Omdat enkele servers alweer enige tijd in ons rack hingen werd het tijd om eens naar vervanging te kijken. Deze keer waren onze oude 1950 webservers, die al drie jaar dienst deden, aan de beurt.
Tevens konden we dit keer de Aphrodite meenemen voor haar welverdiende rust. Ook waren de Sun X2270's inmiddels alweer enige tijd aan het werk, dus de supermicro's die zij vervingen konden deze keer spanningsloos gespannen vooruit kijken naar een ritje Amsterdam-Amersfoort.
Dit ging niet zonder slag of stoot. Normaliter haal je een server uit het rack door hem er eerst een stukje uit te trekken. Daarna voer je wat tofs met de sliders uit, waardoor de server nog verder uit kan schuiven en je deze in je handen kan nemen. In dit geval lukte het niet om de server van de sliders los te klikken zonder gevaar dat het ding al prutsend naar beneden zou storten. Uiteraard zijn wij niet voor één gat te vangen en zagen we al snel dat het eronder stapelen van drie 1U-servers voldoende was om de machine even te stutten, zoals de foto laat zien. Hierna was het mogelijk netjes de sliders los van het rack te maken, waardoor het hele zooitje naar voren kon worden getrokken.
En hoe zo'n tegenwerkende slider eruit ziet? Nou, gewoon, zo:
Na dit probleem hebben we de twee nieuwe webservers, dit maal een tweetal R410's van Dell, op de plek van Aphrodite neergezet. De twee nieuwelingen zijn wederom voorzien van twee X5570-processors, 12GB 1333Mhz ddr3-geheugen en een harde schijf met een capaciteit van 160GB, vergelijkbaar met de Sun's X2270 die we de vorige keer hebben geplaatst.
Blijkbaar is een van deze webservers incognito. Bij beide servers zie je de plek waar de servicetag tegenwoordig is bevestigd, maar alleen de onderste is gevuld: de bovenste is maagdelijk leeg. Nu weten de machines zelf gelukkig ook vanuit hun bios te vertellen welke tag bij ze hoort, maar even snel in de colo kijken welke servicetag erbij hoort is er dit keer niet bij. We plakken nog altijd zelf namen op de machines, en blijkbaar is het verstandig om dat in ere te houden. Deze keer zijn de namen (wederom) Astraeus en Aphaea geworden.
Op dit moment openbaarde zich een groot probleem 
:
Na nog wat kabels te hebben weggewerkt (hoe krijgen we het toch voor elkaar om van elk rack een puinzooi qua kabels te maken. Het wordt tijd voor kabels die je op goochelaarachtige manier extra lengte kan geven ), konden we door het roostertje tevreden naar onze nieuwe webservers kijken:
.
