Het allereerste hypertextproject, Xanadu van Ted Nelson uit 1960, is na 54 jaar 'eindelijk' uitgebracht. Daarmee is Xanadu het meest vertraagde softwareproject ooit. "We hebben het verknald in de jaren tachtig."
De nu 76-jarige Nelson begon in 1960 als Harvard-student met Project Xanadu. Het oorspronkelijke idee was om een tekstverwerker te schrijven, die vanuit een document naar andere versies kon verwijzen. Dat gebeurde allemaal in één overzicht, zodat de verschillen snel waren te zien. Dit zou met name handig zijn om te zien waar referenties precies vandaan komen, waarmee Xanadu één universele bibliotheek zou worden.
Project Xanadu werd aanvankelijk gezien als de basis van het toekomstige internet en kreeg in de vorige eeuw de aandacht van talentvolle programmeurs, maar uitvinder Tim Berners-Lee was Nelson uiteindelijk voor met zijn world wide web. Mede door geldgebrek en te ambitieuze plannen kreeg Nelson het niet voor elkaar gebokst om Xanadu af te ronden.
"We hebben het verknald in de jaren tachtig en misten de kans om een wereldwijde hypertekst te worden. Maar we kunnen nog steeds concurreren met pdf, dat papier simuleert, door verwijzingen tussen teksten te tonen", zo legt Nelson uit tegenover The Guardian.
Het softwareproject is pas stilletjes uitgerold op het internet en kreeg de naam OpenXanadu. Het programma laat een simpel document zien dat is gebaseerd op citaten uit acht andere werken, waaronder de King James Version en de Wikipediapagina over de steady-statetheorie. OpenXanadu toont uit welke delen van de werken de referenties komen.
De software is 'nog niet' als opensource vrijgegeven, waarmee Nelson suggereert dat dit wel kan gebeuren. In de tussentijd werkt hij ambitieus door aan het project, laat hij weten op zijn site. Hij verwacht nog dat Xanadu in de toekomst de bronbestanden kan toesturen. "Dat is de volgende fase."