Niet zo lang geleden landde Perseverance op Mars. Zijn directe voorganger, Curiosity, hobbelt inmiddels al weer dik acht jaar over de rode planeet en daarvoor hadden Spirit en Opportunity met succes het Mars-oppervlak verkend. Zo triviaal is dat niet, want in het verleden is gebleken dat Marsmissies allesbehalve makkelijk zijn. Pakweg de helft van de bijna vijftig missies mislukte en weinig mislukkingen zijn zo gênant als die van de Mars Climate Orbiter.
Wat er zo gênant, en bovenal compleet te voorkomen, was aan die mislukte missie? De NASA hanteerde zoals de hele wetenschappelijke wereld keurig het metrieke systeem, maar Lockheed Martin Space, verantwoordelijk voor de constructie van het ruimtevoertuig en de software, maakte gebruik van het compleet achterhaalde, onlogische en overbodige US Customary System, een afgeleide van het British Imperial System. Gevolg? De Lockheed-software berekende de stuwkracht in voetponden, waar NASA's software van de SI-afgeleide newtonseconde uitging. Dat scheelt een hele klap impuls, waardoor het ruimtevaartuig het Marsoppervlak veel te dicht naderde en verloren ging. Een rekenfoutje van paar honderd miljoen.
Amerika is zo ongeveer nog het enige land dat werkt met die archaïsche eenheden met gallons (die om de boel nog verwarrender te maken, weer anders zijn dan de standaard Britse gallon), feet en pounds. Zelfs het Verenigd Koninkrijk, de grondlegger van het Imperial Standards System, is er grotendeels mee opgehouden. Dat ijlt nog wat na, want zo'n overstap is niet snel gemaakt, en hier en daar worden de oude en moderne systemen naast elkaar gebruikt, om nog maar te zwijgen van stones om iemands gewicht aan te duiden. Zo snel als een andere overgang, die van links rijden naar gewoon rechts rijden, zoals in Zweden gebeurde, gaat het niet. De Zweden gooiden tijdens Dagen H in één dag het roer om en pasten alle verkeersborden, bewegwijzering en verkeerslichten aan voor rechtsrijdend verkeer.
Zo snel zal een overstap naar een nieuwe standaard voor het bijhouden van tijd niet gaan, want zeg nou zelf, hoe ontzettend onhandig is ons systeem om de tijd bij te houden? De hele wereld, Amerika uitgezonderd, gebruikt een decimaal systeem voor alle eenheden, maar onze tijd houden we bij in een bizar sexagesimaal stelsel. Dat levert de bekende zestig minuten per uur en zestig seconden per minuut op, en dan zitten we weer met een dag van 24 uur. Dan hebben we het nog niet over de verwarring die tijdzones opleveren, helemaal rondom het opnieuw archaïsche begrip zomer- en wintertijd. Hoe laat is het in New York? Of in Hongkong? En San Francisco dan? Je zult maar in een land met verschillende tijdzones wonen…
:strip_exif()/i/2004189520.jpeg?f=imagemedium)
Foto: Museum für Uhren, Schmuck und Kunst Frankfurt am Main
Hoog tijd om dat eens slimmer aan te pakken en om een idee dat zijn tijd een beetje vooruit was, af te stoffen: de .beat, of internet time. Dat concept was bedacht door Swatch, als Zwitsers horlogemerk geen vreemde wat het bijhouden van tijd betreft. De .beat werd al in 1998 bedacht en rond 1999 bracht het bedrijf diverse horloges uit die de tijd in .beats weergaven. Overigens is dat niet de eerste keer dat een decimale tijdsverdeling de kop opstak. Ten tijde van de Franse Revolutie, rond 1793 al, werd een dag volgens die decimale verdeling in tien uren met elk honderd minuten, met elk weer honderd seconden, opgedeeld.
De internet time deelt de hele dag op in duizend beats, waarbij één beat dus 86,4 seconde is en de individuele beats weer verder decimaal deelbaar zijn: geen gedoe met rekenen met veelvouden van zestig dus. Het grote voordeel van .beats, naast die decimale verdeling van tijd, was dat tijdzones een ding uit het verleden waren. Overal ter wereld zou dezelfde .beat-tijd gelden, met een dag verdeeld over duizend beats. Voortaan zou je, waar ook ter wereld, kunnen afspreken om @567 beats. Een universele tijd dus, die makkelijk op te delen is en waar makkelijk mee te rekenen is. En mocht je beats een stomme naam vinden, mag je het natuurlijk ook millidagen noemen.
In 1999 waren we nog niet klaar voor het concept. Inmiddels zijn er veel meer bedrijven die internationaal samenwerken, productintroducties worden gelivestreamd via YouTube en verkoopstarts worden wereldwijd gelijktijdig georkestreerd. Natuurlijk zal het even wennen zijn in het begin en kunnen we tijdelijk twee systemen naast elkaar hanteren, maar eenmaal over, zijn we van AM en PM af, zijn tijdzones en wintertijd verleden tijd, wordt rekenen met tijd makkelijker en hoeft een tijdstip afspreken nooit meer onduidelijk te zijn. Kortom, met @beats om de tijd bij te houden, hoef je nooit meer een raketlancering te missen. Nu alleen nog onze eigen wereldwijde Dagen H organiseren om over te stappen.
Column?
Dit artikel is onderdeel van de bèta van Plus, waarbij we verschillende artikelvormen proberen. Wekelijks publiceren we op zondag een column van een van de Tweakers-redacteuren, die daarbij vrij is in zijn onderwerpskeuze en zijn mening terug kan laten komen. Reageren op Plus en de onderdelen daarvan, zoals dit artikeltype, kan in het daarvoor bestemde topic. Reageren op de inhoud van de column kan hieronder.