Beperkt roster
TopSpin 2K25
TopSpin 2K25 speelt lekker en is vooral online heel leuk. De game bevat de licentie voor alle grote toernooien, maar stelt met een roster van 25 tennissers en tennissters een beetje teleur, zeker omdat een deel van die namen klassieke spelers zijn, die green rol spelen in de MyCareer-spelmodus. Daardoor kom je op toernooien steeds dezelfde namen tegen en dat gaat snel vervelen. Gelukkig is dat online geen probleem. De game komt daar ook beter tot zijn recht, omdat spelen tegen de computer soms te makkelijk en soms juist onredelijk moeilijk is. Grafisch scoort de game met de banen, waarop het gedrag van de bal goed gesimuleerd wordt, maar de spelers zelf overtuigen helaas een stuk minder. Zo is TopSpin 2K25 een goede tennisgame, maar wordt het niveau van oude topgames uit de serie niet gehaald.
Wat is de beste tennisgame ooit gemaakt? Baseer je je op wat het meest gespeeld is, dan moeten we waarschijnlijk Wii Sports Tennis als winnaar aanwijzen, maar anders komt de winnaar waarschijnlijk uit de twee bekendste series, die inmiddels al decennia bestaan: Virtua Tennis en TopSpin. Beide franchises hebben games voortgebracht die ik lang geleden ‘kapot’ heb gespeeld. Daarin ligt ook meteen het grootste probleem voor liefhebbers van tennisgames. Er zijn zeker uitstekende games geweest, maar de hoogtijdagen van het genre liggen gevoelsmatig ver achter ons. TopSpin 4, volgens velen de beste tennisgame ooit, stamt alweer uit 2011 en in datzelfde jaar verscheen met Virta Tennis 4 ook het laatste spel in die serie. Recenter zagen we wel andere games, zoals AO Tennis 2. Dat spel was zeker niet onaardig, maar kwam niet in de buurt bij de status van de grote namen. Tenminste, als die grote namen het nog steeds in zich hebben om op de troon van beste tennisgame te blijven. Dat is precies wat TopSpin 2K25, dat afgelopen week op de markt kwam, moet laten zien.
Een tennisgame is eigenlijk heel overzichtelijk. Je hebt een bepaald roster aan proftennissers met en vooral ook tegen wie je kunt spelen, bijvoorbeeld met je eigen tennisser. Daarmee doorloop je altijd wel een soort carrièremodus, waarin je je dan ontwikkelt van beginner tot Grand Slam-kampioen. Om deze modus heen zijn nog andere modi te vinden, zoals natuurlijk de mogelijkheid om losse potjes te spelen of om je heil online te zoeken. Trek er vervolgens een aantal licenties bij, zodat je Roland Garros niet Paris Tournament hoeft te noemen en je bent al een heel eind. TopSpin 2K25 vinkt al deze punten in elk geval moeiteloos af.
Om te beginnen bevat de game alle vier de Grand Slams. Dat klinkt logisch, maar dat hebben we in het verleden vaak anders gezien. Licenties van specifieke toernooien werden dan exclusief gekocht door de ene game, waardoor de andere dat toernooi niet kon gebruiken. De licenties van de belangrijkste toernooien op orde hebben draagt bij aan de uitstraling van de game. Nee, de naam op het stadion maakt voor de simulatie van tennisballen op gras of gravel niet uit, maar je wil met je tennisser gewoon Wimbledon winnen, niet het Grand London Tournament of iets dergelijks. Het is trouwens jammer dat bepaalde details hierin dan net niet op orde zijn. Zo wordt op elk toernooi dezelfde beker uitgereikt, door ook nog eens dezelfde dame. De iconische Grand Slam-trofeeën en iets meer personages die de uitreiking doen, hadden dit beter kunnen maken.
Steeds dezelfde tegenstanders
We hebben het dan over bijzaken die in de marge iets hadden kunnen verbeteren. Als we naar het aanbod aan tennissers kijken, komen we op een serieuzer onderwerp. Niet alleen is het leuk om met bekende namen te spelen, je moet ook een gevarieerd roster hebben om ervoor te zorgen dat je tijdens de toernooien in de carrièremodus niet continu tegen dezelfde spelers speelt. Dat mag trouwens best opgelost worden door het roster aan te vullen met fictieve spelers, zolang je in de grote toernooien maar vooral echte spelers tegenkomt. Misschien voel je 'm al aankomen: TopSpin 2K25 faalt hier. Tijdens de carrièremodus stond ik in vrijwel elk toernooi tegenover Taylor Fritz, Matteo Berrettini, Daniil Medvedev en Frances Tiafoe. Andy Murray, Ben Shelton en Carlos Alcaraz kwam ik dan weer minder vaak tegen, maar het punt is: dat was het wat echte namen in het mannentennis betreft. En dat is wel een erg schraal aanbod.
Laten we dat maar meteen opvolgen met de logische tegenvraag: hoe zit het dan met bijvoorbeeld Roger Federer, die nadrukkelijk naar voren komt in promotiemateriaal en dus ook in de game zit? ‘Fed Express’, maar ook andere klassieke spelers als Pete Sampras en André Agassi, zitten inderdaad in het spel, maar spelen geen rol in de carrièremodus. Op zich snap ik dat, want het zou wat raar zijn als je in de Wimbledon-finale ineens een tennisser van dertig jaar geleden tegenkomt. Het betekent wel dat je in spelmodi zoals de carrièremodus dus maar een deel van je gelicenseerde roster gebruikt, met als gevolg dat de grote toernooien na een paar seizoenen steeds een beetje hetzelfde aanvoelen. Dat is bij de vrouwen overigens niet anders; hier verschijnen onder meer Steffi Graf, Serena Williams en Maria Sharapova als klassiekers. Alles bij elkaar zijn het 25 tennis(t)ers die TopSpin 2K25 aan boord heeft en dat is mager te noemen.
:strip_exif()/i/2006663060.jpeg?f=imagearticlefull)
Met je beste timing online spelen
Het beperkte aanbod aan spelers is vervelend als je de game vooral speelt om losse potjes met of tegen vrienden te spelen. Je wil dan gewoon met de beste spelers spelen en van de huidige ATP-ranglijst heb je maar twee spelers uit de top tien. Met Federer aan boord zou je op zijn minst ook Djokovic en Nadal willen hebben, al was het maar om de eeuwige discussie ‘wie was de beste’ uit te kunnen vechten op de digitale banen, maar die laatste twee ontbreken. Het is wat flauw om al te lang in te hakken op wat er níet in de game zit, maar aan de andere kant: hoe zouden we naar FC 24 kijken als je in dat spel ineens niet meer met Real Madrid of Manchester City kon spelen? Alle sportgames bevatten over het algemeen alle belangrijke teams en personen, maar tennisgames niet.
Fit blijven in MyCareer
Het goede nieuws: dat hoeft niet heel erg te zijn. De game draait om het maken en opbouwen van een eigen speler of speelster. Daarmee kun je de carrièremodus genaamd MyCareer doorspelen. Dat is raadzaam, want tegen de computer spelen is makkelijker dan tegen echte spelers en je speler ontwikkelt zich daar sneller dan online het geval is.
De game laat je tennisseizoenen doorlopen die opgedeeld zijn in twaalf maanden. Elke maand kun je trainen, een speciaal evenement afwerken en één toernooi spelen. Afhankelijk van je rangschikking zijn dat eerst kleine toernooitjes en wat later bekendere Masters-toernooien en Grand Slams. Als je wat beter wordt, kun je ook een trainer en een ondersteunend team inhuren dat je fit(ter) houdt en je inkomsten helpt te vergroten. Terwijl je beter en rijker wordt, verdien je ook punten die je kunt uitgeven aan diverse vaardigheden, zoals je service, je forehand, je snelheid en ga zo maar door. Tussendoor moet je dus ook letten op je fitheid, want als je niet fit bent, is de kans op blessures groter. Een leuk detail is dat reizen ook energie kost. Het helpt dus om bij het kiezen van evenementen en toernooien ook te letten op waar in de wereld je op dat moment bent, zodat je niet constant de halve globe rond hoeft te vliegen.
:strip_exif()/i/2006663082.jpeg?f=imagearticlefull)
Het doorspelen van die carrière is niet heel boeiend. Ik vond dat het zich snel herhaalde en merkte ook dat ik tegen de computer vaak met dezelfde slagen succes kon hebben. Service naar buiten, daarna balletje cross: het ging allemaal heel makkelijk. Dat is een nadeel van deze modus, maar in het grotere plaatje op zich een voordeel. Ik mepte me vlotjes door al die toernooien heen en stoomde zo mijn speler klaar voor het echte werk, in de online World Tour.
Online op zijn best
Dit is waar TopSpin 2K25 voor mij wordt gered. Tegelijk is het ook de plek waar ik leerde dat ik mijn tennisser niet optimaal had getraind. Tegen de computergestuurde tegenstanders had ik bijvoorbeeld nauwelijks goede reflexen nodig gehad, omdat ze best voorspelbaar spelen. Online heb je, als je niet lichtvoetig bent en dus niet snel van richting kunt veranderen, wel een probleem. Er was dus nog wel even werk aan de winkel voordat het echt leuk werd, maar zelfs in de kansloze verliespartijen vond ik al meer plezier dan ik tegen de computer had beleefd. De game werd uitdagend, maar op een eerlijke manier. Tegen een mens tennissen maakt dat je elkaar kunt verrassen, waar een computer sneller anticipeert en je die dus niet op dezelfde manier te grazen kunt nemen. Tegelijk trapt de computer juist weer in trucjes die je steeds herhaalt en daarin passen menselijke spelers zich sneller aan. Beide gevallen dragen bij aan hetzelfde; het is vele malen leuker om tegen anderen te spelen.
:strip_exif()/i/2006663098.jpeg?f=imagearticlefull)
Dat kan online in losse potjes of in de vorm van asynchrone toernooien. Simpeler gezegd: je moet een paar potjes op rij winnen binnen een bepaald toernooi en dan ‘win’ je dat toernooi. Overleef je bijvoorbeeld een eerste wedstrijd, dan speel je daarna tegen een andere speler die ook een wedstrijd heeft gewonnen en zo verder, tot je uiteindelijk in de finaleronde hebt gewonnen. Hoe groter het toernooi, hoe meer wedstrijden je moet winnen en hoe groter de beloning is. De beloning komt met name in de vorm van punten voor de wereldranglijst, met als doel natuurlijk om zo hoog mogelijk te komen. Mocht je merken dat dat vrij makkelijk gaat, dan is er ook nog de 2K Tour, een spelmodus waarin je Ranked wedstrijden speelt en die dus nog wat meer op competitieve gamers gericht is.
In de manier waarop je andere spelers de baas kunt zijn, is timing in alles de sleutel. Je kunt verschillende soorten slagen gebruiken en hoe beter je timing is, hoe effectiever de slag. Een perfect getimede klap resulteert in een snoeiharde klap langs de lijn, terwijl een slecht getimede klap een slap balletje door het midden oplevert, of zelfs een bal die buiten de lijnen belandt of in het net vliegt. Heb je ervaring met tennisgames, dan kun je zonder verdere uitleg vrijwel meteen aan de slag, maar zo niet, dan kun je de lessen van tennislegende John McEnroe volgen om je spel te verbeteren. Een leuke extra voor beginners, maar niet iets waar je als ervaren speler naar hoeft te kijken.
:strip_exif()/i/2006663084.jpeg?f=imagearticlefull)
Balkje
De juiste timing vinden wordt in TopSpin 2K25 visueel gemaakt door een balkje dat bij elke klap in beeld komt. In dat balkje beweegt een streepje en als je dat streepje precies in het groen laat stoppen, is de timing perfect. Dat balkje maakt het systeem goed inzichtelijk, maar doet tegelijk wat afbreuk aan hoe authentiek dit aanvoelt. Het gevaar is dat je meer naar het balkje staart dan dat je naar de animaties van je tennisser kijkt. Ik heb niet meteen een beter alternatief voorhanden, want dit werkt best goed, maar af en toe voelde het aan alsof het organischer had mogen zijn. Dat kan natuurlijk wel; je kunt gewoon naar je tennisser kijken en aan de hand van zijn positie en de bal de juiste timing schatten, maar dat is een stuk moeilijker. Het kan tenminste, en dat is een compliment aan hoe accuraat de weergave van de simulatie is.
Zoals gezegd komt de game online het best tot zijn recht. Vrijwel elk potje dat ik online speelde, bevatte goeie rally's, die uiteindelijk beslist werden door knappe winners, onnodige fouten en ga zo maar door: precies zoals een spannende tenniswedstrijd moet zijn. Als je er kritiek op moet hebben, dan is het misschien dat rally's soms erg lang doorgaan, maar dat is juist een teken dat de wedstrijd goed in balans is. Bovendien hoef je ook maar twee sets van drie gewonnen games te spelen, dus zo lang duurt het ook weer niet. Het enige wat deze modus echt beter had gemaakt, is net zoveel aandacht voor detail als in MyCareer. Met het spelen van losse potjes of van potjes in een van de op dat moment actieve toernooien heb je het wel gehad. Iets meer leven in de brouwerij had spelers meer reden gegeven om vaker en langer terug te keren dan nu het geval is.
Audiovisueel wisselvallig
Nog even over de audiovisuele kant van het spel. Dit is altijd uitdagend in een tennisgame, want de sport zelf is best steriel om naar te kijken. Liefhebbers zullen het hiermee vast oneens zijn en wijzen op briljante partijen met strategisch geweldig spel, maar desondanks is er een stuk minder dynamiek dan in bijvoorbeeld voetbal of bijna elke andere sport die veel op televisie komt. Het geluid laat zich ook aardig voorspellen. Stilte, kreunende man, harde klap, andere kreunende man met eveneens harde klap, zuchtende man, klappend publiek, stem die zegt: ‘Fifteen love’. Los van dat er op de televisie commentaar bij komt, is dat schema in TopSpin 2K25 aardig wat je kunt verwachten, maar je mag wel zelf bepalen of jouw tennisser al of niet kreunt bij het meppen van de bal.
Veel details in de banen
TopSpin 2K25 is grafisch wisselvallig. Ik vind de banen er overtuigend uitzien. Het net oogt haarscherp en de ondergrond van elk baantype oogt natuurgetrouw, waarbij de simulatie van hoe de bal erop stuitert, ook accuraat lijkt. Ik merkte per baantype duidelijk dat mijn manier van spelen steeds een beetje veranderde naarmate een baan sneller of langzamer was. Dat is allemaal goed. Het detailniveau is zelfs heel goed; de spelers laten hun sporen na op de baan en dat wordt allemaal tot in detail meegenomen in de simulatie. Daar komen de effecten van de zon nog bij, waardoor banen er de ene keer haast idyllisch uitzien, onder een zomerzonnetje, en een andere keer wat fletser ogen, als er onder een wolkendek wordt gespeeld. Eigenlijk ontbreken alleen de welbekende ‘regenpauzes’, maar die kunnen we natuurlijk prima missen.
:strip_exif()/i/2006663078.jpeg?f=imagearticlefull)
De sterke details in het uiterlijk van de banen maken dat het vreemd aanvoelt dat de game op andere punten opvallende steken laat vallen. Zo vind ik lang niet alle spelers goed op zichzelf lijken. Sterker nog: ik zat screenshots van TopSpin 4 uit 2011 terug te kijken en kreeg het idee dat de spelers en speelsters er daar misschien wel beter uitzagen dan in dit spel. Dat zal niet echt zo zijn, maar ik had anno 2024 wel meer verwacht van het uiterlijk van een tennisgame. Sommige gezichten zien er zelfs vrij lelijk uit. Ook lijkt de game soms niet helemaal te begrijpen welke beweging de speler voor ogen heeft, waarna er een verkeerde of zelfs geen animatie wordt gestart. Dat komt doordat de route naar de bal voor een deel automatisch voor je wordt ingevuld zodra je voor een bepaalde slag hebt gekozen. Dat leidt af en toe tot vreemde gebeurtenissen en zelfs gemiste ballen.
Fijne soundtrack
In het geluid valt verder op dat het publiek soms al begint te juichen voor een gewonnen punt als nog moet blijken of je tegenspeler de bal wel of niet gaat halen. Kennelijk staat de afloop van die slag dan al vast en dat is vreemd. De geluidseffecten zijn verder prima en de soundtrack is zelfs opvallend sterk, met Drake, Calvin Harris, Swedish House Mafia, Armin van Buuren, Cosmic Gate en vele andere bekende artiesten. Uiteraard is dat onderhevig aan smaak, maar ik vond de muziek een prettige toevoeging aan de game en dat lukt lang niet elke sportgame.
:strip_exif()/i/2006663256.jpeg?f=imagenormal)
Conclusie
TopSpin 2K25 is een rare game om te beoordelen. Het spel bevat weinig onderdelen waar ik niets op aan te merken heb, maar tegelijk hebben al die onderdelen wel een game opgeleverd die me goed heeft weten te vermaken, zelfs al was het op sommige momenten best saai. Met de speler die ik nu heb, kan ik online spannende potjes spelen en ik sluit niet uit dat ik dat de komende tijd blijf doen. Tegelijk kan ik niet anders dan vaststellen dat ik in de carrièremodus toernooi na toernooi exact dezelfde spelers als tegenstanders had. Daarbij is het uiterlijk van die spelers oké, maar niet indrukwekkend. Sommige details, zoals de sporen die spelers achterlaten op hardcourt en gravel, zijn dat wel. De game speelt daarnaast ook lekker. Het is even wennen, maar uiteindelijk is het een overzichtelijk systeem dat goed laat blijken waar je je spel kunt verbeteren. Bovenal stelt de game je in staat om spannende rally's uit te vechten, vooral online. Zo is TopSpin 2K25 als tennisgame dus best in orde, maar ‘best in orde’ is niet het niveau waarop TopSpin 4 ooit zat, dus dat voelt toch aan als een kleine teleurstelling.