Een onderzoeker aan de Cornell Universiteit in de Verenigde Staten heeft onderzocht of de hoeveelheid onwaarheden die mensen verkondigen afhangt van het gebruikte communicatiemedium. Dertig studenten werd gevraagd een week lang een communicatiedagboek bij te houden, waarin ze moesten noteren via welk medium ze communiceerden en of, en zo ja hoe vaak, ze logen. Aan het einde van de week werden de resultaten geturfd met het volgende resultaat:
![]() | ||||
![]() | Soort conversatie | Aandeel in het totaal aantal leugens | ![]() | |
![]() | ||||
![]() | Telefoongesprek | ![]() | 37 % | ![]() |
![]() | ||||
![]() | Rechtstreeks gesprek | ![]() | 27 % | ![]() |
![]() | ||||
![]() | Instant Messaging | ![]() | 21 % | ![]() |
![]() | ||||
![]() | ![]() | 14 % | ![]() | |
![]() | ||||
![]() | Rest | ![]() | 1 % | ![]() |
![]() |
Blijkbaar zijn mensen meer dan twee maal zo geneigd te liegen tijdens een telefoongesprek dan in een e-mail. Een mogelijke verklaring voor dit feit wordt ook gegeven, mensen zullen beter letten op wat zij schrijven, omdat dit later gemakkelijker tegen ze gebruikt kan worden. Ook de bedenktijd die iemand heeft tijdens het schrijven wordt als reden gegeven voor het lagere aandeel in het aantal leugens. Als mensen op een plotselinge vraag antwoord moeten geven vertellen zij waarschijnlijk eerder een onwaarheid dan als zij hier een aantal seconden over mogen nadenken. Praktisch gezien zou dit kunnen betekenen dat verkopers die vaak moet overdijven beter telefonisch hun werk kunnen doen terwijl complimentjes beter via e-mail kunnen worden verstuurd.