Dat niet alleen.
Als jij een anime ziet waarin een robot een mens in 2e scheurt vind je het misschien wel erg 'grafisch geweld' maar zal dat geen walgingen oproepen.
Als jij zo'n zelfde scene in een jaren 90 actie-film ziet zal je wederom het erg grafisch geweld vinden maar echt schokkend wellicht niet..
Als jij echter diezelfde scene zou zien met 100% echtheid zoals het er ook daadwerkelijk in het echt uit zou zien.... geloof mij dat jij dan jou lunch verliest!
hoewel uncanny valley inderdaad ook een relevante hypothese is (waar ik overigens zelf geen last van heb) denk ik dat de 'daadwerkelijke' echtheid wellicht nog wel een grotere rol kan spelen.
Er is uiteindelijk nog altijd wel iets te zeggen voor het gegeven dat een fictief werk onderscheidbaar moet zijn van non-fictie... doodleuk een disclaimer op het begin die leest "Dit is fictie" is niet afdoende.
Mensen nemen dingen waar zoals ze ze waarnemen en het 'filen' onder 'fictie' gebeurt pas bij het delegeren naar lange-termijn geheugen waarbij het (logisch) categoriseren van de waargenomen evenementen plaats vind. Hoe echter het waargenomen materiaal.. hoe later het door je hersenen gecategoriseerd wordt als fictief.
Geweld in Anime bvb. kan dus nooit dezelfde walging/reactie oproepen simpelweg omdat tijdens het waarnemen al door jou hersenen bekend is dat het fictief is... je moet het beeld nl. 'processen' om de 'karakters' te associëren met 'personen' door die 2 abstracties met elkaar te koppelen onder het mom van 'symbolisme' waarbij dus automatisch een kanttekening 'fictief' aanwezig is.
Mijn uitleg is gebrekkig maar ik hoop dat het voldoende duidelijk is om mijn punt te illustreren... het is laat (of vroeg, hoe je het maar wilt zien) en ik ben moe. >_>
Bovengenoemde scene, kan iemand dus gemakkelijk een trauma bezorgen.. ongeacht het feit dat je die persoon 'logisch' kunt uitleggen dat het fictie is en ongeacht of die persoon dat zelf kan beredeneren..
De 'wereld' zoals jij die kent bestaat enkel uit hoe jij hem waarneemt... fictie die ononderscheidbaar is van non-fictie is wellicht een gevaarlijk iets en ik betwijfel dat de mensheid er klaar voor is om daar verantwoord mee om te kunnen gaan.
Je zult mij moeten excuseren voor mijn gebrek aan vertrouwen in de mensheid, maar het is zoals het is.
Ik berust mijn ideeën omtrent de gevaren van realisme overigens niet enkel op speculatie en/of theorieën maar heb het zelf ondervonden dus spreek uit ervaring:
Toen ik een BSG marathon hield (720p 5.1 blu-ray rip) zag het er voor mij ZO echt uit dat ik ZO in het verhaal getrokken werd dat ik het op een gegeven moment niet meer als fictie waarnam en ik een psychotische episode had waarin ik geloofde dat BSG echt was. Ik moest toen ook opgenomen worden en heb 2 weken in een kliniek doorgebracht.
De details zal ik je besparen en achteraf gezien heeft het me wel een nieuwe blik gegeven op mijn noties van perceptie, werkelijkheid en cognitieve functies maar het is wel iets wat ik niemand toe zou wensen en alhoewel ik zelf goed in staat ben het een positieve draai te geven en er van te leren betwijfel ik dat mijn ouders en vrienden die mij in die staat hebben meegemaakt er hetzelfde over denken.
[Reactie gewijzigd door Ayporos op 24 juli 2024 19:19]