Hoe het werkt:
Normale USB-C blijft met frictie zitten. Die van deze uitvinding werkt zoals de bekende magsafe of aziatische rijstkokers, maar alleen als zowel stekker als poort "volgens de uitvinding" zijn. De magneetjes in de stekker-volgens-de-uitvinding voelen dat er magneetjes in de poort-volgens-de-uitvinding zitten, en daardoor trekt het stekkertje (of de poort? Je suis n00b) snel zijn standaard "engagement latch" in (de lipjes die normaal bij USB-C de wrijving geven). Mocht je een stekker-of-poort-volgens-de-uitvinding gebruiken met een conventionele, dan functioneert het zoals conventioneel, omdat er verder niets ingetrokken hoeft te worden.
Heeft de ontvanger geen magneet? Dan blijft een stekker-volgens-de-uitvinding conventioneel. Heeft de poort wel een magneet maar heeft de stekker geen magneet? Dan blijft de poort zich conventioneel gedragen. Hebben ze wél allebei een magneet volgens deze uitvinding? Dan trekt de latching tongue zich in, en krijg je een gezellig magneet-klik in plaats van wrijvings-sluiting. Zie bijvoorbeeld claim 1, onderaan dit bericht, waarin het trucje beter uitgelegd wordt.
Belangrijk: er is dus meer gedaan dan "pak USB-C" en "pak magsafe" en "mengen". Er is een probleem opgelost, namelijk "hoe zorg je dat je magnetische USB-C compatibel blijft met de rest van de wereld?" Veel klachten in deze comments gaan over "joh, het is gewoon dit met dat". Neem eens een stap terug, en realiseer je "een octrooi moet een probleem oplossen. Wat zou hier het probleem zijn?"
Betreffende het gemompel over dat dit geen octrooi waard zou zijn:
Is het zo voor de hand liggend dat je de magneetvelden elkaar laat voelen, om dan met een actuator snel de lipjes in te trekken? Denk je "nee, dat is eigenlijk best slim" dan ben je het nu blijkbaar toch eens met dat dit een octrooi waard kan zijn. Denk je nog steeds "dat ligt voor de hand!" vraag je dan af: ligt het voor de hand op basis van bestaande publiek toegankelijke kennis (de zogenaamde "prior art")? Of ligt het alleen voor de hand in jouw hoofd? Het kan met dit soort elegante uitvindingen vaak voorkomen dat de zogenaamde "hindsight" ervoor zorgt dat het in eerste instantie afgewezen wordt. Een uitvinding is dan ZO eenvoudig
als je hem eenmaal weet dat het octrooi-onwaardig lijkt. Het is dan aan de aanvrager (of vooral diens gemachtigde) om de Examiner uit te leggen dat die dus "impermissibile hindsight" toepast. De ironie is dus dat je een uitvinding pas kunt beoordelen als je hem eerst gelezen hebt. Zie dan de zojuist gelezen oplossing nog maar eens uit je hoofd te kijgen...
De maatstaf in US is dat het non-obvious moet zijn in het licht van de stand der techniek op de dag voor de indiening. Als het niet uit de stand der techniek vloeit, dan is het non-obvious en dus wat dat betreft octrooieerbaar. Het is niet erg waarschijnlijk dat deze uitvinding "als vanzelf" uit de stand der techniek vloeit... dus als je nu nog steeds denkt dat het obvious was, dan zou ik zeggen: had dan vooral zelf octrooi aangevraagd, want er huist een ware uitvinder in je
Meer details over hoe het werkt:
In [026] van de in de voorlaatste allinnea gelinkte tekst staat dat de magneten een "friction element" kunnen doen verdwijnen zodat bij de magneet-USB-C de "magnetic experience" gevoeld wordt, terwijl conventionele USB-C onderdelen dus niet hun "friction element" intrekken en gewoon met wrijving vast blijven zitten. Zo kan het dat "USB-C spullie volgens de uitvinding" met elkaar een "magnetic experience" geeft, terwijl elk van de losse onderdelen (stekkertje en gaatje) toch ook compatibel blijven met al bestaande USB-C toelie.
In [021] en [022] staat meer uitleg over friction experience versus magnetic experience, en in [023] wordt meer uitgelegd over hoe dat dus met de industry standard van USB-C samen gaat. In [038] wordt uitgelegd dat de magneten uit het plaatje (140-1, 140-2, 120-1, 120-2) niet alleen maar elkaar hoeven aantrekken, maar ook een actuator kunnen activeren die dus zorgt dat een "friction element" zich intrekt zodat er geen wrijving meer is, maar alleen de "snap" van magneten. In bijvoorbeeld [056] gaat het om figuur 3-1 (die jullie niet bij het artikel hebben gezet) waarin te zien is hoe een kleine actuator in respons op een magneetveld de latching features van de USB-C kan intrekken zodat ie opeens wrijvingloos wordt, en lekker puur op magneet-klik kan werken.
Claim 1 legt dit ook gewoon uit:
1. A magnetic receptacle, comprising:
an electronic connector having an engagement feature on one or more sides of the electronic connector, the engagement feature configured to engage a latching feature on a magnetic protrusion; and
one or more receptacle magnets positioned adjacent the magnetic receptacle configured to move the latching feature on the magnetic protrusion.
N.B. het is erg waarschijnlijk dat zo'n claim 1 niet in die staat gehandhaaft blijft tijdens de verleningsprocedure. Mogelijk gaan er allerlei afhankelijke claims bij ingeschoven worden, of komen er extra beperkingen uit de beschrijving bij in.
Bonus nitpick:
De titel van dit artikel klopt niet, want microsoft heeft geen patent. Ze hebben wel een hangende aanvrage die laatst gepubliceerd is. Het patent krijgen ze pas nadat een examiner de boel patenteerbaar vindt, en examination is nog niet begonnen (te zien in het register).