Who ya gonna call?
When there's something strange... in the neighborhood... who ya gonna call!? In 2009 wordt Ghostbusters een nieuw leven ingeblazen. Atari heeft de licentie binnen weten te halen en brengt volgend jaar, in het kader van het 25-jarig bestaan van de franchise, Ghostbusters: The Video Game uit. Onder meer Bill Murray en Dan Aykroyd lenen hun stem en beeltenis aan het spel, dat daardoor wel wordt gezien als de onofficiële opvolger van Ghostbusters II, de film die in 1989 verscheen.
Getest op: Xbox 360, Nintendo Wii
Overige versies: Playstation 3, Playstation 2, pc, Nintendo DS

Groentje
Ghostbusters: The Video Game draait om het bekende clubje spokenjagers met de kenmerkende wagen, pakken en Proton Packs. Toch speel je niet als een van de bekende figuren, maar begin je als het groentje van het team. Je bent dan ook meteen het testkonijn voor alle nieuwe snufjes die tijdens het spel voorbij komen. Om de ervaren Ghostbusters niet in gevaar te brengen met testmateriaal, mag het groentje alles testen. Het is dan ook geen verrassing dat de Ghostbusters nogal wat groentjes verslijten.
In het spel neem je de rol aan van de vijfde Ghostbuster, naast Spengler, Stantz, Zeddemore en Venkman. Het verhaal speelt zich twee jaar na de tweede film af. De Ghostbusters leven op goede voet met de stad New York en zijn inwoners en ze zijn inmiddels een instituut op het gebied van het bestrijden van bovennatuurlijke wezens. Tijdens hun avonturen brengen de busters echter nogal wat schade toe aan de omgeving, en in New York vindt men het welletjes. Niemand minder dan Walter Peck, de irritante advocaat uit de films, wordt aangesteld als supervisor om de Ghostbusters een beetje onder de duim te houden. Schade kost geld, dus hoe meer schade je aanbrengt aan de omgeving, hoe meer geld er naar de overheid gaat ter compensatie en hoe minder je overhoudt.
Op de Xbox 360 en PS3
In het het level dat we tijdens het persevenement Atari Live zagen, onderzoeken de Ghostbusters de New York Public Library, waar de bibliothecaris in werkelijkheid een spook blijkt te zijn. De Ghostbusters kunnen dus losgaan, en dat doen ze uiteraard niet zonder de nodige snufjes. De busters beschikken over het enige echte Proton Pack, waarmee ze elk spook de baas kunnen, door het te vangen met een proton-straal. Het is echter twee jaar na de tweede film, dus er zijn wat nieuwe snufjes beschikbaar die er in de films nog niet waren. Zo zul je gaandeweg het spel de mogelijkheid krijgen het Proton Pack te upgraden, waardoor je wapen andere stralen kan schieten. Het wordt daarmee bijvoorbeeld mogelijk de spoken te bevriezen.

Hud op je rug
Het Proton Pack vormt een centraal onderdeel van het spel. Het is niet alleen een wapen, maar ook een bron van informatie. Je zult in de interface van Ghostbusters namelijk geen traditionele hud tegenkomen. Alle informatie over bijvoorbeeld hoeveel energie je wapen heeft en hoeveel leven je nog over hebt, valt af te lezen aan het Proton Pack. Dit is op een zeer inventieve manier gedaan en het maakt dit soort saaie informatie onderdeel van de spelwereld, terwijl er ruimte op het beeld wordt bespaard. Bovendien kun je aan de lichtjes op het Pack zien welke energievorm je hebt geselecteerd, waarna je gun de overeenkomstige straal zal afschieten.
Het gebruik van verschillende aanvallen is noodzakelijk. De standaard-protonstraal is vooral bruikbaar voor het vangen van geesten, maar tegen verschillende spoken zijn andere aanvallen handiger. Met de Stasis Stream bevries je een spook, en je kunt een soort schok afschieten die handig is tegen spoken die elementen van de omgeving gebruiken om een kunstmatig lichaam te maken. Zo kwamen we bijvoorbeeld een spook tegen dat een lichaam had geformeerd van boeken, waar de schok-aanval snel mee afrekende.

Geesten vangen
Het spel draait om het vangen van een aantal vijandige geesten. Voordat je dergelijke geesten vangt moet je vaak legio andere spoken verslaan, maar uiteindelijk zullen ook de belangrijkste exemplaren moeten worden gevangen. Dit doe je vooral door veel samen te werken. De ghostbusters zullen hun krachten bundelen en tegelijkertijd op zo'n geest schieten, om hem zodanig uit te putten dat hij kan worden gevangen. Dit proces levert ook geld op, waarvan je een deel inlevert - afhankelijk van hoeveel schade je hebt aangebracht aan de omgeving.
Heel veel meer konden we nog niet afleiden uit de korte presentatie die we kregen, maar het is in ieder geval duidelijk dat alle elementen die de films zo vermakelijk maakten aanwezig zijn in Ghostbusters: The Videogame. Grafisch is het spel sterk, waardoor gemakkelijk de link tussen film en spel kan worden gelegd. Vrijwel alles wat je in de spelwereld tegenkomt kan kapot en de personages lijken erg goed op de bijbehorende acteurs. Bovendien is de humor uit de films in volle glorie aanwezig in het spel, wat fans van de films als muziek in de oren zal klinken.
Op de Wii
Behalve de versie voor de Xbox 360 en de Playstation 3 toonde Atari ook nog de Wii-versie van het spel. De titels kennen dezelfde setting en hetzelfde verhaal, maar verschillen verder op vrijwel alle punten. De Wii-versie ziet er, om even een open deur in te trappen, natuurlijk niet zo mooi uit als de Xbox 360-versie, maar voor Wii-begrippen staat het spel zijn mannetje. Er is gekozen voor een meer cartoony weergave, wat goed past bij het imago dat de Wii heeft. De cartoony weergave visualiseert de algemene gedachte achter de Wii-versie goed: het spel is toegankelijker en minder serieus dan zijn grote broer. Zo speelt bijvoorbeeld schade geen rol in de gameplay. Je mag alles slopen wat je tegenkomt, het spel zal je er niet voor bestraffen. Dat maakt dat de Wii-versie meer plezier lijkt te gaan bieden dan de andere versies: je hoeft nergens rekening mee te houden en kunt naar hartenlust op spoken jagen.

Het vangen van geesten werkt ook anders dan in de Xbox 360- en PS3-versies. Waar het vangen van een spook daar gepaard gaat met het indrukken van thumbsticks en triggers, is het op de Wii een kwestie van mikken met de Wii-mote. Met pijltjes geeft het spel aan waar je je cursor op moet richten, om het spook dat in je 'kooi' zit uit te putten. Eenmaal uitgeput is het de bedoeling het spook met een smak op de grond te meppen, om hem vervolgens te kunnen vangen. Dit is in het begin vrij lastig, maar als je het een paar keer doet krijg je er handigheid in.
Leukere game
Het klinkt als een rare conclusie, maar het lijkt er op dat de Wii-versie de leukere game van de twee gaat worden. Het spel haalt het kwalitatief niet bij de Xbox 360- en PS3-versie, maar kent daardoor ook minder beperkingen in de gameplay, en juist dat leverde in onze korte speelsessie veel plezier op. Het is namelijk leuk om je Proton Pack te gebruiken om zoveel mogelijk kapot te maken in de omgeving, zonder dat je daarvoor wordt bestraft. Dat wil niet zeggen dat de Xbox 360-versie daarom minder goed is, maar wel dat de Wii-versie er niet op voorhand voor onderdoet.
Voorlopige Conclusie