Inleiding: pompen of verzuipen
Zo snel als bedrijven opkomen, kunnen ze ook weer vallen. HTC is nog niet gevallen, maar kijkt sinds een half jaar wel nadrukkelijk over de rand van een ravijn naar beneden. De verkopen en prognoses daalden met tientallen procenten en het aandeel op de beurs is bijna gehalveerd.
In de forumtopics en in reacties onder artikelen en reviews is de oorzaak niet moeilijk te achterhalen: het bedrijf dat ooit tweakers aansprak met opvallende designs en top-specificaties viel de afgelopen tijd in herhaling. HTC doet weinig moeite dat te ontkennen. Vlak voor de val in verkopen en marktwaarde, gaf HTC al toe dat het toegenomen aantal modellen ervoor zorgden dat smartphones op elkaar gingen lijken. Het is een 'design language', een vaste set elementen die ervoor zorgen dat de ontwerpers sneller een nieuw design in elkaar kunnen schroeven.
Het zorgde ervoor dat er een lange reeks HTC's verscheen die nauwelijks van elkaar te onderscheiden bleken. Het zijn niet alleen modellen voor de Nederlandse markt: voor diverse werelddelen en providers worden verschillende modellen gemaakt, bijvoorbeeld voor Chinese en Amerikaanse providers.
HTC is bovendien een groter bedrijf geworden en volgens de eigen medewerkers is snel schakelen daardoor lastiger geworden: meer managers hebben wat te zeggen over de koers. Oprichter en directeur Peter Chou greep toch in: voor 2012 gingen er minder toestellen gemaakt worden, terwijl er meer aandacht moest worden besteed aan 'hero devices', de vlaggenschepen.
De fabrikant, die nog geen anderhalf jaar geleden onbetwist aan de top stond op sites als Tweakers.net, heeft een comeback nodig. De toestellen waarmee dat moet gaan gebeuren zijn nu aangekondigd: de One X en One S. Tweakers.net wierp een eerste blik op dit nieuwe vlaggenschip van HTC om te kijken of de fabrikant hiermee weer terug kan komen aan de top.
De One X wordt het vlaggenschip, mede door de quadcore-processor, het grotere scherm en de hogere resolutie. De One X wordt ook iets duurder dan de One S: de One X krijgt 649 euro als prijskaartje mee, terwijl de One S 549 euro moet opbrengen. Veelal zijn toestellen van HTC kort na release al vijftig euro of meer goedkoper dan de adviesprijs. De One V is een mid-range model en moet 329 euro gaan kosten.
One X: HTC's eerste quadcore
Processor: huh, geen Qualcomm?
Zie je HTC gaan, dan komt Qualcomm er alweer aan. Jarenlang waren HTC en Qualcomm als Bassie en Adriaan of Gordon en Gerard Joling: een onafscheidelijk duo. HTC bracht elke telefoon - met uitzondering van enkele Chinese modellen met netwerktechnologie die Qualcomm niet ondersteunt - uit met een system-on-a-chip van Qualcomm.
Maar Bassie en Adriaan zijn al jaren uit elkaar en 'Geer en Goor' treden ook niet meer samen op. Nu zijn HTC en Qualcomm in elk geval voor een keer uit elkaar. Qualcomm heeft niet op tijd een quadcore-soc klaar en daarom schakelt HTC over op Nvidia, die zijn Tegra 3 al wel klaar had liggen.
De Tegra 3 is een system on a chip van Nvidia met vijf applicatieprocessorkernen met Cortex A9-core. De vijfde processorkern, eveneens een Cortex A9, draait maximaal op 500MHz en heeft een ander type transistors, waardoor het stroomverbruik lager is dan dat van de andere cores op dezelfde kloksnelheid. Als deze kern hoger zou worden geklokt, zou het stroomverbruik echter hoger zijn; vandaar dat Nvidia in dezelfde soc verschillende transistortypes toepast.
De vijfde kern wordt ingezet als de telefoon minder te doen heeft en dus op een lagere kloksnelheid met een kern alle taken af kan handelen. Dat is bijvoorbeeld het geval als de gebruiker de smartphone niet gebruikt en er een mail binnenkomt: om dat te verwerken is simpelweg weinig processorkracht nodig.
De Tegra 3 wordt ook toegepast in enkele andere smartphones die dit voorjaar uitkomen. Een hoger geklokte versie zit in de Asus Transformer Prime-tablet, die sinds vorige maand in de Nederlandse winkels ligt.
De gpu op de soc is Nvidia's eigen GeForce, waarvan nu actief wordt gepromoot dat hij twaalf kernen heeft. Dat is marketing: de vorige GeForce-fpu uit de Tegra 2 heeft acht kernen, maar presteerde desondanks niet beter dan de gpu's van de concurrentie. De PowerVR SGX543MP2, gepromoot als een gpu met twee kernen, presteert zelfs veel beter in de iPhone 4S en iPad 2.
De One X voelde tijdens de hands-on periode vlot en soepel aan. Het wisselen tussen taken was opvallend soepel en ook het uitvoeren van grafisch lastiger taken, zoals het laten reflowen van de tekst op een drukke webpagina na inzoomen, gebeurde opvallend veel sneller dan bij voorgaande toestellen.
Scherm
Het scherm van de One X heeft een diagonaal van 4,7" en een resolutie van 1280x720 pixels. Daarmee komt het aantal pixels per inch op 312, waarmee het scherm de scherpste is van alle smartphones die HTC tot nu uitbracht in Nederland. De Touch Diamond en Touch Pro uit 2008 hielden tot nu toe het record voor HTC met 285ppi.
De Xperia X1 die door Sony Ericsson is uitgebracht en door HTC is gemaakt, heeft een 3,0"-scherm met een resolutie van 800x480 pixels, waarmee het een ppi heeft van 311. Ter referentie: de Galaxy Nexus heeft een ppi van 316, terwijl de iPhone een ppi heeft van 326 en Sony's Xperia S 341.
Het scherm is een lcd van Sharp of OU; de afgelopen tijd gebruikte de fabrikant slcd's van Sony, maar de schermen konden niet meer mee met de top van de markt.
Het display is een lcd en heeft een techniek vergelijkbaar met ips. Daardoor zijn de kijkhoeken bijna 180 graden. Bovendien is een schermlaag weggelaten, waardoor het scherm beter afleesbaar moet zijn in zonlicht. Het scherm is een plaatje: de kleuren zien er mooi uit en door de mindere reflectie ziet zwart er zwarter uit dan op eerdere HTC's.
One X: stijlbreuk
Design
Alle recente HTC's leken er ongeveer hetzelfde uit te zien. De One X breekt grotendeels met die trend op meerdere punten. Op het gebied van dikte, materiaalgebruik en vormgeving zijn behoorlijke wijzigingen doorgevoerd sinds de Sensation-lijn.
Om te beginnen de vormgeving: de behuizing is gebogen en het scherm ligt erop. Het is lastig in woorden te vangen, maar het lijkt erop alsof het platte scherm in een gebogen behuizing is gestopt. Dat klinkt niet per se positief, maar het maakt dat je het idee hebt dat het scherm uit het toestel komt en geeft een science-fiction-achtig gevoel. Hoewel het design anders is, is het effect vergelijkbaar met dat van de Nokia N9 en Lumia 800.
Sinds de Legend in 2010 rustte HTC al zijn high-end toestellen uit met aluminium behuizingen, maar dat is nu ook losgelaten. In plaats daarvan is het toestel gemaakt van kunststof met een door HTC ontwikkelde finish, dat ergens tussen glad en stroef aanvoelt. Het voelt goed, maar geeft hem geen luxe uitstraling die je zou verwachten van een toestel dat als adviesprijs 649 euro meekrijgt.
Tot slot de dikte: de One X is ongeveer 9mm dik, behoorlijk dunner dan de 12mm van de Sensation-telefoons. Het dieet voor HTC-smartphones was hard nodig: de concurrentie maakt telefoons ook dunner en de fabrikant wil meedoen. De afmetingen vallen mee: de One X is nauwelijks groter dan de Galaxy S II van Samsung.
Daar staat tegenover dat HTC een aantal compromissen heeft gesloten om de ruimte optimaal te benutten. Zo is de accu vast ingebouwd om hem groot genoeg te kunnen maken, claimt HTC. De traditionele simkaart is ingeruild voor een microsim, terwijl ook het microsd-slot is verdwenen. Er zit 32GB flashgeheugen in het toestel, waarvan ongeveer 26GB beschikbaar is voor de gebruiker.
Uiterlijk
Het moge duidelijk zijn dat de voorkant wordt gedomineerd door het scherm. Boven het scherm zijn de speaker en frontcamera te vinden, terwijl aan de onderkant drie capacitieve knoppen zitten: Terug, Thuis en Apps - de drie knoppen die in Android 4.0 ook op het scherm kunnen worden weergegeven. De Menu-knop wordt centraal onderin op het scherm weergegeven voor apps die gemaakt zijn voor Android 2.3 en ouder.
Aan de rechterzijkant zitten de volumeknoppen. Ondanks alle moeite die HTC heeft gestoken in de camera, heeft de camera geen eigen knop. Waarom dat zo is, mag een raadsel heten: een cameraknop vergemakkelijkt het gebruik van de camera en is daarom essentieel voor elke serieuze cameratelefoon. De Aan-/Uit-knop zit aan de bovenkant. De cameramodule aan de achterkant steekt uit, een compromis dat HTC sinds de HD2 uit 2009 bij veel toestellen heeft gesloten.
Camera
De camera kan foto's maken met een maximale resolutie van acht megapixels, terwijl hij video's kan schieten op 1080p-resolutie bij maximaal 60fps. Die 60fps zou dan gebruikt kunnen worden voor 'slow motion'-video's. Ook is er software op het toestel om foto's en filmpjes te bewerken.
Volgens HTC kan de camera in 0,7 seconde een foto maken. Desondanks zou hij iets langzamer zijn dan de Sony Xperia S, die zelfs zonder het lockscreen te tonen binnen anderhalve seconde een foto kan maken, waarbij de stap van het activeren van het scherm dus overgeslagen kan worden. Met een fysieke cameraknop had HTC diezelfde truc kunnen toepassen. Na de eerste foto kan er elke halve seconde een geschoten worden.
De snelheid van de camerasoftware is nog niet op het niveau waar HTC claimt dat het komt, vermoedelijk omdat de software nog getweakt wordt voor de release in april. De kwaliteit van de sensor is tijdens zo'n korte hands-on lastig te beoordelen.
Een ander bijzonder aspect van de camera is de flitser: het is een Smart Led-flitser met verschillende standen voor verschillende lichtomstandigheden. HTC paste tot nu toe een dubbele led-flitser toe voor verlichting. De flitser doet zijn werk in donkere omstandigheden goed, maar voor een goede vergelijking zullen we moeten wachten tot de release.
Er zijn nog veel aspecten van de telefoon die niet aan bod kunnen komen tijdens zo'n hands-on, zoals de geluidskwaliteit van de Beats-software en streamen via whdmi. Dat kan pas getest worden tijdens de review.
One S: stille kracht
Processor: Krait
Het zal lastig uit te leggen zijn aan noobs, maar de processor in de One S is stiekem een krachtpatser die zich prima kan meten met de quadcore Tegra 3 uit de One X.
Eerst de ruwe specs: het gaat volgens HTC om een dualcore Qualcomm Snapdragon S4-soc, waarschijnlijk een MSM8260A of MSM8960. De processor met Krait-core, in plaats van de verouderde Scorpion-core. De micro-architectuur is door Qualcomm zelf gemaakt en is vergelijkbaar met Cortex A15, terwijl de Tegra 3 is gebaseerd op Cortex A9. De S4-socs worden bovendien gebakken op 28nm, waardoor hij zuiniger kan zijn bij het uitvoeren van dezelfde taken. Kortom: in de praktijk hoeft de One S niet onder te doen voor de One X.
Dat bleek ook tijdens onze eerste hands-on ervaring. Bij het starten en wisselen van apps en laden van websites was het toestel niet merkbaar sneller of trager dan de One X. De gpu op de soc is een Adreno 225 van Qualcomm zelf. Qualcomm lijkt op grafisch gebied altijd een stapje achter te lopen op de concurrentie en het is de vraag of dat nu anders is; daarvoor zullen we benchmarks moeten afwachten.
Scherm: Super Amoled
Geen typfout: HTC gaat, na het eerdere debacle medio 2010, wederom schermen van Samsung gebruiken. Voor wie het zich niet kan herinneren: HTC leverde zijn Desire-smartphone met amoleds van Samsung, maar Samsung besloot de beperkte capaciteit bij fabricage van amoled-panelen voor eigen toestellen in te zetten. Gevolg was dat HTC-klanten maanden moesten wachten op hun toestel. Uiteindelijk bracht HTC een versie van de Desire uit met een lcd van Sony in plaats van een amoled.
Samsung toonde Super Amoled voor het eerst twee jaar geleden op de Bada-telefoon Wave en de Android-smartphone Galaxy S. Super Amoled verschilt van amoled door het verwijderen van een van de schermlagen. Het scherm heeft een PenTile-layout, waarbij de groene subpixels gedeeld worden door meerdere pixels. Dat maakt teksten en overgangen veelal onduidelijker.
Door Super Amoled is zwart dieper zwart dan op lcd's, al is het verschil met de lcd van de One X niet zo groot. Kleuren worden bovendien feller weergegeven, al is wit juist een beetje groening of roze. Ook daar heeft de One S last van.
De resolutie van het scherm is 960x540 pixels, evenveel als bijvoorbeeld de Sensation. Door de PenTile-layout is de werkelijke resolutie ietsjes lager. Het scherm is vermoedelijk hetzelfde als die van de Motorola Razr.
Het scherm ziet er goed uit en voor een toestel met 4,3"-scherm is de telefoon niet al te groot. De kleuren zijn overgesatureerd en of je daarvan houdt, is een kwestie van smaak.
One S: ouderwetse unibody
Design
Terwijl de One X van kunststof gemaakt is, is de One S weer een echte aluminium unibody. Deze keer geen rare kunstgrepen als bij de Sensation, waar de grote accuklep ervoor zorgt dat er veel stof in de buurt van het scherm komt, maar de constructiemethode van de Legend is herbruikt. Daarbij is het toestel geschoven in een aluminium case die een groot deel van de achterkant en een klein deel van de voorkant behelst. Het aluminium is bovendien voorzien van een speciale behandeling, waardoor het vier keer zo stevig zou zijn.
Het meest opvallende aan de One S is de geringe dikte: hij meet minder dan acht millimeter en hij is daarmee dunner dan de Galaxy S II. Ook bij de One S heeft HTC ervoor gekozen de accu in te bouwen om ruimte te besparen. Daarnaast is er ook hierbij geen plek voor de microsd-kaart en moet de gebruiker het doen met 16GB intern geheugen.
De achterkant van de One S heeft een kleur die afloopt van lichter grijs aan de bovenkant naar donker grijs aan de onderkant. De voorkant is voornamelijk bedoeld voor het 4,3"-scherm.
Uiterlijk
Van de voorkant is het duidelijk dat de One X en One S onder dezelfde vlag vallen. Veel van de designelementen komen overeen, zoals de plaatsing van de frontcamera, de randen rond het scherm en de knoppen onder het scherm.
Net zoals altijd komen ook nu veel designelementen weer terug: de plaatsing van de volumeknoppen rechts, het ontbreken van een cameraknop en de plaatsing van de micro-usb aan de rechterzijkant. Ook bij de One S steekt de cameramodule iets uit. De rand rond de camera is rood gemaakt om te matchen met het Beats-logo, dat het HTC Sense-logo heeft vervangen.
De One S voelt lekker aan in de hand en heeft een luxe uitstraling. Door zijn aluminium behuizing heeft hij een wat betere uitstraling van de One X. Hij is bovendien niet zo groot als de One X, iets dat de bediening met een hand ten goede komt.
>
One V: de comeback van de kin
In de aankondiging van de One V legde HTC zelf de link met de Legend, een Android-smartphone die de fabrikant twee jaar geleden op deze zelfde beurs voor het eerst toonde.
De One V heeft een opvallend designelement gemeen met de Legend: de beroemde kin. Dankzij de Hero en Legend is de kin misschien wel het meest onderscheidende designelement van HTC's Android-toestellen geworden, maar met grotere schermen is er geen ruimte voor om die toe te passen.
Waar bij de Hero de knoppen en trackball op de kin te vinden waren en de Legend daar een optische trackpad had zitten, is de kin bij de One V alleen cosmetisch. Volgens HTC brengt de kin het toestel dichterbij de mond bij het bellen en zorgt het ontwerp dat het toestel prettig vasthoudt.
Behalve de kin is de One V geen spectaculair toestel op gebied van specificaties. Het scherm is met 3,7" fors kleiner dan de andere twee One-telefoons. Het display is een slcd zoals HTC dat al eerder toepaste. Met zijn 800x480-resolutie is het beeldscherm wel redelijk scherp.
Het opslaggeheugen is met 8GB behoorlijk hoger dan die van voorganger Desire S en net als de andere One-telefoons is de camerasoftware- en geluidkwaliteit verbeterd, al hebben we beide elementen niet tijdens onze hands-on kunnen controleren.
De processor is een singlecore Qualcomm Snapdragon S3 en is daarmee vermoedelijk gelijk aan die van de Desire S. Het is begrijpelijk dat HTC een betaalbaarder model op de markt wil brengen, maar de One V zit op alle gebieden ver achter de andere twee One-toestellen.

Software: nieuwe Sense
Sense 4.0: allemaal net anders
De One-telefoons draaien op Android 4.0 Ice Cream Sandwich met Sense 4.0, een nieuwe versie van HTC's skin over de standaard interface voor Android. De nieuwe skin werkt net iets anders dan de voorgangers. Veel dingen zijn hetzelfde: het lockscreen lijkt op die van Sense 3.0, bekend van onder meer de Sensation.
Het homescreen is wel anders. In plaats van de balk onderin met niet-aanpasbare knoppen voor hoofdmenu, telefoon en aanpassen staan er vijf iconen waarvan er vier aanpasbaar zijn: de middelste, die leidt naar het hoofdmenu, is als enige niet te vervangen. Dat komt overeen met de standaard launcher van Android 4.0.
Het hoofdmenu wijkt ook af: tot nu toe gebruikte HTC vanaf de eerste versie van Sense in 2009 een verticale lijst met alle apps. Dat is nu een lijst geworden met pagina's, zoals standaard is in Android 4.0 en op iOS.
Een van de prettigste veranderingen is het menu om van apps te wisselen: in plaats van de verticale lijst met apps in stock Android 4.0 staan alle openstaande apps horizontaal op een rijtje met een screenshot. Sluiten kan door de app naar boven te vegen. Het ziet er gelikt uit en werkt als een trein.
In het hoofdmenu is nu ook een knop opgenomen om te zoeken, rechts bovenin. Ook zit daar een link naar Android Market, zoals ook standaard is in Android 4.0.
Het instellingenmenu is stevig onder handen genomen: het is niet langer zwart, maar wit. De menu's worden ook anders op het scherm getoverd: het is een animatie die doet denken aan lamellen die naar beneden worden gerold. Als je beneden aan een lijst komt en doorscrollt, bewegen ze om aan te geven dat je niet verder kan scrollen.
HTC heeft Beats geïntegreerd met zijn Sense-skin. Waar de integratie op de Sensation XE en XL nogal rigide was gedaan (twee instellingen, Beats aan en Beats uit), is dat nu zorgvuldiger uitgewerkt. Zo kan het Beats-audioprofiel worden gebruikt met alle muziekspelers en niet alleen met de eigen muziekspeler van HTC. Zo kun je ook Spotify luisteren of YouTube-filmpjes bekijken met Beats Audio. Ook kun je meer spelen met instellingen; de equalizer is terug en je kunt diverse instellingen gebruiken voor muziek. Die opties had HTC weggehaald.
Toch is Beats ook weer minder geïntegreerd: HTC-medewerkers vertelden dat het meeleveren van een Beats-headset met de telefoons te duur is en daarom is afgeschaft. Dat is een onbegrijpelijke keuze, want zo moet je extra geld investeren, terwijl HTC zelf de software heeft aangepast en een audiochip aan de telefoons heeft toegevoegd om het geluid beter te maken. We hopen van harte dat HTC op deze beslissing terugkomt - al werkte Beats in de Sensation XE ook met eigen headsets.
Een andere dienst die in Sense is geïntegreerd is Dropbox. Je kunt Dropbox-bestanden in diverse apps vinden en uiteraard kun je bestanden makkelijk automatisch uploaden - iets dat de Dropbox-app zelf ook kan trouwens. Je krijgt twee jaar lang 25GB gratis dankzij een deal van HTC en Dropbox.
Een andere grote deal die HTC heeft gesloten is met Apple. Dankzij die deal kunnen de nieuwe HTC-telefoons communiceren met iTunes, een muziekprogramma dat veel mensen gebruiken om hun collectie te beheren.
Wat niet is verdwenen, is dat Sense een zware skin is: al sinds de Desire weten gebruikers dat Sense een behoorlijke sta-in-de-weg kan zijn op het gebied van geheugen. Android 4.0 gebruikt een gecombineerd geheugen voor firmware, apps en opslag, waardoor het probleem verholpen moet zijn. Het minder voorinstalleren en meer downloadbaar maken van bepaalde apps zou echter wel wenselijk zijn: zo kun je Sense beter naar je hand zetten.
HTC besteedde tijdens zijn persconferentie veel tijd aan de camerasoftware. Zo zou een foto maken sneller gaan; een foto maken kost je 0,7 seconden, autofocus zou slechts 0,2 seconden duren.
Helaas was er geen stopwatch voorhanden, maar tijdens een korte vergelijking was het duidelijk zichtbaar dat de camerasoftware op in elk geval de One X en One S veel sneller functioneerde dan die van de Sensation XE.
Tot slot
Meer dan vorig jaar wil HTC dit jaar indruk maken op telecombeurs Mobile World Congress. Het bedrijf moet wel: het is de aandacht van veel gebruikers kwijt en het is lastig dat te herwinnen.
De One X is de ultieme poging daartoe. Sommige elementen komen van de Samsung Galaxy S II - hij is naar voorbeeld van de S II veel dunner en lichter dan voorgaande HTC-vlaggenschepen - andere elementen zijn weer typisch HTC, zoals de camera die uitsteekt en de algemene look van het toestel.
De fabrikant heeft bovendien meer dan bij vorige toestellen weer een drang naar vernieuwing op gebied van camera, ondersteunde technologieën zoals nfc en bluetooth 4.0 en hardware.
Dankzij de indrukwekkende specslijst en het mooie scherm heeft HTC eindelijk een toptoestel dat zichzelf kan verkopen en dat mee zou moeten kunnen met de absolute top van de markt - vermoedelijk ook nog als Samsung de opvolger van zijn Galaxy S II aankondigt.
De verrassing van dit voorjaar kan echter wel eens de One S blijken te zijn. Hij is handzamer, dunner en gemaakt van gehard metaal. Bovendien is die Qualcomm Krait-processor stiekem misschien zelfs wel even krachtig als de quadcore uit de One X.
Hoewel HTC dus een inhaalslag maakt, zijn in het proces wel wat prettige features komen te vervallen: de verwisselbare accu is niet meer aanwezig en ook het micro-sdhc-slot hadden we liever wel in het toestel gezien.
We kunnen in elk geval niet wachten om beide toestellen op onze pijnbank te leggen om te kijken wat ze daadwerkelijk in hun mars hebben. We weten nog niet wat de concurrentie doet, maar als je een toestel wil kopen dit voorjaar, zijn deze twee in elk geval het bekijken waard.