Vroeger vond ik het leuk om zowel langs de fictie- als de non-fictie-rekken in de bibliotheek te lopen om te kijken of er iets in het oog sprong of mijn aandacht trok. Om te zien of ik iets nieuws kon ontdekken waar ik nog nooit van gehoord had en dat me misschien wel zou aanspreken. Of juist niet natuurlijk, want het besluiten dat je over een bepaald onderwerp helemaal niets wilt weten is net zo belangrijk als besluiten dat je over iets wel meer wilt weten. Het is juist die blootstelling aan contrast dat je geest vormt en je persoonlijkheid ontwikkelt. Je kunt geen schoonheid appreciëren als je nooit lelijkheid hebt gezien, je kunt geen vrede waarderen als je niet weet wat oorlog is. De voortdurende confrontatie met contrasterende zaken is juist datgene wat voortdurend jouw persoonlijke voorkeuren bepaalt, wat je doet besluiten om een bepaalde richting in te slaan - of juist niet.
Als je nu die innerlijke besluitvorming steeds vaker aan Google gaat overlaten verzwak je niet alleen je eigen ontdekkingslust, maar ook je eigen oordeelsvermogen en uiteindelijk je eigen geest. Het contrast voor je geest wordt veel minder want Google heeft al netjes alle niet-gewenste zaken weggefilterd, je krijgt alleen zaken voorgeschoteld "that you may like". Maar juist in dat wegfilteren van ongewenste zaken schuilt het gevaar dat je de gewenste zaken op den duur ook niet meer ten volle kunt appreciëren en je vijf minuten later alweer op zoek gaat naar de volgende suggestie van supermind Google. Komt daar nog bij dat veel van die algoritmische suggesties louter commercieel van aard zijn zodat je toch vooral geld blijft spenderen. Voldoening zit alleen nog in het hebben van nieuwe dingen.
Ik heb echt te doen met sommige mensen om me heen die van 's morgens tot 's avonds met dat schermpje van hun smartphone voor hun neus lopen en Google tot "levensassistent" gemaakt hebben. Ze beseffen niet in welke mind-control-game ze aan het trappen zijn. Totdat de euro valt natuurlijk, dan zeggen ze hun Facebook- en Google-account op en gaan ze proberen om de echte draad in hun leven weer op te pikken.
Een ontwikkelde geest schuwt geen contrast, wil geen op voorhand gefilterde suggesties en wil liever zelf bepalen of iets "fake news" is of niet, want hij weet hoe belangrijk contrast is voor zelfontwikkeling. En dat laatste wordt m.i. echt een stuk minder als je enkel Google en Facebook als raadgevers hebt.
Zoals de zaken er nu voor staan zie ik eigenlijk vooral een nieuwe generatie verzwakte geesten en makkelijk manipuleerbare persoonlijkheden aan de horizon.
[Reactie gewijzigd door Mr777 op 24 juli 2024 05:11]