Belgische wetenschappers van de Universiteit van Gent zijn bezig met het ontwikkelen van een methode om data op te slaan in reeksen macromoleculen. In theorie zou poeder zo reguliere, hedendaagse opslagmethodes zoals het gebruik van usb-sticks kunnen vervangen.
Onderzoekers van de Universiteit van Gent van de afdelingen chemie, biochemie en informatica werken samen bij dit project. Ze hebben een chemisch proces ontwikkeld waarin informatie kan worden opgeslagen in groepjes oligomeren. Hoogleraar Filip Du Prez zegt tegen de VRT dat het nu al mogelijk is om een qr-code of een stukje tekst om te zetten in een kleine hoeveelheid poeder, wat vervolgens uitgelezen kan worden. Hij stelt dat het in theorie ook mogelijk is om YouTube-video's of andere veel grotere databestanden om te zetten, al is het onderzoek daar nu nog niet ver genoeg voor.
Bij de methode van de Gentse wetenschappers draait het om de digitale enen en nullen die worden omgezet in concrete moleculen. "Dat worden dan heel kleine chemische bouwstenen, die we op een specifieke manier aan elkaar zetten. Als het poeder er eenmaal is, heb je wel nog een methode nodig om weer tot de oorspronkelijke info te komen. Daarvoor is er geavanceerde technologie, die de vakgroep biochemie heeft ingezet", aldus Du Prez.
Het uitlezen van de gegevens gebeurt door een tweetal programma's die geautomatiseerd en snel de informatieverwerking kunnen afhandelen. Het eerste programma analyseert binnen enkele seconden de gegevens op de moleculen, terwijl het tweede automatisch de vertaalslag maakt van de qr-code naar de moleculen en omgekeerd. Volgens de onderzoekers kan op deze manier de in de moleculen opgeslagen informatie direct linken naar bijvoorbeeld een website of een app.
De onderzoekers hebben bij een demonstratie de zin 'To write or not to write on oligos?' gecodeerd in oligomeren. Daarbij zetten ze de acht verschillende woorden om in individuele oligomeren en gebruikten ze tags voor de positie van woorden in de zin, om deze in de juiste volgorde te kunnen reconstrueren.
Het idee is dat de huidige gegevensdragers, servers en andere apparatuur in de toekomst wellicht niet meer of verminderd in staat zijn om alle data op te slaan. De onderzoekers wijzen ook op de zware metalen die nodig zijn voor usb-sticks of energieverslindende servers.
Er zijn op dit moment echter nog wel wat problemen die moeten worden opgelost. Zo vormt de snelheid om de opgeslagen informatie weer uit te lezen een probleem en de technologie staat nog in de kinderschoenen. Volgens Du Prez kan het poeder ook omgevormd worden tot een vast stukje materiaal, maar hij denkt dat het nog wel tientallen jaren kan duren voordat deze methode echt realiteit wordt.
Het onderzoek is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Communications, onder de titel Multifunctional sequence-defined macromolecules for chemical data storage.