Inleiding: geen 007
Inleiding: geen 007
De aankondiging van de nieuwe Philips-line-up voor 2012 in februari dit jaar deed nogal wat stof opwaaien. Het is de eerste tv-serie die onder leiding van TP Vision, de joint venture van Philips met het Chinese TPV, tot stand gekomen is en het was de vraag of de nieuwe onderneming het roer drastisch zou omgooien of dat zou worden voortgebouwd op de Philips-traditie. Dit laatste bleek het geval.
Hoewel de styling hier en daar licht werd aangepast met dunnere bezels, is het dna van de nieuwe tv-series nog steeds onmiskenbaar Philips. Wel paste TP Vision de naamgeving iets aan. Bij de 2011-modellen was het eerste van de drie cijfers waarmee de typenummers eindigen gereserveerd voor het backlight-type; nu eindigen de typenummers meestal op 007. Er zou geen connectie zijn met de nieuwe James Bond-film. Ook werd een aantal features doorgeschoven naar lager gepositioneerde modellen. Zo kreeg de 6000-serie passieve 3d-ondersteuning erbij, die tot vorig jaar alleen gebruikt werd bij de 7000-serie, terwijl die laatste het beeldinterpolatiesysteem PMR 800Hz van de 8000-serie uit 2011 kreeg.
Terwijl de 4000- tot en met de 8000-series al in februari 2012 werden vernieuwd, kondigde TP Vision de nieuwe 9000-serie pas in de zomer aan, op de IFA-beurs in Berlijn. En wie schetst onze verbazing: voor dit nieuwe topmodel houdt TP Vision weer de typeaanduiding van 2011 aan, namelijk PFL9707.
Net als zijn voorganger is het nieuwe model uitgerust met een Moth-Eye-antireflectiefilter en met individueel dimbare led-zones achter het paneel. De tv heeft echter een nieuwe remote meegekregen, terwijl de nieuwe dualcore-soc een snellere onlineomgeving en bediening moet opleveren. Het door ons geteste model is alleen verkrijgbaar in een 46"-uitvoering. Wel kondigde TP Vision op de IFA ook een PFL9607-versie aan, die het met minder led-zones en zonder Moth-Eye-filter moet stellen. Dat laatste model is er alleen in een 60"-variant.

Aluminium en wit plastic
Behuizing
TP Vision heeft voor dit 2012-topmodel vastgehouden aan een aluminium voorkant en een witte achterkant. Het wit oogt verfrissend na een jaar van zwarte tv's in ons tv-testhok. In plaats van de volledig vlakke bezel van geborsteld aluminium van voorganger PFL9706, heeft TP Vision bij de PFL9707 gekozen voor dunner aluminium. Aan de voorkant heeft dit nog steeds een geborstelde afwerking, maar de bezel is aan de uiteinden omgeslagen in plaats van dat het aluminium recht doorloopt, zoals bij de PFL9706.
De dikte van het nieuwe model bedraagt 4,4cm en is nagenoeg gelijk aan die van zijn voorganger. Wel heeft TP Vision wat van de bezelbreedte afgesnoept. In plaats van een aluminium rand van 3cm breed, is dit er bij de PFL9707 een van 2,4cm. Door de smallere bezels oogt het nieuwe model strakker dan het vorige en ligt de nadruk nog meer op het beeld zelf.
De bij Philips-tv's kenmerkende bult onderaan zien we ook terug bij de PFL9707, maar deze 'lip' is beduidend smaller dan bij zijn voorganger. Ook zitten er achter het spiegelende oppervlak alleen ir-oogjes voor de afstandsbediening en zijn de tiptoetsen vervangen door fysieke bedieningsknoppen aan de achterkant. Het Philips-logo bestaat uit glimmende letters met voelbare dikte.
:fill(white)/i/1353498297.jpeg?f=thumb)
Voet
Bij de standaard van de PFL9707 zien we ten opzichte van zijn voorganger een aantal wijzigingen. Net als het PFL9706-model heeft de nieuwe versie twee speakers met klankkasten en een basreflexpoort in de voet geïntegreerd. De speakers zitten echter meer in de hoekpunten en hebben geen metalen afscherming tegen beschadiging meer. Ook zijn de basreflexpoorten van de zijkanten naar de achterzijde verhuisd.
De stevige, metalen hals heeft een bredere onderkant gekregen, waarmee deze met drie schroeven aan de basis vastgeklonken wordt. Bij de PFL9706-voet werd maar één schroef gebruikt. Ook bestaat de afwerking nu uit een dunnere metalen, vlakke plaat, die met magneetjes op de basis bevestigd wordt. Bij de voorganger van de PFL9707 werd dik metaal gebruikt, dat bovendien gebogen was en met schroeven vast zat. Beide constructies zijn overigens stevig genoeg.
:fill(white)/i/1353500637.jpeg?f=thumb)
Aansluitingen
TP Vision heeft ook gesleuteld aan het aansluitingengedeelte. Een aantal aansluitingen is van plek verwisseld, terwijl er ook extra poorten bijgekomen zijn. Net als zijn voorganger heeft de PFL9707 nog steeds een aantal aansluitingen die recht naar achteren wijzen. Dit zijn onder meer een ethernetaansluiting, een componentaansluiting via twee break-outkabels, een pc-audio-ingang en een servicepoort. De plaatsing van de ethernetaansluiting is wat onorthodox en voor bevestiging aan de muur onhandig, terwijl de twee kabels voor component een 90-gradenstekker hebben, zodat daarmee geen problemen te verwachten zijn.
Aan de zijkant zien we van boven naar beneden een koptelefoonaansluiting, een CI+-poort, twee usb 2.0-poorten, twee hdmi-aansluitingen en een optische s/pdif. TP Vision heeft de sd-kaartsleuf bij de PFL9707 verwijderd. Zelf hebben we de sd-kaart-optie nooit gebruikt en een echt gemis is het naar onze mening dan ook niet.
De aansluitingen die recht naar beneden wijzen, zijn achtereenvolgens een vga-connector, een scart-aansluiting via een platte break-outkabel, een kabel- en een satellietingang, een derde usb 2.0-poort en drie hdmi-poorten. In totaal heeft de PFL9707 dus vijf hdmi-poorten en dat is bovengemiddeld. De meeste andere merken rusten hun topmodellen uit met slechts vier hdmi-poorten. Ook de PFL9706 had er vier, terwijl die slechts twee usb 2.0-poorten had.

Binnenwerk
Ook intern hebben er wijzigingen plaatsgevonden. Zo is het aantal printplaten gereduceerd, met links de lichtbruine pcb voor de voeding, terwijl rechts het groene moederbord zit met een wit geverfde aluminium heatsink en daaronder de dualcore-soc van onbekende origine. Zowel de PFL9707 als het model daaronder, de PFL8007, is met deze snellere chip uitgerust. Bovenaan is onder een metalen afscherming de groene pcb te zien voor de aansturing van het paneel en het local dimming-systeem.
Waren bij de PFL9706 de rgb-leds voor het Ambilight Spectra XL-systeem nog bevestigd aan het paneel en afgedekt met een doorzichtige, plastic strook, bij de PFL9707 zijn de led-stroken aan de binnenzijde van de plastic achterkant gemonteerd en steken deze leds door kleine, smalle openingen van de achterzijde. Via een dun, plat kabeltje zijn de led-stroken met het moederbord verbonden.
:fill(white)/i/1353499929.jpeg?f=thumb)
Afstandsbediening
Net als bij de eerder gerecenseerde PFL6007 levert TP Vision bij de PFL9707 een nieuw ontwerp afstandsbediening. Deze heeft een conventionelere vorm en meer knoppen dan het 'pebble'-ontwerp van de afgelopen jaren en we zijn blij dat TP Vision de switch gemaakt heeft.
Waren we bij het PFL6007-model niet zo te spreken over de feedback van de knoppen, bij de PFL9707-remote heeft TP Vision duidelijk een betere kwaliteit switches gebruikt. In plaats van een onduidelijk drukmoment hebben de knoppen op de remote van het nieuwe topmodel een duidelijke klik, ondanks de korte travel van de langwerpige toetsen. De knoppen hebben een metaalkleurig uiterlijk, net als de bovenkant van de remote, maar zijn waarschijnlijk van stevig kunststof.
Door het hogere gewicht ligt de remote van de PFL9707 beter in de hand dan het lichtere exemplaar van de PFL6007. Ook de d-pad klikt trefzekerder. De indeling is verder gelijk aan die van de PFL6007. Bovenaan vinden we de aan-uitknop, met daaronder een toetsgedeelte met de mediaknoppen, en knoppen voor directe toegang tot de opties voor de elektronische programmagids, de 3d-functionaliteit, Ambilight, de keuze voor het bronsignaal en de aspectratio. Daaronder heeft TP Vision de ronde knoppen voor Home en Smart TV geplaatst, het d-pad-gedeelte voor navigatie en aanvullende opties, en daar weer onder de ronde Back-knop. De brede kanaalkeuzeknop valt direct onder de duim, evenals de knop voor de volume-instelling. Handig is dat de Mute-knop daarin verwerkt is. Verder naar beneden zitten onder meer de gekleurde, contextgevoelige knoppen en het numerieke gedeelte.

Als we de remote omdraaien wacht ons nog een verrassing, namelijk een qwerty-toestenbord voor tekstinvoer en bediening van de Smart TV-omgeving. Op de volgende pagina vertellen we meer over de nieuwe invoermogelijkheden en de Smart TV-functionaliteit.
Menu: sneller maar nog steeds traag
Menu-interface
De menu-interface van de eerder geteste PFL6007 was ondraaglijk traag. Dit topmodel is uitgerust met een dualcore-soc, waardoor de bediening vlotter moet gaan. Dat is ook het geval, maar we betitelen dit model nog steeds als traag. De traagheid van de menu-interface bij Philips-tv's is ons al jaren een doorn in het oog. TP Vision moet dat probleem nu echt aanpakken, want andere tv-fabrikanten hebben hun zaakjes op dit vlak beter in orde.
De overige opmerkingen over de bediening van het menu blijven eveneens van kracht. Zo heeft TP Vision er nog steeds niet voor gezorgd dat veelvuldige handelingen sneller uit te voeren zijn door bijvoorbeeld te onthouden waar de gebruiker de vorige keer in het menu gebleven is. Ook is het menu voor onder meer de beeldinstellingen flink wat remote-klikken verwijderd. Combineer deze twee zaken en dan krijg je een frustrerende bezigheid. Ook worden instellingen als keuze voor ondertiteling niet onthouden. Wel slim is de mogelijkheid om alleen de ondertiteling te laten zien als de Mute-knop ingedrukt wordt. Zo kun je bijvoorbeeld het verhaal blijven volgen als er iemand belt.
Smart TV
Ook wat Smart TV betreft lijkt de tijd bij TP Vision te hebben stilgestaan. Het uiterlijk is op het eerste gezicht wel van deze tijd; het actieve beeld wordt linksboven verkleind weergegeven en rechts is een aantal posities gereserveerd voor aanbevelingen van content en apps, terwijl het onderste deel van Smart TV bestaat uit twee rijen apps. Er kan naar links en rechts gescrolled worden voor twee extra pagina's met apps. Bij de bediening van de Smart TV-onlineomgeving komt echter de traagheid weer om de hoek kijken. Het lijkt soms of de tv hangt, maar die blijkt daarna toch te reageren. Vooral als je al ervaring hebt met smart tv-implementaties van bijvoorbeeld Samsung, LG of Panasonic, voelt de variant van TP Vision traag aan.
Verder voelt de Smart TV-omgeving van TP Vision ook karig aan. We missen een instelmenu voor de Smart TV-omgeving en er zijn de laatste tijd niet veel nieuwe apps voor verschenen. Wel maken onder meer Facebook, YouTube, Uitzending Gemist en RTL XL deel uit van het app-aanbod, en beschikt het platform over veel lokaal georiënteerde apps. Twitter is geïntegreerd in de Smart TV-interface via een icoontje boven het actieve beeld. Verder is er een app om onlinefilms te huren en te bekijken, en worden de tijd, het weer en een kalender rechtsboven weergegeven. Helaas kun je in de onlineomgeving niet van kanaal wisselen.

TP Vision levert bij de PFL9707 en ook de PFL8007 een nieuwe remote met qwerty-toetsenbord aan de achterkant. Dat is een nuttige toevoeging voor het invoeren van url's bij de webbrowser-app, op basis van Opera, en voor het invoeren van teksten voor sociale media. De platte toetsjes hebben een korte travel en klikken op zich goed, maar het gebogen oppervlak van de achterkant maakt dat het typen minder fijn gaat dan verwacht.
De toetsen zijn verdeeld over de linker- en rechterduim en het vlakje in het midden is niet aanraakgevoelig, maar blijkt een klepje te zijn voor de batterijen. Prettig is dat aan beide zijden een klein spatiebalkje zit, maar bijvoorbeeld de punt hadden we rechts verwacht. Er zitten shortcuts op voor invoer van 'www.' en '.com', maar bizar is dat er geen knop gereserveerd is waarmee je direct een invoerveld voor een url kunt oproepen. Je moet dus eerst met de Back-knop helemaal terug naar het beginscherm van de browser om een url in te typen of een bookmark aan te klikken.

Epg
De elektronische programmagids kan wel onze goedkeuring wegdragen. Die is overzichtelijk, heeft een aantrekkelijk achtergrondje en doet gewoon wat hij moet doen. Door bij programma's op de infoknop op de remote te drukken kun je jezelf laten herinneren als ze beginnen of je kunt het programma in de queue zetten om op te nemen. Opgenomen programma's kun je ook via een icoon in het hoofdmenu benaderen.
Een omgekeerd driehoekje bovenaan geeft de actuele tijd weer, terwijl het gekozen programma en kanaal voorzien zijn van een aangepast kleurtje, zodat ze goed te onderscheiden zijn. Het liefst hadden we ook gezien dat alle andere, lopende programma's ook een ander kleurtje krijgen, maar met de elektronische programmagids van de PFL9707 is goed te werken.
De kanalen zijn goed herkenbaar door de gebruikte logo's van de zenders, terwijl met de infoknop meer informatie over het programma is op te vragen. In het infoscherm is ook een tijdslijn met in het rood de verstreken tijd te zien.

Mediafunctionaliteit
De ondersteuning voor videobestanden is ten opzichte van vorig jaar verbeterd. De meeste mkv-, avi-, mov-, m2ts-, ts- en wmv-bestanden en zelfs geripte blu-rays worden vanaf een externe usb-hdd zonder problemen afgespeeld, maar bijvoorbeeld de minder gebruikte flv-, iso-, ogg- en webm-bestanden niet. Bij sommige bestanden wordt wel de video getoond, maar kan de audio niet afgespeeld worden omdat er geen ondersteuning is voor een specifieke codec.
Wel jammer is dat mkv-bestanden via dlna niet afgespeeld kunnen worden. Ook is de oproepbare info over een video- of audiobestand zeer summier te noemen. Alleen de volledige bestandsnaam, en een tijdbalk met de afspeelduur van de video en de verstreken afspeeltijd kunnen weergegeven worden. TP Vision kan wat dat betreft een voorbeeld nemen aan bijvoorbeeld LG en Samsung, die naast de gebruikte container, de video- en audiocodec bijvoorbeeld, ook de frame- of bitrate van het bestand kunnen weergeven.
Daarnaast kunnen via usb noch dlna '.srt'- of '.sub'-ondertitelingsbestanden weergegeven worden, werken de previews van de bestanden bij ons niet en is het jammer dat de remote weliswaar een vooruitspoelknop heeft, met maximaal 16x-versnelling, maar geen knop voor het skippen.

Ambilight
De PFL9707 maakt net als zijn voorganger gebruik van Ambilight Spectra XL. Hierbij zitten aan drie zijden van de tv's aan de achterkant een groot aantal rgb-leds, die het oppervlak erachter beschijnen. De kleuren hiervan worden dynamisch gekozen aan de hand van het actieve beeld, maar het is bijvoorbeeld ook mogelijk om de leds te gebruiken voor een 'bias light'; door het contrast tussen beeld en achtergrond te verminderen is het kijken naar de tv minder vermoeiend.
De Spectra XL-variant heeft als voordeel boven de Spectra 3-versie in de PFL8007-serie dat er meer leds gebruikt worden, die een groter oppervlak kunnen verlichten. Ook kan de kleur die de leds uitstralen afgestemd worden op de kleur van de muur erachter en kan dit licht met behulp van een meter gekalibreerd worden met de kleurtemperatuur van het tv-beeld. Hieronder zie je wat het effect kan zijn van Ambilight Spectra XL met een witte achtergrond.
Instellingen en kalibratie
Basisinstellingen
Voor het bekijken van films op blu-ray of dvd kiezen we standaard voor de Movie-stand. Dat geeft meestal de juiste voorinstellingen. De meeste beeldverbeteraars staan in deze beeldmodus gelukkig uit, maar jammer is dat de beeldratio in deze modus 'Auto fill' als defaultwaarde heeft. Dit hoort 'Unscaled' te zijn, omdat je anders wat scherpte mist. De Clear LCD-optie, de scanning backlight-functionaliteit, staat standaard aan, maar dat mag ook omdat dit de bewegingsscherpte verbetert zonder beeldfouten te introduceren. Verder is het jammer dat bij het afspelen van films niet standaard voor de Movie-audiostand gekozen wordt, maar het wat 'vlakkere' Original.
Met Backlight Contrast op 70, de defaultwaarde van de Movie-modus, bedraagt de helderheid een oogverblindende 223cd/m². Dat is uitstekend voor een helder verlichte kamer, maar voor ons verduisterde testhok is het te veel van het goede. Bij die stand bedraagt de zwartwaarde overigens een respectabele 0,0871cd/m² en dat is zonder gebruik van local dimming. Door de Backlight Contrast-instelling te verlagen van 70 naar 34 wordt een helderheid bereikt van ongeveer 122,8cd/m². Dat komt meer in de buurt. De zwartwaarde bedraagt bij die stand 0,0492cd/m². Ongeacht de instelling van het Backlight Contrast is er geen onderscheid meer te zien tussen het IRE252- en IRE253-patroon. Alles daarboven wordt afgekapt. Ook heeft de PFL9707 geen afzonderlijke instelling voor de backlight. Gelukkig is het zwartniveau goed ingesteld, want in het menu ontbreekt hiervoor een losse instelling.
Sharpness staat in de Movie-modus standaard op 0 en er is slechts een licht verscherpingspatroon zichtbaar. Wel is duidelijk te zien dat de pixelordening van Sharp bij rechte lijnen niet tot haar recht komt. De randen ogen daardoor wat korrelig. Ook tekst ziet er van dichtbij minder vloeiend uit dan bij een paneel van Samsung of een ips-paneel van Panasonic of LG Display.
Fabrieksinstellingen
Om te kijken waartoe de gebruikte lcd van de PFL9707 in staat is, hebben we eerst alle 'beeldverbeteraars' en ook de local dimming-feature uitgezet. Na de initiële metingen en de kalibratie bekeken we ook hoe het local dimming-systeem functioneert en of je dat beter aan of uit kunt zetten.

Bij de gammagrafiek, zien we dat de gamma over het hele bereik onder de grens van 2,2 zit. Dat betekent dat de helderheid van de tv te snel oploopt, waardoor ook de weergave van zwart een grijzer resultaat laat zien. Zoals verderop besproken, hebben we bij de kalibratie de gamma-instelling van de tv verhoogd.

De kleurtemperatuur die we meten bij het 70%-grijspatroon bedraagt een strakke 6469K en dat wijkt maar weinig af van de Rec.709-norm die 6504K als doelstelling heeft. Bij dat IRE70-patroon is alles koek en ei, maar dat geldt niet voor de rgb-mix tussen IRE0 en IRE30. Daarbij is blauw te dominant aanwezig, terwijl rood te veel achterblijft.

Hoewel de PFL9707 een uitgebreid kleurbeheersysteem heeft, blijkt aanpassing van de primaire en secundaire kleuren niet noodzakelijk. De helderheid van groen zou nog opgekrikt kunnen worden, maar daarvoor ontbreken de benodigde instellingen in het menu. Al met al zijn we onder de indruk van de kleuren bij de Philips-tv.
Kalibratie
Alleereerst hebben we het gamma aangepakt. We hebben verschillende standen geprobeerd, maar de Gamma-instelling van de tv op '+1' gaf bij ons het beste resultaat. Bij IRE80 is de witbalans dan al zeer goed, zodat we alleen rgb-BL van de Custom Colour Temperature hoeven aan te passen. Standaard heeft de Warm-kleurtemperatuur instellingen van 127, 111 en 79 voor de 'rgb-WP' (White Point), en 0, 0, 0 voor 'rgb-BL', waarbij de BL waarschijnlijk staat voor Back Light.
Volgens de tweepuntsmeetmethode moeten rgb-WP: 125, 111, 78 en rgb-BL: 3, -2, -6 het beste beeld opleveren en inderdaad is de rgb-levelgrafiek tussen IRE30 en IRE100 zeer goed te noemen, maar bij de donkergrijze patronen en dus ook in schaduwgebieden in films, is veel te veel rood aanwezig.

Er moet dus een compromis gevonden worden. Uiteindelijk zijn we uitgekomen op rgb-WP: 126, 111, 77 en rgb-BL: 2, 0, -4. Dit levert een afgewogen grafiek op, waar de scherpste kantjes vanaf gehaald zijn. Vanwege het ontbreken van de 'lightness'-component in het kleurbeheersysteem van de tv, zijn de kleurfouten er niet helemaal uit te halen.
We hebben ook nog even de ISF Night-beeldmodes geprobeerd. De standaardinstelling van 58 voor het backlightcontrast geeft een helderheid van 168cd/m². Dit is te hoog. Bij stand 37 wordt een nette 120cd/m² opgetekend. Bij kalibratie komen we uit op rgb-WP: 125, 111, 77 en rgb-BL: 3, 0, -3. Wat gamut betreft kunnen we met het ingebouwde cms bij isf-night blauw keurig krijgen, maar voor aanpassing van groen missen we de lightness-optie b-hue: -5, b-saturatie: +2.
Local dimming
Het aanzetten van local dimming met de Dynamic Backlight-instelling heeft een drastisch effect op de maximale helderheid. Bij Standard duikelt deze naar 42cd/m², Best Power geeft bij 100% wit een helderheid van 45,6cd/m², terwijl bij Best Picture slechts 27,7cd/m² wordt gemeten. Om een helderheid van ongeveer 120cd/m² aan te houden, moet de Backlight Contrast-instelling bij Standard verhoogd worden van 34 naar 66, bij Best Power naar 79 en bij Best Picture naar 61. Die laatste instelling geeft een helderheid van 133cd/m², maar omdat stand 60 een helderheid geeft van ongeveer 79cd/m², houden we toch 61 daarvoor aan.
Bij de drie local dimming-standen gaat het er vooral om hoe sterk ze reageren op de Backlight Contrast-instelling. Bij Standard reageert het voorspelbaar, net als zonder local dimming, maar bij Best Power moeten de instellingen flink hoger gezet worden om de maximale helderheid omhoog te schroeven en zijn de stapjes veel kleiner. Bij Best Picture zijn hiermee slechts grove helderheidsaanpassingen van wit mogelijk.
De semitransparante menu-overlay helpt niet echt bij het kalibreren met local dimming actief, omdat het menu in het beeld een groot effect heeft op de helderheid.

De gammagrafiek vertoont een grillig verloop na het activeren van de local dimming-functionaliteit. Aangezien de tv geen mogelijkheid heeft om het gamma bij elk van de tien grijsstappen in te stellen, kunnen we hier verder niet veel aan doen.

Ook de rgb-levels-grafiek toont aan dat de lcd en de backlight niet lekker op elkaar ingespeeld zijn. Met Dynamic Contrast op Standard is de overdaad aan blauw duidelijk aanwezig, terwijl de rode kleurcomponent ver achterloopt. Deze meetresultaten stellen toch teleur.
Beeldeigenschappen
Paneel
Ook wat het afnemen van de tv-panelen betreft was het de vraag of het roer met de overgang naar TP Vision radicaal zou worden omgegooid. Dat blijkt niet het geval. Philips was altijd een grote afnemer van Sharp-panelen en is dat nog steeds.
Zo is de PFL9707 net als zijn voorganger voorzien van een uv2a-paneel van Sharp. Kennelijk bewaart Sharp zijn Quattron-panelen met geel als extra subpixelkleur alleen voor zijn eigen tv-series of misschien zijn fabrikanten als TP Vision er niet in geïnteresseerd.
Bij de uv2a-pixeltechnologie van Sharp wordt met behulp van ultraviolet licht een microstructuur van polymeerketens aangebracht op het glazen substraat, zodat de vloeibare kristallen door deze structuur schuin gericht worden. Hierdoor wordt de zwartweergave verbeterd, terwijl ook de lichttransparantie van het paneel erdoor verhoogd wordt. Dit laatste betekent dat de backlight minder sterk moet schijnen, waardoor het energieverbruik afneemt.
Kijkhoeken
Uv2a heeft echter ook een groot nadeel en dat is dat de kijkhoeken niet al te best zijn. Al bij een kijkhoek van 20 tot 30 graden neemt de kleurverzadiging af en dat is goed zichtbaar. Bij grotere kijkhoeken worden de kleuren nog veel fletser. Je moet recht voor deze tv zitten voor het beste beeld. Ook zien we de schaduwen onder een hoek wat oplichten.
:fill(white)/i/1353686195.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1353686198.jpeg?f=thumb)
Beelduniformiteit en contrast
Met behulp van een 4x4-zwart/witblokpatroon kunnen we meten welk contrast de tv in een en hetzelfde frame kan weergeven. We hebben eerst de helderheid van de zwarte en witte vlakjes zonder local dimming uitgevoerd en daarna met de Standard-optie voor Dynamic backlight.
Wat direct opvalt is dat de tv ook zonder local dimming een diep zwart kan weergeven. We komen voor de zwartweergave met gekalibreerde instellingen uit op een gemiddelde waarde van 0,0325cd/m². Met een gemiddelde helderheid van 117,6cd/m² geeft dat een contrastratio van 3618:1. Dat is al uitstekend voor een lcd-tv. Maken we echter gebruik van local dimming, dan weet de PFL9707 de meetwaarden nog wat beter in zijn voordeel te laten uitkomen. De gemiddelde zwartwaarde daarbij daalt naar 0,0176cd/m², wat met een gemiddelde waarde voor wit van 130,2cd/m² een contrastratio geeft van 7398:1. Dat is beduidend beter dan de 2390:1 van de Sony Bravia HX950 die we onlangs bekeken hebben en die nu eindelijk verkrijgbaar is.
Helaas doet de tv wat raars met de maximale helderheid van de witte patronen. Het lijkt er namelijk op dat de helderheid hoger wordt als het aandeel witte of lichtere delen in beeld toeneemt. Het local dimming-systeem van Sony werkt wat dat betreft beter, al is de helderheid van de PFL9707 bij gebruik van Dynamic backlight nog toelaatbaar.

Hoewel de werking van de local dimming-functionaliteit bij de PFL9707 kan worden verbeterd, vertoont de tv veel minder opzichtige halo's rond contrastrijke overgangen dan bijvoorbeeld bij de Bravia HX950. Dit komt onder meer doordat Philips meer led-zones gebruikt en ook lijkt het paneel van Sharp in combinatie met een goede diffuser-filmlaag en mogelijk ook het Moth-Eye-filter beter afgestemd te zijn op de backlight. Er zijn hier en daar wel wat lichte vlekken te zien, maar dat is vooral als je onder een hoek naar de tv kijkt. Recht van voren valt het ons eigenlijk niet op en vanwege de afname van de kleurverzading wil je de tv toch al niet onder een hoek bekijken.
Afgezien van een wat lichtere vlek bij de weergave van een volledig zwartpatroon, is de verdeling van de backlightbleeding over het beeldoppervlak uniform. Ook de witte vlakjes van het 4x4-zwart-witpatroon ontlopen elkaar wat helderheid betreft volgens de metingen niet veel.
Wel heeft de PFL9707 last van het zogeheten dirty screen effect. Vooral bij snelle pan-bewegingen van de camera en bij egale, lichtere kleurvlakken is een vertikaal schaduwpatroon zichtbaar. Het lijkt net alsof er iemand met vieze vingers op die plekken de tv aangeraakt heeft. Mogelijk is het probleem gerelateerd aan de spreiding van het licht van de led's van de backlight. Eerdere modellen in de 9-serie zouden er ook last van hebben.
Input-lag
We meten de input-lag, de vertraging die door de beeldverwerking van de tv wordt veroorzaakt, met behulp van de SMTT 2.0-software. Dit programma draait op een snelle pc waarop een lag-vrije Ilyama-crt via vga en de PFL9707 via een hdmi-aansluiting zijn aangesloten. Door foto's van de twee beeldschermen te nemen en het verschil tussen de timestamps op beide te berekenen, krijgen we een waarde voor de input-lag.
Met de Game-optie geactiveerd bedraagt de input-lag ongeveer 41ms. Dit is hoger dan bijvoorbeeld bij de ES8000 van Samsung, de Viera VT50 van Panasonic, en de Bravia HX750 en HX950, die allemaal een input-lag hebben van rond de 30ms. Ook is het bijna het dubbele van de Game-modus bij de PFL9706. Als de Movie-modus gebruikt wordt zonder de Game-instelling, ligt de input-lag met een gemiddelde van ongeveer 117ms beduidend hoger.
4:4:4
Bij de 4:4:4-tests wordt gekeken of de tv een ingangssignaal met 4:4:4-kleurcodering van bijvoorbeeld een pc of een gameconsole kan weergeven zonder conversie en compressie van de kleurkanalen. Als er toch een conversieslag plaatsvindt, kan bijvoorbeeld kleine tekst er wazig uitzien of worden sommige dunne lijntjes niet of verkeerd getoond. Filmcontent op blu-ray en dvd is met 4:2:0-kleurcodering op een schijfje opgeslagen en daarbij speelt dit probleem niet.
Net als bij het eerder gerecenseerde PFL6007-model kan bij de PFL9707 in het menu gekozen worden voor de Game- of Computer-modus. Bij beide standen wordt het originele 4:4:4-bronsignaal zonder zogeheten chroma subsampling getoond, waardoor de 1-pixellijntjes er strak uitzien. Wordt bijvoorbeeld alleen de standaard-Movie-modus gebruikt, dan zien we het resultaat links, met extra pixels tussen de lijntjes die oplichten, waardoor de lijntjes er wat vervaagd uit zien.

Beeldverwerking
We hebben de HQV 2.0-benchmarkdisk gedraaid om te weten te komen hoe de beeldverwerking van de PFL9707 is. De Video Resolution Loss-test wordt in ieder geval met goed gevolg afgelegd. Bij die test wordt gekeken hoe goed het diagonaalfilter van de tv werkt als deze met een 1080i-bronsignaal gevoed wordt. De tv moet onder meer onderscheid kunnen maken tussen stilstaande content en bewegende objecten in beeld voor een correcte de-interlacing. Bij onder meer de draaiende, witte balk is zeer weinig karteling te zien als hij bijna horizontaal staat, terwijl ook de ronddraaiende grijswaardenwaaier redelijk rustig oogt, met hier een daar een karteling.
Minder goed weet de tv originele 24p-filmcontent te herkennen uit een 1080i-broadcastsignaal. De 2:2- noch de 3:2-cadans wordt goed herkend, waardoor het beeld niet met de volledige verticale resolutie getoond wordt. Ook de Response Time-test, waarbij afwisselend 1080i-beelden met 2:2- en 3:2-cadansen getoond worden, gaat daardoor de mist in. Datzelfde geldt voor de test waarbij exotischere framepatronen als dvcam worden getoond of patronen zoals die worden gebruikt voor anime-films.
De tekstoverlaytest, waarbij de onder- of aftiteling een andere framerate heeft dan het filmmateriaal, gaat deels goed. De horizontaal scrollende tekst gaat helaas gepaard met haperingen, maar de verticaal scrollende tekst gaat redelijk vloeiend, zolang een van de drie Perfect Motion Rate-standen gebruikt wordt. Anders is ook daar een, lichtere, hapering van het scrollen zichtbaar.
We hebben ook nog even gekeken naar de ruisreductie, maar dat is niet de sterkste kant van de Philips-tv. Geen van de ruisreductiestanden vermindert de ruis effectief, terwijl ook de blokcompressieruis niet afdoende wordt verwijderd. Voor het bekijken van bijvoorbeeld films op blu-ray of dvd is ruisreductie overigens niet belangrijk.
Wat bij de PFL9707 wel goed in orde is, is het beeldinterpolatiesysteem Perfect Natural Motion. Deze technologie en de gebruikte beeldprocessor zorgen ervoor dat de schokkerige weergave van beelden ook bij zeer snelle pans van de camera tot een minimum beperkt wordt. Er is daarvoor in ieder geval genoeg rekenkracht gereserveerd. Het maakt daarbij niet uit of de pan van de camera horizontaal, verticaal of zelfs diagonaal is.
3d-weergave
Op het gebied van 3d-weergave hadden we op grotere stappen gehoopt. Helaas is geregeld wat crosstalk te zien, ook als het paneel goed opgewarmd is. Dat kijkt vermoeiend. Ook vinden we de plastic pootjes van de meegeleverde 3d-bril te scherp, waardoor langdurig dragen pijnlijk voor de oren is. Wel is TP Vision erin geslaagd het gewicht van de bril te reduceren.
Links op het hoekpunt zit de micro-usb-aansluiting om de 3d-bril op te laden en in het midden is een knop om van 3d-weergave voor bijvoorbeeld films over te schakelen naar de Dual Play-modus voor games. Bij games die splitscreen-multiplay ondersteunen, kan elke gamer nu zijn eigen blikveld beeldvullend voorgeschoteld krijgen. In tegenstelling tot bij de passieve 3d-technologie van LG, wordt bij de Philips-tv wel full hd per oog aangeboden. De lagere framerate kan voor sommigen een nadeel van Dual Play zijn.
Samsung heeft een dergelijke technologie ook in combinatie met zijn 55"-oled-tv getoond en de veel hogere refreshrate van oled is daarbij een absoluut voordeel. De oled-tv van Samsung is echter evenmin als die van LG al te koop, laat staan betaalbaar.
Energieverbruik
Net als bij de meeste lcd-tv's hangt de hoogte van het energieverbruik voor het grootste deel af van hoe fel de backlight moet schijnen. Uit de onderstaande tabel blijkt dat het local dimming-systeem in ieder geval slechts in beperkte mate bijdraagt aan een lager energieverbruik. Bij de Avatar-scene met Dynamic backlight op Standard wordt zelfs een hoger verbruik gemeten. Waarschijnlijk heeft dat te maken met de grote van het witte vlak dat gebruikt wordt om de helderheid te meten.
In de gekalibreerde 2d-modus verbruikt de tv ongeveer 72W bij een scene met een gemiddelde helderheid en met Ambilight uitgezet. Dit is ongeveer 6W meer dan de PFL9706. Een vergelijking met de Bravia H950 is wat lastiger, omdat dat een 55"-exemplaar betrof. De HX950, ook voorzien van local dimming, verbruikt ongeveer 20W meer dan deze 46"-PFL9707. De betere 40"- en 42"-modellen, als de LM670S, hebben een verbruik van rond de 50W.
Dynamic Backlight | Avatar* 2d | Avatar* 3d | 4x4 |
Off |
72W |
121,2W |
62,6W |
Standard |
84,1W |
111,7W |
69,7W |
Best Power |
70,1W |
111,7W |
77W |
Best Picture |
68,3W |
112W |
67,6W |
*) Avatar: Title 5, Chapter: 13, 00:49:26
Alternatieven
De Philips PFL9707 is het nieuwste topmodel van TP Vision en beschikt onder meer over een groot aantal individueel dimbare led-zones achter de lcd en over een verbeterd Moth-Eye-filter om ongewenste reflecties te voorkomen. Het model is alleen in een 46"-variant te krijgen, maar TP Vision biedt ook een 60"-PFL9607 aan. Hieronder bespreken we de alternatieven voor de PFL9707.
We ontkomen niet aan een vergelijking van de PFL9707 met diens voorloper, de PFL9706. Beide toestellen hebben 224 individueel dimbare led-zones achter het paneel en zijn voorzien van Ambilight aan zowel de zijkanten als de bovenkant. De PFL9706 zou echter een Moth-Eye-antireflectiefilter van de eerste generatie hebben, terwijl nog het oude ontwerp afstandsbediening meegeleverd wordt. Ook heeft de PFL9706 een hdmi- en usb-poort minder en is de PFL9707 sneller door het gebruik van een dualcore-soc. Wat beeldkwaliteit betreft is er echter niet heel veel veranderd, waardoor het financieel kan lonen om eerst dit oudere model te bekijken.
Voor de goede orde zetten we ook het zustermodel PFL9607 in dit lijstje alternatieven. De PFL9607 is weliswaar alleen verkrijgbaar in een 60"-uitvoering, maar heeft voor een groot gedeelte dezelfde specificaties. De PFL9607 mist het Moth-Eye-filter en beschikt naar verluidt ook over een kleiner aantal led-zones. Dat was in ieder geval een van de belangrijkste verschillen tussen de PFL9706 en de PFL9606 van vorig jaar.
De LM960V is het topmodel van de lcd-tv-lijn van LG. Net als de PFL9707 heeft de LM960V leds achter het paneel die in zones gedimd kunnen worden. LG maakt echter gebruik van een ips-paneel en een local dimming-systeem dat wel wat aggressiever mag dimmen. Met local dimming geeft de LM960V nog beduidend hogere zwartwaarden dan de PFL9707 met die feature uitgezet. Wel heeft de LG-tv als voordeel dat de kijkhoeken beter zijn, dat de bediening van de tv vlot is en dat de smart tv-onlineomgeving modern en uitgebreid is. De bezels van de LM960V zijn zeer smal.
De Bravia HX950 werd door Sony op de IFA aangekondigd en is onlangs door Tweakers gerecenseerd. De show op de IFA werd overigens gestolen door de 84"-4k-tv van Sony, de Bravia 84X9005. De HX950 beschikt net als de PFL9707 over dimbare led-zones achter het paneel. Bij de Philips-tv zijn dit er echter beduidend meer dan bij de 55"-Sony-tv, die over 105 led-zones beschikt. Beide tv's hebben een filter om reflecties tegen te gaan, maar het paneel van de Sony-tv heeft een glossy-afwerking, terwijl de Philips-tv een matte afwerking heeft.
De G-aanduiding betekent dat deze Toshiba 55ZL1 waarschijnlijk Duitse import betreft, maar dat mag de pret niet drukken. Het local dimming-systeem van Toshiba is van alle fabrikanten het meest geavanceerd, met in totaal 512 led-zones achter het 55"-paneel. De 46"-PFL9707 zet daar een niet onverdienstelijke 224 led-zones tegenover, maar de Regza 55ZL1 kan in principe een contrastrijker beeld voorschotelen. Ook wordt de 55ZL1 geleverd met een speakerbar, die onderaan de tv bevestigd wordt voor een indrukwekkender geluid. Toshiba biedt ook een Regza 55ZL2 aan, die echter aanmerkelijk duurder is door het gebruik van een 4k-paneel om autostereoscopische 3d mogelijk te maken.
De ES8000 was bij introductie begin dit jaar het topmodel van Samsung, maar inmiddels is daar een ES9000-model overheen gekomen, dat echter alleen in een 75"-uitvoering leverbaar is en een adviesprijs heeft van 8000 euro. De ES8000 is voorzien van bewegings- en stemherkenning en heeft hiervoor een module in de bovenste bezel verwerkt met een webcam en een stereomicrofoon. De Smart Hub-onlineomgeving van Samsung is samen met die van LG de meest geavanceerde en Samsung levert ook een touchscreen-remote mee. De 3d-weergave op de ES8000 is zeer goed, met weinig crosstalk, maar de tv heeft last van flink wat 'clouding' van het paneel bij zwartweergave.
Ga je voor de diepste zwartweergave en de beste kijkhoeken onder elke hoek, dan komen we vanzelf uit bij de Viera VT50-plasma-tv van Panasonic. De tv, het topmodel uit de serie, is voorzien van een dunne glazen plaat aan de voorkant en heeft een vernieuwde versie van het zogeheten Louvre-filter om reflecties van lampen te voorkomen. Net als de PFL9707 heeft de Viera VT50 een geavanceerd audiosysteem met direct geluid naar voren en een subwoofer voor diepere bassen.
Aangezien de PFL9707 een lcd-tv is, vergelijken we de tv behalve met de Viera VT50-plasma-tv ook met het topmodel van de lcd-lijn van Panasonic, de Viera WT50. Ook bij dit model is de audioweergave bovengemiddeld, maar de zwartweergave is teleurstellend. Dit komt door het ips-paneel dat wel betere kijkhoeken oplevert. Het ontwerp van de voet is apart te noemen vanwege de vorm van een groot uitgevallen 'boomerang'.
Specificaties
Merk en uitvoering |
Merk |
Philips |
Uitvoering |
46PFL9707 |
Afbeeldingen |
:fill(white)/i/1352117351.jpeg?f=thumblarge) :fill(white)/i/1352117350.jpeg?f=thumblarge) :fill(white)/i/1352117349.jpeg?f=thumblarge) |
Prijs en beoordeling |
Prijs |
€ 2.474,24 |
Aantal aanbieders |
6 winkels |
Eerste prijsvermelding |
Donderdag 1 november 2012 |
Beeldeigenschappen |
Schermdiagonaal |
46" |
HD specificatie |
Full hd |
Beeldinterpolatiesysteem |
1200Hz Perfect Motion Rate |
Beeldtechniek |
Televisietype |
Lcd |
Backlight |
Led: full-led |
Resolutie (tv) |
1920x1080 (full hd 1080p) |
Contrastverhouding (dynamisch) |
150.000.000:1 |
Geluid |
Speakervermogen (rms) |
40W |
Energie |
Stroomverbruik |
80W |
Stroomverbruik (stand-by) |
0,1W |
Afmetingen |
Diepte (zonder voet) |
206mm |
Gewicht |
18kg |
Overig |
Beugelbevestiging |
Vesa 300mm |
Introductiejaar |
2012 |
Meer informatie |
EAN |
- |
SKU |
- |
Tweakers ID |
320352 |
Specs van fabrikant |
Productinformatie van de fabrikant |
Conclusie
Op de bouwkwaliteit van de PFL9707 is niets aan te merken. Ondanks de kwetsbaar ogende hals van de standaard is deze op zijn taak berekend, al bemerken we enig nadeinen als de tv aan de bovenkant een tikje krijgt of met de hand gedraaid wordt. De witte achterkant oogt fris en zou niet misstaan in de woonkamer, terwijl TP Vision de bezels van de tv smaller gemaakt heeft, waardoor het accent meer nog dan voorheen op het beeld gelegd wordt.
De tv moet het zonder verdere aanpassingen vooral hebben van de diepe zwartweergave met behulp van het local dimming-systeem met het grote aantal led-zones, en van de uitstekende kleurreproductie. Ook is het semi-matte Moth-Eye-filter zeer effectief in het bestrijden van reflecties, waardoor het contrast bij invallend licht langer behouden blijft dan bij andere lcd-tv's en bijna alle plasma-tv's.
Af-fabriek zou de witbalans voor een dergelijke high-end tv nog wat strakker kunnen, terwijl ook de werking van het local dimming-systeem aandacht behoeft. Vooral het feit dat het aanzetten ervan het gamma, de witbalans en de maximale helderheid in de war schopt, is niet handig. Natuurlijk kun je met behulp van de Movie-, ISF Day- en ISF Night-beeldmodes een aantal zinvolle presets instellen, zodat je niet steeds een aantal beeldinstellingen moet wijzigen, maar TP Vision zou eens met een schuin oog moeten kijken naar het local dimming-systeem dat Sony bij zijn Bravia HX950 gebruikt.
Nieuw ten opzichte van de PFL9706 is dat het nieuwe model gebruikmaakt van een dualcore-soc. Dat maakt de bediening van de tv merkbaar sneller dan die van andere Philips-modellen, maar ten opzichte van de concurrentie is de menu-interface nog altijd traag en heeft de Smart TV-omgeving weinig extra mogelijkheden. De nieuwe remote met ingebouwd qwerty-toetsenbord aan de achterzijde is een goede greep, maar het liefst hadden we gezien dat er ook bewegingen mee herkend konden worden, zoals het geval is bij de remote die LG als extra bij sommige modellen levert.
Verder heeft de PFL9707 een extra hdmi- en usb-poort ten opzichte van zijn voorganger. Heb je de extra features van het nieuwe model niet nodig, dan zou de huidige PFL9706 een voordeligere koop zijn, maar de vraag is hoe lang dat model nog verkrijgbaar is. In vergelijking met de geboden alternatieven levert de Philips-tv betere zwartwaarden en dus een hoger contrast, terwijl de PFL9707 in een ruimte met meer omgevingslicht beter tot zijn recht komt dan bijvoorbeeld de Viera VT50-plasma-tv van Panasonic.
[update 29/11]: Aan het Beelduniformiteit-onderdeel op de Beeldeigenschappen-pagina is een alinea toegevoegd over het zogeheten 'dirty screen effect', naar aanleiding van opmerkingen van @GuiltyNL.
Eindoordeel