Dat wekt bij mij het sterke vermoeden dat er een link is tussen de 4GB die 32-bits Windows-versies kunnen aanspreken en het gebruik van het (destijds) populaire FAT32. Daar kon je ook geen bestanden wegschrijven die groter waren dan 4GB.
Het ene heeft geen invloed op het ander, in beide gevallen is de oorzaak simpel: Op een gegeven moment zijn er niet meer genoeg bits om bij te houden wat waar staat (of dat nou in het geheugen of op de schijf is maakt niet uit). De reden dat de hoeveelheid (4GB) hetzelfde is, is omdat dat het maximaal aantal bytes is dat je kunt addresseren met 32 bits.
Door de komst van NTFS en 64-bits Windows-versies werd dit probleem opgelost, terwijl concurrerende besturingssystemen inderdaad al langer over dergelijke functionaliteit beschikten.
NTFS zorgde voor een hogere bestandslimiet op Windows-systemen, het maakt geen drol uit of je dan een 64-bit of 32-bit versie van Windows draait.
Overigens bestaan 64-bits bestandssystemen al veel langer dan 1999; BeOS had in 1991 al een dergelijk systeem genaamd BFS. Hoe het met het maximale geheugen zat weet ik niet. In die tijd was je al de bink als je 64 MB in je kast had weten te proppen. We herinneren ons de tijden van het befaamde EDO-RAM nog wel :-)
Nee, die versie van BFS werd pas in 1997 geïntroduceerd, 4 jaar ná NTFS.
Je hebt uiteraard volledig gelijk over dat PAE-verhaal. Het gaat er inderdaad om hoeveel werkgeheugen ieder programma separaat kan aanspreken.
Nee, daar gaat het niet om, dat is een limiet van PAE. Dat is een reden waarom je eventueel een 64-bit platform wilt (omdat je per applicatie meer geheugen aan moet spreken).
Nu kan het zijn dat er 192 MB wordt gebruikt voor essentiële onderdelen, maar dat kan ik nergens terug vinden.
Dat is werkgeheugen wat het besturingssysteem zelf gebruikt.
Om eerlijk te zijn snap ik sowieso niet waarom er zo weinig werkgeheugen in smartphones zit. Ik bedoel; RAM kost een scheet en drie knikkers per GB. Smartphonemakers verdienen makkelijk € 300 - € 450 per verkochte high-end telefoon. Je maakt mij niet wijs dat daar geen financiële ruimte is om er gewoon direct 4 of 8 GB in te proppen.
Omdat er geen ruimte voor is. De telefoons zouden er of door moeten groeien, of er moeten chips gebruikt worden die relatief gezien wél veel duurder zijn. De meeste mensen gebruiken het niet, en missen het dus niet, daarom stop je het er niet in. Dat is eigenlijk vrij logisch, raar dat je dat niet snapt.
Waarschijnlijk zal het wel zijn dat fabrikanten graag zien dat je binnen korte tijd weer een nieuwe telefoon gaat kopen omdat je werkgeheugen tekort komt voor zwaardere apps. Op die manier blijven we consumeren.
Nee, als een fabrikant nu een telefoon uit kon brengen die sneller, zuiniger of op andere vlakken beter was dan die van de concurrent dan hadden ze dat wel gedaan. Je impliceert dat ze expres kleine aanpassingen doen om ons bezig te houden, dat strookt niet met de moordende concurrentie die plaatsvind in deze markt.
Wel heb ik een poosje terug gelezen dat er apps zijn die i.c.m. een aangepaste kernel kunnen zorgen dat je micro-SD kaart deels wordt getransformeerd in werkgeheugen. Er wordt dan een soort van swap aangemaakt. Het is natuurlijk trager dan gewoon RAM, maar je kunt in ieder geval zwaardere programma's laden zonder dat je foutmeldingen krijgt. Ik moet me daar eens wat meer in gaan verdiepen ...
Daar heb je geen aangepaste kernel voor nodig hoor. Een voorbeeld van een app die dat kan is
Swapper 2. Dat is precies hetzelfde als wat PC's doen (en in sommige gevallen,
deden).
Maargoed, het lijkt me sterk dat jij dat nodig hebt op je S3. Je hebt namelijk nog 350 MB vrij, ik zou me pas enigszins zorgen gaan maken bij de 50.