Ongeziene topper?
Het is meestal niet moeilijk een topgame te zien aankomen. Uitgevers weten vaak heel goed of een spel een hit kan worden of niet, en stemmen daar de marketing voor de game op af. Daardoor bestaat het vooroordeel dat games die met weinig tromgeroffel worden gepresenteerd, kwalitatief wel zullen tegenvallen. Meestal klopt dat ook, maar af en toe duikt er een game op die door gebrekkige marketing niet zoveel exposure heeft genoten als de gemiddelde game van Activision of EA, maar desondanks kwalitatief dik in orde is.
Getest op: pc (voorlopig exclusief)
ArmA II zal voor de meeste mensen in die 'under the radar'-categorie vallen. Het spel is gemaakt door Bohemia Interactive, de studio die ook het originele Operation Flashpoint heeft ontwikkeld. Codemasters heeft Operation Flashpoint 2: Dragon Rising in ontwikkeling, maar je zou dus kunnen zeggen dat ArmA II de enige echte opvolger van het realistische oorlogsspel is. Het uitgangspunt van ArmA is daarom hetzelfde als dat van Operation Flashpoint: ultiem realisme. Terwijl de meeste schietspellen voornamelijk op actie gericht zijn, en de speler zich van het ene naar het andere actievolle hoogtepunt knalt, probeert ArmA II een zo realistisch mogelijke manier van oorlogsvoering neer te zetten.
Geloofwaardig
Bohemia heeft goed begrepen dat er geen oorlogen zonder gecompliceerde achtergronden zijn. Landen verklaren elkaar nu eenmaal niet zomaar de oorlog, dus biedt ArmA II om te beginnen een geloofwaardig achtergrondverhaal. ArmA II draait om het kleine staatje Chernarus, een voormalig Sovjetland. Sinds daar de democratie zijn intrede heeft gedaan, wordt het landje geteisterd door een rebellenbeweging, de Chedaki, die Chernarus weer met Rusland wil herenigen. Moskou is echter niet gediend van de beweging, reden waarom de Chedaki onder leiding van 'Akula' een eigen regering vormen. Om de rust in het land te herstellen en verdere burgerslachtoffers te voorkomen, roept de officiële regering van Chernarus de hulp in van de NAVO, die op haar beurt Amerikaanse mariniers naar het gebied stuurt om dit mandaat uit te voeren.
Realistisch
Zo beland je als soldaat in Chernarus. Je eerste taak is het onder de knie krijgen van de basisbesturing. Dat is geen overbodige luxe: ArmA II is niet heel lastig te besturen, maar gebruikt behoorlijk veel knoppen op het toetsenbord en functies die onder menu's verstopt zitten, en het is handig die te kennen alvorens je de vijand gaat opzoeken. Het bewegen, schieten en alle handelingen die daarbij horen spreken redelijk voor zich. Ze behoren tot het basispakket van elke shooter, en ArmA II wordt juist later diepgaander en interessanter.
Je personage ontpopt zich namelijk al snel als leider van zijn team, waarbij het geven van orders aan teamgenoten en het inroepen van luchtsteun belangrijke onderdelen van de gameplay worden. Verschillende missies vragen om verschillende middelen. Een stadje uitkammen doe je het best te voet, maar als je ineens in een totaal ander gebied moet zijn, is een helikopter wel zo handig - om nog maar niet te spreken van het bij tijd en wijle opduikende zwaardere geschut. De missie mag dan als vredesmissie te boek staan, het lijkt toch best veel op oorlog...
Massagraf
De missies kennen een realistisch verloop met veel herkenbare elementen. Zo tref je met je team al tijdens de eerste echte missie een massagraf aan, wat duidt op oorlogsmisdaden; een ontdekking die de politieke achtergrond van de situatie in Chernarus natuurlijk flink kan veranderen. Dat heeft zijn weerslag op het verhaal, en dat verhaal kan zich dan ook op verschillende manieren ontwikkelen, afhankelijk hoe jij het spel speelt. Ook optionele missies hebben invloed op het verhaal.
Het realisme in ArmA II gaat echter verder dan een natuurlijk verloop van het verhaal. Ook de basisgameplay voelt echt aan. Zo is goed teamwork absoluut noodzakelijk, net als voorzichtig bewegen, want ArmA II is niet erg vergevingsgezind. Vaak zullen je teamgenoten vijanden snel opmerken, maar als dat niet zo is en een vijand heeft jou en je team eerder in de smiezen dan andersom, dan heb je een probleem. Met wat geluk en tijdig ingrijpen van de medic kun je soms een schotwond nog wel overleven, maar wie door een paar kogels wordt getroffen, gaat onherroepelijk dood. Andersom geldt dat uiteraard ook. ArmA II is op zijn best als je van grote afstand een vijandelijke soldaat met één kogel weet uit te schakelen. Dat die vijand daarop zeer realistisch naar de grond gaat, is een leuke extra.
Zoek je eigen weg
Een ander sterk punt van ArmA II is de manier waarop de spelwereld aan je wordt gepresenteerd. Na de eerste missies krijg je al snel de opdracht om het zelf maar uit te zoeken. Vanaf dat moment ben je vrij om te gaan en te staan waar je wilt. Dan blijkt dat er overal in Chernarus wel iets gebeurt en dat je team overal nuttige missies kan uitvoeren, die vaak weer tot nieuwe opdrachten leiden. Het einddoel is duidelijk, je weg ernaartoe is vrijwel volledig vrij. Bovendien stuit je regelmatig op gevechten tussen partijen in de burgeroorlog, en soms kom je andere groepen US Marines tegen die op dat moment in gevecht zijn en je assistentie goed kunnen gebruiken. Dit zorgt ervoor dat je je daadwerkelijk onderdeel van een groter geheel gaat voelen: een knappe prestatie.
Falende techniek
ArmA II mag dan een realistisch spel zijn, grafisch loopt het spel jaren achter, en op technisch vlak presteert de game zwak. Zo is het rijden met een simpele jeep een ondoenlijke uitdaging, omdat de besturing enorm traag reageert. Te voet vormen vooral gedeelten die zich binnenshuis afspelen een probleem. Gewoon door een deuropening lopen is al lastig en je zult veelvuldig blijven hangen achter muren, hoeken en dergelijke. De collision detection laat veel te wensen over.
Hoewel het spel technisch steken laat vallen, kent het ook een flink aantal realistische omgevingselementen. Het meest waren we onder de indruk van een explosie die op grote afstand plaatsvond: we zagen eerst de explosie, maar hoorden de knal pas enkele seconden daarna, zoals dat in werkelijkheid - geluid is trager dan licht - ook zou gaan. Zo is ArmA II een vreemde mix tussen enerzijds zeer realistische elementen en anderzijds een veelal tekortschietende technische uitwerking. Dat laatste wist bij ons soms behoorlijk wat irritatie op te wekken, die zijn climax bereikte wanneer ons team om onduidelijke redenen ineens niet meer verder wilde. Ook laat de kunstmatige intelligentie het vaak totaal afweten. Dit soort bugs zijn dodelijk voor het spelplezier.
Strategie gemixed met schieten
ArmA II biedt ook nog een multiplayer-modus, wat de spelers in elk geval AI-problemen bespaart. Hoewel we deze spelmodus niet uitgebreid hebben kunnen testen, verdient de Warfare-modus een speciale vermelding. Hierin heb je weliswaar nog steeds de rol van soldaat, maar ben je ook belast met het neerzetten van een basis. Zo worden strategie en actie op een unieke manier gecombineerd. Buiten de multiplayer-modus is er ook nog de editor, waarin je je eigen scenario's kunt bouwen: een ideale manier om eens te bekijken wat ArmA II zoal te bieden heeft.
Conclusie
ArmA II heeft het in zich de beste oorlogsgame ooit te worden. Het spel brengt moderne oorlogsvoering op een realistische manier in beeld en zet de speler daarbij in een geloofwaardige rol neer. Troefkaarten daarbij zijn de missiestructuur, de realistische omgevingselementen en de treffende weergave van moderne gevechten, waarbij een raak schot vaak een dode oplevert. Helaas wordt het spel geteisterd door ernstige technische moeilijkheden. De soldaten zien er nog aardig uit, maar verder loopt het spel grafisch achter. Daar is nog wel mee te leven, maar de regelmatig opduikende bugs wegen een stuk zwaarder. Vooral bugs die bepaalde missies, of soms zelfs het hele spel onspeelbaar maken, hakken er hard in.
Pluspunten
+ Realisme ten top
+ Open missiestructuur
+ Geloofwaardig verhaal en setting
Minpunten
- Bugs galore!
- Matige AI
- Graphics grotendeels achterhaald
Cijfer: 7,0
Titel |
ArmA II
|
 |
Platform |
pc
|
Ontwikkelaar |
Bohemia Interactive Studios |
Uitgever |
505 Games |
Releasedatum |
inmiddels verschenen |