Onderzoek: beperken schermtijd heeft geen invloed op welzijn kleine kinderen

Het beperken van de schermtijd van kleine kinderen tussen twee en vijf jaar oud heeft geen positieve invloed op het welzijn van die kinderen. Dat hebben Britse onderzoekers achterhaald op basis van gegevens van bijna twintigduizend ouders.

Kind voor computerHet onderzoek richtte zich onder meer op effecten op hechting aan ouders, emotionele veerkracht en nieuwsgierigheid. Uit het onderzoek kwam naar voren dat het belangrijker was of ouders meededen tijdens schermtijd om gezamenlijk de digitale wereld te ontdekken dan hoe lang die periode precies is.

De onderzoekers dragen dan ook aan dat toekomstig onderzoek zich moet richten op hoe ouders en verzorgers schermtijd kunnen gebruiken als sociale tijd en welke invloed dat precies heeft op kinderen en de band met ouders en verzorgers.

De onderzoekers van het Oxford Internet Institute en de universiteit van Cardiff betogen in hun publicatie in Child Development dat de richtlijnen van schermtijd, maximaal twee uur per dag, wellicht toe zijn aan vernieuwing. Het onderzoek richtte zich op kinderen tussen twee en vijf jaar - peuters en kleuters. De onderzoekers vroegen 19.957 ouders telefonisch naar bevindingen.

Door Arnoud Wokke

Redacteur Tweakers

18-12-2017 • 15:10

115

Reacties (115)

115
111
53
12
2
46
Wijzig sortering
Zeer beperkt wetenschappelijk onderzoek is dit. Geen eigen langdurige opvolging van de kinderen, geen onderwerping aan allerlei cognitieve, sociale of emotionele ontwikkelingstesten. Dit is zuiver gebaseerd op telefonische interviews van ouders. Natuurlijk gaan ouders zeggen dat hun kinderen geen nadelige effeten ondervinden van veel naar een scherm te kijken. Dus geen enkele eigen data, op een maandje uitgevoerd. Zo'n artikel kan je amper wetenschappelijk noemen.

[Reactie gewijzigd door aval0ne op 24 juli 2024 17:53]

Er zijn een flink aantal studies gedaan naar deze onderzoeksmethode, en die wijzen er allemaal op dat de resultaten gegarandeerd niet accuraat zijn omdat de antwoorden inherent subjectief en gekleurd zijn, maar dat de resultaten wel relevant zijn - zolang er genoeg waarborgen zijn ingebouwd in de onderzoeksmethode. Denk aan grootte van de onderzoeksgroep, de manier waarop mensen worden gestimuleerd om eerlijke antwoorden te geven, of aan correcties op basis van eerdere studies naar hoe eerlijk mensen antwoorden geven over vragen over hun kinderen.

Hoewel de gebruikte onderzoeksmethode dus niet de hoogste kwaliteit data oplevert, is het evengoed kort door de bocht om de hele studie gelijk naar de prullenbak te verwijzen.

Specifiek is de gebruikte methode goed geschikt voor onderzoeken naar onderwerpen waarvoor nog geen grote hoeveelheid data beschikbaar is, omdat je via deze methode snel een grote dataset kan opbouwen met relevante informatie. Tablet en smartphone gebruik door peuters is een ontzettend nieuw fenomeen, daar kunnen gewoon nog geen lange termijn studies naar gedaan zijn, dus dit is een goed beginpunt voor een groter en objectiever vervolgstudie.
Dat is zo maar wat mij vooral stoort is dat op basis van dit onderzoek de aanbevelingen rond screen time in prullenbak zouden gegooid worden. Aanbevelingen die op basis van betere onderzoeken zijn opgesteld. Dit is echt een brug te ver.
Heb je doorgeklikt naar de summary? Want je boze verhaal is niet eens in lijn met de summary. Het is geen zelf-gerapporteerde conclusie van ouders, maar een gestructureerd interview.

En dat het een +3 moderatie krijgt is is ook erg jammer. Blijkbaar zijn er meer Tweakers die vanuit de onderbuik reageren.

Ja, sociaal onderzoek is lastig. Ja, in de sociale wetenschappen zijn fraudes a la Stapel makkelijker. Maar om zomaar de beweren dat een onderzoek slecht is vanwege de methodiek is complete onzin. Ja, diepte-onderzoek geeft meer informatie over elke case, maar het is godsonmogelijk om 20.000 konderen gedurende 18 jaar op detailnivo te volgen in hun ontwikkeling. Breed én diep is geen haalbare kaart.

Afgezien daarvan is er nog een tweede wetenschappelijke fout ns je kritiek. Natuurlijk zeggen ouders dat er weinig negatieve effecten zijn van veel naar een scherm kijken. Maar bij een dosis-effect maakt het niet uit dat ouders onderrapporteren. De onderliggende trend blijft zichtbaar.
dank, +3 voor deze essentiële toevoeging aan de discussie. Begin me steeds meer af te vragen of Tweakers geen werk moet maken van het beoordelingssysteem, het lijkt tegenwoordig alsof de grote meerderheid het misbruikt om enkel "eens" of "oneens" te zeggen of om de totaal score omhoog of omlaag te halen. Het gaat om de kwaliteit van de reactie, niet of je het er mee eens bent of niet!
Het is een leuk onderzoekje maar het ik denk dat aval0ne zich goed opstelt als hij beweert dat dit niet voldoende is om te concluderen dat extra schermtijd geen invloed heeft op welzijn van kleine kinderen. Dat kun je gewoon niet beweren met zo'n oppervlakkig onderzoek. Stel de vragen een beetje anders en opeens is extra schermtijd het verschrikkelijkste wat een kind kan overkomen.

Ik stel voor dat we een tijdmachine ingaan en 20000 huishoudens bellen om te vragen of excessief rookgedrag het welzijn van naburige kleine kinderen beïnvloed. Ben benieuwd wat voor doorslaggevende resultaten er tevoorschijn komen.
Dat jij +3 krijgt is ook best jammer. Dit soort onderzoeken heeft geen plaats in de wetenschap. Er wordt niet gemeten, niet opgevolgd. En op basis van dit soort onderzoeken moeten aanbevelingen over screen time voor kinderen gegeven worden? Ik zou de aanbevelingen in dit onderzoek nooit toepassen op mijn kinderen maar wel de aanbevelingen die gedaan zijn met goede onderzoeksmethoden.

Hoe is mijn reactie een reactie uit de onderbuik? Ik geef een perfect beargumenteerde post die tenminste dieper ingaat op het onderzoek en hoe dat gebeurd is. Terwijl jij dat helemaal niet doet.
het is godsonmogelijk om 20.000 konderen gedurende 18 jaar op detailnivo te volgen in hun ontwikkeling. Breed én diep is geen haalbare kaart.
Er worden wel grotere onderzoeken gehouden. Ja, dat zal best duur zijn en lang duren, maar beter dat dan het risico op een richtlijn die meer kwaad dan goed doet.
Met het nieuws dat voldoende buiten zijn voor kinderen op latere leeftijd serieuze oogafwijkingen kan voorkomen, zou je de beeldschermtijd voor kinderen inderdaad willen herzien, maar dan wel de andere kant op dan men in het artikel in Child Development suggereert.
Als je op de site van Wiley kijkt, dan zeggen ze over hun eigen academisch gehalte (met betrekking tot dit tijdschrijft) In an effort to further Child Development’s tradition of publishing rigorous research, we announce new methodological recommendations for authors designed to support the production of accessible and reproducible, high-quality research without excluding innovative hypothesis-generating inquiry. To satisfy these recommendations, we ask that authors address sample recruitment and selection, data collection and coding, descriptive statistical information, and model misspecification in the body of their manuscripts or as online supplements.
Met andere woorden, als je maar een hypothese toetst end at op de juiste manier doet, is dat voor dit tijdschtift voldoende wetenschappelijk. Dat hebben ze ook gedaan:
Evidence did not support implementing limits (< 1 or < 2 hr/day) as recommended by the American Academy of Pediatrics, once variability in child ethnicity, age, gender, household income, and caregiver educational attainment were considered. Yet, small parabolic functions linked screen time to attachment and positive affect. Results suggest a critical cost–benefit analysis is needed to determine whether setting firm limits constitutes a judicious use of caregiver and professional resources.
Dus de wetenschap is er wel geweest, alleen is de onderzoeksvraag erg beperkt geweest: Moet je als opvoeder veel tijd steken in het hanteren van strakke grenzen aan beeldschermtijd, omdat anders je kind zich emotioneel onvoldoende ontwikkelt.
Anoniem: 310408 @aval0ne18 december 2017 18:11
Zo'n artikel kan je amper wetenschappelijk noemen.
Wel ik weet niet meer dan dat ik hier gelezen heb, maar aangezien de Oxford Internet Institute en de universiteit van Cardiff (beide zeer respectabele instituten) en Child Development (een leidend tijdschrift) dat WEL vinden denk ik dat je met meer argumenten moet aankomen dan dat je gedaan hebt.

Bijzonder veel van dit soort onderzoek word via de telefoon gedaan, je gaat niet bij 20.000 mensen langs en je kan ook geen 20.000 mensen laten langskomen. Daar is ABSOLUUT niets vreemds aan. Natuurlijk heeft dat problemen maar die zijn welgevoeglijk bekend en daar kan rekening mee gehouden worden. Aangezien dit geen lange termijn onderzoek was op de ontwikkeling maar alleen op het welzijn is het argument dat er geen lange termijn onderzoek gedaan werd natuurlijk van geen enkel belang.

Naar mijn idee zijn al je argumenten dus geen aanwijzing dat dit geen correct onderzoek was. Als je dat werkelijk vind en het kan onderleggen ben ik er overigens zeker van de de onderzoekers zullen reageren op je commentaar en dat het blad je mening met plezier zal publiceren.
Mijn argumenten zijn een aanwijzing dat op basis van dit onderzoek je de bestaande aanbevelingen niet in de prullenbak moet gooien.
Dit dus. Geen groep waarmee wordt vergeleken (1 groep krijgt 1u schermtijd per dag, 1 groep krijgt 4 à 5u schermtijd per dag), geen opvolging door de 'onderzoekers' zelf (hoe reageert het kind écht), enkel de telefoon nemen en bellen...
Kun je dit weten zonder de vragenlijst zelf te hebben gezien? Heb je die gezien? @aval0ne het is inderdaad geen erg diep onderzoek, maar moet dat altijd? Daarnaast vind ik je aanname dat ouders nadelige effecten niet willen benoemen een redelijke schoffering van de ouders in kwestie, ik vind dat je toch aan mag nemen dat ouders over het algemeen het beste met hun kinderen voor hebben.
Ja, en daarin kunnen ouders ook beschermend zijn.. bovendien heb je geen vergelijkend materiaal (hoe was het anders geweest) als ouder, omdat een kind zich constant ontwikkeld..
We hebben het hier over Oxford University, nummer 1 in de wereld. Mag er toch vanuit gaan dat zij zich beter bewust zijn van hoe goed onderzoek werkt en hoe de conclusies/adviezen te formuleren dan de gemiddelde, sceptische/negatieve, Tweaker hier.

Vind sowieso dat het niveau van discussies/reacties hier op Tweakers steeds verder achtuit gaan qua argwaan tegen instanties/overheid etc. Het is toch geen Geenstijl hier?
Kun je via de telefoon in een gesprek met een ouder een oogafwijking bij hun kind meten?

[Reactie gewijzigd door Sander op 24 juli 2024 17:53]

een nieuwsberichtje afgelopen week en iedereen hier heeft het over oogafwijkingen...
Ja je kan dit weten zonder de vragenlijst te bekijken.
- Om te beginnen is het al zeer moeilijk om een vragenlijst op te stellen die gevalideerd is. Veel vragen worden gesteld vanuit het standpunt van de onderzoeker. Zo kan de manier waarop een vraag gesteld wordt, het antwoord en dus het resultaat beïnvloeden. Bv. Wanneer mijn kind langer dan 5u per dag van een beeldscherm gebruik maakt, vertoont hij meer moeilijk gedrag. Hierop zijn verschillende antwoorden mogelijk, gaande van Ja/neen, naar helemaal akkoord, akkoord, neutraal, niet akkoord, helemaal niet akkoord tot 'geef uw mening met een score van 1 tot 5 (1= helemaal niet akkoord, 5 = helemaal akkoord).
Daarnaast heb je nog de perceptie van de ouder die reageert op de vraag. Wat is 'langer dan 5u'? Hoe weet de ouder dat het kind langer dan 1, 2, 3, ... uur achter een beeldscherm zit? Wat is trouwens een beeldscherm? Wat is de afstand tot het scherm? Wat is moeilijk gedrag? Allemaal factoren die per persoon verschillend geïnterpreteerd kunnen worden. Daarom... gevalideerde vragenlijst. Ik zie er in de artikels niets van terug en het is overigens niet eenvoudig om zo een vragenlijst zomaar op te stellen. Dat type vragenlijst zal dan internationaal gebruikt gaan worden voor verder onderzoek (zoals bv. de DOS-score voor delirante patiënten wordt gebruikt. En zelfs bij gevalideerde vragenlijsten moet je oppassen met vals positief en negatieven. Mits ik hier niets van teruglees, krijgen ze het nadeel van de twijfel.
- De manier van interview: dit gebeurde telefonisch. Er is dus een minimale controle op correctheid van de gegeven informatie.
- Bias: het lijkt me zeer sterk dat bij een telefonisch onderzoek niet wordt verduidelijkt waarover het onderzoek gaat. Leuk voor de geïnterviewde, maar dit zorgt er wel voor dat de geïnterviewde sneller antwoorden zal geven die 'verwacht' zullen worden. Een persoon die weet waarvoor hij geïnterviewd zal worden, zal sowieso hierdoor beïnvloed worden.
- Controle-groep: Er wordt hier geen enkele controlegroep gebruikt. Naast de systematic review nochtans dé manier om ervoor te zorgen dat je onderzoek serieus wordt genomen. Hier wordt een interview gedaan over één onderwerp en met de antwoorden gaan ze dit proberen in verband te brengen met een 'probleem. Als je dan conclusies wil trekken, moet je een controlegroep hebben om aan te tonen dat jouw variabele (schermtijd) waarnaar je opzoek bent, de oorzaak is van het geconstateerde gevolg (gedrag).
- (causaal) Verband: Deze studie zegt: wij onderzoeken x, en onze variabele x heeft géén invloed op uitkomst y. Heel mooi. Maar hier bewijs je niets mee. Een verband vinden is makkelijk. Bewijzen dat dit verband het gevolg is van jouw variabele is iets anders. Daarvoor heb je een controlegroep nodig, én voldoende tijd om het te onderzoeken.
- Tijd: wil je deftig onderzoek doen, moet je tijd investeren. Steek tijd in je 'studiepatiënten'. Die tijd gebruik je om je variabelen in kaart te brengen, en om omgevingsvariabelen die je niet nodig hebt, uit te schakelen. Een interview kan dit niet doen. Een interview is een momentopname en kan niet aantonen dat jouw variabele de oorzaak is van uitkomst y.

Dit is gewoon een onderzoek dat uitgevoerd is om de kranten te halen. Er wordt niet bewezen, maar het gaat vlot over de tong. Dit soort onderzoek kan in de (fictieve) rij van 'koffie is goed tegen dementie', 'chocolade verbetert je bedprestaties', 'rode wijn is goed tegen prostaatkanker', 'één rode biet per dag beschermt je tegen longkanker'. Allemaal onderwerpen die goed verkopen, maar als je het écht wil bewijzen, moet je 2 groepen voor lange tijd isoleren en zorgen dat de enige variabele die wisselt, degene is die jij onderzoekt. Dat is bijna onmogelijk. Daarom mogen (bijna) al die onderzoeken meteen de vuilbak in. Want ze kunnen nooit aantonen dat het die rode biedt is die ervoor zorgt dat je geen longkanker krijgt, maar dat het gaat om mensen die meer bewegen, meer groenten en fruit eten en minder alcohol consumeren.
Conclusie: Leef met mate. Dat is het gezondste advies.
Pryzbylski adds in conclusion: ‘To be robust, current recommendations may need to be re-evaluated and given additional consideration before we can confidently recommend that these digital screen-time limits are good for young children’s mental health and wellbeing’.
Een zeer straffe conclusie. Meer voorkomend is dat wordt geconcludeerd dat meer wetenschappelijk onderzoek noodzakelijk is om conclusies te trekken. Dat zou hier beter op zijn plaats zijn, want hier wordt niets bewezen.


Voor zij die willen weten hoeveel nonsens er in de 'wetenschap' worden verkondigd: deze site houdt elke week enkele onderzoeken die het goed doen in de media onder de loep. Snel naar de conclusies springen is voldoende om te weten hoeveel onzin er wordt verkocht in de wetenschap.
Zo haalde bv. het onderzoek dat 'mannen écht zieker zijn' op menig nieuwssite de hoofdtitel. Jammer genoeg ging het om een grap voor de kersteditie van een wetenschappelijk magazine. Zo erg is het dus gesteld met brononderzoek...

[Reactie gewijzigd door maarte997 op 24 juli 2024 17:53]

Als je de bestaande aanbevelingen over screen time in twijfel trekt mag dat best op betere data gebaseerd zijn ja. Dit heeft meer effect dan je denkt.
Haha normaliter zie je dit soort onderzoeken met de omgekeerde conclusie :+
Ff heel simpel denken...
Al tientallen jaren zitten kleine kinderen veel voor de TV. Waarin verschilt een tablet dan echt van een tv, behalve dat ze bij een tablet nog actief op dingen kunnen/moeten drukken?
Dat het (wellicht) slechter voor de ogen is, dat is een andere discussie.
"...richtte zich onder meer op effecten op hechting aan ouders, emotionele veerkracht en nieuwsgierigheid"
en meer in het algemeen op het welbevinden, slecht voor de ogen zou hier prima onder kunnen vallen.

Daarnaast gaat het artikel over "schermtijd", voor zover ik weet is een TV ook nog steeds een scherm.

Ik mis de link naar de vragenlijst, daarmee zouden een boel punten in de discussie hier verhelderd kunnen worden.
Ik vind dit wel een zinnige opmerking maar hij mist wat onderbouwing. Ik ervaar namelijk hetzelfde. Kinderen zijn zo verslaafd aan smartphones en tablets dat op verjaardagsfeestjes de neefjes en de nichtjes elkaar niet eens meer kennen van naam. Dat boeit ook niet want iedereen tuurt toch op zijn scherm. Onderzoek of niet dit is gewoon een tendens die een negatieve invloed heeft op de sociale ontwikkeling van kinderen maar zelfs volwassenen vertonen dit gedrag. Die knikkeren de smartphone op tafel en midden in een gesprek schamen ze zich er niet voor om naar dat glaasje te kijken als je met ze in gesprek bent. Roken op verjaardagen mag al heel lang niet meer maar zou een smartphoneverbod niet de aangewezen opvolger mogen zijn?

Ander voorbeeld: Men heeft ook onderzocht wat de gemiddelde leeftijd is waarbij een tiener of tegenwoordig twintigers voor het eerst sex hebben met elkaar. Het onderzoek wees uit dat de gemiddelde leeftijd ca 3 jaar hoger was dan een aantal jaren geleden. Volgens het onderzoek kwam dit omdat de jeugd meer met socialmedia prikkelingen bezig waren en er dus minder tijd overbleef voor sexuele prikkelingen. Dit lijkt me toch best een serieuze uitkomst waar toch het overmatig gebruik van "teveel schermtijd" zoals in deze discussie als oorzaak aangerekend mag worden. Ik heb het zelfs gezien op de camping dit jaar. Vroeger toen ik 16 was had ik geen tijd om op een schermpje te kijken en kende ik iedere meid en haar plaatsnummer. Misschien ook wel wat te seksistisch maar zonder meer ook gezonde interesse in het andere geslacht. Vandaag de dag weten ze alleen welke loots je kan harvesten en hoeveel xp je extra krijgt. Zonde!

[Reactie gewijzigd door InsanelyHack op 24 juli 2024 17:53]

Voor mij gaat het vooral om evenwicht.. Als mijn kinderen lekker hebben buitengespeeld.. en met hun lego.. en getekend en ze willen daarna op de Switch of de iPad, vind ik dat prima.
Als het buiten horizontaal sneeuwt en de hele dag slecht weer en de hele week hebben ze leren schrijven, lezen, voetballen, ballet. Dan mogen ze van mij de hele zondag doen wat ze willen.. ook al is dat de hele dag aan het electronica infuus.

Ik ben vooral allergisch voor ouders die zich heel erg afzetten tegen alles wat met computers te maken heeft. Alsof er niks goeds kan komen van kinderen die iets te lang met een schermpje bezig zijn.

Mijn kinderen leren nog best veel van alle filmpjes/spelletjes die ze doen.. maar nogmaals.. evenwicht is alles.
Het probleem is tegenwoordig dat deze evenwicht vaak ontbreekt, ga dit niet bagatelliseren maar het is best vaak zit je in een restaurant ofzo dat de ipad of telefoon aan een kind wordt gegeven omdat het lekker makkelijk is.

Zeg dus niet dat het altijd zo is maar het valt wel op.
Het probleem is tegenwoordig dat deze evenwicht vaak ontbreekt, ga dit niet bagatelliseren maar het is best vaak zit je in een restaurant ofzo dat de ipad of telefoon aan een kind wordt gegeven omdat het lekker makkelijk is.

Zeg dus niet dat het altijd zo is maar het valt wel op.
En wat is dan het verschil met diezelfde kinderen een kleurplaat geven en stil moeten zijn ?
Ik heb van mijn 18e tot mijn 35e in de horeca gezeten, en kinderen icm restaurant is niet echt DE combinatie hoor
pa en ma kunnen dan wel 'genieten' van een leuk bordje, maar als zo'n kind thuis in 20 minuten gegeten heeft, heeft die dat in een 3 sterrenrestaurant ook wel.
Dan is de interesse weg, en moeten ze iets 'anders' kunnen doen.
Voor kinderen is de "beleving" van uit eten totaal anders dan van volwassenen.

Wat mij dan het meeste stoort, zijn die figuren die langs de zijlijn denken dat ze weten hoe het hoort, hoe ik met mijn kinderen moet omgaan, en wat ik ze te doen geef buitenshuis ....

* FreshMaker heeft ooit commentaar gekregen dat ik mijntelefoon aan mijn zoontje gaf om angrybirds te spelen.
We zouden hem anders moeten stimuleren ..... een gesprekje ofzo ... :|

Dat hebben we gedaan, "hey, offspring, die meneer wil weten wat je vandaag op school gedaan hebt ..."
Mijn oudste praat dan wel hoor .... ik denk dat meneer blij was dat hij alsnog mijn telefoon in de handen kreeg ;)
Bemoei je vooral lekker met jezelf, er zijn genoeg anderen die meningen hebben over alles en iedereen, maar dat wil niet zeggen dat IK geïnteresseerd ben, of hoef te zijn in de jouwe...
Rustig hoor, zeg ook niet dat ik zeg wat goed of slecht is, zeg alleen dat het opvalt en er tijd geleden ook testen waren gedaan met kinderen die ze op een digitale device lieten spelen en met gewoon speelgoed of in jou referentie geval kleurplaten kleuren. Dat de kinderen die met het speelgoed speelde en dus ook nog creatief bezig waren meer geprikkelt werden en ook meer groeide op sociale vlakken, denk vermogen en ruimer denken (creatief). Snapje wat ik en hoe ik het bedoel?
Ik snap het wel hoor, no offence :)

Maar die onderzoeken zijn vrijwel altijd biased, de uitkomsten vallen nagenoeg altijd in het straatje van degene die betalen.
Zo zullen technische onderzoeken uitwijzen dat kinderen die met Lego spelen 'beter' zijn, terwijl een meer digitaal georiënteerde opleiding dit over Minecraft zal laten zien.

Ik heb eens meegedaan aan een tweetal onderzoeken wat mijn 'bekwaamheid' zou aantonen ( soort beroepentest )
Uitkomst van de één was dat ik verzorgend en empatisch zou zijn ( ik herken mezelf daar echt niet in )
de andere gaf aan dat ik verkooptechnisch en techniek-georienteerde werkzaamheden zou prefereren.

( leg daarnaast neer dat ik soms aartslui en qua aandacht ver afwezig kan zijn :+ dan kan je ook wel een conclusie trekken over de 'waarde' ;) )
Daarbij wel de kanttekening dat een restaurant voor kinderen vaak zo onstimulerend is als de nete. Leuk dat je ze het kunstje hebt geleerd dat ze stil kunnen zitten en netjes kunnen eten, maar leuk en leerzaam is anders. Spelende kinderen worden in de meeste restaurants ook niet gewaardeerd.

Als wij met de kinderen gaan uiteten dan is dat meestal een kindvriendelijk restaurant, en dan kunnen ze lekker rondrennen en is er vaak een speelplaatsje enzo. Dan komen ze de avond ook prima door zonder electronica. Maar ik gok dat dat niet het type restaurant is waar de meeste hier komen. Echter, soms gaan we weleens, met de kinderen, naar een normaal restaurant. Bijvoorbeeld op vakantie, of omdat het een familiediner is. Het is dan meer een sociale verplichting dan iets dat zij echt superleuk vinden. En ja, dan komt de tablet of mobiele telefoon weleens tevoorschijn. En dat is dan waar je mensen hier op tweakers, steevast zonder kinderen overigens, weer over hoort kragen. De moral high ground is lekker makkelijk als je de praktijk niet kent.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 24 juli 2024 17:53]

Offtopic: Type restaurant weet ik zo net niet :+ ben begin de 20 dus ga zelf ook nog niet echt aan kinderen denken als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik had mijn post al iets geëdit omdat ik het niet op jou wilde betrekken maar meer in het algemeen bedoelde ;). Mijn punt is alleen maar: het feit dat je in restaurants kinderen aan tablets ziet, impliceert niet dat de balans weg is. Het is een momentopname, en je weet niets van hun verdere ontwikkeling en opvoeding.
Een kindvriendelijk restaurant betekent niet dat je je kinderen maar ongedwongen moet laten rondrennen!
Tenzij dit de McDonalds is ofzo..
Anoniem: 310408 @Quacka18 december 2017 18:43
Een kindvriendelijk restaurant betekent voor mij wel dat kinderen wel eens rennen. Geen idee hoeveel rugrats jij hebt maar die van mij hebben nooit gewoon gelopen maar altijd als idioten rondgerend. Zijn allemaal nog best goed terecht gekomen, lol.

En toen ze 12 waren gingen ze ook gewoon mee naar niet kindvriendelijke restaurants en begrepen prima dat dat 90 minuten zitten en converseren betekent. Ik zie mijn 14 jarige nog een kok uitleggen hoe je latke maakt want die van hem vond ze maar niets. In het Engels. Met grote gebaren.

Ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat interactief en sociaal bezig zijn beter is voor kleine kinderen. Daarmee ontwikkelen ze vaardigheden op jonge leeftijd die ze hard nodig hebben als volwassenen. Maar ik was een boekenwurm en zat dagen achtereen te lezen. Ik denk dat er bijzonder weinig verschil tussen mijn leesboeken en een iPad is. Het gaat om de afwisseling en het feit dat kinderen uitgedaagd moeten worden. Met een iPad (of boek) worden ze dat niet snel.
.oisyn Moderator Devschuur® @Quacka18 december 2017 16:59
Grappig. Ik draai de hele definitie om. Een kindvriendelijk restaurant betekent in mijn boekje dat kinderen redelijk ongedwongen (natuurlijk zijn er grenzen, niet tussen tafeltjes door etc) hun gang kunnen gaan en er een speelplaatsje is.

Wat versta jij dan onder kindvriendelijk? Dat ze kindermenu's hebben?

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 24 juli 2024 17:53]

.oisyn Moderator Devschuur® @Quacka19 december 2017 00:20
Lol, wat een gelul :). Je hebt overduidelijk geen kinderen, want je snapt niet eens waar ik het over heb. En je kunt niet lezen. Ik zeg *letterlijk* dat tussen tafeltjes doorrennen niet de bedoeling is |:(
Maar als jij maar een fijne avond hebt hè...
Waar het mij om gaat is dat zij een fijne avond hebben. Als ze dat niet hebben, dan ga ik niet uiteten met ze. En daarom naar een kindvriendelijk restaurant, want daar komen veel andere ouders met kinderen.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 24 juli 2024 17:53]

waar lees je dan dat @.oisyn ze niet corrigeert als ze hinderlijk aan het rennen zijn rond tafeltjes? in een kindvriendelijk restaurant kunnen ze gewoon lekker hun energie kwijt, en is er ruimte zodat ze niet hinderlijk rond tafeltjes hoeven te rennen. ouders die niet kunnen opvoeden verbieden hun kinderen alles
"Ik ben vooral allergisch voor ouders die zich heel erg afzetten tegen alles wat met computers te maken heeft."

Die ouders ken ik niet. Ik denk dat het omgekeerde probleem vele malen groter is: ouders die niet de balans vinden en de schermtijd uit de hand laten lopen. En dan ook specifiek in een context waarbij het zonder toezicht is en urenlang. Puur en alleen om ze stil te krijgen.
Daar ben ik ook inmiddels hooglijk allergisch voor geworden en ik ken er helaas veel teveel. Ik heb er ook wel eens discussie mee geprobeerd te voeren maar ze staan absoluut niet open voor andere ideeën dan hun eigen gelijk. Oogkleppen op en vervolgens zeker weten dat er niks anders is dan dat wat voor ze gebeurt.

"Die van ons mag maximaal een half uurtje op de computer..!" hoorde ik een moeder ooit zeggen, terwijl ik van die mensen wist dat ze totaal digibeet zijn. "Als ik niks zeg zitten ze zo anderhalf, twee uur achter elkaar achter dat scherm." kwam erachteraan. Tenenkrommend gewoon, omdat de ouders zelf geen barst begrijpen van het online gebeuren mogen de kinderen er blijkbaar ook niks van weten. Althans dat was wel de strekking die uitging van dat betoog.

Nogal wiedes dat als ze nooit iets fatsoenlijks kunnen doen (want ze worden erachter vandaan geschopt na 30 minuten) en ineens mogen ze blijkbaar wél een keer langer achter de pc, dat ze een 'inhaal-sessie' doen van een paar uur achter elkaar. Lijkt me logisch, zou ik ook doen.
Zelf heb ik m'n dochter nooit beknot wat dat betreft en ze zal uit zichzelf niet langer dan noodzakelijk achter de computer zitten. De behoefte is er simpelweg niet. Maar ze weet nu wél goed om te gaan met haar 'schermtijd' en ze weet van de hoed en de rand. De gevaren op de webz en valkuilen zijn haar niet vreemd, allemaal dankzij ervaring wat haar uiteindelijk alleen maar ten goede zal komen in haar verdere leven online én offline. Inmiddels is met haar vijftien jaar het installeren van een nieuwe Windows, onderhoud en veiligheid voor haar gesneden koek. Ze heeft al redelijk wat kinderen én (digibete) ouders geholpen met problemen waar ze anders voor naar de winkel hadden gemoeten.

Let wel, het is uiteraard altijd verstandig om wel érgens een grens te trekken, zoals eerder al gezegd een balans te vinden. Buiten spelen of sporten hoort er gewoon bij. Als er daarnaast óók achter de computer wordt gezeten voor gamen, huiswerk of gewoon internetten is er helemaal geen enkel probleem.

Maar halsstarrig vol blijven houden terwijl ze hun kinderen ook tot digibeten laten opgroeien is natuurlijk niet goed. Compleet loslaten zonder enkel toezicht is weer het compleet andere uiterste, er zit nogal wat ruimte daartussen, dat noemt men een 'middenweg'.
Je hebt het nu over de groep die eigenlijk te weinig schermtijd toelaat. Ik stelde nu juist dat het omgekeerde probleem veel groter is: veels te veel schermtijd. Dat lijkt me maatschappelijk gezien veel meer de norm aan het worden, althans, het is wat ik om me heen zie.

Ik heb het specifiek over zeer jonge kinderen die niet eens kunnen lezen en die absoluut niet in staat zijn om deze beslissing te maken. Wanneer je 10+ bent wordt het veel meer een discussie, maar niet op die leeftijd.

Het zijn mijn kinderen niet, maar ik zie gewoon heel vaak hoe de iPad als godsgeschenk door ouders gebruikt wordt. Het vervangt veel ander speelgoed, maar nog belangrijker: het houd ze stil, en maakt je handen vrij om zelf iets te doen. Het apparaat werkt in feite te goed, het is te gemakkelijk en verleidelijk om er keer op keer naar te grijpen.

Het moedigt slecht ouderschap aan, maar de schuld ligt niet alleen bij ouders, er zijn wat nuances nodig:

- De prestatie maatschappij die we inmiddels kennen, een relatief nieuwe fenomeen. De meeste jonge ouders werken gewoon fulltime, waardoor er veel minder tijd is met het kind. Maar een ouder is ook maar een mens en wil na een zware dag ook even bijtanken of wat rust aan de kop. De behoefte om even van het "gejammer" af te zijn is menselijk. Technologie maakt dit nu mogelijk.

- Het feit dat we simpelweg aan het digitaliseren zijn. Waar we voorheen tientallen zoniet honderden gebruiksvoorwerpen hadden ieder met hun eigen doel, kunnen bijna al die dingen nu op een scherm, en nog beter ook. Het nadeel geldt voor ons allemaal: het betekent dat vrijwel iedere interactie via dat scherm gaat.
Haha, en ik bedoelde inderdaad precies de andere kant op. Ik snap helemaal wat je bedoelt. :)
Juist die zeer jonge kinderen die vanaf de fles aan het internet-infuus worden gehangen omdat werkelijk opvoeden te vermoeiend blijkt is uiteraard het tegenovergestelde van wat ik bedoel. Die o-zo belangrijke middenweg is vaak uitgegleden naar één kant, óf teveel 'schermtijd', óf nagenoeg géén. Maar probeer maar eens een normaal gesprek te voeren met deze ouders, succes daarmee.

Aan de ene kant heb je soms ouders wie het geen drol uitmaakt wat kinderen uitspoken online (en offline geven ze daar vaak dan ook erg weinig om en die kids groeien op voor galg en rad) en aan de andere kant de weer overbezorgde ouders die denken het goed te doen door hun kinderen zo kort mogelijk te houden met als gevolg dat ze straks compleet wereldvreemd in de wereld staan. En daar is die middenweg weer.

Maar wat me het meest tegen de borst stuit is dat de ouders die, zoals ik al beschreef, hun kinderen amper schermtijd gunnen zichzelf op de borst kloppen dat ze zó ontzettend goed bezig zijn en daarover graag opscheppen op het schoolplein bij het ophalen van hun kroost. Maar goed, het zijn hún kinderen en niet de mijne dus mogen ze hun eigen kinderen opvoeden zoals het hen goeddunkt.

En verder zal het me ook een worst wezen eerlijk gezegd, ik vind het alleen jammer dat er misschien een hele goede programmeur of webdevver verloren gaat omdat moeders niets van computers in het algemeen begrijpt. En we hebben al een schrijnend gebrek aan goede techneuten in Nederland, zonde om talent te laten vergaan omdat ouders hun interesse niet snappen. Ik krijg het gevoel dat deze mensen liever een Mini-Me kweken dan een zelfstandig en weldenkend mens.

Maar ik denk dat we elkaar wel begrijpen hoor. Eigenlijk bedoelen we hetzelfde. ;)

Cheerz..!
Daarnaast is het ook nog eens persoonlijk (genen enzo zeker?). Ik was vanaf jongs af aan altijd een regelrechte nerd, ik heb vrijwel al mijn vrije tijd besteed achter een scherm, nooit aan sporten gedaan (ben dan ook niet dik ;)) of andere meer actievere bezigheden. Inmiddels 33, nog steeds geen bril, kan alles prima zien (ver en dichtbij) dat terwijl ik genoeg mensen ken die wel op een voetbalclub zitten, lang niet zo veel achter een scherm zitten als ik en die moeten al heel snel een bril voor veel zaken pakken.

Uiteraard is het beter om voor ze zekerheid voor een evenwicht te zorgen (of je kind het nu kunt hebben of niet, dat kan je dan ook nog niet weten, lijkt me). Er zijn natuurlijk ook gevolgen buitenom oogzicht zoals het mentaal ontwikkelen, ook daar kunnen de schermpjes een hoop bijdragen, maar te veel zal ongetwijfeld weer schadelijk zijn.

Vind dit soort onderzoeken daarom ook zo weinig zeggen, ben enkel bang dat ouders nu gaan denken "zie je wel, gewoon ipad geven als ie begint te mekkeren, is toch niet slecht voor ze"
N=1, mijn ouders (hebben geen werk waar ze achter het scherm moeten zitten) en mijn zus (fysio) hebben geen bril. Dit terwijl ik (engineer industriële software) en mijn 2 broertjes (website bouwer en tekenaar) wel een bril hebben. Ik denk ook dat een scherm wel degelijk invloed heeft. En ja dat van mij geldt ook als N=1, maar dat is mijn ervaring.
Zoals je zegt een mix en het artikel geeft ook een voorschot, doe je samen iets met kinderen kan dat al verschil maken. Daarnaast de inhoud wat ze online of voor een scherm doen heeft er ook alles mee te maken. Het onderzoek zelf zegt dus verder niet en moet dieper onderzocht worden.
Een ouder die het snapt! :)

Mijn ouders hebben mij vroeger best veel beperkt als het ging om de computer of Gamecube, eerst vond ik dat heel vervelend, maar ik merkte aan mijzelf dat ik de uurtjes die ik op de Gamecube of computer mocht zitten wel veel leuker vond, dan toen op een gever moment mij ouders mij vrij lieten gaan.

Goede oude tijd, nu ben ik soms blij als ik de hele dag amper mijn telefoon, laptop of tablet nodig hebt gehad.
Precies, de waarheid ligt altijd in de nuance.

Uit eigen ervaring weet ik dat kinderen er niet leuker op worden van te veel op de ipad. Wij hebben daarom de principe regel dat ze pas vanaf 17:00 uur achter een scherm mogen. Waar we bij slecht weer of slecht humeur gerust vanaf stappen. ;)

En je hebt echt geen raakvlak met de games/filmpjes die zij leuk vinden. Dit onderzoek is ongetwijfeld uitgevoerd door studenten.
Ik vind dat dit soort onderzoek in de media van voldoende context moet worden voorzien. De onderliggende vraag is in hoeverre veel schermtijd in enige vorm schadelijk is voor kinderen. Het onderzoek doet een bijdrage, maar niet meer dan dat. Een week geleden werd onderstaande gepubliceerd:

https://www.trouw.nl/home...naar-een-scherm~a0d51862/

De overkoepelende vraag is imho belangrijk om bij ieder deelonderzoek op het netvlies te houden (pun intended). Door dit soort artikelen lijkt het nl. dat veel schermtijd niet boeit, maar dat is dus niet zo.

Edit: typ0

[Reactie gewijzigd door Benjamin1987 op 24 juli 2024 17:53]

Je was me voor. Ook ik heb deze waarschuwing meegekregen via Journaal.

Maar.. Vallen slechte ogen onder welzijn?
Maar.. Vallen slechte ogen onder welzijn?
Ironisch bedoeld hoop ik ;)
[...]


Ironisch bedoeld hoop ik ;)
Denk dat het serieus bedoeld wordt, want hulpmiddelen voor slechte ogen vallen praktisch niet meer onder de zorgverzekering.
Dus slechte ogen valt niet onder welzijn, aldus in Nederland.
Dus ziektes waarvoor medicijnen niet vergoed worden hebben volgens jou redenering ook geen invloed op het welzijn?
Niet volgens mij, maar volgens de zorgverzekeraars/kabinet.
Dikke van Dale beschrijft welzijn als: 'toestand dat je je goed voelt '. Gebrek aan enige vorm van lichamelijk ongemak of defect lijkt me daaraan bij te dragen. Daar gaat de zorgverzekeraar niet over. Misvormde ogen t.g.v. teveel schermtijd leidt dus tot welzijnsvermindering.

Edit: typ0 (swype...)

[Reactie gewijzigd door Benjamin1987 op 24 juli 2024 17:53]

Voelen is subjectief. Bijvoorbeeld veel mensen willen een verdoving bij de tandarts, van andere hoeft het niet.
En het is niet mijn mening, maar mijn conclusie naar aanleiding van de vergoedingen van de zorgverzekeraars, vastgesteld door het kabinet.
Het feit dat niet alle onderdelen rond gezondheidszorg vergoed worden, zegt niet per se iets over welzijn. Welzijn > fysieke gezondheid > gezondheidszorg.
Gelukkig keek ik de reacties nog na, want ik wilde net iets over het bericht vertellen dat jij gelukkig al hebt geplaatst.

Die 2 uur per dag op de tablet zal dus niet zoveel uitmaken. Het langdurig naar een schermpje turen kan wellicht wel schadelijk zijn voor kinderogen. Ik ben benieuwd naar eventueel andere onderzoeken die het onderzoek ondersteunen. We zullen het hopelijk snel genoeg weten.
Inderdaad, het onderzoekt heeft een vreemde titel, en een twijfelachtige onderzoeksmethodiek.
2 punten vallen op:

- Er is simpelweg gebeld naar ouders. Het aantal ouders lijkt prima (20K), maar hoe zie je dit voor je? Als je een ouder hebt die zijn/haar kind veel schermtijd laat hebben, denk je nou echt dat die ouders gaan stellen dat het kind flink achteruit is gegaan, wat ze dus slechte ouders maakt?

- De nietszeggende data die blijkbaar uit het onderzoek is gekomen heeft men vertaald in een sensatie titel, zodat we het nu ook hier kunnen lezen. Letterlijk wordt gesteld dat geen bewijs is gevonden dat er een beperking nodig is om minder dan 2 uur schermtijd af te dwingen.

Het bewijs niet vinden maakt het nog geen valide conclusie om te stellen dat het niets uitmaakt.
Een beetje onderzoek houdt rekening met de methode en de invloed/neiging sociaal gewenste antwoorden te geven, ik denk dat je Oxford toch wel iets meer credits voor hun reputatie mag geven, ze staan wederom op de eerste plaats van de World University Rankings

En vind je dit al een sensatie titel? Het is gewoon de conclusie van het onderzoek...
Anoniem: 457607 @Alxndr18 december 2017 19:46
Het is niet de conclusie van het onderzoek. De Tweakers titel:

"beperken schermtijd heeft geen invloed op welzijn kleine kinderen"

De werkelijke conclusie is dat geen bewijs is gevonden dat een schermtijdbeperking invloed heeft op het psychologische welzijn van kinderen, met als bron ouders die over hun eigen kinderen oordelen, en die de touwtjes in handen hebben omtrent deze schermtijd.

Dat is de slager zijn eigen vlees laten keuren. Tevens is het niet vinden van dit bewijs niet hetzelfde als zeggen dat het geen invloed heeft, alsof het daarmee een feit is.

Maar goed, we kunnen eindeloos technisch neuzelen. Waar ik daadwerkelijk tegen protesteer is hoe in deze internet tijden waar vrijwel niemand een artikel leest of een bron checkt, deze titel een signaal kan zijn naar ouders: ga maar los.
Het bewijs niet vinden maakt het nog geen valide conclusie om te stellen dat het niets uitmaakt.
Wetenschappelijk zou dat betekenen dat vrijwel elk onderzoek onzinnig is. Hoe vaak moet je een negatief resultaat krijgen om zeker te weten dat er geen gevolgen zijn? Ik ken iemand in Lelystad die denkt dat ze walvissen in de Noordzee kan horen zingen. Je kan proberen om die geluiden te horen maar dat zal nooit lukken. In jouw redenatie moeten we dan aannemen dat de goede vrouw gelijk kan hebben.

Overigens is telefonisch onderzoek absoluut normaal voor dit soort onderzoeken. En als de vraagstelling correct is krijg je daaruit resultaten die zeer wel bruikbaar zijn. Dit zijn geen 15 jarige pubers die een enquete doen he?
Stel dat je een onverantwoorde ouder hebt die hun zeer jonge kinderen urenlang met een iPad opscheept. Je belt de ouder op om te vragen of dit een negatief effect op hun kinderen heeft. Wat denk je dat het antwoord is?
Alsof ze in zo'n onderzoek die vraag op die manier zouden stellen.
Grappig dat dit artikel wat je linkt behoorlijk beperkt en biased is (zegt wat over het niveau van de trouw)
Ergenst anders in het commentaar had iemand ook een artikel gelinkt over dat zelfde onderzoek, maar iets uitgebreider uitgelegt.
Hierbij ging het over het lezen van dichtbij (ja, schermen vallen daar ook onder), dus ook boeken, voornamelijk bij slecht licht.
Maar in dit geval heeft de trouw het enkel over beeldschermen.
Het artikel uit trouw is een indicatie dat het aangehaalde onderzoek in dit artikel niet de volledige waarheid bevat. Hoe goed het onderzoek is dat aangehaald wordt in Trouw doet maar beperkt ter zake. Het punt is dat de conclusie van de kop van dit artikel: "beperken schermtijd heeft geen invloed op welzijn kleine kinderen" niet getrokken kan worden op basis van dit, zeer beperkte en onvolledige, onderzoek alleen.

Daarnaast vraag ik me af wat je beperkt en biased vindt in het artikel uit Trouw. Wetenschappelijk onderzoek is per definitie beperkt. Daarnaast wat betreft bias, ik neem aan dat je doelt op dat alleen schermen genoemd worden en geen boeken. In deze tijd komt lezen van dichtbij door kinderen waarschijnlijk veel vaker voor in de vorm van scherm lezen dan van boek lezen.
Ik bedoelde inderdaad dat ze enkel schermen noemen.
Het komt misschien inderdaad meer voor maar ik vind het toch een groot verschil of het enkel om schermen gaat of, lezen van dichtbij, tv kijken bijvoorbeeld is minder dichtbij dan een smartphone.
Dit verschil maakt toch uit dat mensen die al soort van "anti scherm" zijn, nu zeggen "zie je wel dat schermen slecht zijn, je kan beter een boek lezen"
Nee, Ze concluderen dat een "critical cost–benefit" analyse belangrijk is in het kader van "psychological well-being in terms of caregiver attachment, resilience, curiosity, and positive affect in the past month."

Kortom,
1. Nogal een beperkte studie dus.
2. En gaat bovendien niet over welzijn maar over (beperkte beoordeling van) psychologisch welzijn in relatie tot de opvoeder(-s).

Anyway, gewoon doorgaan; volgende keer schrijf je vast een beter artikel :Y)
Eigenlijk zou je een studie moeten doen naar de kwaliteit v.s. kwantiteit van britse onderzoeken. Bij Brits onderzoek denk ik voornamelijk aan tabloids als The Sun. Maar deze van Oxford lijkt ook meer op een papier fabriek. Uit eigen onderzoek met een 2 en een 5 jarige hoor ik veel geschreeuw op het moment dat je een TV uit zet of tablet afneemt ongeacht de tijd dat het scherm aanstond. Met een TV aan kan ik een hele dag ongestoord werken en gaat mijn psychologische welzijn erop vooruit. Maar je ziet ze ook heel snel in passieve kasplantjes veranderen. Dat had ik zonder kinderen of onderzoek ook wel geweten.
En daarbij: Telefonisch... EN ouders zelf vragen wat ze vinden. Nee.. helemaal niet oppervlakkig en subjectief ofzo.. |:(

Waarom willen we met z'n allen zó graag dat een overdaad aan electronica, schermpjes enzo "echt niet slecht zijn voor opgroeiende kinderen hoor" :/
Ja, en? Zowel ouders die veel als weinig schermtijden gaven zijn op dezelfde telefonische manier benaderd. Je kritiek is terecht als er een zelf-selectie plaatsgevonden zou hebben van ouders (bijvoorbeeld als je alleen ouders zou bellen die naar een psycholoog zijn geweest met hun kind).
Ja nee dat snap ik wel, maar je kunt dit toch niet echt een diepgaand / lang gevolgd onderzoek noemen?

(Voor zoiets belangrijks)

[Reactie gewijzigd door poor Leno op 24 juli 2024 17:53]

Dit is inderdaad een breed onderzoek, in plaats van diep. Dat kan zeker een valide opzet zijn. Wil je beargumenteren waarom je een diep onderzoek wil hebben in plaats van een breed onderzoek, dan mag je dat best onderbouwd beargumenteren.

Maar een |:( is pas op z'n plek als een onderzoek niet breed én niet diep is. Dat zie je overigens nog best vaak, met van die media-onderzoekjes waarbij een TV zender 10 personen op straat ondervraagt. De meeste universiteiten laten dat niet gebeuren.
Wat een bijkomend nadeel van veel schermtijd is, is de ontwikkeling van de ogen. Kinderen in de groei die veel lezen, gamen of eigenlijk elke bezigheid waarbij ze langdurig op een afstand van minder dan 6 meter kijken, stimuleren de groei van hun ogen. Dat kan een probleem worden als het te snel gaat. Mijn dochter is er zo een, uren boeken lezen en nu op haar 9de aan een bril omdat ze het bord in de klas niet meer kan lezen. Advies van de oogarts was om meer buiten te spelen, ergo, verder kijken (scherpstellen) dan 6 meter.
Precies mijn initiele gedachte. Er is al veelvuldig aangetoond dat veelvuldig gebruik van een beeldscherm in de jonge kindertijd een zeer negatief effect heeft op de ontwikkeling van de ogen... Verder geloof ik dit onderzoek niet zo. Beeldschermtijd gaat ten koste van andere activiteit. Waar leert het kind vallen en opstaan? Waar leert het sociale interactie met gelijkwaardige gesprekspartners (andere kinderen), waar leert het omgaan met 'simpele' zaken als zwaartekracht (en bv. het effect daarvan op een bal)... Juist: door (buiten) spelen. En dus niet achter een beeldscherm. Kinderen mogen prima achter een beeldscherm - maar die tijd moet in mijn ogen écht wel beperkt worden.
Het is niet het veelvuldig gebruik van beeldschermen, maar een gebrek aan buiten zijn. Concreet: ogen moeten tenminste 2 uur per dag gefocussed zijn op voldoende afstand. Als dat niet gebeurt, dan worden kinderen bijziend (wat betekent dat ze niet meer op lange afstand kunnen focussen)
Klopt. En veel beeldscherm is minder buiten spelen, is dus minder goede ogen en dus impact op het welzijn van het kind.
Het misverstand is dat sommige ouders denken dat beeldschermen erger zijn dan boeken. Dat is niet het geval.
Ik denk inderdaad dat dat het geval is. Echter, het verschil is niet zo groot als veel gedacht wordt!
Voor de ogen maakt het niet veel uit of het gaat om een boek of beeldscherm (beetje afhankelijk van de kwaliteit beeldscherm natuurlijk!). Voor nachtrust maakt het veel uit... Voor het slapen gaan een boek lezen: prima! Voor het slapen gaan beeldscherm: dramatisch voor de nachtrust....
Verder blijken beeldschermen in de praktijk voor kinderen een wat 'verslavende' werking te hebben... Bij boeken is dit in de praktijk veel minder het geval is mijn ervaring. Ook gaat beeldscherm daarmee sneller ten koste van sociale contacten. Zo zie ik geregeld kinderen naast elkaar op een beeldscherm zitten te turen in plaats van samen iets te doen. Met boeken zie ik dat zelden gebeuren! Die worden vaak snel aan de kant gelegd zodra er het alternatief is om te spelen.
Dit onderzoek is puur gericht op "relationship between their children’s technology use and wellbeing."
en in hoeverre dat dus psychologische gevolgen heeft. Wat het onderzoek probeert aan te geven is dat de tijd die kinderen dagelijks besteden steeds meer achter een scherm is. En als ouders daar deel aan nemen dat er dan meer sociale interactie is binnen het gezin en dat de gevolgen dan verwaarloosbaar zijn.

Punt in deze is dat dit op geen enkele wijze iets zegt over de wel aanwezige gevolgen van te veel beeldschermtijd. Denk hierbij de gevolgen hiervan op concentratie, creativiteit, motoriek, ontwikkeling van de hersenen en inderdaad het opdoen van ervaringen.

edit:
moderate als off-topic?? Ik ga er steeds minder van begrijpen op tweakers. de titel is nota bene:
Het beperken van de schermtijd van kleine kinderen tussen twee en vijf jaar oud heeft geen positieve invloed op het welzijn van die kinderen.

[Reactie gewijzigd door Maestro J op 24 juli 2024 17:53]

Denk hierbij de gevolgen hiervan op concentratie, creativiteit, motoriek, ontwikkeling van de hersenen en inderdaad het opdoen van ervaringen.
Allen factoren die mijns inziens absoluut een groot onderdeel zijn van het algehele welzijn van het kind. Met andere woorden: veel beeldschermtijd, zelfs met de ouders heeft in mijn ogen zeer zeker weten een negatieve impact op het welzijn van een (jong) kind. En de slechter wordende ogen door gebrek aan buiten spelen hoort hier ook gewoon bij.
Ik vind het onderzoek dus zeer incompleet uitgevoerd en hecht er weinig waarde aan. Er is teveel gefocust op 1 enkel aspect terwijl het onderzoek dat niet suggereert.
Bij dat advies om meer naar buiten te gaan gaat het niet alleen maar om het ver weg kijken. Ook de UV straling die je oog buiten opvangt is namelijk heel belangrijk, zeker bij kids.

UV straling zet in het lichaam chemische reacties in gang, die ervoor zorgen dat de oogbol goed uitgroeit en een ronde vorm krijgt. Een gebrek aan uv-straling verstoort de groei en maakt de oogbol te lang. Het kind is dan bijziend.

In China draagt 90% van de kids inmiddels een bril. Ouders zijn bang om hun kinderen buiten te laten spelen en er is een ongezonde (school)carrièredrang waardoor veel kids alleen maar in de boeken zitten en met elektronica in de weer zijn.

[Reactie gewijzigd door henkebek op 24 juli 2024 17:53]

Dank, die reden was ik inderdaad vergeten. Het grappige was dat de oogarts vertelde dat bijziendheid nauwelijks voorkomt in Afrika. Veel buiten zijn dus.
vraag en aanbod ?
er is nagenoeg geen opticien daar te vinden natuurlijk, dus de resultaten zullen minder zijn dan hier, waar je in elk dorp wel een brillenboer ziet staan :+
Tja, ik vraag me ook af of het in China wel gezonder is om naar buiten te gaan ;)
Je was me voor, wilde dezelfde opmerking plaatsen. In die context is de titel die Tweakers hier gebruikt nogal ongepast. Het werkt de suggestie dat lange schermtijden voor jonge kinderen geen probleem zijn.
PS: Link liever naar het abstract, op die pagina waar het artikel nu naar linkt zie je als niet-Wiley klant geen drol namelijk..

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/cdev.13007/abstract
Auteurarnoudwokke Redacteur Tweakers @BStorm18 december 2017 15:52
Dank, gedaan :)
of je geeft ze gewoon lego :+
//edit; correctie, duplo!

[Reactie gewijzigd door himlims_ op 24 juli 2024 17:53]

ja! daar is een mooie app voor :+

maar serieus, ik heb 3 grote bakken lego voor mijn kids maar als je even niet oplet dan hebben ze de iPad of de telefoon al te pakken...

en ik heb sinds kort een chromecast dus nu zijn de rapen helemaal gaar :P

[Reactie gewijzigd door Janao op 24 juli 2024 17:53]

De LEGO movie dan maar? :)
Lego City Undercover!
Daar kunnen de 2 kids (en ikzelf) uren mee bezig zijn. Dat is gewoon een kindvriendelijke versie van GTA :D
lego? ik koop wel een ipad, dat is goedkoper. :+
tja maar ergens wil je ook je kinderen het gebruik van de PC aanleren...duplo is leuk...maar er is veel meer te leren op de PC!
Om samen mee te spelen dan toch?
Daar heb je soms ook al een tablet bij nodig om te maken/bedienen.
gewoon die setjes niet kopen. Er is genoeg oldschool lego/duplo te koop waar niks ander voor nodig is dan fantasie.
dan koop je die enkele dure set niet
Het zijn er wel meer dan een enkele ;)

Heb ook een paar sets die met het boek gewoon veel lastiger zijn dan met een tablet. Daar kan je makkelijk draaien en inzoomen. Vaak gebruiken we beiden (als ik samen bouw), boek om de parts te zoeken en tablet om te bouwen.
voor het maken snap ik het wel, maar voor het bedienen ken ik eigenlijk geen set voor kinderen waar je een tablet voor zou moeten gebruiken.
Lego Boost, is overigens erg leuk en leerzaam. Met fantasie ook andere dingen van te maken maar je hebt wel altijd een tablet nodig voor de aansturing,.
die kende ik nog niet, wel erg leuke manier om met programmeren te beginnen (het programmeren lijkt een beetje op mindstorms/nxt, maar dan versimpeld). maar als je als kind dan toch wilt leren programmeren dan zul je nog veel langer achter de computer gaan zitten O-), en is het niet zo'n probleem dat je hier een tablet voor nodig bent
Ja, die games zijn best leuk :)
Wie betaalde dat onderzoek. Daarbij is elk kind anders. Bij mijn dochter was het wel nodig om haar tijdslimieten te geven. Anders was ze niet te genieten. Ze was alleen wat ouder. Toen ze jonger was keek ze niet om naar de computer.
Aangezien er geen kopje 'funding' in het artikel terug te vinden is, is het wat lastig te zeggen. Gezien de andere publicaties van deze personen is het aan te nemen dat het geld via de Britse belastingbetaler naar de universiteiten van Oxford en Cardiff is gegaan en dat die het verdeelden over hun leerstoelen. Verder hebben beide auteurs ook in het verleden geld gekregen van de Leverhulme Trust en kan dit dus ook door dit geld gefinancierd zijn.

Verder is je anekdotisch bewijs niet heel veelzeggend. Ja elk kind is anders, maar jouw n=1 tegen over n=20000 in het artikel lijkt me toch neigen naar in ieder geval een 'benefit of the doubt' voor het artikel. Of een telefonische enquête bij de ouders de beste manier om dit te onderzoeken was weet ik niet, daar zijn denk ik nog wel vraagtekens bij te plaatsen. Verder moet er ook gekeken worden naar wat de onderzoekers precies zeggen, namelijk dat uit hun onderzoek niet blijkt dat de huidige AAP richtlijnen bijdragen aan 'gelukkigere' kinderen. Om uit te zoeken of er daadwerkelijk een negatief effect is roepen de auteurs op om meer en robuuster onderzoek te doen.
Dat lijkt me logisch. Hangt ook af van wát je die twee uren uitspookt. Hersenloos youtubefilmpjes bekijken zal een andere impact hebben op jonge kinderen dan dezelfde duur creatief bezig zijn (tekenapps), bezig zijn met andere talen, communiceren met andere gasten (Messenger for kids), etc.
Gewoon 2 uur per dag tv kijken oa fabeltjeskrant, sesamstraat, etc etc. :)

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.