Sigma 50-200mm F4-5.6 DC OS HSM (Nikon)

Ik heb deze lens sinds afgelopen weekend (05-08-2009) in huis via CameraNU.nl voor 229 euro. Had de dag ervoor besteld dus snelle levering en zeer goedkoop ten opzichte van de andere winkels die hem aanbieden (tip dus!) .

Ik was opzoek naar een leuke tele-zoom lens die mooi aansloot op mijn 18-55VR voor mijn D60. Logische keus zou de 55-200VR zijn van Nikon zelf, maar ik wilde graag weten wat er nog meer op de markt was in dezelfde prijsklasse / specs en dan het beste eruit kiezen. Eigenlijk was deze lens het enige alternatief: de rest heeft geen stabilisatie. Helaas was er van deze lens vrijwel nergens een review te vinden aangezien de lens pas een half jaartje bestaat. Prijzen hier op t.net waren echter aan de hoge kant, waardoor ik de gok niet durfde te nemen. Voor 229 euro kwam het echter wel erg dicht in de buurt van de Nikon dus wilde ik de gok wel nemen, zonder uitgebreide reviews of ervaringen.

Featureset
De lens wordt geleverd met lensdoppen (bajonet bij vatting, 2-vinger-knijp-dop bij de voorkant) en een zonnekap (bajonet aansluiting, standaard ronde ringvorm).Het objectief heeft schakelaars voor AF/MF en OS On/Off. Diafragma gaat van F4 tot F5.6 bij zoomstanden van respectievelijk 50 en 200 mm. De lens is gebouwd voor APS-C sensors (DC), heeft, zoals eerder gezegd, stabilisatie (OS) en een interne focusmotor (HSM). De stabilisatie lijkt goed zijn werk te doen en de focus is zeer snel en accuraat. Jammer dat de diafragma veranderd bij het zoomen en dat de lens sowieso niet heel lichtsterk is, maar dat is iets waar je in deze prijsklasse niet onderuit komt. De voorkant van de lens blijft bij focussen stil staan (in body focus) en is dus prima geschikt voor pola-filters. Scherpstellen gaat vanaf ongeveer 1 meter over het hele zoom-bereik.

Bouwkwaliteit
In tegenstelling tot de Nikon telezoom heeft deze lens een metalen vatting, wat hem gelijk degelijker lijkt te maken. De rest van het materiaal is volgens mij plastic met een softcoating eroverheen. De zoomring en focusring zijn van rubber. Het voelt allemaal heel degelijk aan, op z'n minst even degelijk als de 18-55VR lens met als pluspunt dat deze dus een metalen vatting heeft. Het ding weegt een ruime 400 gram wat niet heel licht is; in vergelijking met m'n kitlens is deze behoorlijk zwaar. Het helpt wel mee met het gevoel van degelijkheid. Wat wel opviel is dat de lens wat lijkt te rammelen (bewegende lenzen als ik er inkijk) als deze niet op je body zit, of als je body uit staat. Bij het aanzetten van je body houdt dit gelijk op (zwevende lenzen ofzo).

Handling
De focusring is een stuk breder dan bij de Nikon lens en is manueel best behoorlijk mee te werken, hoewel hij van mij verder zou mogen kunnen draaien voor meer precisie. De focus is niet te overriden als de lens in AF-stand staat. De zoomring gaat ongeveer net zo 'stroef' als de 18-55VR, wat wel prettig werkt (en dus weinig kans op zoom-creep). Bij gebruik van OS gaat bij het half indrukken van de zelfontspanner deze in werking. Bij 200mm is dit heel duidelijk waarneembaar: het beeld staat binnen een seconde zo ongeveer compleet stil (behalve dan vanwege je ademen en hartslag die 8-jes in je beweging veroorzaken). Zodra de OS aan gaat hoor je even een klikje en verder is het helemaal stil*. De HSM AF-motor is behoorlijk stil en zeer snel (sneller dan die van mijn 18-55VR). Focussen gaat bij voldoende licht/contrast vrijwel altijd in 1 keer goed. De zonnekap gaat er makkelijk op en af, maar blijft stevig zitten zodra hij volledig erop is gedraaid. De kap kan andersom op de lens worden gezet als hij niet nodig is en valt daarbij over de focusring heen als de lens op 50mm staat ingesteld. De zoomring is daarmee nog volledig beschikbaar en dus is de lens ook in die stand nog steeds prima te gebruiken. Het gewicht van de lens is mooi in evenwicht met de gebruikte body: kantelpunt zit net voorbij de vattingring op de lens. Als je de camera met 1 hand vasthoud, merk je wel dat hij dan naar voren wilt vallen. Bij volledig uitzoomen komt de voorkant van de lens ongeveer 2,3 cm naar voren, wat heel gematigd is en wel fijn werkt; het steekt niet gelijk heel ver uit.

_{* Met het oor tegen de lens aan is er een zachte hoge zoem te horen, maar aan de andere kant van het toestel is dit al niet meer waarneembaar}

Scherpte
Ik heb de scherpte geprobeerd zeer uitgebreid te testen aan de hand van wat foto's van een muur op verschillende focal lengths (50mm, 100mm en 200mm) met afstoppen over de hele range.
Wijd open (4-5-5.6) waren de foto's in het midden redelijk scherp en in de hoeken ook best redelijk. Afgestopt naar 8-11 werd het in het midden aanzienlijk scherper, en ook de hoeken werder scherper, zei het wel ietsje minder, maar beter dan wijd open.
Helemaal afstoppen naar het uiterste (22-29-32) is de lens aanzienlijk minder scherp, zowel in het midden als in de hoeken. Hij komt meestal niet voorbij wijd open kwa scherpte, en vaak zelfs nog ietsje onscherper. Zie verder ook de foto's op deze link*.

_{* Mogelijk dat een paar van deze foto's net iets zijn bewogen of sowieso niet scherp, waardoor de scherpte iets vertekend kan lijken}

Chrom. abberratie
Chromatische abberatie is niet sterk aanwezig. Slechts bij hoog contrast is er wel wat waar te nemen (zoals bijvoorbeeld bij takkenpartijen met een lichte achtergrond). Dit manifesteerd zich dan vooral in de hoeken. Afstoppen beperkt dit wel enigzins.

Vervorming
Vervorming heb ik getest door foto's te nemen van mijn monitor, waar een lijnmotief als achtergrond werd gebruikt. Foto's zijn gemaakt op 50, 100 en 200 millimeter op ongeveer een meter afstand van de monitor.
Bij 50mm was er vrijwel geen vervorming zichtbaar, hooguit een hele lichte barrel-distortion (zie hier (4,43MB))
Op 100mm was er zichtbaar pincussion distortion aanwezig (zie hier (4,59MB))
Ook op 200mm is er zichtbaar pincussion distortion aanwezig (zie hier (4,54MB))

Vignettering
Van vignettering heb ik weinig last ondervonden. Alleen volledig wijd open zijn de foto's naar de hoeken toe wat donkerder, maar dit is in een beperkte mate en stoort amper.

Lens flare
Lens flare treed op als er recht tegen het licht in, of bijna tegen het licht in, foto's worden genomen. Bij bijna tegen het licht in is het contrast nog zeer redelijk te noemen. Er is licht sprake van enkele lensflare ringen. Recht tegen het licht in neemt het contrast hard af, maar verder is er niet veel meer merkbaar van lensflare. Als er al 'sterren' rond de lichtbron optreden, zijn deze 8-puntig, vanwege de 8 diafragmabladen. Zie verder ook bijvoorbeeld deze twee foto's