Door Jurian Ubachs

Redacteur

PlayerUnknown bouwt '3d-internet'

Prologue: Go Wayback Preview

20-02-2025 • 17:00

16

Singlepage-opmaak

Artemis: de basis voor 3d-internet?

Artemis. Het is de naam die een previewevenement dat om Prologue draait al snel overnam. Wat Artemis precies is of kan worden, is nog niet duidelijk. Het is de naam die de studio gebruikt voor het einddoel van waar het nu mee bezig is. Of eigenlijk: het verst nu bekende, concrete doel dat er ligt. Het is onderdeel van een traject dat drie games telt, waarvan Prologue de eerste is en Artemis het eindpunt, al kun je het dus ook niet simpelweg zien als een game. Zo vaag als een ‘3d-internet’ klinkt, zo vaag is Artemis op dit moment ook nog. Greene doet een poging het uit te leggen. “Vergelijk het met HTTP. Elke website is een pagina, een bladzijde. Dit kan net zoiets worden, waarbij elke game, elke ervaring, elke wereld, door wie dan ook gecreëerd, een bladzijde kan zijn.”

Doorbraak

Cruciaal daarbij is het probleem dat Greene jaren geleden tegenkwam en de oplossing die hij en zijn team daarvoor hebben gevonden, en hoe effectief en aantrekkelijk die oplossing zal blijken te zijn. Het machinelearningmodel dat aan de basis staat voor de wereld van Preface en de maps in Prologue, is in beginsel getraind met satellietbeelden van echt bestaande omgevingen. Het model kan op basis van die training, feedback van gebruikers en tweaks van de ontwikkelaars werelden of stukken van werelden snel genereren. De technologie beleefde drie jaar geleden een doorbraak, toen de studio erin slaagde snel en betrouwbaar terrein te laten genereren door het machinelearningmodel. En dat zou de basis kunnen zijn voor een groot aantal werelden die in de toekomst door allerlei partijen gemaakt zouden kunnen worden.

Het 'M-woord'

Het idee van Greene doet uiteraard denken aan andere visies op ‘het internet van de toekomst’, die elders ook wel onder de noemer ‘Metaverse’ worden geplaatst. Dat is zeker niet de naam of omschrijving die Greene ambieert. Wanneer hij naar dergelijke projecten als die van Meta refereert, noemt hij ze gekscherend ‘het M-woord’. Volgens Greene is de visie die die bedrijven hebben op de Metaverse niet per se slecht, maar de aanpak fundamenteel verkeerd. “Ze proberen technologie te gebruiken die niet bedoeld is voor het oplossen van deze specifieke problemen. De Unreal Engine is fantastisch, maar niet ontworpen om snel grote werelden te genereren.” Met Melba heeft PlayerUnknown Productions dus, als we Greene en zijn team mogen geloven, wél de juiste technologie in handen. Daarbij maakt de studio overigens ook gebruik van de Unreal Engine voor rendering. Het snel genereren van de werelden wordt echter door Melba gedaan.

Prologue: Go Wayback

Prologue: Go Wayback vormt het begin van een langdurig en zeer ambitieus traject.

De drietrapsraket die PlayerUnknown Productions hanteert, staat symbool voor een doorlopend leer- en ontwikkelingsproces, waarvan Prologue, de naam zegt het al, eigenlijk pas het prille begin vormt. Dat prille begin is nu nog heel basaal: elke speler genereert zijn eigen werelden op zijn eigen machine. Dat brengt beperkingen met zich mee. Zo is een gedeelde wereld, dus multiplayer, nog niet mogelijk. Ook moet elke wereld die gegenereerd wordt, volledig in het videogeheugen worden geladen. Greene wil in de toekomst data via peer-to-peer uitwisselen tussen spelers, zodat multiplayersessies mogelijk worden. Dat soort experimenten zijn echter voor de toekomst. “Wat je nu speelt, is eigenlijk een veredeld prototype”, zegt Greene. “Een paar weken terug zaten er nog niet eens hutjes in het spel.”

Alles dient dus het hogere doel, dat Artemis heet en dat, als het aan Greene ligt, ons het nieuwe 3d-internet gaat brengen. Toch is het concept niet helemaal uniek. Mister PlayerUnknown vergelijkt het bijvoorbeeld met Minecraft Survival, wat hij een ‘sterke protometaverse’ noemt. “Ik wil graag een realistische versie van Minecraft bouwen. Dat is vaker gezegd, maar dat is wel waar we langzaam naartoe willen bewegen. Prologue is daarbij bedoeld om de gepatenteerde terreintechnologie te testen en verder uit te bouwen. Daarna komen andere onderdelen, zoals multiplayer, in beeld.”

Verbrandingsmotor bouwen in het tijdperk van paard en wagen

Een specifiek doel zoals Greene dat voor ogen heeft, vraagt om een specifiek team. Ook dat is iets wat de studiobaas gemerkt heeft. Het heeft even geduurd voordat hij omringd werd door een leadershipteam dat in zijn visie geloofde. “Eerder merkte ik nog wel eens dat mijn visie niet helemaal overkwam. Er werd hard gewerkt, maar niet altijd aan de juiste dingen.” Dat veranderde toen Greene zich omringde met de leads die ook nu nog bij PlayerUnknown werken. “Toen ze elkaar eigenlijk amper kenden, was al te merken dat we meer op één lijn zaten. De gesprekken waren toen nog wat moeizaam, maar al snel merkten we dat ons doel haalbaar was. ‘Shit, dit kán.’” Toch bleek niet elke ontwikkelaar een waardevolle aanwinst. Dat is bij elke studio natuurlijk een risico, maar bij ‘PP’ nog eens extra, want geloven in waar Greene naartoe wil, is niet voor iedereen weggelegd. “Ik zeg wel eens: we werken aan een verbrandingsmotor in een tijdperk van paard-en-wagen. Mensen kunnen wel zeggen dat ze geloven in je visie, maar er zijn er genoeg die dan na een tijdje toch een opmerking maken als: ‘Hé, maar dat met die paard-en-wagen, zit daar niet wat in?’ Dan werkt het dus niet.”

Inmiddels zijn die groeipijnen dus overwonnen en beschikt Greene over een team dat gelooft in zijn koers en dat nu volle kracht vooruit aan het varen is. Waar die koers uiteindelijk toe leidt, zullen we vermoedelijk pas over lange tijd zien. Greene refereert meermaals aan een tienjarenplan, waarbij Artemis aan het eind van dat plan dus een volwassen 3d-terreinplatform moet zijn, dat als basis gebruikt zou moeten kunnen worden voor zijn versie van 3d-internet, zijn versie van ‘het M-woord’. Belangrijk daarbij is dat Greene alle technologie opensource wil maken. Ook de delen die nu door PlayerUnknown Productions gepatenteerd zijn, wil Greene uiteindelijk vrijgeven, zodat andere studio’s ze kunnen gebruiken. Zonder leveranciers van andere ‘pagina’s’, wordt zo’n nieuw internet ook maar een eenzame aangelegenheid.