Wraak
Toen Ubisoft een jaar geleden Splinter Cell: Conviction aan een handjevol journalisten toonde, schrok de uitgever van de feedback. Het journaille was niet te spreken over de game en dat deed het Franse bedrijf besluiten de game terug naar de tekentafel te nemen. Het nieuwe avontuur van Sam Fisher mocht geen slap aftreksel van de vorige games worden en zou grondig herzien worden. Inmiddels is het een jaar later en hebben we op de E3 kunnen zien dat die keuze van Ubisoft vooralsnog de enige juiste was.
Sam Fisher, de voorbeeldige geheim agent uit de Splinter Cell-reeks, laat zich in Conviction van een heel andere kant zien. Sams dochter is omgekomen bij een verkeersongeluk, en daardoor zijn bij Fisher alle stoppen doorgeslagen. De voormalig geheim agent van Third Echelon gaat op onderzoek uit, en ontdekt dat de dood van zijn dochter geen ongeluk was. Hierdoor verandert Sam definitief van correcte superspion in een losgeslagen moordmachine.
Sam Fisher meets 24
De man die zichzelf ooit in een zwart pakje met drie groene lampjes hees, blijkt in zijn straatkloffie een geduchte concurrent van de hardere geheim agenten van deze wereld. In zijn doen en laten heeft Fisher in Conviction wel wat weg van 24-hoofdpersonage Jack Bauer. Ook Bauer werd in de serie al meerdere malen geconfronteerd met persoonlijk leed, wat ook hem regelmatig tot zijn daden aanzette.
Dodelijker dan ooit
Die gelijkenis wordt in stand gehouden door de gameplay, al houdt Sam Fisher er wat indrukwekkender moves op na dan zijn televisiecollega. Wel viel in de demonstratie op de E3 op dat Fisher dezelfde pittige ondervragingsmethodes beheerst als Jack Bauer. In het stuk gameplay dat we te zien kregen wist Fisher hardhandig aan informatie te komen over wie er achter de moord op zijn dochter zou kunnen zitten. Dit deed hij door een vijand letterlijk alle hoeken van een toiletruimte te laten zien, net zolang tot de informatie die hij nodig had naar buiten kwam.
Zo'n vorm van buiten het boekje handelen is mogelijk nu Sam niet langer verbonden is aan Third Echelon. Dat heeft echter ook de nodige negatieve consequenties. Third Echelon is geen agentschap waar je van de ene op de andere dag afscheid van kan nemen, dus wordt er stevig op Sam gejaagd. Meer dan ooit is hij afhankelijk van de schaduw om ongezien rond te kunnen sluipen en zijn doelen te kunnen bereiken. Dat is dit keer ook visueel uitgewerkt; wanneer Sam zich in de schaduw bevindt, worden de kleuren op het beeld minder fel, behalve die van zijn vijanden. Dit zorgt ervoor dat Sam zijn vijanden duidelijker ziet en dus nog dodelijker toe kan slaan.
Snel doden
Zijn afscheid van Third Echelon zorgt er echter ook voor dat Sam niet meer beschikt over allerhande handige technische snufjes. Dat noodzaakt hem zelf vindingrijker te zijn. Van alle nieuwe trucjes die dat met zich meebrengt, is 'Mark & Execute' het meest indrukwekkend en handig. Met dit foefje kan Sam sneaky een blik werpen in een kamer en de vijanden aanstippen. Als hij daarna de ruimte betreedt, rekent hij razendsnel af met alle gemarkeerde doelwitten, waarna de rest handmatig afgemaakt kan worden. Het is kenmerkend voor de veranderde instelling van Sam Fisher, die in Conviction niet op een lijkje meer of minder kijkt. Desondanks beschikt Sam ook over niet-dodelijke wapens, voor wanneer hij zich in een omgeving bevindt waar de aanwezige mensen niet noodzakelijk vijandig zijn.
In de demonstratie op de E3 viel behalve de actie ook de grafische uitwerking op. Het spel ziet er prima uit, maar nog opvallender is de manier waarop delen van de user interface in het spel verwerkt zijn. Missiedoelen en titels van submissies worden niet meer in menu's weergegeven, maar geprojecteerd op objecten en gebouwen in de omgeving. Dit zorgt ervoor dat de gameplay zo min mogelijk onderbroken wordt, wat eraan moet bijdragen dat de speler het gevoel heeft naar een 'blockbuster' te kijken.
Voorlopige conclusie