Een open spelwereld
Samengevat
Game Freak heeft met Pokémon Legends: Arceus een verrassende nieuwe game afgeleverd, waarin oude gameplay-elementen worden aangepakt. Dat werkt erg goed; de nieuwe Alpha Pokémon, de nieuwe Strong en Agile aanvallen, maar vooral de vrijheid die je hebt in het benaderen van Pokémon en het bevechten ervan, pakken goed uit. Het maakt dat je je veel meer de jager voelt die echt op jacht is naar nieuwe Pokémon voor in je Pokedex. Helaas is Legends: Arceus ook een game die naar meer smaakt dan je krijgt. Die open spelwereld is wat saai en kaal. Er is bovendien weinig te doen, behalve Pokémon vangen en wat grondstoffen verzamelen. Hoewel er lekker veel quests en nog veel meer sidequests zijn, maakt dat de game toch wat eentonig. Pokémon Legends: Arceus is dus een prima game, maar wel een game waarvan we meer hadden verwacht.
Het is mooi om te zien dat Game Freak, de Japanse studio die als sinds 1996 verantwoordelijk is voor de verschillende Pokémon-games, na al die tijd wat nieuws aandurft. Zo kun je Pokémon Legends: Arceus immers wel noemen; de game heeft veel vertrouwds, maar gelukkig ook de nodige nieuwe kanten.
Dat Game Freak wat nieuws probeert, was al duidelijk toen de studio een klein jaar geleden de game presenteerde. In de eerste reacties werd Legends: Arceus gelijk bestempeld als 'Pokémon meets Breath of the Wild', vooral door de grote, open spelwereld waarin de nieuwe game zich afspeelt. Dat is inderdaad een heel verschil met de vele voorgaande games, waarin je doorgaans heel kleine levels voorgeschoteld krijgt. Niet dat de spelwereld in Legends: Arceus helemaal open is. Hij is verdeeld in een handvol flinke open zones, waarin je alle ruimte hebt om vrij rond te lopen.
:strip_exif()/i/2004911438.jpeg?f=imagenormal)
Makkelijker ontwijken
Niet alleen jijzelf, ook de vele Pokémon lopen, zwemmen of vliegen er vrij rond. Er valt dus genoeg te vangen. Een verschil is wel dat je de Pokémon nu veel makkelijker kunt ontlopen als je dat wilt. Je zult hier niet om de haverklap verrast worden door een Pokémon die je per se moet bevechten. Wat je dan weer niet of nauwelijks zult aantreffen, zijn andere trainers die je moet bevechten. Ze zijn er, maar het zijn er niet veel en ze staan dus niet in de weg van heerlijk vrij door de spelwereld zwerven.
Terug in de tijd
Dat je nauwelijks andere trainers tegen het lijf loopt, komt voort uit het verhaal. We gaan voor Legends: Arceus flink terug in de tijd. Je komt als, uiteraard beginnend, trainer terecht in de Hisui-regio. Het is de regio die in latere games bekendstaat als Sinnoh. Het verhaal speelt zich af voor de gebeurtenissen uit Pokémon Diamond en Pearl, in een tijd waarin er nog niet zoveel bekend was over Pokémon. De inwoners van Hisui zijn zelfs nog behoorlijk bang voor de voor hen mysterieuze wezens. Er zijn dan ook nog nauwelijks trainers.
Een van de hoofdpersonen in de game, professor Laventon, heeft zich tot taak gesteld om de allereerste Pokedex samen te stellen. Hij kan dat echter alleen met jouw hulp. Waarom uitgerekend jij de geschiktste kandidaat bent om hem daarbij te assisteren, vormt een belangrijk deel van het verhaal. Het uitgangspunt is echter simpel; de professor wil een Pokedex en jij moet daarvoor alle beesten vangen. En op de achtergrond spelen ook de Diamond- en Pearl-clans al een rol, als twee rivaliserende partijen in het verhaal.
:strip_exif()/i/2004911464.jpeg?f=imagenormal)
Minder dialoog
Er zit zelfs opvallend veel verhaal in de game, maar gelukkig opvallend weinig dialogen. Game Freak wilde, naar goed Japans gebruik, de games nog weleens volstoppen met eindeloos voortkabbelende dialogen, maar heeft zich hier weten in te houden. Dat is erg prettig en is misschien zo omdat er best veel personen zijn met wie je een praatje kunt maken. Dat komt doordat je in de game niet alleen de quests krijgt voorgeschoteld die de belangrijkste verhaallijn vormen, maar er ook een flinke hoeveelheid sidequests beschikbaar is: kleine persoonlijke verhaaltjes, waarin de nog mysterieuze Pokémon vaak een bijrol spelen. Het maakt dat je altijd verschillende quests hebt waarvoor je op pad kunt als je vanuit Jubilife Village, de belangrijkste nederzetting in de game, weer eens op avontuur gaat in een van de zones. Ook dat is erg prettig: de wetenschap dat je op elk gewenst moment de wereld in kunt trekken en dat er genoeg te doen valt.
:strip_exif()/i/2004911460.jpeg?f=imagenormal)
Slapen in een tentje
Je bent bij je avonturen niet afhankelijk van Jubilife Village. Als je een nieuwe zone ontdekt, zul je daar steeds een paar kleine kampen maken. Het is niet meer dan een tentje en een workshop, maar genoeg om je Pokémon te laten rusten of genezen, om ze te verwisselen en om inkopen te doen. Het zijn bovendien hubs vanwaaruit je naar andere hubs kunt reizen. Je hebt daarbij altijd de optie om vanaf een willekeurige plek in de wereld naar een van die kampjes te reizen. Dat is nog niet alles, want je kunt gedurende de game ook wat Pokémon bemachtigen waarmee je jezelf sneller kunt verplaatsen.
Dat begint met Wyrdeer, een hert dat je als een paard kunt berijden. Om het leven nog makkelijker te maken, bemachtig je later Pokémon waarmee je over water en door de lucht kunt bewegen. Daardoor loont het bovendien de moeite om de eerste zones opnieuw te bezoeken, maar dan met meer bewegingsvrijheid. Voeg daarbij dat Legends: Arceus dag en nacht kent, en dat het er af en toe regent, en je hebt een haast volwaardige openwereldgame. Het is ook precies waar de vergelijking met Breath of the Wild vandaan komt.
:strip_exif()/i/2004911474.jpeg?f=imagenormal)
Sluipen en duiken
Toch is de open spelwereld niet eens de opvallendste verandering die Game Freak doorgevoerd heeft. Je zult in Legends: Arceus ook op een heel andere manier Pokémon vangen. Je speelt de game vanuit het derdepersoonsperspectief, waarbij je de camera lekker vrij kunt bewegen. Je kunt bovendien niet alleen lopen en rennen, maar ook sluipen en je zelfs verschuilen in de vaak voorkomende plukken hoog gras. Dat maakt dat je jezelf goed kunt positioneren ten opzichte van de Pokémon die je wilt vangen of bevechten. Je hebt zelfs een dodge en mocht je dus onverwachts aangevallen worden, dan kun je die aanval ontwijken. Als je de sterkste Pokémon in de game bevecht, speelt dat nog een grote rol ook.
Het geeft je veel meer het gevoel echt op jacht te zijn naar Pokémon, in plaats van er om de haverklap tegenaan te lopen. Het maakt bovendien dat je niet per se elke Pokémon op je pad hoeft te confronteren. Je kunt er simpelweg aan voorbij rennen of sluipen. Je hoeft er niets mee; je kunt er wat mee. Die vrijheid is zeer aangenaam.
Er is daarbij een duidelijk onderscheid tussen de verschillende Pokémon. De ene soort is van nature erg schuw en zal je zoveel mogelijk ontwijken, de andere is juist agressief en zal proberen je aan te vallen. Zelfs in dat laatste geval is het doorgaans eenvoudig om de confrontatie uit de weg te gaan. Het maakt dat je je aanpak moet afstemmen op de soort die je wilt vangen of bevechten.
:strip_exif()/i/2004911452.jpeg?f=imagenormal)
Beweeg die Switch
De confrontatie aangaan met een Pokémon verloopt in twee stappen. Als je dicht genoeg bij een Pokémon geslopen bent, zie je om de Pokémon twee haakjes verschijnen ten teken dat je met succes een Poke Ball zou kunnen gooien. Als je dat doet, komt opeens de bewegingssensor van de Switch in actie, waarmee je de bal vervolgens mikt. Gooi je raak, dan verdwijnt de Pokémon in de bal, wat uiteraard niet wil zeggen dat de vangst succesvol is. De Pokémon kan er nog uit springen. Bij het vechten met een Pokémon werkt het net zo. Als je dichtbij genoeg bent, kun je met de bewegingssensor mikken en een van de zes Pokémon die je bij je draagt, naar het slachtoffer toe werpen. Daarna begint een turn-based gevecht in de bekende Pokémon-stijl.
Daarin zijn wel wat kleine vernieuwingen doorgevoerd. Als een Pokémon nu een nieuwe skill leert, hoef je geen andere skill meer af te leren. Belangrijker is dat er nu zowel een Strong als een Agile aanval is ingevoerd. De termen spreken voor zich: de Strong-aanval is krachtiger, de Agile vooral sneller, wat bijvoorbeeld kan betekenen dat je twee keer snel achter elkaar door dezelfde Pokémon aangevallen wordt.
:strip_exif()/i/2004911472.jpeg?f=imagenormal)
Alpha Pokémon
Verder zijn er nu niet alleen Shiny en Legendary Pokémon, maar ook de nieuwe Alpha Pokémon. Die zijn er van elk type. Je ziet dat je een Alpha-versie voor je hebt, doordat die flink groter is en doordat de Alpha opvallende rode ogen heeft. Het is eigenlijk een soort miniboss, de sterkste variant van dat specifieke type Pokémon en ook echt een stuk sterker dan de gewone versie. Ze gelden een beetje als afronding. Omdat Pokémon allemaal gebonden zijn aan een bepaalde regio, geldt de Alpha als het summum. Als je die hebt verslagen, heb je dat hele type onder de knie.
Overigens verschijnt een bepaald type Pokémon niet zomaar in je Pokedex. Voordat het zover is, moet je er een aantal vangen en daarbij een aantal doelen halen die per type licht kunnen verschillen. Een paar keer onopgemerkt blijven als je een bal gooit, bijvoorbeeld. Dat we flink teruggaan in de tijd, blijkt overigens ook doordat Poke Balls een nieuw fenomeen zijn. Niet iedereen kent het gebruik ervan en je wordt erom geroemd. Je hebt ook geen oneindige voorraad. Je kunt nieuwe kopen of, veel handiger, zelf maken. Dat kan in dorpen als Jubilife Village of de vele kleine tentenkampen, maar ook met je draagbare Workbench, mits je de juiste ingrediënten op zak hebt. Alleen al om die reden zal het verzamelen van de benodigde grondstoffen een vaste routine worden in de game. Van planten tot hout, erts en kristallen, je hebt vanalles nodig, niet alleen voor het maken van nieuwe Poke Ball, maar ook voor het maken van Revives en allerhande Potions.
:strip_exif()/i/2004911440.jpeg?f=imagenormal)
Pittiger dan je gewend bent
Dan zijn er in de game ook nog echte bosses, die uiteraard een voorname rol spelen in het verhaal. Het zijn erg sterke Pokémon, die ook nog eens gecorrumpeerd zijn door iets dat we hier niet gaan verklappen. Er is steeds een flinke aanloop naar je confrontatie met die bosses en als het zover is, bevecht je die bovendien op een iets andere manier. Vooral in die gevechten wordt duidelijk dat Legends: Arceus ook een iets pittigere game is dan de meeste voorgangers en dat is wat ons betreft alleen maar welkom.
Tot zover niets dan lof voor Legends: Arceus. Het is heerlijk om een zone binnen te wandelen en nieuwe soorten Pokémon te treffen die je kunt vangen en bevechten, terwijl je ondertussen een oog open houdt voor de vele grondstoffen die beschikbaar zijn. De kleine afstanden doe je te voet; voor de grote heb je de Wyrdeer of andere mounts. Dat is al fijn en dan is ook het vechten met of vangen van Pokémon er alleen maar toffer op geworden. De basis, de gameplay, is dus dik in orde.
:strip_exif()/i/2004911456.jpeg?f=imagenormal)
Het kan beter
Toch zijn we niet helemaal overtuigd door Legends: Arceus. Dat komt vooral doordat de spelwereld niet geheel aan de verwachtingen voldoet. Als je voor het eerst een zone in loopt, krijg je direct de Breath of the Wild-vibe. Door de stijl, maar ook door de ruime zones lijken de games best op elkaar. En dat schept verwachtingen die Legends: Arceus niet waarmaakt. De zones in Legends: Arceus zijn inderdaad groot en ook redelijk gevarieerd in landschap, maar lang niet zo afwisselend als in Breath of the Wild.
Daar is er altijd wel een dorpje, een oude ruïne of een toren om te beklimmen, of er zijn wat mechanische monsters om te bestrijden. In vergelijking daarmee is de wereld in Legends: Arceus eigenlijk best leeg. Heel spectaculair is het landschap niet en je treft er alleen plukjes Pokémon en wat grondstoffen aan. Er is erg weinig verrassing; er zijn geen dungeons of tempels om te verkennen en geen puzzels om op te lossen. Juist dat, die afwisseling, die verrassing, ontbreekt in Legends: Arceus.
Daarbij komt dat de wereld niet zo mooi is als hij lijkt. Van ver ziet het er allemaal best goed uit, maar kijk je van dichterbij, dan zie je dat het lang niet zo gedetailleerd is als op de Switch mogelijk is. Je ziet bovendien dat het wat wisselvallig is. Sommige textures of objecten zijn best goed, andere een stuk minder.
:strip_exif()/i/2004911450.jpeg?f=imagenormal)
Conclusie
Game Freak heeft met Pokémon Legends: Arceus een verrassende nieuwe game afgeleverd, waarmee de studio zo dapper is om al jaren bestaande gameplay-elementen aan te pakken. Dat werkt erg goed. De nieuwe Alpha Pokémon, de nieuwe Strong en Agile aanvallen, maar vooral de vrijheid die je hebt in het benaderen van Pokémon en het bevechten daarvan, pakken goed uit. Het maakt dat je je veel meer de jager voelt die echt op jacht is naar nieuwe beesten voor in je Pokedex. Dat Legends: Arceus een behoorlijk open spelwereld is, is ook prettig. Zeker omdat je Pokémon hebt waarop je sneller grote afstanden kunt afleggen. De basis is dus goed.
Helaas is Legends: Arceus ook een game die naar meer smaakt dan je krijgt. Die open spelwereld is fijn, maar helaas ook wat saai en kaal. Er is bovendien weinig te doen, behalve Pokémon vangen en wat grondstoffen verzamelen. Hoewel er lekker veel quests en nog veel meer sidequests zijn, maakt dat de game toch wat eentonig, zelfs wat saai, ook doordat er in die quests niet veel variatie zit. Pokémon Legends: Arceus is dus een prima game, maar wel een game waarvan we meer hadden verwacht.