Commandos Origins Review

Ouderwets goede spanning, maar alleen op pc

Techniek oké op pc, barslecht op Xbox

Over de technische staat waarin Commandos Origins verkeert, valt veel te zeggen. Laat ik beginnen met dat ik de game er heel aardig uit vind zien. Dat komt misschien ook wel doordat de nachtmerrie die Commandos 2 Remastered was nog vers in mijn geheugen zat. Die game zag er niet uit en speelde ook voor geen meter, dus toen Commandos Origins er in elk geval een stuk moderner uit zag, was ik al best tevreden. Toch wil ik er ook geen lofzang over houden. De spelwereld oogt scherp en ziet er verzorgd uit, maar deed me wat grafisch niveau betreft best aan Desperados 3 denken. Dat is een vergelijkbare game, met eenzelfde camerastandpunt, maar dan met het wilde westen als setting. Grafisch ontlopen deze twee games elkaar niet zo veel, alleen Desperados 3 is een game uit juni 2020. Een kleine vijf jaar later mag een game in hetzelfde genre best een hoger niveau laten zien.

Dat gezegd hebbende: het stoorde me niet. De game ziet er scherp en gedetailleerd genoeg uit om goed uit de verf te komen. Daarnaast: je bent vooral bezig met kijken hoe je ongezien verder kunt komen. Je tuurt naar viewcones van vijanden, bekijkt routes van patrouilles en ga zo maar door. Met hoe mooi de rotsen wel of niet oplichten in het maanlicht, is voor de gameplay niet zo heel belangrijk.

Bugs, bugs en nog meer bugs

Wat me echter wel stoorde: de grote hoeveelheid bugs. Op pc valt dit nog aardig mee. Ik had af en toe dat bijvoorbeeld een actie die ik had klaargezet via de strategische modus niet wilde starten, of dat een specifieke knop even niet werkte, maar dat ging altijd snel over. Aangezien Commandos Origins onderdeel is van Xbox Game Pass, besloot ik de game ook een tijdje op een Xbox Series X te spelen. Dat was, op zijn zachtst gezegd, een stuk minder prettig. De game loopt minder lekker, de besturing werkt omslachtig, de game heeft niet voor alle functies ook echt knoppen beschikbaar en is ongelooflijk buggy. Neem alleen al de tooltips, de informatieve kaartjes die een hint geven over de gameplay. Die druk je dan weg met B, maar B is ook de knop waarmee je je soldaten laat opstaan of juist laat kruipen. Dat is niet uitgeschakeld als je de tooltip wegklikt, dus terwijl je dat doet, toggle je dus ook staan/liggen. Dat is gewoon slordig.

Dat is echter lang niet het vervelendst dat ik tijdens het spelen op de Xbox heb meegemaakt. De userinterface vertoont doorlopend gebreken, zoals dat elementen van die interface wegvallen achter de minimap. De meest irritante: ik kreeg een tooltip te zien waarbij de knop om hem te sluiten ontbrak. Die tooltip bleef dus de rest van de missie in beeld staan. Dat is irritant, want ik was daardoor een hele hap uit de linkerkant van het scherm kwijt. Dat komt behoorlijk dichtbij wat ik zou zien als een gamebreakingbug. Nu ondersteunt Commandos Origins wel crossplatform saves, dus ik heb de missie geopend op pc, daar de tooltip weggeklikt en ben later weer verder gegaan op Xbox. Dat werkte, maar handig is anders.

Ik weet niet of de PlayStation 5-versie er net zo aan toe is, maar ik kan wel zeggen dat ik echt geen lol heb beleefd aan de Xbox-versie. De game loopt veel minder lekker dan op pc, ziet er daarnaast ook grover uit en bevat dus zo veel bugs dat ik het eigenlijk niet normaal speelbaar vind. De pc-versie is oké, maar de consoleversie is een barrel, waar via patches echt nog flink wat liefde naartoe mag, voordat ik zou overwegen hier geld of tijd aan te besteden.

Verhaal komt niet uit de verf

Een laatste punt dat ik nog even wil maken gaat over de tussenfilmpjes. Rond de missies krijg je af en toe een kort inleidend of afsluitend filmpje te zien. Die zijn grafisch behoorlijk ondermaats. Aan de ene kant dacht ik: lekker boeiend. Het maakte het makkelijk om die filmpjes dan maar gewoon te skippen. Het gaat om de gameplay. Maar Commandos Origins vertelt dus het verhaal van hoe de zes commandos elkaar hebben gevonden en de eenheid zijn gaan vormen die we hebben leren kennen in Commandos: Behind Enemy Lines. Dat is op papier best een vette setting en dat maakt het wel jammer dat het verhaal, door de ondermaatse presentatie, eigenlijk gewoon niet lekker uit de verf komt.

• Volgende pagina 4. Conclusie