Lang geleden was Intel de snelste met hun P3, maar AMD was met hun Athlon op bijna alle vlakken beter. De Athlon was goedkoper, hoger geklokt en presteert beter per MHz. Het was de Intel-killer, maar een Athlon (40+W) was wel dubbel zo warm als een P3 (20+W).
Intel ziet dat de gewone consument alleen MHz kent en warmte is geen probleem als er een goeie koeler erop zit. Intel bracht P4 (Netburst) uit, men heeft de pipelines uitgerokken om de P4 hoger te kunnen klokken, terwijl het slechter presteert. Veel consumenten dachten dat een P4 1,7GHz veel sneller is dan een Athlon 1,2GHz, terwijl de P4 moeite heeft om die Athlon bij te houden.
AMD heeft de Performance-Rating ingevoerd om grote getallen op de cpu's te kunnen plakken. Zodat een consument een Athlon XP 2500+ kan vergelijken met P4 2,5GHz.
De P3-afdeling van Intel heeft P3 Tualatin gemaakt, deze cpu is per MHz sneller dan die Athlon Thunderbird, kan iets hoger geklokt worden. Een P3 Tualatin 1,4GHz kan een P4 2GHz verslaan, Intel heeft een probleem, de ouwe-generatie-cpu's presteren beter. Oplossing: onzinnig dure prijskaartjes opplakken, zodat niemand het koopt.
Intel ziet een gat in de markt voor laaggeklokte CPU met goede performance. Laptops moeten zuinig zijn zodat ze lang op batterijen meegaan. Men heeft de Pentium 3 Tualatin gepakt, steekt wat instructiesetten erin, 1MB cache en de FSB van een P4. Dit recept levert de Pentium-M op. Centrino is de combinatie van Pentium-M, Intel Chipset en door Intel goedgekeurde WiFi-kaart. Intel zorgt voor een goede marketing: Centrino staat voor draadloos computerplezier.
Intel ziet met de Prescott in dat het overgeklokt ontwerp van de P4, op z'n einde geraakt. Intel geeft toe dat het overgeklokt ontwerp niet goed is en voert de type-nummers in. Dankzij de typenummers kan Intel efficiënte laaggeklokte CPU's verkopen. Binnenkort gaan we (dual-core) Pentium-M's in onze desktops zien.