Item: TopSpin 2K25 - Standard Edition, PS5
Author: Jurian Ubachs

TopSpin 2K25

TopSpin 2K25 speelt lekker en is vooral online heel leuk. De game bevat de licentie voor alle grote toernooien, maar stelt met een roster van 25 tennissers en tennissters een beetje teleur, zeker omdat een deel van die namen klassieke spelers zijn, die green rol spelen in de MyCareer-spelmodus. Daardoor kom je op toernooien steeds dezelfde namen tegen en dat gaat snel vervelen. Gelukkig is dat online geen probleem. De game komt daar ook beter tot zijn recht, omdat spelen tegen de computer soms te makkelijk en soms juist onredelijk moeilijk is. Grafisch scoort de game met de banen, waarop het gedrag van de bal goed gesimuleerd wordt, maar de spelers zelf overtuigen helaas een stuk minder. Zo is TopSpin 2K25 een goede tennisgame, maar wordt het niveau van oude topgames uit de serie niet gehaald.

Pluspunten

Minpunten

Getest

TopSpin 2K25 - Standard Edition, PS5

Prijs bij publicatie: € 69,99

Vanaf € 23,99

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (7)

Wat is de beste tennisgame ooit gemaakt? Baseer je je op wat het meest gespeeld is, dan moeten we waarschijnlijk Wii Sports Tennis als winnaar aanwijzen, maar anders komt de winnaar waarschijnlijk uit de twee bekendste series, die inmiddels al decennia bestaan: Virtua Tennis en TopSpin. Beide franchises hebben games voortgebracht die ik lang geleden ‘kapot’ heb gespeeld. Daarin ligt ook meteen het grootste probleem voor liefhebbers van tennisgames. Er zijn zeker uitstekende games geweest, maar de hoogtijdagen van het genre liggen gevoelsmatig ver achter ons. TopSpin 4, volgens velen de beste tennisgame ooit, stamt alweer uit 2011 en in datzelfde jaar verscheen met Virta Tennis 4 ook het laatste spel in die serie. Recenter zagen we wel andere games, zoals AO Tennis 2. Dat spel was zeker niet onaardig, maar kwam niet in de buurt bij de status van de grote namen. Tenminste, als die grote namen het nog steeds in zich hebben om op de troon van beste tennisgame te blijven. Dat is precies wat TopSpin 2K25, dat afgelopen week op de markt kwam, moet laten zien.

Een tennisgame is eigenlijk heel overzichtelijk. Je hebt een bepaald roster aan proftennissers met en vooral ook tegen wie je kunt spelen, bijvoorbeeld met je eigen tennisser. Daarmee doorloop je altijd wel een soort carrièremodus, waarin je je dan ontwikkelt van beginner tot Grand Slam-kampioen. Om deze modus heen zijn nog andere modi te vinden, zoals natuurlijk de mogelijkheid om losse potjes te spelen of om je heil online te zoeken. Trek er vervolgens een aantal licenties bij, zodat je Roland Garros niet Paris Tournament hoeft te noemen en je bent al een heel eind. TopSpin 2K25 vinkt al deze punten in elk geval moeiteloos af.

Om te beginnen bevat de game alle vier de Grand Slams. Dat klinkt logisch, maar dat hebben we in het verleden vaak anders gezien. Licenties van specifieke toernooien werden dan exclusief gekocht door de ene game, waardoor de andere dat toernooi niet kon gebruiken. De licenties van de belangrijkste toernooien op orde hebben draagt bij aan de uitstraling van de game. Nee, de naam op het stadion maakt voor de simulatie van tennisballen op gras of gravel niet uit, maar je wil met je tennisser gewoon Wimbledon winnen, niet het Grand London Tournament of iets dergelijks. Het is trouwens jammer dat bepaalde details hierin dan net niet op orde zijn. Zo wordt op elk toernooi dezelfde beker uitgereikt, door ook nog eens dezelfde dame. De iconische Grand Slam-trofeeën en iets meer personages die de uitreiking doen, hadden dit beter kunnen maken.

Steeds dezelfde tegenstanders

We hebben het dan over bijzaken die in de marge iets hadden kunnen verbeteren. Als we naar het aanbod aan tennissers kijken, komen we op een serieuzer onderwerp. Niet alleen is het leuk om met bekende namen te spelen, je moet ook een gevarieerd roster hebben om ervoor te zorgen dat je tijdens de toernooien in de carrièremodus niet continu tegen dezelfde spelers speelt. Dat mag trouwens best opgelost worden door het roster aan te vullen met fictieve spelers, zolang je in de grote toernooien maar vooral echte spelers tegenkomt. Misschien voel je 'm al aankomen: TopSpin 2K25 faalt hier. Tijdens de carrièremodus stond ik in vrijwel elk toernooi tegenover Taylor Fritz, Matteo Berrettini, Daniil Medvedev en Frances Tiafoe. Andy Murray, Ben Shelton en Carlos Alcaraz kwam ik dan weer minder vaak tegen, maar het punt is: dat was het wat echte namen in het mannentennis betreft. En dat is wel een erg schraal aanbod.

Laten we dat maar meteen opvolgen met de logische tegenvraag: hoe zit het dan met bijvoorbeeld Roger Federer, die nadrukkelijk naar voren komt in promotiemateriaal en dus ook in de game zit? ‘Fed Express’, maar ook andere klassieke spelers als Pete Sampras en André Agassi, zitten inderdaad in het spel, maar spelen geen rol in de carrièremodus. Op zich snap ik dat, want het zou wat raar zijn als je in de Wimbledon-finale ineens een tennisser van dertig jaar geleden tegenkomt. Het betekent wel dat je in spelmodi zoals de carrièremodus dus maar een deel van je gelicenseerde roster gebruikt, met als gevolg dat de grote toernooien na een paar seizoenen steeds een beetje hetzelfde aanvoelen. Dat is bij de vrouwen overigens niet anders; hier verschijnen onder meer Steffi Graf, Serena Williams en Maria Sharapova als klassiekers. Alles bij elkaar zijn het 25 tennis(t)ers die TopSpin 2K25 aan boord heeft en dat is mager te noemen.

TopSpin 2K25