Herkenbaarheid
Eind 2008 zagen we tijdens het evenement Atari Live in Londen dat Ghostbusters: The Video Game een veelbelovend spel leek. Hoewel we slechts een beperkt voorproefje kregen van de gameplay, zag de game er meer dan aardig uit en was de kenmerkende humor uit de films duidelijk aanwezig, net als de bekende acteurs die hun eigen rol in het spookbestrijders-team spelen. Inmiddels hebben we de kans gekregen om zelf aan de slag te gaan met de game en een flink aantal spookjes te vangen.
Getest op: Xbox 360, PlayStation 3
Ook verkrijgbaar voor: pc
Afwijkende versies: PlayStation 2, Nintendo Wii, Nintendo DS

Zoals we eerder al schreven speel je in Ghostbusters niet als een van de bekende personages. De speler neemt de rol aan van The Rookie, een nieuw lid van de Ghostbusters. De constante technische vooruitgang waar het onderzoek van Dr. Egon Spengler toe leidt brengt risico's met zich mee, en aangezien de echte leden van het team te waardevol zijn worden er groentjes gebruikt om nieuwe technologie te testen. Als speler ben je dus het nieuwste groentje in een lange lijst van 'verbruikte' groentjes, aan de zijde van de bekende gezichten van Spengler, Stantz en Venkman. Ook andere bekende namen, zoals de donkere Ghostbuster Winston Zeddemore en de irritante milieu-agent Walter Peck, duiken al snel op.
Hoewel het verhaal zich twee jaar na de tweede film afspeelt, zal een deel van het spel bekend voorkomen. Zo speelt vroeg in de game een museumtentoonstelling over Gozer een belangrijke rol, dat is de grote vijand uit de eerste film die in de gedaante van Stay Puft New York in puin legt. Hij keert dus terug in Ghostbusters: The Video Game. Een ander herkenbaar level speelt zich af in het Sedgewick Hotel, waar de Ghostbusters Slimer voor het eerst vingen, en dat is precies de taak die hen ook dit keer weer wacht. Slimer ontsnapt namelijk in de game, en omdat het hotel een plek is die hij al kent vlucht het groene spookje daar direct weer naartoe.
Nieuwe spoken
Behalve Slimer bevindt zich nog een hele reeks andere spoken in het gebouw. Hoe die daar komen? "People die every day", luidt de simpele verklaring van Spengler. Je zult dan ook heel veel verschillende spoken tegenkomen. Globaal zijn de levels zo opgebouwd, dat je steeds allerlei spoken onschadelijk moet maken voordat je een wat lastiger uit te schakelen exemplaar tegenkomt. In het gedeelte van het spel dat we konden spelen kwamen we onder meer een oud zeeroverspook tegen, maar ook Stay Puft zelf dook op.
Snufjes van Egon
Zoals gezegd ben je een rookie en mag je gebruikmaken van nieuwe snufjes die Egon ontwikkelt. Het duurt dan ook niet lang voordat je naast de standaard-protonstraal ook andere wapens kunt gebruiken, en een daarvan konden we nu al uitproberen. De blauwgetinte stasis-stream heeft een verlammend effect op spoken. Ze zullen weliswaar niet helemaal stilvallen, maar ze worden er wel langzamer van. De alternatieve aanval van dit energiewapen is het Ghostbusters-equivalent van een schot hagel: nutteloos voor een aanval van op grote afstand, maar zeer handig als de spoken dichtbij komen.

Slijm
Een derde 'energietype' dat het Protonpack kan gebruiken is slijm. De slijm-modus hebben we helaas niet kunnen testen, maar ons werd verzekerd dat deze vorm heel handig is bij het vangen van spoken in de 'Ghost traps'. Tot nu toe deden we dat met de standaard-protonstraal, volgens het principe van 'verslappen, vastpakken en vangen'. Dat werkt op de PlayStation 3 met de Sixaxis-besturing, waarbij je het spook dat in je protonstraal gevangen zit begeleidt door je controller te bewegen. Op de Xbox 360 gaat dat met de rechter-thumbstick, en eigenlijk werkt dat minder lekker. De Sixaxis-besturing voelt heel natuurlijk aan en het lijkt alsof het besturen van spoken in die versie wat soepeler verloopt.
Dat neemt niet weg dat je met de standaard-protonstraal leuke dingen kunt doen. We vermaakten ons opperbest door alles te slopen wat we tegenkwamen. Zo stond er in het level dat zich in een bibliotheek afspeelt geen boek meer rechtop in een kast, voor zover die kasten er zelf nog stonden. Interessant is ook de mogelijkheid objecten vast te pakken met je protonstraal. Zo kun je zware objecten weghalen als ze je weg blokkeren. Deze functie heb je ook nodig als je bijvoorbeeld spoken tegenkomt die zichzelf beschermen met een soort schild, dat je uit hun handen kunt rukken.

Alternatieve TomTom
Minstens zo belangrijk als het Protonpack is de PKE-meter. Deze Psycho-Kinetic Energy-meter is ook ontwikkeld door Egon Spengler en hij werkt als een soort TomTom. Als je even niet weet waar je heen moet, kun je op je PKE-meter vaak zien waar je heen moet, door de richting te volgen waar de meter het meest uitslaat. Hoe wilder je meter piekt, hoe dichter je bij je volgende aanwijzing of vijand bent. Ook kun je de PKE-meter gebruiken om vijanden te scannen, waarna ze worden opgenomen in Tobins Spirit Guide. Daarin kun je informatie vinden over de verschillende spoken die je tegenkomt.
Een punt dat ons opviel tijdens de speelsessie is de afwisseling in de levels. Hoewel het er steeds op neerkomt dat je voornamelijk bezig bent met het vangen van spoken, doe je dat niet altijd op dezelfde plekken. Zo begonnen we bij het Sedgewick Hotel, waarna we los gingen in New York, toen Stay Puft op Times Square opdook en de auto's letterlijk door de lucht vlogen terwijl de straten met marshmellow-smurrie waren bedolven.
Voorlopige conclusie