Hoe de commandos de commandos werden
Commandos Origins
Commandos Origins weet de charme en de spanning van de oude klassieker Commandos: Behind Enemy Lines terug te brengen, maar laat wel steekjes vallen op het gebied van de presentatie, met op pc enkele bugs en graphics die ongeveer op het niveau zitten van Desperados 3 uit 2020. Dat is jammer, maar geen belemmering om je vele spannende uren oorlogspuzzelplezier te kunnen bezorgen. Nogmaals: op pc, dus. De Xbox-versie komt er een stuk minder goed vanaf. Die versie hapert meer, ziet er minder mooi uit en kent een wagonlading aan bugs, waarvan sommige op het randje van 'spelbedervend' zitten. Laat die versie dus links liggen, maar overweeg je oude Commandos-tijden te laten herleven op pc, dan heeft de pc-versie van Commandos Origins zeker in huis waar je naar op zoek bent.
Ik ben niet echt fan van puzzelgames, maar als je het in een Tweede Wereldoorlog-jasje stopt en het realtime tactical action/strategy noemt, dan heb je mijn interesse een stuk sneller te pakken. Dat is wat Commandos vroeger was en in Commandos Origins nog steeds is: een game waar je een groepje commando's door allerlei missies heen loodst, die zich afspelen ver achter de frontlinies, op door de Duitsers bezet grondgebied. Door ongezien te verplaatsen en vijanden zo veel mogelijk geruisloos uit te schakelen, beweeg je je door fabrieken, militaire bases, woestijndorpjes en andere omgevingen heen, steeds op zoek naar hoe je de volgende paar vijanden kunt ontwijken of uitschakelen.
Commandos Origins is dus eigenlijk een puzzelgame. Elke missie werpt allerlei scenario’s op, waar je een oplossing voor moet vinden. Wat doe je bijvoorbeeld als je langs een plek moet waar drie soldaten continu naar elkaar kijken? En hoe ga je om met een groepje van drie soldaten dat een patrouille loopt? Welke puzzelstukjes je tot je beschikking hebt, hangt af van welke commando’s je tot je beschikking hebt en welke mogelijkheden de omgeving biedt. Je kunt dat groepje van drie soldaten uitschakelen met een schot van je Sniper, die twee soldaten met één kogel kan doden, waarna je Green Beret de laatste kan uitschakelen. Maar had je wel gezien dat dat groepje elk rondje langs een plek loopt waar je een plas water onder stroom zou kunnen zetten? Die scherpschutterskogel komt wellicht op een ander moment nog erg goed van pas. Slim omgaan met je mogelijkheden helpt dus om de puzzels zo efficiënt mogelijk op te lossen.
Prequel: hoe kwamen de zes commando's bij elkaar?
Die insteek is natuurlijk niet nieuw. Commandos Origins is een nieuwe game, maar wel gebaseerd op de oude Commandos-games. Net als vroeger krijg je dus weer een groepje van zes elitesoldaten onder je hoede, met elk hun eigen specialisme. Sterker nog, Commandos Origins is een prequel voor de oude games en laat zo zien hoe de zes elitesoldaten, die je decennia geleden dus al hebt leren kennen, bij elkaar zijn gekomen en de commando’s zijn gaan vormen.
De Green Beret is de sterkste van het stel en kan deuren open beuken of rotsen naar beneden schoppen. De Sapper is gespecialiseerd in explosieven. De Sniper, je verwacht het niet, heeft een scherpschuttersgeweer en kan van grote afstand vijanden neerschieten. De Driver kan allerlei Duitse voertuigen besturen en ook met zware machinegeweren schieten. De Marine kan onderwater zwemmen om ongezien te blijven en heeft een rubberboot waarmee hij het team kan vervoeren over water. De Spy, ten slotte, kan het uniform van Duitse soldaten aantrekken en zo hun basis infiltreren.
Viewcones, trial & error
Elke commando heeft meerdere speciale eigenschappen, die de game je stap voor stap aanleert. Vijanden weglokken met de radio van de Green Beret, om in het pad dat de vijandelijke soldaat zal kiezen de berenval van de Sapper neer te leggen, is een van de handigheidjes die je op deze manier aangeleerd krijgt en vaak van pas kan komen. De Sapper kan ook fluiten om aandacht te trekken, waar de Sniper een huls van een kogel in de buurt van een vijand kan gooien, met hetzelfde doel. Ook kun je vijanden weglokken door opzettelijk voetstappen in sneeuw of zand achter te laten. Dit is slechts een simpel voorbeeld van hoe je je doel op meerdere manieren kunt bereiken. Er leiden vrijwel altijd meerdere wegen naar Rome.
Puzzel steeds lastiger
De uitdaging van de gameplay zit hem in hoe gecompliceerd de puzzel is die je moet oplossen. In de eerste missies zul je vaak een of enkele vijanden treffen die vrij makkelijk afzonderlijk van elkaar uit te schakelen zijn. Later krijg je meer te maken met situaties waarin vijanden elkaar beter dekken en je dus vindingrijker moet zijn. Je kunt steeds de ‘viewcones’ van vijanden in beeld brengen, zodat je goed kunt zien waar je ongezien kunt lopen of kruipen. Hoe snel ze je opmerken wanneer je per ongeluk wél in hun gezichtsveld komt, hangt af van welke moeilijkheidsgraad je hebt gekozen, waarbij hogere niveaus natuurlijk betekenen dat soldaten sneller reageren. Het blijft trouwens apart dat je aan het randje van zo’n viewcone dus echt niet opgemerkt wordt, ook al ziet het er toch uit alsof de vijand in kwestie de commando’s in het echt toch écht wel zou moeten opmerken.
:strip_exif()/i/2007408710.jpeg?f=imagearticlefull)
Naarmate je handiger wordt en beter snapt wat je kunt doen, kom je ook meer in de buurt bij wat hoogtepunten in de gameplay. Zo heb je bijvoorbeeld de beschikking over een tactische modus waarin je acties kunt plannen, waarna je ze met timing op elkaar af kunt stemmen, of juist gelijktijdig kunt uitvoeren. Zo kun je twee soldaten die met elkaar staan te praten uitschakelen. Zou je er immers eerst één te grazen nemen, dan zou de ander natuurlijk alarm slaan. Simultaan werken kan zo best vaak een oplossing bieden. Zeker als je in een missie drie of meer commando’s onder je hoede hebt, wordt dat best gaaf. Ik liet bijvoorbeeld de Sniper een schot lossen waarbij de baan van de kogel twee vijanden tegelijk uitschakelde, waarna de Green Beret en Sapper uit de bosjes konden komen om twee andere vijanden, die dat zagen gebeuren, het zwijgen op te leggen. Zij zouden anders natuurlijk alarm slaan. Wanneer dat soort gecoördineerde, gelijktijdige acties precies werken zoals je had bedacht, voelt de gameplay heel lekker.
F5, F8
En zo niet? Nou, dan druk je gewoon op F8. Commandos Origins is een game waarin trial-and-error hoog in het vaandel staat. Vaak is het bij lastigere situaties ook een kwestie van proberen wat goed werkt en wat niet. Ik heb dan ook heel veel pogingen zien mislukken, om daarna hetzelfde nogmaals, of toch iets anders, te proberen. Soms is een idee goed, maar de uitvoering niet helemaal perfect. Door lekker vaak op F5 te rammen om de game snel op te slaan en F8 te gebruiken als je even terug wilt, hoef je nooit lange stukken opnieuw te spelen als het even minder soepel gaat en je commando’s in de problemen komen.
Techniek oké op pc, barslecht op Xbox
Over de technische staat waarin Commandos Origins verkeert, valt veel te zeggen. Laat ik beginnen met dat ik de game er heel aardig uit vind zien. Dat komt misschien ook wel doordat de nachtmerrie die Commandos 2 Remastered was nog vers in mijn geheugen zat. Die game zag er niet uit en speelde ook voor geen meter, dus toen Commandos Origins er in elk geval een stuk moderner uit zag, was ik al best tevreden. Toch wil ik er ook geen lofzang over houden. De spelwereld oogt scherp en ziet er verzorgd uit, maar deed me wat grafisch niveau betreft best aan Desperados 3 denken. Dat is een vergelijkbare game, met eenzelfde camerastandpunt, maar dan met het wilde westen als setting. Grafisch ontlopen deze twee games elkaar niet zo veel, alleen Desperados 3 is een game uit juni 2020. Een kleine vijf jaar later mag een game in hetzelfde genre best een hoger niveau laten zien.
Dat gezegd hebbende: het stoorde me niet. De game ziet er scherp en gedetailleerd genoeg uit om goed uit de verf te komen. Daarnaast: je bent vooral bezig met kijken hoe je ongezien verder kunt komen. Je tuurt naar viewcones van vijanden, bekijkt routes van patrouilles en ga zo maar door. Met hoe mooi de rotsen wel of niet oplichten in het maanlicht, is voor de gameplay niet zo heel belangrijk.
:strip_exif()/i/2007408694.jpeg?f=imagearticlefull)
Bugs, bugs en nog meer bugs
Wat me echter wel stoorde: de grote hoeveelheid bugs. Op pc valt dit nog aardig mee. Ik had af en toe dat bijvoorbeeld een actie die ik had klaargezet via de strategische modus niet wilde starten, of dat een specifieke knop even niet werkte, maar dat ging altijd snel over. Aangezien Commandos Origins onderdeel is van Xbox Game Pass, besloot ik de game ook een tijdje op een Xbox Series X te spelen. Dat was, op zijn zachtst gezegd, een stuk minder prettig. De game loopt minder lekker, de besturing werkt omslachtig, de game heeft niet voor alle functies ook echt knoppen beschikbaar en is ongelooflijk buggy. Neem alleen al de tooltips, de informatieve kaartjes die een hint geven over de gameplay. Die druk je dan weg met B, maar B is ook de knop waarmee je je soldaten laat opstaan of juist laat kruipen. Dat is niet uitgeschakeld als je de tooltip wegklikt, dus terwijl je dat doet, toggle je dus ook staan/liggen. Dat is gewoon slordig.
Dat is echter lang niet het vervelendst dat ik tijdens het spelen op de Xbox heb meegemaakt. De userinterface vertoont doorlopend gebreken, zoals dat elementen van die interface wegvallen achter de minimap. De meest irritante: ik kreeg een tooltip te zien waarbij de knop om hem te sluiten ontbrak. Die tooltip bleef dus de rest van de missie in beeld staan. Dat is irritant, want ik was daardoor een hele hap uit de linkerkant van het scherm kwijt. Dat komt behoorlijk dichtbij wat ik zou zien als een gamebreakingbug. Nu ondersteunt Commandos Origins wel crossplatform saves, dus ik heb de missie geopend op pc, daar de tooltip weggeklikt en ben later weer verder gegaan op Xbox. Dat werkte, maar handig is anders.
Ik weet niet of de PlayStation 5-versie er net zo aan toe is, maar ik kan wel zeggen dat ik echt geen lol heb beleefd aan de Xbox-versie. De game loopt veel minder lekker dan op pc, ziet er daarnaast ook grover uit en bevat dus zo veel bugs dat ik het eigenlijk niet normaal speelbaar vind. De pc-versie is oké, maar de consoleversie is een barrel, waar via patches echt nog flink wat liefde naartoe mag, voordat ik zou overwegen hier geld of tijd aan te besteden.
:strip_exif()/i/2007408704.jpeg?f=imagearticlefull)
Verhaal komt niet uit de verf
Een laatste punt dat ik nog even wil maken gaat over de tussenfilmpjes. Rond de missies krijg je af en toe een kort inleidend of afsluitend filmpje te zien. Die zijn grafisch behoorlijk ondermaats. Aan de ene kant dacht ik: lekker boeiend. Het maakte het makkelijk om die filmpjes dan maar gewoon te skippen. Het gaat om de gameplay. Maar Commandos Origins vertelt dus het verhaal van hoe de zes commandos elkaar hebben gevonden en de eenheid zijn gaan vormen die we hebben leren kennen in Commandos: Behind Enemy Lines. Dat is op papier best een vette setting en dat maakt het wel jammer dat het verhaal, door de ondermaatse presentatie, eigenlijk gewoon niet lekker uit de verf komt.
Conclusie
Commandos Origins weet zeker op pc de oude gloriedagen van de tactische actiegame aardig terug te brengen. Zo gegrepen als ik destijds was, ben ik nu niet, maar ik heb me goed vermaakt met de uitdagingen die de verschillende missies steeds weer opwerpen. De game speelt leuk in op omstandigheden die horen bij een omgeving, zoals dat je in het donker minder snel gezien wordt en in sneeuw of zand je voetstappen op te merken zijn door vijanden. De game is verder best uitdagend, zeker als je op het hoogste niveau speelt. Het is jammer dat de game op visueel vlak niet net wat meer doet. Zeker in de scènes om missies heen, gooit het spel geen hoge ogen. Dat is jammer, want daardoor komt het verhaal niet echt uit de verf en voelt het meer als een serie losse missies. Nog steeds leuk, maar er had meer binding kunnen zijn.
Over de Xbox-versie kan ik kort zijn: die is te buggy en voelt te onhandig om serieus te nemen. Was je van plan om deze game dus op een console te spelen, doe jezelf dan een lol en kies toch maar voor een pc. Als dat geen optie voor je is, zou ik Commandos Origins dan maar links laten liggen.
Redactie: Jurian Ubachs Eindredactie: Monique van den Boomen