Onderzoekers kraken privacyonvriendelijk Nederlands e-book-watermerk

Onderzoekers van de Institute for Biblio-Immunology hebben de Nederlandse BooXtream-drm gekraakt omdat deze watermerken op e-books plaatst die de persoonlijke gegevens van de originele koper bevatten. Het IBI acht dit privacyonvriendelijk.

Het Institute for Biblio-Immunology, een groep onderzoekers die zichzelf verder niet identificeren, hebben contact opgenomen met TorrentFreak en alle stappen om de drm te verslaan in een verslag geplaatst. Het boek in kwestie is 'The Boy Who Could Change the World', geschreven door wijlen hacktivist Aaron Swartz en in dit geval uitgegeven door Verso Books. De uitgever maakt gebruik van de BooXstream-watermerktechnologie om e-books te traceren bij illegale distributie. BooXstream is een product van het Nederlandse Icontact. De executeur van Swartz, Sean B. Palmer, verzocht Verso Books om het watermerk te verwijderen, aangezien dit de privacy van de koper schendt, wat Swartz ongetwijfeld niet zou accepteren.

Verso voldeed niet aan het verzoek van Palmer, waarop het Institute for Biblio-Immunology besloot om het watermerk volledig in kaart te brengen, een techniek voor het verwijderen op te stellen en het geheel te publiceren zodat anderen hetzelfde kunnen doen. Sterker nog, ze hebben op GitHub een Python-script geplaatst waarmee gebruikers het verwijderen van een watermerk kunnen automatiseren.

Het IBI verwijdert in totaal zeven verschillende watermerken van BooXstream. Drie 'expliciete', aan de binnenkant van de omslag, bij de disclaimer en in de footer. Daarnaast zijn er vier verborgen watermerken te vinden: in de bestandsnamen, de stylesheets, de timestamp en in de metadata van afbeeldingen. Het team zegt er vertrouwen in te hebben dat ze daarmee alle watermerken hebben opgespoord.

Afgezien van de niet-publieke weigering om de watermerken te verwijderen, heeft uitgever Verso niet gereageerd op de zaak. Wel is momenteel te zien op de productpagina voor het e-book dat het niet beschikbaar is in Noord-Amerika. Mogelijk is dit een gevolg van de handelingen van het IBI.

Aaron Swartz pleegde in 2013 zelfmoord. In 2011 werd hij aangeklaagd voor het downloaden van documenten uit de wetenschapsdatabase Jstor, met de intentie om deze te verspreiden. De database beschikt over vele wetenschappelijke publicaties, maar vraagt geld voor toegang. De rechtszaak tegen Swartz was op het moment van zijn zelfmoord nog gaande, waardoor er gespeculeerd werd dat de rechtszaak daar iets mee te maken had.

Door Mark Hendrikman

Redacteur

26-06-2016 • 12:57

248

Reacties (248)

248
246
140
8
0
59
Wijzig sortering
Zoals ik her begrijp komt er een waterwerk met wat van jouw persoonlijke gegevens in het ebook dat jij koopt. Dit lijkt mij een hele goede manier om piraterij tegen te gaan. Het is niet de bedoeling dat je het boek deelt, wat is dan het probleem dat wat van jouw informatie er in staat? Ik denk dat deze vorm van DRM zeer effectief is. De enige reden die ik kan verzinnen om dit te tegen te willen gaan is piraterij.
Als je een boek hebt gekocht en je hebt het uit dan zou je het aan iemand anders moeten kunnen verkopen/geven. DRM gaat zoiets tegen en dat is een slechte zaak. Dit kan met normale boeken wel en zou dus met ebooks ook moeten kunnen.

Ik ruil/leen regelmatig boeken met vrienden. Dat gaat van "he deze moet je lezen zo goed". Hier heb je m. Dat je van een ebook een kopie zou kunnen geven moet niet echt uitmaken. Ik herlees nauwelijks boeken, dus als het origineel bij mij achterblijft maakt dat per saldo niet uit, ik zal de ebook ook niet herlezen, en al deed ik t wel...

t Gaat er hier om dat je samen met vrienden/familie een gedeeld bezit kunt hebben. De vriend die t boek leent kan zijn bespaarde geld dan uitgeven aan een ander boek en die aan mij uitlenen.
Je kan tegenwoordig ook niks meer uitlenen:
- E-books: nu weer verhaal met DRM
- Games: ben geen gamer, maar volgens mij erg account / apparaat gericht.
- Muziek: geen CD`s meer uitlenen, hooguit via Spotify een link maar moet die gene het toch weer 'kopen'
- Films: vroeger DVD/videobanden uitlenen, nu via NetFlix/Videoland ook hooguit een link delen.

dat je een CD/DVD/videoband/Game/Boek meeneemt naar iemand is gewoon niet meer.... (en dat vinden die organisaties erg leuk....$$$)
Als je op iTunes een album koopt kan je die makkelijk aan iemand uitlenen, er zit zelfs een deel functie ín iTunes waarmee dit kan. Maar koop je een boek in diezelfde iTunes kan je het niet aan iemand anders uitlenen.
En je kunt het alleen uitlenen aan mensen met iTunes, ook vervelend
Misschien vervelend, maar het laat toch zien dat Apple op zich best bereid is om mensen content te laten delen. Er zou dus alleen een universele standaard moeten komen en de bereidheid bij andere content providers om delen ook toe te staan.

Hoewel... Apple zou dan waarschijnlijk weer eens zijn eigen standaard maken...
De wet zou ook kunnen stellen dat uitlenen (en doorverkopen) erplicht mogelijk moet zijn. Bouw maar in je DRM in, of je gebruikt gewoon helemaal geen DRM.
Misschien gebeurt zoiets wel als handelsverdragen worden gesloten in het belang van de burger en niet in het belang van de aandeelhouders.
De wet zou zich hier niet mee moeten bemoeien, consumenten moeten gewoon stoppen met het gebruik van e-books als ze zich hier aan storen. Het is een kwestie van vraag en aanbod en zolang er genoeg mensen dit niet zo'n probleem vinden, of in ieder geval op een manier niet problematisch dat ze het e-book wel kopen dan gebeurt er niet veel aan.
Precies.
Maar de digitale content makers zouden ook op de kennelijke vraag naar deelbare/doorverkoopbare content kunnen inspelen, door het kopen van een boek bijvoorbeeld op drie manieren mogelijk te maken:

Goedkoopst: niet deelbaar ebook, met DRM
Iets duurder: deelbaar/doorverkoopbaar ebook, met ??
Nog wat duurder: een papieren boek.

Dan geef je consumenten ook de keuze, en zijn er waarschijnlijk heel veel consumenten die voor de goedkoopste optie gaan, want primair koop je een boek toch voor jezelf (/voor 1 specifiek iemand die je het kado doet natuurlijk)
Je moet de macht van de individuele consument is een aanbiedersmarkt niet overschatten.

De wet bemoeit zich al heel veel met dit soort zaken. Deze DRM is door de autoriteit persoonsgegevens geaccepteerd. Als BREIN erg haar best doet, krijgt ze dit als "uitlokking" of "gelegenheid geven" verboden.

Wettelijke regels over technische uitvoeringen zijn helemaal niet raar. We hebben ze ook voor elektrische veiligheid, en bekijk het dik pak regelgeving voordat een auto op de weg mag maar.

Maar ik denk dat het genoeg is als in dit geval de watermerken verwijderd kunnen worden. Of misschien leuker: een script om alle namen te wijzigen in Mark Rutte of Tim Kuik?
Dat is vaak niet zo makkelijk...Op een gegeven moment wordt je als consument natuurlijk ook wel een bepaalde richting in gedwongen (bijvoorbeeld als boeken alleen als E-book beschikbaar zijn).

Volgens mij is het probleem te herleiden naar een hele simpele vraag:
Is de klant, na aankoop, eigenaar van het product, Ja of Nee?
Zo ja...dan zou de klant volledige zeggenschap erover moeten hebben (dus geen vervelende DRM die het de klant moeilijk maken om b.v. e-books uit te lenen). De klant zou het boek dan ook bij wijze van spreken 100 x moeten kunnen kopiëren.

Zo Nee? Prima, kan een keus zijn, maar dan moet de prijs hiervoor aangepast worden. Als de klant geen eigenaar meer is, dan is er dus een leenvorm en dat is simpelweg goedkoper...

Dit speelt natuurlijk ook al jaren bij de Games...het wordt zo moeilijk c.q. onmogelijk gemaakt om simpelweg een kopieetje te maken van je eigen gekochte game (ter bescherming van het orgineel)...
Je wordt geen eigenaar van het e-book, maar gebruiker. Je krijgt een soort van oneindigende lees licentie voor 1 persoon.

Ik snap het gevoel dat de prijs dan ook omlaag moet, maar ze moeten natuurlijk niets. Ik heb echt 0 ebooks hierdoor (voor hetzelfde geld koop je het boek in papieren vorm en heb ik geen dure e-reader nodig). Zodra de bobo's doorhebben dat heel veel mensen daarom geen ebooks kopen en ze meer geld kunnen verdienen gaat dit misschien veranderen.

Ik heb soms het gevoel dat mensen het idee hebben dat bedrijven alleen maar klanten proberen te naaien, maar ze proberen gewoon winst te maken en zullen dus de weg volgen van de meeste winst. Als er een punt is dat het meer oplevert om ebooks zonder DRM te verkopen dan gaan ze dat direct doen, maar op het moment staat een ebook dan 3 seconden na de eerste verkoop op de warez sites en dat kost gewoon geld. Niet elke download is een verkoop, maar het had er wel 1 kunnen zijn en voor een klein deel geld dat vast wel. Ook al is dat 1%, op 3 miljoen downloads is dat best veel geld.
Je hebt helemaal gelijk.
'Vroegah' kon je gewoon iemand zijn plaat lenen en op een cassette zetten.
'Vroegah' kon je een cd lenen en deze rippen en branden.
'Vroegah' kon je een boek kopen, lezen en weer doorverkopen.

Het hele ge-eikel is natuurlijk dat we allemaal gewend zijn aan de mogelijkheid er 'iets' mee te doen. Terwijl het enige wat je eigenlijk aanschaft, het persoonlijk recht is om het verhaal, muziek, beeld tot je te nemen. Los van het medium.

Nu veel digitaal wordt en de techniek er is, kan dit (straks) ineens niet meer zo vanzelfsprekend. ((eigenlijk veel sneller dan het ooit mogelijk was (illegaal wel vaak), maar dat willen de rechthebbenden nu tegen gaan)) En dat vinden 'wij' met zijn allen een beetje vervelend. Logisch na zoveel jaren. Maar niet perse terecht.

Wat mij betreft mag een aankoop, helemaal persoonlijk zijn. Maar dan wel graag er voor zorgen dat als er iets mis is met het medium, ik netjes een versie krijg die weer te gebruiken is. Dat ik ten alle tijden mijn recht kan uitoefenen van het door mij aangekochte stukje muziek, beeld, tekst te kunnen genieten.
"het is een kwestie van vraag en aanbod"- Dat is dus NIET waar. Als dat zo was, zou ik kunnen kiezen om een boek met of zonder watermerk te kopen. Als het met watermerk goedkoper is, kan ik beide opties afwegen en een keuze maken.

Maar als ik moet kiezen om een boek wel of helemaal niet te lezen, dan is dat dus geen 'vraag en aanbod'.
Wat let jou om een systeem op te zetten waarbij schrijvers hun boeken direct als ebook op jou site kunnen uploaden en jij dit zonder DRM verkoopt voor dezelfde prijs?

De instap is misschien wat hoger dan ranja verkopen op de hoek, maar er is geen wet of persoon die je kan tegenhouden hierin. Dat het niet wordt aangeboden betekend niet dat er geen vraag/aanbod markt aan de gang is. Blijkbaar is de vraag hiervoor te klein om het interessant te maken. Als er een enorme groep mensen was die wel ebooks willen kopen, maar dit nu niet doen door de DRM en ze daardoor meer geld kunnen verdienen doen ze dat echt direct. Het punt is gewoon dan zonder DRM ze minder geld verdienen omdat jij en ik er misschien wel netjes mee omgaan maar teveel mensen niet en als piraten te laagdrempelig wordt dan gaat de massa het gebruiken en zijn ze hun inkomsten kwijt.

DRM is ontstaan omdat wij de consumenten er een potje van hebben gemaakt, niet omdat ze meer geld verdienen want DRM kost ze geld (licenties etc.), maar omdat het minder gepirate kan worden levert ze het gewoon meer geld op dan de situatie zonder DRM. Als iedereen netjes de epub bestanden koopt en af en toe uitleent aan de buurman zijn we zo van het hele DRM systeem af, maar dat is ijdele hoop.
Helaas, de aanbieders van content verenigen zich en zeggen: "je doet het maar zo". Ofwel: "koop maar een nieuwe TV als je deze nieuwe 4K schijfjes wilt afspelen".
En de maken overigens ook wetten die dat toestaan en schuiven die met lobby- en promotiewerk de regeringen in. Dat promotiewerk zorgt er dan voor dat consumenten zelfs zeggen: "oh mooi, nieuwe kopieerbeveiliging, dat is goed voor me, kan ik nieuwe dingen kijken".
Terwijl wie die verplichte nieuwe TVs, en licenties, natuurlijk zelf betalen.
zou de wet inderdaad moeten stellen
Ach als je geen DRM meer hebt wie gaat er dan nog betalen voor een 2e hands boek/liedje/film/spelletje, hoe kan je dan immers nog zien of ieder van elk een origineel is wat je aanschaft of gewoon een kopie van een download (en waarom zou je daar voor betalen).

Dan begin ik ook een 2e hands media winkel, alles voor een knaakje.. wil iemand dan dit seizoen van die serie dan download ik het wel gratis voor ze, knaakje snel verdient.

Aan de andere kant is het ook belachelijk dat je een stukje media niet meer kan delen met vrienden,.. dit zou wat mij betreft toch ook een stuk lagere prijs moeten vertegenwoordigen ter compensatie. (ze zouden het niet kopen maar bruikleen moeten noemen, want zoon gekocht boek met drm heb je naast een keer doorbladeren weinig aan, je kan het niet eens inzetten om je monitor wat te verhogen...
Aan de andere kant is het ook belachelijk dat je een stukje media niet meer kan delen met vrienden,.. dit zou wat mij betreft toch ook een stuk lagere prijs moeten vertegenwoordigen ter compensatie.
Delen met vrienden? Je koopt het recht om persoonlijk van iets te mogen genieten.
Lagere prijs? Eigenlijk wel mee eens. Nieuwste film in hoge kwaliteit? Hogere prijs dan enkele jaren oud, of HD ipv FHD of 4K.

Als Dj mag je via bijv. Beatportmuziek aankopen in diverse kwaliteit, de betere kost je ook meer. Het recht om die muziek in je sets te gebruiken blijft.
'Vroegah' kostte een 12" mij 7 a 10euro, voor 1 nummer... Nu heb je soms al voor 99cent 1 nummer, of voor 10euro een digitale verzamelaar met 20 tot 40 nummers.
Muziek is voor 99% van de mensen iets wat meermalen geluisterd wordt. Een boek daar in tegen 1-malig in de 99% van de gevallen. Kortom, een keer eenmalig delen van een nummer maakt niet zo veel uit, bij een boek wel, want dat is dus een gemiste koop.
Nu is het een gemiste koop voor de mens die het boek toch nooit meer zal lezen. Mogen zij de uitgeverijen dan aanklagen voor gemiste inkomsten?
Muziek is ook iets wat je in 99% van alle gevallen op veel kanalen gewoon gratis meermaals kan luisteren, het is vooral het gemak van een streaming dienst (en de uitzonderingen die hierbij worden gemaakt via het mobiele netwerk dat er voor zorgt dat deze diensten populair blijven.

Een boek was vroeger ook een fysiek bezit, daar kon je mee doen wat je wou, of het nou een kachel aansteken is of je muur behangen het is jou bezit. Persoonlijk heb ik liever een kast vol boeken, echter zijn deze toch ook wel weer vrij prijzig tegenover een digitale variant.
- Games: ben geen gamer, maar volgens mij erg account / apparaat gericht.
GOG games kan je uitlenen en je Steam libary kan je met meerdere mensen delen (Kan alleen niet tegelijk hetzelfde spel spelen).
"Dit kan met normale boeken wel en zou dus met ebooks ook moeten kunnen. "

Nieuwe technologie met nieuwe mogelijkheden, wil niet zeggen dat het ook alles moet kunnen wat de voorganger ook kan. Ik zeg niet dat DRM met persoonlijke gegevens gewenst is. Maar de redenering 'het kan met papieren boeken ook dus...' is geen logische stap. Misschien is het een wens van velen, maar geen wetmatigheid.
Eens, al is het wat mij betreft wel de bedoeling dat de technologische vooruitgang ook daadwerkelijk een vooruitgang is en niet een stap voorwaarts en een stap terug tegelijkertijd. Dan ben je namelijk heel weinig opgeschoten.
Klopt, het heeft alleen zin als (bijvoorbeeld) een e-book echt ook goedkoper is. Of stel nu eens een spotify van boeken voor (in de toekomst): onbeperkt lezen voor een vast bedrag per maand (eigenlijk: bibliotheek).

Ik zei (@mar2zz) niks over DRM en ik sta helemaal niet aan de kant van de DRM-eisende club. Ik stel dat de redenering "het kan met fysieke boeken ook DUS moet dat met e-books ook kunnen" geen hout snijd. Zo krijg je nooit vernieuwing.
Je redeneert als een uitgever met dollartekens in de ogen. Omdat de technologie bestaat om beperkingen op te leggen en zo de 2e hands- uitleen- en ruilmarkt aan banden te leggen gaan we dit medium zo aanpassen dat de consument beperkt wordt om te doen met zijn spullen wat ie wil.

Ik zie digitale media als fysieke media. Dat t te kopiëren valt betekent voor mij niet dat ik niet media mag verkopen/weggeven die ik toch niet meer gebruik om daar mensen mee blij te maken. Wat zou t mooi zijn voor uitgevers als de hele digitale markt niet meer vertweedehandst kan worden. Ik vind dat ook t grote nadeel van Steam bijvoorbeeld. Games die je nooit meer speelt zou je iemand anders blij mee kunnen maken. Of uitlenen aan een vriend. Kan niet want accountgebonden.

Bedrijven zien technologie als een middel om die hele onzichtbare uitleen/weggeef/2e hands markt de nek om te draaien om zo mensen te dwingen meerdere malen binnen een eenheid (gezin of vriendengroep) dezelfde waren te verkopen, terwijl daar met fysieke media nooit sprake van was. Ik vind het daarom helemaal niet vreemd dat piraterij bestaat.

Per saldo maakt t niks uit als ik en vriendin tegelijkertijd het gekochte boek en gekopieerde boek lezen. We hadden er echt geen 2 gekocht. En daar rekenen uitgevers wel mee. Een kopie is volgens hen een gemiste aanschaf. Nou nee. Vaker niet dan wel.
Onzin. Een boek kun je inderdaad doorgeven aan je familie of vrienden. Maar dat kan nog steeds, geef je reader maar af. Laten we gewoon eerlijk zijn met zijn allen en het beestje bij de naam noemen: jij wilt illegaal boeken kunnen downloaden. Binnen tweakers is dit de norm en dat wordt ondersteund met je vreemd hoge score op een niet inhoudelijk verhaal maar gewoon een monoloog tegen de e-book.

[Reactie gewijzigd door hamsteg op 23 juli 2024 08:39]

Je gaat weggemod worden omdat je dit zegt:
: jij wilt illegaal boeken kunnen downloaden. Binnen tweakers is dit de norm
Dit kun je ten eerste niet hard maken en ten tweede maak je er geen vrienden mee.

Maar ik vermoed heel sterk dat je gelijk hebt. Altijd als het er over gaat dat de uitgever er aan moet kunnen verdienen wordt je zwart gemaakt als slaaf van de grote bedrijven etc. Als ik een boek uitleen, dat heb ik door schade en schande geleerd, dan zet ik mijn naam er in. Of je je vrienden en familie nou vertrouwt of niet, mensen vergeten eenvoudigweg dat ze iets geleend hebben.
offtopic:
Ik ken bijvoorbeeld heel veel verhalen van studentenhuizen waar iemand weg gaat en een pan meeneemt waarvan anderen menen dat die pan van hun of van het huis was. Vertel gerust dat dat jou nooit zal gebeuren, dat jouw vrienden betrouwbaarder zijn etc. , ik ben niet zo naief meer.

Dus als ik een e-book uitleen (lees: kopieer), dan ga ik er ook niet vanuit dat die persoon die het boek 'leent' het voor zichzelf houdt. Die kan het verder uitlenen, en uiteindelijk staat de versie met mijn prive-data op the priate bay. Dank je vriendelijk.
Dus liever zou ik zien dat de prijs voor e-boeken daalt, zodat ik een kopie voor mezelf en voor mezelf alleen koop (of mensen die ik echt 100% vertrouw, denk aan binnen het gezin), en de uitgevers hun winst pakken doordat meer mensen het boek voor een lage prijs kopen, dan dat ik de volle prijs betaal met het recht hem (onbeperkt) uit te lenen.
Hard maken is niet zo moeilijk. Kijk maar naar de modding op artikelen waar Brein actief is, regio codes op films en muziek, waar bedrijven een concept hebben als extra DLCs of in-app aankopen. Als jij probeert tegengas te geven aan "heb ik recht op" argumenten, sta je op 0 of -1. Hoe inhoudelijk en met feiten onderbouwd ook. Maar geeft niet, een zwarte luis is soms ook nodig.
Anoniem: 780149 @hamsteg27 juni 2016 10:34
Nou moe, moet ik dan een reader kopen voor ieder boek? :)
heb je zoveel vrienden? }>
Alleen als je een echt boek hebt, dan kan je dat maar aan 1 iemand doorgeven. Bij een digitaal boek zit je met het grote probleem dat als jij je e-book doorgeeft aan iemand anders je nog altijd een kopie voor jezelf kunt hebben gemaakt. Daar zit hem het grote verschil. Dus tenzij men een DRM kan bedenken waardoor het maken van die kopie onmogelijk word (maar hoe ga je dan nog backups maken?) vind ik het niet abnormaal dat men op andere maniere probeerd om de rechten te beschermen.

Men wil ook niet vechten tegen die ene vriend waar jij je boek aan uitleend, dat kan met deze DRM nog altijd. Dan is het alleen te hopen dat die vriend ook ter goeder trouw omspringt met dat uitgeleende boek en het na dat hij/zij dit gelezen heeft ook weer netjes verwijderd.
Als ik een boek uitleen aan een vriend en die aan een vriend en die aan een vriend en zo door tot ie 20 keer is uitgeleend. Als ik van hetzelfde boek 20 kopieën maak en ineens uitleen aan die hele keten wat is dan het uiteindelijke verschil? Per saldo is er totaal geen verschil. Het boek of ebook is 1 x verkocht en 20 x gelezen.

Elke vriend koopt een ander boek. Ze worden allemaal onderling geruild. Er zijn dus 20 boeken in omloop. Maar t mooie is dat ze allemaal geld hebben overgehouden om ander boeken te kopen dan degene die ze al gelezen hebben. Ik spaar zo 19 boeken uit en kan dus 19 andere boeken aanschaffen.

Edit:
Bij een gewoon boek merkt de uitgever de ook niks meer van dat ie van hand tot hand gaat, 2e hands of uitleen. Ze merken het ook niet als ik een kopie stuur naar een vriend. Ik heb nog nooit een boek gekocht die door een vriend is getipt. Ik leen m altijd van de tipgever. Ook al duurt dat even omdat ie hem nog moet uitlezen.

[Reactie gewijzigd door Mar2zz op 23 juli 2024 08:39]

Omdat 1 boek dat 20x rondgaat heel wat anders is dan dat het boek ineens 20x verspreid wordt en dat die mensen dat dan ook weer doen. dan neemt het aantal boeken in omloop exponentieel toe. Een kopie sturen van een boek zullen ze inderdaad niet merken (kost je wel wat werk overigens) maar is desalniettemin niet toegestaan.
Dus tenzij men een DRM kan bedenken waardoor het maken van die kopie onmogelijk word (maar hoe ga je dan nog backups maken?)
Wat is de relevantie van backups in dit opzicht? Van al mijn papieren boeken heb ik ook geen backups, oftewel waarom zou ik die wel moeten kunnen maken van mijn e-books?
Omdat computers wel eens de neiging hebben over alle data heen te zeiken, terwijl een boekenkast dat probleem niet heeft.
Dat is geen eigenschap van computers hoor, net zomin als dat een eigenschap is van boekenkasten.

Wat jij beschrijft is een eigenschap van gebruikers. Wil jij als gebruiker zo nodig gaan torrenten, best maar airgap dan je e-books eerst even.
Net zoals je je boekenkast ook zal afdekken voordat je er een watergevecht voor gaat houden.
Ah komop, da's wel heel naief en ervan uit te gaan dat een computer nooit een probleem heeft.

Ik heb eens op een werk-pc een legale versie geinstalleerd van een race-game ( was werk-relevant overigens ). Dat spel had blijkbaar een kopierbeveiliging voor een oudere versie van windows ( was ook een wat ouder spel ) die uiterst invasief was. Het eindigde in een volledig kapotte windows installatie - computer was niet meer te starten.

Op die machine was absoluut geen illegale software of rare downloads oid te vinden.
Ah komop, da's wel heel naief en ervan uit te gaan dat een computer nooit een probleem heeft.
Nope, het is heel naief om ervan uit te gaan dat een papieren boek nooit een probleem heeft.

Want een "normaal" boek heeft tig keer meer factoren / kans om een probleem te krijgen dan een pc.
Blokker1999 vergelijkt een "echt" boek met een e-boek en wil dan opeens een backup kunnen maken van zijn e-book, vanwege de vergelijking vraag ik waarom de backup noodzakelijk is.
Ik heb eens op een werk-pc een legale versie geinstalleerd van een race-game ( was werk-relevant overigens ). Dat spel had blijkbaar een kopierbeveiliging voor een oudere versie van windows ( was ook een wat ouder spel ) die uiterst invasief was.
Oftewel geen computerprobleem, maar een gebruikersprobleem.
Je had gewoon even moeten kijken of het spel geschikt was voor jouw computer en het anders niet moeten doen.
>Nope, het is heel naief om ervan uit te gaan dat een papieren
>boek nooit een probleem heeft.
Als mijn papieren boeken zijn in prima staat... en daar zijn hele oude bij. Op de computer is er wel eens een bestand verloren gegaan ( maar dat is geen probleem aangezien ik backups van alles maak ). Ik durf best te stellen dat er meer problemen met computer zijn, dan met papieren boeken. Natuurlijk heb je ook bij een papieren boek geen 100% garantie (denk aan brand, oid ).

"Oftewel geen computerprobleem, maar een gebruikersprobleem.
Je had gewoon even moeten kijken of het spel geschikt was voor jouw computer en het anders niet moeten doen."
Mwah, da's wel erg lame. Dat spel heeft bij installatie niet gewaarschuwd dat het een "te nieuw" besturingssysteem was. D'r stond ook geen waarschuwing in de handleiding. Nog werd er op de website van de fabrikant gemeld dat het niet werkte met een "te nieuwe" windowsversie.

Je legt de schuld wel heel gemakkelijk bij de gebruiken. Ik mag ervan uitgaan dat software niet dusdanig invasief is dat het het besturingssysteem kapot maakt, kom op zeg.
Shit jij geeft gebruikers wel heel makkelijk de schuld. Dit is absoluut niet gebruikers gerelateerd. Dit is gewoon slecht geschreven software. Zelfs al zou het niet ondersteund worden dan nog mat het niet het komplete OS om zeep helpen. Dat is echt wel een stap te ver.
Slecht geschreven software is in dit geval voor mij gebruiker...

Het is in ieder geval niet de hardware / computer op zich. Die kan echt wel de bitjes opslaan en bewaren.

Zonder gebruiker was die slechte software er nooit opgekomen en was er geen probleem geweest met het e-book.
Slecht geschreven software is in dit geval voor mij gebruiker...
Nee, want kennelijk kan windows er niet mee omgaan. In dat geval is het dus systeem/computer. Een computer kan hardware matig inderdaad die bitjes opslaan en bewaren, maar allerlei invloeden van buitenaf kunnen die bits zodanig om zeep helpen dat bitrot protectie en ECC er niet meer mee om kunnen gaan. Als er teveel omvallen kan je het niet meer rechtbreien. Daarnaast slijt een HDD gewoon en hebben ook SSD's niet het eeuwige leven.
Ok, dan een andere vergelijking...

Mijn harddisk staat vol met e-books... Het is dus zogezegd mijn 'boekenkast'...

Nou kan die boekenkast stuk gaan, en kan ik daar een nieuwe neerzetten en mijn boeken uit de kapotte kast overzetten naar de nieuwe... Maar mijn, nieuwerwetse, HDD boekenkast die in mijn PC zit is als ie eenmaal stuk is niet meer te benaderen. Dus al mijn boeken ook weg...

Ja dat is bij een brand in je huis ook...
Ja, maar:
1: Bij brandschade heb ik een verzekering die mij geld geeft zodat ik die boeken opnieuw kan kopen... Dat doen ze als mijn HDD de geest geeft (lees: Affikt) niet.
2: De gemiddelde levensduur van een huis is 120 jaar... Dus je kunt er vanuit gaan dat je boeken gemiddeld 120 jaar benaderbaar blijven in je huis (dat is met de kans dat je huis affikt meegerekend, ja). De gemiddelde levensduur van een HDD is 10 jaar (beduidend minder wanneer veel gebruikt maar meer dan de economische levensduur van je PC). De levensduur van beschrijfbare CD/DVD/BluRay schijven gaat weer richting de 100 jaar, maar hoe krijg je je boeken daar op als je geen backup kunt maken? Ze staan op die HDD en blijven daar dus staan.

Dus, over 9 jaar gaat mijn HDD stuk, waar ik net een hele serie e-books op heb staan... Van een boek mag ik verwachten dat ie 120 jaar in 'een' boekenkast blijft staan... Hoe gaan de uitgevers de hoge prijs van ebooks verantwoorden als ze niet de garantie kunnen geven dat de ebooks even lang mee gaan (ook als mijn HDD crasht, en ook als ik mijn computer vervang voor een nieuwe)?
De metafoor staat natuurlijk voor data corruptie en bitrot. Niet voor daadwerkelijk gezeik.
Data corruptie en bitrot zal nog steeds minder gebeuren dan waterschade en papierrot.

Als je tenminste je normaal gedraagt op je pc.
Echt niet. Ik heb het al meerdere malen gehad bij klanten. Terwijl ik nog nooit de inhoud van een boekenkast spontaan kwijt ben geraakt. Het probleem met bitrot en corruptie is dat 1 foutje het geheel onbruikbaar maakt. terwijl een stuk papier altijd nog bruikbaar is als er een hoekje van de pagina af is bijvoorbeeld.

edit: Hoe kom je er trouwens bij dat het minder voorkomt? Dat is de hele reden waarom we digitaal zo gruwelijk hameren op back-ups. Omdat het vaker voorkomt dan we zouden willen.

[Reactie gewijzigd door supersnathan94 op 23 juli 2024 08:39]

Het probleem met bitrot en corruptie is dat 1 foutje het geheel onbruikbaar maakt.
??? Weet je wel wat bitrot en corruptie is???
Gemiddelde hedendaagse hdd/ssd heeft honderden/duizenden bitrot/corruptie foutjes. Merk je helemaal totaal niets van omdat de apparatuur het voor je oplost.
edit: Hoe kom je er trouwens bij dat het minder voorkomt? Dat is de hele reden waarom we digitaal zo gruwelijk hameren op back-ups. Omdat het vaker voorkomt dan we zouden willen.
Ehm nee, omdat gebruikers vaker fouten maken dan zij zelf zouden willen. Dat is de voornaamste reden voor backups.
Bitrot en corruptie is geen groot probleem bij thuisgebruikers.
Je spreekt jezelf nu dus enorm tegen door eerst te zeggen dat bitrot en corruptie amper voorkomen en daarna te stellen dat het juist honderden tot duizenden keren voorkomt.

Juist daarvoor hebben we dus backups. Het komt zo vaak voor dat het niet altijd meer herstelbaar is. Het is net als met DNA. Mitaties gebeuren nou eenmaal eens in de zoveel b(asen). Daar hebben we een aantal mechanismen tegen om het zo goed mogelijk op te vangen, maar soms veroorzaakt het wel degelijk problemen.

We hebben back-ups omdat hardware en software wel eens onherstelbaar falen. Heb het net zelf meegemaakt op het werk waar een komplete server niet meer startte door een kapotte netwerkkaart. Daar gaan al je VM's.

Bij thuisgebruikers komt hardware falen ook vaak voor (denk aan kapotte HDD's of ssd's die een opdonder krijgen). En bijvoorbeeld ook de huidige issues met de non retina macs waarbij defecte satacables voor datacorruptie op filesystem niveau zorgen. Dergelijke dingen zijn absoluut niet gebruiker gerelateerd.

Ik heb nog nooit een boekenkast gezien waarvan de inhoud onherstelbaar beschadigt raakte doordat de kast faalde. Het gebeurt nog wel eens bij ons op de opleiding dat er een plank uitdonderd doordat iemand iets te lomp is met een stoel ofzo. Plank er opnieuw inleggen en boeken rechtzetten is voldoende om de boel weer op z'n plek te hebben. Probeer dat maar eens bij een corrupte e-book of een Jpeg foto.
Je spreekt jezelf nu dus enorm tegen door eerst te zeggen dat bitrot en corruptie amper voorkomen en daarna te stellen dat het juist honderden tot duizenden keren voorkomt.
Het komt praktisch niet voor dat de gebruiker het merkt...
We hebben back-ups omdat hardware en software wel eens onherstelbaar falen. Heb het net zelf meegemaakt op het werk waar een komplete server niet meer startte door een kapotte netwerkkaart. Daar gaan al je VM's.
Problem Exists Between Keyboard And Chair...
Netwerkkaart vervangen / eruit halen en je kan zo weer verder met je e-books hoor.
Plank er opnieuw inleggen en boeken rechtzetten is voldoende om de boel weer op z'n plek te hebben. Probeer dat maar eens bij een corrupte e-book of een Jpeg foto.
Ehm, vaak genoeg gedaan. Wat is er volgens jou het probleem mee?
Problem Exists Between Keyboard And Chair...
Nee! gewoon niet. Hoe kan een gebruiker er nou voor zorgen dat een netwerk kaart hardware matig kapot gaat in een server omgeving? Wat denk nou zelf man? Dit slaat echt nergens meer op. Hardware falen gebeurt ook wel eens door invloeden van buitenaf. Zoals een stroomstoring of bliksem inslag. Dat is geen PEBCAK.
Sorry dat ik me er even tegen aan bemoei, maar ik heb jullie discussie gelezen en bemerk dat je zeker de laatste paar comments gewoon zit te trollen, of je ongelijk niet wilt inzien vanwege trots of koppigheid.

Hardware faalt gewoon. Klaar. Of door slijtage of door ontwerp fouten. Dat gebruikers weleens iets doen waardoor hardware faalt zoals laten vallen van een drive ala. Hdd's slijten bij bosjes in datacentra zonder dat er een ziel een vinger naar uitsteekt.
Ik ben wel ooit de hele inhoud van de harde schijf kwijt geraakt, maar nog nooit de hele inhoud van de boekenkast.
En daarom vind ik dat als je eenmaal een boek/track/video gekocht hebt, je persoonlijke recht moet kunnen blijven uitoefenen hiervan te blijven genieten. Zeker nu alles digitaal is en retesnel te distribueren vind ik dit toch wel erg prettig.
Dan ben je als verkopende partij, klantvriendelijk bezig.
En dat we met zijn allen gewend zijn boeken aan elkaar door te geven/ door te verkopen, dat is mooi, maar als je naar een concert gaat, dan kan je toch niet gratis je buurman sturen naar het volgende concert, omdat ie dat toch echt ook ff moet zien...?

Ben er trouwens wel voor dat je digitaal aangeschaft werk, dat je zelf niet meer wil, moet kunnen overdragen aan iemand anders. Maar dan mag je zelf geen kopie meer hebben...
Ik begrijp je punt, maar vind, in beginsel, wel dat één aanschaf recht geeft op één (toegankelijke) kopie.
Iets waarvan ik denk dat het met block-chain technologie op te lossen zou zijn.
Een boek zou slechts gekopieerd kunnen worden, indien het op een ander device ontoegankelijk gemaakt is. En de community onderhoudt de transacties..
Anoniem: 310408 @Mar2zz26 juni 2016 14:04
Als je een boek hebt gekocht en je hebt het uit dan zou je het aan iemand anders moeten kunnen verkopen/geven. DRM gaat zoiets tegen en dat is een slechte zaak.
Nee, deze DRM gaat dat NIET tegen, het is niets meer of minder dan een manier om de originele eigenaar te kunnen traceren. Die mag er mee doen wat ie wilt zolang dat maar wettelijk is toegestaan.

Veel mensen zetten hun naam in een boek (beetje ouderwets) en verkopen die boeken toch tweedehands. Dit is exact hetzelfde.
Niet exact. In dit geval heb je geen keuze. Je gegevens komen in t boek. En hoeveel mensen zijn zich daarvan bewust? Stel ze geven t boek daarna aan vriend en die weer aan vriend en zo verder tot ie bij iemand komt die m (per ongeluk) online zet. Is de eerste persoon de Pisang, die wordt aangekeken, maar ook zijn gegevens liggen op straat. Is ook andere set gegevens dan: dit boek is van Mar2zz bijvoorbeeld...
Exact, bij het uitlenen weet je niet meer wat er mee gebeurd. Dus ben je als eerste eigenaar - waarvan de persoonsgegevens in het boek zijn gestopt, zichtbaar of onzichtbaar- de pisang.
Anoniem: 105188 @Mar2zz27 juni 2016 11:12
Ja daar ga je al, je maakt de aanname dat als je een fysiek object als een boek, CD, DVD of wat dan ook hebt dat je het dan ook mag uitlenen. En ja het is ook heel makkelijk om het uit te lenen maar volgens de wet mag het niet.

Buiten dat om, als je even logisch redeneert over de gevolgen van het uitlenen als het uitlenen zelf dan moet jezelf ook tot bepaalde conclusies komen. Als je een boek koopt dan betaal je niet alleen voor het fysieke papier maar ook het werk van de schrijvers, vertalers, illustratoren en fotografen, dat zijn allemaal hard werkende mensen (dus geen grote bedrijven) die allemaal hun brood proberen te verdienen.

Als jij een boek koopt en leest dan betaal je voor het verhaal of informatie wat in dat boek staat. Als je het dan doorgeeft aan iemand anders dan is het logisch dat die persoon niet meer hoeft te betalen voor het papier en het drukwerk maar het stukje entertainment of informatie mag hij of zij wel even voor aftikken, dat is wel zo eerlijk tegen over de mensen die eraan hebben gewerkt. Immers, hun kennis of hun entertainment wordt nu overgedragen aan 2 personen terwijl er maar 1 heeft betaald.

Dat is dus de redenatie achter het stukje personalisatie van e-books. Papier daar betaal je niet meer voor bij een e-book, het enige waar je voor betaalt is de informatie of entertainment die in het boek zit en die betaling dat is wel persoonlijk.

Wat je nu zegt is dat je een kaartje koopt voor een concert en dat je dan redeneert dat je alleen betaalt voor je zitplaats. Je kan dan met z'n tweeën naar binnen gaan en op elkaars schoot gaan zitten want je betaalt voor die stoel, maar we weten allemaal dat het niet zo werkt. Buiten dat het heel ongemakkelijk is, weet iedereen dat je betaalt voor je plaats en een stukje entertainment van de artiest.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 105188 op 23 juli 2024 08:39]

Volgens jouw redenaties moet je je spullen dus maar houden of weggooien als je ze niet meer gebruikt, zodat de maker van die spullen nog een product kan verkopen.

Er zijn zoveel markten waarin dit volstrekt normaal is. Kinderkleren die naar een ander kind gaan die ze nog wel past bijvoorbeeld. Waarom zou je een boek niet uitlenen/weggeven als je m uit hebt. Boeken zijn om gelezen te worden, niet om in de kast te verstoffen of bij het oud papier te belanden. Ik heb een enorme boekenverzameling (vooral papier). Zit in dozen en af en toe kan ik iemand blij maken met zo een boek. Is ook beter voor het milieu dat die in roulatie gaan.

Je concertvergelijking slaat de plank mis. Gekochte films uitlenen aan anderen dat zou beter passen. Daarbij mag je ook zelf kiezen hoeveel mensen binnen huiselijke kring deelnemen aan het bekijken ervan.

Ik ben er een tegenstander van dat digitalisering van goederen rechten beperkt, of zoals in dit artikel: ongevraagd persoonlijke gegevens verzameld. Ik vraag me af wat er mis is met dat standpunt.
Anoniem: 105188 @Mar2zz27 juni 2016 12:41
Je rechten worden niet beperkt, dat recht had jij sowieso niet. Voor de rest zou je er goed aan doen om mentaal het medium en de inhoud van elkaar te scheiden, want daar gaat het hier om.
Ik heb niet het recht om mijn spullen die ik niet meer gebruik aan iemand anders te geven? Dat is wat je zegt volgens mij. Kan je het staven met een wetsartikel?

Ik scheid ook medium en inhoud van elkaar trouwens. Ongeacht de drager vind ik dat ik de inhoud weg mag geven als ik de inhoud geconsumeerd heb.

[Reactie gewijzigd door Mar2zz op 23 juli 2024 08:39]

Anoniem: 105188 @Mar2zz27 juni 2016 18:17
http://wetten.overheid.nl...z=2015-07-01&g=2015-07-01

Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd het uitlenen als bedoeld in artikel 12, eerste lid, onder 3°, van het geheel of een gedeelte van een exemplaar van het werk of van een verveelvoudiging daarvan die door de rechthebbende of met zijn toestemming in het verkeer is gebracht, mits degene die de uitlening verricht of doet verrichten een billijke vergoeding betaalt. De eerste zin is niet van toepassing op een werk als bedoeld in artikel 10, eerste lid, onder 12° tenzij dat werk onderdeel uitmaakt van een van gegevens voorziene informatiedrager en uitsluitend dient om die gegevens toegankelijk te maken.
Artikel 12.3:
Onder uitlenen als bedoeld in het eerste lid, onder 3°, wordt verstaan het voor een beperkte tijd en zonder direct of indirect economisch of commercieel voordeel voor gebruik ter beschikking stellen door voor het publiek toegankelijke instellingen.
Vrienden en familie zijn geen publiek toegankelijke instellingen.
Anoniem: 105188 @Mar2zz28 juni 2016 00:32
Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd het uitlenen als bedoeld in artikel 12, eerste lid, onder 3°

Geef het gewoon op.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 105188 op 23 juli 2024 08:39]

Nee. Je leest de wettekst verkeerd. Hij past niet in de context van uitlenen binnen huiselijke kring (waaronder ook vrienden vallen).

De definitie van openbaarmaking is kort gezegd het "beschikbaar stellen van exemplaren van beschermde werken aan publiek". Met publiek wordt bedoeld een openbaar toegankelijke instelling,
In dat geval is het geen klassiek e-book meer maar een licentie om een tekst eenmalig te lezen. De marktwaarde van iets éénmalig te mogen lezen is een fractie van de huidige ebookprijzen.
Ja maar een fysiek boek die je koopt ga je vervolgens niet 1000x verspreiden of verkopen. Die kan van 1 eigenaar wisselen.

Of je moet al een kopie maken van een fysiek boek en die verkopen mja...
En een fysiek boek kun je niet lezen als je het uitgeleend hebt.
Als je iets uitleent beschikt je er zelf niet meer over.
Dat is dus iets anders dan een kopie maken en die 'uitlenen'.
Precies, dus ik snap wel waarom het digitaal allemaal wat strenger is, want met fysieke producten kan je het niet even kopiëren en doorsturen.

Ik snap dan ook het geklaag niet zo :D
En wat als je jouw USB key verliest of je computer wordt gehackt? Dan hebben mensen meteen ook persoonlijke gegevens van je, in het ergste geval zelfs je fysieke adres? Of in ieder geval kan iemand dat daaraan koppelen. Lijkt mij niet prettig.
Ik kan wel een ander nadeel verzinnen, dat je de ebook nooit meer kan doorverkopen of weggeven, omdat het aan jouw persoonlijk gekoppeld is.
Dit itt een papieren boek.
En dat kan prima! Dat is nou juist één van de hele voordelen van dit soort 'DRM'. Je kan het gewoon aan je broertje uitlenen. Je hebt je e-reader niet nodig, je hebt geen speciale software nodig, je kan het gewoon op elke e-reader / PC / tablet lezen zonder problemen. Alleen als diegene het dan via Torrents gaat verspreiden, ja dan kloppen ze bij jou aan.
En waarom zou de rechmatige koper van jouw ebook (en de koper van de koper) blijvend inzage mogen hebben in jouw persoonsgegevens? En wat als na een rechtmatige verkoop iemand besluit om "jouw" ebook op een torrentsite te gooien?

Deze DRM is hooguit minder slecht dan andere vormen van DRM. Maar ook deze DRM maakt van het probleem van iemand anders (de uitgever/auteursrechthebbende) opeens weer jouw probleem. Dus ook deze DRM is weer enkel in jouw nadeel.
Kan je een e-book überhaupt wel rechtmatig verkopen?

Is het überhaupt wel jouw eigendom om te verkopen? Of heb je er enkel een gebruiksrecht/leesrecht voor?
Jou gegevens vervangen door een ordernummer en alleen de verkoper kan dan zien wie het boek verder verspreid heeft.

Blijft het probleem jij verkoopt ter goeder trouw een eboek, de koper verspreid het. De drm staat nog op jou naam. Bewijs maar een dat jij het verkocht hebt.
En dat is precies wat die groep zou hebben geopperd in mijn ogen. DRM is vervelend, maar niet onbegrijpelijk, een identificatienummer zou daarbij inderdaad voldoende moeten zijn, maar niet de directe klantgegevens, die eerste zijn legitiem die tweede zijn inbreukmakend op de privacy!
Dat én ik zou het niet fijn vinden dat als je in de trein een boek zit te lezen iedereen zomaar je naam, adres en weet ik wat voor persoonlijke informatie daar dan staat, kan meelezen.
Het is een metadata watermerk, dus in de trein kan niemand het zomaar meelezen. Tenzij je iedereen de epub gaat geven.
Voor personen, die niet al te slim zijn, kan ik mij dat goed voorstellen.
Ik snap niet goed wat je hiermee bedoeld. Misschien ben ik niet al te slim maar grammaticaal gezien zeg je dat alle personen niet al te slim zijn.
Als je bedoeld dat sommige personen niet al te slim zijn, bedoel je dan dat diegene die het boek leest niet al te slim is of diegene die mee leest?
Anoniem: 399807 @keranoz26 juni 2016 13:34
Wat er gebeurt is dat je identiteit gekoppeld wordt een een digitaal object. Maar of het nu digitaal is of materieel, eigenlijk maakt dat niet uit.

Als jij een bankstel koopt wil je niet dat jouw NAW gegevens ergens onderop de bank ingekrast worden. Mocht je het willen weggeven, doorverkopen, inruilen, wat dan ook, dan gaat het een ander geen reet aan wie jij bent en waar je woont als je dat niet wilt delen.

Wat je leest, welke onderwerpen je interesse hebben, gaan niemand wat aan tot jij besluit die informatie te delen. Als jij boeken wenst te lezen over motor cross gaat dat je verzekeraars niets aan. Als jij interesse hebt ion jihadisme (voor een studie of onderzoek of omdat je je gewoon wilt informeren), dan gaat dat de overheid niets aan. Als jij een boek leest over klimaat verandering, gaat dat Greenpeace niets aan. Dus het koppelen van jouw identiteit aan objecten vind ik bezwaarlijk.

Een boek dat je in de winkel koopt krijgt ook geen inscriptie met je NAW. ik vind het koppelen van materie aan specifieke mensen gevaarlijk want het maakt via ICT, profilering en tracking & tracing te makkelijk.
Als jij een bankstel koopt wil je niet dat jouw NAW gegevens ergens onderop de bank ingekrast worden.
Maar je accepteerd dat wel voor een auto, huis, simkaart, vrijwel alle online services, tweakers account etc etc? En zodra jij een product registreert, van smartphone tot software link je dat/die ook aan je persoon.

Ik bedoel het is niet echt iets nieuws...
Bij door verkoop van een huis of auto word de eigendoms-registratie aangepast, Bij door verkoop van een e-book niet.

Het gevolg hiervan is dat de 10de koper van een huis niet zomaar er achter kan komen dat jij ooit eigenaar bent geweest.

Maar dat de 100ste (2de hands) koper van het e-book nog steeds kan zien dat jij het e-book als eerst hebt gekocht.
Anoniem: 418540 @Gerwin199026 juni 2016 19:40
Het grootste probleem vind ik dat je een e-book in de meeste gevallen niet mag uitlenen, verhuren of verkopen. Je bent geen eigenaar, terwijl de prijs die je ervoor betaald er wel naar is.

Er is maar één een belangrijke motivatie voor het digitale watermerk en dat is dat is economisch. Er is maar één reden waarin massaal DRM wordt omzeild en illegaal gedistribueerd wordt en dat is economisch; de prijs waarde verhouding van een e-book is volgens de markt veel te scheef.

Alle kul argumenten waarom een e-book zo duur moet zijn, dat passen veel mensen voor. Marketing...likes, dislikes, koppeling met profiel dat werkt, traditioneel marketing niet. Distributiekosten zijn minimaal voor een e-book, mede doordat het milieuvriendelijker is. De auteur en editor zouden een gaat in de lucht springen als ze samen per boek €4 kregen, €2 voor het platform per boek is net als voldoende om leuk wist te draaien...voor €6 per boek zijn et maar weinigen die nog gaan lopen zoeken op torrents en gastvrouw.
Op zich had AG Szpunar onlangs een interessante conclusie geschreven, waarin hij onder meer schreef dat er volgens hem geen fundamenteel verschil is tussen traditionele boeken en e-books en dat de richtlijnen ook van toepassing zouden kunnen zijn op e-books. Zou het Hof van Justitie hem volgen in dit arrest over het leenrecht over e-books, dan is de kans aanzienlijk dat dit ook voor de verkoop van e-books (en andere werken als games, films, muziek, etc.) zou kunnen gelden.

(De uitputting van het distributierecht op gedownloade werken muv software is momenteel het onderwerp van mijn masterscriptie. Uitputting vereist oa een eigendomsoverdracht)
Het grootste probleem vind ik dat je een e-book in de meeste gevallen niet mag uitlenen, verhuren of verkopen. Je bent geen eigenaar, terwijl de prijs die je ervoor betaald er wel naar is.
https://www.lawfox.nl/twe...oks-voorlopig-toegestaan/
De enige reden was dat er geen overleg gevoerd was. En procedureel iets, geen uitspraak op het fundamenteel eigenaarschap bij aanschaf van een e-book.
Je haalt hier de uitspraak van het kort geding uit 2014 aan, maar het gerechtshof heeft vorig jaar besloten dat Tom Kabinet in deze vorm wel onrechtmatig was. Probleem was dat er te weinig controle was of een e-book legaal was verkregen.
Anoniem: 126717 @Gerwin199026 juni 2016 16:24
Het gevolg hiervan is dat de 10de koper van een huis niet zomaar er achter kan komen dat jij ooit eigenaar bent geweest.
2,80 euro bij kadaster.nl verteld je alles. Dat is een kleine uitgave.
Het moeten betalen van een bedrag is echter wel een stap die de meeste scrapers zal tegenhouden, dus qua privacy zie ik het probleem niet zo.
Het zou echter wel handiger zijn als je digitale producten makkelijker zou kunnen overdragen aan anderen. Niet alleen ebooks, maar ook apps.
Ik heb bijvoorbeeld een vogelgids van zuidelijk afrika, stel dat ik die niet meer nodig heb maar de buurman wel, zou ik willen dat ik hem door kan geven, net als bij het (enorme) fysieke boek dat ik ervan heb.
Maar ik denk dat je buurman toch wel weet hoe je weet en waar je woont?
Als je met een dergelijke verstandshouding boeken aan elkaar uitleend, dan denk ik niet dat die Buurman niet weet hoe je heet en waar je precies woont. Waarschijnlijk weet hij het bier ook eenvoudig te vinden en hoeft hij ook niet te vragen waar de WC zich bevind.
Vroeger schreven mensen hun naam in boeken, ironisch :)
Jup, en niet de verkoper. Vroeger was het puur een keuze van de koper.
Anoniem: 404283 @sjongenelen26 juni 2016 22:46
Toen riskeerde je natuurlijk ook nog geen monsterboete als jij dat boek verloor en de oneerlijke vinder besliste om het aan iedereen die hij kende uit te lenen in plaats van het aan jou terug te geven.

Als met deze DRM per ongeluk je boeken bij iemand anders terecht komen (gehackt, geheugenkaartje verloren,etc.) en die persoon gooit ze online, heeft gelijk de hele wereld jouw gegevens en reken maar op een mooie boete waar je de komende 15 jaar mag aan afbetalen.
haha, mooi gezegd en dat klopt gewoon ook! :)
Anoniem: 382732 @sjongenelen26 juni 2016 22:00
Maar tegenwoordig reageren sommige mensen ook panisch als ze door een afgeschermd nummer worden gebeld. Nog niet zo lang geleden kon je helemaal niet zien door wie je gebeld werd en nam iedereen gewoon op.
-Vroeger was bellen veel duurder en minder beschikbaar voor mensen. Nu is het makkelijker voor oa scraper/ marketeer om te bellen.
-Mensen konden vroeger ook zonder telefoon (en hadden de optie om het apparaat te mijden) nu kan dat praktisch niet meer.

- Waar mensen niet bij stil staan: Gebeld worden is opgeroepen worden. Als men de analogie trekt naar verbaal opgeroepen worden vinden mensen het plots wel logischer dat er barrieres zijn om te voorkomen dat elke vreemde in de wereld je makkelijk kan oproepen.
Meh, een onbekend nummer pak ik ook niet aan tenzij ik een telefoontje verwacht. Moeten ze maar normaal bellen. Meestal is het namelijk telefoongespam of weet ik veel wat.
en dan staat er overal keurig een disclaimer bij of A.V. die zegt: door deze registratie stemt U in met de volgende lijst

-...
-...
-...
-...
-...

aan gegevens die indien opgevraagd door de juiste instanties.. mogen worden verstrekt in artikel (...) lid (...) volgens wet (...) van de nederlandse staat..

dat doe je waarschijnlijk niet als je zo'n ebook koopt waar ze willekeurige watermerken in verstoppen (want dat doen ze blijkbaar)

En DAAR zit het grote verschil.
Ik heb alle vertrouwen in dat legal team dat er vast ergens in de policy vermeld staat dat dit gebeurt.

Overigens, als je een aankoop in de winkel met je pinpas betaald ben je ook "nat". Als ik een steamgame koop is dit ook aan mij gelinkt. Als ik een e-book koop dan kan daar best zo'n watermerk in, immers, zij verspreiden mijn gegevens niet, ze stoppen het in het product wat alleen jij zelf ontvangt. Als jij het dan zelf verspreid, tjah dat gaat tegen de voorwaarden in dus dat mag sowieso al niet, plus jij verspreid het zelf..
Totdat je wordt gehacked en voor de lol besluiten de hackers om jouw kopie te uploaden en omdat het makkelijk is besluit de uitgever om jouw aan te klagen aan de hand van het watermerk.

In het huidige juridische ip klimaat is het zeer onwenselijk om naw gegevens op iets digitaals te Plakken.
Je auto kan ook gejat worden en er kan een misdaad mee gepleegd worden, je pinpas kan misbruikt worden, idem voor een creditcard of überhaupt internetbankieren. Gaan we dat ook allemaal afschaffen dan?

Ik acht dat kans dat ik gescammt wordt een stuk groter dan dat iemand mijn e-reader hackt om een e-book met mijn watermerk te uploaden, en zodra dat gebeurt doe je aangifte net als bij de andere zaken.
"Ja meneer de agent, mijn e-boeken zijn gestolen. Nou ja, eigenlijk gekopieerd." Je wordt het politiebureau uit gelachen.

Op het moment dat je auto gestolen wordt, dan springt men in actie. Het wordt landelijk geregistreerd dat die auto met kentekenplaat X en chassisnummer Y als gestolen is opgegeven en dat elk feit dat daar vanaf dat moment mee gepleegd wordt niet langer op jouw bordje komt te liggen.

Bij een gestolen pinpas of credit card bel je je bank en die blokkeert de pas per direct, en je krijgt een nieuwe thuisgestuurd. Denk je nou werkelijk dat dat zo ook met ebooks gaat werken?
Dat is natuurlijk niet echt de realistische situatie. Op het moment dat je daadwerkelijk een brief van stichting weet ik het met een schikkingsvoorstel voor de geuploade boeken thuis krijgt en je gaat daarmee naar het bureau dan wordt daar echt wel wat mee gedaan. Vast meer dan als je naar het bureau gaat met: "meneer de agent mijn fiets stond net nog op het station en nu niet meer".
Jij hoeft niet te weten dat je gehackt bent, dat kan je ook pas achteraf duidelijk worden als men aan je deur staat om al je computer apparatuur op te laden en eens grondig uit te pluizen omdat men je verdenkt van piraterij.

Dan heb je 2 opties:
1. Men ziet dat je gehackt bent en dan heb je na een 2 tal jaar je apparatuur terug, meestal is deze overigens wel zwaar beschadigd maar verder geen gevolgen.

2. Waarschijnlijk ziet men niet dat je gehackt was en dus ben je schuldig, alle apparatuur kwijt + een zware boete.

Overigens zou ik sowieso nooit aangifte doen zelf al merk ik dat ik gehackt ben en ik zal daar vast niet de enige in zijn.
Ik zie graag ook maar 1 voorbeeld tegemoet van een natuurlijk persoon in Nederland die 1 van deze 2 opties heeft meegemaakt, want beide opties lijken me hoogst onwaarschijnlijk.

Ik denk niet dat een forensisch rechercheteam ook maar 1 minuut tijd stopt in "De zaak van de gestolen e-books" en dat je met je papiertje aangifte van computervredebreuk en misschien ID-diefstal met het watermerk gebeuren een retourbrief schrijft aan de toko die dit regelt en daarmee de kous af is.
dat je met je papiertje aangifte van computervredebreuk en misschien ID-diefstal met het watermerk gebeuren een retourbrief schrijft aan de toko die dit regelt en daarmee de kous af is.
Ik denk niet dat 'daarmee de kous af is'. Het interesseert zo'n auteursrechthebbende echt geen drol of jij gehacked bent of niet. Die laat zo'n zaak toch wel voorkomen en dan mag de rechter beslissen of dat inderdaad zo is. Die rechthebbende wil maar 1 ding en dat is geld. Waar het vandaan komt en welke smerige trucs ze moeten uithalen (zie ook bovenstaand artikel) interesseert ze niet.

Anders hadden al die mensen die geschikt hebben met Brein ook even aangifte gedaan van computervredebreuk en was daarmee de kous voor Brein af. Zo werkt het echt niet in de entertainment industrie.
Cash dat ligt in het verlengde. En de ban op cash is een ongewenste en potentieel gevaarlijke ontwikkeling. Je raakt dan de anonimiteit bij het betalen van producten kwijt.
Cash (papier- en muntgeld) af rekenen is de enige manier waarbij je daadwerkelijk anoniem betaald.
Dat zegt natuurlijk niets of er wel of geen beveiligingscamera's hangen in een winkel, want dan ben je wel traceerbaar.
De ban op cash ligt in het verlengde van een watermerk op een e-book? Die link snap ik niet goed.

Los daarvan, 100% agreed, een ban op cash is ongewenst om 100.000 redenen en er zijn weinig goede redenen om dit wel te doen. Terrorism is hier zelfs een kulreden voor, want die stappen wel over naar een ander systeem, bijv. goud of bitcoins.

Zonder cash kan je niet eens meer je partner verassen met een bloemetje omdat ze dan op de telefoon kan zien dat je geld hebt gepint bij de bloemist ;).
Opmerking had betrekking op "in het verlengde van anonimiteit". Bijvoorbeeld dat bij online-transacties maar ook bij (verplichte) registratie van bijvoorbeeld serienummers persoonsgegevens worden vastgelegd. Of in het geval van ebooks ook nog eens in het product zelf.
Alleen cash is nog anoniem en dat probeert men stapsgewijs uit te bannen - eufemistisch: uit te faseren - door een link met crimineel- en terroristisch gedrag te leggen (framen).
Het is niet nieuw als je persoonsgevens relevant zijn voor het aangeschafte goed. Bij een boek zijn ze dat niet, dus dat is wel behoorlijk nieuw.
Dat is inherent aan ICT en daar maak ik ook bezwaar tegen. Ik vul nooit kaartjes in of online registraties. Tenzij ik echt hulp nodig heb en wanneer anders de zaak niet werkt.

De wereld is veiliger en simpeler als je meer firewalls hebt. Een fabriek bouwt, een consument koopt. En ze moeten elkaar zo min mogelijk kennen.
....
Een boek dat je in de winkel koopt krijgt ook geen inscriptie met je NAW. ik vind het koppelen van materie aan specifieke mensen gevaarlijk want het maakt via ICT, profilering en tracking & tracing te makkelijk.
Ik kan je redenering niet helemaal volgen. Ik stempel(-de) mijn boeken altijd met NAW-gegevens, juist om aan te tonen dat het mijn eigendom is.

Waar je wel gelijk in hebt is dat iemand in een geheime code, buiten je medeweten, niet openlijk en niet leesbaar jouw gegevens aan dat product verbindt. Dat is niet helemaal netjes, en misschien kunnen daar dingen mee gebeuren die ik nu niet overzie.

Maar anderzijds: als het bv een bank betreft zou er op de onderkant een ordersticker kunnen staan met mijn naam. Of dat nou een misdaad is...? Het lijkt me overdreven.

[Reactie gewijzigd door Bruin Poeper op 23 juli 2024 08:39]

een slechte vergelijking imho, het gaat erom dat je een ebook niet doorverkoopt/uitleent bij al jouw voorbeelden ga je daar juist wel van uit..
Die verkoper kan wel willen dat jij een boek niet doorverkoopt of uitleent, maar het hele euvel is natuurlijk dat die daar niks over te zeggen hoort te hebben. Nogal logisch dus dat zijn voorbeeld van de situatie uitgaat zoals die hoort te zijn, in plaats van hoe de verkoper het graag wil zien.
Bij een fysiek boek geef je iets dat je kunt vasthouden bij een ebook geef je niets fysieks en offer je zelf dus niets op (waar alle handel/economie op gebaseerd is).

[Reactie gewijzigd door SBTweaker op 23 juli 2024 08:39]

Domme vergelijking die in de verste verte geen steek houd. Als je naar de bioscoop gaat kun je sowieso niet de film nog eens bekijken met je oude kaartje. Dat is omdat de bioscoop niet de film aan je verkoopt, maar het 'naar de bioscoop gaan'. Een boek kan je echter keer op keer doorlezen en een DVD kun je zo vaak kijken als je wilt. Als je vergelijking gaat maken moet je het doen met dingen waarop dezelfde beperkingen van toepassingen zijn.

Of iets fysiek is of niet heeft niks met uitlenen te maken, doorverkopen ook niet. Waar het om gaat is dat maar 1 persoon tegelijk het medium kan gebruiken, en dat kan net zo makkelijk bij e-books. Op het moment van laden zet je de toestemming bij de ene persoon uit, en bij de andere aan. Of de eigenaar geeft van te voren zelf aan wie hij tijdelijk zijn rechten wil overdragen. Op dezelfde manier kun je een boek doorverkopen, alleen is de overdracht van rechten dan permanent.

De enige reden dat dit niet zo werkt is onwil van de content-providers.
Naar de film gaan is een service, een e-book is een digitale unit, een boek is een fysieke unit.

Als fysieke units kopieerbaar waren, was de unit-verkoopindustrie (de boekhandel) niet zoals hij nu is.

Digitale units zijn kopieerbaar, dat is inherent aan digitale units. Nu waarom zouden de restricties van fysieke units (het niet kunnen kopieren) artificieel in stand gehouden moeten worden voor digitale units? Dat is niet hoe het werkt, hier moeten we vandaan blijven.

Kopieerbaarheid van digitaal goed is geen keuze, maar een feit. In de lange termijn kunnen content-providers hier niet omheen. Verdienmodellen moeten zich aanpassen aan de wereld, niet andersom.
Ja natuurlijk minder restricties zal geen enkele consument een probleem mee hebben.

Mijn punt is dat digitale units gelijkstellen aan fysieke units qua gebruik tenminste nog een redelijke positie is (of je nu de fysieke of digitale versie koopt, je kunt er hetzelfde mee).

Terwijl SBTweaker het juist logisch schijnt te vinden dat er nog eens extra restricties op liggen. Dan zou een boek ineens een service worden, wat het sowieso niet moet zijn.

Je punt dat digitale units inherent kopieerbaar zijn en dat daarom het businessmodel dit toe moet staan is trouwens strikt genomen niet waar. Analoge boeken zijn ook inherent kopieerbaar, al kost het iets meer moeite; precies waarom er wetten zijn die het kopieren daarvan beperken. Dat heeft dus niet zozeer met het medium te maken, als met voorkomen dat iedereen het gratis kan krijgen. Natuurlijk met het idee dat de auteur betaald krijgt, maar we weten allemaal dat dat misbruikt word.
Fysieke units zijn net zo kopieerbeer, alleen wat lastiger.
Je zou kunnen zeggen dat de fysieke-unit-verkoopindustrie juist de service levert van het maken en distribueren van de kopie. Dat kost behoorlijk werk, en dat moet betaald worden.

Het probleem is volgens mij dat in de digitale wereld de verhouding helemaal kwijt is tussen de prijs en de hoeveelheid werk het kost.

Nu hebben de uitgevers een punt, dat het produceren van het origineel ook werk kost, maar een heel klein deel van de markt is nieuw werk (vooral digitaal, waar handelsvoorraad niks kost).

Volgens mij verstoken ze erg veel geld aan marketing, lobbyen, en het (dreigen met) juridische procedures. Ik kan me voorstellen dat de mensen daar niet voor willen betalen.
Anoniem: 399807 @SBTweaker27 juni 2016 10:56
Ik snap de downmod niet. Maar je hebt een punt.

Ik heb daarover wel vaker iets gezegd maar het is te filosofisch voor de meesten hier.

Maar ICT is een conglomeraat bijzonder technologie die alles veranderd waar het mee in aanraking komt. Al die DRM zooi is een gevolg van het feit dat we geen idee hadden waar we aan begonnen, toen we fysieke objecten virtueel gingen maken, dus een e-boek. De restricties die van toepassing zijn op fysieke objecten zijn als het ware natuurlijke firewalls, in dat het niet makkelijk is ze te kopiëren, vervoeren, delen etc.

De vraag is dus of een e-boek beschouwd moet worden als een fysiek object of een virtueel object.

Maar dan zul je wel een plan moeten hebben over auteurs- en andere rechten. Want zodra iets ICT wordt, dan is het hek van de dam en vallen fysieke resticties weg.

En dus, wat is een product precies? Hoe definiëren we het in deze tijd? Moeten we alle fysieke objecten ook een virtuele status geven of moeten we alle virtuele objecten ook een fysieke status geven?

Wij komen als ras uit een wereld van materie en zijn een digitale wereld binnen gegaan zonder te beseffen dat het een waterscheiding is.

De effecten zie je overal. Allen die op een of andere manier inhoud maken hebben er mee van doen. Schrijvers, kunstenaars, journalisten, uitgevers van kranten en andere vormen van papier werk. En dat tot het punt waar de democratie in gevaar komt omdat de pers geen geld meer heeft om onderzoeksjournalistiek te bedrijven.

En dus is je opmerking terecht. Je kunt niet praten over DRM en verwante zaken zonder eerst te definiëren wat wat is. De wetgever loopt meestal achter.

Materie is niet meer wat het geweest is.
Anoniem: 399807 @SBTweaker27 juni 2016 10:47
Waarom mag ik een e-boek niet uitlenen? Dat mag ik wel met een fysiek boek dat ik leen bij de bibliotheek, althans, niemand die dat merkt.
Ik vergelijk een ebook met een toegangskaartje voor all you can eat. Het kaartje (de toegang tot all you can eat/het boek) is niet veel waard maar wat je er mee kan doen wel (onbeperkt eten/het boek lezen).

Als je het kaartje aan iemand doorverkoopt heb je zelf al toegang gehad om de waarde te innen (het boek te lezen/ onbeperkt eten). Als je dit door zou geven kan iemand anders deze waarde ook innen.
Daarom vindt ik dat je een ebook niet uit mag lenen/doorverkopen.

Bij een fysiek boek geef je fysiek iets af waarna je zelf de waarde niet meer bezit (een fysiek boek). bij een ebook heb je al toegang gehad en de waarde al kunnen innen, je wordt er zelf niet armer op (behalve toegang tot een bestand dat je al hebt kunnen gebruiken).
Anoniem: 399807 @SBTweaker27 juni 2016 13:05
Dus je kunt houden en het toch doorgeven. Dat is wat digitaal betekent, van een kopie kun je letterlijke en oneindig aantal dupliceren.

En toch is de tracking via DRM niet goed. En dus zit ik in een spagaat. Wat moet nu mijn standpunt zijn? De enige uitweg is mijn kritiek op ICT in het algemeen. Ik vraag me af of het niet onvermijdelijk is om een vorm van tracking te hebben om het effect van oneindige dupliceerbaarheid uit te balanceren.

Onderliggend is er een probleem van een geheel andere orde. Namelijk dat we als westerse mens spulletjes verzamelen. Wat we kopen willen we houden. En weggeven is iets dat we vaak niet doen, tenzij het zo in de weg ligt dat er geen ruimte is voor iets nieuws. En pas dan komt de recycling winkel in het oog.
Maar in het algemeen is onze economie geen ruil-economie maar een nieuwe aankoop economie. Het meeste gooien we weg.

We zijn verzamelaars, en nu is er dan ICT en je hebt een e-boek en dat kun je vrij eenvoudig dupliceren. ofwel, de Engelse uitdrukking is van toepassing 'having your cake and eating it.' Er is geen reden het weg te doen. Dus prop je het op een medium.

ICT staat het dus toe dat we nog meer bewaren omdat de spullen nu minder plaats innemen.

Een e-reader is de nakomeling van een middeleeuwse boekenkist die seks had met een boekenkast en vreemd ging met de bibliotheek. :+

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 399807 op 23 juli 2024 08:39]

Bij een ebook heb je de toegang al gehad en mag het dus niet verkocht worden, maar heb jij bij een fysiek boek niet ook al toegang gehad?!

De allyoucaneat-vergelijking is al helemaal onverstaanbaar voor mij :+ :/
Bij een fysiek boek geef je fysiek iets af waarna je zelf de waarde niet meer bezit (een fysiek boek). bij een ebook heb je al toegang gehad en de waarde al kunnen innen, je wordt er zelf niet armer op (behalve toegang tot een bestand dat je al hebt kunnen gebruiken).
Over welke geinde waarde heb je het dan eigenlijk, de drager (papier met een kaft errond) of de inhoud? Ik zie geen verschil tussen een ebook gelezen hebben en het fysieke boek gelezen hebben (in beide gevallen is de inhoud geconsumeerd).

Keep in mind dat de verkoopsprijzen van ebooks op een gelijkaardig niveau zitten van dat van de fysieke boeken. Het punt dat Vendar maakt (en vele anderen) is dat er geen argument is om te stellen dat ebooks niet uitgeleend/doorverkocht mogen worden. Althans niet vanuit consumenten standpunt.

[Reactie gewijzigd door moozzuzz op 23 juli 2024 08:39]

Als jij een bankstel koopt wil je niet dat jouw NAW gegevens ergens onderop de bank ingekrast worden. Mocht je het willen weggeven, doorverkopen, inruilen, wat dan ook, dan gaat het een ander geen reet aan wie jij bent en waar je woont als je dat niet wilt delen.
Op alles wat ik koop en enige waarde heeft staat een verborgen watermerk, daar heb je hele mooie stiften voor. Ooit hoop ik dat er een zelf te customizen DNA-verf komt waaraan te zien is dat het van MIJ is.

Reden, het heeft mij al een keer geholpen om te bewijzen dat iets van mij is geweest na een inbraak in mijn auto (radio met cd wisselaar).
Maar wat als je die radio dan nadien wil verkopen?
Ik ben het er mee eens dat het zeker een goed werkend DRM systeem is, maar om te weigeren om het uit het boek van Swartz te halen is tegen de principes van Swartz in (aangenomen dan).

De weigering om het uit dat boek te halen heeft dit als gevolg. Volledig terecht vind ik dan.
Anoniem: 712270 @Yzord26 juni 2016 14:40
Nee, dan had hij had het boek bij een andere uitgeverij moeten onderbrengen. Dus tot zover de principes van Swartz.
Liggen de rechten niet bij de nabestaanden? Als die zeggen, DRM eraf omdat Swartz dat gewild zou hebben, dan moeten ze daar volgens mij gehoor aan geven. Maar het gaat denk ik om geld en niet om de gedachtegoed van de beste man.

Naja, laat ik het zo zeggen, ik begrijp de "groep onderzoekers" wel.
Liggen de rechten niet bij de nabestaanden? Als die zeggen, DRM eraf omdat Swartz dat gewild zou hebben, dan moeten ze daar volgens mij gehoor aan geven. Maar het gaat denk ik om geld en niet om de gedachtegoed van de beste man.
Uiteraard gaat het om geld, als de nabestaanden al het geld wat ze ontvangen teruggeven dan is er een grotere kans dat de DRM eraf gaat, maar dat zal ook niet gebeuren.
Dat het tegen de principes van Swartz ingaat kan zijn. Maar gaat het ook in tegen de principes of tegen de wens van de huidige rechtenhouder van het boek?
Kennelijk had de curator er iets over te zeggen, dus het antwoord op die vraag is waarschijnlijk "ja".
Wat is het verschil met een hele doos papieren boeken die ik net richting mijn broertje heb geschoven? En die ik 2e hands bij de Slechte in Groningen heb gekocht? Andere boeken kwamen bij de bieb weg tijdens een uitverkoopaktie en een zootje van MP etc.

[Reactie gewijzigd door arbraxas op 23 juli 2024 08:39]

Het verschil? Dat een digitaal boek heel makkelijk te dupliceren is en een papieren boek niet. En daarom zie ik de noodzaak van een DRM systeem wel in. Misschien wat subtieler dan deze manier maar ze moeten wel iets doen. Anders kan de uitgever net zo goed alle boeken op de Piratebay zetten.
Tja, dat geld andersom ook. Er zitten ook bijna geen kosten meer aan nadat het eerste boek digitaal klaar is.

Maar gezien het fortuin van bijvoorbeeld een George R R Martin lijkt me de inkomstenderving wel mee te vallen. Gewoon weer een gevalletje van roepen 1 download = 1 gemiste verkoop. Zo werkt het echt niet.

Die zielige verhalen van artiesten, schrijvers etc altijd. Ik durf te stellen dat 99% of meer van de downloads anders ook niet waren gekocht.
Bron: Mijn eigen downloadhistory.
.oisyn Moderator Devschuur® @arbraxas26 juni 2016 15:29
Wel mooi hoe bij dit soort argumenten altijd de best verkopende artiesten/schrijvers erbij wordt gehaald. Er zijn er zat die géén fortuin verdienen en waarvoor elke verkoop uitmaakt.

En er zijn misschien geen kosten meer, maar dat impliceert niet dat de kosten die gemaakt zijn niet terugverdiend dienen te worden.
Mja, die onbekende slecht verkopende schrijver zal nou ook net diegene zijn die zwaar gedownload word en daardoor een fortuin misloopt :+

Volgens mij zijn het nou net die best verkopende artiesten/schrijvers die zwaar op de balans drukken bij het aantal downloads.

Maar inderdaad, zo denken de artiesten er wel over, die petitie die Gers Pardoes aanbood aan de EU slaat nergens op. Die gasten denken dat ze miljoenen mislopen aan gederfde inkomsten. Nou ik durf wel te stellen dat dat met die artiesten behoorlijk zal tegenvallen.
.oisyn Moderator Devschuur® @arbraxas26 juni 2016 20:50
Het punt is dat je met een dergelijk argument jezelf diskwalificeert. "Het is prima want persoon X heeft toch al veel geld" is gewoon geen valide reden. Noch is "het maken van een kopie kost niets" er een. Kom dan gewoon met dat onderzoek van recent dat heeft bepaald wat de daadwerkelijke schade is van piraterij, waaruit met een simpel rekensommetje bleek dat stichting Thuiskopie in dezelfde tijd al meer dan dat had geïnd. Dát is een steekhoudend argument :)

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 23 juli 2024 08:39]

Dat is absoluut een steekhoudend argument, maar ik vind het weerleggen van het argument dat een slecht verkopende schrijver meer baat bij DRM zou hebben dan eentje die makkelijk rondkomt toch ook wel erg sluitend.
Tja, dat geld andersom ook. Er zitten ook bijna geen kosten meer aan nadat het eerste boek digitaal klaar is.
Vertel eens, hoe doe jij dat dan?

Want een Amazon en een Apple etc vragen 30%, uitgeverij vraagt nog een fee, marketing bureau vraagt nog een fee etc. etc.
Je mag als schrijver blij zijn als je 2% krijgt nadat het eerste boek digitaal klaar is, de andere 98% zijn kosten.
98% zijn kosten? Of gewoon vette marge?
Kosten en marge, allicht. In die marge zit ook een stukje dat uitgevers nog steeds als "gratis geld" beschouwen, vandaar dat er nog altijd stevig gelobbyd wordt voor klantonvriendelijke oplossingen.
Het is geen marge voor de schrijver, dus kosten.
Dus de uitgeverij, Amazon en Apple maken geen winst op de de verkoop van E-books?
https://nl.wikipedia.org/wiki/Winstmarge
Maar die 98% voor het maken en distribueren van de kopieën is toch niet echt redelijk toch?
Bij een papieren boek kan dat redelijk zijn, maar bij een eBook begint dat toch wat belachelijk te worden.
Maar we moeten denk ik vooral van het idee af, dat de schrijver de baas is. Alles wijst op het tegendeel, hij is gewoon de meest in het oog springende werknemer of freelancer van de uitgever.
Alsof een server infrastructuur niets kost..... Met bijbehorend onderhoud en personeel.
Per boek blijft daar niet zo veel meer van over. Volgens mij wijst alles er op dat er niet zo zeer server en distributiecapaciteit verkocht wordt, maar beperkte ruimte op de website. En vooral de juiste aandacht bij de doelgroep.
Je consumeert niet zozeer "een boek van schrijver X" als een "spannend boek van een vlot schrijvende schrijver dat lekker leest in bed". De verschillende platformen weten dat bij elkaar te brengen.
Alsof een server infrastructuur niets kost..... Met bijbehorend onderhoud en personeel.
Als dat opgaat, dan kan een torrent ook niet voor niets aangeboden worden. Toch?
"Het verschil? Dat een digitaal boek heel makkelijk te dupliceren is en een papieren boek niet. "
Paar keer hiero in India geweest, veel papieren boeken worden daar gewoon gekopieerd en dan verkocht. Ongeveer 25% van t totaal volgens DIT linkje.
Ben van mening dat dit compleet onzin is! Als ik een boek koop in de winkel wordt het mijn eigendom (ja ik weet wat geschreven is is nog altijd van de uitgever/auteur en heb ik het recht om het te lezen en niet te dupliceren). Als ik dat boek aan iemand anders wil lenen / verkopen op de rommelmarkt moet dit te doen zijn zonder dat mijn e-reader nodig is daar mijn account daarop gekoppeld is.
De rommelmarkt koper hoeft mijn gegevens niet te hebben!
Anoniem: 310408 @D.Ramakers26 juni 2016 14:05
Als ik dat boek aan iemand anders wil lenen / verkopen op de rommelmarkt moet dit te doen zijn zonder dat mijn e-reader nodig is daar mijn account daarop gekoppeld is.
Of je leest nog een keer. Deze vorm van DRM laat dat geheel toe. Het maakt het alleen mogelijk om de originele koper te traceren, Niets meer, niets minder.
Maar dat maakt mij als eerste koper blijvend verantwoordelijk voor wat 2e of volgende kopers met het boek doen. Dit in tegenstelling tot een normaal boek.
Dit is het beste argument tegen deze vorm van DRM. Sterker nog: ik Schaf het boek aan met jouw persoonsgegevens. Die heb ik op internet gevonden. Je kent me verder niet, maar ik doe t toch. En daarna zet ik het boek online. Wat kan mij het schelen...

[Reactie gewijzigd door Mar2zz op 23 juli 2024 08:39]

Waarom moet ik mijn persoonsgegevens achter laten als ik een ebook koop? Vraagt de Bruna toch ook niet om?
Precies, dat is ook een deel van het probleem.

Boeken zijn een vorm van informatiebezit die net als alle andere vormen van informatievergaring eventueel tegen je gebruikt kan worden, dat alleen al is een reden om nooit een naam permanent aan een boek te willen koppelen.
laat ik het zo zeggen.. als ik een boek verkoop aan mensen en ik versleutel ergens het transactie-ID van de verkoop in het bestand, dan kan ik als verkoper herleiden van die de pirate-copy komt.

Maar zo'n transactie-ID zegt verder niks aan random mensen en is dus best OK wat privacy betreft. De privacy gevoelige informatie staat dan in een (offline / veilige) database van de verkoper.

Met deze DRM techniek staat een deel van de privacy gevoelige information _in het bestand_.

Ik hoef mijn naam, adres en email niet in een bestand hoor. Of ik het nu ge verspreiden on purpose of dat het gestolen wordt of wat dan ook, het is niet nodig. Een (voor de buitenwereld) anoniem uniek ID is voldoende voor het doel.
En wie garandeert me dat die verkoper zijn gegevens niet deelt met overheden, verzekeraars of andere partijen? en dat die gegevens ook écht veilig worden opgeborgen?
hey, ik zeg niet dat het 100% OK is dat er iets van een watermerk in zit. Hoe je omgaat met prive gegevens is juist het hele eieren eten van de afgelopen jaren.

Oftewel, juist een heel goede vraag die je stelt.

Maar ze gewoon mee-verwerken in de digitale-download lijkt me niet bevorderend of mee helpen aan de kwestie :)
Het hoeft niet de persoonlijnke gegevens van de koper te bevatten. Een serienummer is voldoende. Zelfs dan, als mijn e-book reader gestolen wordt en het boek wordt verspreidt zal de koper waarschijnlijk moeten aantonen dat hij niet degene is die het verspreidt heeft. Waarschijnlijk denk je er niet meer aan om in zo'n geval alle e-book winkels bij langs te gaan om je gekochte e-book als gestolen te vermelden (of een lijstje bij de politie in te leveren). Je vergeet er zo een.
Als er een serienummer instaat moet er dus ook centraal bijgehouden worden wie welk boek heeft gekocht. Dat lijkt me niet persé wenselijk in een tijd dat boekverbranding of verwante verschijnselen op de loer liggen. Of gewoon: slecht voor de privacy.
Ik vind dit ook best een redelijke vorm van DRM. Gezien de kop van dit artikel had ik verwacht dat het DRM zou zijn die continue gegevens over je zou doorsturen naar de verkoper. Zoals Philips tv's dat deden. Maar dit is eigenlijk vergelijkbaar met een stempel met je naam in het boek. Zoals een hoop mensen het physieke boeken doen in de hoop dat hun vrienden de geleende boeken ooit terug geven.
Stempel met je naam is jouw keuze, drm met jouw gegevens er in niet. Wat als je jouw ebook uitleent (of verkoopt) en hij komt op usenet oid terecht? Ben jij daarvoor aansprakelijk?
Een redelijke vorm van DRM is wat mij betreft een contradictio in terminis. Daarnaast ligt misbruik op de loer.

En het argument over het uitlenen van boeken gaat mank, aangezien *jij* nu degene bent die bepaalt wie jouw boek mag lenen. Laten we dat aub zo houden.
Dat kan ook zonder persoonlijke gegevens: simpelweg een unieke sleutel in ieder boek opnemen en de persoonsgegevens in een losse database opnemen bij de verkoper/uitgever met de sleutel als primary key.
Maar waarom zou ik in hemelsnaam mijn persoonsgegevens bij een verkoper/uitgever moeten achterlaten? Nog een plek extra waar ze mijn gegevens bezitten.

Zou wat zijn dat als ik de plaatstelijke Bruna inloop voor een boek ik mijn gegevens zou moeten achterlaten... Niemand hoeft te weten wat voor boeken ik lees/koop.

Hele grote hekelpunt in mijn ogen met dit soort DRM is dat IEDERE KOPER als potentiele DADER is aangemerkt, nee erger nog, is GEBRANDMERKT. Want STEL DAT...

[Reactie gewijzigd door ironx op 23 juli 2024 08:39]

Hele grote hekelpunt in mijn ogen met dit soort DRM is dat IEDERE KOPER als potentiele DADER is aangemerkt, nee erger nog, is GEBRANDMERKT. Want STEL DAT...
Tja dat is nu eenmaal de huidige samenleving...
Of sneak jij altijd langs de beveiligscamera's en beveiligingspoortjes in winkels omdat je vertikt om gecontroleerd te worden als potentiële dader?
Hele grote hekelpunt in mijn ogen met dit soort DRM is dat IEDERE KOPER als potentiele DADER is aangemerkt
Nee, dat is het niet. Elke koper wordt er hoogstens voor gewaarschuwd geen dader te worden. De meesten worden geen dader dus de boodschap stoort hun niet.
Ben je ook zo principeel dat je ook geen kleding koopt bij zaken die van die poortjes en labels gebruiken?
Appels. Peren.

De poortjes en labels zijn ter PREVENTIE van diefstal BINNEN de winkel.
Zodra ik bij de kassa kom en betaal wordt het label VERWIJDERD en loop ik door de POORTJES die niks anders doen dan detecteren of er nog een label op de kleding zit.

De poortjes registreren NIET mijn gegevens, en bij de kassa wordt ook NIET mijn naam in de kleding geborduurd.
Appels en peren zijn allebei zoete vruchten in het bredere domein van voedsel best vergelijkbaar.
Er zijn overigens best veel van die labels die helemaal niet verwijderd worden in de winkel, dat kun je dan zelf doen als je daar waarde aan hecht.
Maar net als de DRM in boeken storen ze een legale gebruiker niet echt.
De use case is een beetje anders. Nadat je de kleding betaald hebt mag jij er mee doen wat je wilt, dragen, verbranden, weggeven. Maar als een boek na de koop er niet mee doen wat je wilt. Je mag het lezen, verkopen, uitlenen maar je mag het niet opnieuw uitgeven. Vandaar dat de DRM dus vooral voor na de verkoop is.
Ik vind het best maar dan moet de consument ook beschermd worden tegen diefstal. Du moment ik een boek koop met DRM en ik heb een virus of iets dergelijks op mijn systeem gehad dan wil ik aangifte van diefstal kunnen doen. Je weet maar nooit wat malware op je systeem heeft uitgespookt. En op dat moment moet je beschermd zijn. Anders kun je hele rechtszaken aan je broek krijgen wegens auteursrecht schending terwijl je niets gedaan hebt.
Ik denk dat deze vorm van DRM zeer effectief is.
Hij is juist zeer ineffectief want heel erg makkelijk te verwijderen. Enige wat je nodig hebt is 2 kopieën van het boek en dan even kijken wat het verschil is: daar zit het watermerk.
Anoniem: 221563 @keranoz26 juni 2016 13:45
Waarom persoonlijke gegevens en niet gewoon een hash zoals zoveel andere doen? Als hij illegaal lekt kunnen ze nog steeds traceren wie de schuldige is en is het boek doorverkoop baar.
Zoals ik her begrijp komt er een waterwerk met wat van jouw persoonlijke gegevens in het ebook dat jij koopt. Dit lijkt mij een hele goede manier om piraterij tegen te gaan. Het is niet de bedoeling dat je het boek deelt, wat is dan het probleem dat wat van jouw informatie er in staat? Ik denk dat deze vorm van DRM zeer effectief is. De enige reden die ik kan verzinnen om dit te tegen te willen gaan is piraterij.
Hier het rapport van de 'onderzoekers' over waar de watermarks dan in zitten en wat meer achtergrond.
Zoals je kan lezen is het het allemaal niet zo ingewikkeld. Wat watermarks in plaatjes die er met bestaande tools uitgehaald worden. Filenames waar je naam en email in staat. File dates die wijzen naar moment van aankoop, en wat CSS content met je info dat verder niet gebruikt wordt.
Niet zo moeilijk om uit te zoeken. Makkelijk om uit te breiden en ook weer makkelijk om weer uit te filteren, bv met een nieuwe versie van het tooltje dat ze ook gepublicieerd hebben.

Maar meer fundamenteel is natuurlijk het advies onder aan het rapport over hoe in princiepe om te gaan met het verwijderen van watermerken; koop twee verschillende versies en diff ze. Filter de verschillen en schoon is je file.
Zo simpel is het in princiepe en zo ineffectief zal dit watermark gebeuren dan ook altijd zijn.

Wil je meer zekerheid (en privacy) dan geef je niet je eigen persoonsgegevens op bij aankoop en koop je ontraceerbaar.

Ik begrijp het gebruik dan ook niet en vermoed dat dit nog wel eens contraproductief zal kunnen werken. Ik zal in ieder geval nooit een ebook kopen waar een watermerk in zou kunnen zitten. Als mijn versie uitlekt (en dat kan heel goed zonder mijn directe schuld - bv malware, familie) dan mag ik opdraaien voor die belachelijk grote bedragen die de media instrustrie denkt misgelopen te zijn.
Nee dank je. Ironisch genoeg is het veel veiliger ergens een kopie te downloaden. En zo heeft piraterij werderom weer eens meer voordelen dan braaf kopen. *slowclap*
Als iemand jouw persoonlijke eBook library zonder jouw toestemming kopieert en het op warez honken dumpt, dan heb je wel een behoorlijk probleem. Zie het tegendeel maar te bewijzen dat jij het niet bent die de eBooks illegaal hebt gedeeld. Op juridisch gebied is dit een erg gevaarlijke manier om piraterij tegen te gaan. Persoonsgebonden-DRM bewijst dus niet wie de content heeft gedeeld.
Anoniem: 668730 @keranoz26 juni 2016 15:52
Totdat je je ebook reader ergens verliest. De "vinder" heeft dan niet alleen jouw reader en boeken collectie, maar ook jouw persoonlijke gegevens. Lijkt me toch vervelend als je opeens vieze kerels voor je deur hebt staan omdat duidelijk werd dat je een jonge dame bent die graag erotische boeken leest.

Bovendien voegt het ook weinig toe. Je kunt net zo goed een unieke code als watermerk gebruiken en de koppeling met jouw persoonsgegevens beperken tot een database bij de uitgever. Op die manier kan de uitgever altijd zien wie er boeken "lekt" en deze persoon desgewenst aanpakken. Het toevoegen van de NAW gegevens is niets meer of minder dan een vorm van intimidatie met onnodig grote risico's.
Telkens ik een redenering hoor in de zin van "als je geen slechte bedoelingen hebt dan kan je hier toch geen probleem mee hebben" dan gaan mijn nekharen rechtop staan.

Er zijn tal van redenen waarom je niet wi dat je naam in een e-book te staan komt. Neem dat je bv. een politiek manifest gekocht hebt en je naam staat daar in. Dit manifest bevat dus nu je naam. Een nieuw regime kan aan de macht komen die niet bijster tollerant is en alle personen die "voorstander" waren van het vorige regime wil vervolgen/executeren. Je mag maar hopen dat je alle digitale copieën gewist hebt of dat die nergens "in the cloud" staan. Dat kan zelfs jaren later zijn en je nazaten zijn die vervolgd worden. Tal van boeken kunnen onderwerpen bevatten waar niks mis mee is maar waarvan het misschien niet gewenst is dat je identiteit er aan gekoppeld is.

Het toevoegen van identiteitsgegevens heeft niks met DRM te maken. DRM is rechten-management. Daar heb je geen identiteitsgegevens voor nodig! Kijk maar naar DVD/BR. Daar heb je ook DRM maar staat je naam nergens "op" het schijfje gebrand.
Anoniem: 732079 @keranoz26 juni 2016 17:03
Ow, dus om piraterij tegen te gaan gaan wij voortaan overal inloggen met ons BSN nummer.. dus geen zelf gekozen naam.. maar je BSN nummer.
Anoniem: 420148 @keranoz27 juni 2016 08:52
Maar zou jij het accepteren als de mevrouw achter de balie in de boekenwinkel met permanent marker jouw naam op het boek kalkt? Dit is precies hetzelfde principe.
En als je je ereader verliest? Of hij wordt gestolen? Dan kan de vinder/dief de ebooks verspreiden, en ben JIJ degene die ervoor opdraait. Dan kun je beter illegale downloads gebruiken, want dan loop je data risico tenminste niet.
Het is me niet duidelijk waarom het aanbrengen van een persoonlijk watermerk in een e-book privacy-onvriendelijk zou zijn en ik mis ook een uitleg daarover. Je bent als gebruiker toch de enige die dat kan zien dus waarom zou je beschermd moeten worden tegen jezelf?
Als het boek gestolen wordt en massaal verspreidt wordt via het internet?
Anoniem: 310408 @harrytasker26 juni 2016 14:17
Als het boek gestolen wordt en massaal verspreidt wordt via het internet?
Simpel, dan ben je daarvoor verantwoordelijk. De wet is daar heel duidelijk over. Als de code die jij krijgt om software te installeren op het net terecht komt kan de copyrighthouder je daarvoor verantwoordelijk stellen.

Als je verzekering goed is ben je daarvoor gewoon verzekerd natuurlijk. Indien niet is het hoog tijd daar eens naar te kijken.
Daarom moeten we dat zien te voorkomen; het huidige drm is dus mogelijk zeer schadelijk voor de koper.

Een wereld waarin je vooral moet verzekeren is geen goed iets, toch??!

[Reactie gewijzigd door sjongenelen op 23 juli 2024 08:39]

Je begrijpt denk ik niet helemaal waar ik naar toe wil. Als je portomonee/auto gestolen wordt, dan ben je daarna ook verantwoordelijk voor met wat daarmee gebeurt ook als je dat netjes meldt bij de politie? Dus stel je auto wordt gebruikt voor een overval dan ben jij daar verantwoordelijk voor :?

[Reactie gewijzigd door harrytasker op 23 juli 2024 08:39]

Dat is al bij voorbaat geen normaal gebruik en dat kan dus onmogelijk een argument zijn in de zin van privacy. Sowieso: hoeveel keren zal het gebeuren dat een e-book gestolen wordt? Ik vermoed dat het aantal nihil is.
Alle ebooks (illegale) op torrent sites zijn toch gestolen? 8)7 :z
Het is heel makkelijk te stelen - en de eigenaar weet wss niet eens dattie bestolen is
Niks anders dan als bijvoorbeeld je portefeuille gestolen wordt en alle gegevens op internet gezet worden.
Hoeveel mensen zijn er de laatste tijd slachtoffer geworden van de crypto trojan..?
stel dat zo een zelfde soort Trojan horse all je e-books & mp3'tjes upload naar een warez server.. waarna het met de hele wereld gedeeld wordt? Waarna jij dus de schuld krijgt want jou gegevens staan in die bestanden..

waarschijnlijk is het met de beschijving van bovenstaande hack zelfs mogenlijk om jouw gegevens in dat e-book te embedden, waardoor het lijkt of jij de schuldige ben, terwijl je het boek niet eens gekocht heb.

het probleem is dus dat de gegevens in het e-book zetten verre van absoluut bewijs bieden dat je het opzettelijk gedeeld heb, dus je gegevens worden onnodig electronisch opgeslagen.
Het veranderd nog steeds niets aan het privacy-argument: diefstal of illegaal gebruik kan geen argument zijn in de zin van "privacy-onvriendelijkheid". Dat je benadeeld wordt door diefstal betekend niet dat de leverancier van een van jou gestolen goed ineens jouw privacy schaad. Er zijn een hoop ongewone scenario's te bedenken die beginnen met "stel dat" (zoals je ook doet) maar die scenario's kunnen niet de regel definiëren.
De gegevens zitten verwerkt in de e-book op jou reader, hoe schaad dat je privacy? Jij zou de enige moeten zijn met een kopie daarvan, dat is juist het hele idee. Ik heb liever dat ze dat verwerken in het e-book bestand dan op hun servers bewaren.

Tuurlijk kan je PC gehacked worden, maar het gros van Nederland heeft ook een scan van z'n id-kaart of paspoort op diezelfde PC met nog veel leukere gegevens.

Overigens gaat het hier om e-books, die je waarschijnlijk op een e-reader moet zetten. Als er al een virus is die e-readers hackt (wat mij al sterk lijkt), dan vraag ik mij af wie er zoveel moeite wil doen om jou e-reader te hacken alleen om die boeken op warez te plaatsen. De hacker die dat voor elkaar krijgt had misschien makkelijker gewoon de server van de uitgever gehackt?
Anoniem: 310408 @MvGroenigen26 juni 2016 14:14
waarschijnlijk is het met de beschijving van bovenstaande hack zelfs mogenlijk om jouw gegevens in dat e-book te embedden, waardoor het lijkt of jij de schuldige ben, terwijl je het boek niet eens gekocht heb.
Dan moeten de hackers ook de online shop hacken om je data daar in te voeren. Lijkt me allemaal een mijl op zeven en vergezocht.
Het idee is juist dat je het boek moet kunnen doorverkopen zonder je persoonlijke gegevens..
"het idee" is geen regel of wet. En e-book-leveranciers hoeven het dus ook niet te faciliteren. Als je dus een gewatermerkt boek doorverkoopt dan ben je dus zelf degene die je eigen privacy bedreigt.
Ben benieuwd hoe bijvoorbeeld het college bescherming persoonsgegevens dit ziet. Je hebt iets in eigendom maar je krijgt alleen maar de mogelijkheid het door te verkopen als je privé-gegevens uitdeelt...
Ben benieuwd hoe bijvoorbeeld het college bescherming persoonsgegevens dit ziet. Je hebt iets in eigendom maar je krijgt alleen maar de mogelijkheid het door te verkopen als je privé-gegevens uitdeelt...
Lijkt me dat, tenzij duidelijk voor aanschaf aan de potentiële koper eenduidig duidelijk gemaakt wordt dat persoonsgegevens in hun exemplaar van het e-book ingebracht gaan worden en welke gegevens dat zijn, deze 'beveiliging' toepassen sterk illegaal is.
Zolang je het zelf bent die (je eigen) persoonsgegevens openbaar maakt zal het CBP daar geen problemen mee hebben. Je hebt als eigenaar van die gegevens namelijk het recht om ze openbaar te maken.
Een e-book KOOP je. Ik ga toch ook niet overal mijn naam opschrijven omdat het van mij is.


Met dit systeem gaat het meer richting lenen zoals in een bieb(waarbij men kan zien wie het boek leent).
Kan deze hack een random gegenereerd 'typefoutje' ergens willekeurig in het boek terugvinden?

Je weet maar nooit, ik zou het zo doen als auteur. Een uniek typfoutje per boek.

[Reactie gewijzigd door janvanakkerbeke op 23 juli 2024 08:39]

als het twee examplaren tot zijn beschikkng heeft, dan kan deze hack dat binnen no-time
Behalve als je een binaire codering gebruikt. Als de uitgever op 8 verschillende plekken een kleine afwijking wel of niet aanbrengt, heeft hij daarmee 256 combinaties. Met twee exemplaren is de kans dat je alle afwijkingen als verschil terugziet, wel heel klein.
Je kunt natuurlijk wel jouw twee exemplaren samenvoegen en deze gegenereerde versie verspreiden, maar er loopt mogelijk een bonafide koper rond met dezelfde combinbatie van afwijkingen die van jouw verspreiding de schuld kan krijgen.

Edit: doorhaling omdat dat niet op de vraag uit de andere posts slaat

[Reactie gewijzigd door avdongen op 23 juli 2024 08:39]

Als elk verkocht exemplaar een unieke code heeft (en dat moet wel, anders kun je niet eenduidig opsporen wie de verspreider is), dan kun je met slechts twee exemplaren vaststellen of er nog een extra set watermerken is aangebracht.

Zo niet, dan heb je een "schoon" exemplaar gemaakt.

Zo ja, dan kun je proberen om met een (groot) aantal exemplaren die code te kraken... of je "mixt" twee exemplaren. Gooi een anonieme post op pastebin waarin je uitlegt wat je gedaan hebt en als er ooit iemand onterecht wordt aangeklaagd dan zou daarmee de zaak snel genoeg van de baan moeten zijn. Misschien nog even een melding naar de uitgever mailen (zodat ze weten dat ze publiekelijk te kijk gezet worden als ze "willekeurige" mensen aanklagen) zou moeten voorkomen dat onschuldigen hier last van hebben.
Let wel op, als je steeds de exemplaren van dezelfde twee kopers door elkaar mixt (en de uitgever een beetje handig is in hoe de sleutel gekozen wordt) dan wordt de kans om tegen de lamp te lopen al snel behoorlijk hoog, als je meer dan een paar boeken kraakt.

Vroeg of laat gaan de gidsen in technisch-historische musea heel moe worden van de vraag "hoe kan het dat ze vroeger zo lang hebben liggen aanmodderen met een overduidelijk kapot systeem voordat ze eindelijk een fatsoenlijke oplossing bedachten" bijna elke keer dat ze door de "Het DRM Fiasco" sectie lopen...
Anoniem: 221563 @avdongen26 juni 2016 13:47
Je kunt natuurlijk ook gewoon alle spelfouten laten oplossen en een clean versie delen.
Wie zegt dat het alleen spelfouten zijn? Elk boek zal ergens wel een woord hebben dat niet lekker op de regel past en moet worden afgebroken. Na een paar pagina's heb je dat probleem bij een woord van erg veel lettergrepen en kun je één bit van de handtekening verstoppen in waar je het woord precies afbreekt: "auto-matisme" of "automa-tisme" bijvoorbeeld. De titels van nieuwe hoofdstukken beginnen vaak niet helemaal bovenaan de pagina met een "speelruimte" van drie pixels (twee bits) in zowel de x-coördinaat als de y-coördinaat en daarnaast in de hoogte en de breedte, kun je acht bits wegwerken op een (voor het blote oog) onzichtbare manier... per hoofdstuk. Of je doet het gewoon makkelijk en gebruikt steganografie om de sleutel te verstoppen in de omslagillustratie. Als je die comprimeert met PNG (en, als ik me niet vergis, met JPEG), dan kun je zelfs uiteindelijk exact hetzelfde plaatje produceren, maar net iets anders gecodeerd.

Geen van deze methoden zijn onmogelijk op te sporen (zo werkt digitale informatie nou eenmaal; het maken van perfecte kopieën is eenvoudig, het opsporen van zelfs het allerkleinste verschil is net zo eenvoudig), maar in tegenstelling tot spelfouten zijn ze onmogelijk automatisch te corrigeren.
Anoniem: 221563 @robvanwijk27 juni 2016 14:15
Wie zegt dat het alleen spelfouten zijn?
Niemand, maar daar gaat deze specifieke discussie niet over. Ik haak terug op de eerste comment van deze tree.
Kan deze hack een random gegenereerd 'typefoutje' ergens willekeurig in het boek terugvinden?
In dat geval zal de diff actie het nog steeds bovenhalen toch? Diff merkt àlle verschillen op. De positie vd titels is immers érgens gedefinieerd. Tot slot de afbrekingsstreepjes-techniek lijkt me heeeel erg veel werk als dit niet geautomatiseerd verloopt (en opnieuw: het verschil wordt opgemerkt).
Wel door verschillende versies te vergelijken natuurlijk...
Doet me denken aan https://en.wikipedia.org/wiki/Canary_trap

Gisteren was een op Tom Clansy's gelijknamige boek gebaseerde film te zien met in de hoofdrol Jack Ryan. Jack is iemand die binnen de CIA een mooie carrière heeft opgebouwd. De CIA (en andere geheime diensten) maken van deze methode gebruik.
De beste DRM is en blijft, goed aanbod, niet te hoge prijs.
Alle andere pogingen blijven een soort om de hete brij heengaan met fake "oplossingen"
Het is aan de ene kant zogenaamd last hebben van piraterij maar wel aan de andere kant zelf het produkt in digitale vorm willen verkopen (oftewel automatisch laten verspreiden). Op zich zegt dat al iets over de werkelijke waarde van het produkt.
Iets met een kat, een touw en een stuk spek?
Ik vind het ook altijd raar dat ebooks vaak hetzelfde kosten als papieren boeken.

Een ebook is toch vele malen goedkoper om te produceren.
Anoniem: 310408 @Bjorn8926 juni 2016 14:01
Een ebook is toch vele malen goedkoper om te produceren.
Nee, het is slecht een beetje goedkoper. Kosten van drukken en distribueren zijn de laatste decennia enorm omlaag gegaan terwijl de kosten van een onlineshop en digitale distributie de laatste 5 jaar alleen maar omhoog gegaan zijn (bijvoorbeeld door de nieuwe BTW regels in 2015). De marges van de tussenhandel zijn ongeveer gelijk.

Onthou ook dat de BTW verschilt, ebooks zijn vaak een stuk goedkoper dan papieren boeken als je de BTW weglaat.
Ja, bij een normaal boek heb je druk kosten en distributie naar de winkel.
Bij een ebook heb je natuurlijk je webshop die ook onderhoud nodig heeft.

Nu is dit natuurlijk stukken goedkoper dan een echt book en je mag idd verwachten dat de prijs van een ebook toch een stuk lager is dan een geprint boek..

De enige reden die ik kan bedenken is bescherming van de boekhandel. Als ebooks zo veel goedkoper zijn dan geprinte boeken kost dat nog meer boekhandels de kop.Iets dat op termijn niet te voorkomen is.

Dat men watermerk gebruikt is niet onlogisch.
Dat dat herleidbare klant gegevens bevat is niet goed.
Je kan ook ordernummer als watermerk ingeven, dan is alle info door de verkoper ook te herleiden.

Probleem is natuurlijk jij kan een gedrukt boek zo verkopen.
Een eboek zou je ook zo moeten kunnen verkopen. Probleem is dan, jij verkoopt het de koper verspreid het dan, jou gegevens zijn bekend in het watermerk en dus heb jij weer een probleem.
Lijkt me dat dat opgelost moet worden.
Druk en distributiekosten zijn veel kleiner dan vele mensen denken terwijl bij een e-book de kosten net hoger zijn dan vele mensen verwachten. Het verschil tussen die twee is dus niet zo groot.

Reken dan ook nog eens het verschil aan BTW mee en je hebt zo heel het prijsverschil tot 0 terug gebracht.
Dus ik ga naar de Media Markt en haal daar een TV. "Nog wel even uw naam er in graveren", zegt de verkoper. Komt de meneer van de MMarkt een paar jaar later mijn TV tegen op Marktplaats en dan krijg ik een rechtzaak aan mijn broek. Of ik effe alle TVs uit 2016 nog een keer wil afrekenen..

Ja, hoor ik ze zeggen, een TV kan je (nog) niet kopieren.
Maar wat als ik mijn e-book ook niet gekopieerd heb en het origineel wil verkopen op Marktplaats?
Er is nog steeds zoiets als eigendomsrecht.
Anoniem: 712270 @Durandal26 juni 2016 14:45
Vroeger moest je daarvoor bijbetalen, dus dat zou wel een vooruitgang zijn.
Ligt er aan, als een ebook gezien wordt als software, dan heb je geen eigendomsrecht, (alleen over de fysieke dvd), maar een gebruikerslicentie..

En zolang je een tv nog niet kunt kopieren kun je de dingen niet met elkaar vergelijken..
Zo'n licentie geldt alleen (binnen een reeks van voorwaarden) als er daadwerkelijk een licentie is, niet of het software is. Aan een TV kunnen ze ook een licentie koppelen. Het is gewoon deel van de overeenkomst. Op een papieren boek ook. Ik koop geen ebooks maar volgens mij zitten er geen licenties aan.
Verder zijn licenties vaak overdraagbaar en dan blijft mijn punt staan. Denk aan de uitspraak van het Europesche hof die stelt dat software doorverkoopbaar is.
En zolang je een tv nog niet kunt kopieren kun je de dingen niet met elkaar vergelijken..
Ik heb het net vergeleken. Verder is dat geen argument maar een mening ;)

[Reactie gewijzigd door Durandal op 23 juli 2024 08:39]

Software is per definitie een gebruikersrecht dat je koopt, jij bent nooit eigenaar van de software..
Zit dit ook in Nederlandse e-books? Weet wel dat er bij sociale drm onder elk hoofdstuk iets zit en een watermerk code op de laatste bladzijde.
Ja, ik heb een abonnement gehad op ellyschoice en daar zit precies in wat hier omschreven staat.
Mijn naam (email) komt een aantal maal expliciet terug in de ebooks.
Ik zou t niet zo fijn vinden als alles wat ik lees tot mij te herleiden is. *alu hoedje afzet*
Neem bijv. een controversieel boek als de Duivelsverzen (Salman Rushdie), of Mein kampf (A Hitler). Kan t me voorstellen dat bepaalde mensen in de problemen komen als ze die gelezen hebben.
Dus een katvanger inzetten voor de eerste aanschaf van E-books?
Van een kale kip...
Wat overigens niet netjes is natuurlijk :+

[Reactie gewijzigd door svijf op 23 juli 2024 08:39]

Ik vindt het jammer dat de markt alle NAW gegevens in het boek zet, stel - je zet het in de cloud, bijvoorbeeld dropbox en dropbox word gehacked, dan ben je helemaal de klos... Dan staan spontaan al je NAW gegevens op straat.

Ik snap niet waarom DRM niet privacy vriendelijker kan, bijvoorbeeld door gebruik van klant nummer. Een stuk privacy vriendelijker en als iemand het bewust publiek plaatst kan je er alsnog achteraan als je dat zou willen.

Tot slot vindt ik het jammer dat het met e-books lastiger is om te delen dan met fysieke boeken, dit vindt ik een tekortkoming van de markt. Waarom hebben wij niet (altijd) de mogelijkheid om een kopie "Uit te lenen" aan onze vrienden, daarnaast vindt ik het ook niet erg als ik hiermee mijn toegang tot het boek verlies voor een dergelijke periode :) De goede oude tijd ;)
Uhm "De rechtszaak tegen Swartz was nog gaande, waardoor er gespeculeerd werd dat het voorval iets te maken heeft met de zelfmoord." . Artikel hangt met touwtjes aan elkaar en context is niet compleet.
Anoniem: 20901 @Rinzwind26 juni 2016 13:33
Ja, ik vond het ook nogal een cliffhanger. :D.
Opgehelderd. Dank.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.