Een feest van herkenning

Sonic Superstars Preview

Een feest van herkenning

Titel	Sonic Superstars
Platform	Pc, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X/S, Nintendo Switch
Ontwikkelaar	Sonic Team
Uitgever	SEGA
Releasedatum	17 oktober 2023

SEGA timmert de laatste jaren weer flink aan de weg op Sonic-gebied. Na enkele matige Sonic-games te hebben uitgebracht, lijkt het bedrijf zijn draai weer te hebben gevonden en terug te grijpen naar de gouden jaren. Dat begon vorig jaar met Sonic Origins, een verzameling oude Sonic-games uit het 8bit- en 16bit-tijdperk met een nieuw sausje. Daarvoor gooide het bedrijf hoge ogen met Sonic Mania. Dit jaar werkt SEGA aan een gloednieuwe Sonic, maar dan eentje die speelt als een oude 2d-Sonic. Wij mochten op de gamescom alvast een sprintje trekken.

Sonic Superstars is een 2d-platformer volgens de typische Sonic-formule: op hoge snelheid door levels rennen, springen, rollen en zweven, vijanden verslaan door op ze te springen in balvorm of met een (spin)dash en aan het eind van een stage een eindbaas verslaan. Meestal is dat de kwaadaardige wetenschapper, Doctor Robotnik, ook wel Dr. Eggman genoemd, maar vaak genoeg kunnen dat ook zijn robots of andere wezens zijn. We weten inmiddels dat Fang the Sniper, ook wel bekend als Nack the Weasel of Fang the Hunter, een kwaadaardige rol zal spelen in deze game evenals een nieuw personage, Trip. In de versie die ik mocht spelen, waren deze personages niet aanwezig. Deze platformer heeft daarbovenop een hoop nieuwe toevoegingen en enkele veranderingen. Dat laatste zal bij veel Sonic-fans, inclusief mijzelf, meestal niet als muziek in de oren klinken, omdat het vaak zo is geweest dat de meeste veranderingen lang niet altijd een positieve uitwerking hadden op de game. Na het spelen van de speciale gamescon-demo, verscheen er echter een grote glimlach op mijn gezicht.

De game oogt en voelt als een typische Sonic-game, maar dan met moderne graphics. Alles is in 3d gerenderd en vliegt zonder framedrops of haperingen over je scherm. SEGA heeft dit natuurlijk al eens eerder geprobeerd met de Sonic 4-serie, maar dat voelde ondanks de vloeiende bewegingen toch niet helemaal lekker aan. De animaties die Sonic in deze game heeft, liggen een stuk dichter bij die van de originele Sonic-games, waardoor je meer het gevoel hebt dat Sonic daadwerkelijk zo snel rent.

Warme nostalgische gevoelens

Als er een ding was wat Sonic Superstars goed voor elkaar had, dan was het het opwekken van nostalgische gevoelens. En dat is knap, want de game is geen remake. Toch zit deze vol met elementen die doen denken aan de originele Sonic-games van weleer. Een deel van de levels waar ik doorheen rende, leek erg op de zones die ook in de originele Sonics te vinden zijn. Ik ben door een stage gerend die veel weg had van de Green Hill Zone, namelijk de Bridge Island Zone. Daarnaast passeerde ook een zone de revue die een mooie mix leek te zijn van Casino Night Zone uit Sonic 2 en de Carnival Night Zone uit Sonic 3, die de naam Pinball Carnival Zone draagt. Daarbij kwamen er vooral in die zone erg veel geluidseffecten en muziekjes voorbij die ook in de originele Sonic-games zaten. Dat voelde erg vertrouwd en gaf mij dat echte Megadrive Sonic-gevoel. Daarnaast was het ook zo dat in Bridge Island Zone er op een gegeven moment ook weer een gigantische robot langskomt die de achtervolging inzet en daarbij de omgeving sloopt. Dit is een element dat sinds Sonic Adventure aanwezig is en de spanning lekker opvoert.

Dit was ook het geval bij de originele stages die ik mocht spelen. Sonic-stages staan erom bekend te zijn gebaseerd op specifieke thema’s en dat is in deze Sonic ook weer het geval. Naast de gebruikelijke Greenhill- en Casino-achtige zones kwam ik ook terecht in een technoretroachtige zone vol met neonkleuren en reuzenpixels. Een van de nieuwe elementen in deze stage is dat je door verschillende krachtvelden van uiterlijk verandert en er ouderwets pixelig uitziet. Daarnaast zijn er ook velden die je veranderen in een gepixelde kwal of een raket, waarmee je op een andere manier door de stage beweegt en vijanden verslaat.

En dan zijn er ook nog de bonusstages. Ook hier heeft SEGA een mooie mix van ouderwetse en moderne elementen toegepast. De bonusstages waarbij je op zoek moet gaan naar Chaos Emeralds zijn nieuw, maar de orbs die je kent van Sonic 3 zijn weer van de partij. Deze keer moet je van orb naar orb slingeren om zo snel mogelijk bij de emerald te komen. Daarnaast is er ook een bonusstage, waarbij je Sonic-Medals moet verzamelen. Dat doe je in een gemoderniseerde versie van de bonusstage uit Sonic 1 en ook dat deed mijn nostalgische Sonic-hart sneller kloppen. Ik heb ook nog een bonusstage gespeeld, waarbij je à la Sonic 3 en Sonic Spinball door een Casino Night-achtige omgeving moet stuiteren en flipperen en ook deze nieuwe stage voelde dankzij de muziekjes en geluidseffecten aan als een warm bad.

Grote veranderingen

Naast al deze kleine veranderingen zijn er ook een aantal grote elementen veranderd. Het vinden van Chaos Emeralds is altijd al een ding geweest in Sonic-games en het was altijd mogelijk om zonder deze magische stenen de game uit te spelen. Dat is in deze game ook het geval, maar de nood om ze toch allemaal te verzamelen, is wat groter. Elke emerald die je vindt, geeft je een extra kracht. Denk daarbij aan een magisch oog, waarbij je elementen en ringen kunt zien die je zonder deze kracht niet ziet. Hierdoor kun je bonussen en extra ringen pakken die je zonder dit oog in te schakelen niet ziet. Daarnaast kun je ook op plekken komen waar je normaal niet kunt komen, doordat er speciale platformen zichtbaar worden. Een andere emerald geeft je weer speciale waterkrachten, waarmee je omhoog kunt zwemmen in watervallen. En zo is er ook nog een emerald die je weer vuurkrachten geeft, waarmee je als vuurbal door de stage kunt schieten. Ten slotte heb ik nog even mogen spelen met de emerald die allemaal klonen van jezelf in beeld laat rennen en vliegen. Deze slopen alle vijanden die zij op hun pad tegenkomen en kunnen handig zijn als je veel vijanden in één keer wilt opruimen of oog in oog staat met een baas. De andere emeralds heb ik nog niet kunnen proberen. Daarnaast ga ik ervan uit dat als je alle emeralds hebt, je wederom je superform kunt aannemen.

Een van de grootste veranderingen in deze game is het multiplayergedeelte. Het is nu mogelijk om met zijn vieren tegelijk rond te rennen in een stage. In deze versie konden wij als Sonic, Knuckles, Tails en Amy spelen en elk hebben zij hun specialiteiten. Door de hoge snelheid in de game is dat best lastig. Het komt regelmatig voor dat je medespelers je niet kunnen bijhouden, waardoor ze uit beeld verdwijnen. Je kunt met een druk op de knop weer in beeld gebracht worden en dat werkt goed, maar toen wij met zijn tweeën aan het spelen waren, moest er behoorlijk vaak op de knop worden gedrukt. Bij oudere Sonic-games kon Tails in sommige gevallen als tweede speler worden gebruikt en kwam het vaak genoeg voor dat hij uit beeld raakte of eerder doodging dan Sonic, maar dat maakte niet zoveel uit, aangezien het meer een spek-en-bonenspeler was. In deze game is de vos, samen met de andere figuren, een volwaardige speler. Dat betekent dat de focus soms wordt verlegd naar speler twee, drie of vier. Het was niet altijd duidelijk naar wie die focus ging en dat maakte het nogal chaotisch. Aangezien ik nog niet alle op de gamescom speelbare stages met meerdere spelers mocht doen, omdat deze modus nog niet af is, denk ik dat dit wordt opgelost als de game klaar is. Dat geldt ook voor de battlemodus, waarbij je dus tegen elkaar speelt in plaats van met elkaar. Deze modus mocht ik nog niet testen, dus daar kan ik je niets over vertellen.

Voorlopige conclusie

Sonic Superstars belooft een goede Sonic-game te worden, waarbij het tempo weer ouderwets hoog ligt en waarbij alle nostalgische hokjes worden aangevinkt. De mechanics werken goed en ook de manier waarop Sonic geanimeerd is, werkt goed, waardoor je echt het gevoel hebt dat Sonic snel rent. De game zit vol met (muzikale) verwijzingen naar de oude Sonic-games van weleer en de gemoderniseerde graphics passen goed bij deze game.

Niet alleen de graphics zijn gemoderniseerd, SEGA heeft ook genoeg nieuwe elementen toegevoegd om de game toch nieuw aan te laten voelen. Zo hebben de Chaos Emeralds een nieuwe functie, waarbij elke emerald je een speciale kracht geeft. Dat spoort je aan om ze allemaal te zoeken. Ook zijn er speciale levelafhankelijke elementen toegevoegd die jouw uiterlijk veranderen en je daarbij een andere kracht geven. In deze preview was dat te zien in de vorm van gepixelde raketten of kwallen.

Ook het multiplayeraspect is vernieuwd en uitgebreid. Je kunt met zijn vieren tegelijk door de levels rennen en online zelfs met zijn achten spelen, al is dit wel chaotisch en voor andere spelers lastig bij te houden. Ik zou persoonlijk de game lekker in mijn eentje spelen, maar aangezien SEGA heeft laten weten dat er hard wordt gewerkt aan deze modus, zal ik het nog een kans geven als ik de volledige game in mijn bezit heb.

Al met al is dit een game waar ik reikhalzend naar uitkijk en dat hoeft niet eens zo lang te duren. Sonic Superstars komt uit op 17 oktober 2023 en gaat 50 euro kosten.

Reacties (37)

[Parrotmaster]

Lijkt als of alle "slechte" sonic games 3D zijn en alle goede 2D (of 2D perspectief).
Misschien moeten ze een keer ophouden met de 3D games en gewoon extra investeren in deze stijl.

[Kenju]

Lijkt maar is totaal niet zo. De Sonic Adventure games waren gewoon goed en in Sonic Generation vond ik de 3d-levels leuker dan de 2d levels. Sonic Colors werd ook positief ontvangen en de Sonic levels in Unleashed eveneens (waar Generations voor een flink deel op gebaseerd was).

Persoonlijk vond ik dat Sonic Mania overschat werd, omdat alles dat goed was aan die game gewoon al in de oude 16-bit games zat, en de nieuwe elementen had ik eigenlijk helemaal niets mee.

En Sonic Frontiers wat de meest recente Sonicgame was, werd ook goed ontvangen. Tellen de kartgames ook mee? Die waren ook goed. Zelfs Sonic Team racing, hoewel de meeste mensen teleurgesteld waren over dat die games alleen maar Sonickarakters had waar die andere twee echt een Segafeest waren.

[Reactie gewijzigd door Kenju op 22 juli 2024 13:31]

[Parrotmaster]

De Sonic Adventure games waren gewoon goed

Waren ze dat? Volgensmij waren ze vooral populair omdat het 3D sonic titels waren, niet omdat ze goed waren.
Sonic Adventure 2 Battle is de enige die ik "goed" zou noemen en zelfs dan is het vooral vanwege de eerste paar levels.

[Cid Highwind]

Ze waren een product van hun tijd. Niet zo goed als Mario 64 wat de besturing en cameravoering betreft, wat dan ook meteen de grootste kritiekpunten waren en waardoor ze, terecht, worden geassocieerd met janky early 3d.

De games zagen er echter wel verbluffend uit wanneer je van een 20fps pixelwarping PSX kwam of de vaseline look van de Nintendo 64 gewend was. Geluid en muziek waren ook helemaal van de tijd. PC games waren daarentegen vooral verkrijgbaar in 80 tinten bruin (Quake) of gewoon "donker" (Thief, Unreal).

Dan is de vraag dus wat een game goed maakt. Ik heb me er kostelijk mee vermaakt en de game zag er naar de maatstaven destijds fantastisch uit. Dat verdient het predicaat "goed". Een tijdloze klassieker, zoals 1998 velen heeft voorgebracht, zou ik het niet per sé willen noemen, eerder cult.

[Armselig]

Early 3D? De Sonic Adventure games kwamen uit op de 128-bit Dreamcast, dat was al een generatie verder dan de echte eerste 3D games op de Playstation en Nintendo 64. Maar goed je zou de zesde generatie (GC/DC/PS2) ook nog wel vroeg kunnen noemen. Het was de eerste gen waar alle pixels mooi gladgestreken werden, naast de verbeterde graphics uiteraard.

[Reactie gewijzigd door Armselig op 22 juli 2024 13:31]

[Cid Highwind]

Klopt. Ben het qua graphics ook volledig met je eens. 480p/60 was de nieuwe norm, dubbele framerate en de viervoudige resolutie van de vorige generatie in sommige gevallen. Sterker nog, er zijn Series S games die hier net aan weten te komen.

Maar je merkte aan Sonic Adventure en sommige andere games wel de onervarenheid met 3D beweging en met name camerawerk. De Dreamcast controller had ook geen tweede stick om de camera mee te bedienen, shooters hadden hun eigen vorm van besturen ook daardoor. En laten we tank controls niet vergeten.

Een hoop conventies die 3D gaming hebben gemaakt tot wat het nu is zijn eigenlijk pas na de Dreamcast standaard geworden. Zo tegen het einde van de generatie of het begin van de daaropvolgende zowaar?

[Kenju]

Jep. Sonic Adventure maakte zeer veel indruk en kreeg hoge cijfers. Dat deze generatie games/gameplay de tand des tijds minder goed doorstaan heeft is een tweede.

[Domino88]

Ik geef eerlijk toe ik vindt de sonic adventure games.echt wel leuk om te spelen vooral het zoeken naar dingen zo dat je weer een ander deel kon vrijspelen vond ik echt leuk. Ik hoop stiekem nog steeds op een vervolg er op.

[ThanosReXXX]

In de tijd dat de Dreamcast een current gen console was, waren de Sonic Adventure games echt wel meer dan prima titels, en van een kwaliteit zoals die toen nog helemaal niet zo gewoon was. Gezien met de blik van nu zijn ze natuurlijk hopeloos verouderd, maar dat is een ander verhaal.

[MrMonkE]

De meeste spellen die ik speel zijn dat. Vind ik een mooie mix tussen 3D en 2D.
De stijl heet geloof ik (ik heb de term her en der gezien en gebruik hem ook) 2.5D

[Ram-G-maN]

Over 2.5D gesproken. Ik vond het vroeger enorm tof om Trine Enchanted Edition te spelen op de PS4. Je had dan een side-scroll game maar dan met stereoscopic 3D support. Op een LG Cinema 3D TV had je een prachtige betoverende magische kijkdoos in je huiskamer.

[ThanosReXXX]

Zo heet het officieel inderdaad, met de technische/nerdy uitleg erbij dat het een "2D viewpoint on a fixed plane" is, oftewel een vast camerapunt in een 3D wereld. Vandaar dus "2.5D", omdat er ondanks dat vaste camerapunt wel nog diepte in de beelden zit.

[ThanosReXXX]

Nou ja, niet alle 3D Sonic games zijn slecht; in de loop der jaren zijn er echt wel meerdere goede 3D titels uitgekomen, alleen is de score over het algemeen inderdaad wel in het voordeel van de 2D games.

[m.z]

Ik kan zeker in vinden, maar zoals een Sonic Generation of Sonic Frontiers zijn zeker de moeite waard in mijn menig. Het punt is dat ze beetje wiel opnieuw proberen uit te vinden en geregeld wat achterlopen, maar desondanks Sonic Frontiers wat leeg viel, was dit wel een van de weinig sonic games die uit met plezier heb uitgespeeld, met name door vele betere voicelines, betere communicatie, minder overdreven grappig proberen te zijn, de gameplay, de DBZ-gevechten en de soundtracks. Vooralsnog verre van perfect!

[Anoniem: 306567]

Sonic Frontiers gemist? Echt een hele goede game! Sonic adventure 1 en 2 zijn beide goed, Sonic colors etc. Genoeg 3D sonic games die echt wel goed zijn.

[MetalSonic]

Leuke preview!

Ik houd dit spel goed in de gaten. Ben benieuwd hoe de uiteindelijke reviews zijn maar dit ziet er goed uit. Ik heb zelf enorm genoten van Sonic Mania. Voor mij één van de beste Sonic games van de afgelopen jaren, juist vanwege de dikke knipoog naar vroeger. Grafisch wellicht niet de mooiste.

Hoe leuk zou het zijn als deze nieuwe Sonic Superstars de gameplay heeft van Mania maar de graphix van nu.

[L23]

Het heeft in ieder geval dezelfde physics als Sonic Mania. Hopen dat de levels leuk zijn om te spelen. Grafisch ziet het er goed uit.

https://twitter.com/CFWhi.../1668971982493470720?s=20

[Reactie gewijzigd door L23 op 22 juli 2024 13:31]

[continue12345]

Op welke console komt ie uit? Edit laat maar ik zie het al.

[Reactie gewijzigd door continue12345 op 22 juli 2024 13:31]

[vrow]

Exclusief op de MegaDrive.

[Sonicfreak]

Ik kijk uit naar Sonic Superstars.

Als de physics inderdaad net zo goed zijn als die van Sonic Mania dan belooft het een goede Slonic game te worden. De levels en graphics zien er goed uit.
Ik ben benieuwd of de leveldesign ook net zo goed is als de classic Sonic games of zelfs die van Sonic Mania. Ik hoop het.

[petervdam]

Ik heb heb het spel kunnen spelen bij Gamescom. Voor mijn gevoel zijn de physics exact zoals in mania. Geen spikes of enemies die je onmogelijk kunt ontwijken, enorm gave animaties en lekker veel snelheid wanneer je het goed speelt.

Enige wat mij opmerkte was dat het level dat ik speelde vaak terug naar links werd gestuurd en dat ik zelfs begon te twijfelen van welke kant ik nu op moest. Leek mij een jumppad die niet juist geplaatst was of een nieuwe puzzle gimmick. Iets waar ik zeker benieuwd naar ben welke het zal zijn.

Soundtrack klinkt wat te Sonic 4 achtig, maar zeker niet slecht.

[Cybje]

Ik blijf dit soort games toch vaak het leukst vinden op de oude Sega consoles. Dat nostalgische mis ik vaak een beetje bij nieuwe versies, ondanks alle verwijzingen. En ja, alles is beter aan deze nieuwe games. De graphics zijn mooier, het geluid is mooier, de physics en speelbaarheid is vaak veel beter. Maar juist dat oude heeft z'n charme.

En een oude Sega console hoef je nooit te updaten, het is aanzetten en je hebt meteen beeld met je game. Dat is wel iets wat ik een groot minpunt vindt van de nieuwe consoles. Ik game niet vaak, dus m'n Xbox One moest ik vrijwel elke keer ofwel m'n game, ofwel m'n console updaten voordat ik kon spelen.

[ThanosReXXX]

Je kan ook bij de nieuwe games de nostalgie wel een stukje op weg helpen door een oude controller te gebruiken, bijvoorbeeld via een MayFlash adapter of door simpelweg een draadloze versie van de oude Megadrive controller te gebruiken.

P.S.

En hier de blauwe versie.

[Reactie gewijzigd door ThanosReXXX op 22 juli 2024 13:31]

[Jumpman]

Leuke preview! Dit ziet er goed uit en maakt nostalgische gevoelens los. Deze en Super Mario Bros. Wonder hou ik goed in de gaten.

[Reactie gewijzigd door Jumpman op 22 juli 2024 13:31]

[Linksquest]

Hele leuke preview, video ga ik vanavond even nog op me gemak kijken. Dit lijkt mij persoonlijk ook wel een hele leuke Sonic Game.

[frontkick319]

Ik heb de demo gespeeld op Gamescom, vond hem zelf ook erg leuk. Hij had wel op sommige plekken moeite met de game (FPS drops). Maar goed, het was ook een demo

[Punica-]

Is hier de jump/homing attack uitgehaald? Dat is wat mij betreft de move die alle modern 2D sonic games verkloot (3D kan je eigenlijk niet zonder).

Ik heb nooit begrepen dat ze in een spel waar snelheid voorop moet staan een aanval gestopt hebben die eigenlijk alles 'pauzeert' om dan een 'pseudo snelle attack' te doen.

[RaJitsu]

In welke 2D Sonic zit die aanval? In Mania en Generations zat het iig niet. Maar dat zijn ook de enige 2D-iteraties van Sonic uit de moderne tijd die ik gespeeld heb...

[m.z]

Ik kan zijn opmerking wel deels begrijpen, namelijk zit jump/homing attack wel in 2D Cyberspaces van Frontiers. Vooralsnog vermoed ik, met name op basis van de klassiek Sonic (die dus in deze game zit) niet gaan gebruiken, omdat de klassieke Sonic dit niet kent.

[Punica-]

Sonic 4 had 'm. En dat verklote voor mij iig grotendeels het "Sonic gevoel".

[RaJitsu]

De feel is enorm belangrijk. Je kan de Megadrive-feel best benaderen met een heel andere grafische stijl, wat de HD Remix-fangame bewees. Persoonlijk is de Sonic 2 HD-fangame nog altijd een favoriet van mij onder wat een HD-Sonic kan zijn. Wat bij betreft remaken ze alle originele Sonic-games in deze stijl ipv de Sonic Mania-stijl waarin ze de Megadrive-graphics geüpscaled hebben (wat veel mensen niet eens door hebben omdat het er hetzelfde uit ziet, en men vergeet dat de megadrive op deze grote schermen natuurlijk niet dezelfde graphics tovert).

Deze grafische stijl lijkt een beetje op wat je in Sonic Generations zag (ook alweer een vrij oude game). Dat speelde niet verkeerd, maar het voelde zeker niet aan als de 16-bit games. Ben dus erg benieuwd.