Na Killer 7 komt...
Zeg je Wii, dan komen automatisch beelden bovendrijven van blije families die met het hele gezin huppelend Wii Sports aan het spelen zijn. Of bejaarden die zich met een brede lach verkneukelen aan breintrainers en IQ-spellen vanaf de driezitsbank. De Wii is gezellig en voor iedereen. Althans, dat is het beeld dat Nintendo de afgelopen twee jaar vakkundig heeft geschapen.
Maar wat als je je Wii-games graag wat serieuzer, rauwer en volwassener hebt? Dan is het zoeken naar een speld in een hooiberg. Natuurlijk zijn er Resident Evil 4, Metroid Prime 3, Medal of Honor: Heroes 2, House of the Dead en Ghost Squad. Maar het aanbod 'stoere' games houdt vooralsnog niet over. No More Heroes komt wat dat betreft als geroepen.

Maar NMH is veel meer dan dat. De game komt uit de koker van het Grasshopper Manufacture met aan het hoofd een excentrieke Japanner die bekend is als Suda 51 . Hij was eerder verantwoordelijk voor het bizarre en grimmige Killer 7 voor de GameCube, een spel dat haar kunstzinnige grafische stijl tot in het extreme doortrok. Ideaal Japans gamevoer voor fijnproevers, maar je moest van goeden huize komen om met de stugge besturing overweg te kunnen. Ook NMH heeft een opvallende tekenfilmstijl, maar schiet niet door in het minimalisme van Killer 7. Sterker, de mix van cel shading en anime komt hier perfect uit de verf, vooral bij de personages die in beeld verschijnen.
Huurmoordenaar
De speler kruipt in de huid van Travis Touchdown (what's in a name) en Travis is platzak. Als hij op een goede dag via internet een soort lichtzwaard koopt - inderdaad, NMH speelt duidelijk leentjebuur bij Star Wars - besluit hij dat hij het vak van huurmoordenaar maar eens moet gaan uitoefenen. Zijn eerste slachtoffer is Helter Skelter. Na die aanslag is er voor Travis geen weg meer terug. De moord zorgt er namelijk voor dat hij op de elfde plaats komt van de lijst met beroemdste huurmoordenaars. En waarom genoegen nemen met de elfde positie als je ook nummer één kunt zijn? Aangename bijkomstigheid is een intiem samenzijn (en dan druk ik me netjes uit) met de sexy Sylvia Christel (inderdaad geïnspireerd op...). Dat intermezzo wakkert Travis' lust voor moorden alleen maar aan. Sylvia is mentor, inspirator en volgeling tegelijk in NMH.

De hoofdmoot van NHM bestaat uit spectaculaire gevechten, die niet zouden misstaan op het grote doek. De tien overige huurmoordenaars hebben stuk voor stuk hun eigen stijl en de ene tegenstander is nog absurder en gestoorder dan de ander. De gevechten met deze eindbazen zijn fantastisch en verdienen absoluut een plaatsje in de eregalerij der hoogwaardige gamemomenten. Je lichtzwaard (Beam Katana is de naam in NMH) is hierbij je grote vriend. Iedere huurmoordenaar vraagt echter een nieuwe tactische aanpak. De game is wat dit betreft een eerbetuiging aan de videogames van weleer waarin levelbazen nog echt moeilijk waren.

Denk overigens niet dat je de moordenaars een voor een af kunt werken. Ze hebben allemaal voetvolk voor zich werken dat je eerst dient af te maken. Een mooi opwarmertje en ideaal om nieuwe vaardigheden of verbeterde wapens eens even lekker uit te proberen. Voor je het gevecht met een van de grote jongens aan mag gaan, dien je genoeg geld te verdienen. De combat is een mix van traditioneel knoppengebruik en intuïtieve Wii-besturing, waarbij je niet overdreven hoeft te zwabberen en zwiepen. Een perfect compromis. Aardig zijn ook de momenten wanneer het unieke karakter van de Wiimote benadrukt wordt. Wanneer Travis een telefoontje krijgt, hoor je de persoon aan de andere kant van de lijn niet door de speakers van de televisie maar uit die van de Wiimote zelf. Leuk bedacht.
Hommage
NMH vraagt de speler verschillende bijbaantjes te nemen om zo genoeg cash bij elkaar te schrapen. Dat zijn even belachelijke als komische zijmissies waarbij je op je groteske motor door de stad Santa Destroy rijdt. De besturing van dit voertuig voelt stroef en in de stad zelf valt opvallend weinig te beleven. De straten zijn leeg en Santa Destroy is weinig interactief.

Toch heb ik me wel vermaakt met kokosnoten rapen, grasmaaien, propjes papier verzamelen en andere lucratieve bijbaantjes. Iedereen die is opgegroeid met het fenomeen videogames, moet wel stekeblind zijn om hier niet een dikke knipoog naar de minigames uit GTA in te zien (wat overigens niet wil zeggen dat NMH een open structuur kent als GTA). NMH is eerder een grote hommage aan allerlei populaire cultuuruitingen uit de afgelopen decennia. Verschillende videogames passeren de revue in NMH (Travis is zelf een gamer) maar ook Star Wars, Kill Bill en andere bekende en minder bekende films zitten op vernuftige wijze in het spel 'verstopt'.
Juist dat laatste maakt NMH zoveel meer dan een 'gewoon een computerspelletje'. Hier is een ontwikkelaar aan het werk geweest met passie voor het heden en het verleden van de entertainmentcultuur. Het levert een unieke spelbeleving op die ik iedereen kan aanbevelen.
Conclusie
Je zou de Wii-bezitters in twee kampen kunnen indelen. Er is de 'nieuwe generatie gamers' die door toedoen van Nintendo's briljante marketing laagdrempelige partygames als Wii Sports en Mario & Sonic op de Olympische Spelen in huis hebben gehaald en je hebt de traditionele Nintendo-achterban die gaat voor een combinatie van vernieuwende, bewegingsgevoelige besturing en klassieke franchises in een nieuw jasje, zoals Zelda, Mario en Metroid. Kun je als fan van de lollige loodgieter en pijl en boog hanterende Link ook een dosis geweld op zijn tijd wel waarderen, dan is No More Heroes een Wii-game voor jou!
No More Heroes is uniek, bevat heerlijke verwijzingen naar popcultuur in de letterlijke zin van het woord, heeft cynische humor en is ook nog erg plezierig om te spelen. Dat in tegenstelling tot Killer 7, dat door zijn manke besturing zeer onprettig speelde. Niet dat No More Heroes perfect is - het rondrijden op je motor voelt geforceerd aan en de vergelijkingen met free roaming GTA-achtige gameplay die her en der opduiken zijn ongepast - maar de actie is waanzinnig leuk. Eindelijk een stoere mannengame - met een dikke knipoog - voor de Wii!
Cijfer: 9
Pluspunten
+ Ode aan de popcultuur
+ Humor en verhaal
+ Levelbazen
+ Vormgeving
Minpunten
- Slordigheden in de beeldverversing
- Santa Destroy is leeg
Titel | No More Heroes |  |
Platform | Wii |
Ontwikkelaar | Grashopper |
Uitgever | Red Star |
Releasedatum | 14 maart 2008 |