Basisschermen
De Crystal is het derde toestel met de nieuwe S-Class-interface van LG. De S-Class is de luxere versie van A-Class, de interface die onder meer te vinden was op de Cookie. Het grote verschil zit in de effecten: S-Class ziet er veel gelikter uit.
De interface bestaat uit vier basisschermen: een scherm waarin negen snelkoppelingen kunnen worden geplaatst, een scherm met widgets, een contactenscherm en een scherm met muziek en foto's. Door naar links en rechts te vegen kan de gebruiker een volgend basisscherm oproepen. Door op de Multitasking-knop te drukken, komen de vier schermen als kubussen tevoorschijn. Daarbij dringt zich nadrukkelijk een overeenkomst op met de panels van de Xperia X1 van Sony Ericsson.
De plaatjes op die kubus zijn geen live-plaatjes, maar standaardplaatjes. Bij het drukken op een scherm wordt het standaardplaatje groter, waarna het wordt vervangen door je eigen basisscherm. Dat proces neemt vier seconden in beslag, ongeveer even lang als het activeren van een panel op de Xperia X1 van Sony Ericsson, die ongeveer hetzelfde grafische effect laat zien.
Contactpersonen, foto's en muzieknummers kunnen aan een basisscherm worden toegevoegd door ze als favoriet aan te merken. Het toevoegen van favorieten gaat door op een van de al aanwezige favorieten te drukken en vast te houden. Dan opent zich een scherm waar de favorieten beheerd kunnen worden. Het beheer hiervan gaat verrassend eenvoudig. De contacten, liedjes en foto's worden standaard geplaatst in een carrousel, die gedraaid kan worden door over het scherm te vegen.
De muziek, foto's en contactpersonen openen niet in de bijbehorende applicatie, maar krijgen een eigen widget op het basisscherm. Dat is een fijne en snelle toepassing, die de basisschermen nog enig nut verleent. Voor het overige is het namelijk de vraag waarom iemand vier basisschermen zouden willen gebruiken: waar snelkoppelingen naar contactpersonen nog nuttig zouden kunnen zijn, kunnen we ons lastig voorstellen dat gebruikers enkele favoriete liedjes op een speciaal daarvoor bedoeld basisscherm zouden willen plaatsen.
Terwijl de basisschermen gelijkenis vertonen met de panels van Sony Ericsson, doet de onderste rij iconen een beetje aan een andere smartphone denken. Op alle basisschermen staan dezelfde vier iconen onderaan in een donkere band. De vier iconen hebben wel een andere functie dan bij de iPhone: de plaatjes vormen een snelkoppeling naar respectievelijk een scherm om een nummer te draaien, de applicatie voor het beheer van contactpersonen, de inbox voor sms'jes, en het hoofdmenu.
Het scherm dat tevoorschijn komt als het scherm vergrendeld is, kan weergeven of er gemiste oproepen of nieuwe berichten zijn. Daarnaast staat een knop die vastgehouden moet worden om het scherm te ontgrendelen. Ontgrendelen kan ook door de Aan/Uit-knop twee keer kort in te drukken, en dat is wat riskant, want daardoor is er een kans dat de Crystal gaat broekzakbellen. Na het ontgrendelen biedt het toestel direct de mogelijkheid om een nieuw bericht of gemiste oproep te lezen.
Een prettige toevoeging aan de interface is het menu dat verschijnt als de gebruiker bovenin het scherm op de menubalk klikt: dan rolt een scherm naar beneden dat enigszins doet denken aan de notificatiebalk van Android. Daarin kunnen bluetooth en wifi worden in- en uitgeschakeld, en staan eveneens notificaties van gemiste gesprekken en nieuwe berichten. Ook staan er snelkoppelingen naar de alarmapplicatie en de muziekspeler, en verder kan er in dat menu een profiel worden ingesteld.
Hoofdmenu
Het hoofdmenu wijkt tamelijk af van wat jarenlang in telefoons is gebruikt. In de A-Class-interface was al een vierdeling in het menu, en in de S-Class is dat verder uitgebouwd. Het hoofdmenu bestaat nu uit vier rijen van vier icoontjes. De vier rijen zijn Communicatie, Organiser, Multimedia en Instellingen. Door over de icoontjes naar links te vegen komen de overige functies van het menu tevoorschijn: je schuift als het ware door het menu.
Na enige gewennig werkt dat wel prettig, maar het zou handiger zijn geweest als er een optie aanwezig was om alle functies in een categorie op een scherm weer te geven: mocht je even niet weten of het gezochte item onder Organiser of Multimedia staat, dan blijf je vegen.
Het meest opmerkelijke is het hoofdmenu in de landscape-modus. In dat geval staan wél in een keer alle iconen op het scherm, maar ontbreekt de tekst, waardoor de gebruiker een onoverzichtelijke kleurenkermis ziet. Een gebruiker moet erg goed met de betekenis van de plaatjes bekend zijn wil dit scherm bruikbaar zijn.
Typen
Typen is niet makkelijk op de Crystal. Vooral het qwerty-toetsenbord in landscape-modus is eigenlijk te klein om prettig op te kunnen typen. Ook na enige tijd van gewenning bleek het lastig de juiste letters te raken en bleef het aantal typfouten relatief hoog. Gebruikers die meer dan enkele weken met het toetsenbord werken, zullen er waarschijnlijk aan wennen en iets beter kunnen typen.
In de portrait-modus zit een onscreen numeriek toetsenbord, met T9. Daarmee gaat het invoeren van tekst al een stuk beter, maar er zijn nog een paar minpunten. Ten eerste lijkt T9 met enige regelmaat vanzelf uit te gaan, waardoor hij vaak weer ingeschakeld moet worden. Bovendien leidt een klein typfoutje al tot frustratie, omdat er dan ineens alleen symbolen in beeld staan: vlak naast de '9' zit het knopje om de layout van het toetsenbord te wisselen.
Onder de onscreen toetsenborden is die van de Crystal een van de minste, al zullen veel mensen er voldoende mee uit de voeten kunnen voor licht dagelijks gebruik. Wie verslaafd is aan sms'en of mobiel e-mailen kan de Crystal echter beter links laten liggen.
Browser
Wie graag browst op zijn mobiel, gebruikt de ingebouwde browser van de Crystal alleen om Opera Mini te downloaden. De standaardbrowser, gemaakt door Netfront, is namelijk een klein drama.
Aan de interface ligt het niet: die kan er nog mee door. Bij het opstarten laat de browser een menu zien met een aantal keuzes, waaronder een Favorieten-menu, een snelkoppeling naar de startpagina en een snelkoppeling om handmatig een adres in te voeren.
De interface van de pagina zelf is gebaseerd op icoontjes: onderaan het scherm staan vijf plaatjes: Terug, Vooruit, Verversen/Stoppen, Favorieten en Tabs. De interface doet denken aan Mobile Safari en Opera Mobile.
Het grote pijnpunt zit in het laden van pagina's. Zelfs over een snel wifi-netwerk doet de browser er erg lang over om een pagina binnen te halen. De browser is ronduit traag en dat werkt onprettig.
De browser is een van de applicaties die kan profiteren van de multitouchtoepassing van de Crystal. Het zoomen gaat echter niet altijd goed. De browser doet er een aantal seconden over voor hij in de gaten heeft dat de gebruiker wil zoomen, met frustratie tot gevolg.
Foto's
De Crystal heeft een degelijke 8-megapixelcamera aan boord. Ondanks de hoge resolutie verricht de camera geen wonderen. De camera doet zijn werk goed en levert alleszins redelijke foto's af, maar kan niet tippen aan cameratelefoons van de concurrentie of aan LG's eigen cameratelefoon, de Viewty Smart. Dat neemt niet weg dat, vooral onder ideale lichtomstandigheden, de camera van de Crystal voor veel gebruikers wel zal voldoen.
Foto's kunnen teruggekeken worden in de Galerij. De foto's staan standaard gesorteerd op datum. Als de galerij in landscape-modus wordt gedraaid, vallen de foto's van het scherm en komen ze vervolgens weer op: een leuk effect. In landscape worden de foto's in een Cover Flow-achtige rij weergegeven.
Muziek
De Koreaanse fabrikant adverteerde breeduit met de muziekmogelijkheden van de LG Arena, maar de Crystal heeft op dit gebied precies hetzelfde aan boord. Zo beschikt het toestel over Dolby Mobile, wat voor beter geluid moet zorgen. Op de geluidskwaliteit is weinig aan te merken en met de bijgeleverde headset is het geluid uitstekend. Vooral met behulp van de uitgebreide equalizer is een goede geluidskwaliteit te behalen.
Wie echter in de veronderstelling verkeert dat een Crystal-gebruiker zijn mp3-speler kan defenestreren, heeft het mis. De Crystal heeft namelijk een draak van een muziekspeler. De bediening is lastig: de Play-knop is voor op een capacitief touchscreen klein, waardoor in de meeste gevallen een paar keer gedrukt moet worden voordat een liedje gaat spelen.
Als de gebruiker de muziek eenmaal aan het spelen heeft gekregen, dan is er nog een ander groot minpunt: om de speler te minimaliseren, moet in veel gevallen een aantal keer op de Back-knop op het scherm worden gedrukt: een totaal overbodige handeling. Een druk op de rode soft-button onderaan het scherm doet de muziekspeler helemaal sluiten, waarbij de muziek stopt.
Een ander serieus minpunt van de muziekspeler is dat er niet doorgespoeld kan worden naar een willekeurig punt in de muziekopname. Wie een dj-set op zijn telefoon zet, heeft daarom pech: die sets duren vaak een uur tot anderhalf uur, en doorspoelen gaat enorm traag. Waar veel muziekspelers op een touchscreen de mogelijkheid bieden om naar een willekeurig punt in een nummer te gaan door een balletje op de voortgangsbalk te verslepen, lukt dat bij de Crystal niet.
Daarmee zijn we nog niet klaar. De zoekfunctie van de muziekspeler kan alleen zoeken op het begin van een bestandsnaam. Als een liedje van een cd dus met een tracknummer begint, kun je alleen met een tracknummer het liedje achterhalen. Bovendien is de gehele interface van de muziekspeler rommelig en onoverzichtelijk. Juist vanwege de uitstekende geluidskwaliteit van het toestel is het jammer dat de speler van de Crystal zo matig van kwaliteit is.
Games
Op de Crystal staan onder de naam MToy negen bewegingsgevoelige games: zes meer dan op de Arena. Die games zijn best aardig, al staan ze het niet garant voor uren speelplezier. De games hebben geen grote verslavingsfactor, maar ze zijn leuk om anderen te showen wat de telefoon kan.
De spelletjes behoeven wel een waarschuwing. Wie gaat proberen om een virtueel pingpongballetje hoog te houden met zijn telefoon, kan in het openbaar vervoer of op feestjes voor idioot worden aangezien.
Nog een andere kleine noot is hier op zijn plaats: de illustraties op deze pagina zijn van de LG Arena, het eerste toestel met S-Class-interface. De interfaces van beide toestellen zijn echter zo goed als identiek.