en schiettuig als bogen en geweren. Daarnaast zijn er drankjes die je kunt gebruiken. Wapens hebben sterren, oplopend van een tot vijf, waarbij een vijfsterrenwapen uiteraard de meeste schade doet. Playlogic heeft hier wat opvallende keuzes gemaakt. Ten eerste heeft de ontwikkelaar aanvallen toegewezen aan de rechter joystick. Je hoeft dus niet op een knop te rammen of aan een trigger te trekken. Aanvallen doe je simpelweg door je joystick in een bepaalde richting duwen, desnoods verschillende malen achter elkaar. Daarnaast valt op dat de verschillende wapens redelijk willekeurig beschikbaar lijken te komen. Zo kreeg ik al heel vroeg in het spel een hooivork in handen, een wapen van vier sterren dat heerlijk veel schade veroorzaakte. Het zou de rest van het spel mijn favoriet blijven.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Opgerolde krant

Je komt echter allerlei wapens tegen, de meeste geheel passend in het sprookjesthema. Zo kun je op je tegenstanders inhakken met een braadworst, een eekhoorn, een bezem, een fles bier, een opgerolde krant, een kussen en het mandje van Roodkapje. Bij de scherpe wapens kun je kiezen uit bijlen, zagen, zwaarden, een kettingzaag, een schaar, vishaak, een pikhouweel en 'mijn' hooivork. Verschil tussen bot of scherp is er niet, alleen het geluid is anders, en het visuele effect. Dat laatste is zelfs behóórlijk anders, want met een scherp wapen kun je tegenstanders doormidden klieven en daar heeft Playlogic veel aandacht aan besteed. Zo is de snee die je aanbrengt afhankelijk van de hoek waaronder je de tegenstander aanvalt, waardoor deze bijna elke keer anders is. Dat is duidelijk zichtbaar, want een aanval leidt vaak tot het afhakken van een ledemaat en dat brengt Playlogic lekker groot in beeld. Als je een tegenstander een fatale slag toebrengt, die gepaard gaat met het scheiden van lichaamsdelen, wordt het fatale moment uitvergroot in een balk aan de zijkant van het scherm. Daar wordt het moment suprême in slow-motion weergegeven.

Spatten

Daarbij is het rondspattende bloed goed te zien, net als het snijvlak, waar je de ingewanden goed kunt zien liggen. Een grappig effect, dat het bloedige karakter van het spel flink uitvergroot. Het is grappig, maar heeft ook een nadeel. Tijdens de slomo is een deel van de spelwereld aan het beeld onttrokken, terwijl de actie gewoon doorgaat. Playologic doet zijn best om de popup niet met de actie te laten overlappen, maar tijdens gevechten met verschillende tegenstanders tegelijk - en die zijn er veel - kan het makkelijk gebeuren dat de actie achter de popup verdwijnt. Er is nog een tweede effect. Het vrijgekomen bloed zal een flinke plas vormen op de vloer, waarbij Playlogic echte physics aan het bloed heeft meegegeven. Het is dus ook echt glad en met een aanloopje kun je er heerlijk doorheen glijden: kan een prima manier zijn om snel bij een volgende tegenstander te komen. Ook weer een grappig, zij het wat gruwelijk effect, maar die twee begrippen lopen sowieso voortdurend door elkaar in dit sprookjesspel.

Zonder verband

Uiteraard werkt het schiettuig wat anders. Opvallend is dat alle vuurwapens een zeer beperkt aantal kogels hebben, meestal maar een stuk of tien. Daarna is het wapen waardeloos, want aanvullen is er niet bij. Het is dan ook de bedoeling van Playlogic dat je vaak van wapen wisselt, om maar in aanraking te komen met de tientallen grappige varianten. Je moet meestal op zoek naar een nieuw wapen als je dood gaat, wat regelmatig voor zal komen, vooral omdat er geen manier is om je gezondheid te herstellen. Je wapen valt dan een stukje bij je vandaan, wat vaak betekent dat hij over de rand valt van een afgrond, waar er bijna altijd wel een van in de buurt is. Daarnaast zijn er ook nog potions: drankjes die je naar je tegenstander kan gooien. Er is niet alleen gif, maar ook een love potion, die vijanden tijdelijk aan de grond nagelt.

Ratten

Het inhakken op tegenstanders vormt het grootste deel van het spel. Tegenstanders komen meestal in duo's of kleine groepjes op je af en ook zij zijn van sprookjes afgeleid. Zo wordt in het begin van het spel het sprookje van Hans en Grietje gemengd met dat van de rattenvanger van Hamelen. Het snoephuisje van Hans en Grietje is in Fairytale Fights uitgegroeid tot een enorm kasteel dat geheel uit snoep is opgetrokken. Daar zijn niet alleen de ratten terug te vinden uit Hamelen, maar ook de gingerbread men in verschillende varianten. Tegenstanders zijn allemaal grappig om te zien, klinken en bewegen goed, maar zijn nooit echt moeilijk om te verslaan. De moeilijkheid moet komen uit de aantallen die er op je afkomen.

Chocoladekoekjes

Er is nog een andere kant aan Fairytale Fights. Naast hack 'n slash is er ook een flink deel platform: bewegende onderdelen die als hindernis dienen. Zo zijn er enorme messen waar je onderdoor moet zien te rennen, draaiende platformen waarover je naar de overkant moet zien te komen of - om in het thema te blijven - chocoladekoekjes die op een stroom gloeiend hete chocolade aan je voorbij trekken. Bij dat laatste valt het voordeel van een dure engine op: de koekjes zullen zinken als je er iets te lang op blijft staan, wat alsnog je dood betekent. De platformonderdelen zijn op zich best goed bedacht, maar eigenlijk zelden moeilijk. Misschien maar goed ook, want dat houdt de vaart wel in het spel. Er is nog een derde onderdeel in het spel: baasgevechten. Daar zijn er diverse van in het spel opgenomen en dat zijn steeds staged events, wat wil zeggen dat het gevecht in delen is opgesplitst. Je zult meestal even moeten uitvogelen wat de actie is die van je verwacht wordt, maar daarna is het vooral een kwestie van het herhalen van de benodigde stappen tot het monster neervalt.

Cadans

Dat is een beetje het manco van heel het spel. De drie ingrediënten zijn op zich best goed, ze staan alleen wat los van elkaar en er zit weinig ontwikkeling in. Fairytale Fights is een keurige afwisseling van hakken en platform, met af en toe een bossfight, in een keurige cadans. Op zich een aardige blauwdruk voor een spel, maar in Fairytale Fights ontbreekt een beetje de opbouw van makkelijk naar moeilijk en het daarbij horende uitbreiden van je mogelijkheden. Het blijft een beetje te veel van hetzelfde.

Jazz

De wereld die Playlogic geschapen heeft, is erg mooi en daar is er wel ruim voldoende afwisseling. Het is een prachtige sprookjeswereld, met mooie doorkijkjes en herkenbare details. Het is bovendien erg grappig dat Playlogic een oubollig jazzdeuntje onder het spel heeft gezet: een heerlijk contrast met het vele bloed dat er vloeit. Minder geslaagd is het menu, dat bestaat uit een opengeslagen sprookjesboek met tekst die niet eens met de glooiing van de pagina's meeloopt. Het spel had absoluut beter verdiend.

Herhaling

Fairytale Fights is daarmee een spel dat een beetje gemengde gevoelens oproept. Het vechten is absoluut leuk, met lekker snelle actie en grappige wapens om mee te vechten. Omdat je regelmatig dood zult gaan en daarmee ook regelmatig van wapen zal wisselen, is het zelfs grappig dat je wapens van heel verschillend niveau aan kan treffen en dat het toeval bepaalt wat je tegenkomt. De afwisseling met de platform-gedeeltes is ook nog goed, al hadden de twee best wat vaker gecombineerd mogen worden tot uitdagender hindernissen. De bossfights zijn wat voorspelbaar en dat geldt eigenlijk voor heel het spel, omdat de moeilijkheidsgraad nauwelijks oploopt. Daardoor wordt het vooral meer van hetzelfde en dat is jammer.

Conclusie

Er is ook wel een reden dat Playlogic gekozen heeft voor een gelijkmatige moeilijkheidsgraad. De uitgever verwacht veel van de co-op-mode in het spel. Het is ook absoluut leuk om met twee, drie of vier spelers tegelijk door de levels te lopen. Het is erg makkelijk om in en uit te loggen en dat is prettig. Je kunt bovendien kiezen of je 'friendly fire' inschakelt of niet, wat voor flink wat hilarische momenten kan zorgen. Maar ook in co-op ontbreekt uiteindelijk de uitdaging. Net als in singleplayer wordt het al snel meer van hetzelfde, tegen een sprookjesachtig mooie en afwisselende achtergrond. De basis van het spel is prima, de opbouw is helaas minder.