Britse rechtbank staat bevel via Twitter toe

De advocaten van de Britse conservatieve blogger Donal Blaney hebben donderdag van het Britse High Court toestemming gekregen om via Twitter een gerechtelijk bevel te sturen naar een gebruiker van deze dienst die zich als hun cliënt voordoet.

Blaney ergerde zich al een tijd lang aan een Twitter-gebruiker die onder zijn naam allerlei berichten publiceerde. "De inhoud van de Twitter-account was licht verwerpelijk, maar wat me pas echt begon te ergeren was dat mijn kennissen het begonnen te volgen in de veronderstelling dat ik het was", aldus Blaney. Omdat de gebruiker zijn ware identiteit of mailadres niet bekend maakte, was het nogal lastig om hem een bevel te sturen om hiermee op te houden.

Vanwege dit probleem gaf het High Court donderdag toestemming om het bevel via Twitter te versturen. Aangezien Twitter-berichten maximaal 140 tekens kunnen tellen, bevat het bericht een link naar een document van de rechtbank. Hierin wordt de gebruiker bevolen op te houden met het posten van berichten onder Blaneys naam, de oude berichten te verwijderen en zijn identiteit aan de rechtbank bekend te maken, zo meldt de Daily Telegraph.

Het is de eerste keer dat een rechtbank in het Verenigd Koninkrijk toestemming heeft gegeven om een gerechtelijk bevel op deze manier te versturen. Volgens de wet hoeft een gerechtelijk bevel niet in persoon te worden uitgereikt; dit mag ook per fax of e-mail. Het High Court heeft hier nu Twitter aan toegevoegd.

Reacties (67)

Maar je hebt er toch zelf voor gezorgd dat je identiteit niet te achterhalen is, door slim gebruik te maken van technische foefjes (anonieme accounts op internet). Het gerechtelijk bevel is wel degelijk aan jou persoonlijk gericht.

Het criterium of je al dan niet gepakt kan worden vind ik een raar argument om goed te praten dat je je niet aan de wet hoeft te houden. Deze man pleegt strafbare feiten. Of de rechtbanken anno 2009 al helemaal digitaal-ready zijn: nee, dat zijn ze niet. Maar dat vind ik zeker geen excuus om dan maar lachend te zeggen 'haha jullie kunnen me niks maken'. Ik vind dat van het niveau 'lekker puh' van het schoolplein, als de juf niet kan zien wie er begon. Zo van: als niemand het gezien heeft is het niet erg. Ik vind dat raar. Rare kronkels, ook hier op dit board, en dat is vind ik echt een gevolg van dat anonieme wereldje dat het internet is geworden - een soort community achtig iets dat nu zelfs zich vrij van de wet meent te kunnen stellen. Echt heel gek.

[Reactie gewijzigd door Znorkus op 3 oktober 2009 18:43]

Wat hierbij het probleem is.. is dat je er niet vanuit kan gaan dat iemand zijn prive mail-adres leest. Dan zou de overheid voor iedereen een e-mail adres moeten configureren en eisen dat deze gelezen word. DAN is het mogelijk. Anders vind ik het onzin.

Tsjah, en als hij niet reageert, wat willen ze dan doen?

IP-adres opvragen bij Twitter, kijken van welke ISP dat IP is, opvragen bij de ISP wie op dat specifieke moment dat IP-adres in gebruik had, en naar dat adres toe gaan.

De abonnementhouder is immers verantwoordelijk voor wat er via zijn verbinding gebeurd, dus daar kan je hem op aanspreken.

En als hij een proxy gebruikt?

Doet dat er toe? Er is al een antwoord gegeven op je post, waar dan vervolgens weer een "en wat als..." op komt, en daarop weer een antwoord, etc. etc., maar dat is een zinloze discussie. Het gaat er gewoon om dat die persoon strafbaar is op het moment dat hij het bevel negeert. En idd, als die persoon niet te achterhalen is is hij ook niet te straffen, maar ik snap niet wat daar zo vreemd aan is, want dat geldt eigenlijk voor alle criminele zaken.

Als je een moord hebt gepleegd maar er is geen bewijs dat naar jou leidt kun je er ook mee wegkomen. Maar dat betekent niet dat je dan minder strafbaar bent. Je kunt als twitteraar dus overwegen of je het risico loopt ooit gepakt te worden. Ik denk dat de meeste mensen echter wel gewoon eieren voor hun geld kiezen, en wat dat betreft heeft deze wet dus gewoon nut.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 2 oktober 2009 15:23]

IP-adres opvragen bij de exploitant van de proxy. Het gebruik van een proxy maakt je wel moeilijker traceerbaar, maar echt niet onmogelijk ofzo.

Denk niet dat een proxybeheerder een gerechtelijk bevel zomaar naast zich neer gaat leggen, want dan hebben ze zelf juridische problemen. Die geven dit soort informatie heus wel aan justitie.

Wat als de proxy in een of ander, niet aan de UK gebonden (soeverein, en zich dus niets van UK rechtspraak aantrekkend) land staat. Wat zijn er dan nog voor opties (waarschijnlijk wordt dan alsnog terug gegerepen naar Twitter, in de praktijk denk ik)?

[Reactie gewijzigd door Crugster op 2 oktober 2009 13:58]

Binnen Europa worden sowieso vonnissen in één EU-land ook in andere EU-landen uitgevoerd/gerespecteerd, daar is een verdrag voor (ben de naam van het verdrag even kwijt).

En daarnaast hebben we nog Interpol die zich bezighoud met grensoverschrijdende criminaliteit, en in vrijwel alle landen actief is.

En wat als hij een proxy gebruikt die via een andere proxy die vervolgens weer via een andere proxy ..... of gewoon het tor-netwerk gebruikt ??

Alles is te achterhalen, het is alleen de hoeveelheid moeite die nodig is die bepaalt of men het ook doet of niet.

TOR achterhalen is een probleem van een hele andere orde dan jij denkt !

Alles is te achterhalen

Nee hoor - als er niks gelogd wordt, valt er ook niks te achterhalen.

en tor? http://www.torproject.org/

Ook tor.

Tor lijkt mij tamelijk ontraceerbaar. Hoe had je dat in de praktijk willen doen?

Als ik zelf (altijd maar eventjes / tijdelijk) tor draai fungeer ik ook als exitpoint, en (hopelijk zoals de meeste tor users) bewaar ik geen logs van wie er via mij is geexit.

Jij verantwoordelijk voor wat er gebeurt via jouw verbinding.

Als een Chinese dissident via mijn verbinding iets schrijft, is hij onkwetsbaar voor de Chinese regering. En ik ook, want ik mag schrijven over de Chinese regering wat ik wil.

Degene met de verbinding die verantwoordelijk is voor wat jij schrijft of doet op internet, valt doorgaans niet onder dezelfde jurisdictie.

IP-adres opvragen bij Twitter, kijken van welke ISP dat IP is, opvragen bij de ISP wie op dat specifieke moment dat IP-adres in gebruik had, en naar dat adres toe gaan.

Maar waarom hebben ze dat dan niet gedaan, en halen ze op deze manier dan de publiciteit? Een gerechtelijk bevel via Twitter klinkt meer als een foute grap dan als een manier om 'het recht te laten zegenvieren'...

[Reactie gewijzigd door Tukkertje-RaH op 2 oktober 2009 13:51]

Het spijt me maar een IP adres is absoluut geen paspoort, een ieder die een willekeurige computer opstart waar een Twitter account op gebruikt wordt (die niet is uitgelogt, wat in veel gevallen zo zal zijn op prive computers) geld dan dus als de persoon in kwestie. En dit is dus het geval voor de meeste websites.

Dit is weer zo'n fantastisch voorbeeld van moderne kromspraak, omdat de rechters ernstig achterlopen op de feiten en alleen maar het recht krombuigen met zaken die alleen "in theorie" en op de papieren van de beleidsmakers kloppen.

Je post is weer een fantastisch voorbeeld van het ontwijken van verantwoordelijkheid. Als het ip adres van jouw internetaansluiting is, dan ben je verantwoordelijk voor het gebruik er van.

Ben je dan ook volgens jou verantwoordelijk als je PC gehackt is, want dan is het IP nog altijd van jouw internetaansluiting?

Dus stel jou pc is gehackt en wordt ingezet in een botnet om bijvoorbeeld het Pentagon te hacken. Ze sporen jou IP op, moet jij dan ook als terrorist in de VS gaan verschijnen? Volgens jou redenering wel want volgens jou ben jij verantwoordelijk van het gebruik er van...

Denk niet dat het gemiddelde huisgezin een afgeschermd netwerk heeft met een proxy, isa server en andere beveiligingsmaatregelen...

Nog een ander voorbeeld, wat als het gebeurt is vanop een openbare hotspot... is dan de aanbieder van de hotspot ineens verantwoordelijk? want het is zijn ip...

Zo kun je dat inderdaad wel stellen. Jij kiest voor een internet verbinding dan moet je die ook beveiligen. Als je dit niet zelf kun moet je daar een bedrijf voor inschakelen die dat voor je kan doen.

Als mensen niet zo nochalant zouden doen en hun verantwoordelijkheid zouden nemen hebben botnets ook minder kans van slagen.

Op een openbare hotspot krijgt jouw apparaat een code van de ISP waar je vaak ook al een abbonement of kaart voor moet kopen. De ISP is dan inderdaad verantwoordelijk en zal jou dan moeten opsporen.

isa server

Lijkt me ook sowieso niet verstandig... Want dat is een gedrocht en moeilijk zo veilig te configureren dat alles veilig is.

@MasterPa:
Nee, dat kan je zo niet stellen. Want dan zou je Windows moeten verbieden, gezien de uiterst slechte reputatie van dat besturingssysteem. Of je nu computerexpert bent of niet: met Windows op je PC kan je PC altijd een botje zijn, als ie maar op internet hangt. Je weet 't simpelweg niet - al was 't maar zo omdat je de code van Windows niet in kunt kijken, en dus nooit weet wat Windows doet al dan niet door invloed van geïinstalleerde 3rd party software.

Als mensen niet zo nochalant zouden doen en hun verantwoordelijkheid zouden nemen hebben botnets ook minder kans van slagen.

Windows gebruiken is per definitie nonchalant, al weet men dat simpelweg niet omdat men er geen kaas van heeft gegeten.

Waarschijnlijk omdat dit een stuk goedkoper, sneller en eenvoudiger is dan de procedure die ik hierboven beschreef.

Mogelijk schrikt de crimineel die hierachter zit hier zo van dat-ie vanzelf stopt. Heeft men toch weer wat mankracht (en dus geld) bespaard. Zo niet, kan men altijd nog naar de zwaardere middelen grijpen.

Misschien is er wel gewoon nog een persoon op deze wereld die de naam Blaney draagt en zich niets aantrekt van deze persoon, of misschien zelfs wel helemaal niet bewust is dat Blaney 2 zich zo stoort aan zijn berichten.
In ieder geval kan ik uit dit nieuws bericht niet halen dat deze twitteraar met opzet deze Blaney zwart zit te maken, dus ik vind het allemaal een beetje overdreven om hiervoor de rechter in te schakelen

Als die tweede Blaney zijnde kan ik dan de eerste aanklagen voor smaad ?
Lijkt me niet fijn als je onder je eigen naam dingen doet en een ander sleept je voor de rechter.

Er zijn inderdaad meer honden die fikkie heten.

Dus ja handiger om van te voren eerst goed onderzoek te doen dan te twiiteren neem ik aan.

[Reactie gewijzigd door Emunator op 2 oktober 2009 16:13]

Waarschijnlijk ook zodat de rest van de berichtenlezers ook kunnen zien dat dit niet de echte Blaney is, en er gerechterlijke stappen worden ondernomen.
Het heeft dus meerdere kanten.
1) het recht om een bevel ook via twitter te geven
2) "afschrikeffect" voor anderen die met de gedachten lopen om ook onder iemand anders naam berichten te posten
3) hiermee ook gelijk publiekelijk duidelijk te maken dat dit niet Blaney niet zelf is.

IP-adres opvragen bij Twitter, kijken van welke ISP dat IP is, opvragen bij de ISP wie op dat specifieke moment dat IP-adres in gebruik had, en naar dat adres toe gaan.

De abonnementhouder is immers verantwoordelijk voor wat er via zijn verbinding gebeurd, dus daar kan je hem op aanspreken.

Als die persoon via een niet-Westers land een verbinding opzet naar Twitter, dan zal het erg moeilijk worden om effectieve gerechtelijke stappen te nemen direct tegen die persoon. Waarschijnlijk moet Twitter het dan oplossen, omdat zij dit faciliteren.

Iets moeilijker word het dan wel, maar erg moeilijk zal wel meevallen. We hebben immers Interpol die in vrijwel alle landen (enkele staatjes uitgezonderd) actief zijn en bureaus hebben.

Die zijn juist bedoeld om politieonderzoek dat grensoverschrijdend is eenvoudiger te maken.

En idd, in het meest extreme geval kan je altijd nog Twitter aanspreken omdat zij deze identiteitsdiefstal faciliteren en mogelijk maken.

Ja hoor, dit soort zaken hebben echt voorrang bij Interpol.....

Boehoehoe...ik wordt op Twitter gepest....Interpol, ga achter die zware crimineel aan

dit is niet meer pesten eh, dit is iemands naam vuil maken..
laster en eerroof!

en als die zijn gerechtelijk bevel negeert, is er reden genoeg om interpol in te schakelen, want dan draait het niet om het "pesten".. zo'n bevel negeren is strafbaar en dan is er effectief reden om hem aan te houden.

dit is niet meer pesten eh, dit is iemands naam vuil maken..
laster en eerroof!

en als die zijn gerechtelijk bevel negeert, is er reden genoeg om interpol in te schakelen, want dan draait het niet om het "pesten".. zo'n bevel negeren is strafbaar en dan is er effectief reden om hem aan te houden.

Als hij zijn gerechtelijk bevel nooit ontvangt (als persoon, niet als anonieme internetter) doordat zijn provider niet mee wilt werken, dan houdt het gewoon op. Bovendien schat je de zaken waar Interpol zich mee bezig houdt iets te laag in: zo'n zaak als deze kost teveel energie en levert te weinig op.

Als hij zijn gerechtelijk bevel nooit ontvangt (als persoon, niet als anonieme internetter) doordat zijn provider niet mee wilt werken, dan houdt het gewoon op.

Euh, provider die niet mee wil werken? Uiterst ongeloofwaardig. Het is een gerechtelijk bevel, dat zijn geen vrijwillige dingen die je alleen hoeft uit te voeren als je het er mee eens bent ofzo...

Zou een mooie boel worden als iedereen gerechtelijke bevelen kon negeren omdat hij het er niet mee eens is!

Niet-europese provider? Dan is het weer een kwestie van willen. Sowieso kun je als rechter geen carte blanche uitgeven en een bevel geven aan alle mogelijke betrokkenen. Dat zou namelijk de facto een wet zijn, en rechters maken geen wetten. Dus de rechter zal een bevel aan 1 specifieke provider moeten geven om mee te werken aan het afleveren van het originele bevel voor de eindgebruiker.

Dat weet de persoon in kwestie heel waarschijnlijk ook. Dus als hij een netwerk "leent" (of huurt) is ie niet opspoorbaar en moeten ze alsnog twitter verplichten het account te blokkeren/verwijderen.

Beetje googlen leert trouwens ook snel de reden waarom dit aan hem toegelaten wordt:
"I recognise that in many instances I abused my power."

Vriendjespolitiek dus, en eigenlijk een vorm van politieke censuur want hij wordt enkel gequoted. Hij wil enkel een beetje aandacht, want de inhoud van zijn blog roept gewoon om verbaal agressieve reacties.

Dan kunnen ze aan Twitter zelf overdracht vragen van de account

Waarschijnlijk gaan ze twitter dwingen IP adres(sen) etc vrij te geven.. Of het account op te heffen.. of andere dingen die wat drastischer zijn dan het sturen van een bevel via twitter.

Edit (te laat)

[Reactie gewijzigd door martijnvanegdom op 2 oktober 2009 13:45]

Weer een belangrijk doelpunt tegen voor de 'ik kan alles anoniem uitvreten wat ik wil want ik zit op internet en niemand weet wie ik ben'-cultuur van dit decennium.

Common sense wint het uiteindelijk altijd, en of het nou nog 2 of nog 20 jaar duurt, de wetgeving zal erop aangepast worden. Dit soort genicklame komt niet te pas.

Ik denk overigens dat die persoon als hij wijs is gehoor gaat geven. Geen gehoor geven aan een gerechtelijk bevel... oei. Dan kan je de rest van je leven 'op de vlucht', niet goed voor je zenuwen. Staat heeelemaal niet fijn op je CV en helpt je ook niet in de rechtszaal oO

Beetje nicklamen okee. Je verschuilen voor justitie....pfew. Als die vent wijs is maakt ie z'n excuses, en dat zsm.

[Reactie gewijzigd door Znorkus op 2 oktober 2009 14:51]

Ik denk overigens dat die persoon als hij wijs is gehoor gaat geven. Geen gehoor geven aan een gerechtelijk bevel... oei. Dan kan je de rest van je leven 'op de vlucht', niet goed voor je zenuwen. Staat heeelemaal niet fijn op je CV en helpt je ook niet in de rechtszaal oO

Zal ik de term 'anoniem' nog eens een keer uitleggen aan je? Dan weet je waar je constatering mank loopt.

Er zijn zat manieren om op internet met relatief weinig energie veel voor elkaar te krijgen, waaronder zodanig 'anoniem' worden dat het teveel middelen zou kosten om een poging te doen wagen identiteit te achterhalen (waarbij niet zeker is of deze poging zal lukken). Als een anoniem iemand gedagvaard wordt en die komt niet opdagen... wie is er dan op de vlucht? Wie ga je dan oppakken?

Zo moeilijk is het niet om die identiteit te achterhalen, je hoeft als justitie alleen maar even contact op te nemen met Twitter (voor het IP-adres) en de ISP (voor het bijbehorende adres van degene die op dat moment het IP-adres had). Dan heb je de abonnee te pakken op wiens naam de lijn staat, en die is verantwoordelijk voor wat er via die lijn gebeurd.

En het is wel redelijk zeker dat je als justitie zijnde die gegevens krijgt, het is een misdrijf (identiteitsfraude), en de provider zal dan toch écht moeten meewerken willen ze zelf ook geen juridische problemen krijgen. Je mag namelijk niet zomaar een onderzoek tegenwerken.

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 2 oktober 2009 17:11]

Zo moeilijk is het niet om die identiteit te achterhalen, je hoeft als justitie alleen maar even contact op te nemen met Twitter (voor het IP-adres) en de ISP (voor het bijbehorende adres van degene die op dat moment het IP-adres had). Dan heb je de abonnee te pakken op wiens naam de lijn staat, en die is verantwoordelijk voor wat er via die lijn gebeurd.

Dat is de identiteit van bijvoorbeeld een argeloze eindgebruiker die een PC heeft welke een client is van een botnet of die een access point heeft met een lichte beveiliging. Die gebruiker zal sowieso minder zwaar gestraft worden en je lost het probleem daar niet mee op. Immers zijn er nog een paar miljoen clients welke de volgende keer gebruikt kunnen worden.

En het is wel redelijk zeker dat je als justitie zijnde die gegevens krijgt, het is een misdrijf (identiteitsfraude), en de provider zal dan toch écht moeten meewerken willen ze zelf ook geen juridische problemen krijgen. Je mag namelijk niet zomaar een onderzoek tegenwerken.

Iets niet kunnen leveren (plausible deniability, niet in elke landen wordt verkeersinformatie opgeslagen) is iets anders dan een onderzoek tegenwerken.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 2 oktober 2009 17:15]

Plausible deniability gaat hier niet op lijkt me, want de ISP kan het prima leveren. Ze hoeven immers alleen maar even hun logfiles met verkeersgegevens (die ze immers nu een tijd moeten bewaren) te crossmatchan qua betreffende IP aan hun klantendatabase en ze hebben de lijn en dus de abonnee, die verantwoordelijk is voor wat er via zijn verbinding gebeurt (botnet of niet) te pakken.

Overigens worden botnets over het algemeen niet voor dit soort pietlutitge dingen gebruikt, maar meer voor het grotere werk (bv DDoS-attacks).

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 2 oktober 2009 17:18]

Plausible deniability gaat hier niet op lijkt me, want de ISP kan het prima leveren. Ze hoeven immers alleen maar even hun logfiles met verkeersgegevens (die ze immers nu een tijd moeten bewaren) te crossmatchan qua betreffende IP aan hun klantendatabase en ze hebben de lijn en dus de abonnee, die verantwoordelijk is voor wat er via zijn verbinding gebeurt (botnet of niet) te pakken.

Dit is alleen maar symptoombestrijding (zoals ik al aangaf in mijn eerdere post). En wat nou als een botnet client in een land staat waar een ISP niet zijn loggegevens hoeft te bewaren?

Overigens worden botnets over het algemeen niet voor dit soort pietlutitge dingen gebruikt, maar meer voor het grotere werk (bv DDoS-attacks).

Dat ze meer in het nieuws komen door DDoS aanvallen houdt niet in dat ze niet voor kleinere dingen gebruikt worden. Van een botnet is een individuele machine prima te gebruiken. Verdwijnt die uit de zwerm, dan kan moeiteloos overgestapt worden naar de volgende. Botnet clients zijn de ideale machines voor deze klus: doordat ze aangesloten zitten op een botnet genereren ze grote massa's ruis qua inkomende en uitgaande pakketten. Hierdoor is (vooral al praten we over veel gecodeerde verbindingen) niet te achterhalen wie welk commando naar de client heeft gestuurd (eventueel verzonden door een andere botnet client als time bomb).

En als de dader nu een proxy chain of botnet of whatever gebruikt, en de ISP in kwestie blijkt een of ander obscuur internetbedrijfje in Turkmenistan. En die zeggen niet zoveel op te hebben met Britse of Europese regelgeving. Wat dan?

Wie zet dat precies op wiens CV? En hij komt niet in de rechtszaal. Ze weten niet eens wie het is.

Of het terecht of zelfs wenselijk is dat iemand volledig anoniem dit soort dingen kan doen is een andere vraag, maar dat het nu zo werkt is een feit.

Het is absurd dat een (digitale) adres gelijk staat aan een persoonlijk adres.

Een gerechterlijk bevel via de digitale weg is en blijft gewoon een byzonder grijs gebied.

Dat het in dit geval eigenlijk gaat om een geval wat dicht in de buurt komt van indentiteit-diefstal, of in ieder geval het voordoen als een ander, kan een gerechterlijk (email)bericht afgeschrikkend genoeg zijn.
Maar toch kan zoiets onder het mom van 'heb ik niet ontvangen' best makkelijk van de hand gewezen worden, daar waar een aangetekende brief wat lastiger wordt.

Ja, maar als de rechtbank hier zelf opdracht toe heeft gegeven zullen ze deze sommering gewoon erkennen. Als de persoon X met de nep-account nu nog iets twittert kan hij/zij niet ontkennen dat hij/zij op twitter is geweest en zal hij flink wat moeite moeten doen om te bewijzen waarom hij/zij dat specifieke bericht niet gelezen zou hebben. Het "heb ik niet ontvangen"-argument zal denk ik niet werken voor de rechter, aangezien de rechtbank zelf deze "val" heeft gelegd.

Nu, door dit bevel, is het geen grijs gebied meer. Voor deze zaak is het nu een legitieme methode om iemand een bevel te sturen.

Ook wel terecht, denk ik. Geef de persoon een kans om te stoppen, zijn of haar berichten en accounts te verwijderen en je spaart een hoop onferzoekskosten uit. Achterhalen van een fysiek adres via IP, twitter en ISP kost weer een boel tijd en bevoegdheden.

Wat ik totaal niet snap, als deze persoon zich voor totaal iemand anders uitgeeft, dan kan Twitter het account toch gewoon blokkeren? Waarom moet dat op zo'n manier?

Omdat hij dan nog niet gestraft word... het is immers identiteitsdiefstal, en volgens mij (correct me if i'm wrong) valt dat onder fraude en is dus strafbaar.

Dat begrijp ik, maar ondertussen bestaat het account blijkbaar nog en gaat hij/zij vrolijk verder... Twitter zal waarschijnlijk toch wel beschikken over wat nodige en waarschijnlijk enige informatie, waarom blijft het account dan open is dus mijn vraag.

Kan je ook twitteren via een prepaid mobiel? Ergo, anoniem?

(ja, ik twitter niet en heb ook geen prepaid dus ik vraag het mij af)

En dan alleen twitteren als je onderweg bent zeker (en dan niet je standaard woon-werk traject). Anders is het nog vrij makkelijk te achterhalen waar je precies bent.

Maar niet WIE er Twittert met dat apparaat.

Toch opmerkelijk dat dit zo mag, niet alleen via Twitter maar ook via fax en e-mail. Het is namelijk nooit te controleren of iemand het ontvangen heeft dan wel gelezen heeft. Als je daar bij meereken dat iemand bij verstek veroordeeld kan worden creëer je hiermee toch een situaties waarbij de vraag of een gedaagde daadwerkelijk een bevel heeft gekregen/gelezen blijft meespelen.

Wie verstuurd er in deze situatie de bevelen, is dit het hof of de advocaat van de aanklager?

Persoonlijk vind ik twitter veiliger dan e-mail, omdat iedereen (dus ook de persoon die het verstuurd) erna nog kan zien dat het bericht beschikbaar is voor de andere.

Hebben we toch ook al gezien met de dagvaarding tegen de eigenaar van TPB.
Dat was welliswaar niet in het UK, maar het werd wel als een dagvaarding gezien.

Wil je niet direct gedagvaard kunnen worden, zou ik dus geen Twitter gebruiken...

Nee, daar was het slechts één van de gebruikte methoden. In de kwestie-TPB werd hij namelijk ook gewoon via de reguliere weg, dus per aangetekende post, verstuurd aan de drie mogelijke daders.

wel goede zaak dat de rechter toestaat om de persoon in kwestie aan te pakken ipv twitter als organisatie zelf

Euh, je gaat in het buitenland een internetcafé in en je gaat daar lekker twitteren met een nieuw account waar je het confirmatie mailtje naar een net aangemaakt hotmail adres laat sturen?

Ik vind het maar raar...vonnissen op deze manier (digitaal) aan de man brengen..
Men kan altijd veranderen van id op het internet, of gewoonweg een een tijd niet online komen wegens belangrijkere zaken dan internet...

Dan heb je ook nog de internet providers die (soms) niet mee willen werken, en vage proxy boeren die al helemaal niet mee willen werken...

Een vonnis fysiek in de bus is ook niet sluitend, maar een geregistreerde inwoner van een stad of dorp lijkt me makkelijker te traceren (woonadres, familie, vrienden/kennissen, collegas,werk) dan als je internationaal aan de haal moet gaan?