Castlevania: Order of Ecclesia

Conclusie

Gamers met een zwak voor Castlevania, of voor briljante platformadventures in het algemeen, kunnen gewoonweg niet om Order of Ecclesia heen. De game is een hebbeding eersteklas en hij overtreft zonder veel moeite de eerdere DS-incarnaties. Op de populaire vraag of games vandaag de dag te gemakkelijk zijn, antwoordt Ecclesia met een overtuigend 'Nee', wat grotendeels door de iets te moeilijke eindbaasgevechten komt. Afgezien van dit puntje en afgezien van het feit dat ongeveer de helft van de vijanden oude bekenden zijn, is Ecclesia een absoluut meesterwerk, dat garant staat voor dagenlang onvervalst speelplezier.

Pluspunten

+ Grafisch bijzonder sterk
+ Diep, strategisch en verslavend
+ Waanzinnige soundtrack
+ Speelt geweldig

Minpunten

- Extreem pittige bossfights

Cijfer: 9,0

Titel	Castlevania: Order of Ecclesia
Platform	Nintendo DS
Ontwikkelaar	Konami
Uitgever	Konami
Releasedatum	Inmiddels verschenen

Reacties (20)

[gimbal]

Ecclesia is zeker niet beter dan Dawn of Sorrow - dat blijft de beste DS incarnatie tot nu toe met het beste combat systeem. Maar net als Portrait Of Ruins (de minste van de drie) blijft het vermaak van hoge kwaliteit. Overigens zijn de combat systems uit alle drie de games bijna gelijk aan elkaar, alleen de uitvoering is net iets anders.

Waar in de vorige games je de boss fights vrijwel altijd kon doorkomen met domweg te blijven hakken en potions te blijven drinken (op het death + dracula gevecht uit Portrait of Ruins na dan), kun je dat nu vergeten. Het is echt een kwestie van geduld hebben - in plaats van te button mashen moet je goed opletten wat de boss doet en daar op reageren. Je moet echt de tijd nemen om aanvallen te ontwijken en het perfect moment af te wachten om zelf een aanval te kunnen plegen. Verwacht op zijn minst tien minuten bezig te zijn om een boss in de pan te hakken. Doe je het rustig aan dan hoef je echt geen game over schermen te zien.

De vraag is: kunnen gamers van vandaag de dag dat geduld nog opbrengen

[Anoniem: 62460]

Een naar mijn mening meesterlijke game! Eén van de beste DS titels op dit moment. De bossfights zijn inderdaad moeilijk. Zorg dat je een safepunt dicht bij de de eindbaas hebt want doodgaan zul je zeker, vele malen zelfs. Het is gewoon een kwestie van tig keer opnieuw proberen en iedere keer iets beter worden.

[Ge0force]

Volledig mee eens, dit is een topgame!

Zeer goede review trouwens.

[Chilly_Willy]

Idd een geweldige game. Vroeger veel Castlevania op de MSX gespeeld (Vampire Killer) en later op de PSX (Symphony of the Night ) en deze versie. Erg mooie en leuke game.

[Lampiz]

*zucht* those good old days Met SotN
Evenaart dit spel ongeveer wel die feeling , dan komt er toch reden voor mij om een ds te kopen. Ik kan t namelijk niet echt uit de review halen .

[HADES2001]

Sinds 1990 is de naam van Koji Igarashi - IGA - met Castlevania verbonden. Hoewel de beste man verantwoordelijk is voor vrijwel alle 2d-delen die sindsdien werden uitgebracht, blijft hij het meest geroemd om het magistrale Castlevania: Symphony of the Night, dat alweer twaalf jaar geleden op Sega's Saturn en Sony's PS1 werd uitgebracht. Wat deze game zo briljant maakte, was de vrijwel perfecte mix van intuïtieve, diepe platform-gameplay, een geweldige soundtrack en een waanzinnige grafische uitstraling die zelfs vandaag de dag nog indrukwekkend kan worden genoemd. Waar wil ondergetekende met dit verhaaltje heen? Welnu, Order of Ecclesia doet in veel opzichten bijzonder sterk denken aan Symphony of the Night. Sterker nog, de bovenstaande beschrijving gaat dermate goed op voor de DS-game in kwestie, dat DS-bezitters - Castlevania-fan of niet - dit spektakel waarschijnlijk niet willen missen!

Nee het staat slechts vermeld in de tweede alinea

[Anoniem: 130184]

Hulde voor een ontwikkelaar die niet overal geforceerd touch en wrijf controls in MOET proppen! Kan menig DS en Wii ontwikkelaar een voorbeeld aan nemen.

[Top-Rob]

Nou ja, op een paar kleine foutjes na dan In het verleden moest je met de stylus blokken ijs van je pad verwijderen. IMO kwam dat nogal geforceerd over en had het niks toe te voegen aan de gameplay. Maar de 'schade' viel reuze mee inderdaad.

[Dj Neo Ziggy]

Yup same here, die hoofdbazen zijn gewoon lastig,
Heb nog geen idee hoe ik dat trappende scelet moet afmaken.
Ga net dood, en heb nog geen idee hoeveel health hij heeft.
Misschien eerst maar eens grinden.

[Anoniem: 62460]

Dat skelet heb ik gedaan met de Ascia glyph als hij naar je toe komr lopen en dan optijd over hem heen springen, achter hem wachten tot ie naar je toe komt gekropen en dan weer naar voren. Dat de eindbazen geen healthmeter hebben vind ik jammer. Je kunt dus ook niet zien of de ene glyph effectiever werkt als de andere.

[Anoniem: 236146]

Dat laatste is niet helemaal waar. Elke glyph heeft een bepaalde aanvalswaarde: zoveel damage doet de glyph onder normale omstandigheden. Bij vijanden met een zwakte voor het attribuut zal hij ongeveer 1,5 damage doen, omgekeerd voor vijanden met een resistentie ertegen. Ook bij eindbazen kun je zo aan de damage zien of het een zwakheid/resistentie tegen het attribuut van je wapen heeft.

Persoonlijk vind ik de moeilijkheidsgraad van de eindbazen trouwens heerlijk; eindelijk een game die je uitdaagt om je vijanden helemaal te doorgronden, opdat je elke aanval aan ziet komen, kan ontwijken en counteren.

[Anoniem: 134417]

top game...meer kan ik er dan ook niet over zeggen

oh ja...heb het spel met shanoa al uitgespeeld...dracula was te simpel (al gaven die bats me wel wat moeilijkheden )

[djunicron]

Heb deze ook nu een tijdje in huis, inderdaad zeer vermakelijk.

Diepgang genoeg, moeilijk genoeg (persoonlijk niet alleen de bosses, ik loop om de 2 schermpjes vaak te healen in nieuwe gebieden).

Echter heb ik er wel een hele tijd over gedaan om alle villagers te zoeken. Iets wat helaas verplicht is, omdat je anders bij voortgang in het verhaal plotseling het vaak geziene "game over" voorgeschoteld krijgt.

Backtracken is inderdaad leuk, totdat je een level 5x voor je gevoel van voor naar achteren heb doorgelopen, op zoek naar de laaste 2.8% die je kennelijk gemist heb, en waar je verplicht wel heen moet...

[matthijsln]

Heb Dawn of Sorrow en Portrait of Ruin vaak gespeeld en wel leuke gameplay mee gehad... Deze review is dan wel positief maar of dit spel nou echt wat toevoegt?

[djunicron]

Mijn broertje heeft Portrait of Ruin in zijn bezit en ik heb deze titel ook vele malen van hem geleend. (maar volgens mij nooit helemaal uitgespeeld)

Persoonlijk vind ik dit deel vermakelijker en in ieder geval overzichtelijker, met meer back track fun.

Als reviewer zou ik dit deel dan ook een 8,5 toekennen, waar portrait of ruin een 7,5 a 8,0 verdient in mijn mening.

[jbdeiman]

Ik heb het spel intussen gespeeld totdat ik het 3e personage weer in het dorpje heb bijgevoegd. Ik vind het heerlijk spelen en zeker het vechtsysteem is dusdanig dat je goed op moet letten wat je doet.
Het is niet dom -> Vooruitlopen en hakken -> maar ook de gewone tegenstanders (een aantal dan) hebben best een klein beetje AI. Zo kom je redelijk in het begin van het spel een scherm tegen waarbij je over 2 niveaus (de grond, of een soort van balkonnetje erboven) en waar de tegenstanders speren hebben. Loop je over het balkon, dan hebben de tegenstanders onder jou dit door en proberen je door omhoog te steken ook te raken. (dit gebeurt andersom ook)

Wat ik dan wel jammer vind is dat je zelf niet met je speer zo omhoog of omlaag lijkt te kunnen steken (ik heb nog niet ontdekt hoe in elk geval). Behalve dit zijn de tegenstanders vrij dom en zal je daar gemiddeld genomen niet heel veel moeite mee hebben. De eindbazen vind behalve dom wel leuk omdat je net als in heel veel games (bijv. de MegaMan telgen) een beetje moet puzzelen om de tegenstander te verslaan. Levelen totdat je zo sterk bent dat je "letterlijk" over de tegenstander heenloopt zit er niet in, je zult wel op een slimme manier moeten vechten. Heb je de truc echter door, dan is het wel heel erg simpel.

Ik ben geen echte gamer, maar vind RPG games (vooral vanwege vaak toch wel het verhaal wat er in zit verwerkt (welke ik hier toch wat zwak vind)) toch wel leuk om te spelen. Ik vind het in elk geval geen verkeerde game en vermaak me er goed mee.

[chimnino]

Ik ben zelf inmiddels in het kasteel zelf aanbeland en heb best problemen met dat schaduw figuur. Ik kom er niet helemaal uit... Gamefaqs dan maar....