Minder kogels, veel meer angst

Resident Evil: Requiem Preview

Terug naar Raccoon City

Titel	Resident Evil: Requiem
Platform	Windows, PlayStation 5, Xbox Series X/S
Ontwikkelaar	Capcom
Uitgever	Capcom
Releasedatum	27 februari 2026

Ik ben geen fan van Resident Evil. Dat wil niet zeggen dat ik de kwaliteit van de langlopende horrorsurvivalserie niet zie of dat ik nooit een game in de serie leuk heb gevonden, maar het is meer een constatering dat het type game dat Resident Evil vaak is, niet aansluit bij mijn persoonlijke voorkeur. Tenminste, dat deed het niet. Resident Evil: Village kon me beter bekoren dan menig andere game in de serie. Het spel gaf de speler meer mogelijkheden en vooral meer wapens en ammo dan vaak het geval was in de serie. Ook kwam het aspect van opgejaagd worden door een vijand die zich kriskras door de wereld lijkt te bewegen, pas later om de hoek kijken. Leuk voor mij, minder voor fans van het eerste uur. Village had daarmee namelijk een net ander recept dan de games waarmee de serie groot is geworden. Resident Evil: Requiem belooft die trend echter af te kappen en terug te keren naar de basis van Resident Evil: horror en overleven.

Overleven kan natuurlijk ook door wapens te verzamelen en erop los te knallen, maar dat is niet hoe het in Resident Evil bedoeld is en dus ook niet hoe het in Resident Evil: Requiem werkt. Dat werd me al een beetje duidelijk toen ik op gamescom stond te wachten op mijn speelsessie en alvast de besturing kon doornemen. Ik zag knoppen voor allerlei acties, maar nergens een schietknop. Dat zou erop kunnen wijzen dat er überhaupt geen vuurwapens in Resident Evil: Requiem voorkomen. Natuurlijk is dat een wat voorbarige conclusie op basis van een kort voorproefje vroeg in de game. Het kan prima dat de uitleg bedoeld was voor deze specifieke sessie en dus niets zegt over de rest van het spel, maar het illustreert wel hoe deze Resident Evil weer een wat andere, klassiekere insteek heeft.

Enger

Dat gaat gepaard met een grotere focus op horror. Rariteiten zijn Resident Evil niet vreemd, maar in de twintig minuten dat ik door donkere gangetjes van een gebouw in Raccoon City mocht rondsluipen, hoorde ik allerlei vreemde geluiden en kreeg ik het idee dat Capcom wat meer inzet op onverklaarbare, bovennatuurlijke dingen. Oké, monsters zijn dat op zich ook al wel, maar denk meer aan deuren die uit zichzelf open- of dichtgaan of dat het ineens gaat sneeuwen in een kamer. Ja, echt. Dat is op zichzelf niet zo eng, maar het brengt wel de boodschap over dat er iets heel raars aan de hand is en dat dat ‘raars’ waarschijnlijk voor grote problemen gaat zorgen.

Die grote problemen zijn Raccoon City natuurlijk niet vreemd. Resident Evil: Requiem speelt zich dertig jaar na de gebeurtenissen van Resident Evil 3: Nemesis af. In dat spel werd het stadje met de grond gelijkgemaakt en het lijkt er niet op dat het geplaagde stadje nu wel een rustige toekomst tegemoetgaat. Dat begint al met het overlijden van Alyssa Ashcroft, de moeder van hoofdpersonage Grace Ashcroft. Alyssa kun je kennen, want zij was het hoofdpersonage in Resident Evil Outbreak.

Tijdens gamescom Opening Night Live toonde Capcom een scène waarin we moeder en dochter samen zien en waarbij al snel duidelijk wordt dat er iets helemaal mis is. Dat blijkt ook wel, want aan het begin van het Requiem-avontuur is het inmiddels acht maanden geleden dat Alyssa is omgekomen in een hotel in Raccoon City. Hoe dat allemaal gegaan is en hoe dat verband houdt met het verhaal, krijg je als speler waarschijnlijk mee via flashbacks, waarvan Capcom er al een heeft getoond. Er gaan zelfs geruchten dat je in die flashbacks als Alyssa zelf kunt spelen, maar dat is tot op heden niet bevestigd.

Vluchten voor het monster

Tijdens de speelsessie op gamescom draaide het dus om Grace en haar eigen avontuur, waarmee het al niet veel beter gaat. Het eerste beeld dat we van haar zien, is dat ze vastgebonden hangt aan een machine die bloed van haar lijkt af te nemen. Door glas te breken weet ze zichzelf los te snijden en te bevrijden, maar daarmee zijn de problemen nog lang niet voorbij. Ze heeft ogenschijnlijk geen idee waar ze is en waar ze heen moet om weer in veiligheid te komen. Er zit dus niets anders op dan rond te dwalen door de angstaanjagende, vaak donkere gangen van de verlaten medische afdeling waarin ze zich bevindt, met niet veel meer om handen dan wat flessen en een aansteker. Met die aansteker zorg je voor licht in een verder pikdonkere gang. Er hoeft dan niet eens echt iets te gebeuren om het eng te maken. Met een klein lichtje door het donker dwalen is al onheilspellend genoeg.

Monster

Er hoeft dus niets te gebeuren om het eng te maken, maar er gebeurt zeker wel iets. Wanneer je namelijk nietsvermoedend een deur opent, valt er ineens een lijk achter die deur vandaan. Dat lijk blijkt, zo weet Grace, ook nog eens geïnfecteerd te zijn met een of ander virus dat is uitgebroken in Raccoon City. Alsof dat nog niet creepy genoeg is, wordt het lijk ineens opgepakt door een grote, monsterlijke hand. Enkele seconden later kijkt Grace recht in de ogen en tanden van een monster dat in de verte lijkt op een soort heks, maar dan groter en monsterlijker. De lichaamsbouw en haardracht verklappen dat dit waarschijnlijk ooit een vrouw geweest is. Op dat moment dacht ik wel meteen: oh, dat zal die moeder dan wel zijn. Ga maar na: moeder overlijdt acht maanden eerder, dochter is op diezelfde plek en ineens is er een monster met vrouwelijke trekjes op die plek? Dat zou toch wel een tikkie te doorzichtig zijn. Maar goed, ik kan er ook compleet naast zitten natuurlijk.

Of het nou haar moeder is of niet, het monster is duidelijk van zin om Grace te pakken te krijgen. Dat is een probleem, want Grace kan zich niet verdedigen. Waar je in Resident Evil: Village kon terugvallen op wapens, moet je in Resident Evil: Requiem maken dat je wegkomt. Hierbij moet je gebruikmaken van de mogelijkheden die de omgeving je biedt. Het oude gezegde 'wie niet sterk is, moet slim zijn' past perfect bij deze Resident Evil. Dat is alleen soms best lastig als een monster je op de hielen zit en je naarstig op zoek bent naar iets dat veiligheid kan bieden − al is het maar voor even.

Puzzeltjes oplossen

Dat is een puzzel die je continu op moet lossen, maar er zijn ook tal van kleinere, minder spannende puzzels. Ook die kennen we van Resident Evil. Je moet dan bijvoorbeeld een hek openen, maar er ontbreekt een zekering, waardoor het hek niet werkt. Die zekering vind je dan ergens, maar die zit in een kastje waar je een schroevendraaier voor nodig hebt. Die is wellicht te vinden in een kamer, maar die kamer zit op slot. Dit is iets dat waarschijnlijk de hele game lang doorgaat en wat ook hoort bij een survivalhorrorgame: je scharrelt zoveel mogelijk bruikbare voorwerpen bij elkaar en hoopt zo de juiste tools te hebben om te kunnen overleven.

Een nieuw element daarbij is dat je kunt spelen met perspectief. Resident Evil: Requiem laat spelers vrij wisselen tussen first- en thirdperson. In theorie zou dit ook een rol kunnen spelen bij puzzels, want je ziet de wereld net iets anders en kunt misschien verstopplekken of oplossingen zien die je vanuit het andere perspectief niet zou zien. De achterliggende gedachte is echter meer dat Capcom spelers gewoon de keuze wil geven om in hun favoriete perspectief te spelen.

Grafisch sterk

Welk perspectief je ook kiest, de game ziet er hoe dan ook goed uit. Dat was in de scène met moeder en dochter natuurlijk al te zien, maar ook in de speelsessie komt de game grafisch uitstekend uit de verf. Dat begint al met het filmpje waarin Grace zich losmaakt. Daarbij zit de camera een aantal keer dicht bij haar gezicht, dat indruk maakt met het hoge detailniveau. Je kunt de poriën haast tellen en de zweetdruppels glanzen geloofwaardig op haar gezicht. In de gameplay is deze grafische pracht net iets minder sterk aanwezig, maar daar laat Capcom zien dat de RE Engine als geen ander kan spelen met lichteffecten om een doodnormale kamer of gang ineens spannend of eng te maken.

Voorlopige conclusie

Op basis van twintig minuten speeltijd kun je natuurlijk nog niet al te veel conclusies trekken, maar een paar zaken zijn toch al met enige zekerheid te zeggen. Resident Evil: Requiem wordt, om te beginnen, visueel de beste Resident Evil-game. Oké, dat is een beetje een open deur, want de hardware waarop we spelen wordt beter en de RE Engine wordt geavanceerder, maar het is wel zo. Daarnaast zet de game meer in op overleven met minimale middelen, terwijl horror ruim baan krijgt. Je voelt je minder op je gemak dan ooit. Ik denk dat fans van de oudere Resident Evil-games dit een stuk leuker vinden dan dat ze Resident Evil: Village vonden. Ik krijg zelf nu al kippenvel bij het idee dat ik straks weer urenlang mag zitten beven terwijl ik een weerzinwekkend monster om de tuin probeer te leiden. Dat duurt trouwens nog wel even, want Resident Evil: Requiem verschijnt op 27 februari 2026 voor Windows, Xbox Series X/S en PlayStation 5.

_{Redactie: Jurian Ubachs Video: Mark van der Kruit Eindredactie: Monique van den Boomen}

Reacties (30)

[DirtyBird]

Had op mn gamecube RE4 gekocht toe ie uitkwam, zal zo'n 20 jaar geleden zijn. Ik was er misschien wat te jong voor (~15), maar ik ben er nooit ver in gekomen, was me veel te eng

Leuk dat de serie nog gemaakt wordt en niet verworden is tot een voor-de-massa shooter

[FanaticNL]

RE4 was juist meer voor de massa Daarna heb ik het allemaal niet meer gespeeld. Alles daarvoor wel.

Ik snap dat de fixed camera niet voor iedereen is, maar als ze echt back to the basic willen, dan moeten ze dat doen.

Deze game ziet er wel sfeervol uit en doet me ook een beetje aan Nemesis denken: een groot en sterk monster dat je gedurende het hele spel achtervolgd.

[DirtyBird]

RE4 was juist meer voor de massa

Weet je dat zeker? Je had weinig ammo in dat spel en kon niet lopen en schieten tegelijk. Klinkt niet echt als veevoer

[Robkazoe]

Kan Fanatec zijn beeld wel 100% bevestigen. RE 1 had bv geen SMG waardoor je niet echt kon spray and prayen. Dat maakt het vuurgevecht voor jou traag. Het draaien/mikken van je personage duurde een eeuwigheid. RE4 mag je dan misschien niet schieten en rennen tegelijk, je personage bewoog echt vele malen sneller dan de oude RE games.

[P. vd Loo]

Dat wil dan natuurlijk niet zeggen dat het meteen voor de massa was.

[Seal64]

Nee, maar vergeleken met de voorgangers was het wel veel meer een actiegame. De Cube had ook een remake van RE1 (aka REmake) en die was toch een stuk minder toegankelijk.

[Jay47]

RE4 was goed maar was wel een doodsteek voor de serie, RE5 en RE6 waren best ruk hadden niks meer met Survival Horror te maken. Was meer een actie/shooter game geworden. Vanaf RE7 hebben ze dat gelukkig weer veranderd.
RE2 staat naar mijn mening nog steeds op nr1.

[Reactie gewijzigd door Jay47 op 22 augustus 2025 10:32]

[Shizukana08]

fixed camera voegt meer spanning toe op bepaalde momenten, daarnaast zijn ze herkenbaar voor de RE franchise.

RE4 origineel wordt door vele beschouwd als een van de beste uit de hele serie, bij RE5 coop werdt het juist meer voor de massa. RE4 was overigens lange tijd voor alle remakes de bestverkochte titel uit de reeks. Dat RE5 uiteindelijk meer verkocht is dan RE4, is mede te danken aan aan de kortingen en het gebrek aan coop games destijds.

Na de remakes is alles pas een beetje veranderd. Dan is puur op basis van verkochte producten RE2 remake de nr1.

[IlIlIllII]

In de gameplay is deze grafische pracht net iets minder sterk aanwezig, maar daar laat Capcom zien dat de RE Engine als geen ander kan spelen met lichteffecten om een doodnormale kamer of gang ineens spannend of eng te maken.

Dat laatste is niet verassend, want Digital Foundry geeft aan dat dit het eerst RE Engine spel is dat path-tracing introduceert (de consoles zullen waarschijnlijk normale ray-tracing gebruiken, wat alsnog een grote verbetering is t.o.v. rasterized). Dat heeft een gigantische impact op donkere gangen zoals in de beelden van Gamescom, waarbij je slechts een handjevol lichtbronnen ziet. Zoals de DF heren overigens zelf aangeven is zwart ook écht zwart in dit spel (ideaal voor OLED), in tegenstelling tot veel voorgaande Capcom spellen.

Ik ben niet dapper genoeg om Resident Evil spellen te spelen, maar het is goed om te zien hoe RE Engine ieder jaar weer verbeterd. Screen-space reflecties waren bijvoorbeeld jarenlang een doorn in het oog. Zelfs Pragmata (een ander Capcom-spel in ontwikkeling) gebruikt ray-traced reflecties.

[Reactie gewijzigd door IlIlIllII op 22 augustus 2025 09:39]

[Hulleman]

Ik zie toch ook graag dat ontwikkelaars veel meer moeite steken in goede rasterized belichting en reflecties. Er zijn ook andere technieken dan SSR om mooie reflecties te laten zien. Dat kan allemaal prima (kijk naar games van Naughty Dog en Guerilla), maar dat kost heel veel tijd. De consoles zijn bij lange na niet krachtig genoeg om RT goed weer te geven.

[Yzord]

Video werkt niet hier bij mij. Zegt dat het een private video is.

[retrotical]

Zelfde hier.

[TradeMarkNL]

Dank voor het melden, is fixed :)

[pbk]

Ik heb het via de Feedback knop even doorgegeven

[bounto]

Fightincowboy heeft een goede video van 10 minuten gameplay op zijn kanaal staan.

YouTube: Resident Evil Requiem - First Impressions

Het ziet er geweldig uit en de sfeer is echte horror. Ik kijk heel erg uit naar deze game.

[Reactie gewijzigd door bounto op 22 augustus 2025 06:18]

[Mit-46]

Om 1 of andere reden trekt RE mij heel vaak. De vorige heb ik ook geprobeerd en een stukje gespeeld, maar ik heb tegelijkertijd altijd een bloedhekel aan "schrik games" of "schrik films" en daardoor haak ik bij RE meestal weer gauw af nadat er voor de 3e keer een monster vanuit het niets vol in het scherm springt.

Toch trekt de spanning in de uitstraling van RE mij altijd weer opnieuw aan dus deze gaan we ook gewoon weer proberen :)

[Techkeizer]

Ik heb hetzelfde, mooi concept en gameplay. Maar het schrikgevoel is echt geen fijn gevoel. Bij films vind ik dat juist wel nice, maar bij gaming is het veel intenser.

[E!Ma0RB7]

Die gasten weten wel een sfeertje neer te zetten, zeg.

Wat ik wel jammer vind is het gescripte gestuntel en de onlogica in veel games (of films, of boeken). Dit haalt mij vaak enorm uit een moment, wat ik jammer vind. Voorbeelden uit deze game:

• Je hebt echt niet een precies passende schroevendraaier nodig om die zekering uit zijn gammele behuizing te halen.
• Je kan van alles gebruiken als primitief (slag)wapen, maar mevrouw loopt liever rond met een aansteker en een lege fles.
• Ren sneller!

[Bulls]

De eerste RE games waren meer escape rooms met de juiste sleutel en schuif puzzels etc.

[ErikT738]

Je zal als Umbrella werknemer maar naar de wc moeten. Dan moet je eerst drie schijnbaar ongerelateerde voorwerpen verzamelen en dan een puzzel oplossen voordat je eindelijk van A naar B kan gaan.

[Bulls]

Cijfer voor het slot van de kluis staat achter op de lade. In de kluis ligt een sleutel met een klaver. De deur met de klaver gaat naar de kelder. Daar ligt een zwengel voor de roldeur. En daar vindt je de wc.

[Evanesco]

Wow, ziet er prachtig uit, maar constant schrikken of bang zijn daarvoor: mij niet gezien. Vond de films vaak al niet te doen, laat staan als ik zelf aan de knoppen zit in een game.

[jellybrah]

Ik had een full-on nieuwe soort RE4 verwacht. Horror, actie en een doorgewinterde protagonist zoals bijv. Leon. We krijgen het tegenovergestelde helaas.

[ErikT738]

Wacht nou maar af. RE7 begon ook meer als horror, tot je de shotgun kreeg.

[nowherebound123]

yay terug naar suspense horror :D

[ScarAce1989]

De remakes van 2 en 3 heb ik wel platinum behaald. Zeer vermakelijk. 4 heb ik (nog) niet gespeeld en deze ziet er ook wel goed uit.